Wandertag # 100: Περίπατος στην Χασιά – Κυριακή 10 Μαΐου 2020

Έγινε το περπάτημα σε κλίμα επανεκκίνησης της κανονικής ζωής!

Παρέμειναν οι μάσκες μέσα στο αυτοκίνητο, οι αποστάσεις των δύο μέτρων και η απουσία κεράσματοςλιχουδιών η ακόμα και νερού..

Να μην αναφέρω και την απουσία ομαδικής φαγο-οινοποσίας σε ταβέρνα μετά.Και μάλλιστα στη Χασιά-Φυλή με τις περίφημες ταβέρνες κλειστές.

Ομαδική φωτό, σε απόσταση μεταξύ μας, στο άδειο πάρκινγκ ταβέρνας.Ο φωτογράφος έκοψε μερικούς από την μία άκρη της παράταξης. Γίνονται αυτά…

wtag100a

Μετά παίρνουμε την αρχή της διαδρομής προς φρούριο Φυλής, όπου έχουμε πάει παλιότερα αρκετές φορές και μεδιαφορετικές προσεγγίσεις.Είναι ακόμα άνοιξη, ακούμε το ρέμα της Γιαννούλας να τρέχει στην αρχή της πορείας μας.Παράξενο ανάγλυφο, κάτω από εντυπωσιακές ορθοπλαγιές. Το ρέμα της Γκούρας/Γιαννούλας περνά από το δύσκολοφαράγγι κάτω από το Άρμα(Διός) της Πάρνυθας και την μονή Κλειστών με νότια ροή προς Χασιά.

Κοντά στο κεφαλοχώρι αυτό-από το σημείο αυτό ξεκινήσαμε-στρίβει προς δύση και το Θρυάσειο πεδίο μέσα απότην στενή ρεματιά της Σκάλεζας. Λίγο παρακάτω, συμβάλλει σ’αυτό ,πάλι ερχόμενο από βορρά, το ρέμα της Θοδώρας.

Τα είδαμε όλα αυτά, στην δροσερή σκιά ψηλών δέντρων, χωρίς ροή πιά, στεγνά.

Είμαστε μακρυά ουρά, οι πίσω δεν ακούν τι λέγεται μπροστά και τανάπαλιν. Μετά το ρέμα Θοδώρας, στρίβουμε σεευρύχωρη κοιλάδα και διασχίζουμε την στεγνή Θοδώρα δυό φορές.

Πευκοδάσος, σύντομα μπαίνουμε σε χωματόδρομο. Αριστερά μας μέσα από απότομες πλαγιές, προβάλλει ένα βράχινοδόντι. Είναι η πέτρα της, πάλι, Θοδώρας. Υποψιάζομαι τι έγινε στον γκρεμό αυτό.

Βρίσκουμε μοτοσυκλετιστές και παρακάτω δύο παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Πρώτη φορά σε τόσο δυσπρόσιτο μέρος.Πολύς εγκλεισμός και οι Αθηναίοι έχουν..λαλήσει.

Μπαίνουμε σε δεύτερη στενωπό όπου στάση στη σκιά για νερό και ανάπαυλα. Βεβαιώνω ότι σχεδόν φτάσαμε.

Πράγματι σε πέντε λεπτά φτάνουμε στο πλάτυσμα Φίχθι. Καθόμαστε κάτω από μεγάλο δέντρο στην σκιά εκτός από τον Νορβηγόμας που κάθεται στον ήλιο!

Φωτογραφίζω τα φύλλα και το δέντρο ολόκληρο να ψάξω αργότερα στο βιβλίο τι δέντρο είναι. -Είναι πουρνάρι, κάνει ο Αντώνηςπου γνωρίζει το ύπαιθρο. Πράγματι σε δεύτερη παρατήρηση, έχει δίκιο. Από θάμνος τούτο έγινε θεόρατο δέντρο.

Υπάρχουν και βελανιδό-τσοφλια στο χώμα.Τι χώμα δηλαδή, πέτρες και πετρούλες και ένα μεγάλο λάστιχο για κάθισμα. Η θέα όμως άθικτη!

Έρχεται και η Όλγα Σ. που έμεινε πιο πίσω να πάρει μια ανάσα. Όλοι καλά, προς επιστροφή μετά από φαϊ – νερό.

Γυρίζουμε ευχαριστημένοι από τόπο και θέες.

Αφιερώνουμε αυτό το εκατοστό Wandertag στους δύο ανοιξιάτικους μήνες Μάρτη και Απρίλη 2020 που χάσαμε φέτος!

Λέμε το επόμενο Wandertag να περιλαμβάνει βουτιά στην θάλασσα.

οι πεζοπόροι της DSA

wtag100c wtag100d
wtag100e wtag100g
wtag100f wtag100h
wtag100h wtag100b

Κάντε Εγγραφή στο εβδομαδιαίο Newsletter

* indicates required
Συμπληρώστε το e-mail σας