Μία σημαντική έκθεση με τίτλο “Νεάπολις «κοιτίς αμεριμνησίας και νεότητος» 1855-1965” διοργανώνεται από τον Σύλλογο Αθηναίων στην Ελληνοαμερικάνικη Ένωση από τις 5 Μαρτίου έως τις 25 Μαΐου 2024.
Pascal Sébah (1823-1886), “Πανοραμική άποψη της Αθήνας από τους πρόποδες του Λυκαβηττού, π. 1874”.
Συλλογή Θ. Θεοδώρου. Φωτογραφία: Τ. Σπετσιέρης
Για την έκθεση…
Με αφετηρία τον χαρακτηρισμό της Νεάπολης από τον λογοτέχνη Κώστα Αθάνατο (1896-1966), στην έκθεση διαλέγονται δύο μαρτυρίες: Το φωτογραφικό απόθεμα από τον 19ο και 20ό αιώνα με την εικαστική απόδοση της κληρονομιάς της περιοχής μέσα από έργα σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών. Η Νεάπολη, αναδύεται ως κοιτίδα της νέας, τότε, πόλης, πίσω από την Τριλογία προς τον Λυκαβηττό και του Στρέφη, μία συνοικία που ξεκίνησε ως «προάστιο» τον 19ο αιώνα για να εξελιχθεί ως αθηναϊκός τόπος πνευματικών κινήσεων, κέντρο διανοουμένων, καλλιτεχνών και φοιτητών. Αυτή η ιδιαίτερη ώσμωση ιδεών και ανθρώπων αποτέλεσε και αποτελεί ως σήμερα την πιο γοητευτική παράμετρο της Νεάπολης, της πιο παλιάς από τις «νέες» συνοικίες της Αθήνας. Η Νεάπολη προβάλλεται, σύμφωνα με τους επιμελητές της, «ως μία πνευματική κοιτίδα, πάλλουσα από ζωή σε όλες της τις εκφάνσεις. Ανασυστήνοντας την ατμόσφαιρα των καφενείων και των σαλονιών, της καθημερινότητας και των ανώνυμων πρωταγωνιστών της, πάνω στον καμβά του απλού και αβίαστου ρυθμού της γειτονιάς με τα νεοκλασικά σπίτια και τις αυλές, τα βιβλιοπωλεία και τα βιβλιοδετεία, τις σπιτονοικοκυρές και τις πόρνες, τους φοιτητές και τους υπαλλήλους, η έκθεση επιχειρεί να αναδείξει και τις πνευματικές μορφές της Νεάπολης -από τον Γεώργιο Δροσίνη ως τον Κωστή Παλαμά και από τον Γιαννούλη Χαλεπά ως τον Γρηγόριο Ξενόπουλο και τον Γεώργιο Σουρή».
