Η Αγγελική Κουγέα γεννήθηκε το 1921. Εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1932-33 στην Α’ Γυμνασίου και παραμένει έως την Ε’ Γυμνασίου το έτος 1936-37). Ήταν ένα από τα τρία παιδιά του ακαδημαϊκού Σωκράτη Κουγέα και αδελφή του καθηγητή Βενέτη (Βενετσάνου) Κουγέα.

Ο Σωκράτης Κουγέας (14 Σεπτεμβρίου 1877 – 27 Σεπτεμβρίου 1966) ήταν Έλληνας ακαδημαϊκός και συγγραφέας. Γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου το 1877 στους Δολούς της Μάνης. Αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Καλαμάτα έκανε σπουδές Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας από το 1894 μέχρι το 1899 της οποίας αναγορεύθηκε διδάκτωρ με τη διατριβή De novo Xiphilineo codice Iberitico 812. Με υποτροφία του Ελληνικού Κράτους συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στη Γερμανία (Χάλη, Μόναχο, Βερολίνο) και στη Γαλλία (Παρίσι), από το 1904 έως το 1909. Υπήρξε μαθητής του Σπυρίδωνα Λάμπρου και αργότερα συνεργάτης του. Η διδακτική σταδιοδρομία του μετά την επάνοδό του στην Ελλάδα άρχισε από το Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης (1910-1916). Από το 1916 μέχρι το 1918 διετέλεσε γραμματέας των Γενικών Αρχείων του Κράτους. Από το 1918 έως το 1947 δίδαξε ως τακτικός καθηγητής στην έδρα της Αρχαίας Ιστορίας στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Δίδαξε επίσης στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών από το 1931 έως το 1947, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο από το 1943 μέχρι το 1950. Από το 1923 μέχρι τον θάνατό του υπήρξε άμισθος διευθυντής του Τμήματος χειρογράφων της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Το 1929 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Την ίδια χρονιά το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο του Βερολίνου τον ανακήρυξε αντεπιστέλλον μέλος του. Το 1937 το Πανεπιστήμιο της Τυβίγγης και το 1958 το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης τον ανακήρυξαν επίτιμο διδάκτορα. Συνεργάστηκε με την παλαιογραφική αποστολή, που πήγε στην Πάτμο και στο Άγιο Όρος (1895) όταν ήταν δευτεροετής φοιτητής της Φιλοσοφικής μαζί με τον Σπυρίδωνα Λάμπρο, καθώς και σε χώρες του εξωτερικού. Μαζί με τον von Soden ερεύνησε χειρόγραφα της Καινής Διαθήκης σε βιβλιοθήκες της Αθήνας, του Μεγάλου Σπηλαίου, της Πάτμου, της Άνδρου. Μαζί με τον Άμαντο εξέδιδε το περιοδικό Ελληνικά την περίοδο από το 1928 ως το 1939. Μεταξύ άλλων συμμετείχε και στην πρώτη επιτροπή εκλογής των πρώτων καθηγητών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Πέθανε στις 27 Σεπτεμβρίου του 1966. Ο γιος του, Βενέτης (Βενετσάνος) Κουγέας, υπήρξε πανεπιστημιακός καθηγητής και πρύτανης της Γεωπονικής Σχολής. Το 1982 παραιτήθηκε από καθηγητής και επιδόθηκε στο κτήμα του στην Τρυπιά Αχαΐας. Απεβίωσε πρόωρα στις 8 Σεπτεμβρίου 1992.

(περισσότερα…)

Γεννήθηκε το 1935 στην Αθήνα. Ήταν κόρη της Μαρίκας Στάγγεσερ και του Νίκου Ναθαναήλ εργοστασιάρχη της μεταξοβιομηχανίας Ναθαναήλ στα Πατήσια (Άγιος Ελευθέριος).

Ξεκίνησε το σχολείο αρχικά στην Γερμανική Σχολή αλλά λόγω των δύσκολων συνθήκων του Β’ Παγκοσμίου πολέμου αναγκάστηκε να διακόψει τις σπουδές τις και να τις ολοκληρώσει στο 8ο Γυμνασίου Αθηνών (Μιχαήλ Νομικού), από όπου αποφοίτησε με βαθμό άριστα.

Σε σχολική εκδρομή της τελευταίας τάξης του Γυμνασίου στην δισκογραφική εταιρεία Columbia, γνώρισε τον νεαρό ηχολήπτη και μετέπειτα διευθυντή Νίκο Κανελλόπουλο. Λίγα χρόνια μετά το 1955 παντρεύτηκαν στον Άγιο Διονύσιο τον Αεροπαγίτη. Απέκτησαν δύο παιδιά την Μαρία και τον Βασίλη.

Πέθανε στην Αθήνα σε ηλικία 89 ετών στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός.

(πηγή: Μάνος Στάγγεσερ-Διαμαντής) (περισσότερα…)

Το απόγευμα αυτής της Κυριακής πήγα στο σπίτι μου. Την επόμενη μέρα που ήταν Δευτέρα θα ερχόταν η μητέρα μου να κάνει μπουγάδα. Μου λέει λοιπόν η κυρία Ζάννου, «πάρε την μητέρα σου και φέρτην να μείνει εδώ το βράδυ». Την παίρνω όπως ήταν η γυναίκα, χωρίς πράγματα, μόνο τα ρουχαλάκια της σε μια τσαντούλα και τη φέρνω στο σπίτι. 

Αυτό το πράγμα εξακολούθησε χρόνια: δουλειά, μουσική και σχολείο.Όλη την ημέρα  ήμουνα απασχολημένη, τα νιάτα μου τα πέρασα έτσι. Έμενα στο Κολωνάκι τότε, από το ’41 μέχρι το ’45 ήμουνα στο Κολωνάκι, οι υπόλοιποι τρεις στην Καισαριανή.

Θυμάμαι ότι 12 Οκτωβρίου, που είναι και η μέρα των γενεθλίων μου και είναι μέρα σημαδιακιά, ξεχυθήκαμε στους δρόμους η κυρία Ζάννου, η Λία, η Βαλή, ο Αλέξης ο Στεφάνου κι εγώ -έχω μια φωτογραφία ακριβώς εκείνη την ημέρα στην οδό Πανεπιστημίου. Αφήσαμε το σπίτι, κλείσαμε την πόρτα και πεταχτήκαμε όλοι. Η Αθήνα ήτανε γεμάτη από κόσμο και τα τελευταία αυτοκίνητα και τανκς των Γερμανών κατεβαίνανε την Πανεπιστημίου και φεύγανε, το θυμάμαι αυτό πολύ καλά.

Εγώ λοιπόν μένω στο Κολωνάκι, ο πατέρας μου έχει πεθάνει το ’41 από την πείνα, η αδερφή μου πεθαίνει το ’44 από φυματίωση σε έξι μήνες, σε ηλικία είκοσι χρονών και μένει μόνη της η μητέρα μου στην Καισαριανή. Το ’44 κάηκε η παράγκα. Η φωτιά έγινε στα Δεκεμβριανά.

στην φωτογραφία: 12 Οκτωβρίου 1944. Απελευθέρωση της Αθήνας

Από αριστερά: Αλέξης Στεφάνου, Λία Ζάννου, Βαλή Ζάννου και Δόμνα Σαμίου. Οδός Πανεπιστημίου, διακρίνονται και οι γραμμές του τραμ.

(περισσότερα…)

Liebe Grüße von der Internationalen Messe in Thessaloniki mit Deutschland als offiziellem Gast und erstklassiger Vertretung der DSA-Gemeinde. Hier bin ich mit Dr Ing. Nicolas Moussiopoulos (Abitur 1973). 

Ο Ρόναλντ Μαϊνάρντους και ο Νίκος Μουσιόπουλος βρέθηκαν στην Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης 2024, όπου η Γερμανία είναι τιμώμενη χώρα.

Ιδιαίτερα σημαντική και τιμητική για τη χώρα μας είναι η ανάδειξη ενός Έλληνα στο τιμόνι ενός επό τους διεθνώς ισχυρότερους οργανισμούς στον τομέα της ενέργειας.

Ειδικότερα, το Διεθνές Συμβούλιο για τα Μεγάλα Ηλεκτρικά Συστήματα (CIGRE) ανακοίνωσε σήμερα ότι νέος του πρόεδρος είναι ο Κωνσταντίνος Παπαηλιού. Όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση, “με την εκτενή του εμπειρία και αφοσίωση στους στόχους μας, περιμένουμε να κατευθύνει τον οργανισμό σε νέους ορίζοντες”. Ο κ. Παπαηλιού θα διαδεχτεί τον Μισέλ Ογκονέτ.

Η CIGRE (Conseil international des grands réseaux électriques – Διεθνές Συμβούλιο Μεγάλων Δικτύων Ηλεκτρικής Ενέργειας) αποτελεί ένα μη κερδοσκοπικό επιστημονικό οργανισμό ο οποίος ασχολείται με τα Συστήματα Ηλεκτρικής Ισχύος και έχει στόχο τη συνεχή αναβάθμιση και τυποποίηση της γνώσης γύρω από αυτά. Υπό την αιγίδα της Cigre λειτουργούν περισσότερες από 250 ομάδες εργασίας με μέλη από όλο τον κόσμο οι οποίες παράγουν πλήθoς τεχνικών εγχειριδίων, τεχνικών προδιαγραφών και προσφέρουν εκπαιδευτικά σεμινάρια σχετικά με όλα τα θέματα που απασχολούν τους Ηλεκτρολόγους μηχανικούς γύρω από τα Συστήματα Ηλεκτρικής ενέργειας.

Ιδρύθηκε πριν 100 χρόνια (1921) στο Παρίσι. Σήμερα αριθμεί 1.250 συλλογικά μέλη (εταιρείες/πανεπιστήμια) και 15.000 ατομικά μέλη από 90 χώρες. Αυτή η μοναδική κοινότητα υποστηρίζεται από ένα παγκόσμιο δίκτυο 60 Εθνικών Επιτροπών, που διαθέτουν επί τόπου σε βάθος κατανόηση των τοπικών συνθηκών. Οι Εθνικές Επιτροπές προτείνουν τους καταλληλότερους επιστήμονες για τις 250+ Ομάδες Εργασίας που συμμετέχουν στο παγκόσμιο πρόγραμμα γνώσης της CIGRE. (περισσότερα…)

Η διάσημη χορογράφος Sasha Waltz έρχεται για πρώτη φορά στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο μιας πρωτοβουλίας του World Human Forum και με την υποστήριξη της Γερμανικής Πρεσβείας στην Ελλάδα την Κυριακή 8 και Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου, 21:00.

Το 2021, η Γερμανίδα χορογράφος Sasha Waltz ανέπτυξε ένα χορογραφικό σύστημα βασισμένο στην επαναστατική ανοιχτή παρτιτούρα «In C» του Terry Riley (1964). Η χορογραφία είναι ένα παιγνιώδες σύστημα 53 χορογραφικών μορφών για έναν δομημένο αυτοσχεδιασμό με κανόνες και νόμους. Μέσα σε αυτό το σύνολο κανόνων, ο μεμονωμένος ερμηνευτής έχει δημιουργική ελευθερία, αλλά πάντα σε σχέση με την ομάδα. Έτσι, το «In C» είναι μια δημοκρατική διαδικασία: είναι ένα κομμάτι σχετικά με το άτομο ως μέρος μιας ομάδας και αντικατοπτρίζει τη δυναμική σχέση μεταξύ των μοναδικών αποφάσεων και των επιλογών των πολλών. Παίζει με τους συνεχώς μεταβαλλόμενους ρόλους του ακόλουθου, του καθοδηγητή και του ενδιάμεσου των δύο, δημιουργώντας ένα οριζόντιο δίκτυο δημιουργίας. Το “In C” έκανε πρεμιέρα σε ζωντανή μετάδοση από το Radialsystem του Βερολίνου και έκτοτε έγινε δεκτό με μεγάλο ενθουσιασμό από το κοινό διεθνώς.

https://www.typosthes.gr/politismos/361762_thessaloniki-i-sasha-waltz-tha-magepsei-me-ton-horo-tis-sto-megaro-moysikis#google_vignette

Wie ist die Entstehung des Universums außerhalb von Raum und Zeitzu konzipieren und zu begründen? Dieser Frage geht die Theorie der Kosmogenese nach. Sie betrachtet die Einstein’sche Relativitätstheorie und die Theorie des Urknalls und unterzieht deren Annahmen einer kritischen Analyse, um schließlich neue Konsequenzen zu ziehen. Dabei versteht sich die Kosmogenese nicht als Ergänzung der beiden Modelle, sie kann auch nicht von ihnen abgeleitet werden. Vielmehr rechtfertigt sie aus ihrem methodisch analogen Vorgehen ihren eigenen axiomatischen Ausgangspunkt.

Kosmogenese…

Das absolute Wissen in Johann Gottlieb Fichtes “Grundlage der gesamten Wissenschaftslehre” aus den Jahren 1794 – 95….

Ο Νίκος Φωτιάδης γεννήθηκε το 1953 και αποφοίτησε από την Σχολή το 1971. Σπούδασε Μηχανολόγος-Ηλεκτρολόγος

Στην Κύθνο για τέταρτη χρονιά διοργανώνονται οι μουσικές εκδηλώσεις MusiKythnos, το τριήμερο από την Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου έως την Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου . Στην ίδρυση και στην πραγματοποίηση του καλλιτεχνικού αυτού οράματος στο όμορφο νησί του Αιγαίου έχει πρωτοστατήσει η γνωστή πιανίστα και Έφορος της Σχολής Πιάνου του Ωδείου Αθηνών Μαρία Ευστρατιάδη (απόφ. ’82).

Οι φετινές εκδηλώσεις έχουν τον τίτλο “Μουσική παντού” και είναι ένα τριήμερο βιωματικό εργαστήρι για παιδιά από 4 ετών, νέους και ενήλικες (επιμέλεια: Νότα Ανταλοπούλου). Μια δράση σχεδιασμένη κυρίως για τα παιδιά, τους νέους και τους ανθρώπους που ζουν στο νησί ανοιχτή και για κάθε επισκέπτη που μπορεί να βρίσκεται στην Κύθνο και έχει την διάθεση να συμμετέχει. Οι συμμετέχοντες στο βιωματικό εργαστήρι θα ζήσουν ένα τριήμερο όπου θα παίξουν με τους ρυθμούς και τις μελωδίες, θα μοιραστούν εμπειρίες μέσα από μουσικοκινητικά παιχνίδια, θα συνεργαστούν, θα γνωρίσουν διάφορα ήδη μουσικής, θα μάθουν ιστορικές πληροφορίες για τις εποχές, τους συνθέτες, τα διάφορα μουσικά όργανα, θα γίνουν οι ίδιοι μέλη μιας ορχήστρας με τη χρήση μελωδικών και ρυθμικών κρουστών τύπου Orff.

Το εργαστήρι θα καταλήξει την τρίτη μέρα σε μια διαδραστική συμμετοχική παράσταση που θα προκύψει από όσους παρακολούθησαν τις εργασίες αλλά και τη συμμετοχή του κοινού. Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων:

Τετάρτη 11/9 1η μέρα εργαστηρίου: Κελαρικό Αγίων Ακινδύνων, Μέριχας.

Πέμπτη 12/9 2η μέρα εργαστηρίου: Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Κύθνου, Χώρα

Παρασκευή 13/9 3η μέρα: Διαδραστική παράσταση-παρουσίαση των αποτελεσμάτων του εργαστηρίου “Μουσική παντού!” με συμμετοχή του κοινού: Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Κύθνου, Χώρα

Ώρες εργαστηρίου και διαδραστικής παράστασης: 19.30-21.30.

Σημειώνουμε ότι οι διοργανωτές πρόσθεσαν κι ένα ρεσιτάλ κιθάρας στις 14/09 με τον κιθαρίστα Κίμωνα Βιντζηλαίο. (περισσότερα…)

Ο Ronald Meinardus γράφει για το πρόβλημα της Γερμανίας με τη βία και εξηγεί γιατί η αναμενόμενη άνοδος των λαϊκιστικών κομμάτων τροφοδοτείται από την αυξανόμενη απογοήτευση των Γερμανών με την κυβέρνηση στο Βερολίνο.

“I am angry and furious,” said Scholz when he visited the crime scene on Monday. As an immediate response, the chancellor announced stricter weapons laws and increased deportations. Even government officials concede that Berlin has struggled to manage these issues effectively. Critics—whose numbers are growing—argue that the government has lost control of the borders. The statistics speak for themselves: the Frankfurter Allgemeine Zeitung reports that 380,000 unauthorized entries were recorded in the European Union last year—the highest number since 2016. Notably, 260,000 of these illegal migrants ended up in Germany, including 54,000 from Syria alone and 35,000 each from Turkey and Afghanistan.

Δείτε το άρθρο στο tovima.com…

Γερμανικά από Γερμανίδα, καθηγήτρια Γερμανικών με 25 έτη πείρα διδασκαλίας και κρατική πιστοποίηση διδασκαλίας. Προετοιμάζει για τα πτυχία A1 – C2 του Goethe Institut και ΚΠγ.

Τηλ. 698 42 32 311 / 210 60 83 077

Η ηθοποιός και θεατρολόγος Κωνσταντίνα Ψωμά (’88) συνεργάζεται φέτος με την Baroque Όπερα του Bayreuth (Markgräfliches Opernhaus / Margravial Opera House) συμμετέχοντας ως βοηθός σκηνοθέτη στην όπερα “Ifigenia in Aulide“ του Nicola Antonio Porpora.

Πρεμιέρα: Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου, 18.00, λοιπές παραστάσεις: 7, 13 και 15 Σεπτεμβρίου.

Σκηνοθεσία: Max Emanuel Cencic, μουσική διεύθυνση: Christophe Rousset.

https://www.bayreuthbaroque.de/events/ifigenia-in-aulide-1-de/

Το θεατρικό έργο “Η Δαμασκηνιά“ της συγγραφέως και φιλολόγου Κατερίνας Καζολέα (’80) κυκλοφόρησε προσφάτως από τις εκδόσεις Βακχικόν. Το έργο παρουσιάζει τρεις συνταξιούχους, μόνιμους θαμώνες (ένας ναυτικός, ένας σιδηροδρομικός και ένας νταλικέρης) σε ένα μπαρ χαρτοπαιξίας και κρασοκατάνυξης, οι οποίοι παρακολουθούν τη νεαρή Λορέτα, κόρη της λαντζέρισσας, καθώς μεγαλώνει. Όταν κάποια στιγμή μαθαίνουν πως η κοπέλα ετοιμάζεται να φύγει για σπουδές στην πόλη, κάνουν τα πάντα για να την αποτρέψουν.

https://ekdoseis.vakxikon.gr/shop/ekdoseis/vakxikon-peza/i-damaskhnia/

Την Τρίτη 16 Απριλίου ήρθε ο Peter Limbourg, General Manager της Deutsche Welle, στην Aula και μίλησε στις τελευταίες τάξεις.

Τον καλωσόρισε η κ. Annedore Dierker, διευθύντρια της Γερμανικής Σχολής Αθηνών, και τον παρουσίασε στις μαθήτριες και στους μαθητές με αναφορές στο βιογραφικό του αλλά και στις κοινές δράσεις της DSA και της DW, όπως αυτή μέσω των Malteser, την οργάνωση Πρώτων Βοηθειών.

Ο Peter Limbourg ξεκίνησε χαμογελώντας με μία “δυσάρεστη” εμπειρία του από τα μαθητικά του χρόνια στην Aula, στον ίδιο ακριβώς με σήμερα χώρο, όπου τότε, όλες και όλοι έπρεπε να συμμετέχουν στην εκτέλεση της Carmina Burana του Carl Orff και με την καθηγήτριά του της μουσικής να μην εγκρίνει τις επιδόσεις του. Αναφέρθηκε στην έπαρση της σημαίας, που υποχρεωτικά παρακολουθούσαν κάθε πρωί όλα τα τμήματα τραγουδώντας τον Εθνικό Ύμνο, στο Sportplatz, που πλέον είναι καινούργιο και στην πισίνα που τότε δεν είχε στέγη.

Παρουσίασε την DW και το έργο της, που ξεκίνησε το 1953 ως ραδιόφωνο και σήμερα εκπέμπει σε όλον τον κόσμο έχοντας την έδρα της στο Βερολίνο και την Βόννη.

Στάθηκε στην περίοδο της Δικτατορίας της 21 Απριλίου του 1967, όπου η ελληνική εκπομπή του ραδιοφώνου στα βραχέα, ήταν μια σημαντική πηγή ενημέρωσης των Ελλήνων πολιτών για θέματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής, καθώς και βήμα των αντιπάλων της Χούντας των Συνταγματαρχών, μιας και στην Ελλάδα υπήρχε αυστηρή λογοκρισία, για επτά χρόνια (1967-1974) και ξεκίνησε την ομιλία του για την “Σημασία των διεθνών μέσων ενημέρωσης στις κρίσεις και στα απολυταρχικά καθεστώτα“, αναφερόμενος στην Ρωσία, όπου η DW αναγκάστηκε να κλείσει τα γραφεία της, επισημαίνοντας ότι στα μη δημοκρατικά καθεστώτα εμποδίζεται ή ελέγχεται η διάχυση της πληροφορίας. Σήμερα με το internet πανταχού παρόν βλέπουμε περιπτώσεις, σαν αυτήν της Κίνας, όπου υπάρχει εσωτερικό, “κλειστό”, internet αποκλείοντας την πρόσβαση σε οποιαδήποτε πληροφορία, που δεν εγκρίνεται από το καθεστώς. (περισσότερα…)

Ο Αλφρέδος Λούβαρις γεννήθηκε το 1921 και εμφανίζεται το 1935 στα μαθητολόγια της Β’ Γυμνασίου. Ήταν γιός του Νικολάου Λούβαρι (1887 – 1961), ο οποίος ήταν Έλληνας θεολόγος, καθηγητής και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στο βιογραφικό του:

Στις 29 Απριλίου του 1941 ήταν ένας από τους προτεινόμενους για υπουργοποίηση από τον Γεώργιο Τσολάκογλου. Όμως παραιτήθηκε αμέσως χωρίς να ορκιστεί, επικαλούμενος ως δικαιολογία την είσοδο των Ιταλών στην Αθήνα. Ο Λούβαρις, ο οποίος θεωρούνταν εγγυητής της διατήρησης μιας στάσης ανοχής της Εκκλησίας της Ελλάδος απέναντι στις Γερμανικές κατοχικές δυνάμεις, συνέβαλε στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης προς το πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού εκ μέρους των Γερμανών καθώς συνέταξε έκθεση που την υπέβαλε στη Γερμανική Πρεσβεία, η οποία διαβιβάστηκε στο Βερολίνο, και τελικά εγκρίθηκε η αντικατάσταση του Αρχιεπισκόπου Χρύσανθου. Ήταν υπουργός παιδείας και στην τρίτη κατοχική κυβέρνηση του Ιωάννη Ράλλη από τις 7 Απριλίου 1943 έως τις 12 Οκτωβρίου 1944. κατόπιν έντονης πίεσης του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού.

Ο ίδιος στα Απομνημονεύματά του γράφει πως η συμμετοχή του στην τελευταία κατοχική κυβέρνηση υπαγορεύθηκε από το αίσθημα ευθύνης του ως πνευματικού ανθρώπου απέναντι στην πατρίδα του και των συνανθρώπων του απέναντι της μανίας του ναζιστικού τέρατος. Τον Μάιο του 1944 απολύθηκε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών λόγω της δίκης και καταδίκης του σε πενταετή φυλάκιση για τη συμμετοχή στην κυβέρνηση του Ιωάννη Ράλλη. Αν και ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός κλήθηκε στη δίκη από τον Λούβαρι ως μάρτυρας υπεράσπισης αυτός δεν παρέστη….

Στις παραμονές της δίκης του κι ενώ ήταν προφυλακισμένος, ο γιος του Αλφρέδος απήχθη και δεν βρέθηκε ποτέ. Τσιρώνης 2010, σελ. 419, υποσ. 867, Ρηγόπουλος 2011, σελ. 150

Δείτε το βιογραφικό του Νικολάου Λούβαρι…

(περισσότερα…)

Στα Μαθητολόγια της Αραχώβης εμφανίζονται δύο κορίτσια γεννημένα το 1928:

– η Βασιλική (Κική) Γκράβιγγερ ή Γκράμπινγκερ του Αντωνίου (επάγγελμα: μηχανικός), και

– η Θέτις Μαρία Γκράβιγγερ ή Γκράμπινγκερ του Π. (επάγγελμα: μηχανικός).

Το όνομα αποδίδεται στα ελληνικά ως Γράβιγγερ και Γκράμπινγκερ, ενώ στα γερμανικά ως Gravinger ή Grabinger.

Η έρευνα γύρω από το επώνυμο οδηγεί μέσω της wikipedia και της metapedia στον Πέτρο Γράβιγγερ:

Ο Πέτρος Γράβιγγερ, (γερμ. Peter Grabinger, 1904 – 1988) ήταν Έλληνας φιλόσοφος, συγγραφέας και ερευνητής. Έγραψε ή μετάφρασε πάνω από 120 βιβλία εσωτερικής φιλοσοφίας, αρχαίας ελληνικής γραμματείας, θεοσοφίας, μυστικισμού και εσωτερικής γνώσης. Σπούδασε χημικός μηχανικός και έλαβε το πτυχίο του από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1926 και σπούδασε Ηλεκτρολογία στην Γερμανία. Στα νεανικά του χρόνια, και συγκεκριμένα στο διάστημα από το 1925 έως το 1930, ασχολήθηκε πειραματικά με την ασύρματη επικοινωνία, όντας ένας από τους πρώτους Έλληνες πειραματιστές ασυρματιστές. Η ασχολία αυτή δεν είχε και συνέχεια, αφού απορροφήθηκε από την μελέτη φιλοσοφικών|μυστικιστικών έργων, με την οποία είχε ασχοληθεί από πολύ νεαρή ηλικία. Υπήρξε μέλος σε διάφορες φιλοσοφικές σχολές και ελευθεροτέκτων, με ενεργό παρουσία για πάνω από 60 χρόνια, μέλος της Θεοσοφικής Εταιρείας Ελλάδος και του Ordo Rosae Aureae. Δημοσίευσε άρθρα από πολύ νεαρή ηλικία, ενώ συνέγραψε και μετέφρασε πολλά φιλοσοφικά βιβλία. Η πρώτη του συγγραφική προσπάθεια ξεκινάει το 1936, με την ίδρυση από τον ίδιο του εκδοτικού οίκου “Βιβλιοθήκη της Σφιγγός”. Αρχικά εξέδιδε σε τεύχη μικρής κυκλοφορίας την ομώνυμη περιοδική έκδοση, η οποία διανέμονταν σε συνδρομητές. Παρά τις περιορισμένες οικονομικές του δυνατότητες, ακολούθησε μία σημαντική πορεία μέχρι τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Έγραψε ή μετάφρασε πάνω από 100 τίτλους βιβλίων φιλοσοφίας.

http://www.gravigger.gr/home.html

Σύμφωνα με το “Σωματείο Φίλων Πέτρου Γράβιγγερ”, η σύζυγός του, Elsa Gravigger, απεβίωσε πριν από πολλές δεκαετίες, ενώ η κόρη του, Thetis Bernhard Gravigger, ζούσε στην Γερμανία και απεβίωσε στις 17.9.2024 σε ηλικία 91 ετών, ενώ το έτος γέννησης δηλώνεται ως το 1932. (περισσότερα…)

Ο Δρ. Γεώργιος Μαγκουρίτσας γεννήθηκε, σπούδασε, ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως χειρουργός οφθαλμίατρος, ασκώντας πλέον την επαγγελματική του δραστηριότητα ιδιωτικά από τις αρχές του 2022, αφότου ολοκλήρωσε την προσφορά του στο ΕΣΥ. Αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1978 με βαθμό απολυτηρίου «Άριστα» και εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Μετά τη λήψη του πτυχίου του ολοκλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία στην Οφθαλμολογική Κλινική του 251 ΓΝ Αεροπορίας. Κατόπιν συνέχισε την τετραετή ειδίκευσή του στην Οφθαλμολογία στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Würzburg Γερμανίας υπό τους διεθνώς διακεκριμένους καθηγητές W. Leydhecker και A. Kampik, λαμβάνοντας παράλληλα υποτροφία από το Γερμανικό Ίδρυμα Υποτροφιών DAAD (Deutscher Akademischer Austauschdienst).

Το 1990 απέκτησε τον τίτλο ειδικότητας και ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως ειδικευμένος οφθαλμίατρος, εργαζόμενος αρχικά για δύο έτη στην Πανεπιστημιακή Οφθαλμολογική Κλινική Πατρών υπό τον αείμνηστο καθηγητή Ι. Κολιόπουλο. Αναγορεύθηκε Διδάκτωρ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με αντικείμενο διδακτορικής διατριβής το «Γλαύκωμα», η οποία έλαβε βαθμό «Άριστα».

Μετεκπαιδεύθηκε σε έμμισθη θέση Επιμελητή (Oberarzt) στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Μονάχου στον τομέα του γλαυκώματος και στη χειρουργική του καταρράκτη. (περισσότερα…)

Για δύο ακόμη παραστάσεις, στις 11 και 12 Σεπτεμβρίου, το θέατρο ΠΡΟΒΑ ανεβάζει την κωμωδία της Χρύσας Σπηλιώτη “Σκωτσέζικο Ντους“ (ΜΟΥΣΕΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΑΝ/ΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ, Θόλου 5) με θέμα τις ξεκαρδιστικές καταστάσεις που δημιουργούνται κατά την προετοιμασία ενός έργου. Περισσότερα…