Ο Παντελής Παντελούρης γεννήθηκε το 1945 και αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1963. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (FU) ως υπότροφος της γερμανικής κυβέρνησης.

Την περίοδο της δικτατορίας διέφυγε από την Ελλάδα στο τότε Δυτικό Βερολίνο, όπου εργάστηκε ως δημοσιογράφος στο γερμανικό ραδιόφωνο (Sender Freies Berlin, SFB), υπήρξε ανταποκριτής της ελληνικής εκπομπής της Deutsche Welle, της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας και συνεργάτης πολλών ελληνικών ΜΜΕ.

Διετέλεσε μέχρι την είσοδο του στο ελληνικό δημόσιο Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ξένων Ανταποκριτών στο διηρημένο Βερολίνο και μέλος της Διεθνούς Δημοσιογραφικής Ομοσπονδίας και της Γερμανικής Ένωσης Δημοσιογράφων (DJV).

Υπηρέτησε ως Ακόλουθος ή Σύμβουλος Τύπου στη Βόννη, το Βερολίνο, το Μόναχο, το Αμβούργο, τη Βιέννη και την κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου Τύπου & ΜΜΕ στην Αθήνα (μετέπειτα Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης & Επικοινωνίας). Το 2001 διετέλεσε Δ/ντής του Γραφείου Φραγκφούρτης του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, το οποίο οργάνωσε την συμμετοχή της Ελλάδας ως τιμώμενης χώρας στη Διεθνή Εκθεση Βιβλίου. Αποχώρησε από τη θέση του Διευθυντού Τύπου & Επικοινωνίας της πρεσβείας της Ελλάδος στο Βερολίνο την άνοιξη του 2012, βάσει του νόμου περί «προσυνταξιοδοτικής διαθεσιμότητας», μετά από δημόσια υπηρεσία 34 ετών – εκ των οποίων 28 έτη σε διπλωματικές και προξενικές αρχές της Ελλάδος στο γερμανόφωνο χώρο.

Από το 1964, ένα έτος δηλαδή μετά την αποφοίτησή του, έλαβε την πρωτοβουλία ίδρυσης του Συλλόγου Αποφοίτων της μεταπολεμικής ΓΣΑ και χρημάτισε πρώτος πρόεδρος του για τρεις θητείες. Παρέμεινε τυπικά πρόεδρος μέχρι το 1974, παρόλο που δεν βρισκόταν πια στην Ελλάδα, προκειμένου να αποτραπεί η επιδιωκόμενη τότε από τη δικτατορία άλωση του Συλλόγου. Οργάνωσε με ξεχωριστή επιτυχία τις πρώτες χοροεσπερίδες του Συλλόγου, στις οποίες έδωσε από το 1964 τον τίτλο „Ball der Dörpfeldianer”. Και μετά την αποχώρησή του παρέμεινε δίπλα στον Σύλλογο βοηθώντας και συμμετέχοντας στις εκδηλώσεις του.

Στην διάρκεια της υπηρεσιακής παραμονής του στην Αθήνα εξελέγη και πάλι δύο φορές πρόεδρος (1998-2002) και μία Αντιπρόεδρος (2003-2004) και καθιέρωσε, μεταξύ άλλων, την έκδοση του Συλλόγου «Γράμμα από το Μαρούσι», που διαδέχθηκε το 1998 το περιοδικό του συλλόγου “Der Doerpfeldianer”.

Για τη συμβολή του στην προώθηση των ελληνογερμανικών σχέσεων έχει τιμηθεί από διάφορους γερμανικούς φορείς. Το 1998 ο Πρόεδρος της Γερμανικής Δημοκρατίας του απένειμε τον γερμανικό Μεγαλόσταυρο. Επικοινωνία: ppantelouris@gmail.com

Thomas Schmid: “PANTELIS PANTELOURIS – Der Grieche”…

Ο Πάνος Κωτσιανάς αποφοίτησε από την Σχολή το 1974. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός (ΕΜΠ), και έκανε μεταπτυχιακά σε Computer Aided Design και FEM analysis στις ΗΠΑ (RPI). Αργότερα απέκτησε δίπλωμα σε Securities Trading (NASD), και Project Management (Caltech).

1982-1997: εργάστηκε στην IBM και στην αεροπορική αμυντική βιομηχανία των ΗΠΑ. Ασχολήθηκε κυρίως με προβλήματα αντοχής κατασκευών: ανέπτυξε συστήματα για airframe design και optimization, αεροελαστικη καταπόνηση, και μη συμβατικά υλικά. Κατόπιν διευθυνε την ανάλυση και σχεδιασμό δυναμικών νάνο-κατασκευών, υπερύθρων ανιχνευτών, και προσομοιωτων οπλικών συστημάτων πτήσεως. Ίδρυσε την εταιρία SolidTech, για την κατασκευή και διάθεση λογισμικού design automation και CAD.

1997-1999: Ιδρυτικό στέλεχος της εταιρίας NetInfo, για την κατασκευή και διάθεση ιντερνετικών συστημάτων e-commerce, και ανάπτυξη συστημάτων software development outsourcing.

1999-2005: Ιδρυτικό στέλεχος της εταιρίας Agribuys, για την ανάπτυξη B2B online αγορών στον τομέα χονδρεμποριας τροφίμων. Εργάστηκε για την δημιουργία της value proposition, και την εξασφάλιση venture capital backing ($50M). Διευθυνε το τμήμα αναπτυξης λογισμικού στις ΗΠΑ και Ινδία (100+ στελέχη).

2006-2019: διευθυντής operational και financial ΙΤ συστημάτων, για την εταιρία διαχείρισης ακινήτων Oakwood Worldwide. Διαχειρίστηκε την αναπτυξη λογισμικού, συστημάτων, και διεθνεις IT operations στις ΗΠΑ, Ινδία, Βρετανία και Σιγκαπούρη. Διευθυνε την μεταφορά συστημάτων στο cloud Azure και AWS. Διαχειρίστηκε την συγχώνευση των Oakwood IT operations κατά την εξαγορά (2016) απο το διεθνές επενδυτικό fund Temasek.

Από το 2020 μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ των ΗΠΑ (CA, NC) και Ελλάδος.

Είναι παντρεμένος με την Melinda, και έχει δύο γιους από πρώτο γάμο, που εργάζονται σε web e-commerce και την αμυντική βιομηχανία στις ΗΠΑ.

Στον ελεύθερο χρόνο του, προωθεί τα ερασιτεχνικά του ενδιαφέροντα σε quantum computing, ενεργειακή πολιτικη, και διεθνείς επενδύσεις.

Με δεδομένη την απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Αποστολικής και Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος να μην παραστή την Κυριακή της Ορθοδοξίας στον Καθεδρικό Ναό των Αθηνών, έρχεται η μνήμη μου στο μακρυνό 1987. Τότε στην σφοδρή, σφοδρώτατη σύγκρουσι μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας για την εκκλησιαστική περιουσία, η θεία λειτουργία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου  ετελέσθη στον Καθεδρικό Ναό με έναν απλό εφημέριο, χωρίς την Ιερά Σύνοδο, η οποία ευρίσκετο στον Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών. Το θέαμα ήταν αποκαρδιωτικό. Ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, της πολιτικής, στρατιωτικής ηγεσίας, της Βουλής, απουσίαζε σύσσωμη η εκκλησιαστική ιεραρχία. Τα ίδια θα βιώσωμε και φέτος.

Die 9. Folge unseres Podcastes „YiasasAdenauer“ ist online. Hören Sie sich diesmal das spannende Interview mit Frau Kaya, der Leiterin des Goethe-Instituts in Athen, an!

Erfahren sie mehr über die Förderung der deutschen Kultur in Griechenland und die Auswirkungen der digitalen Transformation auf Sprachkurse.

Zu finden gibt es den Podcast überalles wo es Podcasts gibt oder unter dem Link: Yiasas Adenauer (letscast.fm)

Το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο (Φειδίου 1, Αθήνα 10678, τηλέφωνο: 2103307400) προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους στα εγκαίνια της έκθεσης «Επί τόπου. 150 χρόνια Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθηνών» (Vor Ort. 150 Jahre Deutsches Archäologisches Institut Athen) την Παρασκευή 22 Μαρτίου.  Περισσότερα: https://www.dainst.org/veranstaltungen/noslug/121

Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι του Ινστιτούτου,

στο πλαίσιο των εορτασμών για την επέτειο των 150 χρόνων από την ίδρυση του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Αθηνών εγκαινιάζεται η έκθεση «Επί τόπου. 150 χρόνια Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθηνών», στις 22 Μαρτίου 2024, στις 18:00, στο ιστορικό κτήριο του Ινστιτούτου στην Αθήνα. Η έκθεση παρουσιάζει την πολυτάραχη ιστορία του Παραρτήματος και τα ποικίλα πεδία δραστηριοτήτων του. Ακόμη, εξηγεί τον ρόλο του DAI Αθηνών ως διαμεσολαβητή στις γερμανο-ελληνικές πολιτιστικές ανταλλαγές. Παλαιά και νέα δεδομένα από «επί τόπου» έρευνες στην Ελλάδα συνιστούν, από κοινού με τις πλούσιες συλλογές της Φωτοθήκης, της Βιβλιοθήκης και του ιστορικού Αρχείου, απαραίτητη βάση για πολυάριθμα ερευνητικά προγράμματα σχετικά με επίκαιρα θέματα.

Ο Andreas Kindl, Πρέσβης της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Ελλάδα, και η Δρ Ολυμπία Βικάτου, Γενική Διευθύντρια Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς στο Υπουργείο Πολιτισμού, θα απευθύνουν χαιρετισμούς.

Η εκδήλωση είναι υβριδική: μπορείτε να την παρακολουθήσετε είτε με φυσική παρουσία στο Ινστιτούτο (χωρίς δήλωση συμμετοχής) είτε διαδικτυακά μέσω zoom. Εάν θέλετε να παρακολουθήσετε την εκδήλωση διαδικτυακά, πρέπει να δηλώσετε συμμετοχή μέσω του παρακάτω συνδέσμου: https://dainst-org.zoom.us/meeting/register/tJ0tc-yhrD0rHN0nPFZcDI2nZaMrrDhPantF

Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση της δήλωσης συμμετοχής θα λάβετε ηλεκτρονικό μήνυμα με τον τελικό σύνδεσμο για την παρακολούθηση.

Θα χαρούμε να μας τιμήσετε με την παρουσία σας!

Είστε Ιατρός Ειδικός;

Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ

Συνδυάζοντας τις δεξιότητες των υποψηφίων με τις κορυφαίες θέσεις εργασίας στην Ελβετία, Βέλγιο, Αγγλία, Ολλανδία.

Σας περιμένουμε όλους να γνωριστούμε και να εξετάσουμε τις επαγγελματικές σας προοπτικές στον ιατρικό τομέα.

Στεκόμαστε δίπλα στους γιατρούς με συναισθηματική νοημοσύνη και πάθος όχι μόνο στην πορεία αλλά και μέχρι το τέλος της αποστολής.

Κλείστε τώρα προσωπικό ραντεβού στο 6974434797 Α.Μαγκριώτη με την ειδική συνεργάτιδα κ.Lisette Odenthal

Υποβάλετε σήμερα το βιογραφικό σας στο: doctorjobsch@icloud.com, www.doctorjobs.gr

H Εύα Καραμπά παρουσιάζει την πρώτη της ατομική έκθεση με τίτλο «Όνειρα» στην Ένωση Καλλιτεχνών & Λογοτεχνών Ηλιούπολης ‘’το Εργαστήρι’’ από 19 έως 25 Mαρτίου 2024.

Πρόκειται για ζωγραφικά έργα, κυρίως ακουαρέλες, έργα με σμάλτο σε πλεξιγκλάς και επιζωγραφισμένα αντικείμενα.

Ο Πάνος Χαραλάμπους, εικαστικός, ομότιμος Καθηγητής ΑΣΚΤ, σημειώνει ότι η Εύα Καραμπά από νωρίς εκδήλωσε ένα έντονο ενδιαφέρον για τη ζωγραφική, ένα ενδιαφέρον αμείωτο μέχρι σήμερα. Απ’ τις διάφορες περιοχές της τέχνης αντλεί στοιχεία: μυθικές φιγούρες, ζωομορφικές, από τις παραδόσεις της Αφρικής, της Ασίας, μοτίβα απ’ τον λαϊκό πολιτισμό μας, τον πολιτισμό της Μεσογείου, από έναν πρώιμο ιμπρεσιονισμό και έναν έκδηλο Φωβισμό ( φωβ=άγριο ζώο). Συν τω χρόνω κατέκτησε μια προσωπική γραφή, με χαρακτηριστικά την διαχρωμία, την διαφάνεια, την έλλειψη αυστηρής γεωμετρίας προς χάριν της εκφραστικότητας. Έναν ρομαντισμό της εικόνας, μια ονειροφαντασία.

Η Eύα Καραμπά γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή

Aθηνών (DSA) και σπούδασε διακοσμητική στη Σχολή Δοξιάδη.

Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις το διάστημα 2000-2024.

Ένωση Καλλιτεχνών & Λογοτεχνών Ηλιούπολης ‘’το Εργαστήρι’’

Εγκαίνια: Τετάρτη, 20 Μαρτίου 2024, Ώρα : 18:00- 21:00

Διάρκεια Έκθεσης : 19- 25 Mαρτίου 2024

Ώρες λειτουργίας: 10:00 – 13:00 & 17.30 – 20:30

ΕΚΘΕΣΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΗΜΟΥ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ

Λ.Ειρήνης 14, Πλατεία Φλέμινγκ

Liebe Freundinnen und Freunde, liebe Interessierte an der Open Space Edition,

Im letzten Jahr sind zwei weitere Publikationen erschienen, auf die ich Sie aufmerksam machen möchte:

• Frauke Beeck. Frauensleute / Spraybilder / Berlin

Die erste Publikation von Frauke Beeck mit dem Titel „Frauensleute / Spraybilder“ erschien in der Open Space Edition 2020 und umfasste acht historischen Frauenstatuen im öffentlichen Raum Bremens. Sie bildete den Auftakt für eine Reihe von kleinen Publikationen über Frauendenkmäler im öffentlichen Raum auch in anderen Städten Deutschlands. Im vorliegenden zweiten Band diese Reihe beschäftigt sie sich mit Denkmälern von Frauen in Berlin. Diese Frauen sind zwar mit einem Denkmal im öffentlichen Raum vertreten, doch sind ihre Schicksale und Errungenschaften oft zu wenig bekannt. Frauke Beeck erinnert mit Skizzen, Zeichnungen und kleinen Bildern künstlerisch und atmosphärisch an die Leistungen und persönlichen Geschichten dieser Frauen, ohne sie zu illustrieren. Als künstlerisches Projekt angedacht, bilden diese Publikationsreihe auch eine Dokumentation der historischen Statuen von Frauen im öffentlichen Raum, in verschiedenen Städten.

• Constantin Jaxy. Lost & found

Diese Publikation ist die vierte einer Reihe mit dem Titel “Raum-Zeit-Orte”. Diese Reihe dokumentiert in Abständen Einzelausstellungen von Constantin Jaxy oder Werkgruppen mit besonderem Charakter. Nach „Urban Diamonds“ (2019), „Masterpieces“ (2020) und „Outdoor“ (2022) mit Skulpturen und Arbeiten im öffentlichen Raum, erschien Ende 2023 „Lost & found“. Darin geht es um seine Inspirationsquellen und seine Arbeitsweise. Begonnen hat alles in den 1980er Jahren mit schwarz-weiß-Fotografien, Polaroids, Dias und Super8-Filme, die viel später durch ein Handy mit Leica-Optik als ständigen Begleiter abgelöst wurden. Intensive Seherlebnisse auf unzähligen Reisen früher, und heute auch digitale Reisen von Constantin Jaxy im Internet bilden einen riesigen Fundus von Eindrücken, aus dem der Künstler fast organisch immer wieder neue, spannende, manchmal gar verblüffende Gestaltungen entstehen lässt.

Detaillierte Informationen zu allen Publikationen finden Sie, wenn Sie auf den Link zur Webseite der Edition klicken:

www.open-space-edition.de

*******

Wenn Sie weiterhin informiert werden möchten, sobald eine neue Publikation oder ein neues Kunstwerk angeboten wird, müssen Sie nichts tun. Dann bleiben Sie im Verteiler und erhalten in unregelmäßigen Abständen jeweils eine solche Email.

Sie können sich sonst jederzeit mit einer Email bei mir (mail@vatsella.de) oder auf der Webseite unter „Newsletter“ ab- oder wieder anmelden.

Sollten Sie jemanden kennen, der eventuell an dieser Edition und ihren Produkten Interesse haben könnte, würde es mich freuen, wenn Sie diese Email weiterleiten.

Mit besten Grüßen

Katerina Vatsella

Το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη διοργανώνει εκδηλώσεις, προκηρύσει υποτροφίες, φιλοξενεί μόνιμες και περιοδικές εκθέσεις.

Επισκεφθείτε την δανειστική βιβλιθήκη και παρακολουθείστε τις ψηφιακές εκδηλώσεις.

Ημερολόγιο εκδηλώσεων…

Περισσότερα…

Σας αποστέλλω , συνημμένως, την τελευταίαν μου δημοσίευση περί του γνωστού Ζεβεδαίου, από μία πλευρά ενός ιστορικού των οικονομικών θεωριών και οικονομολόγου. Φυσικά, δεν ήταν ο απλούς και <φτωχός>, όπως τον παρουσιάζουν τα κηρύγματα. Στην ανάλυση αυτή θα δήτε τις πηγές και μία άλλη ανάγνωση της Καινής Διαθήκης. Άλλωστε, ο όρος Γεσθημανή σημαίνει ελαιώνας μετά ελαιοτριβείου. Ο χώρος ανηκε στον Ιωάννη, εξ ού και η οικειότης του “αγαπητού Μαθητού” στον χώρο την τελευταία νύχτα πρό της συλλήψεως. Το ελαιοτριβείο ήτο αργόν.

Περί αρσενοκοιτών είναι από κείμενο του αγίου Νικοδήμου και μου το έδωσε ο καλός μου φίλος Γεώργιος Τσούτσος, που πραγματοποίησε έρευνα κατόπιν εντολής του Αρχιεπισκόπου Αθηνών.

Καλή ανάγνωση και αναμένω τα σχόλιά Σας!

(περισσότερα…)

Για μία ακόμη φορά ακούμε τα ίδια και τα ίδια. Η άνοδος των λαϊκιστών, η Λεπέν που θα μας «φάει» και η Ακροδεξιά που επελαύνει στις ευρωεκλογές. Oμως, όσο περνάει ο καιρός, εντείνεται και διευρύνεται η αίσθηση ότι θεσμικά και πολιτικά η Eνωση αποφεύγει να κάνει την ουσιαστική συζήτηση για το πώς θα αλλάξει.

Όσο πλησιάζουν οι ευρωεκλογές, σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ενωσης ξεκινά (καθυστερημένα) η γνωστή συζήτηση: «Η επέλαση των λαϊκιστών», «η απειλή της Ακροδεξιάς», «η Λεπέν που θα καταστρέψει την Ευρώπη» και άλλα σχετικά, συνήθως τετριμμένα και πάντως με περιορισμένη απήχηση.  

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

Η Μαρία Ζενέτου-Κομνηνού γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 18 Οκτωβρίου 1925. Πατέρας της ήταν ο Χαρίλαος Ζενέτος, γνωστός κοσμηματοπώλης των Αθηνών και αδελφός της ο γνωστός πολεοδόμος – αρχιτέκτων Τάκης Ζενέτος, μαθητής και αυτός της Σχολής.

Στα μαθητολόγια εμφανίζεται δύο φορές. Την χρονιά 1929-30 ατην Α’  Δημοτικού και την χρονιά 1935-36 στην Α’  Γυμνασίου και εικάζουμε ότι λόγω απώλειας των μαθητολογίων παρουσιάζεται το κενό αυτό.

Παρακολουθώντας τη Γερμανική Σχολή Αθηνών και την Αγγλική Σχολή Χιλλ, ολοκληρώνει τη βασική της εκπαίδευση στο Αρσάκειο Αθηνών. Με τη λήξη του πολέμου, μπαίνει στο Πανεπιστήμιο Σορβόννης στη Γαλλία και σπουδάζει Ψυχολογία του Παιδιού, κατά την προσχολική ηλικία, καθώς και Καλές τέχνες στην Ecole des Beaux Arts. Διακρίνεται από τη μεγάλη αγάπη της για τα παιδιά.

Από το γάμο της με τον Γιάννη Κομνηνό αποκτά 3 παιδιά, την Ιωάννα, την Χάρις και τον Διομήδη. Ο τελευταίος, σε ηλικία 17 ετών, δολοφονείται εν ψυχρώ, κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Πολυτεχνείου, στις 16 Νοεμβρίου 1973. Αστυφύλακας της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως, τον πυροβόλησε με ευθεία βολή στην καρδιά, ενώ βοηθούσε τραυματισμένους πολίτες και την ανακοίνωση του θανάτου του γιού της έκανε ο Τάκης Ζενέτος. Η Χάρις μάλιστα απέκτησε μία κόρη, την Φλώρα, και έναν γιό, στον οποίο έδωσε το όνομα του Διομήδη.

Καθώς τα χρόνια περνούν και τα δικά της παιδιά ενηλικιώνονται, η Μαρία, ελεύθερη πιά από τις μητρικές φροντίδες, ετοιμάζει και παρουσιάζει, για πρώτη φορά, τη δουλειά της, στο ευρύ κοινό, λαμβάνοντας μέρος στην έκθεση του Ζαππείου. Ακολουθεί μια αλυσίδα από ομαδικές και ατομικές εκθέσεις στο Ζάππειο, στο Θόλο, στην Αρχιτεκτονική, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, καθώς και στη δική της γκαλερί «Διομήδης».

Η συνεχής ενασχόλησή της με τα καλλιτεχνικά την βοήθησε να απαλύνει τον πόνο της από τον τραγικό θάνατο του γιού της.

Πέθανε το 1995. Τα έργα της μένουν στα χέρια των θυγατέρων της.

πηγή: Ιωάννα και Χάρις Κομνηνού (περισσότερα…)

Η Φαίδρα Γρηγοριάδου γεννήθηκε στη Γερμανία και είναι απόφοιτος της ΓΣΑ. Σπούδασε στο πολυτεχνείο του Aachen χημεία, όπου διετέλεσε έμμισθος συνεργάτης.Απασχολήθηκε επί σειρά ετών σε γερμανικές και ελληνικές εταιρείες , σε θέσεις ευθύνης, στους τομείς παραγωγής, ποιοτικού ελέγχου και ανάπτυξης νέων προιόντων.Μιλάει ελληνικά, γερμανικά, αγγλικά και γαλλικά.

Είναι παντρεμένη με τον Λάζαρο Φραντζή, απόφοιτο της ΓΣΑ, και έχει δύο κόρες, οι οποίες φοιτούν στη ΓΣΑ. Εργάζεται από τον Ιανουάριο 2016 στη Γερμανική Σχολή Αθηνών.

Ξαναβρεθήκαμε στον σταθμό ΠΑΝΟΡΜΟΥ του μετρό, όλοι ..πριν την ώρα τους, συνεπείς πεζοπόροι.

(περισσότερα…)

Την Πέμπτη 29 Φεβρουαρίου 2024 έγινε δεξίωση στο φουαγιέ της Γερμανικής Σχολής Αθηνών με αφορμή την Έκθεση για την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος, που θα διαρκέσει από τις 05.02. μέχρι τις 08.03.2024. Στην εκδήλωση παρέστη και μίλησε και ο Πρέσβης της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας Γερμανίας κ. Andreas Kindl.

Η Σοφία Χριστοφορίδου, Γ.Γ. του Συλλόγου ήταν εκεί και έστειλε φωτογραφικό υλικό.

(περισσότερα…)

Η Διευθύντρια του Γυμνασίου Αγγελική Κανελλακοπούλου παρουσίασε το χρονικό της Γερμανικής Σχολής Αθηνών κατά τη διάρκεια της “Τιμητικής Βραδιάς των Αποφοίτων του Πολέμου” που έλαβε χώρα στην Aula στις 17 Ιουνίου 2013. Η παρουσίαση έγινε σε power point και φαίνεται στο video της εδήλωσης. Εδώ παρουσίαζεται σε μορφή 37 εικόνων με το κείμενο που τις συνοδεύει.

Μετά την παρουσίαση, ακολουθεί ένα Χρονικό της Σχολής με πληροφοριίες που έχουν στηριχθεί στο κείμενο του Jens Godber Hansen, όπως αυτό παρουσιάζεται στην έκδοση του 1971 με τίτλο “Das Dörpfeld-Gymnasium in Athen, Geschichte und Gestalt einer deutschen Auslandsschule“.

	Ναύπλιο	Nafplio
	Η αρχή της γερμανικής σχολικής παρουσίας στην Ελλάδα ξεκινά με το βασιλιά Όθωνα. Το 1834 ιδρύθηκε στο Ναύπλιο μια Γερμανική Σχολή, η οποία μεταφέρθηκε αργότερα στην Αθήνα και λειτουργούσε ως το 1862, όταν ο Όθωνας εγκατέλειψε την Ελλάδα. Από το 1872 έως το 1888 λειτουργούσε μια μικρή ιδιωτική Γερμανική Σχολή, η Σχολή της κυρίας Hoffmann.	Die Anfänge eines deutschen Schulwesens in Griechenland stehen in Zusammenhang mit der Regentschaft des Königs Otto. 1834 erfolgte die Gründung einer deutschen Schule in Nafplio. Die Schule wurde kurz danach nach Athen verlegt und existierte bis 1862, als Otto Griechenland verlassen hat. Von 1872 bis 1888 gab es eine kleine  private deutsche Schule, die Schule von Frau Hoffmann.
	Πρόσκληση ίδρυσης της Σχολής	Aufruf zur Gründung der Schule
	Η σκέψη για την ίδρυση μιας Γερμανικής Σχολής πρωτόγινε όταν οι  Emil von Hirst και  Dr. Wilhelm Barth προσπάθησαν να ζητήσουν την υποστήριξη του γνωστού αρχαιολόγου και αρχιτέκτονα Wilhelm Dörpfeld. Ο Dörpfeld ενθουσιάστηκε και το 1895 ζήτησε δημόσια την ίδρυση μιας τέτοιας Σχολής.	Die Gründung einer deutschen Schule nahm erste Konturen an als Emil von Hirst und Dr. Wilhelm Barth, sich bemüht haben, Wilhelm Dörpfeld, den bekannten Archäologen und Architekten, für diese Idee zu gewinnen. Dörpfeld war begeistert und rief öffentlich 1895 zur Gründung einer deutschen Schule auf.
Wilhelm Dörpfeld
	Δημιουργήθηκε μια επιτροπή ίδρυσης, πρόεδρος της οποίας ήταν ο   Dörpfeld. Υπήρξε και ο εμπνευστής  της πρωτοβουλίας συγκέντρωσης δωρεών για την αγορά ενός οικοπέδου και την οικοδόμηση του σχολικού κτιρίου. Παράλληλα τα μαθήματα άρχισαν τον Ιανουάριο του 1897 σε ένα νοικιασμένο σπίτι στη Σκουφά 35. Τον ίδιο χρόνο ιδρύεται και ο Σχολικός Σύλλογος που θα αποτελεί και το σχολικό φορέα.	Es wurde eine Gründungskommission gebildet, wo 5 Dörpfeld der Vorsitzende war. Er war auch der Hauptinitiator einer Spendeaktion um die nötigen Geldmittel für den Ankauf eines Grundstückes und den Bau des Schulgebäudes zusammenzubringen. Parallel hat schon der Unterrichtsbetrieb im Januar 1897 in einem gemieteten Haus in Skoufa Str. 35 begonnen können. Dasselbe Jahr wurde auch der Schulverein als Träger der Schule konstituiert.
	Κτίρια Αραχώβης	Arachovis Gebäude
	Το χειμώνα του  1897/98 ξεκίνησε η κατασκευή του σχολικού κτιρίου σε αρχιτεκτονικά σχέδια του  Dörpfeld. Το οικόπεδο  περιελάμβανε ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο ανάμεσα στις μετέπειτα δημιουργηθείσες οδούς Πρασσά, Αραχώβης (τώρα Μερλιέ), Ασκληπιού και Βαλτετσίου. Τα επίσημα εγκαίνια του κτιρίου έγιναν στις 23 Μαρτίου 1898, ημέρα των γενθλίων του αυτοκράτορα Γουιλιέλμου του Α΄.	Im Winter 1897/98 hat der Bau des Schulhauses nach den architektonischen Plänen    Dörpfelds begonnen. Das Grundstück umfasste den Straßenblock zwischen den später entstandenen Strassen Prassa, Arachovis (jetzt Merlie), Asklipiou und Valtetsiou. Das Gebäude wurde im 1898, am Geburtstag Kaiser Wilhelms I. feierlich eingeweiht.
1912: Ehrenurkunde an Dörpfeld / Τιμητικό βραβείο στον Ντέρπφελντ
	Η Σχολή διατήρησε μέχρι τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το χαρακτήρα του Δημοτικού σχολείου. Εξαιτίας της έλλειψη χώρων – παρά την επέκταση του οικήματος στην οδό Βαλτετσίου – και εξαιτίας της αναγκαστικής απομάκρυνσης διδασκόντων λόγω του πολέμου το σχολείο δεν μπόρεσε να εξελιχθεί σε Realschule απολυτήριο μέσης εκπαίδευσης μετά από 10ετή συνολική φοίτηση). Η Σχολή ανέστειλε τη λειτουργία της στις αρχές του 1917.	Die Schule blieb bis in den I. Weltkrieg hinein eine Volksschule mit überwiegendem Grundschulcharakter. Aufgrund von Raumnöten – trotz eines Erweiterungsbaues an der Valtetsiou Str. – und dem kriegsbedingten Abzug von Lehrern konnte die Schule nicht zu Realschule hinauswachsen. Die Schule musste dann zu Beginn des Jahres 1917 ihren Betrieb einstellen.
1900: Dörpfeld Bau – Arachovis Κτίριο Ντέρπφελντ οδού Αραχώβης	Ausflug nach Kifissia Εκδρομή στην Κηφισιά
	Η Σχολή επαναλειτούργησε το Σεπτέμβριο του 1921. Στο διάστημα μεταξύ των δύο παγκόσμιων πολέμων η Σχολή αναπτύχθηκε και αναβαθμίστηκε με αποτέλεσμα οι μαθητές να μπορούν να αποκτήσουν το γερμανικό και ελληνικό Απολυτήριο (σημερινού Λυκείου). Το 1927 το ελληνικό κράτος αναγνωρίζει επίσημα τη Σχολή και τον Ιούνιο του 1928 δύο Γερμανοί και οκτώ Έλληνες μαθητές δίνουν τις εξετάσεις της Μέσης Εκπαίδευσης.	Der Unterrichtsbetrieb wird im September 1921 wieder aufgenommen. In der Zeit zwischen den Weltkriegen erfuhr die Schule ihren Aufstieg zu einer Schule in der das deutsche und griechische Abitur abgelegt werden konnte. Die Schule wurde 1927 durch den griechischen Staat amtlich anerkannt und im Juni 1928 legten 8 deutsche und 6 griechische Schüler die Mittlere Reife ab.
1913: Schülerinnen der DSA Μαθήτριες της Γερμανικής	Faschinsfest – Απόκριες	1913/1914: Eleni Papadaki in der hinteren Reihe – πίσω κάθεται η Ελένη Παπαδάκη
Dörpfeld und Eglau Gebäude Κτίρια Ντέρπφελντ και Έγκλαου	Arachovis, die zwei Gebäude Αραχώβης, τα δύο κτίρια	Links der Dörpfeld Bau und rechts der Eglau Bau
Das Treppenhaus in der Arachovisstr / το κλιμακοστάσιο στην Αραχώβης
	Το 1928/29 χτίζεται δίπλα στο πρώτο κτίριο του Dörpfeld στην ελεύθερη πλευρά της Αραχώβης και έως την Ασκληπιού ένα νέο κτίριο σε σχέδια των αρχιτεκτόνων  Eglau και Διαμαντόπουλου, το οποίο χάρη στους χώρους του και στον εξοπλισμό του θεωρείται το πιο σύγχρονο της Αθήνας εκείνη την εποχή. Ένα φωτεινό κλιμακοστάσιο συνδέει το παλαιό με το νέο κτίριο.	Im Jahre 1928/29 entsteht an der freien Front der Arachovis unmittelbar an den ersten Dörpfeld-Bau anschließend und bis hinunter zur Asklipiou Str. unter der Leitung der Architekten Eglau und Diamantopoulos ein großzügiger Bau, der durch seine gesamte Anlage und durch die Einzelausstattung die Schule zur modernsten Athens macht. Ein helles Treppenhaus bindet das alte an das neue Gebäude.
1934: Klassenlehrer / υπεύθυνος καθηγητής Hans Wende
	Εξαιτίας του νέου εκπαιδευτικού νόμου για τα ξένα σχολεία το 1931 η Σχολή γνώρισε μια απειλητική για την ύπαρξή της κρίση. Παιδιά ελληνικής ιθαγένειας μπορούσαν να φοιτήσουν σε ξένα σχολεία μετά την ολοκλήρωση της εξαετούς υποχρεωτικής φοίτησης στο Δημοτικό. Το νηπιαγωγείο σταμάτησε τη λειτουργία του. Όλα τα Ελληνόπουλα στις μικρές τάξεις (έως και την 6η) έφυγαν από τη Σχολή. Οι τάξεις έως και την 6η είχαν συνολικά 41 μη Έλληνες μαθητές και μαθήτριες.	Wegen des  neuen griechischen Erziehungsgesetzes  über die Auslandsschulen im Jahr 1931 wurde die Schule in eine existenzbedrohende Krise gestürzt. Kinder griechischer Nationalität konnten erst nach der 6jährigen Grundschule eine ausländische Schule besuchen. Der Kindergarten musste seinen Betrieb einstellen. Alle griechischen Kinder der untersten Klassen (bis inkl. 6. Klasse) verließen die Schule. Die untersten 6 Klassen hatten dann insgesamt 41 nicht griechische Schülerinnen und Schüler.
1934: Sommerfest / Καλοκαιρινή γιορτή
	Αν και η Σχολή προσπάθησε να λειτουργήσει γλωσσικά τμήματα το απόγευμα, η λειτουργία τους απαγορεύτηκε από το ελληνικό υπουργείο. Έτσι Έλληνες μαθητές με λιγοστές έως και τελείως ανύπαρκτες γνώσεις Γερμανικών εγγράφονταν στην  Quarta την πρώτη τάξη ενός εξατάξιου Γυμνασίου. Παρά  τις όποιες δυσκολίες το πείραμα πέτυχε….	Obwohl die Schule nachmittags private Sprachkurse anzubieten versuchte, wurde die Durchführung solcher Kurse vom gr. Ministerium verboten. So wurden  griechische Schüler mit geringen oder auch völlig fehlenden Deutschkenntnissen in die Quarta, als erste Klasse eines sechsjährigen Gymnasiums eingestuft. Trotz aller Probleme glückte dieses Experiment….
1934: Ausflug nach Varkiza / Εκδρομή στη Βάρκιζα
	Το 1938 η Σχολή αναγνωρίστηκε ως  Oberschule (ανώτερο εκπαιδευτήριο). Στη Σχολή διορίστηκε παράλληλα με το Γερμανό και ένας Έλληνας διευθυντής. Στην ουσία αυτό συνέβαινε από χρόνια. Η Σχολή πήρε κατ΄ εξαίρεση ειδική άδεια για τη λειτουργία μεικτών τμημάτων, γιατί ο νόμος όριζε το διαχωρισμό των τάξεων και των φύλων!	Im Jahre 1938  wurde die Schule als Deutsche Oberschule anerkannt. Die Schule bekam einen griechischen Direktor neben dem deutschen, obwohl es in der Praxis schon seit   Jahren so war. Für die Koedukationsklassen als Ausnahme – das Gesetz schrieb die Trennung von Klassen und Geschlecht vor – erhielt die Schule eine Sondergenehmigung.
1936: Besuch des Erziehungsministers Rust / Επίσκεψη του Υπουργού Παιδείας Rust	1936: Empfang des Ministers Rust / Υποδοχή του Υπουργού Rust	1936: Schulfest / σχολική γιορτή (Dr. Romain, Hans Wende)
1936: Hans Wende, Olympia / Αρχαία Ολυμπία
	Στις 28 Οκτωβρίου 1940 διακόπηκαν τα μαθήματα. Πολλοί καθηγητές επέστρεψαν στη Γερμανία. Παρόλα αυτά συνεχίστηκαν τα μαθήματα σε ιδιωτικές κατοικίες. Δάσκαλοι εδώ ήταν ο λίγο μεγαλύτερος από τους „μαθητές” του Βύρωνας Θεοδωρόπουλος, τότε υπόδειγμα μαθητού και αργότερα Έλληνας υψηλόβαθμος διπλωμάτης και ο κ. Lichtenberg, ένας όχι „καθαρόαιμος” τέως καθηγητής της Σχολής, στον οποίο ο διευθυντής της Σχολής Dr. Romain εξασφάλισε ένα βοηθητικό εισόδημα. Έτσι μπόρεσαν να πάρουν τον Μάρτιο του 1941 το απολυτήριο τους μαθητές όπως ο Αλέκος Κυριακός, ο  Peter Mondo, ο Θέμης Πάνος, η Έντα Σαραμάντη, η  Sonja Dengel Caridis και ο Μιλιτιάδης Καρύδης, ο παγκόσμια γνωστός αρχιμουσικός.	Am 28. Oktober 1940 wurde der Unterrichtsbetrieb eingestellt. Viele Lehrer kehrten nach Deutschland zurück. Trotzdem wurde in Privatwohnungen, weiter unterrichtet. Lehrer hier war der nur wenig ältere Vyron Theodoropoulos, Musterschüler in seiner Zeit und später hoher griechischer Diplomat und Herr Lichtenberg, ein nicht „reinrassiger” ehemaliger Lehrer der Schule, dem Dr. Romain, Direktor der Schule, dadurch ein Nebeneinkommen verschaffte. So konnten  Alekos Kyriakos, Peter Mondo, Themis Panos, Edda Saramandi, Sonja Dengel Caridis und Miltiades Caridis, der weltberühmte Dirigent, im März 1941 die Reifeprüfung ablegen.
Sounion Fahrt vor dem Krieg / Εκδρομή στο Σούνιο πριν από τον πόλεμο
	Μετά την κατάληψη της Αθήνας από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής η Σχολή επαναλειτούργησε στις 14 Μαΐου 1941. Το καλοκαίρι του 1941 φτιάχτηκε καινούριος όροφος στο κτίριο του  Dörpfeld. Πολλοί Έλληνες μαθητές συνέχιζαν να φοιτούν στη Σχολή. Τα πολεμικά γεγονότα του 1944 οδήγησαν εκ νέου στο κλείσιμο της Σχολής.  Στο σημείο αυτό θέλω να τονίσω ότι μέχρι σήμερα λείπει μια ακριβής αξιολόγηση και επανεξέταση των πηγών και κυρίως αρχείων της Σχολής της εποχής του πολέμου αλλά και γενικότερα.	Nach der Besatzung von Athen durch deutsche Truppen wurde am 14. Mai 1941 der Unterrichtsbetrieb wieder aufgenommen. Im Sommer 1941 wurde der Dörpfeldbau aufgestockt. Weiterhin besuchten viele griechische Schüler die DSA. Aufgrund der Kriegsereignisse des Jahres 1944 musste die Schule aufgegeben werden. In diesem Punkt möchte ich betonen, dass es bislang die genaue Auswertung und Überprüfung der Quellen und vor allem der schulischen Akten der Kriegszeit und allgemein jener Zeit  noch fehlt.
Metsovoustr.
	Η Σχολή επαναλειτούργησε την 1η Οκτωβρίου 1956. Οι προσπάθειες να επανέλθει στο παλαιό κτίριο της Αραχώβης απέτυχαν και για αυτό αποκτήθηκε μια παλαιά μονοκατοικία στη Μετσόβου 4. Τη δεύτερη χρονιά αναζητήθηκε κι άλλο κτίριο, 150 μέτρα πιο μακριά, στη γωνία Μετσόβου και Ρεθύμνου. Η συνεχής αύξηση οδήγησε στην ενοικίαση ενός τρίτου κτιρίου επί της Πατησίων 58 με κοινή αυλή με το πρώτο κτίριο.	Erst am 1. Oktober 1956 wurde die Schule wieder eröffnet. Die Bemühungen in das alte Gebäude in der Arachovis einzuziehen, scheiterten und deswegen wurde ein altes Wohnhaus in der Metsovoustr. 4 erworben. Im zweiten Jahr musste ein weiteres Gebäude an der Metsovou und Rethymnou dazu geworben werden. Das stetige Wachstum erzwang die Anmietung eines dritten Gebäudes in der Pattision 58 mit gemeinsamem Pausenhof mit dem 1. Gebäude.
Gebäude nach 1956 / τα κτίρια μετά το 1956
	Οι εισαγωγικές εξετάσεις για το ελληνικό Γυμνάσιο δίνονταν ενώπιον εξεταστικής επιτροπής του ελληνικού υπουργείου Παιδείας. Για να διευκολυνθεί η εισαγωγή των Ελληνόπουλων στο Γυμνάσιο, ξεκίνησαν προπαρασκευαστικά μαθήματα Γερμανικών το απόγευμα. Στις πρώτες έξι τάξεις (Δημοτικό, Quinta  και Sexta) δεν ήταν εγγεγραμμένοι Έλληνες μαθητές. Στις επόμενες τάξεις παρακολουθούσαν μαζί το μάθημα Έλληνες και Γερμανοί σε ένα πραγματικό σχολείο συνάντησης. Από το σχολικό έτος 1960/61 υπάρχει ένας ξεκάθαρος διαχωρισμός σε γερμανικό και ελληνικό τμήμα.	Die Aufnahmeprüfung für den Eintritt ins Gymnasio legten die griechischen Schüler vor einer Prüfungskommission des griechischen Erziehungs-ministeriums ab. Um den griechischen Kindern den Eintritt in das Gymnasio zu ermöglichen, wurden nachmittags in Deutsch eingeführt, die bis heute zum festen Programm der DSA gehören. In den ersten sechs Klassen (Grundschule, Sexta und Quinta) befanden sich keine Griechen. In die darüberliegenden Klassen gingen deutsche und griechische Kinder gemeinsam, also eine echte Begegnungs-abteilung. Seit dem Schuljahr 1960/61 gibt es eine klare getrennte griechische und deutsche Gymnasialabteilung.
Metsovou: das Treppenhaus / το κλιμακοστάσιο στη Μετσόβου	Metsovou Gebäude / το παλιό σχολείο της Μετσόβου	1966: Der erste Schultag in der Metsovou / πρώτη ημέρα σχολείου στη Μετσόβου
1966: Grundsteinlegung in Paradissos / Θεμέλιος λίθος στον Παράδεισο	1966: Weihe bei der Grundsteinlegung / Αγιασμός Θεμελίων	1966: Die jüngste Schülerin der DSA, Christiane Marcczinski, unterschreibt die Urkunde für den Grundstein / Η μικρότερη μαθήτρια της ΓΣΑ, Κριστιάνε Μαρτσίνσκι υπογράφει το επίσημο έγγραφο του θεμέλιου λίθου
	Nach vielen Verzögerungen, Enttäuschungen und Verhandlungen konnte die Grundsteinlegung des neuen Gebäudes in Paradissos am 24. November 1966 stattfinden. Das Richtfest wurde am 25sten November 1967 gefeiert. Zum Beginn des 37Schuljahres 1968/69 kann der Unterricht im Neubau in Paradissos aufgenommen werden.	Μετά από πολλές καθυστερήσεις, απογοητεύσεις και διαπραγματεύσεις ο θεμέλιος λίθος του νέου κτιρίου στον Παράδεισο μπήκε στις 24 Νοεμβρίου του 1966. Η ολοκλήρωση του βασικού έργου εορτάστηκε με πανηγυρικό τρόπο στις 25 Νοεμβρίου 1967. Τα μαθήματα ξεκίνησαν στις νέες εγκαταστάσεις στον Παράδεισο το Σεπτέμβριο του 1968.

1834–1895:  ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΟΘΩΝΑ

1896–1917:  ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ Α’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ

1921–1944:  ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ

1956–1968:  ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΚΤΙΡΙΑ ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ

Υποτίθεται πως ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος τήρησε σχετικά ήπια στάση στο θέμα του γάμου ομόφυλων ζευγαριών. Θεωρείται, εξάλλου, οπαδός της «ρεαλπολιτίκ» και ισορροπιστής, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του Χριστόδουλο, ο οποίος το 2001 είχε επιλέξει τη μετωπική σύγκρουση με την πολιτεία για το ζήτημα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Ο γνωστός μαέστρος Νίκος Αθηναίος (’64) διευθύνει την Παρασκευή 8 Μαρτίου (ώρα έναρξης: 20.00) την ορχήστρα Collegium Musicum Αθηνών, Ensemble in Residence του Ωδείου Αθηνών, σε ένα πρόγραμμα με έργα των Béla Bartók, Kurt Weill, και Pyotr Ilyich Tchaikovsky.

Αίθουσα “Άρης Γαρουφαλής” του Ωδείου Αθηνών, Ρηγίλλης & Βασ. Γεωργίου Β΄ 17-19, πλησίον Χίλτον – στάση μετρό “Ευαγγελισμός”.

Περισσότερα…