Wandertag #110: Δυτική Πάρνηθα – Κυριακή των Βαΐων 25 Απριλίου 2021

wtag110a

Στην Αθήνα μπορεί να είχε λιακάδα. Εκεί πάνω ήταν η τελευταία -ελπίζουμε και πιστεύουμε- μέρα του ΧΕΙΜΏΝΑ…

Φτάνουμε από τους πρώτους στην διαμορφωμένη πηγή Φυλής κοντά στο αρχαίο φρούριο της Φυλής. Γκρίζα, κρύο, ο Νίκος δανείζεται γάντια. Ψιχαλίζει. Κρύο. Ακριβώς η πρόβλεψη του δελτίου. Βάζω αδιάβροχο σακιδίου και καπέλο. Για στεγνά μαλλιά. Γάντια, ισοθερμικά, αμπέχονο. Ο Χρήστος ευχαριστημένος που ενώ ξέχασε το αντηλιακό, δεν θα το χρειαστει. Πιάνουμε το μονοπάτι, με νέα σηματοδότηση προς Μπίκεζα, κορυφή Καραμανλή, προφήτη Ηλία.

Ανηφόρα μέσα στο δάσος, σύντομα φτάνουμε σε ράχη όπου και χωματόδρομος προς κορυφή βουνού Φυλής. Διασχίζουμε το δρόμο και συνεχίζουμε βόρεια, ίσια η κατηφορικά. Τέρμα η ανάβαση. Τέρμα και η ψιχάλα όπως στο δελτίο. Φυσάει αλλά τα δέντρα και οι θάμνοι κόβουν και δεν μας πειράζει. Φτάνουμε σε χωματόδρομο. Βάζουμε κόκκινη κορδέλα στην συνέχεια του μονοπατιού.

Παρακάτω αρχίζει πάλι η σήμανση. Φτάνουμε σε ρυάκι. Περνάμε όλοι εύκολα πλην Άλκη που θα μεγαλώσει του χρόνου για να μπορεί να δρασκελίζει τόσο. Σύντομα φτάνουμε σε μεγάλο χλοερό άνοιγμα με πλάτανο γυμνό ακόμη, στο κέντρο.

Πίσω σε μέτωπο βράχων η πηγή Μπίκεζα. Μικρή στάση και ξανά βόρεια σε δασωμένους ήπιους λόφους.

Ακούμε τοκ τοκ χτύπημα. Μετά ομιλίες. Μετά συναντάμε μέλη του ορειβατικού ΕΠΟΣ Φυλής να δουλεύουν στο μονοπάτι. Βάζουν νέα σήμανση, μεταλλικές πλάκες με κόκκινους ρόμβους που, όπως μας είπαν, θα ακολουθούν το μονοπάτι ως το Μπόρσι. Κοντά στο Μπόρσι υπήρχαν ρεματιές ελατοσκέπαστες με αίσθηση τόπου σιωπηλού, απομονωμένου, μακρυνού. Λέω υπήρχαν γιατί η πυρκαγιά του 2007 κατέστρεψε πολλά.

Αυτές οι τοποθεσίες αποκτούν νόημα μόνο αν κάποιος έχει βρεθεί εκεί. Όπως η θάλασσα, δίνουν άλλες εικόνες ανάλογα με την εποχή και τον καιρό. Άλλο άνοιξη, άλλο με ξερά φύλλα φθινοπώρου, άλλο με χιόνι. Θα πάμε!

Συνεχίζουμε μετά από σύντομη στάση σε απάγγειο για λίγες ..θερμίδες. Συνεχίζοντας το πεδίο ανοίγει σε παλιά τσοπανόλακα.

Χωρίς σήμανση πιά βρίσκουμε μισοσβησμένο χωματόδρομο που ακολουθεί ομαλή κορυφογραμμή. Πετρώδες, ήπια ανηφορικό με αραιά έλατα και πουρνάρια. Ανάμεσα στα αραιά δέντρα, λιβάδι γεμάτο χαμομήλι και άλλα λουλούδια. Είναι άνοιξη αλλά όχι σήμερα! Κρύος βοριάς βουίζει σπρώχνοντας κάτω δαρμένα λουλουδάκια. Απορώ με την αντοχή τους. Τα παιδιά βάζουν αδιάβροχο για ..να ζεσταθούν. Πρέπει να είναι γύρω στους 5 βαθμούς και με τον αέρα, αρκετά λιγότερο.Γκρίζα.Κάνουμε μεταβολή. Το σύννεφο δεν μας αφήνει να δούμε την θέα. Παρακάτω είναι κάπως άγνωστη η διαδρομή και σήμερα δεν είναι μέρα για τέτοια. Μετά βίας βλέπουμε το κολωνάκι κορυφής, είκοσι μέτρα πιο πέρα. Ο Ακύλας το φτάνει πρώτος. Κρατιέται στα βραχάκια μην τον πάρει ο αέρας. Κρατιόμαστε και οι μεγάλοι, φυσάει.Γρήγορα φωτογραφίες στην κορυφή. Πολύ κρύο για να σταματήσουμε. Επιστρέψαμε με αρκετά γλυκύτερες συνθήκες, αμέσως μόλις βρεθήκαμε προφυλαγμένοι από τον βοριά. Μέχρι και ήλιο έβγαλε. Για δύο λεπτά.

Καλή Ανάσταση 2021 σε όλους! από τους πεζοπόρους της DSA.

wtag110b wtag110c
wtag110d wtag110e
wtag110f wtag110i
wtag110h wtag110g
wtag110j wtag110k

Κάντε Εγγραφή στο εβδομαδιαίο Newsletter

* indicates required
Συμπληρώστε το e-mail σας