Η εταιρία διοργάνωσης πολιτιστικών ταξιδίων Somewhere We Know με έδρα την Αθήνα ενδιαφέρεται να προσλάβει έμπειρο/ή Γερμανόφωνο εργαζόμενο/η, πλήρους απασχόλησης, υπεύθυνο/η για την εξυπηρέτηση πελατών, το σχεδιασμό και τις κρατήσεις εκδρομών.

Κύρια καθήκοντα

Επικοινωνία και εξυπηρέτηση πελατών

Σχεδιασμός, πώληση και προώθηση εκδρομών (για μεμονωμένους πελάτες και γκρουπ)

Δημιουργία tailor-made ταξιδίων με βάση τις ταξιδιωτικές επιθυμίες των πελατών

Απαραίτητα προσόντα

Προϋπηρεσία τουλάχιστον 2 ετών σε αντίστοιχη θέση σε γραφείο διοργάνωσης ταξιδίων

Άριστη γνώση Η/Υ (MS-Office, Internet, E-mail, Social Media)

Πολύ καλή γραπτή και προφορική γνώση της Γερμανικής γλώσσας

Επιπρόσθετη γνώση της Αγγλικής γλώσσας θα συνεκτιμηθεί

Άτομο εργατικό, συνεργάσιμο, επικοινωνιακό και αξιόπιστο

Με δεξιότητες οργάνωσης και ομαδικό πνεύμα

Με ικανότητα απόδοσης σε ένα περιβάλλον γρήγορων ρυθμών

Με θετική διάθεση και αποτελεσματικότητα στη διαχείριση των καθημερινών καθηκόντων

Δίνοντας σημασία στην λεπτομέρεια, στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και στην άψογη εξυπηρέτηση του πελάτη

Αν ενδιαφέρεστε, μπορείτε να μας στείλετε το βιογραφικό σας και μία συνοδευτική επιστολή στο info@somewhereweknow.com

https://somewhereweknow.com/el/anazitoyme-germanofono-synergati-na-entachthei-stin-omada-mas/

Κυκλοφόρησε το τεύχος τουΑυγούστου2022 της Οικονομικής Επιθεώρησης με θέμα “Οδύσσειας συνέχεια για την ελληνική οικονομία”.

Τον Αύγουστο η ελληνική οικονομία συμπληρώνει 4 χρόνια από την ολοκλήρωση του 3ου Μνημονίου και εξέρχεται από το καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας. Πλέον τα… νησιά των Μνημονίων ανήκουν στο παρελθόν αλλά τα νερά στα οποία πλέει κάθε άλλο παρά γαλήνια είναι. Τους επόμενους μήνες η «απόλυτη καταιγίδα» απειλεί να πλήξει την παγκόσμια οικονομία. Πώς βρίσκει το ελληνικό «σκάφος» η συγκυρία αυτή; Υπάρχει κάποιο θετικό αποτύπωμα από την περίοδο των Μνημονίων; Αναζητώντας απαντήσεις απευθυνθήκαμε στον επικεφαλής της Επιτροπής Σοφών που συγκρότησε η κυβέρνηση για την ανάκαμψη της Οικονομίας, Χριστόφορο Πισσαρίδη, στον επικεφαλής του γραφείου του ΔΝΤ στην Ελλάδα την περίοδο 2010-13, Μπομπ Τραα και στον συντονιστή του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, Φραγκίσκο Κουτεντάκη.

Περισσότερα…

Eνα ανθολόγιο κειμένων του Νίκου Πετρουλάκη, με τίτλο «Playback – 33 και 1/3 χρόνια κείμενα», αποκαλύπτει πολλά για τη βιωματική διάσταση της ποπ μουσικής και κουλτούρας στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης. Χρήσιμο εγχειρίδιο για «πιστούς», αλλά και για αμύητους.

Ποια είναι ακριβώς η ιδιαιτερότητα αυτού του φαινομένου που εδώ και σχεδόν έναν αιώνα ονομάζεται «ποπ μουσική» και κουλτούρα; Αν κάποιος πρέπει να το συνοψίσει σε ένα χαρακτηριστικό, είναι μάλλον το ότι κατορθώνει μέσα σε δύο-τρία λεπτά να απορροφήσει, να επεξεργαστεί και να μεταδώσει «μασημένο» το πνεύμα της εποχής, προκαλώντας συναίσθημα και την αίσθηση της αλληλεπίδρασης μεταξύ κοινού και καλλιτέχνη. [Εντάξει, υπάρχουν και κομμάτια που το καταφέρνουν σε λιγότερο από δύο λεπτά, όπως το Yakety Yak των Coasters, ή το (Let me be your) Teddy Bear) του Ελβις]. Υπό αυτήν την έννοια, η τέχνη αυτή είναι και μέρος της ιστορίας, αλλά και ερμηνευτικό της μέσο.

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

Να που, με αφορμή τη συμμετοχή του στο φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ, κατάφερε να διχάσει και πάλι ο ελληνικής καταγωγής αρχιμουσικός. Εχοντας, όμως, πάντα ως σύμμαχό του τις ρηξικέλευθες ερμηνείες του και το διεθνούς σταρ μουσικό προφίλ του. Ή, όπως το είχε θέσει η ιταλική Corriere della Sera: «Η τόλμη του είναι πολύ χρήσιμη στην τέχνη. Είτε μας αρέσει, είτε όχι…»

«Η αληθινή δύναμη που έχει ένας αρχιμουσικός είναι η φλόγα που έχει μέσα στην καρδιά του», είχε πει ο ελληνικής καταγωγής μαέστρος και πρωτομάστορας ενός μικρού μουσικού θαύματος στη ρωσική… εσχατιά, Θεόδωρος Κουρεντζής. Παγκόσμιος σταρ των καιρών μας και «ανανεωτής» στην ερμηνεία της λεγόμενης κλασικής μουσικής.

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

Αυτονομημένη από τους κανόνες της ρεαλπολιτίκ, η πρόεδρος της αμερικανικής Βουλής Νάνσι Πελόζι, σε μια απόφαση που χαρακτηρίστηκε στην καλύτερη περίπτωση ριψοκίνδυνη και στη χειρότερη προκλητική, πήγε στην Ταϊβάν. Μόλις προσγειώθηκε, δε, το αεροπλάνο της στην Ταϊπέι, δημοσιοποίησε άρθρο της στην «Ουάσιγκτον Ποστ» με τίτλο «Γιατί ηγούμαι αποστολής του Κογκρέσου στην Ταϊβάν». Θα περίμενε κανείς από την έμπειρη πολιτικό να επιχειρήσει να κατευνάσει τον εκνευρισμό του Πεκίνου. Αλλωστε ο ίδιος ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν είχε διαμηνύσει στην πρόεδρο της Βουλής ότι έχει σοβαρές επιφυλάξεις για το ταξίδι της στην τρέχουσα συγκυρία. Kαι όμως, το άρθρο της αντί να απευθύνεται στο κινεζικό ακροατήριο, μάλλον είχε στόχο το αμερικανικό. Επρόκειτο για έναν κόλαφο με αναφορές σε όλα τα ευαίσθητα ζητήματα: από τις κινεζικές επιδόσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το Θιβέτ μέχρι τις ανησυχίες του Πενταγώνου για βίαιη προσάρτηση της Ταϊβάν. Αλλοι εξήραν το θάρρος της, άλλοι τη συνέπειά της, καθώς εδώ και 30 χρόνια αντιτίθεται σθεναρά στον αυταρχισμό του Πεκίνου μετά την καταστολή της εξέγερσης στην Τιενανμέν, και οι περισσότεροι εμφανίστηκαν ανακουφισμένοι για την αυτοσυγκράτηση της Κίνας.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Το Διεθνές Φεστιβάλ Κλασικής Μουσικής Κυκλάδων επανέρχεται για 18η συνεχή χρονιά στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων, τη μαγευτική Σύρο, για να προσφέρει για μία ακόμα φορά ένα πρόγραμμα συναυλιών υψηλών προδιαγραφών με τη συμμετοχή κορυφαίων Ελλήνων μουσικών αλλά και εξαίρετων σολίστ από το εξωτερικό.

Το Διεθνές Φεστιβάλ Κλασικής Μουσικής Κυκλάδων, υπό την καλλιτεχνική καθοδήγηση του βιολονίστα Γιάννου Μαργαζιώτη, φέρνει κοντά παγκοσμίου φήμης σολίστες και σύνολα, παρέχοντας ένα στέρεο έδαφος για τη δημιουργικότητα της μουσικής δωματίου διεθνούς επιπέδου, ενώ παρουσιάζει masterclasses και συναυλίες σε ένα ευρύ κοινό από όλον τον κόσμο, υπηρετώντας μία σπουδαία αποστολή, την προώθηση της τέχνης της κλασικής μουσικής. Το Φεστιβάλ εγκαινιάστηκε το 2004 και διοργανώνεται έκτοτε από το Δίκτυο Κλασσικής Μουσικής ΑΜΚΕ, υπό την οργανωτική επιμέλεια των μελών του Φώτη Καραγιαννόπουλου, Κώστα Φωτόπουλου, Γιώργου Φουφόπουλου και Γιάννου Μαργαζιώτη.

Ο Δημήτρης Γιάκας, στην φωτογραφία, εμφανίζεται την Τετάρτη 10 Αυγούστου.Δείτε όλο το πρόγραμμα…

Το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο δημοσίευσε στην ιστοσελίδα του την κάτωθι αγγελία για θέση εργασίας:

Stellenausschreibung: Eine wissenschaftliche Hilfskraft (m/w/d) (Kennziffer: 23/2022)

Bewerbungsfrist: 17.08.2022

In der Abteilung Athen des Deutschen Archäologischen Instituts (DAI) ist zum 01.10.2022 die Stelle einer wissenschaftlichen Hilfskraft (m/w/d) (Kennziffer: 23/2022) im Projekt Tiryns mit 18,5 Stunden wöchentlich bis zum 30.09.2024 zu besetzen.

Es wird eine Vergütung von Euro 21,00 brutto pro Stunde gezahlt. Die Befristung erfolgt gemäß § 2 Abs. 1 des Gesetzes über befristete Arbeitsverträge in der Wissenschaft (WissZeitVG) und dient der eigenen wissenschaftlichen Qualifizierung, d.h. dem Erwerb von weitergehenden Kompetenzen. Es können nur Bewerber*innen berücksichtigt werden, die über ausreichende Zeiten nach § 2 Abs. 1 WissZeitVG verfügen. Der Dienstort ist Athen. Vorbehaltlich der fachlichen Eignung und der zur Verfügung stehenden Mittel wird eine Verlängerung angestrebt.

Weitere Informationen…

Η Annalena Baerbock, η γερμανίδα ΥΠΕΞ επισκέφθηκε την Ελλάδα και με αφορμή τις δηλώσεις και τις επισκέψεις της επιλέξαμε ένα άρθρο της εφημερίδας “Καθημερινή”:

Το μνημείο του Ολοκαυτώματος, τα γερμανικά κρατητήρια της κατοχικής περιόδου στην Οδό Κοραή και τη δομή φιλοξενίας προσφύγων στο Σχιστό επισκέφθηκε χθες, κατά την πρώτη ημέρα επίσκεψής της στην Ελλάδα, η υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Αναλένα Μπέρμποκ. Κατά την ξενάγησή της στη δομή προσφύγων η κ. Μπέρμποκ συνοδευόταν από τον υπουργό Μετανάστευσης Νότη Μηταράκη, ενώ στη συνέχεια επισκέφθηκε τα γραφεία του Frontex, καθώς και την ΜΚΟ Solidarity Now.

Δείτε το άρθρο του Βασίλη Νέδου…

Η εποχή της σύγχυσης και της θολούρας γεννά πολιτικά αποτελέσματα τα οποία δεν είναι προφανή. Τα όσα σημειώνει ο πρώην αντιπρόεδρος των ελληνικών κυβερνήσεων στο τελευταίο βιβλίο του και η αντίστιξή τους με τα δοκίμια του διάσημου αμερικανού θεατρικού συγγραφέα, είναι διαφωτιστικά, όσο και επώδυνα.

Το τελευταίο έργο του Ευάγγελου Βενιζέλου «Εκδοχές Πολέμου 2009-2022» είναι ίσως το χρησιμότερο εγχειρίδιο για την ερμηνεία και την κατανόηση της πρόσφατης ιστορικής περιόδου της Ελλάδας. Θα το διαπιστώσουν όσοι το διαβάσουν, καθώς θα βρεθούν αντιμέτωποι με μία ιδιαιτερότητα. Δεν πρόκειται για κείμενο με το οποίο κανείς θα συμφωνήσει ή θα διαφωνήσει. Πρόκειται για καταγραφές περιστατικών μίας κρίσιμης περιόδου για την υπόσταση της χώρας, η οποία όπως σημειώνει και ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης (ορθότερα: των κυβερνήσεων), δεν έχει τελειώσει, καθώς «έχει την ιδιορρυθμία να εισχωρεί στην περίοδο που ακολουθεί, η οποία δεν σηματοδότησε ποτέ την επάνοδο στην κανονικότητα».

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

Γεννήθηκε το 1905 στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας. Ολοκλήρωσε τη βασική του εκπαίδευση στον Αστακό και τη Λευκάδα και το 1922 εγγράφηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά από δύο χρόνια, το 1924, μετεγγράφηκε στη Θεολογική Σχολή του ιδίου Πανεπιστημίου από όπου αποφοίτησε το 1927. Λαμβάνοντας υποτροφία του Υπουργείου Παιδείας συνέχισε τις σπουδές του στη Βυζαντινολογία και την Εκκλησιαστική Φιλολογία στα Πανεπιστήμια των Βρυξελλών, του Μονάχου και του Βερολίνου.

Το 1937 αναγορεύθηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Μονάχου, ενώ το 1938 διδάκτωρ θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Δίδαξε σε σχολεία μέσης εκπαίδευσης, στην Κεφαλονιά και την Πάτρα αλλά και το Μαράσλειο Αθηνών, και στη συνέχεια υπήρξε γενικός επιθεωρητής και διευθυντής της Γερμανικής Σχολής Αθηνών έως το 1940. Την ίδια περίοδο ξεκίνησε να αρθρογραφεί στα περιοδικά «Θεολογία» και «Εκκλησία» της Εκκλησίας της Ελλάδος των οποίων υπήρξε διευθυντής την περίοδο 1968-1982, ενώ ασχολήθηκε και με τα αρχεία της Ιεράς Συνόδου.

Το 1938 εξελέγη υφηγητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών, και δίδαξε ως επίκουρος καθηγητής, ενώ το 1942 εξελέγη τακτικός καθηγητής στην έδρα της Γενικής Εκκλησιαστικής Γραμματολογίας στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 1951 επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αντικαθιστώντας τον Δημήτριο Μπαλάνο στην έδρα της Πατρολογίας και της Ερμηνείας των Πατέρων. Υπήρξε κοσμήτορας στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, αλλά και σε αυτή του Πανεπιστημίου Αθηνών κατά τα ακαδημαϊκά έτη 1956-1957, 1964-1965 και 1969-1970. Αποχώρησε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1970, λόγω συνταξιοδότησης.

Δίδαξε ακόμη, ως επισκέπτης καθηγητής στην Ελληνορθόδοξη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη των ΗΠΑ, ενώ για δύο χρόνια διετέλεσε γενικός διευθυντής Θρησκευμάτων στο Υπουργείο Παιδείας. Το 1938 εξελέγη μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός και το 1978 τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ενώ το 1987 υπήρξε πρόεδρος αυτής.Απεβίωσε στις 7 Ιουνίου 1990 στην Αθήνα.Περισσότερα wikipedia…

Ο Χρήστος Μπαλόγλου εντόπισε ένα πολύ αναλυτικό άρθρο (εις μνημόσυνον) του καθηγητού της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ηλία Δ. Μουτσούλα, το οποίο ε’ιχε δημοσιευτεί στα τεύχη Θεολογίας (Τόμος ΞΑ’ – Τεύχος 3 – 1990). Δείτε το άρθρο…

Το σπίτι στο Νεοχώρι του Μελιγαλά, στη Μεσσηνία, το πατρικό της ντίβας, είχε αρχίσει να ερειπώνεται από το 1952. Όμως, ό,τι είχε μείνει είναι σήμερα, πλέον, ένας σωρός από μπάζα! Την αποκάλυψη έκανε ο έγκριτος καθηγητής Αρχαιολογίας και περίφημος ανασκαφέας της Αρχαίας Μεσσήνης, Πέτρος Θέμελης.

«Ένιωσε βαθιά συγκίνηση μόλις αντίκρισε το ερειπωμένο σπίτι του Καλογερόπουλου στο Νεοχώρι του Μελιγαλά (σ.σ.: στη Μεσσηνία). «Ένα μπαούλο ανάμεσα στα χαλάσματα φούντωσε τη φαντασία του: ‘Να βρίσκονταν, αλήθεια, ακόμα εκεί τα ρουχαλάκια, τα παιχνίδια, τα διαβάσματα της μικρής Μαρίας Σοφίας Άννας Καικιλίας Καλογεροπούλου, της Μαρίας Κάλλας, στο σπίτι του πατέρα της, του φαρμακοποιού Γεώργιου Καλογερόπουλου, πριν αυτός μετακομίσει στο Μελιγαλά»;

Εκείνο το σπίτι, το πατρικό της ντίβας Μαρίας Κάλλας, είχε αρχίσει να ερειπώνεται από το 1952. Όμως, ό,τι είχε μείνει είναι σήμερα, πλέον, ένας σωρός από μπάζα!

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

Η τέλεια καταιγίδα για την Ευρώπη

Απηυδισμένος από την «κυβέρνηση διχόνοιας» (αντί εθνικής ενότητας), όπως την αποκάλεσαν Ιταλοί αναλυτές, ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Ντράγκι υπέβαλε στον πρόεδρο Σέρτζιο Ματαρέλα –οριστικά αυτήν τη φορά– την παραίτησή του, που είχε «παγώσει» από την περασμένη εβδομάδα.

Ο «σούπερ Μάριο» φάνηκε προς στιγμήν να αναθεωρεί μετά τις μαζικές εγχώριες και διεθνείς εκκλήσεις να μην εγκαταλείψει τη χώρα σε μια τόσο κρίσιμη χρονική στιγμή. Aν στην αρχή οι στασιαστές που τον εξώθησαν στο απονενοημένο διάβημα ήταν το αντισυστημικό Κίνημα των 5 Αστέρων, στη συνέχεια τον κυβερνητικό συνασπισμό εγκατέλειψαν και οι δεξιοί εταίροι του, η Λέγκα του Βορρά του Ματέο Σαλβίνι και η Φόρτσα Ιτάλια του πρώην πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

ΟιLocomodoσυνεχίζουν τιςεμφανίσεις και μέσα στον Αύγουστο. Οι δύο συναυλίες τους στην Κύπρο αναβλήθηκαν, αλλά θα ορισθούν ξανά νέες ημερομηνίες.Πρώτος σταθμός είναι το Νεστόριο, στο γνωστό φεστιβάλ της Καστοριάς που επανέρχεται με μεγάλα ονόματα:

4 Αυγούστου: 42o RIVER PARTY – REBOOT, Νεστόριο Καστοριάς

6 Αυγούστου: Ρόδος

7 Αυγούστου: Κάλυμνος Beach Party

στις 12 Αυγούστου θα εμφανιστούν στην Γαλλία στο Evian scénes estivales 2022

19Αυγούστου: Λεωνίδιο

31 Αυγούστου: Παλαιό Φάληρο

Περισσότερα…

Η τάξη του 1963 ξεκίνησε με τέσσερα τμήματα το 1957. Όλα τα ονόματα των τεσσάρων τμημάτων τα έστειλε ο Νίκος Παπαϊωάννου και δημοσιεύτηκαν στο άρθρο με τίτλο “Stundenplan, Klassenbücher και δίδακτρα από την τάξη του 1963”.

Στην λίστα “παρελαύνουν” όλα τα μεγάλα ονόματα της εποχής: Helmut Beckmann, Γιώργος Δημητράκος, Ρίτσα Αναστασιάδου (να θυμίσουμε ότι ήταν καθηγήτρια φιλόλογος και στην εποχή της Αραχώβης και εμφανίζεται στην φωτογραφία που έχει δώσει η Δήμητρα Μάτου), Νίκος Ασωνίτης, Νικόλαος Μπρούζος, Γιάννης Δανιήλ, Χρήστος Δελβιζιώνης (δίδασκε Υγιεινή και παρέμεινε στην Σχολήμέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του ’70), Τιμολέων Δημόπουλος, Γεώργιος Γαλίτης (ο οποίος απεβίωσε πριν λίγες ημέρες, στις 28.7.2022), Παναγιώτης Γκιόλμας, Bernhardt Greve, Δήμητρα Καρβελά (η οποία ήταν μαθήτρια στην Αραχώβης), Herbert Koschel (γυμναστής και 4ος Ολυμπιονίκης στην Μελβούρνη), Οδυσσέας Λαμψίδης, Αλεξάνδρα Μεϊντάνη, Βασίλης Παπαχρυσάνθου, Ιδομενέας Παπαδάκης, Αλέκος Παπαγεωργίου, Χριστόδουλος Βασιλόπουλος και άλλοι.

(στην φωτογραφία ο Βασίλης Παπαχρυσάνθου, από τους καθηγητές για τους οποίους αναζητούμε στοιχεία και βιογραφικό)

και τα τέσσερα τμήματα πλέον στην Obertertia μετά την ανακατανομή:

Η τάξη του 1963 ξύπνησε και βομαρδίζει με υλικό από τα παλιά. Ο Νίκος Παπαϊωάννου ξεσκονίζει τα αρχεία του, σαρώνει και στέλνει. Ο Κώστας Παπαηλιού διορθώνει τα ονόματα όπου χρειάζεται και υποθέτουμε ότι αμφότεροι προετοιμάζονται για του χρόνου, το 2023, όπου η τάξη συμπληρώνει 60 χρόνια από την αποφοίτηση.

Μετά από τις φωτογραφίες από την Βραώνα έχουμε τώρα πέντε φωτογραφίες από την εκδρομή στην Αίγινα και δεν είναι μόνον αυτές.

Εκτός από το Stundenplan, τα δίδακτρα και τους καταλόγους με όλα τα ονόματα των τεσσάρων τμημάτων (ίσως η μόνη χρονιά με 4 ελληνικά τμήματα) έρχεται και δεύτερο “πακέτο” εγγράφων με τους καθηγητές και τα τέσσερα νέα πλέον τμήματα της χρονιάς 1959/1960, που ξεκίνησε, δύο χρόνια πριν, το 1957/58 στην Quarta.

πηγή: Νίκος Παπαϊωάννου,από αριστερά:

πίσω: Λίλιαν Ντούνη, Γιάννης Αντωνιάδης, Μύρων Δρακόπουλος

μπροστά:Γιούλη Δελή, Ελβίρα Μπουκουβάλα

πηγή: Νίκος Παπαϊωάννου,από αριστερά:

Λύντα Παπαδάκη, Τάκης Πικραμμένος, Αλέξανδρος Πολυχρονιάδης,Γιάννης Δανιήλ (νεώτατος), Ιόλη Στοφοροπούλου (επάνω), Γιούλη Δελή (κάτω), Θάνος Ζευγολάτης, Άλκης Χριστοφέλλης,Ελβίρα Μπουκουβάλα

πηγή: Νίκος Παπαϊωάννου,από αριστερά:

Κάρολος-Γιώργος Μπάλλιαν, Γιούλη Δελή,Ελβίρα Μπουκουβάλα

πηγή: Νίκος Παπαϊωάννου,από αριστερά:

Ιόλη Στοφοροπούλου, (?),Θάνος Ζευγολάτης, Άλκης Χριστοφέλλης, Ιουλία Δελή

πηγή: Νίκος Παπαϊωάννου,από αριστερά:

Θάνος Ζευγολάτης, Άλκης Χριστοφέλλης, Ιουλία Δελή

Ο Τάσος Καβεδέλλας έστειλε ένα άρθρο που εντοπισε στην ιστοσελίδα της ΕΡΤ:

Με την κατασκευή των κύριων κτιρίων του Διεθνούς Θερμοπυρηνικού Πειραματικού Αντιδραστήρα (ITER) να έχει ολοκληρωθεί κατά 99,9%, ο χώρος στο Κανταράς στο Σεν Πολ λε Ντουράνς (Saint-Paul-lez-Durance) της νότιας Γαλλίας, μοιάζει με μια νέα βιομηχανική περιοχή. Εκεί, κατασκευάζεται το μεγαλύτερο έργο πυρηνικής σύντηξης στον κόσμο.

Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες πειραματικές προσπάθειες στην πυρηνική Φυσική, καθώς υπόσχεται άφθονη, φθηνή και πιο καθαρή πυρηνική ενέργεια με τον τρόπο που παράγεται στον Ήλιo. Οι υποστηρικτές του έργου πιστεύουν πως η πυρηνική σύντηξη θα μπορούσε να λύσει τη μεγαλύτερη υπαρξιακή κρίση στην ιστορία της ανθρωπότητας. Σκοπός του ITER, στο οποίο συμμετέχουν 35 χώρες, είναι να δείξει κατά πόσον η σύντηξη μπορεί να είναι οικονομικά και εμπορικά βιώσιμη.

Η σύντηξη υπόσχεται μια σχεδόν απεριόριστη μορφή ενέργειας που εκπέμπει μηδενικά αέρια του θερμοκηπίου, και σε αντίθεση με την πυρηνική σχάση που χρησιμοποιείται σήμερα, δεν παράγει ραδιενεργά απόβλητα μακράς διάρκειας ζωής. Η κατάκτησή της θα μπορούσε κυριολεκτικά να σώσει την ανθρωπότητα από την κλιματική αλλαγή.

Δείτε όλο το άρθρο…

Ίσως μία πρώτη ρωγμή στο απόρθητο «Βίζεγκραντ»: η φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση της Τσεχίας αναλαμβάνει την προεδρία της ΕΕ και αξίζει να στηριχθεί, σχολιάζει ο Γιάννης Παπαδημητρίου.

Κι όμως, υπάρχουν Ανατολικοευρωπαίοι, που είναι …φιλοευρωπαίοι. Και όχι μόνο υπάρχουν, αλλά και αναλαμβάνουν την εκ περιτροπής προεδρία της ΕΕ. «Η Ευρώπη ως καθήκον» είναι το σλόγκαν της τσεχικής προεδρίας για το δεύτερο εξάμηνο του 2022. Η ρήση παραπέμπει στον μεγάλο Ευρωπαίο Βάτσλαβ Χάβελ, τελευταίο πρόεδρο της ενιαίας Τσεχοσλοβακίας.

Εύλογοι και επίκαιροι οι συνειρμοί με την «’Ανοιξη της Πράγας», το πείραμα ενός «σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο» που κατέπνιξαν τα σοβιετικά τανκς μέσα σε λίγους μήνες. Με τη «Βελούδινη Επανάσταση» του 1989. Ακόμη και με το «βελούδινο διαζύγιο» Τσέχων και Σλοβάκων, μία σπάνια πράξη πολιτικού πολιτισμού σε εποχές εθνικστικών παροξυσμών, στις αρχές της δεκαετίας του ‘90.

Δείτε το άρθρο του Γιάννη Παπαδημητρίου στην DW…