Το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2025 “έφυγε” ο Απόστολος, ο Τόλης Παπαοικονόμου, απόφοιτος του 1975, αρχιτέκτων, από τα ιδρυτικά μέλη της εταιρείας “A&M Architects”.
Η κηδεία του έγινε την Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου στις 13.00 στο Α’ Νεκροταφείο.
Η Αναστασία Προμπονά, Βιολόγος-Αφυπηρετήσασα Ερευνήτρια ΕΚΕΦΕ “Δημόκριτος”, απόφοιτος του 1975 έστειλε σχολικές φωτογραφίες από το προσωπικό της αρχείο με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την αποφοίτηση της τάξης της.
Η ομαδική φωτογραφία είναι του 1973 από εκδρομή, ένα χρόνο πριν από την αποφοίτηση.
Οι δύο ασπρόμαυρες είναι από το 1971, ενώ οι υπόλοιπες έγχρωμες από εκδρομή το 1974.
Στις 10 Δεκεμβρίου 2025 συμπλήρωσε η “Griechenland Zeitung” 1000 φύλλα, από την στιγμή που πρωτοεκδόθηκε 20 χρόνια πριν. Ήταν Σεπτέμβριος του 2005, πριν από 20 χρόνια και πλέον, όταν οι δύο ιδρυτές: ο Robert Stadler και ο Jan Hübel κράτησαν στα χέρια τους το φύλλο “μηδέν” της εβδομαδιαίας εφημερίδας και από τότε πιστοί στην υπόσχεση, που δώσανε ο ένας στον άλλον συνέχισαν μέχρι να συμπληρώσουν και να ξεπεράσουν τα “χίλια”, όπως τα αναφέρουν στα ελληνικά στο editorial της εφημερίδας.
Το 32ο Συνέδριο της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής της CIGRE, που πραγματοποιήθηκε στις 11 και 12 Δεκεμβρίου 2025 στην Αθήνα, συνέπεσε με μια ιδιαίτερα σημαντική επέτειο: τη συμπλήρωση 50 ετών από την ίδρυση της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής. Η διοργάνωση σημείωσε μεγάλη επιτυχία, προσελκύοντας περισσότερους από 500 συμμετέχοντες από τον ευρύτερο χώρο της ενέργειας.
Την εναρκτήρια κεντρική ομιλία απηύθυνε ο Πρόεδρος της διεθνούς CIGRE (www.cigre.org) Κώστας Παπαηλιού (τάξη του ’63), αναδεικνύοντας τη σημασία της ενεργειακής μετάβασης για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Ο ομιλητής παρουσίασε επίσης άγνωστα ιστορικά τεκμήρια τα οποία αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα συμμετείχε στην CIGRE ήδη από το 1948, με εκπρόσωπο τον αείμνηστο διάσημο Καθηγητή του ΕΜΠ Γεώργιο Πετρόπουλο. Το αρχείο παραχωρήθηκε ευγενώς από την κόρη του, κα Ελένη Πετροπούλου, επίσης από την τάξη του ’63. (περισσότερα…)
Η Αντιδημαρχία Πολιτισμού του Δήμου Κηφισιάςσε συνεργασία με το Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου διοργανώνει μία ιδιαίτερα σημαντική μουσική βραδιά με τις διεθνώς καταξιωμένες πιανίστριες Δανάη & Κυβέλη Dörken το Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2025, 20:00, στο νέο αμφιθέατρο του St. Catherine’s British School και θα χαρούμε σας έχουμε κοντά μας.
Η βραδιά περιλαμβάνει την παγκόσμια πρεμιέρα του έργου Mediterranes Tagebuch του Δημήτρη Τερζάκη, γραμμένου για τη Δανάη Dörken, καθώς και έργα των Σούμπερτ, Λιστ, Ντε Φάγια και Μπραμς.
Είσοδος δωρεάν – Απαραίτητη η κράτηση λόγω περιορισμένων θέσεων. (περισσότερα…)
Μέσα στα Χριστούγεννα ανεβάζει ο Βασίλης Κουκαλάνι τα “Επείγοντα Χριστούγεννα” στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Το έργο είναι βασισμένο στο “Heile heile Segen”, που έχουν γράψει ο Christian Veit και ο Volker Ludwig του Grips Theater. Δεν είναι μόνο ο Βασίλης Κουκαλάνι που, ως απόφοιτος, συνδέεται με το έργο. Πενήντα χρόνια πριν ένα άλλος απόφοιτος, ο Christian Sorge, που αποφοίτησε το 1965, ξεκίνησε ως ηθοποιός με το Grips, αλλά και η κόρη του Christian Veit, Στέλλα Veit, κάθισε στα θρανία της Γερμανικής στην δεκαετία του ’70. (περισσότερα…)
Χειρόγραφα ταξίδια: Σειρά podcasts με την Ιόλη Βιγγοπούλου
Ο ελληνικός χώρος από τον 16ο έως τον 20ό αιώνα μέσα από τα μάτια των Ευρωπαίων περιηγητών
Το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη σας προσκαλεί σε μια μοναδική σειρά ηχητικών ξεναγήσεων μέσα από την πλατφόρμα pod.gr. Με ξεναγό την ιστορικό Ιόλη Βιγγοπούλου, μεταφερόμαστε πίσω στον χρόνο και περιηγούμαστε στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τη Σύρο και τη Χίο – ιστορικές πόλεις-λιμάνια που μεταμορφώθηκαν στη διάρκεια αυτών των αιώνων.
Πραγματοποιήστε προεγγραφή έως την Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου στη φόρμα και ακούστε πρώτοι κάθε νέο επεισόδιο!
Η Έλλη Αγαλλίδου (*) γεννήθηκε το 1914 στην Αθήνα και ήταν το πρώτο παιδί του Ιωάννη Αγαλλίδη και της Μαρίας-Εντίθ Ζάννου. Στα Μαθητολόγια αναφέρεται ως γεννηθείσα το 1913 και πρωτοεμφανίζεται το έτος 1926-27 στην Γ’ τάξη του Ελληνικού Σχολείου και παραμένει έως την αποφοίτησή της το έτος 1930-31 στην Στ’ Γυμνασίου.
Αποφοίτησε με πτυχίο Φυσικής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1934 και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο Εργαστήριο Φυσικής Χημείας του Πανεπιστημίου του Μονάχου, τότε υπό τη διεύθυνση του Heinrich Otto Wieland. Εκεί γνώρισε τον Georg-Maria Schwab, τον μελλοντικό σύζυγό της, ο οποίος της πρότεινε να εξετάσει το παραϋδρογόνο και επέβλεψε την πειραματική της εργασία.
Στον Schwab είχε απαγορευτεί να διδάσκει στη ναζιστική Γερμανία λόγω της εβραϊκής καταγωγής του και υπό τον φόβο της δίωξης, αποφάσισε το 1930 να μεταναστεύσει στην πατρίδα της Έλλης, την Ελλάδα και παντρεύτηκαν την ίδια χρονιά στην Αθήνα.
Η Elly Schwab-Agallidis κατάφερε να βρει δουλειά και για τους δύο στο χημικό εργαστήριο του Ινστιτούτου Χημείας και Γεωργίας Κανελλόπουλου , όπου το ζευγάρι συνεργάστηκε σε διάφορα θέματα φυσικοχημικής έρευνας για τα επόμενα δέκα χρόνια (1939–1949). Μεταξύ αυτών των θεμάτων η Schwab-Agallidis συνέχισε την εργασία της για τις ιδιότητες του παραϋδρογόνου, για την οποία πήρε το διδακτορικό της από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1939 και δημοσίευσε πολλαπλές σχετικές εργασίες στα ακόλουθα χρόνια. Την ίδια περίοδο έδωσε επίσης διαλέξεις για τη Φυσικοχημεία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Μετά από μια δύσκολη περίοδο για το ζευγάρι κατά τη διάρκεια της κατοχής του Άξονα στην Ελλάδα και την επανέναρξη των ερευνών τους μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, οι δύο επιστήμονες επέστρεψαν τελικά στη Δυτική Γερμανία όταν στον Schwab προσφέρθηκε ο καθηγητής Φυσικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου το 1951.
Έκανε 4 παιδιά :τους Karl, Andreas Josef, Maria Edith και Johanna Monika και πέθανε στο Έσσεν σε ηλικία 92 ετών το 2006.
(*) Επειδή έκανε διεθνή επιστημονική καριέρα και αναφέρεται ως Elly Agalidis-Schwab πολύ συχνά αναφέρεται και ως Αγαλλίδη. (περισσότερα…)
Ο Θεόδωρος Κωνσταντόπουλος ήταν πολιτικός μηχανικός και πήρε το δίπλωμά του το 1919 από το Ε.Μ.Π., έτος κατά το οποίο έλαβε και την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Επειδή ήταν ιδιαίτερα ταλαντούχος γλύτωσε μια τάξη στο σχολείο και τελείωσε νεώτερος το Πολυτεχνείο. Από το 1919 έως το 1923 εργάστηκε ως Μηχανικός Δημοσίων Έργων Υπουργείου Συγκοινωνίας και ως Στρατιωτικός μηχανικός (1921-1923) και από το 1923 ως ελεύθερος επαγγελματίας. Ήταν συν-ιδρυτής της Τεχνικής Εταιρείας επιχειρήσεων “Βασιλείου-Κωνσταντόπουλος-Παντελεάκης” με έδρα την Πάτρα (Αγ.Νικολάου 49) και Διευθύνων σύμβουλος της Α.Ε. “Οδών και Οδοστρωμάτων” (Ακαδημίας 64, Αθήνα).
Απέκτησε δύο κόρες: την Αλίκη και την Πηνελόπη, οι οποίες φοίτησαν στην Αραχώβης και είχαν γερμανίδα νταντά (οι γερμανίδες είχαν εκείνα τα χρόνια την φήμη των εξαιρετικά αυστηρών νταντάδων), παρ όλο, που ο ίδιος είχε φοιτήσει στο Κολλέγιο:
– η Αλίκη, που γεννήθηκε το 1925 και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια από το έτος 1937-38 έως την αποφοίτησή της, στην ΣΤ’ Γυμνασίου, το έτος 1943, και
– η Πηνελόπη, που γεννήθηκε το 1927 και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια από το έτος 1938-39 έως την αποφοίτησή της, στην ΣΤ’ Γυμνασίου, το έτος 1944.
Η Μαρί Λουίζ Νικολαΐδη, κόρη της Αλίκης Περρωτή Κωνσταντοπούλου, έστειλε μια σειρά φωτογραφιών από το άλμπουμ της μητέρας της απο τα χρόνια του Πολέμου, από την τάξη του 1943, από εκδρομές κλπ.
Αλίκη Κωνσταντοπούλου (αριστερά) και την φίλη και συμμαθήτριά της Σμαράγδα Κλωνάρη
Η Σμαράγδα Κλωνάρη γεννήθηκε το 1924 και ο πατέρας της ήταν έμπορος από την Άνδρο. Εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1937-38 στην Α’ Γυμνασίου και παραμένει έως την αποφοίτησή της το έτος 1942-43 στην ΣΤ’ Γυμνασίου. Ήταν συμμαθήτρια με την Αλίκη Κωνσταντοπούλου-Περρωτή, την Δήμητρα Μάτου-Παπανδρικοπούλου, την Μαρία Ραγκούση-Τζαννετάκου, την Κατερίνα Φορτούνα, την Ναταλία Σερράου, τον Γιάκομπ Νικολαΐδη, τον Αμβρόσιο Δαρδούγια, τον Δάμο Μαυρίδη, τον Αλέκο Μακρή κ.α ενώ είχε καθηγήτρια φιλόλογο την Ρίτσα (Πουλχερία) Αναστασιάδου, που δίδαξε και στην μεταπολεμική Γερμανική. Φαίενεται μαζί με όλη την τάξη της στην φωτογραφία: “Η τάξη του 1943 από την Δήμητρα Μάτου”.
Εργάστηκε ως δασκάλα και παντρεύτηκε σε μεγάλη ηλικία.
Ο Πέτρος Βλάχος γεννήθηκε το 1925 και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1935-36 στην ΣΤ’ Δημοτικού και παραμένει έως το έτος 1938-39 στην Γ’ Γυμνασίου, πιθανόν δε να συνέχισε και να έχουν χαθεί τα αντίστοιχα μαθητολόγια. Σπούδασε Χημικός Μηχανικός στο Πολυτεχνείο και εργάστηκε αρχικά στο Εργοστάσιο μπύρας Fix. Ο πατέρας του, Άγγελος Βλάχος, είχε νυμφευθεί την Μπιάνκα Φιξ (Fix), κόρη της Υακίνθης Φιξ, και απέκτησε δύο παιδιά: τον Πέτρο Βλάχο και την Ελένη Βλάχου (μετέπειτα Γκλαβάνη), που φοίτησαν στην Αραχώβης.
Στην συνέχεια ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις δημιουργώντας ένα ξενοδοχείο, το Bianca Beach, στην περιοχή του Νέου Φαλήρου, όπου αργότερα πήρε την θέση του το νοσοκομείο Metropolitan.
Απεβίωσε το Μάϊο του 1991.
(πηγή: Άντζελα Βλάχου, κόρη του Πέτρου Βλάχου από τον γάμο του με την Μαρία-Λυδία Πάστρα)
Η γερμανόφωνη «Griechenland Zeitung» συμπληρώνει είκοσι χρόνια κυκλοφορίας στην Ελλάδα – Οι δύο εκδότες της μιλούν για τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν, ειδικά τα χρόνια της οικονομικής κρίσης, αλλά και τη φιλοδοξία τους να ενισχύσουντην «αμοιβαία κατανόηση μεταξύ Γερμανών και Ελλήνων».
Με αφορμή την συμπλήρωση 1000 φύλλων της εφημερίδας ο Ronald Meinardus έκανε ένα αφιέρωμα στην εφημεριδα ΤΟ ΒΗΜΑ της Κυριακής 14 Δεκεμβρίου 2025.
Η εφημερίδα όφειλε να προσφέρει κάθε εβδομάδα σε ένα κοινό που ενδιαφέρεται για την Ελλάδα μια ολοκληρωμένη εικόνα των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών εξελίξεων και μάλιστα εκεί ακριβώς εντοπιζόταν το κενό της αγοράς, στη γερμανική γλώσσα.
Η Έβελυν Βώβου (αποφ.΄98) και μέλος ΔΕΠ του Τμήματος Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ, προσκαλεί στην εκδήλωση-αφιέρωμα για τα: Τριάντα πέντε χρόνια μετά τον θάνατο του Friedrich Dürrenmatt, μιας από τις πιο εμβληματικές και ανήσυχες μορφές της σύγχρονης ευρωπαϊκής λογοτεχνίας, το έργο του επιστρέφει με νέα δύναμη, η φωνή του ακούγεται ξανά – αιχμηρότερη και πιο επίκαιρη από ποτέ. Με αυτήν την αφορμή, η Πρεσβεία της Ελβετίας στην Ελλάδα, το Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΕΚΠΑ και το Centre Dürrenmatt Neuchâtel συνδιοργανώνουν μια εκδήλωση-αφιέρωμα που φιλοδοξεί να ξανασυστήσει τον Dürrenmatt στο ελληνικό κοινό ως έναν από τους πιο διεισδυτικούς συγγραφείς, αλλά και στοχαστές του 20ού αιώνα. (περισσότερα…)
Ο Παύλος Κριεζής (1914-1992) φοίτησε στην Γερμανική Σχολή στον Μεσοπόλεμο, σπούδασε στο ΕΜΠ Πολιτικός Μηχανικός και Αρχιτέκτων και συνέχισε με διδακτορικό στο Λονδίνο. Ήταν ένας από του τρείς γιούς του Μανώλη Κριεζή, δίδυμος αδελφός του Πέτρου Κριεζή, ο οποίος φοίτησε στην Γερμανική επίσης. Ο τρίτος γιός, ο Αντώνης Κριεζής (1923-1993), που ήταν μικρότερος δεν φοίτησε μεν, αλλά φοίτησαν τα παιδιά του.
Δεν αναγράφεται στα υπάρχοντα Μαθητολόγια της Αραχώβης, τμήματα των οποίων ως γνωστόν έχουν χαθεί.
Απεβίωσε το 1992.
(πηγή: Μανώλης Κριεζής, γιός του Αντώνη Κριεζή) (περισσότερα…)
Ο Γιάννης Μυτιληναίος (απόφοιτος 1980), που ζει και εργάζεται στην Γερμανία εντόπισε ένα βιβλίο του αρχιτέκτονα Tician Papachristou, αναφέροντας:
Mε αφορμή τη σειρά άρθρων σας στο εβδομαδιαίο ενημερωτικό δελτίο ex-dsathen σχετικά με αποφοίτους της ΓΣΑ κατά την περίοδο του πολέμου, θα ήθελα να σας επισημάνω ένα βιβλίο που θεωρώ ιδιαίτερα ενδιαφέρον και ενδεχομένως σχετικό με το θέμα. Πρόκειται για το βιβλίο του Tician Papachristou, Other Times, Other Places: Growing Up in Peace and War. Ο συγγραφέας φοίτησε στη ΓΣΑ κατά την περίοδο πριν και κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και αργότερα μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου σπούδασε αρχιτεκτονική και εξελίχθηκε σε έναν ιδιαίτερα επιτυχημένο αρχιτέκτονα. Στο βιβλίο αφηγείται την ιστορία της οικογένειάς του, καθώς και το πώς η Γερμανίδα μητέρα του, Lotte, γνώρισε τον Έλληνα πατέρα του στη Γερμανία πριν εγκατασταθούν στην Ελλάδα. Αναφέρεται επίσης, αν και μάλλον περιφερειακά, η αδελφή της Lotte, Margarete Krause. Την αναφέρω επειδή έτυχε να είναι δική μου καθηγήτρια Γερμανικών πριν ξεκινήσω στη ΓΣΑ – κάτι που αποδείχθηκε καθοριστικό για τη μετέπειτα πορεία μου, έστω κι αν τότε δεν μπορούσε κανείς να το προβλέψει. Ίσως κάποιοι από τους παλαιότερους αποφοίτους να τη θυμούνται επίσης. Έπεσα εντελώς τυχαία πάνω στο βιβλίο και το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον. Θεώρησα χρήσιμο να το μοιραστώ μαζί σας, σε περίπτωση που δεν ήταν ήδη γνωστό στο αρχείο και στον κύκλο του Συλλόγου. (περισσότερα…)
Η Αλίκη Μουστάκα τιμήθηκε στις 14.11.2025 με την αναγόρευσή της ως ξένου μέλους της Ακαδημίας Επιστημών των Λυγκέων της Ρώμης (Accademia dei Lincei) για το σύνολο του έργου της στην Κλασική Αρχαιολογία, την Προϊστορική Αρχαιολογία και την Αιγυπτιολογία. Έχει διατελέσει Επιστημονικός συνεργάτης του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου για τις ανασκαφές της Ολυμπίας (υπό τη διεύθυνση του Dr. A. Mallwitz) και το 1986 εξελέγη σε θέση λέκτορα του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Α.Π.Θ., έχοντας παράλληλα και μόνιμη θέση ερευνήτριας στο Κέντρο Ερεύνης της Αρχαιότητας της Ακαδημίας Αθηνών, από όπου απεχώρησε το 1991 για να ασχοληθεί αποκλειστικά με το Πανεπιστήμιο.
Η Ακαδημία των Λυγκέων (ιταλικά: Accademia dei Lincei) είναι ιταλική ακαδημία επιστημών, με έδρα το Παλάτσο Κορσίνι στην οδό Via della Lungara της Ρώμης. Ιδρύθηκε το 1603 από τον Φεντερίκο Τσέζι, που την ονόμασε εμπνεόμενος από το αιλουροειδές λύγκα, ένα ζώο του οποίου η οξύτατη όραση συμβολίζει την παρατηρησιακή ικανότητα που απαιτούν οι φυσικές επιστήμες. Μετά τον θάνατο του ιδρυτή και υποστηρικτή της το 1630 η Ακαδημία δεν ευδοκίμησε και «εξαφανίσθηκε» το 1651. Αναβίωσε όμως τη δεκαετία του 1870 για να καταστεί η εθνική ακαδημία της Ιταλίας, περιλαμβάνοντας και τη λογοτεχνία.
Η Μάιρα Παπαθανασοπούλου και ο Γιάννης Μπασκόζος είναι απόφοιτοι της Γερμανικής. Εδώ, ο Γιάννης Μπασκόζος θέτει τις ερωτήσεις σε μία συνέντευξη, που φιλοξένησε στις 15 Σεπτεμβριου 2023 το περιοδικό “Ο Αναγνώστης”, που διευθύνει ο ίδιος και η Μάιρα Παπαθανασοπούλου απαντά για την τριλογία, που ολοκληρώνει με τα παιδιά στην πρώην Ανατολική Γερμανία:
Η Μάιρα Παπαθανασοπούλου εξέδωσε δύο μυθιστορήματα που αφορούν τη σκοτεινή πλευρά της πρώην Λ.Δ.Γ./Ανατολικής Γερμανίας αλλα και την επώδυνη συνέχεια της μετά την ένωση της με την ΟΔΓ σε μια “ενωμένη” χώρα. Είναι η Ιεραποστολική στάση και το πιο πρόσφατο Τα παιδιά της μεγάλης σιωπής, από τις εκδόσεις Πατάκη. Και τα δύο αυτά μυθιστορήματα (στα οποία θα ακολουθήσει και ένα τρίτο με την ίδια θεματολογία αλλά και αρκετή Ελλάδα) έκαναν μεγάλη εντύπωση. Στη συνέντευξη που ακολουθεί η Μάιρα Παπαθανασοπούλου εξηγεί τα κίνητρα αυτής της συγγραφικής τριλογίας.
Γνωρίζω ότι είστε γερμανομαθής αλλά φαντάζομαι κάτι βαθύτερο σας ώθησε να ασχοληθείτε, και μάλιστα με τριλογία, με τα παιδιά στην πρώην Ανατολική Γερμανία (Λ.Δ.Γ.). Ποιο ήταν το κίνητρο; (περισσότερα…)
