Η ιταλική νήσος Λαμπεντούζα υποδέχεται 11.000 μετανάστες σε μία εβδομάδα. Στο Βερολίνο οι Αρχές σηκώνουν τα χέρια ψηλά γιατί δεν μπορούν να φιλοξενήσουν άλλους πρόσφυγες πέραν των 32.000 που ήδη βρίσκονται στην πρωτεύουσα. Ιταλία και Γερμανία τσακώνονται για αθέτηση της συμφωνίας του Δουβλίνου, ενώ η νεοφασίστρια πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι διακηρύσσει ότι δεν θα επιτρέψει να γίνει η χώρα της καταυλισμός της Ευρώπης. Η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν υπόσχεται βοήθεια.

Οκτώ χρόνια μετά την κορύφωση του μεταναστευτικού κύματος, το ζήτημα συσπειρώνει εκ νέου ετερόκλητους κομματικούς σχηματισμούς στην Ευρώπη, καθώς η νέα έξαρση της ξενοφοβίας οδηγεί σε άνοδο του αντισυστημισμού και εξωθεί σε κινήσεις και ρητορική πανικού τα mainstream κόμματα προκειμένου να αποφύγουν απώλειες προς τα άκρα. Αντιμέτωποι με τον φόβο επανάληψης του 2015, όταν 1,2 εκατ. πρόσφυγες έφθασαν στη χώρα, οι –κοινωνικά ευαίσθητοι υποτίθεται– Γερμανοί Πράσινοι επιτίθενται στους Σοσιαλδημοκράτες εταίρους τους στην κυβέρνηση, που ελέγχουν το υπουργείο Εσωτερικών, ζητώντας να επιταχύνουν τις απελάσεις μεταναστών. Την ίδια στιγμή στην Ολλανδία προαλείφεται για διάδοχος του πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε η κεντροδεξιά Ντιλάν Γκεσιλγκέτς Ζιγκέριους, η οποία παρόλο που έφθασε στη χώρα από την Τουρκία μέσω Κω σε ηλικία επτά ετών, έχει στην κορυφή της ατζέντας της να ξεχωρίσει την ήρα από το στάρι, τους «αληθινούς πρόσφυγες» από τους οικονομικούς μετανάστες.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…