Με ιδιαίτερη συγκίνηση διαβάσαμε τρία μηνύματα:
– από τηνΧαρούλα Αργυριάδου-Kervegan, απόφοιτο του 1976, καθηγήτρια της Νομικής του Πανεπιστημίου Cergy Pontoise:
Είδα ότι προσπαθείτε να ανασυστήσετε τους καταλόγους αποφοίτων των γερμανικών τμημάτων και θέλω να προσθέσω μια πρώην μαθήτρια της Γερμανικής. Πρόκειται για την Ευαγγελία Αργυριάδου, (αργότερα όνομα συζύγου Χαραλάμπους). Υπήρξε μαθήτρια στο γερμανικό τμήμα από το 1940 εως το 44 στην Αραχώβης. Η οικογένεια είχε έρθει το 1938 απο την Ουγγαρία, όπου ο πατέρας της Ευαγγελίας υπηρετούσε στην Ελληνική Πρεσβεία της Βουδαπέστης. Η Ευαγγελία είχε φοιτήσει προηγουμενως στην Γερμανική Σχολή Βουδαπέστης. Πρόκειται για αδερφή του μπαμπά μου.
Εγώ φοίτησα στην Γερμανική και αποφοίτησα το 1976. Είμαι καθηγήτρια Νομικής στην Γαλλία.
ΕγκαρδίωςΧ. Αργυριάδου
ΥΓΗ Ευαγγελία ειναι εν ζωή και είναι μιά χαρά στην υγεία της!
– από τηνΝόρα Ανδρικοπούλου, απόφοιτο του 1973, αρχαιολόγο στην Βόννη:
Eίδα στο εβδομαδιαίο μήνυμα σας, πως έχετε τα μαθητολόγια της δεκαετίας 1930 ως 1940. Ο πατέρας μου Δημήτριος Ανδρικόπουλος πρέπει ερχόμενος απο την Κωνσταντινούπολη να φοίτησε στη ΓΣΑ απο το 1936 και να έκανε το Abitur του το 1939, 1940 η 1941. Μήπως υπάρχουν ανάλογα στοιχεία στα μαθητολόγια.
Με πολλούς θερμος χαιρετισμούς από την Βόννη,Νόρα Ανδρικοπούλου
– από την Αιμιλία Σταυρίδη, απόφοιτο του 1963:
Εχω ένα “λεύκωμα” της μητέρας μου (Αθανασία/ Σίσσυ Παπαχελά) (1937/38) με αφιερώσεις είτε στα Γερμανικά είτε που υπογράφουν “η συμμαθήτριά σου”, οπότε μάλλον πρόκειται για αποφοίτους της Αραχώβης. Σας αναφέρω τα ονόματα :
Αθηνά Παπαηλιού,Ντορίτα Βλαχοπούλου,Ludwig Buof,Mariette Radowich,Wanna Svoronou,Edda Saramandi
(από τα ονόματα αναγνωρίζουμε αυτό της Μαριέττας Ραδοβιτς, που είχαμε τιμήσει στους Απόφοιτους του Πολέμου και επειδή αδυνατούσε να έρθει στην Aula, είχε έλθει η κόρη της: Φωτεινή Ισιδωρίδου. Επίσης, ας αναφέρουμε πάλι ότι η Αθανασία Παπαχελά είναι θεία του δημοσιογράφου Αλέξη Παπαχελά)
Από montags σε montags, από στόμα σε στόμα, ανακαλύπτουμε την συγγένεια των σημερινών με τους παλαιούς, και σιγά τους ξαναμαζεύουμε στην αυλή της Αραχώβης.