Ολοκληρώθηκε η μετάφραση του γνωστού αστυνομικού βιβλίου της Μαρλένας Πολιτοπούλου (’68) «Η Πηνελόπη των τρένων» στα Γερμανικά. Βρίσκεται τώρα στον ιστότοπο του Edition Romiosini / CeMoG και διαβάζεται δωρεάν online ή με παραγγελία on demand.Ένα ωραίο ανάγνωσμα για αποφοίτους και φίλους Γερμανούς και γερμανομαθείς!
Ο Τίμος Δημόπουλος γεννήθηκε το 1910 Κερασίτσα Αρκαδίας, στο χωριό που δυο χρόνια αργότερα θα γεννηθεί και ο Γρηγόρης Λαμπράκης. Σχολείο πήγε στην Τρίπολη και στη συνέχεια σπούδασε Αρχαιολογία, Θεολογία και Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, αλλά επέλεξε να εστιάσει στην Αρχαιολογία και στην Ιστορία των Βυζαντινών χρόνων.
Από το 1956 εργάστηκε στην Σχολή ως καθηγητής Αρχαίων Ελληνικών και το 1974 έγινε Γυμνασιάρχης. Ανήκε στις πιο συναρπαστικές προσωπικότητες που πέρασαν από τη Σχολή. Άριστος εκπαιδευτικός, γεμάτος ζωντάνια και χιούμορ, θεωρείτο ως ένας από τους καλύτερους γνώστες του αρχαίου ελληνικού τοπίου.
Στην τάξη πολύ συχνά έκανε προβολές slides από ένα αρχείο, που ο ίδιος είχε δημιουργήσει από τα ταξίδια του σε όλον τον κόσμο με την έναρξη κάθε προβολής να ξεκινά με την εντολή του «Συσκότισις!».
Οι ξεναγήσεις του σε αρχαιολογικούς χώρους εντός και εκτός Ελλάδος υπήρξαν μνημειώδεις. Ακούραστος ξεναγός και ταξιδιώτης συγκέντρωνε δίπλα του μαθητές, καθηγητές και αποφοίτους, που αποζητούσαν τη συντροφιά του, ακόμα και μετά τη συνταξιοδότησή του.
Ο Theo Schickle, καθηγητής καλλιτεχνικών στην Γερμανική Σχολή, του έφτιαξε το 1979 την προτομή του από τερρακόττα και όταν συνταξιοδοτήθηκε το 1981, οι φίλοι του από κοινού με την Γερμανική Σχολή εξέδωσαν ένα βιβλίο με τίτλο «Abseits der Touristenstroeme“, μία αγαπημένη του φράση, που τον καθοδηγούσε σε όλες του τις ξεναγήσεις.
Το 1977 παρασημοφορήθηκε από τον Πρόεδρο της Ο.Δ. της Γερμανίας με τον «Σταυρό της Τιμής» για την εν γένει προσφορά του στην ελληνογερμανική προσέγγιση.
Απεβίωσε στις 28 Ιουλίου 1998 σε γηροκομείο στο Χαλάνδρι διατηρώντας μέχρι το τέλος επαφή με μαθητές του και τάφηκε στην Κερασίτσα, όπου και κληροδότησε την βιβλιοθήκη του.
Το αρχείο του το φυλάει ως κόρην οφθαλμού η Αλίκη Μουστάκα
Ο Νίκος Κουτρουμπάς μας έστειλε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Τανέρ Ακσάμ για την Αγία Σοφία. Ο Τανέρ Ακσάμ είναι Τουρκο-γερμανός ιστορικός και κοινωνιολόγος γεννημένος το 1953 με σπουδές Είναι πολιτογραφημένος Γερμανός και έχει πάρει θέση και έχει φυλακιστεί στο παρελθόν για το θέμα των Αρμενίων και στις αρχές του χρόνου, στις 29 Ιανουαρίου 2020 ο Πρόεδρος της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν του απένειμε το Μετάλιο Θάρρους και Αφοσίωσης.
“Ζούμε στον 21ο αιώνα, η νοοτροπία μας είναι ακόμα εκείνη του 1453”
Συγκλονιστική συνέντευξη του Τούρκου ακαδημαϊκού και ιστορικού Τανέρ Ακσάμ, στην διαδικτυακή εφημερίδα Ahval.
“Στην πραγματικότητα το μόνο πράγμα που έπρεπε να πει κανείς για το θέμα της Αγίας Σοφίας είναι “ανάρμοστο” και “ντροπή”.
Σκέπτομαι, όμως, ότι οι συνομιλητές μου δεν διαθέτουν την πολιτιστική λεπτότητα να αντιληφθούν το νόημα αυτών των λέξεων.
Γι αυτό θα μιλήσω ανοιχτά για το θέμα και με τον τρόπο που θα τον καταλάβουν.
Αυτό που έγινε στην Αγία Σοφία είναι ένα ξεκάθαρο δείγμα βαρβαρότητας.
Αποτελεί την διακήρυξη των Τούρκων ότι είναι απολίτιστοι και καταστροφικοί.
Γιατί;
Επειδή με αυτό που έκαναν δήλωσαν σε όλο τον κόσμο ότι: “όσο κι αν ζούμε στον 21ο αιώνα διατηρούμε τη νοοτροπία του κατακτητή του 1453. Εμείς ακόμα και στον 21ο αιώνα δεν έχουμε την αγωνία να προστατεύσουμε μια παγκόσμια κληρονομιά της ανθρωπότητας”.
Δεν έχουμε αποθέματα πολιτισμού για να πάμε πάρα πέρα την πολιτιστική κληρονομιά που μας κληροδότησαν.
Δεν έχουμε να προσθέσουμε ούτε ένα λιθαράκι στην παγκόσμια κληρονομιά.
Εμείς δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε μια νέα πολιτισμική αξία.
Μπορούμε μόνο να την κατακτήσουμε, να την χαλάσουμε, να την γκρεμίσουμε και να την καταστρέψουμε.
Αυτό συνέβη με ένα από τα σπουδαιότερα μνημεία της παγκόσμιας κληρονομιάς, την Αγία Σοφία, που μετατρέψαμε σε τζαμί και την κατακτήσαμε ξανά, όπως το 1453, αλλά στον 21ο αιώνα.
Αυτό που έγινε είναι μια πολιτισμική καταστροφή.
Μήπως ο Ερντογάν και ο Μπαχτσελί θα καταλάβουν τώρα τα αίτια της εξαιρετικά αρνητικής εικόνας που επικρατεί στον κόσμο έναντι των Τούρκων;
Ο Ρώσος διανοούμενος του 19ου αιώνα Nikolay Denilevski έκανε μια διάκριση μεταξύ των κοινωνιών που δημιουργούν πολιτισμό κι εκείνων που τον καταστρέφουν. Απαριθμεί με χρονολογική σειρά αυτούς που δημιούργησαν δέκα είδη πολιτισμών, Αιγύπτιοι, Κινέζοι, Ασσύριοι, Βαβυλώνιοι, Φοίνικες, Κελντανί, Ινδοί, Πέρσες, Έλληνες, Ρωμαίοι, Άραβες, Ευρωπαίοι και συνεχίζει:
Παράλληλα με αυτούς τους θετικούς πολιτισμούς υπήρξαν παράγοντες, όπως οι Ούννοι, οι Μογγόλοι και οι Τούρκοι που έλαμψαν κατά διαστήματα και μετά έσβησαν και χάθηκαν.
Όλοι αυτοί εκπλήρωσαν το καταστροφικό τους καθήκον, συνέβαλαν στο θάνατο θνησιγενών πολιτισμών και αφού διασκόρπισαν τα απομεινάρια τους επιστρέφουν στην ασημαντότητά τους και χάνονται.
Αυτούς μπορούμε να τους χαρακτηρίσουμε αρνητικούς παράγοντες της Ιστορίας.
Έχουν λεχθεί πάρα πολλά πράγματα σε βάρος των Τούρκων στη Δύση.
Όχι μόνο οι διανοούμενοι αλλά και απλοί άνθρωποι εκφράστηκαν για την καταστροφική τάση πολιτισμών των Τούρκων.
“Οι Τούρκοι ποδοπατούν σε κάθε βήμα που κάνουν στην Βαλκανική Χερσόνησο τα έργα πολιτισμού χιλιάδων χρόνων”.
“Ο Τούρκος όπου βρει δένδρο θα το κόψει”.
“Οι Τούρκοι εξαφάνισαν παντού πολιτισμούς και δεν προστάτευσαν ποτέ αυτά που βρέθηκαν στην ιδιοκτησία τους.”
“Δεν είναι με κανένα τρόπο πολιτισμένος λαός και δεν κατάφερε να σταθεί αντάξια στο επίπεδο πολιτισμού των εδαφών που κατέκτησε”.
“Δεν καρπίζει τίποτα στο έδαφος που πάτησε το πόδι Οθωμανού”.
“Ξεράθηκαν και δεν φυτρώνουν ούτε χορτάρια εκεί που πάτησαν Οθωμανοί”.
Οι Οθωμανοί δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να καίνε, να ρημάζουν, να καταστρέφουν τα μέρη που κατέκτησαν.
Σε ορισμένες πηγές μάλιστα αναφέρεται ότι η καταστροφική μανία και η αναλγησία των Τούρκων δεν στρέφεται μόνο έναντι των ξένων.
Οι Τούρκοι αξιωματούχοι πνίγουν και σκοτώνουν βάρβαρα τους δικούς τους ανθρώπους όταν αισθανθούν την παραμικρή υποψία.
Εάν τώρα επαναληφθούν όλα αυτά θα μπορέσει ο Ερντογάν και ο Μπαχτσελί να πουν όχι δεν είναι έτσι; Κοιτάξτε σε τι χάλια οδήγησαν τη χώρα.
Καταπιέζεται, βασανίζεται και φυλακίζεται κάθε άνθρωπος που ασκεί την παραμικρή κριτική έναντι της εξουσίας.
Αυτά που καταστρέφουν δεν είναι μόνο άνθρωποι.
Τόσο η πολιτιστική κληρονομιά όσο και το φυσικό περιβάλλον εισπράττουν αρκούντως το μερίδιό τους.
Αυτό που κάνουν είναι μια φοβερή, απεριόριστη χρήση δύναμης, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αδηφαγία της καταστροφικής μανίας του φανατισμού.
Στην πραγματικότητα ο Ερντογάν και ο Μπαχτσελί εκπροσωπούν την παραδοσιακή βαρβαρότητα και τάση καταστροφής που έχει βαθιές ρίζες σε αυτό τον τόπο.
Σήμερα η Μικρά Ασία είναι γεμάτη με κατεστραμμένες εκκλησίες και ιερούς τόπους που χρησιμοποιούνται είτε ως στάβλοι είτε ως αποθήκες.
Το δίδυμο Ερντογάν-Μπαχτσελί (μπορείτε να προσθέσετε και τον Περιντσέκ) είναι οι εκπρόσωποι της καταστροφικής παράδοσης που έκαψε, γκρέμισε την Μικρά Ασία και δεν περιορίστηκε μόνο στον εκτοπισμό και τον αφανισμό ανθρώπων αλλά επεκτάθηκε και στην πολιτιστική κληρονομιά.
Η τουρκική μανία καταστροφής και εξόντωσης βρίσκονται στην εξουσία ως συνασπισμός Ερντογάν-Μπαχτσελί.
Για αυτό τον λόγο η αντίσταση σε αυτούς πρέπει να εκληφθεί ως αγώνας πολιτισμού για κάθε Τούρκο.
Έχει ιδιαίτερη η σημασία η κράτηση στις φυλακές του Οσμάν Καβάλα, ιδρυτή του Ιδρύματος Πολιτισμού της Ανατολίας, που θέλει να διασώσει την πολιτισμική κληρονομιά αυτού του τόπου.
Το θέμα συζήτησης είναι η δοκιμασία των Τούρκων με τον Πολιτισμό.
Στο τέλος θα κερδίσει ο Πολιτισμός.
Οι Βυζαντινοί κλείστηκαν στην Αγία Σοφία, τις τελευταίες μέρες της αυτοκρατορίας, και περίμεναν να τους σώσει ο θεός.
Το ίδιο κάνει τώρα και ο Ερντογάν, καταφεύγει στην Αγία Σοφία για να σωθεί.
Οι φτωχοί άνθρωποι που δεν μπορούν να ταΐσουν τα παιδιά τους τι θα κάνουν; Θα πάνε στον ναό να προσευχηθούν για να λύσουν τα προβλήματά τους που οφείλονται στην κακοδιαχείριση του σουλτάνου;
Πέρα από τους λεονταρισμούς και τα φτηνά πολιτικά τεχνάσματα καλά θα κάνει ο σουλτάνος να διαβάσει τι έλεγε ο Κικέρων που έζησε π.Χ.
“Τους ιερούς χώρους δεν τους αγγίζεις όχι μόνο με το χέρι αλλά ούτε με τη σκέψη”.
ZHTEITAI ΑΜΕΣΑ ΑΣΚΟΥΜΕΝΟΣ/Η ή ΝΕΟΣ/ΝΕΑ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΜΕ ΑΡΙΣΤΗ ΓΝΩΣΗ ΤΩΝΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ
Γνωστή δικηγορική εταιρεία στην Αθήνα με κύριο αντικείμενο το Ποινικό Δίκαιο ζητάΑΜΕΣΑ ασκούμενο/η δικηγόρο ή νέο/νέα δικηγόρο με άριστη γνώση των γερμανικών.
Αποστολή βιογραφικών μόνο στο email: elpidanicole@gmail.com.
Ο Κώστας Δάσιος γεννήθηκε το 1945 και φοίτησε στην Σχολή έως το 1962 διότι ακολούθησε καριέρα στο Ναυτικό. Αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το 1963
Στα Μαθητολόγια της Αραχώβης αλλά και τις διηγήσεις των αποφοίτων εντοπίσαμε τρία ονόματα: Αντωνάδος, Σιμάνα και Κλεμμ φον Χόενμπεργκ.
Ο Ναπολέων Αντωνάδος αναφέρεται σε ξεχωριστό άρθρο, που περιστρέφεται γύρω από την κατάθεσή του τον Μάιο του 1945.
Ο Dieter Clemm von Hohenberg αναφέρεται στις σημειώσεις του Φωκίωνα Φωτιάδη Νεγρεπόντη, ο οποίος έγραψε σε δύο σελίδες τα ονόματα των συμμαθητών του. Ο πατέρας του, Christian Clemm von Hohenberg, φίλος του ναυάρχου Βίλελμ φον Κανάρις, έφθασε στην Ελλάδα για να αναλάβει τον συντονισμό όλων των γερμανικών δικτύων. Ο πατέρας του Christian ήταν μεγαλέμπορος και βιομήχανος στην Σμύρνη και πέθανε το 1910 και ο νεαρός Christian βρέθηκε με την έκρηξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου έφεδρος αξιωματικός του γερμανικού στρατού. Ίδρυσε μία επιχείρηση στον Πειραιά ασχολούμενος με εμπορικές εργασίες.
Επισήμως ήταν στρατιωτικός ακόλουθος, αλλά στην ουσία ήταν σταθμάρχης της γερμανικής μυστικής υπηρεσίας. Ως πρόσωπο στην προπολεμική Ελλάδα άφησε καλές εντυπώσεις προβάλλοντας το ανθρώπινο πρόσωπο του εθνικοσοσιαλισμού και ανέπτυξε κινητικότητα στην κοσμική ζωή της Αθήνας, ενώ πέριξ του εκινούντο και Έλληνες φανατικοί γερμανόφιλοι.
(πηγή: “Κατασκοπεία στην κατεχόμενη Ελλάδα” του Δημοσθένη Κούκουνα)
Ο Walter Schimana (12 Μαρτίου 1898 – 12 Σεπτεμβρίου 1948) είχε τον γιό του Benno Schimana στην τάξη των Κλεμμ φον Χόενμπεργκ, Φωκίωνα Φωτιάδη Νεγρεπόντη, Ρούντι Άλτερ, Μιχάλη Μολοκότου, Βλαντιμίρ Ουσακόφ και άλλων. Μία μοτοσυκλέτα των Ες Ες έφερνε κάθε μέρα τον νεαρό Σιμάνα. Είναι γνωστή η ιστορία που αναφέρουν πολλοί συμμαθητές και σχετίζονται με τους αδελφούς Ουσακώφ:
Και τα δύο αδέλφια είχαν ταλέντο στο σχέδιο και πιο πολύ ο Μιχαήλ, ο οποίος ζωγράφισε μία πόρτα, που έγραφε Ευρώπη, την οποία επιχειρούσε να ανοίξει ο Χίτλερ και μία αρκούδα έβαζε το πόδι της σαν εμπόδιο. Η καρικατούρα αυτή ήταν η αιτία της σύλληψης του Μιχαήλ, αφού η αρκούδα συμβόλιζε την Ρωσία, η οποία αντιστεκόταν στην εξάπλωση του Ναζισμού. Ο Βλαδίμηρος συνελήφθη στις 21.12.1943. Ο Μιχαήλ και μητέρα του Ευφροσύνη συνελήφθησαν στις 2.3.1944. Ο πατέρας τους είναι άγνωστο πότε συνελήφθη.
Είναι πιθανόν λοιπόν μέσα σε μία τάξη, όπου υπήρχαν οι γιοί των Σιμάνα και Κλεμμ φον Χόενμπεργκ, κάποιος να “κάρφωσε” τα καμώματα του Μιχαήλ Ουσακώφ. (περισσότερα…)
Ο Χρήστος Παρασκευόπουλος γεννήθηκε στις 18/10/1953 και αποφοίτησε από την Σχολή το 1971. Σπούδασε στην Φυσικομαθηματική Σχολή Αθηνών και μετά παρακολούθησε μαθήματα Διοίκησης Επιχειρήσεων στο Deree College και ακολούθως σεμινάρια στο Κολλέγιο Αθηνών σχετικά με Αγορές Συναλλάγματος και Χρηματιστηριακές αγορές & Θεωρία Χαρτοφυλακίου.
Μεταξύ 1981 και 1985 εργάστηκε ως Βοηθός Διευθυντού στην οικογενειακή επιχείρηση στον Βόλο “Κ. Παρασκευόπουλου Υιοί” και μεταξύ 1985 και 1987 στην Rotring Hellas ως Υπεύθυνος Marketing.
Από το 1987 έως το 1992 ήταν Τεχνικός Διευθυντής στην Εφημερίδα Θεσσαλία του Βόλο, μεταξύ 1992 και 1998 ήταν Σύμβουλος Επιχειρήσεων στην EXELIXIS AE και από το 1998 έως το 2000 ήταν Συνεργάτης στην προώθηση πωλήσεων στην NETWORTH ΑΕΛΔΕ.
Από το 2000 ήταν Διευθύνων Σύμβουλος σε δύο εταιρείες: στην Ωκεανίδες ΑΕ (2000-2002) και στην ΕΚΤΗ ΑΕ (2000-2010).
Από το 2003 είναι Γενικός Διευθυντής στην BMS Technologies Hellas.
Είναι παντρεμένος, πατέρας 2 παιδιών.
Οι αδελφοί Ουσακώφ, Μιχαήλ και Βλαδίμηρος, γιοί του Ιβάν, φοίτησαν στην Σχολή:
ο Michail Uschakof γεννήθηκε το 1927 και πρωτοεμφανίζεται στα μαθητολόγια το 1933-34 στην Α’ Δημοτικού και παραμένει έως την Ε’ Δημοτικού τη χρονιά 1936-37.
ο Wladimir Uschakof γεννήθηκε το 1928 και πρωτοεμφανίζεται στα μαθητολόγια το 1934-35 στην Α’ Δημοτικού και παραμένει έως την Δ’ Γυμανσίου την χρονιά 1943-44, οπότε κλείνει η Σχολή.
Προφανώς επειδή ο Μιχαήλ αναφέρεται από συμμαθητές του Γυμνασίου υποθέτουμε ότι είτε έχει χαθεί το αντίστοιχο τεύχος των μαθητολογίων, είτε σκόπιμα διεγράφη.
Ο Φωκίων Φωτιάδης Νεγρεπόντης, συμμαθητής του Βλαδίμηρου, τον αναφέρει λέγοντας ότι “εξαφανίστηκε” από το σχολείο μία ημέρα με αφορμή κάποια ειρωνικά σχόλια κατά του Χίτλερ, μαρτυρία που επιβεβαιώνει και ο Γιώργος Παμπούκης, έτερος συμμαθητής των δύο προσθέτοντας ότι στην τάξη του ήταν μαθητής ο Beno Shimana (γιός του Walter Schimana, που διορίστηκε Ανώτατος Διοικητής των SS και της Αστυνομίας στην Ελλάδα στις 18.10.1943, wikipedia…).
Η τρίτη μαρτυρία προέρχεται απο τον κ. Λουκά Λυμπερόπουλο, που ζεί στην Γερμανία και είναι ερευνητής εστιάζοντας στα θύματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ο οποίος αναφέρει:
Ο Ιβάν Ουσακώφ, πατέρας των δύο αδελφών, ήταν Λευκορώσος, πολέμησε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και με την λήξη του (ή λίγο αργότερα) ήρθε στην Ελλάδα, νυμφεύθηκε την Ευφροσύνη (αγνώστων λοιπών στοιχείων) και έμειναν στην Γλυφάδα, όπου γεννήθηκαν και τα δύο παιδιά το 1927 και το 1928. Να σημειωθεί, ότι, επειδή ήταν στρατιωτικός, κατά πάσα πιθανότητα διέφυγε από την Ρωσία μετά την επανάσταση εναντίον του Τσάρου που έμεινε στην ιστορία ως Ματωμένη Κυριακή ή Κόκκινη Κυριακή, στις 9 (22) Ιανουαρίου 1905.
Και τα δύο αδέλφια είχαν ταλέντο στο σχέδιο και πιό πολύ ο Μιχαήλ, ο οποίος ζωγράφισε μία πόρτα, που έγραφε Ευρώπη, την οποία επιχειρούσε να ανοίξει ο Χίτλερ και μία αρκούδα έβαζε το πόδι της σαν εμπόδιο. Η καρικατούρα αυτή ήταν η αιτία της σύλληψης του Μιχαήλ, αφού η αρκούδα συμβόλιζε την Ρωσία, η οποία αντιστεκόταν στην εξάπλωση του Ναζισμού.
Ο Βλαδίμηρος συνελήφθη στις 21.12.1943. Ο Μιχαήλ και μητέρα του Ευφροσύνη συνελήφθησαν στις 2.3.1944. Ο πατέρας τους είναι άγνωστο πότε συνελήφθη.
Ηταν όλοι στο Χαϊδάρι. Ο πατέρας και τα παιδιά έφυγαν στις 25 Μαίου 1944 για το συγκρότημα στρατοπέδων συγκεντρώσεως του Neuengamme (Νόιενγκαμμε), το οποίο ευρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή του Αμβούργου. Έφτασαν στις 4 Ιουνίου. Ο πατέρας και ο Βλαδίμηρος έμειναν στο στρατόπεδο και δούλευαν σαν σχεδιαστές σε ένα τεχνικό γραφείο και επέζησαν. Ο Μιχαήλ μεταφέρθηκε σε κάποιο υποστρατόπεδο. Πέθανε στο στρατόπεδο του Bergen-Belsen (Μπέργκεν-Μπέλζεν, περίπου 60 χλμ από το Αννόβερο) στις 3.5 ή στις 25.5.1945. Η μητέρα έμεινε έξι μήνες στο Χαϊδάρι.
Ο Βλαδίμηρος και ο πατέρας τους Ιβάν (Ιωάννης) σώθηκαν. Ηταν και οι τρεις στο Neuengamme. Ο Βλαδίμηρος μάλιστα, μαζί με άλλα 40 άτομα, υπέγραψε το 1958 μία επιστολή διαμαρτυρίας προς την κυβέρνηση του Αμβούργου για να μην κτισθεί φυλακή στον χώρο του πρώην στρατοπέδου, αλλά να μείνει σαν χώρος μνημείου. Επίσης στην δεκαετία του ’90 έδωσε μία συνέντευξη για τα θύματα του Neuengamme, αλλά έκτοτε αγνοείται.
Αξίζει να αναφερθεί ότι το όνομά του το έγραφε ο ίδιος με “z”: “Uzakof”.
Εντοπίσαμε ένα παλαιότερο άρθρο που δημοσιεύτηκε τον Ιούλιο του 2017 και αναφέρεται στην πεζοδρόμηση τεσσάρων δρόμων στο Εμπορικό Τρίγωνο της Αθήνας, αλλά και στην Μαρία Ξανθοπούλου, απόφοιτο των χρόνων της Αραχώβης και στην κόρη της, Αλεξάνδρα Βοβολίνη, απόφοιτο των χρόνων του Μαρουσιού:
Σε μια γιορτή ανοιχτή για όλους τους επισκέπτες του Εμπορικού Τριγώνου, ο Δήμος Αθηναίων “ξανασυστήνει” στο κοινό τέσσερις αθηναϊκούς δρόμους ως πεζόδρομους. Ο λόγος για τις οδούς Χρυσοσπηλιωτίσσης, Νικίου, Βλαχάβα και Πολυκλείτου, οι οποίες πεζοδρομήθηκαν επίσημα την Πέμπτη 6 Ιουλίου παρουσία του Δημάρχου Αθηναίων Γιώργου Καμίνη.
“Πρόκειται για μια περιοχή με πολλές δυνατότητες. Θέλουμε να τονώσουμε τον εμπορικό χαρακτήρα της, με την αναβάθμιση των αστικών υποδομών αλλά και με την επιβολή κανόνων στη λειτουργία τους. Δεν θα επιτρέψουμε άλλα τραπεζοκαθίσματα εδώ, δεν θα γίνει διασκεδαστήριο η περιοχή, δεν θέλουμε μονοθεματική ανάπτυξη. Επιδιώκουμε να επιστρέψει η κατοικία και να τονωθεί ο χαρακτήρας του εμπορικού τριγώνου, να κάνουμε ένα τρίγωνο πρότυπο” δήλωσε χαρακτηριστικά ο δήμαρχος Αθηναίων.
Ο Όμιλος economia καλωσορίζει τους επισκέπτες του Εμπορικού Τριγώνου, καθώς από το 2002 τα γραφεία μας βρίσκονται στην οδό Βλαχάβα. Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που η περιοχή αυτή εντάσσεται στα πλαίσια ενός προγράμματος πρότυπης λειτουργίας της πόλης μας που πολλοί παλαιότεροι οραματίστηκαν.
Ένας από αυτούς ήταν και ο Σωκράτης Ξανθόπουλος, παππούς της εκδότριας και προέδρου του Ομίλου economia Aλεξάνδρας Κ. Βοβολίνη. Πριν από σχεδόν 100 χρόνια, ο Πατρινός επιχειρηματίας με την κωνσταντινουπολίτικη καταγωγή είχε αγοράσει το ακίνητο της οδού Βλαχάβα 6-8 ως προίκα της μητέρας της Α. Κ. Βοβολίνη, Μαρίας Ξανθοπούλου. Στη διαθήκη του αναφέρει χαρακτηριστικά: “Το ακίνητον της οδού Βλαχάβα, το οποίον ανήκει εις την κόρην μου Μαρίαν, ευρίσκεται εις το ιστορικόν κέντρον των Αθηνών, το οποίον αξίζει να αποκτήσει την παλαιάν αίγλην του”.
Ο παλαιός φιλόλογος καθηγητής μας κ. Werner Ricken ευχαριστεί θερμά όσους αποφοίτους μας τον ευχήθηκαν για τα γενέθλιά του. Μέσω της κόρης του, Cornelia Ricken – Θέμελη, στέλνει το ακόλουθο μήνυμα:
“Am 9.6. habe ich meinen 95. Geburtstag begangen und aus diesem Anlass auch von ehemaligen Schülerinnen und Schülern meiner Deutschkurse und Klassen an der Deutschen Schule Athen und dem Wilhelm-Gymnasium Hamburg Glückwünsche erhalten.
Besonders gefreut hat es mich, wenn ich erkennen konnte, dass die Vermittlung des grundständigen Wissens sich in Ihrer weiteren persönlichen und beruflichen Entwicklung ausgewirkt hat.
Ihnen allen meinen herzlichen Dank!”
Η Cornelia ευχαριστεί και η ίδια για τη χαρά που έδωσαν οι απόφοιτοι στον πατέρα της και στέλνει τις συνημμένες φωτογραφίες από τη γιορτή.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Η Πολυξένη Στεφανίδου γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι απόφοιτος του 1967. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα της Δημόσιας Διοίκησης στη Σχολή Κέννεντυ του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Εργάστηκε τρία χρόνια (1981-1983) στο Μεταφραστικό τμήμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και εισήλθε στο Υπουργείο Εξωτερικών στο τέλος του 1983. Μεταξύ 1991 και 1995 υπηρέτησε στην Ελληνική Πρεσβεία στη Βόννη και μεταξύ 1995 και 1997 διετέλεσε Γενική Πρόξενος της Ελλάδας στη Φιλιππούπολη Βουλγαρίας. Μεταξύ 1997 και 1999 εργάσθηκε στη Διεύθυνση Βαλκανίων, μεταξύ 1999 και 2000 στη Διεύθυνση Βορείου Αμερικής και μεταξύ 2000 και 2004 στη Διεύθυνση Τουρκίας στο Υπουργείο. Από το 2005 έως το 2009 ήταν Γενική Πρόξενος στον Άγιο Φραγκίσκο ΗΠΑ, ενώ από το 2009 έως το 2011 χρημάτισε Πρέσβυς στις Φιλιππίνες. Το 2012 έως το Μάιο του 2013 διετέλεσε επικεφαλής της Διεύθυνσης Διμερών Οικονομικών Σχέσεων με τις χώρες της Ευρώπης, την Ιαπωνία, τις ΗΠΑ και τον Καναδά. Από τον Ιούνιο του 2013 υπηρετεί ως Πρέσβυς της Ελλάδας στο Μεξικό.
Ο Βασίλειος Γκολεζάκης γεννήθηκε στις 20.8.1984 και αποφοίτησε από την Σχολή το 2002. Έλαβε το πτυχίο της Ιατρικής (2009) από την Ιατρική Σχολή του Άαχεν της Γερμανίας. Την ειδικότητα του Ουρολόγου (2015) έλαβε από την Ουρολογική Κλινική του Νοσοκομειακού Συγκροτήματος Νίντερραϊν / Όμπερχαουζεν, μία από τις μεγαλύτερες ουρολογικές κλινικές της Γερμανίας με εξειδίκευση στη ρομποτική, στη λαπαροσκοπική χειρουργική, καθώς και στη διαδερμική νεφρολιθοτριψία PCNL και mini-PCNL.
Το 2010 αναγορεύτηκε Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Άαχεν (RWTH Aachen), με θέμα διατριβής . Σύγκριση μεταξύ ριζικής προστατεκτομής και LDR-βραχυθεραπείας για τον τοπικά εντοπισμένο καρκίνο του προστάτη“.
Μετεκπαιδεύτηκε στη ρομποτική χειρουργική στην Ουρολογική Κλινική Γιοχαννίτερ όπως και σε δύο παγκοσμίου φήμης κέντρα ρομποτικής χειρουργικής. Στο OLV Vattikuti Robotic Surgery Institute / Βέλγιο (Καθ. Alexander Mottrie), όπου και έλαβε την πιστοποίηση ρομποτικής χειρουργικής στην Ουρολογία, και στο κέντρο ρομποτικής και λαπαροσκοπικής ουρολογικής χειρουργικής στο IRCAD/EITS του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου.
Εργάζεται στην Αθήνα ως ιδιώτης χειρουργός ουρολόγος στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών στο Μαρούσι. (περισσότερα…)
Η Καλλιόπη Αθανασιάδη είναι απόφοιτος του 1982. Είναι κορυφαία θωρακοχειρουργός του Ευαγγελισμού και πριν από 50 χρόνια, το 1970, είχε ένα πολύ σοβαρό ατύχημα.
Ήταν 26 Ιανουαρίου του 1970 όταν ένα σχολικό λεωφορείο έπιασε φωτιά την ώρα που κινούνταν στον δρόμο, με αποτέλεσμα να υποστούν βαριά εγκαύματα 8 νήπια. Μεταξύ αυτών ήταν και ένα κοριτσάκι, η Καλλιόπη Αθανασιάδη.
50 χρόνια μετά, το ατύχημα, είναι πλέον Προέδρος της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργών Θώρακος–Καρδίας– Αγγείων και υπεύθυνη του Θωρακοχειρουργικού Τμήματος στον «Ευαγγελισμό». Η ίδια, με ένα ποστ στο Facebook αποκαλύπτει όσα την έκαναν να προχωρήσει και να κυνηγήσει τα όνειρά της μετά το ατύχημα. Δεν δέχτηκε να κάνει αισθητικές επεμβάσεις, ενώ έμαθε από την μητέρα της ότι δεν πρέπει να αφήνει περιθώρια σε κανέναν να την μειώσει. Παράδειγμα προς μίμηση, μια γυναίκα με σπουδαίο χαρακτήρα και αυτοπεποίθηση, δίνει σε όλες εμάς μικρά μαθήματα αυτοβελτίωσης.
Δείτε το άρθρο του bovary.gr όπως είχε αναρτηθεί στις 3.2.2020…
Liebe Freundinnen und Freunde, liebe Interessierte an der Open Space Edition,eine gute Nachricht vorneweg:
Die Künstlerin Effrosyni Kontogeorgou, deren schöner Katalog „Betwixt and Between“ im letzten Jahr in der Open Space Edition veröffentlicht wurde, hat letzte Woche den 43. Bremer Förderpreis für Bildende Kunst 2019 erhalten!
Wegen der aktuellen Umstände digital übermittelt, ist ihr am 12. Juli von der Staatsrätin für Kultur Carmen Emigholz der Preis in der Städtischen Galerie Bremen vergeben worden – wir gratulieren nochmals sehr herzlich!!!
Hier der Link zur Städtischen Galerie, wo Sie die Preisverleihung und einen virtuellen Rundgang durch die Ausstellung mit Ingmar Lähnemann sehen können: https://www.staedtischegalerie-bremen.de/
In den vergangenen Monaten sind zwei weitere Publikationen erschienen, auf die ich Sie aufmerksam machen möchte:
konkret bremen
Die Publikation „konkret bremen“ dokumentiert eine spannende zweiteilige Ausstellung in der Städtischen Galerie Bremen, in der 2019 und 2020 Konkrete Kunst aus Bremen und der Region vorgestellt wurde. Insgesamt 27 künstlerische Positionen wurden dabei präsentiert, die zwar einem konkreten Ansatz folgen, die aber über die historisch festgelegten Grenzen der Konkreten, geometrischen Kunst individuell hinausgehen. Den Künstlerinnen und Künstlern aus mehreren Generationen und unterschiedlichen Ausgangspunkten ist gemeinsam, dass ihre Arbeiten gegenstandslos, nicht figurativ und nicht narrativ sind. Zudem ist ihre künstlerische Sprache häufig formal reduziert und befragt oft die eigenen künstlerischen Mittel und Materialien. Als Medien wurden Malerei, Skulptur, Rauminstallation, Video und Videoperformance genutzt.
Teilnehmer*innen: Diana Mercedes Alonso, Andreas Becker, Daniel Behrendt, Katja Blum, Nicholas Bodde, Reinhold Budde, Sebastian Dannenberg, Barbara Deutschmann, Boris Doempke, Markus Genesius, Christiane Gruber, Bert Haffke, Tobias Heine, David Hepp, Franziska Keller, Ernst Matzke, Ulrike Möhle, Frieder Nake, Jimmi D. Paesler, Edeltraut Rath, Barbara Rosengarth, Horst Scheffler, Sabine Straßburger, Martin Voßwinkel, Wolfgang Wagner-Kutschker, Daniel Wrede, Harald Zilly.
Frauke beeck. Frauensleute
Diese Publikation ist anlässlich der Ausstellung “Frauensleute” in der Bremischen Zentralstelle für die Verwirklichung der Gleichberechtigung der Frau (ZGF) entstanden, in Kooperation mit dem Bremer Frauenmuseum e.V. Ausgangspunkt für die Werke in der Ausstellung waren für Frauke Beeck die acht bestehenden historischen Frauenstatuen im öffentlichen Raum Bremens. Die Künstlerin will in ihren Werken die Leistungen und persönlichen Geschichten dieser Frauen, die oft zu wenig bekannt sind, anklingen lassen, ohne sie zu illustrieren. So stehen etwa übergroße Arbeiterinnenhände für „Mudder Cordes“, Kleidung als Statussymbol bei der „Gräfin Emma“, das Arbeitsumfeld bei der „Granatfrau” oder sie spielt auf das soziale Engagement bei Ottilie Hoffmann oder Agnes Heineken an. Obwohl als künstlerisches Projekt angedacht, bildet diese Publikation auch eine erste Dokumentation der historischen Statuen von Frauen in Bremens öffentlichem Raum.
Detaillierte Informationen zu den Publikationen finden Sie, wenn Sie auf den Link zur Webseite des Verlages klicken:www.open-space-edition.de
Wenn Sie weiterhin informiert werden möchten, sobald eine neue Publikation oder neue Kunsteditionen angeboten wird, müssen Sie nichts tun. Dann bleiben Sie im Verteiler und erhalten in unregelmäßigen Abständen jeweils eine solche Email.
Sie können sich sonst jederzeit mit einer Email bei mir (mail@vatsella.de) oder auf der Webseite unter „Newsletter“ ab- oder wieder anmelden.
Sollten Sie jemanden kennen, der an dieser Edition und ihren Produkten Interesse haben könnte, würde es mich freuen, wenn Sie diese Email weiterleiten.
Mit besten Grüßen
Katerina Vatsella
Η Βίκυ Βολιώτη εμφανίζεται ως η Σπαρτιάτισσα Λαμπιτώ στην παράσταση της Λυσιστράτης του Αριστοφάνη στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου. Στον ομώνυμο ρόλο η Βίκυ Σταυροπούλου ενώ συμμετέχουν και άλλοι άξιοι πρωταγωνιστές του θεάτρου: η Στεφανία Γουλιώτη, ο Νίκος Ψαρράς, η Αγορίτσα Οικονόμου κ. α. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος.
Παρασκευή 31 Ιουλίου & Σάββατοκύριακο 1 – 2 Αυγούστου, ώρα έναρξης: 21:00. Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους.
Το Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου θα πραγματοποιηθεί ακολουθώντας τις ειδικές οδηγίες των υγειονομικών αρχών, με προτεραιότητα τη δημόσια υγεία και με αίσθημα ευθύνης απέναντι στο κοινό και τους καλλιτέχνες.Πληροφορίες – εισιτήρια…
Διαβάστε την συνέντευξη της Βίκυς στο eculture.gr…
Ο Γιάννης Καλιφατίδης (’82) μετέφρασε την συλλογή διηγημάτων «Η ΒΛΑΒΗ – ΤΟ ΤΟΥΝΕΛ – Ο ΣΚΥΛΟΣ» του Friedrich Dürrenmatt, του συγγραφέα που όλοι γνωρίσαμε και αγαπήσαμε στο σχολείο. Κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες από τις εκδόσεις «Αντίποδες». Περισσότερα…
Μετά από την πιο παράξενη άνοιξη των τελευταίων ετών, στην καρδιά ενός καλοκαιριού που περιμέναμε πιο πολύ από ποτέ και μέσα σε ένα κλίμα γεμάτο ερωτηματικά, το Μουσικό Φεστιβάλ Χίου επιστρέφει και φέτος, πιστό στο ραντεβού του με το κοινό και τους κατοίκους του νησιού.
Πότε θα επιστρέψουμε στην “κανονικότητα”; Πότε θα βρεθούμε όλοι μαζί ξανά, χωρίς φόβο και ανησυχία;
“Επειδή ο ρυθμός και η μελωδία εισχωρούν στα τρίσβαθα της ψυχής κι αδράχνοντάς την με δύναμη μεγάλη φέρνουν μέσα της ευπρέπεια και της δίνουν ομορφιά…” (Πλάτων, Πολιτεία) επιλέγουμε να αφήσουμε τη μουσική να μας οδηγήσει ξανά. Με αναδιαμορφωμένο καλλιτεχνικό πρόγραμμα το φεστιβάλ ανακοινώνει και φέτος τον καλοκαιρινό κύκλο εκδηλώσεων, εστιάζοντας αυτή τη φορά σε Έλληνες καλλιτέχνες και προσφέροντας παράλληλα το πεδίο και τις προϋποθέσεις για νέες και πρωτότυπες δημιουργικές συμπράξεις.
Έτσι, ο Σωκράτης Σινόπουλος θα συμπράξει με τη Μάρθα Μαυροειδή που τιμά με τη συμμετοχή της για δεύτερη χρονιά το φεστιβάλ, ενώ τρία διαφορετικά κουαρτέτα, το φωνητικό Κουαρτέτο Γιασεμί, το Giocoso String Quartet και το κουαρτέτο του Σωκράτη Σινόπουλου θα δημιουργήσουν μια μουσική γέφυρα από την κλασική ως την παραδοσιακή και την τζαζ μουσική. Επιπλέον, με την αφορμή της συμπλήρωσης των 50 χρόνων από τον θάνατο του Γιάννη Χρήστου, το φεστιβάλ τιμά τον πρωτοπόρο συνθέτη προβάλλοντας το ντοκιμαντέρ του Κωστή Ζουλιάτη με τίτλο: «Anaparastasis: Η ζωή και το έργο του Γιάννη Χρήστου (1926-1970)». Τέλος, όπως κάθε φορά, παράλληλα με τις συναυλίες θα πραγματοποιούνται επί μία ολόκληρη εβδομάδα εργαστήρια για παιδιά πρόσφυγες αλλά και masterclass για τους μαθητές του Μουσικού Σχολείου Χίου με τον τραγουδιστή Ghays Mansour από τη Συρία.
Οι εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν στο Αρχαιολογικό Μουσείο Χίου, στο Μουσείο Μαστίχας, στο Κτήμα Σπύρου Στεφάνου στον Κάμπο Χίου και στο Ανοιχτό Θέατρο Βίγλα Παχύ στο Τηγάνι Σιδηρούντας, ενώ όπως και πέρυσι, το Μουσικό Φεστιβάλ Χίου θα ταξιδέψει και στις Οινούσσες. Όλοι οι χώροι θα έχουν διαμορφωθεί κατάλληλα ώστε να τηρούνται αυστηρά όλα τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας και ασφάλειας για το κοινό και τους συμμετέχοντες.
Η είσοδος είναι ελεύθερη με δελτία εισόδου. Το κοινό υποχρεούται να έχει προμηθευτεί τα δελτία τουλάχιστον δύο ημέρες πριν από την κάθε εκδήλωση από το βιβλιοπωλείο Πυξίδα ή ηλεκτρονικά μέσω της υπηρεσίας εισιτηρίων www.ticketservices.gr. Συνιστάται η έγκαιρη προσέλευση ώστε να αποφευχθεί ο συνωστισμός κατά την είσοδο στους χώρους των παραστάσεων.
Η συνεργασία του Μουσικού Φεστιβάλ Χίου με το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και όλες οι συνεργασίες που είχαν προγραμματιστεί προ πανδημίας έχουν μετατεθεί για το καλοκαίρι του 2021.
Το Φεστιβάλ τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, και
πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Πολιτιστικό Ίδρυμα Allianz, με δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) και του THE JOHN S FAFALIOS FOUNDATION, σε συνδιοργάνωση με την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, με την ευγενική χορηγία του Ομηρείου Πνευματικού Κέντρου Δήμου Χίου, της Πρεσβείας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Αθήνα, του Δήμου Οινουσσών και του Συλλόγου “Φίλοι Οινουσσών”. Χορηγός Ακτοπλοϊκών Μεταφορών: Hellenic Seaways. Χορηγός Αερομεταφορών: AEGEAN.
Το Φεστιβάλ συμμετέχει στο πρόγραμμα SoundRoutes που πραγματοποιείται με συγχρηματοδότηση από το πρόγραμμα «Δημιουργική Ευρώπη» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ακολουθεί το αναλυτικό πρόγραμμα:
Δευτέρα 03/08, ώρα 21:00 | Αύλειος χώρος Αρχαιολογικού Μουσείου
Τρίτη 04/08, ώρα 21:00 | Αμφιθέατρο Οινουσσών
Giocoso String Quartet: «Life’s stories»
Έχοντας ως βάση του το Βερολίνο, το κουαρτέτο εγχόρδων Giocoso String Quartet ξεκίνησε την πορεία του στη Βιέννη και κατάφερε χάρη στις πολλές και σημαντικές διακρίσεις να περάσει από πολύ νωρίς τα σύνορα της Ευρώπης. Ιδρύθηκε το 2014 από σολίστες που έχουν συγκεντρώσει πλήθος βραβείων και είναι όλοι απόφοιτοι της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Μουσικής Δωματίου (ECMA), γεγονός που τους άνοιξε την πόρτα για σπουδαίες συνεργασίες και εμφανίσεις σε σημαντικές αίθουσες συναυλιών και φεστιβάλ. Πλέον το κουαρτέτο αφιερώνει μεγάλο μέρος της δράσης του στο να προσεγγίζει ομάδες κοινού που δεν έχουν πρόσβαση στις μεγάλες αίθουσες συναυλιών της Ευρώπης, όπως ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρίες.
Giocoso String Quartet:
Sebastian Caslenau, βιολί | Dorothea Stepp, βιολί | Martha Windhagauer, βιόλα | Alexander Kovalev, τσέλο
Συμπράττουν οι βιολονίστες Όλγα Holdorff-Μυριαγκού και Φώτης Πέζος
Τετάρτη 05/08, ώρα 21:00 | Μουσείο Μαστίχας Χίου
«Anaparastasis: Η ζωή και το έργο του Γιάννη Χρήστου (1926-1970)»
Προβολή ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία Κωστή Ζουλιάτη
Το Μουσικό Φεστιβάλ Χίου συμμετέχει στις επετειακές εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τον θάνατο του πρωτοπόρου συνθέτη, προβάλλοντας το ντοκιμαντέρ του Κωστή Ζουλιάτη με τίτλο: «Anaparastasis: Η ζωή και το έργο του Γιάννη Χρήστου (1926-1970)». Μέσα από σπάνια οπτικοακουστικά ντοκουμέντα και συνεντεύξεις με σχεδόν όλο τον καλλιτεχνικό και φιλικό κύκλο του συνθέτη, ο σκηνοθέτης προσπαθεί να σκιαγραφήσει την προσωπικότητα και το ιδιαίτερο πνεύμα αυτού του μεγάλου στοχαστή της τέχνης, θέτοντας παράλληλα ερωτήματα για τις μεγάλες στιγμές – ορόσημα που πολλές φορές επισκιάζονται από ιστορικές συγκυρίες. Αξίζει να σημειωθεί, πως ο Γιάννης Χρήστου είχε ιδιαίτερη σχέση με το νησί της Χίου, αφού το Κοντάρι αποτέλεσε τόπο μόνιμης κατοικίας του μετά την Αίγυπτο, καθώς η σύζυγός του, Σία Χωρέμη, ήταν κόρη του μεγάλου ευεργέτη του νησιού, Γεώργιου Ι. Χωρέμη. Πλέον, το αείμνηστο ζευγάρι που έχασε τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα τον Ιανουάριο του 1970, αναπαύεται στη χιώτικη γη. Προς τιμή του συνθέτη, μάλιστα, δόθηκε το όνομά του στον μεγάλο δρόμο παραπλεύρως του αεροδρομίου της Χίου, όπου βρίσκεται και το σπίτι που έζησε.
Θα ακολουθήσει συζήτηση με τον σκηνοθέτη.
Πέμπτη 06/08, ώρα 21:00 | Κτήμα Σπύρου Στεφάνου, Κάμπος Χίου
Σωκράτης Σινόπουλος Quartet: Metamodal
Ο αρχέγονος ήχος της λύρας συναντά την jazz και τη σύγχρονη μουσική
Συνδυάζοντας τον αρχέγονο ήχο τη λύρας με το πιάνο τρίο, με εμφανείς επιρροές από την ελληνική παραδοσιακή, τη βυζαντινή και την κλασική μουσική, αλλά και με έντονο το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού, το κουαρτέτο του Σωκράτη Σινόπουλου διαγράφει μια διαδρομή που αφήνει ανεξίτηλο το στίγμα της στη σύγχρονη μουσική σκηνή. Το κουαρτέτο έχει εκδώσει δύο άλμπουμ με παραγωγό τον Manfred Eicher στην ECM Records, τα οποία έχουν αποσπάσει εξαιρετικές κριτικές διεθνώς.
Σωκράτης Σινόπουλος Quartet:
Σωκράτης Σινόπουλος, λύρα | Γιάννης Κυριμκυρίδης, πιάνο | Δημήτρης Τσεκούρας, μπάσο | Δημήτρης Εμμανουήλ, τύμπανα
Σάββατο 08/08, ώρα 20:30 | Ανοιχτό Θέατρο Βίγλα Παχύ στο Τηγάνι Σιδηρούντας
Συναυλία με παραδοσιακά τραγούδια από την Ελλάδα και την Ανατολική Μεσόγειο
Μέρος Α: Φωνητικό Κουαρτέτο Γιασεμί
Μέρος Β: Μάρθα Μαυροειδή, Τάσος Πούλιος, Σωκράτης Σινόπουλος
Στο πρώτο μέρος, το φωνητικό κουαρτέτο Γιασεμί που απαρτίζεται από μουσικούς προερχόμενους από το χώρο της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, μας ταξιδεύει στις μουσικές παραδόσεις της Ελλάδας και των Βαλκανίων, χρησιμοποιώντας ως μοναδικό όργανο τη φωνή. Τραγουδιστές και οργανοπαίκτες ταυτόχρονα, μεταφέρουν την εμπειρία τους από τις τεχνικές των παραδοσιακών οργάνων που παίζουν, στη φωνή, την οποία χειρίζονται σαν ένα μουσικό όργανο με αναρίθμητες δυνατότητες.
Κουαρτέτο Γιασεμί:
Ειρήνη Δερέμπεη, Μαρία Μελαχροινού, Μάρθα Μαυροειδή, Τάσος Πούλιος
Στο δεύτερο μέρος, τρεις διεθνώς αναγνωρισμένοι μουσικοί συμπράττουν για πρώτη φορά επί σκηνής σε παραδοσιακά τραγούδια της Ανατολικής Μεσογείου αλλά και σε δικές τους πρωτότυπες συνθέσεις. Όντας παράλληλα και μελετητές, ξεκινούν με εφαλτήριο οικείες μουσικές παραδόσεις τις οποίες συνδυάζουν με σύγχρονα διεθνή ρεύματα και αυτοσχεδιάζουν ενοποιώντας ηχητικά τον ευρύτερο γεωγραφικό χώρο της Ανατολικής Μεσογείου.
Μάρθα Μαυροειδή, λάφτα, φωνή | Τάσος Πούλιος, κανονάκι | Σωκράτης Σινόπουλος, λύρα
Στη συναυλία συμμετέχουν μαθητές του Μουσικού Σχολείου Χίου.
Η συναυλία θα μεταδοθεί ζωντανά στη σελίδα του Φεστιβάλ στο Facebook, στο κανάλι του στο YouTube και στην ιστοσελίδα www.chiosmusicfestival.gr
Δευτέρα 03/08 – Παρασκευή 07/08
Φωνητικό εργαστήριο για παιδιά πρόσφυγες & masterclass με μαθητές του Μουσικού Σχολείου Χίου με τον Σύριο τραγουδιστή Ghays Mansour.
Υπεύθυνος επικοινωνίας
Άγγελος Ανδρέου
contact@aggelosandreou.com
t. +30 210 3615364
t. +30 694 6212886
www.chiosmusicfestival.gr
Δερματολόγος-Αφροδισιολόγος
Επίκουρος Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο «Α. Συγγρός»
