Ένα καταπληκτικό video από το reunion της τάξης του 1973 με αφορμή τα 40 χρόνια από την αποφοίτησή τους κυκλοφόρησε μεταξύ των συμμετεχόντων. Ο Δημήτρης Αδρακτάς, στου οποίου το σπίτι έγινε η συνάντηση στις 20 Απριλίου 2013, το έστειλε, αλλά χρειάζεται κωδικό για να ανοίξει. Όποιος ενδιαφέρεται ας επικοινωνήσει με τον Σύλλογο και εμείς θα μεταφέρουμε το αίτημα. Περισσότερα…
1973
πηγή: Hans-Peter Kaesmacher (1964 in die fünfte Klasse (also Sexta), die Schule bis zum Sommer 1971 (Obersekunda/11. Klasse) besucht, dann nach Deutschland zurückgekehrt)
untere Reihe von links:
Daniel Wagner, Cornelius Prittwitz, dann Nikita (ich glaube *): Schnell), Jan-Peter Jorisch.
In der hinteren reihe von links: ich komme leider im Moment nicht mehr auf den Namen der ersten Mitschülerin; dann Evelyn Meinardus, Angela Papavassiliou, Elektra Sossidi, Paula Lakah, Ilse (ich glaube *: Weinberger), die unsere Klasse 1970 verlassen hat), Annette Tomlinson und Hans-Peter Käsmacher. Daneben unvergesslich: unsere Chemie Lehrerin (!!)) Schmidt!
obere Reihe von links:
“entfallen”, Evelyn Meinardus, Petra Klein, Elektra, Paula Lakah, “entfallen”, Annette Tomlinson,Hans-Peter Kaesmacher, Frau Schmidt?
(*) τα πρόσωπα προσπάθησε να τα ααποκωδικοποιήσει οCornelius Prittwitz και μας έστειλε ένα πολύ χαρούμενο mail με τις επεξηγήσεις του.
Hallo, und γεια σας!
Habe mich über unser Klassenbild (1969/70) gefreut und kann den einen oder anderen Namen nachtragen:
In der vorderen Reihe von links: Daniel Wagner, meine Wenigkeit (Cornelius Prittwitz), dann Nikita (ich glaube: Schnell), Jan-Peter Jorisch. In der hinteren reihe von links: ich komme leider im Moment nicht mehr auf den Namen der ersten Mitschülerin; dann Evelyn Meinardus, Angela Papavassiliou, Elektra Sossidi, Paula Lakah, Ilse (ich glaube: Weinberger), die unsere Klasse 1970 verlassen hat), Annette Tomlinson und Hans-Peter Käsmacher. Daneben unvergesslich: unsere Englisch Lehrerin Frau Schmidt!”
Herzliche Grüße nach Athen,
Cornelius (Prittwitz)
Ο Onno Oncken φοίτησε ένα χρόνο στην Σχολή, την χρονιά 1972-73 και αποφοίτησε από το Γερμανικό Τμήμα.
Είναι γιός του Dirk Oncken, Πρέσβη της Γερμανίας στην Αθήνα από το 1972 έως το 1977, ο οποίος διαδέχθηκε τον Peter Limbourg, πατέρα του Peter Limbourg (Intendant της DW), όταν ο Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης (μαθητής στην Αραχώβης τα χρόνια της προπολεμικής περιόδου) διέφυγε στην Γερμανία με την υποστήριξη της Γερμανικής Πρεσβείας δημιουργώντας μεγάλη αναταραχή στου κύκλους της δικτατορικής κυβέρνησης. Η αδελφή του είναι η Emily Haber (Oncken), η οποία διετέλεσε Γενική Γραμματέας των υπουργείων Εξωτερικών και Εσωτερικών και υπηρέτησε ως πρέσβειρα της Γερμανίας στην Washington.
Ολοκλήρωσε την διδακτορική του διατριβή το διάστημα 1980-1982 στην Γεωλογία στο Universität Köln και το PostDoc αμέσως μετά στον ίδιο τομέα στο Universität Münster. Το 1994 εξελέγη καθηγητής Γεωδυναμικής του φλοιού της γης στο FU Berlin. Από το 2003 έως το 2018 διετέλεσε Διευθυντής του Τμήματος Γεωδυναμικής και Γεωϋλικών του GFZ (GeoForschungsZentrum) του Helmholtz, ενώ ενδιάμεσα (2014-2015) ήταν επισκέπτης καθηγητής στο Rice University στο Houston.
Η τάξη του ’73, για την ακρίβεια και τα τρία τμήματα ξανασυναντήθηκαν το Σάββατο 20 Απριλίου στην Αθήνα, στο σπίτι του Δημήτρη Αδρακτά. Η Φρόσω, η σύζυγος του Δημήτρη, όχι μόνον άνοιξε το σπίτι της από το νωρίς το μεσημέρι, όχι μόνον φιλοξένησε πάνω από πενήντα αγόρια και κορίτσια μέχρι τα μεσάνυχτα, όχι μόνον ήταν εκεί συνέχεια να εξυπηρετεί, αλλά ήταν σαν νάταν μία συμμαθήτρια, που πιό πολύ εκείνη χαιρόταν για τη συνάντηση παρά οι υπόλοιποι.
Πρίν από την άδεια της Φρόσως έπρεπε να δοθεί και η άδεια της πολεοδομίας για να βαφεί η πόρτα έστω και από μέσα. Η “άδεια” δόθηκε δια στόματος Αδρακτά και η Λίζα Γεωμπρέ ανέλαβε την επιμέλεια.
 |
 |
 |
Από τις μία το μεσημέρι άρχισαν να καταφθάνουν οι πρώτοι. Η συμφωνία ήταν ότι ο καθένας θα φέρει κάτι. Άλλος σαλάτες, άλλος σουβλάκια, άλλος τυροπιττάκια, άλλος γλυκά, άλλος ποτά. Το τραπέζι άρχισε να γεμίζει και γύρω του σιγά-σιγά φτάχνονταν πηγαδάκια.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Ήρθε και ή ώρα της ανταλλαγής προσωπικών δεδομένων και της καταμέτρησης. Ποιός ήρθε, ποιούς περιμένουμε και ποιούς δεν περιμένουμε. Ο ‘Αρις Μασουρίδης έφερε μια φωτογραφία και συνειδητοποιήσαμε ότι τέσσερεις συμμαθητές δεν θα μπορέσουν να είναι ξανά μαζί μας.
 |
 |
Και εκεί που η σεμνή τελετή είχε βρει το δρόμο της ο Μάκης Δριμαρόπουλος ζήτησε τον λόγο. Ζήτησε να πει πέντε κουβέντες για το σχολείο, το σύλλογο, τα παλιά και τα μελλούμενα.
 |
 |
 |
‘Ηρθε και η ώρα των φωτογραφιών και των φιλμ. Πάλι ο συνήθης ύποπτος Άρις Μασουρίδης ετοίμασε ένα cd με παλιές φωτογραφίες και ο οικοδεσπότης Δημήτρης Αδρακτάς ανέλαβε την προβολή.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Οι συζητήσεις συνεχίστηκαν μέχρι αργά. Κάποιοι άρχισαν το απόγευμα να αποχωρούν αλλά αντικαταστάθηκαν από τη βάρδια των βραδυνών, που μέχρι και από την Κρήτη πήραν το αεροπλάνο και ήρθαν για να συνατηθούν με τους συμμαθητές τους, ενώ η Σοφία Δροσοπούλου μίλησε με όλους μέσω skype αφού δεν μπόρεσε να έρθει από το Λονδίνο.
 |
 |
 |
 |
Ήδη σαν συμπλήρωμα του πρώτου υλικού έστειλε ο Θάνος Ιωαννίδης μία σειρά από φωτογραφίες:
Κυκλοφόρησε και το “επίσημο” dvd της εκδήλωσης. Οι ενδιαφερόμενοι να επικοινωνήσουν με τον Κυριάκο Σταμέλο.
 |
 |
 |
πηγή: Σοφία Δροσοπούλου
πίσω σειρά (από αριστερά): Νίκος Μουσιόπουλος, Άρις Μασουρίδης, Τάκης Δρεπανιώτης, Γιάννης Σαμπατάκος, Κυριάκος Σταμέλος, Δημήτρης Αδρακτάς, Γιάννης Δαμοράκης, Μάκης Δριμαρόπουλος.
μεσαία (καθιστοι): Λίλα Ασωνίτου, Γιαννιώ Παπαϊωάννου, Νατάσα Γρηγοριάδου, Μαριάνα Ευστρατίου, Βίκυ Μαντά, Αλίκη Μεϊντάνη, Λίζα Γεωμπρέ, Τάκης Λεονάρδος, Σπύρος Τζίτζος.
εμπρός (οκλαδόν): Άση Ξανθή, Μάρω Κακριδή, Διονύσης Παναγιωτίδης, Γιώργος Γρηγορίου, Θάνος Ιωαννίδης, Σοφία Δροσοπούλου και Εύη Πάσχου.
Οι απόφοιτοι του ’73 και από τα τρία ελληνικά τμήματα συναντήθηκαν στη Σχολή στις 11 Οκτωβρίου 2008. Το ανακοινώσανε και στην είσοδο, βγάλανε και αφίσα. Φωτογραφηθήκανε και με την Αλίκη Μεϊντάνη, τη φιλόλογό τους, φωτογραφηθήκανε και μεταξύ τους στην αυλή και στους διαδρόμους, και για να’μαστε ειλικρίνείς, αν κοιτάξουμε τις φωτογραφίες τους στο Klassenzimmer, δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Ευχαριστούμε τη Σοφία Δροσοπούλου που μας έστειλε το υλικό από το Imperial στο Λονδίνο, όπου διδάσκει.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Θυμάμαι που σε παιδική ηλικία ο πατέρας μου προσπαθούσε να με πείσει να αρχίσω τα γερμανικά, για να πάω στη συνέχεια στη Γερμανική Σχολή. “Θα μάθεις τι θα πει πειθαρχία”, μου έλεγε. Εγώ απορούσα πώς το έλεγε αυτό ένας άνθρωπος που η μόνη σχεδόν γερμανική λέξη που ήξερε, ήταν το … “Raus”, που συνοδευόταν με μια κλωτσιά από ένα ναζί κατά την Κατοχή. “Η Γερμανία, άλλωστε”, συνέχιζε, “θα γίνει ξανά στις μέρες σου ενωμένη, και ταυτόχρονα η μεγάλη δύναμη της Ευρώπης. Κοίτα λοιπόν να μάθεις τη γλώσσα της που θα κυριαρχήσει στην οικονομία, το εμπόριο, αλλά και τη διπλωματία”.
Θυμάμαι πάντα αυτά τα λόγια του πατέρα μου και την προφητεία που βγήκε αληθινή. Πεπεισμένος οπαδός της ευρωπαϊκής ιδέας, μπόρεσε να ξεπεράσει τα μεγάλα τραύματα της Κατοχής και να δει μπροστά, την ενωμένη Γερμανία μέσα σε ένα πλαίσιο ευρωπαϊκό, και δίπλα της την Ελλάδα, ισότιμο εταίρο στην πορεία για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Γιάννης Βαληνάκης
Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Παν/μίου Αθηνών
Γεν.Δ/ντής Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής
