Η Κατερίνα Γκιουλέκα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Γερμανική Σχολή Αθηνών τo 1976 (φωτογραφία: © Βαγγέλης Τσιάμης).
Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο του Μονάχου με πενταετή υποτροφία DAAD, κατά την περίοδο που η βιοκλιματική αρχιτεκτονική και η ψηφιακή σχεδίαση άρχιζαν να μπαίνουν στα προγράμματα σπουδών των ευρωπαϊκών πολυτεχνικών σχολών.
Εργάστηκε στην Αθήνα ως ελεύθερη επαγγελματίας από το 1982. Ενδιάμεσα (1983-1986) υπήρξε συνεργάτης της « Ομάδας 1 Αρχιτέκτονες- Κατερίνα Σπυροπούλου, Ελευθερία Κωστοπούλου, Σόλων Ξενόπουλος», εποχή, που η Κατερίνα Βέη – Σπυροπούλου σχεδίαζε το πρωτοποριακό ηλιακό σπίτι στο κέντρο της Αθήνας και το γραφείο συμμετείχε στην ΕΠΑ και στις εξειδικευμένες αποτυπώσεις μνημείων από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Παράλληλα με το ελεύθερο επάγγελμα συμμετείχε σε πολλαπλούς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς ως μέλος ομάδων νέων αρχιτεκτόνων (Ενδεικτικά αναφέρονται οι Κώστας Μωραϊτης, Νέλλη Μάρδα, Άντα Δαμαλά, Τότα Μαμαλάκη κ.α).
Ήδη από το 1990 συνεργάστηκε ως μόνιμο στέλεχος με τον αρχιτέκτονα Δημήτρη Διαμαντόπουλο και την εταιρεία μελετών ΠΛΕΙΑΣ Ε. Π. Ε., της οποίας στη συνέχεια αποτέλεσε εταιρικό μέλος από το 1999 μέχρι και την παύση εργασιών της εταιρείας το 2015, λόγω συνταξιοδότησης όλων των λοιπών συνεταίρων της.
Στην ΠΛΕΙΑΣ Ε.Π.Ε. ευτύχησε να συνεργαστεί στενά με τον αρχιτέκτονα Ορέστη Βιγγόπουλο και πολλούς (/πολλές) άξιους συναδέλφους και συνεργάτες και να συνδιαμορφώσουν ένα χαρακτηριστικό αρχιτεκτονικό ιδίωμα με έμφαση στην σε βάθος αρχιτεκτονική επεξεργασία αρχιτεκτονικών συνθέσεων και κατασκευών.
Επί τόπου στα έργα συνεργάστηκε πάντα γόνιμα με συνεργεία, μαστόρους και εργοδηγούς.
Από το 2015 μέχρι το 2022 διατήρησε ατομικό γραφείο μελετών και επιβλέψεων.
Στις μελέτες της συγκαταλέγονται εκπαιδευτικά συγκροτήματα, μελέτες επανάχρησης βιομηχανικών συγκροτημάτων, εταιρικά κτήρια και κτήρια γραφείων, πολιτιστικά κτήρια, υπαίθριες διαμορφώσεις, μελέτες εταιρικής ταυτότητας, ιδιωτικές κατοικίες, εσωτερικές διαρρυθμίσεις και interior design κλπ.
Σημαντικότερα βραβεία υλοποιημένων έργων:
1997 – Α’ Βραβείο αρχιτεκτονικού διαγωνισμού ΥΠΕΧΩΔΕ & Έπαινος ΣΑΔΑΣ στην κατηγορία «Βραβεία Πικιώνη» (Διαμορφώσεις) για την Ανάπλαση – Διαμόρφωση δικτύου πεζοδρόμων και κοινοχρήστων χώρων στην περιοχή της Ακρόπολης (Διον. Αρεοπαγίτου – Απ. Παύλου κλπ).
2004 – A’ Βραβείο Αρχιτεκτονικής του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής 2004 για το «Μουσείου της ελιάς και του ελληνικού λαδιού στην Σπάρτη».
Έργα της έχουν δημοσιευθεί σε διεθνή και ελληνικά αρχιτεκτονικά περιοδικά και συμπεριλήφθηκαν σε πολλαπλές αρχιτεκτονικές εκθέσεις.
Είναι συντάκτρια και εικαστική επιμελήτρια του ιστολογίου “Μηχανικό Μολύβι”, όπου αναρτά αποκλειστικά δικά της μικρά πεζά και στίχους. Κείμενα και στίχοι της φιλοξενούνται σε συλλογικές ανθολογίες και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά (με το ψευδώνυμο Πουπερμίνα – Μηχανικό Μολύβι).
Τον Απρίλιο 2024 εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Θίνες η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο Πλάνης στην Πλάνη της.
Είναι παντρεμένη κι έχει δύο ενήλικα παιδιά. Μιλά με ευχέρεια γερμανικά και αγγλικά.
