Ο Ναπολέων Αντωνάδος γεννήθηκε την 1.1. 1925 στην Βέροια. Ο πατέρας του, Ιωάννης, γεννημένος στην Θήβα, ήταν μόνιμος αξιωματικός (Αντισυνταγματάρχης Επιμελητείας) και η μητέρα του Αικατερίνη, το γένος Αντωνίου.
Φοίτησε στο “Πρότυπον Δημοτικόν Σχολείον Θεσσαλονίκης” και στην εκεί Γερμανική Σχολή. Το 1936 μετεφέρθη ο πατέρας του στην Αθήνα και φοίτησε αμέσως στην Γερμανική Σχολή Αθηνών το έτος 1936-37 όταν και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια στην Α’ Γυμνασίου.
Ασχέτως του ότι δεν αναγράφεται στα Μαθητολόγια, συνέχισε έως το 1938 ως εσωτερικός μαθητής και ακολούθως ως εξωτερικός και κατόπιν πήγε στην Λεόντειο Σχολή, την Ιόνιο Σχολή από όπου αποφοίτησε, και ξεκίνησε σπουδές στην ιατρική.
Ήδη όμως από τα 16 του χρόνια, το 1941, από τον πρώτο χρόνο της Γερμανικής Κατοχής, δραστηριοποιήθηκε ως διερμηνέας, μεταφραστής και πληροφοριοσυλλέκτης, κυρίως λόγω των εξαιρετικών προσόντων του, ενώ δρούσε με το ψευδώνυμο Βίλυ Σέφερ.
Το όνομά του έγινε γνωστό από την κατάθεσή του την 1η Μαΐου 1945, όπου αναφέρονται όλα τα παραπάνω στοιχεία, όπως επίσης και το γεγονός ότι την 7ην Νοεμβρίου 1941 συνελήφθη από τους Γερμανούς και ενεκελείσθη εις φυλακάς Αβέρωφ και απελύθη περί τα τέλη Μαΐου 1942 και τον Ιούνιο 1943 ανέλαβε στο στρατόπεδο του Τατοΐου για λογαριασμό του υπολοχαγού Ζιμς την θέση του διερμηνέως με αντικείμενο και τις μεταφράσεις εγγράφων των κρατουμένων. Δεδομένου ότι ήταν ακόμη μαθητής του επετράπη να συνεχίσει την Ε’ τάξη εις την Λεόντειον Σχολή και στην συνέχεια εφοίτησε στην Ιόνιον Σχολή, από όπου πήρε απολυτήριο Γυμνασίου το 1944 (ένα χρόνο, δηλαδή, αργότερα βάσει της ηλικίας του, δικαιολογείται όμως από το γεγονός ότι ήταν στις φυλακές για 6 μήνες).
Στην ίδια κατάθεση αναφέρονται ονόματα πρακτόρων και γίνονται αναφορές στον Υποστράτηγο Σιμάνα, ο οποίος διαδέχθηκε τον Υποστράτηγο Στρόοπ, στην υπηρεσία των Ες Ες γκεστάπο, που στεγαζόταν μεταξύ των οδών Κανάρη, Σέκερη, Μέρλιν και Βασ. Σοφίας.
Μετά τον Πόλεμο ο Ναπολέων Αντωνάδος ασχολήθηκε με Τουριστικές Επιχειρήσεις και ειδικά με διαχείριση στόλου τουριστικών λεωφορείων.
(πηγή: “Κατασκοπεία στην κατεχόμενη Ελλάδα”, Δημοσθένης Κούκουνας, όπου ο συγγραφέας είχε πολλές συναντήσεις με τον Ναπολέοντα Αντωνάδο στην δεκαετία του ’70)
