Η απόφοιτός μας γνωστή ηθοποιός Βίκυ Βολιώτη είναι εκ των πρωταγωνιστών στην παράσταση – αναβίωση του «Αμύντα», που είναι το τελευταίο έργο που σκηνοθέτησε ο αείμνηστος Σπύρος Ευαγγελάτος και παρουσιάζεται εκ νέου εις μνήμην του.

Ο «Αμύντας» ανεβαίνει στις 26 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο και είναι μια απολαυστική κωμωδία, ένας ύμνος στον Έρωτα. Ο συγγραφέας είναι ο Γεώργιος Μομόρης, Επτανήσιος ιατροφιλόσοφος και ποιητής από τα Κύθηρα. Το έργο χρονολογείται από το 1745 και είναι διασκευή σε ελεύθερη μετάφραση στην τότε ομιλούμενη ελληνική, της θρυλικής κωμωδίας του Τορκουάτο Τάσσο Aminta. Είχε κάνει πέρυσι πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Αθηνών σε συμπαραγωγή με την εταιρεία «Λυκόφως» και είχε θερμή υποδοχή από το κοινό.

Η Κατερίνα Ευαγγελάτου, θα αναβιώσει για μια μοναδική παράσταση τη μεγάλη επιτυχία του σκηνοθέτη, προσφέροντας στους φίλους του θεάτρου μια μοναδική ευκαιρία να απολαύσουν και πάλι την τελευταία του δουλειά.

Ο Σπύρος Ευαγγελάτος με τον Αμύντα, την τελευταία σκηνοθεσία του, επιβεβαίωσε και επισφράγισε την ανεκτίμητη προσφορά του στην παρουσίαση άγνωστων ελληνικών κειμένων στη σκηνή με σύγχρονη, φρέσκια, μοναδική σκηνοθετική ματιά. Οδήγησε μια πλειάδα πρωταγωνιστών με κορυφαίους τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο, τη Φαίη Ξυλά, τη Βίκυ Βολιώτη, τον Θανάση Κουρλαμπά, τον Θανάση Δήμου και τον βαρύτονο Μάριο Σαραντίδη σε εξαίρετες ερμηνείες και δημιούργησε μια παράσταση εντυπωσιακών ρυθμών, καταιγιστικής αφήγησης, ευφάνταστων μεταμορφώσεων.

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση και εισιτήρια στο…

Η Μαρία Μπάρλου κλήθηκε να απαντήσει για λογαριασμό του Συλλόγου Αποφοίτων στο ερώτημα “πόσο συνδεδεμένοι είμαστε εμείς οι απόφοιτοι της Αθήνας με το ευρύτερο δίκτυο των απόφοίτων των απανταχού Γερμανικών Σχολών”. Το κείμενο της δημοσιεύτηκε στο τεύχος 3-2017 του περιοδικού Begegnung

Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Βασίλη Παπαθεοδώρου από τις εκδόσεις Καστανιώτη και το είδαμε στην έκθεση βιβλίου στο Ζάππειο.

Για όσους τους φταίνε τα πάντα, για όσους τρώγονται με τα ρούχα τους, για όσους δεν είναι ευχαριστημένοι με τίποτα, για όσους τους λένε μίζερους και γκρινιάρηδες… αυτό είναι το βιβλίο τους. Αν είσαι από εκείνους που έχεις όλη την καλή διάθεση να βρεις κάτι στραβό στα πάντα και να σου χαλάσει το κέφι, ίσως και να ταυτιστείς. Μπορεί να σου αρέσει κάπως, αλλά σίγουρα θα στραβα… Περισσότερα…

Κοσμοσυρροή με μεγάλη επιτυχία η συνάντηση των αποφοίτων του ’67, πενήντα χρόνια μετά. Η Τένια Παπαδάκη που είχε τον γενικό συντονισμό τους μάζεψε όλους. Πρόκειται ίσως από τις πιό επιτυχημένες επανασυνδέσεις των τελευταίων χρόνων. Μαζεύτηκαν 49 άτομα, αριθμός μεγάλος για τα 50 χρόνια από την αποφοίτηση! Και πέρασαν πάνω από τέσσερις ώρες μαζί, σε μια βραδιά γεμάτη αναμνήσεις, νοσταλγία, συγκίνηση και γέλιο την Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου, στο Tennis Club Χαλανδρίου μεφόντο την πισίνα και τα γήπεδα τέννις.

Ήρθαν:

Από το a:

Κορίτσια: Λύντια Βελισσαρίου, Μαίρη Ζαμπέλη, Μαίρη Καλαμιώτου, Αλεξάνδρα Νομίδου, Τένια Παπαδάκη, Ιωάννα Παπαλεξοπούλου, Στέλλα Πρόφη, Χριστίνα Χριστοπούλου

Αγόρια: Θέμις Δημίδης, Γιάννης Ιατρού, Πάνος Λουκάκος, Σταύρος Νικολαΐδης (με τη γυναίκα του Αγγελική) , Γιάννης Οικονόμου, Κώστας Ραπτόπουλος, Αντώνης Φραγκάκος

Από το b:

Κορίτσια: Βιβή Καρακατσάνη, Βίκη Κοτσώνη, Άννυ Μαλαμίτση, Σοφία Μεσκούρη, Ξένη Στεφανίδου

Αγόρια: Ιάσων Δρόσος, Γιώργος Ζωγράφος, Κώστας Καναβαριώτης, Γιάννης Κομιανός, Γιάννης Νερουτσόπουλος, Νίκος Πολύζος, Διονύσης Πομόνης, Παναγιώτης Πρατικάκης, Νίκος Τσεμπελής, Σοφοκλής Ψιλιανός

Από το c:

Κορίτσια: Διαμάντα Αλιφόνσου, Αλίκη Βαφειοπούλου, Κλεοπάτρα Δερλερέ, Βάσω Κουβέλη, Καίτη Κουμαντάρου, Μπέσυ Λυρίτη, Άλκηστη Καββαδία, Βίκυ Μανιάτη, Ελίζα Παπαδάκη, Αταλάντη Παπουτσάνη, Άννα Πουσκούρη, Έλλη Σούλη, Κλαίρη Τρικεριώτη, Βαρβάρα Φυριππή, Μαίρη Χρηστέα

Αγόρια: Μανώλης Μερίκας, Νίκος Μανούσακας, Αριστοτέλης Περάκης

Είδαμε αναρτημένα στο σχολείο και τα ονόματα των μαθητών και των μαθητριών, των αποφοίτων πλέον, που έδωσαν “Εισαγωγικές” και τους ευχόμαστε καλή επιτυχία.

Ξεκίνησε η χρονιά την Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου με τον καθιερωμένο Αγιασμό στην αυλή με όλες τις τάξεις και με τους περυσινούς απόφοιτους να καραδοκούν, έτσι όπως γίνεται κάθε φορά τα τελευταία χρόνια. Ο πατέρας Θεοφάνης μαζί με τον Άρη Μπίρταχα, η διευθύντρια κ. Brunke-Kullik, ο Βασίλης Τόλιας, οι καθηγητές και οι μαθητές ελληνικών και γερμανικών τμημάτων άκουσαν τους τρεις εθνικούς ύμνους, τον ελληνικό, τον γερμανικό και τον ευρωπαϊκό και κατευθύνθηκαν στις τάξεις τους, όπου, κάποιους από αυτούς τους περίμενε μία έκπληξη αφού τα τμήματα πλέον δεν έχουν τον παραδοσιακό κορμό, αλλά προβλέπεται μία διαρκής εναλλαγή καθηγητών με βάση τις διάφορες κατευθύνσεις.

Τρεις απόφοιτοι συνεργάζοντια μαζί με μία πλειάδα άλλων καλλιτεχνών σε μία μουσική παράσταση στις 24 Σεπτεμβρίου στο Πολιτιστικό Ίδρυμα της Τράπεζας Πειραιώς. Η Κωνσταντίνα Ψωμά, ο Δημήτρης Γιάκας και η Ασπασία Γιαννοπούλου.

Μικρή ερωτική ιστορία

Μουσικές των Πόλεων

Μια μουσική παράσταση με αφορμή την επίδραση της ευρωπαϊκής μουσικής στην ελληνική λόγια μουσική παραγωγή. Κομμάτια της «σοβαρής», αλλά και της «ελαφράς» εγχώριας παραγωγής συνδυάζονται με τρόπο που προκύπτει μια μικρή ερωτική ιστορία. Ξύνδας, Σαμάρας, Λαυράγκας και Κωνσταντινίδης διασταυρώνουν τα ξίφη τους με Σακελλαρίδη, Χατζηαποστόλου και Γιαννίδη. Ο έρωτας σε νέες περιπέτειες.

Συντελεστές:

Μυρσίνη Μαργαρίτη (τραγούδι)

Δημήτρης Σιγαλός (τραγούδι)

Διονύσης Τσαφταρίδης (χορός)

Δημήτρης Γιάκας (πιάνο)

Αμαλία Γιαννοπούλου (βιολοντσέλο)

Γεωργία Τσολάκη (βιολί)

Επιλογή μουσικού υλικού- Διδασκαλία: Δημήτρης Γιάκας

Σενάριο-Σκηνική επιμέλεια: Κωνσταντίνα Ψωμά

Κινησιολογία-Χορογραφία: Διονύσης Τσαφταρίδης

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Ήχος: Θ.Α.

Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο σταυροδρόμι μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Το γεγονός αυτό ταλαιπώρησε για αρκετά χρόνια τους νεοέλληνες, μιας και, στην αρχή της ζωής του νεοσύστατου κράτους, όλα έπρεπε να επαναπροσδιοριστούν. Σ’ αυτήν την μεταβατική φάση της ελληνικής κοινωνίας, οι Έλληνες, αναζητώντας την νέα τους ταυτότητα, στρέφονται κατ’ αρχήν προς την Δύση. Η ευρωπαϊκή αστική κοινωνία μετράει, άλλωστε, αρκετά χρόνια ζωής. Στην προσπάθειά τους αυτή οι νεοέλληνες έχουν αρωγούς την Αυλή και τους γύρω από αυτήν: αυλικούς, άρχοντες, πολιτικούς, ξένους, διπλωμάτες, στρατιωτικούς και διάφορους ένθερμους υποστηρικτές της απελευθέρωσης από τα ελληνόφωνα αστικά κέντρα γύρω από την Ελλάδα. Στροφή προς την Δύση σημαίνει δημιουργία νέων προτύπων: ντύσιμο, συμπεριφορές και συνήθειες γίνονται αντικείμενο μίμησης. Το ίδιο και τα αισθητικά πρότυπα σε όλες τις μορφές της Τέχνης.

Η δυτική μουσική συστήνεται στο νεοελληνικό κράτος με τον Όθωνα. Ας διευκρινίσουμε εδώ ότι νεοελληνικό κράτος, στην παρούσα φάση, σημαίνει Πελοπόννησος και ένα μικρό κομμάτι της Στερεάς. Ο Όθων, φτάνοντας τον Ιανουάριο του 1833 στο Ναύπλιο, φέρνει μαζί του και την βασιλική στρατιωτική μπάντα. Με την μεταφορά της πρωτεύουσας από το Ναύπλιο στην Αθήνα, μεταφέρεται και η βασιλική μπάντα, η οποία αρχίζει να παιανίζει δυο φορές την εβδομάδα κοντά στην πλατεία Κουμουνδούρου και, αργότερα, στην σημερινή πλατεία Κάνιγγος, όπου παίζει τακτικά ως το 1854. Πέρα από αυτήν, αρχίζουν να επισκέπτονται την Αθήνα διάφοροι ιταλικοί μελοδραματικοί θίασοι και άλλα ξένα μουσικά συγκροτήματα. Προς το τέλος του αιώνα αρχίζουν να έρχονται και γαλλικοί θίασοι οπερέτας. Η ελληνική αστική κοινωνία στρέφεται με μανία στην παρακολούθηση αυτών των παραστάσεων και γυρνάει την πλάτη της στην όποια προσπάθεια νεοελληνικής καλλιτεχνικής παραγωγής.

Η λόγια μουσική δημιουργία είναι σχεδόν ανύπαρκτη στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος. Στα Επτάνησα, βέβαια, υπάρχει μουσική συνθετική παραγωγή ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα. Οι επτανήσιοι συνθέτες είναι βαθειά επηρεασμένοι από την ιταλική μουσική της εποχής (όπερα). Κυριότεροι εκπρόσωποι είναι οι Ν. Μάντζαρος, Π. Καρρέρ, Σ. Σαμάρας. Η νεοελληνική λόγια μουσική παραγωγή θα κάνει δειλά δειλά την εμφάνισή της στην πρωτεύουσα από συνθέτες σπουδαγμένους στα ευρωπαϊκά αστικά κέντρα (Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία). Στην αρχή είναι καθαρά δυτικότροπη. Η χρήση παραδοσιακών μοτίβων δεν τίθεται προς συζήτηση. Το ίδιο και η δημιουργία εθνικής σχολής (μίξη δυτικής μουσικής με στοιχεία της παραδοσιακής ελληνικής μουσικής), πρακτική που υπάρχει σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη αυτήν την εποχή. Υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι γι’ αυτό: ο ένας είναι η ιδιομορφία της παραδοσιακής ελληνικής μουσικής (μονοφωνία), και ο άλλος οι διάφορες έριδες που αναπτύσσονται, σχετικά με το εάν είναι ή όχι το δημοτικό τραγούδι συνέχεια του αρχαιοελληνικού πολιτισμού. Τα πράγματα θα αλλάξουν σταδιακά. Η ίδρυση του Ωδείου Αθηνών (1871) και άλλων φιλαρμονικών και μουσικών συλλόγων θα παίξουν πολύ σημαντικό ρόλο. Οι Γ. Λαμπελέτ, Δ. Λαυράγκας και Μ. Καλομοίρης θα θέσουν τα θεμέλια της δημιουργίας εθνικής μουσικής σχολής στις αρχές του 20ου αιώνα,παράλληλα και με την επέκταση του ελληνικού κράτους (ένωση Επτανήσων, βαλκανικοί πόλεμοι κλπ.).

Στο θέατρο τα πράγματα δεν διαφέρουν. Καθώς το αισθητικό πρότυπο έχει δημιουργηθεί από τους ξένους θιάσους που επισκέπτονται την Αθήνα, θα περάσουν αρκετά χρόνια κοπιαστικής δουλειάς, μέχρι να εδραιωθεί η επαγγελματική θεατρική σκηνή και το νεοελληνικό θεατρικό έργο. Έτσι, προς τα τέλη του 19ου αιώνα το πιο αγαπητό είδος είναι το κωμειδύλλιο, ένα κωμικό έργο με τραγούδια. Η μουσική των τραγουδιών του δεν είναι πρωτότυπη. Πρόκειται για μελωδίες από μελοδράματα, που έχει αγαπήσει το αθηναϊκό κοινό, στις οποίες προσαρμόζονται οι στίχοι. Αυτή η πρακτική συνηθιζόταν και για την μελοποίηση στίχων ελλήνων ποιητών. Σταδιακά θα αρχίσουν να εμφανίζονται συνθέτες που τολμούν να μελοποιήσουν ποιητές της εποχής πάνω σε δικές τους δυτικότροπες μελωδίες, δημιουργώντας το αθηναϊκό τραγούδι. Από το κωμειδύλλιο ξεπηδά στα τέλη του 19ου αιώνα και η Επιθεώρηση, με σάτιρα της επικαιρότητας, και στις αρχές του 20ου η ελληνική οπερέτα. Πιο γνωστοί εκπρόσωποί της οι Θ. Σακελλαρίδης, Ν. Χατζηαποστόλου, Κ. Γιαννίδης.

Η «Μικρή Ερωτική Ιστορία» είναι μια μουσική παράσταση, που προκύπτει από την συρραφή φαινομενικά άσχετων κομματιών: άριες επτανήσιων συνθετών, μεμονωμένα τραγούδια λόγιων Ελλήνων συνθετών και τραγούδια από αθηναϊκές επιθεωρήσεις και ελληνικές οπερέτες, τοποθετούνται με τρόπο που να δημιουργείται μια μικρή ερωτική ιστορία. Μικρή, γιατί διαρκεί μόλις 80 λεπτά (χωρίς διάλειμμα), αλλά και για να θυμίζει έναν κλασικό τίτλο της δυτικής μουσικής παραγωγής. Δυτικές, γαρ, οι επιρροές μας…

Στην παράσταση συμμετέχουν (με αλφαβητική σειρά) οι: Δημήτρης Γιάκας (πιάνο), Αμαλία Γιαννοπούλου (βιολοντσέλο), Μυρσίνη Μαργαρίτη (σοπράνο), Δημήτρης Σιγαλός (τενόρος), Διονύσης Τσαφταρίδης (χορός) και Γεωργία Τσολάκη (βιολί). Οι φωτισμοί είναι της Στέλλας Κάλτσου. Τον ήχο επιμελείται ο Ηρωδίων Σουλόπουλος. Το σενάριο και η σκηνοθετική επιμέλεια είναι της Κωνσταντίνας Ψωμά.

περισσότερα…

Ο Ηλίας Βλάχος απόφοιτος 1988 (τμήμα Β) είναι ψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής, αριστούχος διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής Αθηνών του ΕΚΠΑ (2013) με θέμα διατριβής τη διερεύνηση της συσχέτισης του άγχους και της κατάθλιψης με την ελκώδη κολίτιδα.

Πριν από το πτυχίο της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ (1999), ολοκλήρωσε τα πτυχία της Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του ΕΚΠΑ (1993) καθώς και το Bachelor of Arts της Ψυχολογίας στο Αμερικανικό Κολλέγιο-Deree (1993).

Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Πολεμικό Ναυτικό (2000-2001) και μετά τους 8 μήνες της υπηρεσίας θαλάσσης σε πλοία, υπηρέτησε για 13 μήνες ως κελευστής ιατρός στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών. Ειδικεύτηκε στην Ψυχιατρική στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής-Δαφνί (2006-2010), ενώ παράλληλα πραγματοποίησε την εκπαίδευση στην ομαδική ανάλυση και ψυχοθεραπεία ψυχοδυναμικού τύπου.

Είναι γραμματέας του Κλάδου Τέχνης και Ψυχιατρικής της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας (ΕΨΕ) και συμμετέχει με τον κλάδο στη διοργάνωση κινηματογραφικών αφιερωμάτων που άπτονται του κινηματογράφου και της ψυχιατρικής

στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας (2008-2020).

Από το 2017 είναι επιστημονικός συνεργάτης της Α’ Ψυχιατρικής Κλινικής του ΕΚΠΑ (Αιγινήτειο Νοσοκομείο) στον τομέα της Επείγουσας Ψυχιατρικής και εκ περιτροπής υπεύθυνος των Επειγόντων Περιστατικών του ίδιου νοσοκομείου.

Ενδεικτικά άρθρα :

https://www.mdpi.com/2076-3425/10/3/173

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0165032718324674?via%3Dihub https://bmcgastroenterol.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-230X-14-77 https://guilfordjournals.com/doi/10.1521/prev.2009.96.4.685 https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1752-0118.2010.01224.x

Ενδεικτικές ομιλίες για κινηματογράφο και ψυχιατρική:

https://www.youtube.com/watch?v=pz4rtJBOp2U&feature=youtu.be&fbclid=IwAR1pCJgwgSF4DePmz-x7eU250_h6cJ9L7dllEnia9vdZc0iOoCMOE5XH1yI

https://www.youtube.com/watch?v=MNxkZ5cdXVA&t=3s

https://www.youtube.com/watch?v=7qBmqs4t20E&t=2141s

Παρουσιάζεται το Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου στη Στοά του Βιβλίου, ώρα 11 π.μ. – 15 μ.μ., στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Λογοτεχνικού Περιπάτου της EUNIC, σε τετράγλωσση έκδοση, το περίφημο παραμύθι της Αυστριακής συγγραφέως Mira Lobe, “Το Μικρό Εγώ ειμ’ Εγώ” (Das kleine Ich-bin-Ich), εκδόσεις Τόπος και ΙΕΘΣ. Το πολυμεταφρασμένο αυτό βιβλίο αφορά την διαμόρφωση της ταυτότητας και ενισχύει τις δυνάμεις αυτοεκτίμησης. Την παρουσίαση του βιβλίου θα κάνει η Αναστασία Καλαντζή-Αζίζι, απόφοιτός μας του 1964, η οποία έχει και την ευθύνη της έμμετρης μετάφρασης στα ελληνικά. Είναι το πρώτο της μεταφραστικό εγχείρημα.

Η Αναστασία είναι ομότιμη καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ. Έχει σπουδάσει στη Βιέννη Ψυχολογία και εργάστηκε εκεί επί σειρά ετών ως Ψυχολόγος του Psychologischer Dienst der Stadt Wien. Το δημοσιευμένο επιστημονικό της έργο αφορά θέματα Κλινικής Ψυχολογίας και Ψυχοθεραπείας. Μετά την συνταξιοδότησή της ασχολείται κυρίως με θέματα παιδιών προσφύγων.

Περισσότερες πληροφορίες …

και στο facebook…

Από τον Γιάννη Θεολογίτη, απόφοιτο του 1974, πήραμε μία ανακοίνωση σχετικά με μία πολύ ενδιαφέρουσα ηλεκτρονική έκδοση η οποία ξεκίνησε την διαδρομή της πριν λίγεw ημέρες.

Έχουμε την ευχαρίστηση να σας παρουσιάσουμε το πρώτο τεύχος του The IMTe Reports. Με αυτό το τεύχος ξεκινάμε μια νέα περίοδο ηλεκτρονικών δημοσιεύσεων απευθυνόμενοι σε ένα όπως πάντα προσεκτικά επιλεγμένο κοινό, με στόχο την παροχή αναλύσεων που αφορούν διεθνείς εξελίξεις σε παγκόσμιο, περιφερειακό ή εθνικό επίπεδο καθώς και σε συγκεκριμένους και στοχευμένους τομείς. Η νέα μας ηλεκτρονική έκδοση θα κυκλοφορεί σε ακανόνιστα χρονικά διαστήματα, κάθε φορά που έχουμε σημαντικά θέματα να αναλύσουμε και να αναφέρουμε στους διακεκριμένους αναγνώστες μας.

Η έκθεση Aspects of an Emerging World θα κυκλοφορήσει σε τρία διαδοχικά μέρη. Το παρόν τεύχος αποτελεί το πρώτο μέρος, το 2ο μέρος θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο, ακολουθούμενο από το 3ο μέρος εντός του Οκτωβρίου 2017.

Τα επί μέρους τμήματα επεξεργάζονται τα ακόλουθα θέματα:

Part A: Introduction, World Trends, Policies, Social Positions & Cycles, Economics, Energy & Resources, Technology, Security

Part B: Regions & Countries

Part C: Greece (The Socio-political, Cultural & Economic Scene – Shipping), Geopolitics, Art – Epilogue

Οι δημοσιεύσεις μας θα είναι ταυτόχρονα προσβάσιμες στην ιστοσελίδα www.imte.gr/reports.htm

Ένα από τα θύματα της αποτρόπαιης τρομοκρατικής επίθεσης στη Βαρκελώνη ήταν και ένα δικός μας άνθρωπος συνδεδεμένος με την Γερμανική Σχολή, που οικογενειακώς έτυχε να βρίσκεται την 17η Αυγούστου στην Λας Ράμπλας την λάθος στιγμή. Εκφράζουμε τα συλλυπητήρια στους οικείους και παραθέτουμε τα σχετικά δημοσιεύματα.

Δείτε την είδηση στο Πρώτο Θέμα…

Δείτε την είδηση στο skai.gr…

Δείτε την είδηση στο iefimerida.gr…

Μαγευτική βραδιά πανσελήνου με την Αλεξάνδρα Γκράβας στη Ρωμαϊκή Αγορά

Στη συναυλία συμμετέχουν, πέραν της πρωταγωνίστριας και διεθνούς φήμης Ελληνίδας μεσόφωνο Αλεξάνδρα Γκράβας οι μουσικοί: Δημήτρης Κουζής (βιολί), Γιάννης Γιοβάνος (τσέλο), Βιβή Γκέκα (μαντολίνο), Πέτρος Μπούρας (πιάνο, μουσική επιμέλεια).

6 Σεπτεμβρίου, Ώρα έναρξης: 20.00

Το σχετικό βίντεο για τη βραδιά…

Έφυγε ο Μάκης Αγγελίδης, απόφοιτος του 1962. Είναι τραγικά ειρωνικό το γεγονός ότι μόλις πριν λίγες μέρες δημοσιεύαμε φωτογραφίες της τάξης του και μάλιστα σε μία από αυτές φαίνεται στο σχολείο στο Μαρούσι την ημέρα του reunion των 30 χρόνων.

Η κηδεία του έγινε την Τρίτη 29 Αυγούστου 2017 στο Α’ Νεκροταφείο, όπου παρευρέθησαν συμμαθητές του από την τάξη του ’62, αλλά και ο Κώστας Παπαηλιού, φίλος του στενός και συμφοιτητής του. Ο Κώστας ετοίμασε και ένα σύντομο βιογραφικό, αλλά κατέθεσε και στον λογαριασμό του Απόστολου Τσαούση ένα ποσόν στη μνήμη του Μάκη.

Ο Μάκης Αγγελίδης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 20 Οκτωβρίου 1944. Αποφοίτησε από τη ΓΣΑ το 1962 μαζί με την πρώτη τάξη με πλήρη εξαετή φοίτηση από το άνοιγμα της Γερμανικής μετά τον πόλεμο. Σπούδασε Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στο TU Braunschweig και ασχολήθηκε με επιτυχία μαζί με τον αχώριστο φίλο του Τζόκο Ιωαννίδη (επίσης της τάξης του ’62) με μεγάλα έργα υποδομής στην Ελλάδα και στις αραβικές χώρες. Εδώ και αρκετά χρόνια λειτουργούσε μαζί με την γυναίκα του Ντίνα ένα αξιόλογο βιβλιοπωλείο και χαρτοπωλείο στο πατρικό του σπίτι στο Καλαμάκι. Ο Μάκης απεβίωσε στις 27 Αυγούστου τα ξημερώματα. Αφήνει πίσω τη γυναίκα του Ντίνα και τους δύο γιους του, Αιμίλιο και Θάνο.

Καλο σου ταξείδι Μάκο, δεν θα σε ξεχάσουμε!

Ο Dr. Thomas Greve εντόπισε ένα άρθρο στην Griechenland Zeitung για την Wendula Michl που ήταν καθηγήτρια μουσικής στην Γερμανική Σχολή μεταξύ 1968-1974 και σύζυγος ενός άλλου καθηγητή μουσικής, του Siegrfied Michl (το βιογραφικό του είναι στην ενότητα “Εκδόσεις / οι δικοί μας Γερμανοί“.

Έτσι, στην σελίδα 11 της Griechenland Zeitung υπάρχει παρουσίαση βιβλίου “Wendula Michl: Erinnerungen an Griechenland“.

Με τίτλο “Κάποτε ένα περιοδικό…” δημοσίευσε πριν δύο μήνες το “Πρώτο Θέμα” ένα άρθρο για το περιοδικό “Ο Πολίτης”. Κοιτώντας την ταυτότητα του του τεύχους 50-51 περιοδικού του Μαΐου 1982 είδαμε στην Συντακτική Επιτροπή δύο γνωστά ονόματα, που πέρασαν από τα θρανία μας, αυτό του Δαμιανού Παπαδημητρόπουλου και αυτό του Γιώργου Καρρά ανάμεσα σε άλλα γνωστά ονόματα της επικαιρότητας όπως αυτά των Κώστα Ζουράρι, Αριστείδη Μπαλτά, του Άγγελου Ελεφάντη, που έφυγε πρόσφατα, του Κώστα Γαβρόγλου και άλλων. Περισσότερα…

Μεγάλος “καβγάς” για τις φωτογραφίες που αναρτήσαμε. Έγιναν όλες …viral όπως είπε και ο Κώστας Παπαηλιού.

Κατ’ αρχήν να ευχαριστήσουμε τον Πέτρο Αδάμη που ξεκαθάρισε όλα τα ονόματα των φωτογραφιών του ’62 που έχουμε στην διάθεσή μας. ‘Αρα όποιος θέλει να τους δεί όλους ας επισκεφθεί το …1962…

Στη συνέχεια, και με αφορμή την επικείμενη συνάντηση των αποφοίτων του 1967 που συντονίζει η Τένια Παπαδάκη, έχουμε μία σημαντική συνεισφορά εκτός της Τένιας και από την Σοφία Μεσκούρη και την Καίτη Κουμάνταρου. Όλες οι φωτογραφίες θα συγκεντρωθούν στον φάκελλο …1967…

Τέλος ο Κώστας Παπαηλιού, που προετοιμάζει τα 60 χρόνια από την εισαγωγή της τάξης του στην σχολή το 1957, μαζεύει και αυτός από διάφορους δεξιά και αριστερά συμπληρώνοντας το αρχείο που παρουσίασε το 2013 με αφορμή τα 50 χόνια της αποφοίτησης της χρονιάς του. Δυστυχώς από τους τότε παρόντες θα λείπει ο Μιχάλης Μητσός που χάσαμε πρόσφατα. Όλες οι φωτογραφίες είναι στην ενότητα …1963…

Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Αριστείας Jean Monnet του Πανεπιστημίου Αθηνών προκηρύσσει την πλήρωση άμισθης θέσης Πρακτικής Άσκησης (20 ωρών/εβδομάδα, πρωινές ώρες) επί 6 μήνες (1/10/17-31/3/18) .

Απαιτούμενα προσόντα

α. Τουλάχιστον Πτυχίο ΑΕΙ (θα προτιμηθούν κάτοχοι Μεταπτυχιακού στα παρακάτω γνωστικά αντικείμενα )

β. Γνώση και εμπειρία σε τουλάχιστον 2 από τους παρακάτω τομείς:

– Ελληνική Εξωτερική και Ευρωπαϊκή Πολιτική

– Migration governance

– Ελληνική και ευρωπαϊκή τουριστική πολιτική

(Δεν θα εξεταστούν αιτήσεις που δεν πληρούν σπουδές ή εμπειρία σε τουλάχιστον 2 από τους 3 τομείς)

γ. Προϋπηρεσία στην υποστήριξη ερευνητικών προγραμμάτων ή στην διοργάνωση εκπαιδευτικών σεμιναρίων και συνεδρίων

δ. Άπταιστα ελληνικά και αγγλικά (γραπτά και προφορικά). Η γνώση και άλλων ξένων γλωσσών θα θεωρηθεί επιπλέον προσόν

ε. Γνώση χρήσης υπολογιστή, διαδικτύου – (άριστη γνώση Microsoft Word και Excel). Γνώση επικαιροποίησης ιστοσελίδας και χρησιμοποίησης των κοινωνικών μέσων δικτύωσης θα θεωρηθεί επιπλέον προσόν.

Κύρια καθήκοντα:

• Διοικητική και ερευνητική υποστήριξη στον Πρόεδρο του Κέντρου

• Υποστήριξη στη διοργάνωση σεμιναρίων και συνεδρίων

Περισσότερα…

Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Αριστείας Jean Monnet του Πανεπιστημίου Αθηνών προκηρύσσει την πλήρωση άμισθης θέσης Πρακτικής Άσκησης (20 ωρών/εβδομάδα, πρωινές ώρες) επί 6 μήνες (1/10/17-31/3/18) .

Απαιτούμενα προσόντα

α. Τουλάχιστον Πτυχίο ΑΕΙ (θα προτιμηθούν κάτοχοι Μεταπτυχιακού στα παρακάτω γνωστικά αντικείμενα )

β. Γνώση και εμπειρία σε τουλάχιστον 2 από τους παρακάτω τομείς:

– Ελληνική Εξωτερική και Ευρωπαϊκή Πολιτική

– Migration governance

– Ελληνική και ευρωπαϊκή τουριστική πολιτική

(Δεν θα εξεταστούν αιτήσεις που δεν πληρούν σπουδές ή εμπειρία σε τουλάχιστον 2 από τους 3 τομείς)

γ. Προϋπηρεσία στην υποστήριξη ερευνητικών προγραμμάτων ή στην διοργάνωση εκπαιδευτικών σεμιναρίων και συνεδρίων

δ. Άπταιστα ελληνικά και αγγλικά (γραπτά και προφορικά). Η γνώση και άλλων ξένων γλωσσών θα θεωρηθεί επιπλέον προσόν

ε. Γνώση χρήσης υπολογιστή, διαδικτύου – (άριστη γνώση Microsoft Word και Excel). Γνώση επικαιροποίησης ιστοσελίδας και χρησιμοποίησης των κοινωνικών μέσων δικτύωσης θα θεωρηθεί επιπλέον προσόν.

Περισσότερα…

Αγαπητά μέλη του συλλόγου αποφοίτων,

Κάποιοι από εσάς ίσως γνωρίζουν την ιστορία μου, οι περισσότεροι όμως μάλλον όχι.

Επιτρέψτε μου λοιπόν να σας συστηθώ.

Ονομάζομαι Απόστολος Τσαούσης. Τον Ιούνιο του 2003 η μοίρα μου επιφύλασσε ένα άσχημο παιχνίδι. Σε ηλικία τότε 16 ετών, μαθητής της Β’ Λυκείου στην Γερμανική Σχολή Αθηνών, βίωσα ένα πολύ σοβαρό ατύχημα, όταν μερικές μέρες πριν την έναρξη των ενδοσχολικών εξετάσεων σε μια βουτιά που επιχείρησα στην παραλία της Βούλας, προσέκρουσα με το κεφάλι στον πυθμένα της θάλασσας, με αποτέλεσμα λόγω της σφοδρότητας της σύγκρουσης να αποκτήσω τετραπληγία (αναπηρία σε ποσοστό 90%), δηλαδή να χάσω πλέον την πλήρη κινητικότητα των κάτω άκρων μου, καθώς και να επηρεαστεί σε σημαντικό βαθμό η κινητικότητα των άνω άκρων μου.

Το ατύχημα αυτό μπορεί να μου στέρησε πολλά πράγματα, όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να σταθεί ικανό στο να περιορίσει τα όνειρα και τις φιλοδοξίες μου.

Μετά από μια μακρά περίοδο, όπου χρειάστηκε να αφιερώσω αρκετό χρόνο, ώστε να επικεντρωθώ κυρίως στην αποκατάσταση μου, καθώς και να προσαρμόσω την ζωή μου στα νέα δεδομένα, μαθαίνοντας πλέον να ζω υπό αυτές τις νέες συνθήκες, άρχισα πλέον έναν συνεχή και ατέρμονα αγώνα, προκειμένου να βελτιώσω την ποιότητα της ζωής μου και να διασφαλίσω ένα όσο το δυνατόν καλύτερο μέλλον.

Στα πλαίσια λοιπόν αυτής της προσπάθειας, κατάφερα να εισαχθώ στην σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στην οποία αυτή τη στιγμή είμαι τελειόφοιτος, έχοντας μ.ό. 8.89, απομένοντας μόνο η υποβολή της διπλωματικής μου τα τέλη Σεπτεμβρίου, για να πάρω και τυπικά το πτυχίο μου.

Παράλληλα όμως με τις σπουδές μου αποφάσισα να υποβάλλω τον εαυτό μου σε μια πολύ μεγάλη πρόκληση. Το 2010 ήρθα αντιμέτωπος με τον μεγαλύτερο μου φόβο, το υγρό στοιχείο. Ως εκ τούτου, θέλοντας να ξεπεράσω τις όποιες φοβίες μου είχε αφήσει το νερό και η θάλασσα μετά το ατύχημα μου (σ.σ. είχα πνιγεί κιόλας εκείνη την μέρα) και θέλοντας να «τεστάρω», αν θα μπορούσα καν να κολυμπήσω δεδομένης της αναπηρίας μου, ξεκίνησα αυτό το τολμηρό για εμένα εγχείρημα, να δοκιμάσω να κολυμπήσω. Αποτέλεσμα αυτού του εγχειρήματος ήταν όχι μόνο να υπερκεράσω όποια δυσάρεστη εμπειρία μου είχε αφήσει το νερό, αλλά να συνδυάσω την κολύμβηση με μια μορφή άσκησης και ενδυνάμωσης.

Και αυτή ήταν μόνο η αρχή. Κάτι που ξεκίνησε αρχικά ως μια δοκιμή των ορίων μου, κατέληξε στην συνέχεια σε ένα απρόσμενο και άκρως συναρπαστικό ταξίδι. Βλέποντας μέσα από την κολύμβηση πως κάθε μέρα γινόμουν πιο δυνατός, επέλεξα να δοκιμάσω την τύχη μου και στο διαγωνιστικό κομμάτι. Έτσι, μετά από μια πολύ μεγάλη προσπάθεια κατάφερα να κερδίσω την ένταξη μου στην Εθνική Ομάδα Κολύμβησης ΑμεΑ το 2013 και να κερδίσω μεταξύ άλλων την 5η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κολύμβησης το 2013 στο Μόντρεαλ του Καναδά, καθώς και δύο 6ες θέσεις στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κολύμβησης στο Αϊντχόφεν της Ολλανδίας το 2014.

Πριν λίγες μέρες, στο πρόσφατο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κολύμβησης ΑμεΑ, που διεξήχθη στην Αθήνα, πέτυχα την επίτευξη των ορίων για την συμμετοχή μου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κολύμβησης που θα γίνει στην πόλη του Μεξικού το διάστημα 30 Σεπτεμβρίου μέχρι 6 Οκτωβρίου.

Φέτος όμως, λόγω της δεινής οικονομικής κατάστασης που βιώνει η χώρα μας, η Εθνική Αθλητική Ομοσπονδία ΑμεΑ αδυνατεί να καλύψει το κόστος του ταξιδιού, όχι μόνο του συνοδού και του προπονητή μου, αλλά ακόμα και το δικό μου. Η οικογένεια μου, αν και τόσα χρόνια έχει αφιερώσει ανιδιοτελώς όλη της ζωή προκειμένου να μπορώ εγώ να βρίσκομαι εδώ που βρίσκομαι, παρά των όλων αντικειμενικών δυσκολιών που έχουν προκύψει μετά το ατύχημα μου, δυστυχώς δεν μπορεί να καλύψει τα έξοδα αυτού του δαπανηρού ταξιδιού.

Για τον λόγο αυτό θα ήθελα να παρακαλέσω, αν θα μπορούσε κάποιος/α από εσάς είτε να προωθήσει αυτή την επιστολή, είτε να μου προτείνει μια επιχείρηση, στην οποία θα μπορούσα να απευθυνθώ, ώστε εφόσον εκείνη αξιολογήσει ότι η προσπάθεια που κάνω είναι σημαντική, να με βοηθούσε να φτάσω ένα βήμα ακόμα πιο κοντά στην εκπλήρωση της συμμετοχής μου σε αυτή την πολύ σημαντική διοργάνωση, του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Κολύμβησης.

Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας. Οποιαδήποτε πληροφορία και βοήθεια από πλευράς σας θα ήταν υπερπολύτιμη για εμένα και θα την εκτιμούσα ιδιαιτέρως.

Με φιλικούς χαιρετισμούς,

Απόστολος Τσαούσης

Ο Άγγελος Κωβαίος, δημοσιογράφος και παλαιότερα ραδιοφωνικός παραγωγός, αφιερώνει ένα άρθρο του στον Elvis Presley, με τη συμπλήρωση 40 χρόνων από το θάνατό του. Περισσότερα…