Μένουμε σπίτι και …Μεσολογγίτικα Χριστούγεννα

Με αφορμή την οδηγία “Μένουμε σπίτι” αλλά και την άγνωστη λέξη της εβδομάδας, δημοσιεύσαμε στο montags της 16ης Μαρτίου 2020 ένα κείμενο, σχόλιο του πως οι πιστοί κάνουν το καθήκον τους χωρίς να θίγεται η πίστη.

Η λέξη είναι τα “ζάρφια“. Το ζάρφι είναι μεταλλικό, πλατύστομο κύπελλο ή και μεταλλική περίτεχνη θήκη για το φλιτζανάκι του καφέ, που χρησιμοποιούσαν οι Τούρκοι.

Ο Γιάννης έχυσε με προσοχή τον καφέ σε τέσσερα-πέντε ζάρφια και τα έφερε με το δίσκο μέσα στην σκηνή. Ο Ομέρ Βρυώνης περπατώντας απάνω-κάτω, υπαγόρευε ένα γράμμα προς τον Βαρνακιώτη:

– Μάθε, έλεγε, πως αύριο θα γευματίσω στο Μεσολόγγι

– Αύριο, είπε μέσα του ο Γιάννης, δεν θα γευματίσεις στο Μεσολόγγι, – πρώτα ο Θεός…

Είναι ένα απόσπασμα από το διήγημα “Μεσολογγίτικα Χριστούγεννα“, που περιλαμβάνεται στα “Παραμύθια και άλλα” της Πηνελόπης Δέλτα και περιγράφει όσα διαδραματίζονται Παραμονή Χριστουγέννων του 1822 έξω από το πολιορκημένο Μεσολόγγι.

Οι Τούρκοι είχαν σαν σκοπό να επιτεθούν και να καταλάβουν το Μεσολόγγι την παραμονή των Χριστουγέννων, όταν οι πιστοί θα ήταν στις εκκλησιές για την χριστουγεννιάτικη λειτουργία. Ο Ομέρ Βρυώνης, που κρατούσε αιχμάλωτη τη γυναίκα του Γιάννη και τα παιδιά του, τα δύο αγοράκια του, δεν φοβόταν να μιλήσει ελεύθερα, απλά γιατί ο Γιάννης ήξερε πως, αν διέρρεε η πληροφορία, θα το πλήρωναν όλοι με τη ζωή τους.

Ο Γιάννης όμως το βράδυ, με το πρόσχημα ότι πάει για κυνήγι, ξέφυγε από το τούρκικο στρατόπεδο και ειδοποίησε μυστικά τους πολιορκημένους, οι οποίοι προετοιμάστηκαν στα χαρακώματα, δεν πήγαν στις εκκλησίες, και οι παπάδες το βράδυ χτύπησαν τις καμπάνες, ωσάν να ήσαν οι πιστοί εκεί. Και όταν επιτέθηκαν οι Τούρκοι βρήκαν τον κόσμο έτοιμο, που κατατρόπωσε τους επίδοξους εισβολείς.

Τι σχέση έχει αυτό με το σήμερα; Σήμερα η Εκκλησία καλείται να πάρει μία σοβαρή απόφαση. Αν απαιτήσει να αγνοήσουν οι πιστοί τον κίνδυνο, που ελλοχεύει, που δεν είναι ο στρατός, αλλα ό ιός, τότε ενδέχεται να μην τα καταφέρουμε. Η Εκκλησία μπορεί να χτυπά τις καμπάνες και δεν αλλάζει τίποτε αν οι πιστοί είναι μέσα ή έξω και κάνουν το καθήκον τους.

Τέλος, για να κλείσουμε και την ιστορία: ο Ομέρ Βρυώνης τιμώρησε τον Γιάννη σφάζοντας της οικογένειά του. Ο ίδιος έζησε το υπόλοιπο της ζωής του σε ένα ερημοκλήσι, την Παναγιά Ελεούσα στην Κλεισούρα, εκεί όπου περνά ο δρόμος από το Μεσολόγγι προς το Βραχώρι. Η Νέα Σμύρνη τον τίμησε δίνοντας σε ένα δρόμο το όνομά του, την οδό Γιάννη Γούναρη.

Κάντε Εγγραφή στο εβδομαδιαίο Newsletter

* indicates required
Συμπληρώστε το e-mail σας