Πώς εξελίσσεται το παγκόσμιο εγχείρημα του εξηλεκτρισμού και ποιος ο ρόλος της Διεθνούς Οργάνωσης CIGRE στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας; Γιατί οι Γραμμές Υπερυψηλής τάσης χρειάζονται ανανέωση και που θα βρεθεί το αναγκαίο ανθρώπινο δυναμικό και τα υλικά για τον εκσυγχρονισμό τους;

Ο Πρόεδρος της GIGRE, Κωνσταντίνος Παπαηλιού, συζητά στην εκπομπή “Στην Πρίζα” του ΑΔΜΗΕ με τον δημοσιογράφο, Μιχάλη Μαστοράκη, για το κόστος της ενεργειακής μετάβασης, τα οφέλη των ηλεκτρικών διασυνδέσεων και την επιλογή της πυρηνικής ενέργειας ως εναλλακτική λύση για την κάλυψη των ενεργειακών κενών.

https://www.youtube.com/watch?v=cCF34Nn0YyI&t=4s

Ο Φαίδων Σοφιανός έδωσε μια μοναδική συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην Ελένη Τζαννάτου και την “Καθημερινή” στις 26.11.2024 με πλούσιο φωτογραφικό υλικό και video από  το εργαστήριό του, ξεκινώντας από τα παιδικά χρόνια στην Πόλη, εξομολογείται πώς δίνει ζωή στην κούκλα και πώς η κούκλα τον βοηθά να περάσει στον χώρο του παραμυθιού.

Όταν ο Φαίδων Σοφιανός ήταν παιδί και χρειάστηκε να κάνει μια εγχείρηση, ο μόνος που μπορούσε να τον βοηθήσει να ξεπεράσει τη φοβία της αναισθησίας ήταν ο Κάσπερ. Μια φιγούρα κουκλοθέατρου που μαζί με τη μαριονέτα γιαγιά του ήταν απάγκιο για εκείνον και την αδερφή του, Ήβη. Ακόμα και αν στο κρεβάτι του νοσοκομείου έβλεπε τον πατέρα του, Δήμο, να δίνει ζωή στην κούκλα, ο Κάσπερ ήταν ο μόνος που μπορούσε να τον ξεκλειδώσει, δίνοντας λύση στον πραγματικό κόσμο μέσω του φανταστικού: «Εγώ τώρα θα πάω σε μια άλλη χώρα παραμυθιού. Για να έρθεις και εσύ, θα πρέπει να πάρεις αναισθησία», είπε ο Κάσπερ στον μικρό Φαίδωνα και εκείνος βρήκε κίνητρο για να ξεπεράσει τη φοβία του.

Το κουκλοθέατρο είναι κάτι παραπάνω από μια ενασχόληση ή ένα επάγγελμα για την οικογένεια Σοφιανού, που το 1985 γύρισε τη θρυλικότερη παιδική εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ: τη «Φρουτοπία» του Ευγένιου Τριβιζά. Μαζί με «Του Κουτιού τα Παραμύθια» (1987-1988) σκόρπισαν μεγάλα κύματα νοσταλγίας εν έτει 2024 μέσα από ένα βίντεο του ΛΕΞ που σκηνοθέτησε ο The Boy (Αλέξανδρος Βούλγαρης) και «ανέστησε» ήρωες σαν τον Πίκο Απίκο και τον Ρούχλα σε μια σύγχρονη δυστοπία.

Έκανε και άλλα η οικογένεια Σοφιανού όλα αυτά τα χρόνια: έπαιξε πολύ κανονικό (και όχι τηλεοπτικό, που είναι μια άλλη ιστορία) κουκλοθέατρο, έκανε σατιρικές εκπομπές για μεγάλα παιδιά («Ψαροκωστούλα, αγάπη μου», 1990-1993 και το «Κρα» το 2008), έβαλε το χέρι της στο «Disney Club» (1995-2004), συνεργάστηκε για σχεδόν δύο δεκαετίες με τη γερμανική τηλεόραση και κυρίως, δεν έπαψε ποτέ να διαφυλάσσει μια πολύτιμη παιδικότητα. Αυτή που ακόμη κινεί τον Φαίδωνα Σοφιανό να συνεχίζει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο την τέχνη του κουκλοθέατρου και να σκαλίζει κάθε μέρα μερικές από τις 7.500 χειροποίητες μαριονέτες που έχουν φτιάξει από τη δεκαετία του ’50 μέχρι σήμερα και βρίσκονται στο κτήμα Mabrida, τη δημιουργική τους βάση στο Κορωπί. (περισσότερα…)

Η Δήμητρα Μάτου γεννήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 1924 και αποφοίτησε το 1943. Στα Μαθητολόγια εμφανίζεται το έτος 1938-39 στην Β’ Γυμνασίου και παραμένει έως την Στ’ Γυμνασίου το 1942-43,

Σπούδασε Νομικά στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και πήρε το πτυχίο της το 1950. Είχε πάρει επίσης το “Diplôme Littéraire” του “Institut Français”, to Proficiency του Cambridge Ήταν ” Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω” και εργάστηκε μέχρι τα 50 της στο δικηγορικό γραφείο που μοιραζόταν μαζί με τον σύζυγό της, επίσης δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω.

Έστειλε και τα δύο παιδιά της στην Σχολή: τον Ανδρέα Παπανδρικόπουλο (απόφ. ’74) και την Νατάσα Παπανδρικοπούλου (απόφ. ’77) και έδωσε στον Σύλλογο μία φωτογραφία της τάξης της, ίσως την μοναδική πλήρη φωτογραφία, που υφίσταται από τα χρονια εκείνα, στην οποία έχει φωτογραφηθεί η τάξη του ’43 αλλά και οι καθηγητές, ανάμεσα στους οποίους και η 24χρονη τότε φιλόλογος Ρίτσα Αναστασιάδου, η οποία δίδαξε και στην μεταπολεμική Γερμανική.

Απεβίωσε στις 23 Οκτωβρίου 2023, λίγους μήνες πριν συμπληρώσει τα 100 της χρόνια.

“Έφυγε” η Δήμητρα Μάτου…

Η τάξη του 1943 από την Δήμητρα Μάτου…

Η συγκεκριμένη εφαρμογή δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες να ανακαλύψουν με τρόπο διαδραστικό επιλεγμένα αντικείμενα από τη ναυτική συλλογή του προέδρου του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη Παναγιώτη Κ. Λασκαρίδη. Η συλλογή συγκροτήθηκε από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 και ύστερα, και σήμερα αποτελεί μία από τις σημαντικότερες στην Ελλάδα. Mετρά περισσότερα από 300 αντικείμενα, μεταξύ των οποίων πλήθος σπάνιων scrimshaws (φιλοτεχνημένα οστά και δόντια φαλαινών ή άλλων θηλαστικών). Τα αντικείμενα παρουσιάζονται στην εφαρμογή τρισδιάστατα, αλλά μόνο αφού οι χρήστες σκανάρουν τους κατάλληλους κωδικούς που κάθε άλλο παρά τους προϊδεάζουν για όσα θα δουν. (περισσότερα…)

Die DEUTSCHE SCHULE ATHEN sucht zum 01.09.2025 für 3 Jahre (Verlängerungsmöglichkeit) Stellenumfang: Vollzeit

zwei Lehrkräfte für die Grundschule (1. bis 4. Klasse) als Klassenlehrer/in

Die konkreten Aufgabengebiete:

Klassenlehrer/in einer deutschsprachigen Grundschulklasse (2. Schuljahr und 3. Schuljahr)

Die Deutsche Schule Athen (DSA) ist eine deutsche Auslandsschule in Griechenland mit einem umfassenden Bildungsangebot für Kinder ab 3 Jahren vom Kindergarten über die Grundschule bis zum Deutschen Internationalen Abitur.

Wir erwarten:

 Lehrbefähigung für die Grundschule in Deutschland, Österreich oder der Schweiz

 Vorzugsweise mit Berufserfahrung als Klassenlehrer/in

 Deutsch als Muttersprache

 Interesse an interkulturellen Erfahrungen

 Moderne Methodik und Didaktik.

 Engagement für die weitere Schul- und Unterrichtsentwicklung

 Flexibilität, Teamfähigkeit, Belastbarkeit und Freude an der Arbeit mit Kindern

Wir bieten:

 ein angenehmes Arbeitsumfeld mit hohem Entwicklungspotenzial

 angemessene Bezahlung und Beteiligung an Ausreise-/Heimreisekosten gute kollegiale Zusammenarbeit in einem multikulturellen Kollegium

Ihre aussagekräftige Bewerbung (Anschreiben, Motivationsschreiben, Lebenslauf, Lichtbild und Zeugnisse) richten Sie bitte in deutscher Sprache bis spätestens 23.03.2025 nur in elektronischer Form an bewerbungen@dsathen.gr

Η Μύριαμ (Μαρία) Σουαζύ γεννήθηκε το 1920 και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης (γραμμένη από λάθος ως Μαρία Σούζη αλλά και Χοισί) το 1931 στην Γ’ Δημοτικού και παραμένει έως το έτος 1935-36 στην Β’ Γυμνασίου, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το 1940. Αναφέρεται επίσης από τον Ευγένιο Σαντορίνη ως συμμαθήτριά του την χρονιά 1932-33 στην Sexta, ο οποίος την αποκαλεί Μαρίτσα.

Ο πατέρας της, Φρανκ Σουαζύ, θεωρείται μία από τις σημαντικότερες μουσικές φυσιογνωμίες των αρχών του 20ου αιώνα στην Αθήνα.

Σπούδασε χορό και άνοιξε τρεις σχολές χορού στην Αθήνα, και αναφέρεται σε βιογραφικά χορευτών όπως του Φώτη Μεταξόπουλου, πχ το 1954, όταν  ο Άγγελος Γριμάνης, χορογράφος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής,  δεν προσέλαβε τον άπειρο τότε Μεταξόπουλο, αλλά τον σύστησε στην Ελβετή χορεύτρια Μύριαμ Σουαζί (Myriam Choisy), που με τη σειρά της τον παρότρυνε να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον χορό, και τον προετοίμασε επί τρία χρόνια στη σχολή της, για να αποκτήσει τελικά το 1957 άδεια ασκήσεως επαγγέλματος του χορευτή. Η ηθοποιός Βέρα Κρούσκα την αναφέρει στο βιογραφικό της ως δασκάλα κλασσικού και μοντέρνου χορού.

Ο Φώτης Μεταξόπουλος ανέφερε επίσης ότι η Σουαζύ οι τρεις σχολές, που είχε στην Αθήνα, λειτούργησαν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους: στην γωνία των οδών Σίνα και Διδότου, στην γωνία των οδών Θεμιστοκλέους και Σόλωνος, και στην οδό Αβέρωφ, ενώ ο ίδιος πήγαινε στην Σχολή Θεμιστοκλέους και Σόλωνος.

Στις 10.12.2002 δώρισε το αρχείο του πατέρα της στο Αρχείο Ελληνικής Μουσικής της Μουσικής Βιβλιοθήκης. Εκείνη την περίοδο σε ηλικία 82 πλεόν ετών παρέδιδε ιδιαίτερα μαθήματα χορού στο σπίτι της, πίσω από το Αρχαιολογικό Μουσείο.

Απεβίωσε στις 2.11.2006

(περισσότερα…)

Ο Γιάννης Λογοθετόπουλος γεννήθηκε το 1918, εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1929-30 στην Α’ Γυμνασίου και παραμένει έως την αποφοίτησή του στην ΣΤ’ Γυμνασίου το έτος 1934-35. Ήταν γιός του Ηλία Λογοθετόπουλου, αδελφού του Κωνσταντίνου, Πρωθυπουργού επί Κατοχής, Έλληνα εθνικιστή, γιατρού γυναικολόγου και θεμελιωτή του κλάδου της γυναικολογίας στην Ελλάδα.

Σπούδασε Ιατρική στην Αθήνα και μετά ανέβηκε στο βουνό και πήρε μέρος στην αντίσταση κατά των Γερμανών μαζί με την μετέπειτα γυναίκα του, Ισμήνη Πετροπουλάκη, η οποία ήταν γόνος αριστερής οικογένειας.

Πολέμησε στο πλευρό του ΕΛΑΣ προσφέροντας τις υπηρεσίες του σαν γιατρός και λίγο πριν από την έναρξη του Εμφυλίου μαζί με την Ισμήνη έφυγαν για τον Καναδά, όπου ο ίδιος έγινε Καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο. Παράλληλα συμμετείχε ως ερευνητής στο Ίδρυμα των Banting & Best, γνωστό από την ανακάλυψη της ινσουλίνης.

Στην Ελλάδα συνέχιζε να έρχεται ανά τακτά διαστήματα.

Απεβίωσε το 1998 στον Καναδά.

(πηγή: Διονύσης Τσιλιμίγκρας)

(περισσότερα…)

Τη απογευματινή ενημέρωση ενισχύει ο Αθήνα 9,84 με την εκπομπή «Ράδιο City», που θα μεταδίδεται από τις 6 έως τις 7 από Δευτέρα έως Πέμπτη, με την Έλενα Χατζηιωάννου και τον Πάνο Πολυζωΐδη στα μικρόφωνα του σταθμού της πόλης.

Πριν από το βραδινό μεγάλο ενημερωτικό μαγκαζίνο του σταθμού, οι δύο δημοσιογράφοι παρουσιάζουν τα μεγάλα θέματα από την επικαιρότητα της ημέρας ή της επόμενης ημέρας, σε μία προσπάθεια ενδοσκόπησης, ώστε να αναδεικνύονται οι ουσιαστικές πτυχές και συνέπειες των γεγονότων, από το χώρο της κοινωνίας, της πολιτικής, από την Ελλάδα και τον κόσμο.

Η εκπομπή εστιάζει ακόμη στα θέματα που αφορούν στη ζωή της πόλης. Θα μεταφέρει εικόνες από την Αθήνα και θα φωτίζει τα προβλήματα των κατοίκων, αλλά και τις λύσεις τους.

Ράδιο City, με την Έλενα Χατζηιωάννου και τον Πάνο Πολυζωΐδη, από Δευτέρα έως Πέμπτη, στις 6 το απόγευμα, στον Αθήνα 9,84.

Ο Χάρης Ιωάννου (΄99), πρόσφατα ξεκίνησε τη συνεργασία του στον Αθήνα 984, με την εκπομπή του “Έχε χάρη”, Δευτέρα έως Πέμπτη 16:00 – 17:00. Μια ώρα μετά τη λήξη της εκπομπής του, αρχίζει στον σταθμό η εκπομπή “Ράδιο City”, που θα μεταδίδεται από τις 18.00 έως τις 19.00 από Δευτέρα έως Πέμπτη, με την Έλενα Χατζηιωάννου και Πάνο Πολυζωΐδη στα μικρόφωνα.

Ακούστε την πρόσφατη εκπομπή (6.3) του Χάρη Ιωάννου …  

(*) αν δεν είχε υποχρεωθεί να φύγει από την Σχολή θα αποφοιτούσε το 1930.

Η Ηλέκτρα Αποστόλου γεννήθηκε το 1912 στην Αθήνα από ευκατάστατη οικογένεια και ήταν αδελφή του στελέχους του ΚΚΕ Λευτέρη Αποστόλου. Φοίτησε στη Γερμανική Σχολή και εμφανίζεται στο Μαθητολόγιο του 1926-27 στην Β’ τάξη σε ηλικία 15 και του 1927-28 στη Γ’ τάξη σε ηλικία 16 ετών.

Σε μικρή ηλικία έγινε μέλος της ΟΚΝΕ και αργότερα μέλος του ΚΚΕ. Συμμετείχε στο Παγκόσμιο Αντιφασιστικό και Αντιπολεμικό Συνέδριο Γυναικών το οποίο έγινε στο Παρίσι, ως επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας. Επί δικτατορίας της 4ης Αυγούστου συνελήφθη και βασανίστηκε ενώ ανέλαβε γραμματέας του Γραφείου της ΟΚΝΕ Μακεδονίας – Θράκης.

Ήταν παντρεμένη με τον γιατρό Γιάννη Σιδερίδη, στέλεχος του ΚΚΕ, που το 1943 πέθανε από πείνα στην Ακροναυπλία. Το 1939 γέννησε στην εξορία την κόρης της Αγνή.

Το 1942 ενώ είχε παραδοθεί στις κατοχικές δυνάμεις από το προηγούμενο καθεστώς κατάφερε να δραπετεύσει από το Τμήμα Μεταγωγών Αθηνών αφού πρώτα είχε μεταχθεί σε νοσοκομείο. Θα γίνει σταδιακά υπεύθυνη της εθνικοαπελευθερωτικής αλλά και φεμινιστικής οργάνωσης Λεύτερη Νέα, ενώ αργότερα έγινε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΠΟΝ και επικεφαλής της προπαγάνδας της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας του ΚΚΕ. Στην Αντιστασιακή οργάνωση Λεύτερη Νέα, η Ηλέκτρα Αποστόλου προσπαθούσε να περάσει την νοοτροπία ότι η γυναίκα θα απελευθερωθεί με την ενεργή συμμετοχή της στους κοινωνικούς αγώνες. Προσπαθούσε να πείθει τις γυναίκες μέλη της οργάνωσης να παίρνουν το λόγο, γενικά να πράττουν. Οργανώθηκαν συνεργεία αποκλειστικά από γυναίκες που έγραφαν συνθήματα στους τοίχους. Τον Φλεβάρη του 1943 η Λεύτερη Νέα αυτοδιαλύεται και ενσωματώνεται στην ΕΠΟΝ.

Τον Ιούλιο του 1944 συνελήφθη από την Ειδική Ασφάλεια για την αντιστασιακή της δράση, βασανίστηκε και δολοφονήθηκε στο ξενοδοχείο Κρυστάλ στην οδό Ελπίδας 3, που ήταν και η έδρα της Ειδικής Ασφάλειας. Η γνωστή στιχομυθία που πήρε μέρος κατά την ανάκριση της στην Ασφάλεια – Από πού είσαι;- Από την Ελλάδα!- Πού κατοικείς;- Στην Ελλάδα!- Πώς σε λένε;- Είμαι Ελληνίδα!- Ποιοι είναι οι συνεργάτες σου;- Όλοι οι Έλληνες! έχει καταγραφεί, και δεν είναι εξιδανικευμένη αφήγηση. Το πτώμα της βρέθηκε πλήρως βασανισμένο στις 26 Ιουλίου 1944 στους δρόμους της Αθήνας.

Έφυγε στις 15 Δεκεμβρίου 2024 σε ηλικία 71 ετών ο Νίκος Κονδυλόπουλος, απόφοιτος του 1971. Ο Νίκος είχε σπουδάσει Ναυπηγός και είχε ιδρύσει το 1984 την εταιρεία NEK DESIGN με αντικείμενο την σχεδίαση, και τον έλεγχο μηχανοκίνητων και ιστιοφόρων σκαφών.

Νίκος Κονδυλόπουλος (71) (1953-2024)

Ο Χρήστος Μπαλόγλου και με αφορμή τα τεκταινόμενα και τίτλο “περί των πολιτικών και των τεμπών“, θυμήθηκε τον ελληνολάτρη, φιλόσοφο, ρήτορα Μάρκο Τύλλιον Κικέρωνα [Αρπίνο 3.1.106 – Φόρμα 7.12.43 π.Χ.], ο οποίος δυστυχώς αποκεφαλίσθηκε και δεν πρόλαβε να γεράση-δεδομένου ότι μας άφησε μία πραγματεία περί γήρατος [De senectute]-, αυστηρόν διαχειριστήν των οικονομικών της Κιλικίας και Κύπρου, όπου διετέλεσε έπαρχος και άφησε μνήμη αγαθή, με την μοναδική θεωρία που διετύπωσε κατωτέρω. Νομίζω, ότι μας καλύπτει όλους και όλες!

Η Θεωρία του Κικέρωνα:

Ο πτωχός, εργάζεται.

Ο πλούσιος, τον εκμεταλλεύεται.

Ο στρατιώτης, προστατεύει και τους δυό.

Ο φορολογούμενος, πληρώνει και για τους τρεις.

Ο απατεώνας, εκμεταλλεύεται και τους τέσσερεις.

Ο μεθύστακας, πίνει στην υγεία και των πέντε.

Ο τραπεζίτης, εξαπατά και τους έξι.

Ο δικηγόρος, αγορεύει ξεγελώντας και τους επτά.

Ο γιατρός, σκοτώνει και τους οκτώ.

Ο νεκροθάφτης, θάβει και τους εννέα.

Ο πολιτικός, ζει σε βάρος και των δέκα.

Επιβεβαίωση: Ο κόσμος δεν έχει αλλάξει εδώ και δυό χιλιάδες χρόνια !…

Γι’ αυτό και ο Πόπλιος Οβίδιος έγραψε: Bene qui latuit,bene vixit, δηλαδή όποιος κάνει το κορόιδο ζει ωραία! (περισσότερα…)

Η Μαρία-Ελισάβετ (Λίζα) Σκουζέ γεννήθηκε το 1925. Στα Μαθητολόγια της Αραχώβης εμφανίζεται την χρονιά 1937-38 στην Α’ Γυμνασίου και παραμένει έως την Ε’ Γυμνασίου την χρονιά 1941-42, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το 1943.

Ήταν κόρη του Δημητρίου Σκουζέ, ο οποίος ήταν συγγραφέας, νομικός στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος  και διετέλεσε Δήμαρχος Αθηναίων το 1949. Στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνεται και το τρίτομο “Η Αθήνα που έφυγε”, όπου ο δεύτερος τόμος αφιερώνεται στην κόρη του Λίζα. 

Σύμφωνα με την αναφορά της στο βιβλίο της “Κουβεντιάζοντας με ανθρώπους που σημάδεψαν τη ζωή μου” αναφέρει στην συνομιλία της με τον Γιώργο και την Σοφία Μανουσάκη ότι στην ΣΤ’ Γυμνασίου ήταν στο σχολείο των “Μακρή – Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου”, ενώ από το ίδιο βιβλίο είναι η σπάνια φωτογραφία της συγγραφέως, που αποτελεί τμήμα της φωτογραφία της ομάδας της Κούλας Πράτσικα.

Ήταν επί δεκαετίες μέλος του ΔΣ του «Συλλόγου των Αθηναίων» και παντρεύτηκε τον καθηγητή, μαθηματικό και διπλωμάτη (Πρόξενος της Σουηδίας για τη Βόρεια Ελλάδα) Κωνσταντίνο Πετρίδη (γεν.1923), με έργο πάνω στη Θεωρία των Αριθμών και με τον οποίο απέκτησε έναν γιo, τον Μιλτιάδη Πετρίδη Σκουζέ, ο οποίος απεβίωσε το 2019.

Ο Κωνσταντίνος Πετρίδης διέσωσε σπουδαίο κομμάτι της Αθηναϊκής Ιστορίας, φροντίζοντας να περιέλθει στον “Σύλλογο των Αθηναίων” το σύνολο των κινητών και των ιστορικών τεκμηρίων της προεπαναστατικής οικογένειας Σκουζέ, το οποίο αποτέλεσε και τη βάση για την ίδρυση του «Αθηναϊκού Μουσείου». (περισσότερα…)

Νύχτα, καφενείο, τελευταίο απασχολημένο τραπέζι. Δύο πελάτες λογομαχούν για την επόμενη κίνηση πάνω από μια σκακιέρα. Ο ιδιοκτήτης, που μαζεύει για να κλείσει, τους προειδοποιεί, Και μία, και δύο, και τρεις. Συνεχίζουν εκείνοι, σαν να μην άκουσαν τίποτα. Βγαίνει έξω ο ιδιοκτήτης, κλειδώνει, κατεβάζει τα κεπένγκια, και γεια σας. Μια λάμπα φωτίζει ακόμα τους σκακιστές που, αδιάλειπτα απορροφημένοι, εξακολουθούν να τσακώνονται με το βλέμμα καρφωμένο στα πιόνια, πίσω από τη σιδεριά.

Την εβδομάδα αυτήν ανεβαίνει στις κινηματογραφικές αίθουσες το “Πανελλήνιον“, η ταινία του Σπύρου Μαντζαβίνου, απόφοιτου του 2003 ξεκινώντας από τον κινηματογράφο CINOBO ΠΑΤΗΣΙΩΝ (πρώην ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ) στην οδό Πατησίων 77-79: .

Το απόσπασμα είναι από το άρθρο του flix.gr:  https://flix.gr/articles/panellinion-interview.html

Το Αθηνόραμα δημοσίευσε ένα επίσης πολύ ενδιαφέρον άρθρο: Οι σκακιστές του καφενείου “Πανελλήνιον” γίνονται πιόνια σε μια φανταστική παρτίδα

Wir freuen uns, Sie zum diesjährigen Frühlingskonzert am Freitag, den 14.3. um 19.30 Uhr in der Aula der DSA begrüßen zu dürfen. Beim Konzert werden die AGs Chor, Instrumentalensemble, Rockband, JU-Musicians und die Fachschaft Musik der DSA musizieren und singen.

Wir freuen uns sehr über Ihr Kommen! Fabian Emde und Philipp Schwahn

https://www.dsathen.gr/de/veranstaltungen/fruehlingskonzert-2025

Σας περιμένουμε με πολλή χαρά στη φετινή ανοιξιάτικη συναυλία μας, η οποία θα γίνει την Παρασκευή 14.3, ώρα 19.30’, στην Aula της DSA. Στη συναυλία θα συμμετάσχουν με μουσική και τραγούδι οι Όμιλοι Χορωδία, Σύνολο Μουσικών Οργάνων, Ροκ Μπάντα, JU Musicians και ο Τομέας Μουσικής της DSA.

https://www.dsathen.gr/el/ekdiloseis/anoixiatiki-synaylia-2025

Ο γενικός τίτλος της έκθεσης «Χωρίς ήχο» λειτουργεί ως παραδοξολογία καθώς η ανάγνωση των έργων τελείται υπό τους ήχους και την προφορική αφήγηση του ομώνυμου βίντεο. Πρόκειται για έναν γυναικείο μονόλογο, ένα αυθόρμητο ερωτικό παραλήρημα που σκιαγραφεί τη μοναχικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης την εποχή της καραντίνας.

Η ρυθμική φωνή της ηρωίδας «ντύνει» το κινηματογραφικό έργο το οποίο συνενώνει τρία διαφορετικά βίντεο σε ένα.

Οι κινηματογραφικές φρίζες απαρτίζονται από ζωγραφιές και σχέδια της Μαίρης Χρηστέα, κυρίως πορτρέτα και σωματικά μέλη της ίδιας και άλλων γυναικών, καθώς και από φωτογραφίες που στην πλειονότητα τράβηξε εκείνη: τοπία με θάλασσες, βουνά και ηλιοβασιλέματα. Τα πλάνα είναι πολλές φορές αμφίσημα. Η εικονογραφική συνάφεια των καμπυλών του γυναικείου σώματος με την οργανική μορφολογία της μητέρας-γης, ευρύτερο χαρακτηριστικό της εργασίας της, στοιχειοθετεί ένα οικο-φεμινιστικό σχόλιο. Μια υποδόρια φιλοσοφική αναφορά στο κοσμικό γίγνεσθαι, τις έννοιες της ζωής, του θανάτου και της αναγέννησης.

Δείτε όλο το άρθρο του culturenow.gr:

https://www.culturenow.gr/mairi-xristea-xoris-ixo-ekthesi-stin-batagianni-gallery/

Στις 22 Ιανουαρίου 2025 εγκαινιάστηκε στον Ενδιάμεσο Χώρο της Εθνικής Πινακοθήκης ένα θεματικό αφιέρωμα στην ελληνική τέχνη με τίτλο “Η Σαγήνη του Αλλόκοτου”. Στην ομαδική έκθεση περιλαμβάνονται έργα δέκα καλλιτεχνών που από διαφορετικές αφετηρίες εναγκαλίζονται και εικονίζουν το αλλόκοτο, το υβριδικό, και το γκροτέσκο. Ανάμεσα στους καλλιτέχνες είναι  και η Μαλβίνα Παναγιωτίδη, απόφοιτος του 1985.

Ένα θεματικό αφιέρωμα στην ελληνική Τέχνη

Η επιδραστικότητα της ανατρεπτικής θέασης του κόσμου από τον Goya αποδεικνύεται εξαιρετικά ανθεκτική στο χρόνο. Κάνει εμφανή την παρουσία της στην απελευθερωτική έκρηξη των σουρεαλιστικών οραμάτων και της ποιητικής γλώσσας του μοντερνισμού, ενώ συνεχίζει μέχρι σήμερα να μας προσφέρει μια πολύτιμη δεξαμενή πρωτότυπων εικαστικών ερμηνειών για τη σχέση μας με τον κόσμο και τα όντα που τον συναποτελούν. Τα χαρακτικά του διακρίνονται για την αληθοφάνεια του τερατώδους, την πειστικότητα του παραλόγου και την έλξη του αποτρόπαιου. Αξιοποιώντας τη θεατρικότητα της καρναβαλικής παράδοσης και της Commedia dell’ Arte, ο Goya συνθέτει ένα καινοφανές σύμπαν στο οποίο κυριαρχεί η αμφισημία και η υβριδικότητα, η διαρκής αιώρηση ανάμεσα στο οικείο και το ανοίκειο, αίσθηση που οφείλεται στην αριστοτεχνική συναρμογή δημοφιλών, καθημερινών θεμάτων με παράταιρες, απειλητικές, αποκρουστικές ή και δυσερμήνευτες μορφές οι οποίες παραδόξως μας έλκουν αντί να μας απωθούν, ίσως διότι σ’ αυτές αναγνωρίζουμε διαισθητικά κάτι βαθιά δικό μας. (περισσότερα…)

Ο Θόδωρος Σωτηρόπουλος δημοσίευσε στο Τεύχος 161 (Φεβρουάριος 2025) του περιοδικού Book Journal ένα άρθρο με τίτλο “Η μέθοδος Σημίτη”

Τον Φεβρουάριο του 1997 ο Πρέσβης μου στη Βόννη, όπου υπηρετούσα ως Σύμβουλος, με κάλεσε στο Γραφείο του και με ρώτησε εάν γνωρίζω τον Πρωθυπουργό.Του είπα όχι, αλλά εκείνος απάντησε πως πρέπει να πετάξω στην Ελλάδα για συνέντευξη με τον Σημίτη. Αργότερα έμαθα πως το όνομά μου ήταν σ’ ένα μικρό κατάλογο, που του είχε δοθεί. Η πρώτη συνάντηση δεν κράτησε ούτε δέκα λεπτά. Με συνόδευσε ο τότε ΥΠΕΞ Πάγκαλος, που έσπευσε να πει πως ξέρω γερμανικά και διάφορα καλά λόγια. Η συζήτηση ήταν μάλλον τυπική. Στο τέλος ο Σημίτης μου είπε να τον δω ξανά αύριο, μόνος μου. Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια από την πρώτη επίσκεψή μου στου Μαξίμου: όλες οι πόρτες ήσαν κλειστές, δεν είδα άνθρωπο στους διαδρόμους,δεν περιμέναμε ούτε λεπτό να μας δεχθεί. Η δεύτερη συνάντησή μας κράτησε σχεδόν μία ώρα και ήταν ουσιαστική, αφού διατρέξαμε όλα τα σημαντικά ζητήματα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Προς το τέλος του είπα πως είχα υπηρετήσει και στο Διπλ.Γραφείο του Γ.Ράλλη ως ΥΠΕΞ (όταν στα Γραφεία αυτά εργάζονταν δύο όλοι κι’όλοι υπάλληλοι).Έκανε μία χειρονομία που υποδήλωνε το άσχετο της πληροφορίας με τη συζήτηση μας. Ανέφερε πως θα ερχόταν τον Απρίλιο στη Γερμανία και θα μου ανακοίνωνε την απόφαση του. Όντως στη Βόννη μου απάντησε θετικά.Θα αναλάμβανα ως διευθυντής του Διπλ. Γραφείου τον Οκτώβριο του 1997.Έτσι πήρα και το πρώτο μάθημα επιλογής συνεργατών και, κυρίως, προγραμματισμού. (περισσότερα…)

Στον Romuald Karmakar απονεμήθηκε το βραβείο για το καλύτερο ντοκυμαντέρ του 2024 που έκανε πρεμιέρα στην Berlinale 2024 και βαρβεύτηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2025.

Während der Berlinale 2025 verlieh der Verband der deutschen Filmkritik (VdFk) in zwölf Kategorien ihre Preise für das Jahr 2024. In der Kategorie BESTER DOKUMENTARFILM wurde DER UNSICHTBARE ZOO von Romuald Karmakar ausgezeichnet, der 2024 bei der Berlinale im Forum seine Uraufführung hatte. Die Preisverleihung fand am Sonntag, dem 16. Februar 2025, in der Akademie der Künste in Berlin statt.

Η ταινία περιγράφει την ζωή στον Ζωολογικό Κήπο της Ζυρίχης, έναν από τους κορυφαίους ζωολογικούς κήπους της Ευρώπης εστιάζοντας στα ζώα, τους εργαζόμενους και τους επισκέπτες διερευνώντας την σχέση μεταξύ των “εγκλωβισμένων” πλασμάτων και του κοινού.

https://www.romuald-karmakar.de/film/der-unsichtbare-zoo

https://www.romuald-karmakar.de/news/preis-der-deutschen-filmkritik-2024-der-unsichtbare-zoo-the-invisible-zoo

Ο γνωστός πιανίστας Δημήτρης Γιάκας συνοδεύει στο πιάνο μια σειρά 2 συναντήσεων με θέμα τον διάλογο ποίησης και μουσικής στην Ελλάδα από τον 19ο έως τον 21ο αιώνα, στην οποία συμμετέχουν νεότεροι, αλλά και παλαιότεροι λυρικοί τραγουδιστές. Καλλιτεχνική επιμέλεια από τη μεσόφωνο Ειρήνη Καράγιαννη.

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2025, 20.00

Τετάρτη 9 Απριλίου 2025, 20.00

ΟΛΥΜΠΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ

Ακαδημίας 59, Ομόνοια Αθήνα, 210 881 7072 9:00 – 21:00, Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος 8 €

https://www.ticketplus.gr/event/otan-i-poiisi-milaei-sti-mousiki/