Χάσαμε τον Βασίλη Μαυρίδη, απόφοιτο της εποχής του Πολέμου, φίλο στενό του Συλλόγου και της Σχολής. Είχε διατελέσει πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων, αφού και ο γιός του Γιώργος ήταν μαθητής.
Η είδηση ήταν ξαφνική και μάλιστα μάθαμε τα δυσάρεστα, όταν τηλέφωνήσαμε για να ενημερώσουμε ότι η Σχολή βραβεύθηκε για το έργο των μαθητών/τριών και καθηγητών/τριών, όπου ο Βασίλης είχε συνεισφέρει με μία συνέντευξή του στα παιδιά.
Ο Βασίλης είχε ένα ατύχημα στις αρχές του μήνα και νοσηλεύτηκε για δύο εβδομάδες στο ΚΑΤ. Επέστρεψε στο σπίτι του αλλά μία λοίμωξη ήταν η αιτία να μην αντέξει ο οργανισμός του. Έφυγε την Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου και η κηδεία του έγινε στις 22 στο Τρίτο Νεκροταφείο.
Σπούδασε στην Νοµική Σχολή του Πανεπιστηµίου Αθηνών και ολοκλήρωσε τις σπουδές του µε την διδακτορική διατριβή που εκπόνησε στο Πανεπιστήµιο της Κολωνίας. Στην περίοδο της Γερµανικής κατοχής οργανώθηκε στις αντιστασιακές οργανώσεις ΕΚ και ΕΣΑΣ, ενώ µετά την απελευθέρωση υπήρξε µέλος της ΠΟ∆Ν, της Σοσιαλιστικής Λέσχης και του Σοσιαλιστικού Κινήµατος για τις Ενωµένες Πολιτείες της Ευρώπης.
Από το 1958 άρχισε να δικηγορεί στην Αθήνα. Αµέσως µετά την κήρυξη της δικτατορίας των συνταγµαταρχών ίδρυσε, µαζί µε τον Σπύρο Νικολάου, το ∆ηµοκρατικό Εθνικό Κίνηµα Αντίστασης (∆ΕΚΑ). Για να αποφύγει την σύλληψη τον Οκτώβρη του 1967, φεύγει για την Γερµανία όπου εργάστηκε στην ελληνική εκποµπή της Deutsche Welle. Την ίδια περίοδο εξέδιδε στην Γερµανία το µηνιαίο δελτίο Griechische Dokumente und Informationen. Μετά την πτώση της δικτατορίας διετέλεσε σύµβουλος τύπου στην Ελληνική Πρεσβεία της Βόννης. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα συνέχισε τη δικηγορία, ενώ πολιτικά υπήρξε µέλος της ΚΕ του ΚΟ∆ΗΣΟ και στη συνέχεια της Ένωσης Κέντρου. ∆ιετέλεσε σύµβουλος στην Γενική Γραµµατεία Τύπου και στο Υπουργείο Συντονισµού.
Πολλές φορές είχαμε φιλοξενήσει έδώ συνεντέυξεις του, είτε στην Griechenland Zeitung, είτε την πολυσέλιδη "εκ βαθέων" εξομολόγηση στο Ίδρυμα Friedrich - Ebert - Stiftung, είτε αυτήν που έδωσε πρόσφατα στη Σχολή στους μαθητές και τις μαθήτριες του Projekt "DSA-erinnert".
Αναλυτικά στοιχεία μαζί με τις συνεντεύξεις υπάρχουν στο βιογραφικό του..
Ειδικά η συνέντευξη που έδωσε στο πλαίσιο του έργου "DSA-erinnert" είναι καταγεγραμμένη σε video όπου ο Βασίλης φαίνεται πώς ήρθε στη Σχολή, πώς μίλησε με τα παιδιά, για τα χρόνια του Πολέμου και όχι μόνον. Δείτε το video...
...σήμερα που σας το περιγράφω είμαι εκατόν συν δύο!
Εκδόθηκε το βιβλίο του Απόστολου Πίτσου, απόφοιτου του 1938 της Αραχώβης, διάσημου βιομήχανου με την ομώνυμη βιομηχανία να ξεπερνά τα σύνορα της Ελλάδας. Ο Απόστολος Πίτσος είναι σήμερα 102 ετών και αφηγήθηκε την ζωή του καταγράφοντας παράλληλα και την ιστορία της επιχείρησής του. Το βιβλίο περιέχει στιγμές από τα παιδικά του χρόνια, τα χρόνια της Κατοχής, της ανάπτυξης της εταιρείας, που ιδρύθηκε το 1865 και φθάνει μέχρι σήμερα που η εταιρεία έχει μετονομαστεί σε BSH (Bosch - Siemens Hausgeräte) αλλά διατηρεί το όνομα Πίτσος σε ορισμένα προϊόντα της.
Εδώ και μερικά χρόνια διάφοροι φίλοι και συγγενείς μου έλεγαν να γράψω την ιστορία της βιομηχανίας ΠΙΤΣΟΣ. Δεν το αποφάσιζα για δύο λόγους, πρώτον δεν είχα κρατήσει ημερολόγιο και ενδιαφέρουσες φωτογραφίες και δεύτερον εάν έγραφα την ιστορία αυτής της βιομηχανίας όπως συνέβη, αφού την παρέλαβα εγώ από τον πατέρα μου, τότε θα έπρεπε να μην συμπεριλάβω διάφορες επαφές που είχαν γίνει με εμένα προσωπικά κι διάφορα διευθύνοντα πρόσωπα των τότε Κυβενήσεων, που αφορούσαν δύο μεγάλες απεργίες που έτειναν να καταστρέψουν αυτήν την βιομηχανία.
Εν τω μεταξύ και όλοι οι συγγενείς με έπεισαν να προσπαθήσω να γράψω αυτήν την ιστορία αν κι είμαι τώρα σε πολύ προχωρημένη ηλικία και αυτό θα προσπαθήσω να κάνω από τούδε ενθυμούμενος, όσο μπορώ, διάφορα σημαντικά περιστατικά που έκαναν αυτή τη βιομηχανία την μεγαλύτερη στον κλαδο της στην Ελλάδα. Συνεργασθείσα και με διάφορες πολύ ενδιαφέρουσες και μεγάλες βιομηχανίες του εξωτερικού.
Απόστολος Πίτσος: "η ανοξείδωτη σφαλιάρα"...
Απόστολος Πίτσος: "το βιολί"...
Απόστολος Πίτσος: "...μπάλα στα νταμάρια του Λυκαβηττού"...
Απόστολος Πίτσος: "...ο Τσώρτσιλ στην Αθήνα"...
Απόστολος Πίτσος: "ο φίλος του αδελφού μου Ιάννης Ξενάκης"...
Απόστολος Πίτσος: "ο αδελφός μου Ευάγγελος"...
Απόστολος Πίτσος: "...οι απεργίες, ο συμμαθητής μου Γ. Ράλλης και ο Κ. Γούστης"...
