Η Μιράντα Ζάννου, όπως και η δίδυμη αδελφή της Αλίκη, γεννήθηκαν στις 19 Ιουνίου 1928 με την Μιράντα να προηγείται κατά τρία λεπτά. Και τα δύο κορίτσια πρωτοεμφανίζονται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1938-39 στην Α’  Γυμνασίου και συνεχίζουν έως την αποφοίτησή τους το 1943. Όπως αναφέρει η Μιράντα Ζάννου στο βιβλίο της “Μία Οικογένεια, δύο αιώνες, το χρονικό της οικογένειας Ζάννου”, “… μας άλλαξαν σχολείο το 1943 έχοντας ήδη φοιτήσει πέντε χρόνια στην Γερμανική και μας έμεναν άλλα τρία για να το τελειώσουμε, …έτσι συνεχίσαμε την 6η, 7η και 8η τάξη του 8ταξίου στο Αρσάκειο του Ψυχικού…”. Προφανώς αυτό, που καταγράφεται στα Μαθητολόγια ως Α’ Γυμνασίου είναι η 1η του 8ταξίου, δηλαδή η 5η Δημοτικού. Άρα τα δύο κορίτσια αν συνέχιζαν θα αποφοιτούσαν το 1946.

Σπούδασε στην Ανωτάτη Εμπορική, που ήταν η καλύτερη Εμπορική Σχολή της Ελβετίας, παρακολουθώντας  μαθήματα Γραμματέως και Ξένων Γλωσσών και επέστρεψε στην Αθήνα στα τέλη του 1948. Εργάστηκε στην Ιονική Τράπεζα και για λίγους μήνες στην “ΧΡΩΠΕΙ” και στην συνέχεια σε μία αμερικάνικη οργάνωση βοηθείας σε άπορα παιδιά. Το 1952 παντρεύτηκε τον διπλωματικό Αλκιβιάδη Παπαδόπουλο και μαζί του ταξίδεψε σε πολλές ηπείρους ξεκινώντας από την Πρεσβεία της Αντίς Αμπέμπα και συνεχίζοντας στην Βυρηττό (με προϊστάμενο τον Γιώργο Σεφέρη) και μετά στο Σικάγο, την Μόσχα και στις Βρυξέλλες τον Οκτώβριο του 1967 και επέστρεψε στην Ελλάδα το 1971. (περισσότερα…)

Ο Γιώργος Δεπάστας γεννήθηκε στις 23/04/1945 στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή το 1963. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και από το 1974 έως το 1990 εργάστηκε ως ειδικευόμενος ιατρός στο Ινστιτούτο Ιατροδικαστικής. Το 1991 εγκατέλειψε την Ιατρική και επέστρεψε στην Αθήνα. Έκτοτε ασχολείται αποκλειστικά με τη λογοτεχνική και θεατρική μετάφραση αγγλικών και γερμανικών κειμένων. Δίδαξε στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης Λογοτεχνίας μέχρι το 2011, όταν αυτό έπαψε να λειτουργεί. Από το 2000 έως το 2006 εργάστηκε ως δραματουργός και καλλιτεχνικός συνεργάτης στο πρωτοποριακό «Θέατρο του Νότου», και κατόπιν στο Εθνικό Θέατρο.

Έχει μεταφράσει έργα των Goethe, Schiller, Kleist, Lessing, Schnitzler, Horvath, Mann, Musil, Rilke, Stifter, Kaiser, Sternheim, Shakespeare, Yeats, Durrel και πολλών σύγχρονων Γερμανών και Βρετανών θεατρικών συγγραφέων. Το 2004 τιμήθηκε με το Ελληνογερμανικό Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης για την ελληνική μετάφραση του θεατρικού έργου «Ο θάνατος του Δαντόν» του Georg Büchner (Εκδόσεις Νεφέλη 2003). To 2008 τιμήθηκε με το Βραβείο Λογοτεχνίας για την μετάφραση του έργου «Απληστία» της Elfriede Jelinek και το 2010 του απονεμήθηκε το Βραβείο Θεατρικής Μετάφρασης «Μάριος Πλωρίτης» για τη μετάφραση του έργου «Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι» του Marius von Mayenburg.

Ο Γεώργιος Πολυκράτης, τρίτο παιδί του Δημητρίου και της Γερτρούδης, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1930 και σπούδασε ιατρός στο Πανεπιστήμιό της.

Εμφανίζεται στα μαθητολόγια της Αραχώβης την χρονιά 1940-41 στην 1η τάξη του 8-ταξίου (Ε’ Δημοτικού) και την επομένη 1941-42 στην ΣΤ’ Δημοτικού. Αν είχε συνεχίσει και παράλληλα η Γερμανική Σχολή δεν είχε κλείσει το 1944 θα αποφοιτούσε το 1948.

Παντρεύτηκε την οδοντίατρο Γεωργία Μπάκουλη, και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Δημήτρη και την Αλκυόνη. Ελληνολάτρης μέχρι υπερβολής, υπήρξε ενθουσιώδης ορειβάτης και καταδύτης, εραστής της ελληνικής φύσης. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα την δεκαετία του 1950 με νεανικά του έργα, δύο μικρές ποιητικές συλλογές και μία τραγωδία. Όμως η έντονα υπεύθυνη άσκηση της ιατρικής για πέρα από σαράντα χρόνια, δεν του άφησε περιθώρια να λειτουργεί παράλληλα και την ποίηση.

Στα μαθητολόγια της Αραχώβης εμφανίζονται και τα άλλα δύο αδέλφια (;) του:

Ο Ροβέρτος Πολυκράτης, γεννημένος και αυτός το 1930, και ο Γοδεφρείδος Πολυκράτης, γεννημένος το 1927

Περισσότερα…

Η Ελευθερία (Έλια) Δομηνού γεννήθηκε το 1948. Φοίτησε στην Σχολή από το 1961 έως το 1965 και αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε την επομένη χρονιά. Σπούδασε στις Σχολές Δοξιάδη και ξένες γλώσσες (Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά και Γαλλικά) αντίστοιχα στο British Council, Goethe Institut, Dante Aligheri και στο Universite de Strasbourg στο Τμήμα Εφαρμοσμένων Γλωσσών.

Εργάστηκε στην Austrian Airlines, στην 3M Minnesota Mining και στην  Agfa-Gevaert AG.

Ακολούθως εργάστηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (Λουξεμβούργο) – στην Γενική Διευθυνση Διοκητικών Υπηρεσιών και Προσλήψεων καθώς και στην Επιτροπή Μεταφορών και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Βρυξέλλες) στην Γενική Διέυθυνση Περιφερειακής Πολιτικής Ταμείου Συνοχής.

Συνταξιοδοτήθηκε στο τέλος του 1999 και το 2000 επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου και έκτοτε ασχολείται περιστασιακά με μεταφράσεις σε συνεργασία με Δικηγορικά γραφεία και τις Ναυτιλιακές εταιρείες.

Ο Oskar “Ossi” Heberlein γεννήθηκε την 1η Απριλίου 1923 στη Μαδρίτη της Ισπανίας. Ήταν γιος του συμβούλου της γερμανικής πρεσβείας Έριχ Χέμπερλαιν και της Ισπανίδας συζύγου του Μάργκοτ, γένους Calleja. Οι Heberleins μετακινήθηκαν πολύ, πρώτα στο Koblenz της Γερμανίας και μετά στην Αθήνα. Εμφανίζεται στα μαθητολόγια της Αραχώβης από το έτος 1929-30 εως το έτος 1932 στις τρεις πρώτες τάξεις του δημοτικού, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το έτος 1941.

Μεταξύ 1932 και 1936 ο Oskar πήγε σχολείο στη νότια Βαυαρία. Λόγω του ξεσπάσματος του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου το 1936, οι γονείς του Heberlein έπρεπε να μετακομίσουν στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Τελικά επέστρεψαν στην Ισπανία, στη Σαλαμάνκα το φθινόπωρο του 1937. Εκείνη την περίοδο ο Heberlein άρχισε να ενδιαφέρεται για τη ραδιοφωνική μετάδοση και έπιασε δουλειά στο γραφείο ραδιοφωνικής μετάδοσης της γερμανικής πρεσβείας. Μεταξύ 1938 και 1941 τελείωσε το γυμνάσιο σε γερμανικά σχολεία στην Ισπανία και στη συνέχεια έκανε πρακτική άσκηση σε εταιρείες ηλεκτρικών στην Ισπανία.

Το 1941, ο Heberlein επιστρατεύτηκε και επέστρεψε στη Βαυαρία. Η ενεργή στρατιωτική του θητεία ξεκίνησε στις 10 Οκτωβρίου 1941. Αρχικά έλαβε εκπαίδευση ως πυροβολητής πυροβολικού με το Τάγμα Αντικατάστασης Πυροβολικού 157 στο Μόναχο. Ωστόσο, την άνοιξη του 1942 εντάχθηκε στα Frontaufklärungs-Truppen (μπροστινά στρατεύματα αναγνώρισης). Εργάστηκε σε ένα εργαστήριο αναπτύσσοντας και δοκιμάζοντας ειδικούς ραδιοπομπούς βραχέων κυμάτων. Στα τέλη του 1942 εντάχθηκε στο Signals Battalion 800 Special Unit Brandenburg.

Ο Heberlein πέρασε μερικούς μήνες ως αιχμάλωτος των Γάλλων, εργαζόμενος ως ηλεκτρολόγος αυτοκινήτων. Στη συνέχεια μετακόμισε στο Haar λίγο έξω από το Μόναχο στα τέλη Οκτωβρίου του 1945. Εδώ, εργάστηκε ως ηλεκτρολόγος, αρχικά για την USAF 464th Air Service Group, μέχρι τουλάχιστον το καλοκαίρι του 1946. (περισσότερα…)

Ο Παναγής Ζαφειρίου γεννήθηκε το 1923 και ο πατέρας του ήταν χρηματιστής. Εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1935-36 στην Α’ Γυμνασίου και την επόμενη χρονιά στην Β’ Γυμνασίου, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το 1942.

Ασχολήθηκε με το εμπόριο και τις αντιπροσωπείες στερεοφωνικών συσκευών. Άνοιξε στην οδό Βαλαωρίτου το κατάστημα “electronica” και αντιπροσώπευε την εταιρεία Alpine με στερεοφωνικά αυτοκινήτων. Νυμφεύθηκε την Θεώνη Βελή.

Η Νίκη Κεφαλά γεννήθηκε το 1925 και αποφοίτησε από την Σχολή το 1942. Ήταν συμμαθήτρια της Βεατρίκης Δημητριάδου, της ‘Εβης Στασινοποπούλου (Τουλούπα), της Ροδούλας Κούμαρη-Στάθάκη, αλλά παρακολουθούσε το γερμανικό τμήμα. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακά στην Φρανκφούρτη στην Πολιτειολογία και τη Φιλοσοφία (1953-57) υπό την επίβλεψη των φιλοσόφων Τέοντορ Αντόρνο και Μαξ Χορκχάιμερ.

Με το σύζυγό της, εφοπλιστή Άγγελο Γουλανδρή, ίδρυσαν το 1964 το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, με σκοπό την προώθηση της επιστημονικής έρευνας στον ελληνικό φυσικό χώρο, καθώς και της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.

Το 1974 ανέλαβε Υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών στην κυβέρνηση Καραμανλή με ιδιαίτερη αποστολή τη μέριμνα για τους 200.000 πρόσφυγες της Κύπρου, το 1975 (έως το 1981) χρημάτισε Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης (1975-1980 και το 1989 (έως το 1991) υπήρξε Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού. Το 2003 ήταν μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη του Johannesburg και μέλος της Διεθνούς Επιτροπής για τον Πολιτισμό και την Εξέλιξη της UNESCO.

Η Νίκη Γουλανδρή χαίρει διεθνούς αναγνώρισης και ως βοτανική ζωγράφος. Έχει ασχοληθεί με τη ζωγραφική απεικόνιση της ελληνικής χλωρίδας (περίπου 800 φυτά), στη διάσωση της οποίας είναι αφιερωμένα τα έργα της.

Βοήθησε στην εικονογράφηση αρκετών βοτανολογικών βιβλίων, όπως τα Wild Flowers of Greece (Άγρια άνθη της Ελλάδας) από τους Κ. Γουλιμή και W. T. Stearn, και and Peonies of Greece (Παιώνιες της Ελλάδας) από τους U.T. Stearn και P.H. Davies.

Έχει λάβει πολλές διακρίσεις σε αναγνώριση του έργου της, με κυριότερες αυτές του «Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος» από την ελληνική πολιτεία, του «Αξιωματικού της Λεγεώνας της Τιμής» της Γαλλίας και του «Σταυρού Α΄ Τάξεως του Τάγματος της Αξίας» της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Είχε κερδίσει βραβείο Global 500 του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών το 1990 και το 1991 η κα Γουλανδρή ανακηρύχθηκε «Γυναίκα της Ευρώπης» από την Ε.Ε.

Απεβίωσε στις 9 Φεβρουαρίου 2019 στην Αθήνα.

“Μας αποχαιρέτησε η Νίκη Γουλανδρή”…

“Έξι χρόνια Γερμανική Σχολή – Θεμέλιο ζωής“…

“Τιμητική βραδιά για τους Απόφοιτους του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου”…

Έκθεση για την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος

στο φουαγιέ της Γερμανικής Σχολής Αθηνών από τις 05.02. μέχρι τις 08.03.2024

Στις 3 Ιανουαρίου 1996, ο τότε Πρόεδρος της Ομοσπονδίας της Γερμανίας Ρόμαν Χέρτσογκ καθόρισε την 27η Ιανουαρίου ως Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ναζισμού. Τον Νοέμβρη του 2005, εννιά χρόνια αργότερα, αποφασίστηκε στο Γενικό Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών (Resolution 60/7) ότι η ίδια ημερομηνία θα αποτελέσει και Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος (International Holocaust Remembrance Day).

Με την αφορμή αυτή πραγματοποιείται τη φετινή σχολική χρονιά στον χώρο της Γερμανικής Σχολής Αθηνών η Έκθεση «Ο Ψίθυρος των Παπουτσιών», για να τιμήσουμε τα 6 εκατομμύρια θύματα αλλά και τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος.|

Σκοπός της Έκθεσης αυτής είναι να ευαισθητοποιήσει και να προβληματίσει τη μαθητική κοινότητα αλλά και να εμπλουτίσει τις γνώσεις της για το Ολοκαύτωμα. Η θεματική αυτή προσεγγίζεται με πληροφορίες, οι οποίες βρίσκονται σε είκοσι συνολικά σημεία, συνοδευόμενες και από ιστορικές φωτογραφίες και μαρτυρίες επιζώντων. Η Έκθεση καταγράφει τις διάφορες φάσεις καταδίωξης Εβραίων πολιτών από τη ναζιστική κυβέρνηση και τεκμηριώνει τον κοινωνικό αποκλεισμό που βίωσαν, την καταπάτηση των δικαιωμάτων τους, καθώς και τη συστηματική εξόντωση εβραϊκών κοινοτήτων σε όλη την Ευρώπη, λόγω των μαζικών δολοφονιών στα κέντρα εξόντωσης. Το Άουσβιτς-Μπίρκεναου, η Τρεμπλίνκα κ.α. συμβολίζουν τη γενοκτονία των Εβραίων πανευρωπαϊκώς.

Σημαντικό σύμβολο αποτελούν, επίσης, τα παπούτσια και οι βαλίτσες που «κουβαλούν» τις μνήμες και τα βιώματα επιζώντων της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα και τις «μεταφέρουν» στο παρόν, αλλά και στο μέλλον. Οι μαρτυρίες αυτές βρίσκονται στο ψηφιακό αρχείο του ερευνητικού προγράμματος «Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα» («Erinnerungen an die Okkupation in Griechenland»), το οποίο δημιουργήθηκε από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (Freie Universität Berlin) και εξηγούν την καταδίωξη, την εκδίωξη, την φυγή, την καταναγκαστική εργασία, τις απελάσεις και τη φρικτή καθημερινότητα και τα εγκλήματα των Ναζί στα κέντρα εξόντωσης, αλλά και το θάρρος κάποιων συμπολιτών που έσωσαν ζωές με γενναιότητα και ανιδιοτέλεια.

Μια ιδιαίτερη θεματική είναι η «Καταπάτηση των Δικαιωμάτων» με αμέτρητες αντι-εβραϊκές διατάξεις και νόμους, καθώς και οι επιπτώσεις τους στις ζωές των Εβραίων της Γερμανίας και της -υπό γερμανική κατοχή- Ευρώπης. Μαθητές και μαθήτριες λαμβάνουν κατά αυτόν τον τρόπο ερεθίσματα και παρακινούνται σε συζητήσεις σχετικές με την βασική σημασία και τις συνέπειες των νόμων στην κοινωνία, αποκτώντας μια καινούρια συνείδηση για το πώς οι νόμοι των απολυταρχικών κυβερνήσεων οδηγούν σε διακρίσεις και επιβάλλουν τον κοινωνικό αποκλεισμό συγκεκριμένων ομάδων, αλλά και για το ποια είναι η ευθύνη της πολιτείας σε αυτό. «Πώς είναι η κατάσταση σήμερα;» – η ερώτηση αυτή προσεγγίζει την επικαιρότητα και τους κινδύνους του παγκοσμίως αυξανόμενου αντισημιτισμού, ωθώντας τους μαθητές και τις μαθήτριες να αναρωτηθούν για το πώς μπορούμε να αναλάβουμε δράση συλλογικά, ώστε να προστατέψουμε τις δημοκρατίες μας. Μια επιπλέον σημασία αποκτά η μνεία των 1,5 εκατομμυρίων δολοφονημένων παιδιών, θυμάτων του Ολοκαυτώματος, για τα οποία δίνει πληροφορίες το δέντρο με τις πεταλούδες.

Το «Πρότζεκτ Πεταλούδα» δημιουργήθηκε από το Μουσείο του Ολοκαυτώματος στο Χιούστον (Holocaust Museum Huston) και απευθύνεται στους νέους σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται, λοιπόν, για μια διαδραστική Έκθεση, η οποία προσφέρει την ευκαιρία γιααυτόνομη εξερεύνηση με πολλά μέσα και με τη βοήθεια συνοδευτικού διδακτικού υλικού,καθώς και τη δυνατότητα της πρακτικής ανάλυσης των διαφόρων υλικών και αντικειμένων. Επιπλέον, η Έκθεση συμπληρώνεται από μια βιντεοσκοπημένη παρουσίαση στην οποία διηγείται τη βιογραφία της η Ροζίνα Ασέρ-Πάρδο, μια επιζήσασα του Ολοκαυτώματος που συνεργάστηκε με το αρχείο του προγράμματος «Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα».

Η Έκθεση δημιουργήθηκε από τη συνεργασία της ομάδας «Η ΓΣΑ θυμάται» με τον Όμιλο Εργασίας του σκηνικού σχεδιασμού. Καλλιτεχνικά, την επιμελήθηκαν οι μαθητές και οιμαθήτριες της ομάδας σκηνικού σχεδιασμού υπό την καθοδήγηση του κου Χαλάτση. Η ομάδα «Η ΓΣΑ θυμάται» σχεδίασε το περιεχόμενο της Έκθεσης και επέλεξε το φωτογραφικό υλικό και τα κείμενα που παρουσιάζονται.

«Η μνήμη πρέπει να διαφυλάσσεται. Ο ρόλος της είναι να υπενθυμίζει και στις επόμενες γενιές πως πρέπει να επαγρυπνούν.

Επομένως, είναι σημαντικό να διαμορφώσουμε σήμερα μια μορφή μνήμης που θα τροφοδοτεί το μέλλον.» Ρόμαν Χέρτσογκ

Η Έκθεση κατά συνέπεια αποτελεί μια σημαντική συνεισφορά στην ανάπτυξη μιαςζωντανής κουλτούρας ανάμνησης από και για μαθητές και μαθήτριες. Σκοπός της είναι η ευαισθητοποίηση μαθητών και μαθητριών για ιστορικές αλλά και επίκαιρες μορφές τουκοινωνικού και κρατικού αντισημιτισμού, της φυλετικής διάκρισης και του αποκλεισμού στην καθημερινότητά μας, ώστε να δημιουργήσουν μια διαρκή συνείδηση για τη δημοκρατία, την ανεκτικότητα και την αλληλεγγύη με τις αδικημένες και υποβαθμισμένες κοινωνικές ομάδες.

Απεβίωσε την Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2024, μετά από μακρά ασθένεια, η απόφοιτός μας του 1975c Τάνια (Αναστασία) Δασκαρόλη, Καθηγήτρια στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Eθνικού και Kαποδιστριακού Πανεπιστημίου.

Σπούδασε Γερμανική Φιλολογία, Γαλλική Φιλολογία και Πολιτικές Επιστήμες στα Πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης, Στρασβούργου, Χαϊδελβέργης και Αθηνών. Eργάσθηκε ως υπάλληλος μεταφράστρια στην Ecole Française d’ Athènes-Γαλλική Aρχαιολογική Σχολή Aθηνών και στο Eυρωπαϊκό Kοινοβούλιο στο Λουξεμβούργο, ως επιστημονική βοηθός στο Πανεπιστήμιο της Xαϊδελβέργης-Germanistisches Seminar, όπου εκπόνησε και υπέβαλε τη διδακτορική της διατριβή. Δίδαξε γερμανική γλώσσα στα τμήματα αλλοδαπών φοιτητών του Πανεπιστημίου Xαϊδελβέργης, στο Διδασκαλείο Ξένων Γλωσσών του Πανεπιστημίου Aθηνών και γερμανική οικονομική ορολογία στο Oικονομικό Πανεπιστήμιο Aθηνών. Την περίοδο 1993-2003 υπηρέτησε ως εμπειρογνώμων στη Γενική Διεύθυνση Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών. Από το 2003 δίδαξε Μετάφραση και Συγκριτική Γραμματολογία στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Eθνικού και Kαποδιστριακού Πανεπιστημίου Aθηνών, όπου και είχε εκλεγεί Επίκουρη Καθηγήτρια.

Η κηδεία της έγινε την Παρασκευή 9.2 στον Άγιο Νικόλαο της Γλυφάδας.

Ο Σύλλογος Αποφοίτων εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στα δύο αγαπημένα της αδέλφια, Θοδωρή και Θάνο Δασκαρόλη, καθώς και στην τάξη της, που τη θυμάται με πολλή αγάπη.

Την Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2024 συνεδρίασε το νέο 9μελές ΔΣ και συγκροτήθηκε σε σώμα ως ακολούθως:

Πρόεδρος : Κώστας Γαλάνης  (΄74)  

Αντιπρόεδρος : Άγγελος Κωβαίος  (’88)

Γενική Γραμματέας : Σοφία Χριστοφορίδου (’80)

Ταμίας : Αλέξης Δημητράς (’89) 

Υπεύθυνη Πολιτιστικών : Λίζα Γεωμπρέ (΄73)  

Υπεύθυνη Δικτύωσης : Τένια Παπαδάκη (΄67)  

Υπεύθυνος Εκδηλώσεων : Βασίλης Χαρισόπουλος  (’73)

Υπεύθυνος Wandertage : Τάσος Καβαδέλλας (’71) 

Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων :

Ξανθίππη Τοκμακίδου  (’91 ΓΣ Θεσσαλονίκης)  

Η θητεία του νέου ΔΣ είναι διετής.

Την Παρασκευή 9.02.2024 έληξε η προθεσμία υποβολής των υποψηφιοτήτων για το ΔΣ της Περιόδου 2024-2025.

Επομένως οι υποψήφιοι για τις Εκλογές της 14.2.2024 είναι κατά αλφαβητική σειρά:

Γαλάνης Κώστας (΄74)

Γεωμπρέ Ελισάβετ (Λίζα) (΄73)

Δημητράς Αλέξανδρος (Αλέξης) (’89)

Καβαδέλλας Αναστάσιος (Τάσος) (’71)

Κωβαίος Άγγελος (΄88)

Παπαδάκη Κωνσταντίνα (Τένια) (΄67)

Τοκμακίδου Ξανθίππη (απόφοιτος ΓΣ Θεσσαλονίκης)

Χαρισόπουλος Βασίλης (’73)

Χριστοφορίδου-Φωτιάδου Σοφία (’80)

“τι θα συνέβαινε αν ο Mozart συναντούσε τον Verdi;”

Με τη συμμετοχή του τενόρου Νίκου Κουτρουμπά (΄63), εκλεκτικές συγγένειες και μουσικά λυρικά απρόοπτα θα απολαύσουμε στην αίθουσα της μουσικής βιβλιοθήκης του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών στις 19 Φεβρουαρίου στις 20.00 από τις τάξεις Μονωδίας του ωδείου ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΝΤΖΑΡΟΣ και του ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ ΩΔΕΙΟΥ σε διδασκαλία Μαρίας Μαρκέτου (΄71).

Στο πιάνο ο Βενιαμίν Χατζηκουμπάρογλου και ο Γιάννης Παπαχριστοδούλου

είσοδος 10 ευρω κρατήσεις 2107221734, 2741081058

Περισσότερα…

Οι Εκδόσεις Κριτική και το Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων (ΙΔΟΣ) προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Ανδρέα Στεργίου:

Η ελληνοτουρκική διένεξη στο Αιγαίο

την Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2024 στις 6 μ.μ.

Πανεπιστημίου 16 & Αμερικής 7, εντός στοάς, 2ος όροφος

Θα μιλήσουν:

Ευάγγελος Βενιζέλος, Πρώην Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης & Υπουργός Εξωτερικών, Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου ΑΠΘ

Ronald Meinardus, Κύριος Ερευνητής ΕΛΙΑΜΕΠ

Χαράλαμπος Τσαρδανίδης, Διευθυντής ΙΔΟΣ

Ανδρέας Στεργίου, Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, συγγραφέας του βιβλίου

Συντονισμός εκδήλωσης: Ινώ Αφεντούλη

Πήγαμε δύο βετεράνοι και ένας εύελπις. Επιλέχθηκε για αναχώρηση το Δασαρχείο Βαμβακούς Λακωνίας, όπου μας πήγε η Λένα με το αμάξι της, πρωί Κυριακής. Φορτωμένοι με φαγιά, νερό, αντίσκηνο, υπνόσακους.

Παράξενο που το βαρύ σακίδιο δεν.. πολυβαραίνει. Λιακάδα και σύννεφα, ευχάριστα.  Ανεβαίνουμε την ράχη Σκούλεβας πάνω από την Βαμβακού. Γρήγορα μου φάνηκε. Φωτογραφίες. Σύντομη κατάβαση στην ρεματιά στους Λόγγους: Όλα γνωστά. Πλατάνια γυμνά, καστανιές, πουρνάρια, ανθισμένες αμυγδαλιές.

Από κει, μέσα σε δύο ώρες, φτάνουμε στο ορειβατικό καταφύγιο του Πάρνωνα. Θέση Αρνόμουσγα, υψόμετρο 1430μ.  Ο καταφυγιάς μας χαιρετά και μας λέει που υπάρχει κοντινή πηγή. Παίρνουμε μονοπάτι μέσα σε θαυμάσιο δάσος ελάτων για τον Κάμπο στα 1660μ., ένα οροπέδιο ακριβώς κάτω από τις τρεις ψηλές κορυφές του Πάρνωνα. Είναι ήδη απόγευμα.  Συναντάμε αρκετές ομάδες ορειβατών που ξεκίνησαν νωρίς και τώρα επιστρέφουν. Μας λένε ότι ψηλά φυσάει δυνατά με κρύο. Άλλοι αναφέρουν πως το ξωκλήσι του Αγίου Ηλία στον  Κάμπο είναι ανοικτό. Συνεχίζουμε σε χωματόδρομο που σύντομα στενεύει σε μονοπάτι, συνεχώς ανηφορικά, μέσα σε ψηλά έλατα. (περισσότερα…)

Ο διακεκριμένος πιανίστας Δημήτρης Γιάκας (΄75) συνοδεύει τη μεσόφωνο Ιωάννα Βρακατσέλη, σε μουσική εκδήλωση στην οποία θα ερμηνεύσουν έργα Schumann και Brahms, ενώ η Μάγδα Μαυρογιάννη στον ρόλο της Clara Schumann, θα διηγηθεί με γλαφυρό τρόπο αυτή τη μεγάλη συνάντηση και την εξέλιξη της ιστορίας τους.

Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών & Μουσικής Β&Μ Θεοχαράκη, Βασ. Σοφίας 9 & Μέρλιν 1, τηλ. 2103611206

Ημερομηνία / Ώρα: 15/02/2024 στις 20:30

Περισσότερα…

Μέτρια δυσκολία, χωρίς σημαντικές αναβάσεις

Καπέλο, μπαστούνια (προαιρετικά), νερό

4 ώρες περίπου. Νέα ωραία πρόσβαση. Μην το χάσετε !

Παρακαλώ συμμετοχές στο tasoskavadellas@gmail.com

Έρχεστε με δική σας ευθύνη, όπως πάντα.

ωραία πεζοπορικά,

Τάσος Κ DSA’71

Ο  stand – up comedian, λιμπρετίστας, μεταφραστής και σκηνοθέτης Δημήτρης Δημόπουλος (’94), υπογράφει τη σκηνοθεσία και τη μετάφραση του βραβευμένου με βραβείο Drama Desk μιούζικαλ The Last Five Years του Αμερικανού συνθέτη Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν. Ένα έντονα συναισθηματικό και προσωπικό μιούζικαλ δωματίου με θέμα δύο εικοσάρηδες Νεοϋορκέζους που βρίσκουν και χάνουν τον έρωτα στη διάρκεια μιας περιόδου πέντε χρόνων, το έργο χαρακτηρίζεται από την αντισυμβατική δομή του, όπου η Κάθυ, η γυναίκα, αφηγείται την ιστορία αντίστροφα, ενώ ο Τζέιμι, ο άντρας, αφηγείται την ιστορία σε ευθεία χρονολογική σειρά. Οι χρονικότητες των δύο ηρώων συναντιούνται μόνο μία φορά, στον γάμο τους, που λαμβάνει χώρα στη μέση της παράστασης.

Είναι ένα από τα δημοφιλέστερα οφ-Μπρόντγουεϊ μιούζικαλ και επιστρέφει στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ, στο ΚΠΙΣΝ, από τις 20 Μαρτίου και για εννέα μοναδικές παραστάσεις έως τις 31 Μαρτίου 2024. Φέρνει επί σκηνής μια νεοϋορκέζικη ιστορία ενός ασυνήθιστου έρωτα, προσφέροντας μια αξέχαστη μουσικοθεατρική εμπειρία.

Παραστάσεις: 20, 22, 23, 24, 26, 27, 29, 30, 31 Μαρ 2024

Περισσότερα: https://www.ticketservices.gr/event/gno-the-last-five-years/?lang=el

Απεβίωσε στο Aachen στις 9 Ιανουαρίου 2024 ο Δημήτρης Πατσός, της τάξης 1969c, ο οποίος είχε φοιτήσει στην Σχολή από το 1963 στην 7c έως το 1967 στην 10 c. Ο συμμαθητής του Τάσος Κυπριανίδης μας ενημέρωσε με συγκινητική ανάρτησή του στο fb:

“Mόλις πληροφορήθηκα ότι ο συμμαθητής μας Δημήτρης Πατσός πέθανε χτες στη Γερμανία όπου ζούσε από τη δεκαετία του 70. Ήταν στο c και πολλοί από μας τον γνώριζαν από τη γυμναστική στον Πανελλήνιο ενώ εγώ έκανα μαζί του παρέα στο Aachen την δεκαετία του 70 που ζούσα εκεί. Είχε προβλήματα υγείας από νωρίς και έζησε μια δύσκολη ζωή. Θα τον θυμάμαι σαν ένα φοβερό πειραχτήρι που πέταγε τη σκούφια του για πάσης φύσεως αταξίες. Τον είδα τον Σεπτέμβρη και φάγαμε μαζί“.

Ο Σύλλογος Αποφοίτων εκφράζει τα συλλυπητήριά του στη σύζυγό του, τον γιό του και την κόρη του, καθώς και στην τάξη του που τον θυμάται με πολλή αγάπη.

Σε νέα μετάφραση της Έμης Βαϊκούση (’76) κυκλοφόρησε προσφάτως ο “Γαλάζιος Άγγελος“, το σημαντικό μυθιστόρημα του Heinrich Mann (εκδόσεις Ίνδικτος).

Ο καθηγητής Ράας, εργάζεται σε ένα λύκειο και είναι ο τυπικός, παλαιών αρχών αυστηρός δάσκαλος, που ζει μια άχαρη και άδεια ζωή. Δεν ξέρει τίποτα άλλο από σπίτι-δουλειά και το αντίστροφο. Ο συνδυασμός του δράματος του καταπιεσμένου καθηγητή, του κυνισμού με τον οποίο τον χειρίζεται η Λόλα την οποία έχει γνωρίσει σε ένα καμπαρέ, η αντίθεση του αυστηρού περιβάλλοντος του σχολείου και του βρώμικα αισθησιακού περιβάλλοντος του καμπαρέ, συνθέτουν μία ατμόσφαιρα εκρηκτική, ακραία όσο και μαγευτική.

Στο ένθετο «Β2/Βιβλία» της εφημερίδας «Το Βήμα» που κυκλοφόρησε την Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2024, δημοσιεύτηκε κείμενο του βιβλιοκριτικού Γρηγόρη Μπέκου για τον Γαλάζιο Άγγελο με τίτλο “Η πτώση ενός τυράννου“.

Πληροφορίες για το βιβλίο…