Ο Πέτρος Πετρακόπουλος εντόπισε ένα εξαιρετικά κατατοπιστικό άρθρο που είχε δημοσιευτείτον Ιούνιο 2000 στο τεύχος [4] του περιοδικού του Συλλόγου Γονέων ΓΣΑ «Infocus» σχετικά με την υπέροχη αυτή βραδιά:

Ήταν σταθμός για τα πολιτιστικά δρώμενα της ΓΣΑ!!!

Ήταν μιά μέρα, που οι λίγοι τυχεροί που την έζησαν δεν πρόκειται σίγουρα να τη ξεχάσουν ποτέ! Ο μέγιστος Μίκης Θεοδωράκης στην Aula της ΓΣΑ. Ποιός να το πίστευε!

Το πίστεψαν οι καθηγήτριες κ.κ. Μυλωνά, Παλλαντζά και Παπουτσίδου, που είχαν την ιδέα και την ευθύνη της εκδήλωσης. Το πίστεψε η Δ/νση της Σχολής, που έδωσε αμέριστες διευκολύνσεις στα παιδιά και τους καθηγητές, που συμμετείχαν. Το πίστεψε κι η Γερμανική Πρεσβεία που έθεσε την εκδήλωση υπό την αιγίδα του Πρέσβη κ. K.H.Kuhna, αφού για τους Γερμανούς Μίκης = Ελλάδα.

Και καλά όλοι αυτοί, στο κάτω-κάτω, λίγο-πολύ, τα κάποια -αντα ή και ήντα τα έχουν πατήσει, άρα έχουν προσλαμβάνουσες παραστάσεις. Το περίεργο είναι ότι το πίστεψαν και τα παιδιά. Παιδιά νέα, παιδιά του Internet και της μουσικής των ελληνάδικων, παιδιά που ζούνε σε μιά κοινωνία δημοκρατική και δε γνώρισαν τις χαλεπές μέρες της μισαλλοδοξίας, όταν ο Μίκης ήταν καταφύγιο και σύμβολο. Πάνω από 100 παιδιά έζησαν ώρες έντονης καλλιτεχνικής διδασκαλίας και σκληρών δοκιμών για να παρουσιάσουν τον μέγιστο συνθέτη της σύγχρονης Ελλάδας στο κοινό.

Ολα ήταν τέλεια! Κι η παραμικρή λεπτομέρεια είχε προσεχθεί! Στην αίθουσα δέσποζε, μέρος του σκηνικού, ένα θαυμάσιο σκίτσο-πορτραίτο του Μίκη. Το πρόγραμμα, χορηγεία του Συλλόγου Αποφοίτων, πλούσιο σε ύλη, με θαυμάσιες αναλύσεις, εμπεριστατωμένο και ιδιαίτερα καλαίσθητο.

Όλα προϊδέαζαν για μια μεγάλη βραδιά. Το πόσο μεγάλη δεν διαφαινόταν όμως. Η προσέλευση άρχισε από νωρίς, για την εξασφάλιση καλής θέσης, αφού από μέρες ήταν γνωστό, ότι τα εισιτήρια είχαν εξαντληθεί Ούτε λόγος φυσικά για υπεράριθμους…. Ευτυχώς η βραδιά ήταν γλυκιά κι έτσι το παρκάκι δίπλα από τις ανοιχτές μπαλκονόπορτες της Aula πρόσφερε στα πλήθη παρηγοριά στην ορθοστασία (άξιζε όμως!) με τη βραδυνή αύρα. Θορυβώδης αναμονή και προσμονή συνάμα. Μάταια παρακαλούσαν οι υπεύθυνες καθηγήτριες για ησυχία. Η ώρα περνούσε κι ο συνθέτης δεν είχε ακόμη φανεί. Ο εκνευρισμός διάχυτος. Όταν όμως οι πίσω σειρές τον διέκριναν από τη πόρτα να διασχίζει το φουαγιέ, με κατεύθυνση προς την Aula, συνοδευόμενος από τη σύζυγό του, τον Πρέσβη, τον κ. Koch και τον κ. Μυλωνά, ξέσπασε το πιο εγκάρδιο χειροκρότημα, που γνώρισε αυτή η αίθουσα. Κι ήταν ίσως η πρώτη φορά, που όλο το κοινό, αυθόρμητα, σηκώθηκε όρθιο για να υποδεχθεί έναν καλεσμένο του, όχι όμως τυχαίο, αλλά το Μίκη Θεοδωράκη, το Μίκη της Ελλάδας, το Μίκη τους. Αυτή η κίνηση, η απόδοση τιμών με την έγερση, που έχουμε ζήσει σαν μαϊντανό των διαφόρων “οσκαρικών” και άλλων ψευδοτιμητικών αμερικανικών και αμερικανομιμητικών εκδηλώσεων, τη στιγμή εκείνη πήρε ένα άλλο, ένα βαρύ νόημα, μια σημασία αποκαλυπτική, έναν καθαγιασμό του ίδιου του “είναι” του καθενός.

Ο Μίκης ήταν ανάμεσά μας: ολοζώντανος, τεράστιος (ακόμη κι ο άνω των 1.90μ. κ. Koch φάνταζε μικρός δίπλα του), αγέρωχος, με τη γκρίζα πια χαίτη του να ανεμίζει, και τον τιμούσαμε! Ο Μίκης των παιδικών, των εφηβικών, των φοιτητικών μας χρόνων, ο Μίκης του πάντα, ήταν εκεί!

Όταν μετά από ώρα σίγασε η αίθουσα, άρχισε το πρόγραμμα. Χαιρετισμοί του Διευθυντή κ. Koch και του Πρέσβη πρώτα. Κι αμέσως μετά, η ορχήστρα μας εισάγει στη μυσταγωγία που θα ακολουθήσει με την πιό αγαπημένη από τους Γερμανούς μελωδία του Μίκη: “Ο Καημός”! Τι πρελούδιο για μια τέτοια βραδιά!

Μεστός ο εισαγωγικός λόγος της οργανωτικής επιτροπής από τη κ. Ρέα Μυλωνά, δημιούργησε ιδιαίτερη συγκίνηση κυρίως στους παλιότερους, όταν συνοδεύτηκε από το ζεστό ήχο της φυσαρμόνικας του κ. Ν.Κατσένη στο λυρικώτερο ίσως τραγούδι του Μίκη, τη “Μαργαρίτα-Μαγιοπούλα”.

Κρατήσαμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το λόγο αυτό:

“Αν αφουγκραστείς τα σιγοψυθιρίσματα χαράς κι αγαλλίασης του Νεοέλληνα, αν στήσεις μεπροσοχή το αφτί σου στα δυνά ακούσματα που ξεχύνονται από μία νεοελληνική ταβέρνα, ανπαρακολουθήσεις τους ήχους του καημού και του παράπονου του καθημερινού ανθρώπου, αναφεθείς να ταξιδέψεις στους ονειρικούς κόσμους του έρωτα και της αγάπης, τότε σίγουρα θασυναντηθείς με τη μουσική του ανθρώπου εκείνου που νανούρισε, παρηγόρησε, διασκέδασε καιδιαμόρφωσε πλήθος γενιές, δίνοντας το στίγμα της σύγχρονης Ελλάδας.”

Και μετά τα παιδιά. Φωνές νεανικές, σόλο και χορωδίες, μαθητές και νέοι απόφοιτοι, παρουσίασαν όλο το φάσμα του έργου του Μίκη, ενώ καλοδουλεμένα ιντερμέδια πεζού λόγου μας παρουσίαζαν τις θεματικές ενότητες, τις φάσεις της ζωής και του έργου του συνθέτη: η γέννηση του μουσικού και ποιητικού Μίκη, η διάπλαση του αντιπολεμικού και αντιστασιακού Μίκη, η γνησιότητα του λαϊκού Μίκη, η αθωότητα του ερωτικού Μίκη, η ανυποταγή του αντιδικτατορικού Μίκη, η αγωνία του υπαρξιακού Μίκη, η ολοκλήρωση του πανελλήνιου Μίκη! “Μοιραίοι”, “Μέρα Μαγιού”, “Σε πότισα ροδόσταμο”, “Στρώσε το στρώμα σου”, “Μυρτιά”, “Λίγο ακόμα”, “Ομορφη πόλη” … όλη η ζωή μαςμια βόλτα να περνά μπροστά από τα μάτια μας μέσα από τα ακούσματα.

Και παράλληλα περνούσε κι η ζωή του Μίκη, η ζωή της μεταπολεμικής Ελλάδας, με την προβολή χαρακτηριστικών σκηνών σε μία οθόνη: ο Μίκης στο πιάνο, ο Μίκης διευθύνει, ο Μίκης διαδηλώνει, η Ακρόπολη, η θάλασσα, το Μαουτχάουζεν, η Μελίνα, ο Ρίτσος, ο Ελύτης … Άλλοι άκουγαν βουβά, άλλοισυνόδευαν με παλαμάκια, άλλοι βούρκωναν … Κι οι Γερμανοί φίλοι εκστασιασμένοι κι από τη μουσική κι από το παλμό κι από το κοινό! Κι ο Μίκης; Σαν έξω από τα νερά του στην αρχή, σα να μην ήξερε τι να περιμένει από το βράδυ αυτό, αναδευόταν στο κάθισμά του. Όμως έβλεπες ότι σιγά-σιγά “ζεσταινόταν”. Εδώ κι εκεί τέντωνε το αυτί του: θές ο λυρισμός της Μυρτώς Αρεταίου, θές η αισθαντικότητα του Νίκου Κοσκινά, θές η κρυστάλλινη φωνή της Κλυταιμνήστρας Ορφανού, θές η μελωδικότητα του Γιώργου Τσούτη, θές η τσαχπινιά της Μελίνας Μπέλλου, θες οι νεανικές φωνές της χορωδίας, θες η ορχήστρα με τις φλογέρες, όλο και κάτι τον “τσιγκλούσε”. Κι όταν “της Δικαιοσύνης ο ήλιος ο νοητός” σήμανε τοτέλος του προγράμματος, το χειροκρότημα ξέσπασε ηχηρό κι ασταμάτητο. Ανθοδέσμες στουςσυντελεστές, αλλά και στον μεγάλο πρωταγωνιστή, που εγκλιματισμένος απόλυτα πια, ανέβηκε στη σκηνή. Ευχαριστίες, λίγα λόγια για τη γερμανική υποστήριξη στους χαλεπούς καιρούς, δυό-τρία ανέκδοτα από την εποχή εκείνη (μέχρι και τον καγκελλάριο Schroeder πήρε η μπάλλα), ένα παράπονο για το είδος και την ποιότητα των “τραγουδιών” που κυριαρχούν στις μέρες μας στην Ελλάδα (μόνο 5% του κοινού του είναι, μας είπε, Ελληνες, έναντι 15% των Γερμανών!), κι από την άλλη η ελπίδα που του γέννησε η βραδιά: νέα παιδιά, δίχως παραστάσεις από το έργο του, που τον συγκίνησαν, όσο πολλά χρόνια είχε να συγκινηθεί. Ανετος πιά, λεπτό με λεπτό άνοιγε τη ψυχή του σε ένα κοινό που αποθέωνε κάθε αποστροφή του. Για τον καθένα είχε κάτι να πεί. Και με το δαιμόνιο του δημιουργού στάθηκε ακόμη και στα “φαλτσάκια των παιδιών με τις φλογέρες”, που τα βρήκε τόσο χαριτωμένα, ώστε τα σημείωσε στο μπλοκάκι του για να τα μελετήσει και να τα περάσει σε παρτιτούρες! Και βέβαια γνώριζε καλά, ότι αυτό το κοινό δε θα τον άφηνε να φύγει “άμουσα”.Αφού “πήρε” ένα περιπετειώδες ρε ματζιόρε, άνοιξε τα τεράστια χέρια του και με εκείνη τηχαρακτηριστική άρθρωσή του μας έσυρε όλους στο “περιγιάλι το κρυφό”! Μαζί του “διψάσαμε το μεσημέρι” κι ήπιαμε το “νερό γλυφό”. Κι όταν αναλογιστήκαμε, μαζί του πάντα, πως “πήραμε τη ζωή μας λάθος”, αυτός ήταν που μας οδήγησε “κι αλλάξαμε ζωή”. Ολη η αίθουσα τον συνόδευε διαρκώς με παλμό και συγκίνηση. Μα δε μας αρκούσε ο λυρισμός του Μίκη. Τελειολογικά, ως παντοτινός έφηβος, έπρεπε να κλείσει δυναμικά. Και τόκανε! Σαν περήφανος αητός με ανοιγμένα φτερά σ’ένα ασταμάτητο πηγαίο κρεσέντο μας ξαναρίζωσε τη πίστη ότι “όπου νάναι θα σημάνουνοι καμπάνες” για να βροντοφωνάξουμε όλοι μαζί στο φινάλε ότι “αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας”! Φωνές άτσαλες, φωνές σπασμένες από τη συγκίνηση και το κλάμα, γροθιές σηκωμένες,παλαμάκια, όλα μαζί κι ο Μίκης στο κέντρο της σκηνής και του χρόνου. Το απόλυτο της μέθεξης! Τέλος!! Κι αν μετά σπεύσαμε όλοι για αυτόγραφο στο πρόγραμμα, κι αν ακολούθησε δεξίωση, κι αν γυρίσαμε σπίτι όπως κάθε βράδυ, για μέρες κάτι είχε αλλάξει μέσα μας. Είχαμε βιώσει τη ζωή μας ξανά! Είχαμε ακουμπήσει το μεγάλο μας Μίκη κι αυτός είχε μπεί μέσα μας για πάντα! Κι οι Γερμανοί φίλοι μας. Σεμνά παρακολούθησαν κάποιες δυσάρεστες αναμνήσεις του απώτερου παρελθόντος και με ικανοποίηση άκουσαν τα καλά λόγια για τη μετέπειτα βοήθεια και την τελική αναγνώριση. Πέρα όμως από τη μουσική, που πράγματι τους συνεπήρε, εκείνο έβλεπες ήταν ο θαυμασμός για τα συναισθήματα που ξύπνησε μέσα μας ο μεγάλος Ελληνας. Διείδαν μια σπάνια ομοψυχία στον ασυνήθιστο σε τέτοιες εκδηλώσεις λαό μας, μία ολοκληρωμένη δυναμική, που σίγουρα ήταν αποκαλυπτική γι’ αυτούς. “Ισως σήμερα παρακαταλάβαμε τι σημαίνει Ελλάδα” ήταν μια χαρακτηριστική αποστροφή που ακόυστηκε! Για το τέλος αυτού του χρονικού αξίζει να παραθέσουμε τον επίλογο που έγραψε για το πρόγραμμα της βραδιάς ένα από τα παιδιά μας, ο Σταύρος Ιωαννίδης, παιδί σύγχρονο, παιδί του 21ου αιώνα, όχι όμως παιδί των ελληνάδικων, αλλά παιδί της Ελλάδας του Μίκη:

Με τη μουσική ταξιδεύεις σε εποχές άλλες, σε ηλικίες παιδικές,μαθαίνεις να αγωνίζεσαι, ν’αγαπάς. Από τα παιδικά νανουρίσματα στα τραγούδια της παρέας κι ύστερα στις συναυλίες μες στο πλήθος.Ετσι σαν παραμύθι που ξετυλίγεται το νήμα του.“

Σε μιά μικρή χώρα έγινε ένα μεγάλο έγκλημα.

Γι’αυτό κάθε νέος και νέα

Σε όλο τον κόσμο πρέπει να κλάψει πικρά

Γιατί όταν ποδοπατείται ένα λουλούδι

Είναι τα νιάτα που ποδοπατιούνται

Γιατί όταν σκοτώνεται ένα τραγούδι

Είναι τα νιάτα του κόσμου που σκοτώνονται….”

Δυό νότες είναι ο πόνος, ο καημός, δυο λέξεις η αγάπη.

Εχουμε ανάγκη από νέες και νέους που τραγουδούν,

που θυμούνται,που ελπίζουν:

“Το τραίνο φεύγει στις οχτώ”,

“Ομορφη πόλη, φωνές μουσικές”,

“Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα…”

Μελωδίες μαγικές που μας παίρνουν απ’το χέρι τρυφερά και σίγουρα και μας οδηγούν στα

δικά τους μονοπάτια.

Κι η ασήμαντη παρουσία μας γίνεται ξαφνικά σημαντική.

Κι η τρεμόσβηστη σπίθα στις υγρές μας παλάμες πυρκαγιά, για να φωτίζει

τους δρόμους που μας άνοιξες.

Manolis Glezos, eingeladen vom Verein der Ehemaligen, wird am 2. April 2014, um 19.00 Uhr in der Aula der Deutschen Schule Athen eine Rede halten.

Thema ist die Weiterentwicklung und die Einflussfaktoren der Deutsch-Griechischen Beziehungen von den Jahren der Besatzung bis heute.

Zu dieser Veranstaltung sind Vertreter der deutschen Gemeinde in Athen, Ehemalige und Schüler der letzten Klassen der DSA eingeladen, welche die Gelegenheit haben werden, mit Herrn Glezos zu diskutieren.

Es intervenieren die ehem. Ministerin Frau Frosso Dimakou-Kiaou, die Mitgliederin des Stadtrats und ehem. Abgeordnete Frau Anna Filini und weitere Ehemalige.

Anwesend wird auch die Generation der Ehemaligen der DSA von der Kriegszeit (1940-1944) sein, denen eine Veranstaltung des Vereins der Ehemaligen im Sommer 2013 gewidmet wurde.

Im Anschluss folgt eine Diskussion, koordiniert von der Leiterin des Gymnasiums der DSA, Frau Aggeliki

Kanellakopoulou und von dem Journalisten und politischen Redakteur der Zeitung „TO VIMA”, Herrn Aggelos Kovaios.

Die Veranstaltung findet in griechischer Sprache statt.

Εταιρεία συμβούλων ζητεί γερμανόφωνα άτομα για τηλεφωνική επεξεργασία δεδομένων (όχι πωλήσεις)‎.

Αποστολή βιογραφικών στο e-mail: info@blueschild.com

Ζητούνται άμεσα άτομα με άριστες γνώσεις της ελληνικής και της γερμανικής γλώσσας (ει δυνατόν με δημοσιογραφική εμπειρία) για μεταφράσεις κειμένων από τα ελληνικά προς τα γερμανικά (για ηλεκτρονική εφημερίδα).

Θα προτιμηθούν όσες / όσοι έχουν τη γερμανική ως μητρική γλώσσα ή γνώσεις γερμανικής σε αυτό το επίπεδο.

Πληροφορίες στο τηλ.: 210 2821535 (6-8 μ.μ.).

Αποστολή βιογραφικών στο e-mail: antonpoly@gmail.com

Ο Παναγιώτης Παντελούκας γεννήθηκε το 21.5.1977 αποφοίτησε από τη Σχολή το 1995. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έκανε Μεταπτυχιακές σπουδές στο Ευρωπαϊκό και Διεθνές Δίκαιο – Πανεπιστήμιο Βρέμης, Γερμανία. Συμμετείχε στο πρόγραμμα Έρασμος στο Πανεπιστήμιο του Graz, Αυστρίας. Είναι Δικηγόρος Αθηνών (μαχόμενη δικηγορία) και Νομικός Σύμβουλος εταιρειών. Οι τομείς πρακτικής του είναι: Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο, Οικογενειακό Δίκαιο και Διεθνές Οικογενειακό Δίκαιο, Διεθνής απαγωγή τέκνων, Ευρωπαϊκό Δίκαιο, Δίκαιο Ακινήτων, Κατασκευαστικό Δίκαιο. Είναι μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, της Πανελλήνιας Εταιρίας Οικογενειακού Δικαίου και του Διεθνούς Δικηγορικού Συλλόγου (IBA). Έχει δημοσιεύσει στη γερμανική γλώσσα: «Menschenrechte» (Published by Ant.Sakkoulas Publishers, 9 November 2007) και έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια Οικογενειακού Δικαίου (Στοκχόλμη – ΣΟΥΗΔΙΑ, Τρίερ – ΓΕΡΜΑΝΙΑ) και εκτός από Ελληνικά μιλά Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά και Ισπανικά. Είναι νυμφευμένος με την Tina Spinelli (Ιταλίδα) και πατέρας του Ιωάννη που γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 2011.

Die griechischsprachige Theatergruppe unter der Leitung von Frau Elena Karakouli fuhrt am 28/3, 29/3 und 31/3 um 20.30 Uhr das Stuck “Antigone” nach Anouilh und Sophokles in der Aula der Schule auf.

“Antigone” (nach Anouilh und Sophokles)

Unsere Theatergruppe prasentiert dieses Jahr eine moderne Version der “Antigone” – ein politisches Gleichnis. Antigone: ein eigensinniges Kind, das sich weigert in einer von den Gesetzen der Erwachsenen geschaffenen Welt gro? zu werden.

Werkautor Jean Anouilh, einer der renommiertesten franzosischen Dramatiker, ist von der antiken Tragodie von Sophokles inspiriert. Das einaktige Werk wurde zum ersten Mal 1944 wahrend der Besatzungszeit in Paris aufgefuhrt.

In der “Antigone” von Anouilh gibt es im Gegensatz zum Originalwerk von Sophokles keine Gotter. Die Tragodie der modernen Welt wird nicht durch die Macht der Gotter sondern durch die harten Gesetze der Menschen bestimmt. Die Welt des Werkes ist voll von Betrug, Intrigen, Eigennutz, Lugen, kleinen und gro?en Kompromissen. Antigone ist ein ungeduldiges und undiszipliniertes Kind, Kreon ein praktischer Mensch – von seiner eigenen Rolle ermudet. Eurydike ist eine zartfuhlende Frau, die fur die Armen von Theben strickt, wahrend es sich bei Hamon um einen jungen Mann handelt, der – wie auch Ismene – Tanz und Unterhaltung liebt. Die Pflegemutter ist besorgt und furchtet, sie sei zu alt. Der Bote ist ein blasses Kind, das nicht gerne redet. Die Wachter haben schlie?lich ihre kleinen Sorgen und spielen Karten.

Unsere “Antigone” basiert hauptsachlich auf dem Werk von Anouilh und beinhaltet aber auch Ausschnitte aus Sophokles. Das Streitgesprach zwischen Antigone und Kreon findet im Werk hinter verschlossenen Turen statt. Wir haben uns entschlossen, bei unserer Auffuhrung die Turen zu offnen – der Konflikt wird zu einem offentlichen Schauspiel, einer dynamischen Debatte, an der auch ein dynamischer Chor teilnimmt.

Diese Auffuhrung ist den Schulern gewidmet, die darauf bestanden haben, es zu wagen. Das Beharren der “alten” (Antonis, Despina, Odysseas, Daphni, Thodoris, Nikos), der entwaffnende Vorschlag unseres Absolventen Nikos, der die Originalmusik fur das Werk komponiert hat, aber auch die Begeisterung und die Ideen aller “jungeren” unserer Gruppe haben mich uberzeugt, diesen gro?en Schritt zu wagen. Ich habe das Gefuhl, dass sich unsere Gruppe unter Teilnahme von alten und neuen Mitgliedern in ihrer kreativsten Phase befindet. Ich danke ihnen allen!

Elena Karakouli

Μετά τα αποτελέσματα των εκλογών της 26ης Φεβρουαρίου συγκροτήθηκε την Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014 σε σώμα.

Παρόντες ήταν και οι 9 εκλεγέντες:

Κωστής Αντωνετσής (91)

Λίζα Γεωμπρέ (73)

Κώστας Γαλάνης (74)

Άγγελος Κωβαίος (88)

Μάκης Δριμαρόπουλος (73)

Πέτρος Πετρακόπουλος (72)

Μαριλένα Φατσέα (76)

Βασίλης Χαρισόπουλος (73)

Σοφία Χριστοφορίδου (80)

Έπειτα από ψηφοφορία ορίσθηκαν:

Πρόεδρος: Κώστας Γαλάνης

Αντιπρόεδρος: Λίζα Γεωμπρέ

Γενικός Γραμματέας: Βασίλης Χαρισόπουλος

Ταμίας: Κωστής Αντωνετσής

Δημόσιες Σχέσεις και Μάρκετινγκ: Μαριλένα Φατσέα

Υπεύθυνος Ελληνογερμανικών Σχέσεων: Άγγελος Κωβαίος

ενώ επελέγησαν οι υπέυθυνοι Berufsbörse, Τύπου, Πολιτιστικών,Υποτρόφων, Δικτύωσης και Δικτύωσης Φοιτητών Εξωτερικού.

Customer Support Job Offer in Greece for German Native Speakers _ Fluency in English

On behalf of one of our clients, a leading multinational CRM company, we are now recruiting enthusiastic candidates to join the Spanish speaking team of a Multicultural Working Environment.

The job is located in Athens – Greece.

Job Description

• Answering inbound calls and e-mails
• Resolving client queries and problems.
• Providing high level of customer service and technical support.

Profile of the successful candidates:

• Native speaking or possessing excellent knowledge of the German language.
• Excellent knowledge of English language.
• Good knowledge of PC
• Excellent communication and interpersonal skills as well as aptitude to follow strict procedures and policies, being part of a multinational company

The company offers:

• Competitive remuneration package
• Full relocation package (ie flight ticket, hotel accommodation, full assistance tax papers, apartment search e.t.c.)
• Opportunity to work as part of a leading and well-respected international company within a highly-driven team of young professionals
• Training and career development opportunity

Take the opportunity to join the team & sent us your cv in the following email address es@icap.gr quoting the reference code GRM0614

All information received will be treated with strict confidentiality.

Πιστοί στην παράδοσή τους οι Απόφοιτοι του ’61, γνωστοί ως Gruppe 61, συναντώνται τέσσερεις φορές το χρόνο στα ηλιοστάσια και στις ισημερίες. Έτσι και την φορά αυτή, την Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014, στο γνωστό στέκι τους το Tennis Club του Χαλανδρίου, βρεθήκανε όλοι σχεδόν, κόψανε την πίτα τους επιφυλάσσοντας μία έκπληξη με μορφή μαγκούρας στον άτυπο “πρόεδρό” τους Γιώργο Κορφιάτη, γιορτάσανε τα γενέθλια του Γιώργου Βιδάλη, ακούσανε τα πειράγματα του Γιάννη Γεωργακάκη, ως εκπροσώπου άτυπης “αντιπολιτεύσεως”, δεχθήκανε τα δώρα της Ούρσουλας Τρύφωνος, η οποία μόλις είχε εορτάσει τα γενέθλιά της, αλλά ήταν ευτυχείς και κόσμιοι. Όλοι κάθισαν γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι και ο Έρμπερτ Χαν τους απαθανάτισε με τη φωτογραφική του μηχανή. Παρόντες εκτός των προαναφερθέντων ήσαν και: ο Μιχάλης Παπαδόπουλος, η Αλίκη Ορφανού-Στάικου με το συζυγό της Γιάννη Στάικο (απόφοιτο του 1962), η Ρέα Αργυριάδου με τον σύζυγό της Γιάννη Μυλωνά (αμφότεροι καθηγητές στη Σχολή), ο Γιάννης Γεωργακάκης με τη σύζυγό του Μαρίνα, η ΜαρίναΓαβριηλίδου-Χριστάκου, ο Μάρκος Γουζέλης, ο Γιάννης Καρελάς, η σύζυγος του Γιώργου Κορφιάτη Αντριάνα και ο Νίκος Αβράσογλου με τη σύζυγό του Τζένη. Την παρέα συμπλήρωσαν η Τένια Παπαδάκη και ο Κώστας Γαλάνης σαν φίλοι και τιμώμενοι εκπρόσωποι του Συλλόγου των Αποφοίτων, ενώ εκτός από τον WalterFischaber, που είχε επαγγελματικές υποχρεώσεις, δεν κατάφεραν να έρθουν η Άννα Γκανά, ο Βασίλης Σαλαπάτας, ο Γιώργος Χριστόπουλος-Γερουλάνος, Μαριάνθη Πολίτου και ο Σπύρος Τσερώνης.

Η G61 πέραν των τακτικών συναντήσεών τους έχουν επιτύχει να είναι δεμένοι πρώτα σαν φίλοι και μετά σαν παλαιοί συμμαθητές.

Πολύ μεγάλη η επισκεψιμότητα του site του Συλλόγου των Αποφοίτων από τη στιγμή της δημιουργίας του τον Αύγουστο του 2012 όταν αντικατέστησε το προηγούμενο.

Με τη βοήθεια εργαλείων όπως τα Google Analytics παρουσιάζουμε την καμπύλη από το ξεκίνημα της σχολικής περιόδου 2012-13 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2014, όπου το “πενιχρό” ενδιαφέρον των 200 επισκεπτών το μήνα έχει φτάσει σήμερα να ξεπερνά τους 14.000 στις περιόδους υψηλής δραστηριότητας του Συλλόγου αποδεικνύοντας ότι το site αποτελεί πλέον το σημαντικότερο εργαλείο επικοινωνίας των αποφοίτων, και όχι μόνον, με τον Σύλλογο, ενώ το ίδιο αναδεικνύεται σε ένα site υψηλής επισκεψιμότητας ίσως το σημαντικότερο μεταξύ των sites των αποφοίτων άλλων σχολείων.

Οι Απόφοιτοι του Πολέμου ήταν το πρώτο μεγάλο γεγονός που διοργανώθηκε στη Σχολή, ακολουθεί η περίοδος του καλοκαιριού που το σχολείο ήταν κλειστό και συνεχίζει με ανοδική πορεία το ενδιαφέρον, αρχικά με το Oktoberfest και μετά με την Ημέρα Ευκαιριών Εργασίας.

Μελετώντας το ενδιαφέρον από τις διάφορες χώρες, πέραν της Ελλάδας από όπου έχουμε τις περισσότερες επισκέψεις με 175.763 hits σε 19.509 σελίδες, ακολουθεί η Γερμανία (15.606), οι ΗΠΑ (8.409), η Κύπρος (7.859), η Μεγάλη Βρετανία (2.430), κλπ.

Με την βοήθεια του ίδιο εργαλείου, δίνουμε τα downloads των επισκεπτών, δηλαδή τα αρχεία που επέλεξαν να κατεβάσουν από το site στον υπολογιστή τους. Σε καμία περίπτωση, δεν πρέπει αυτή η κατάταξη να μπερδεύεται με τα πιο δημοφιλή άρθρα, διότι ένα άρθρο όσο δημοφιλές και να είναι, άμα δεν έχει επισυναπτόμενο (attachment) δεν μετέχει στη λίστα αυτή.

Δηλώστε τη συμμετοχή σας στο Doctors Day

Δηλώστε τη συμμετοχή σας στο Nurses Day

Ο Νικόλας Τριήρης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 15 Σεπτεμβρίου 1978 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1996. Είναι απόφοιτος του τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστήμιου Πειραιά και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου MBA (Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων) επίσης του Πανεπιστημίου Πειραιά. Εργάστηκε επί σειρά ετών ως οικονομολόγος και τώρα ασχολείται μόνο με τη μουσική. Είναι αυτοδίδακτος παίχτης του τρίχορδου μπουζουκιού από τα δεκαέξι του χρόνια. Η μεγάλη του αγάπη για τη μουσική και το όργανο τον ώθησαν να αφιερώσει πολλές ώρες για τη μελέτη και την ενασχόλησή του με αυτά. Κύριο πεδίο ενασχόλησης αποτελεί το παραδοσιακό, ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι. Έχει παίξει σε ταβέρνες, κουτούκια, συναυλίες και εκδηλώσεις. Το 2010 παρακολούθησε μικρό αριθμό μαθημάτων με το μεγάλο δεξιοτέχνη Νίκο Τατασόπουλο. Το 2014 εντάχθηκε ως βασικό μέλος στην ορχήστρα “Μανώλης Ρασούλης” στην οποία συμμετέχουν οι μουσικοί:Λάζαρος Σαμαράς (ακορντεόν, πιάνο, πλήκτρα), Δημήτρης Μαρινόπουλος (κιθάρες), Δημήτρης Πάντος (κιθάρες), Γιάννης Πλαγιαννάκος (μπάσο), Θανάσης Σοφράς (μπάσο), Δημήτρης Μποσινάκος (drums), Μιχάλης Ορφανίδης (drums)οι τραγουδιστές:Σοφία Παπάζογλου, Παντελής Θεοχαρίδης, Ζωή Παπαδοπούλου, Ναταλία Ρασούλη και οι guest:Μανώλης Λιδάκης, Γιώργος Μαργαρίτης, Λιζέτα Καλημέρη, Βασίλης Λέκκας, Αγάθωνας, Αργύρης Μπακιρτζής, Μαρία Κώτη, Δημήτρης Ζαχαριουδάκης, Γιώργος Σαρρής, Νένα Βενετσάνου, Βάσω Αλαγιάννη, Πέτρος Βαγιόπουλος, Γιώργος Καζαντζής, Ανδρέας Καρακότας, Σπύρος Γραμμένος κ.ά.

Δισκογραφία:

“Το αυγό του Κολόμπου”, Νίκου Βερόπουλου, 2007

“Ξένων δοχείο”, Νίκου Βερόπουλου, 2007

“Πόλη-Εποχές- Άνθρωποι”, Λαβύρυθμος, 2008

“To βαλς του Απρίλη”, Λάζαρου Σαμαρά, 2013

“Της ημέρας τα σκοτάδια”, Δαμιανoύ Πάντα, 2014

“Ζώη απ’ το παράθυρο”, Λαβύρυθμος, 2015

“Ό,τι κι αν ακούσεις”, Πάνου Ράπτη – Οδυσσέα Ιωάννου, Μίλτος Πασχαλίδης, 2016

“Επιλογές Α” και “Επιλογές Β”, Τεχν-Άσματα, 2017

“Ατέρμονες Γέφυρες”, Λάζαρου Σαμαρά, 2017

“Η Χαρά”, Τεχν-Άσματα, 2018

Δικές του συνθέσεις:

Γιασεμί (ορχηστρικό)

Η Σιγανή Φωτιά

Επτά (ορχηστρικό)

Να’μασταν δύο όνειρα

Σε αυτές τις δουλειές συνεργάστηκε με τους μουσικούς:

Νίκος Τατασόπουλος (μπουζούκι), Μανώλης Πάππος (μπουζούκι, ούτι), Κώστας Ζαριδάκης (μπουζούκι), Πετρολούκας Χαλκιάς (κλαρίνο), Θανάσης Σοφράς (κόντρα μπάσο), Γιάννης Πλαγιανάκος (κόντρα μπάσο), Λάζαρος Σαμαράς (ακορντεόν), Θοδωρής Ρέλλος (κλαρίνο), Βασίλης Γιαννίσης (βιολί), Ηρακλής Βαβάτσικας (ακορντεόν),Μανώλης Καρπάθιος (κανονάκι), Δημήτρης Πάντος (κιθάρα), Μιλτιάδης Παπαστάμου (βιολί), Θανάσης Ζαχαρόπουλος (κιθάρα), Εύη Κανέλου (κρουστά), Κώστας Βλαχόπουλος (φυσαρμόνικα), Βασίλης Τριάντης (λαούτο), Τατιάνα Θεολόγου (τσέλο)

και τους τραγουδιστές:

Μίλτος Πασχαλίδης, Γιάννης Ντουνιάς, Ζαχαρίας Καρούνης, Κώστας Μάντζιος, Αλέξανδρος Χατζής, Φωτεινή Βελεσιώτου, Ελένη Δήμου, Ειρήνη Χαρίδου, Βασίλης Γισδάκης, Ρίτα Αντωνοπούλου, Σωτήρης Παπατραγιάννης

Άλλες συνεργασίες: Μαρία Κατινάρη, Γιώργος Τζώρτζης, Σοφία Κουρτίδου, Φίλιππος Πλακιάς, Βασίλης Μασσαλάς, Βασιλική Παπαϊωάννου

Αποτελεί ιδρυτικό μέλος του μουσικού σχήματος “Τεχν-Άσματα”, το οποίο αποτελείται από τρεις μουσικούς και φίλους, που έσμιξαν τον Σεπτέμβρη του 2015 με κοινό στόχο την καλλιτεχνική απόδοση, έντεχνων, λαϊκών και ρεμπέτικων ήχων,με σεβασμό στις πρώτες και αυθεντικές εκτελέσεις των δημιουργών τους, καθώς και τη δημιουργία νέων,δικών τους συνθέσεων. Μέσα από το Σχήμα αναζητά νέους τρόπους μουσικής έκφρασης με όργανα όπως άταστο μπουζούκι, μπουζούκι με μπερντέδες, καθώς και με τα γνωστά σε όλους λαούτο, τζουρά, μπαγλαμά. Από το 2010 διδάσκει συστηματικά μπουζούκι σε νέους και έμπειρους παίχτες, παρέχοντας τις θεωρητικές του γνώσεις τόσο στο δυτικό σύστημα μουσικής (κλασσική παιδεία) όσο και στον ανατολικό (βυζαντινή, μακάμ) στα εξής μέρη

Σχολή Παραδοσιακής Μουσικής “Γέφυρες”

Ωδείο “Θαλής”

11ο Δημοτικό Σχολείο Αχαρνών

ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ άτομα για να εργαστούν σε ξενοδοχείο στο νομό Ηλείας, για όλη τη θερινή σεζόν Απρίλιος-Σεπτέμβριος, διαμονή-διατροφή εξασφαλισμένη.

• 1 κοπέλα υπεύθυνη fitness, με 2 έτη προϋπηρεσία σε ομαδικά προγράμματα yoga, stretching, aerobic κλπ. Απαραίτητη η γνώση αγγλικών και Γερμανικών.
• 1 κοπέλα νηπιαγωγό-παιδαγωγό Γερμανίδα, με 2 έτη προϋπηρεσία σε ενασχόληση με παιδιά.
• 1 σεφ executive με 5 χρόνια προϋπηρεσία και γνώσεις Αγγλικών.
• 1 γιατρόμε γνώσεις Γερμανικών.

  Αποστολή βιογραφικών andrianopouloum@oceansec.gr

  ή καλέστε στο 6940562936, 2610 454327, OCEANIC SOLUTION AE, ANDRIANOPOULOU MARIA

Ψάχνουμε για τις εθνικές και διεθνείς εταιρείες επιτυχημένους ανθρώπους που θέλουν να επενδύσουν στο επαγγελματικό τους μέλλον. Δουλεύουμε διακριτικά σε πολλούς επαγγελματικούς τομείς. Αυτό ισχύει τόσο για τους εταιρικούς πελάτες μας όσο και για τους πιθανούς υποψηφίους που θέλουν μια αλλαγή σταδιοδρομίας.

Ψάχνουμε για εργατικό προσωπικό στην Ελβετία στους παρακάτω επαγγελματικούς τομείς:

Ιατροί όλων τον ειδικοτήτων

Ιατροί χωρίς ειδικότητα

Νοσηλευτές και νοσηλεύτριες

Φυσιοθεραπευτές και φυσιοθεραπεύτριες

Ιατρική ειδικότητα στην Ελβετία

Πολιτικοί μηχανικοί

Αρχιτέκτονες

Τομέας Οικονομικών & Διοικητικών Υπηρεσιών Τομέας πληροφορικής

Απαραίτητες γλώσσες είναι τα γερμανικά, γαλλικά η ιταλικά και σε κάποιες περιπτώσεις φτάνουν τα αγγλικά.

Είναι απαραίτητο να μεταφράσετε όλα τα σημαντικά έγγραφά σας (βιογραφικό, πτυχίο, δίπλωμα ξένης γλώσσας κ.α.) και να δώσετε γραπτά όλες τις απαραίτητες διευκρινίσεις για ότι νομίζετε πως δεν θα είναι απόλυτα κατανοητό σε κάποιον που δεν ζει στην Ελλάδα ανάλογα με τις απαιτήσεις κάθε θέσης εργασίας ξεχωριστά.

Σας παρακαλούμε να μας στέλνετε το βιογραφικό σας στο E-mail της εταιρίας: info@omegajobs.ch

Η μεσόφωνος Μαίρη Μαρκέτου, απόφοιτος του 1971, τραγουδά στην παράσταση «Η κυρία του σεληνόφωτος»

Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, το ομορφότερο θέατρο της Ελλάδας, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας – 8 Μαρτίου – παρουσιάζει ένα τριήμερο αφιέρωμα στην γυναικεία θεατρική έκφραση, με τον γενικό τίτλο Γυναικών… Μονόλογοι, σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο , στη Κεντρική Σκηνή αλλά και στο Φουαγιέ.

Η Ρένη Πιττακή με την παράσταση Η κυρία του σεληνόφωτος του Γιώργου Σισιλιάνου, η Μαρίνα Ασλάνογλου με τον Τζόρνταν των Άννα Ρέυνολντς και Μόιρα Μπουφίνι, η Υρώ Μανέ με τον Συμβολαιογράφο του Νίκου Βασιλειάδη και η Εύα Κεχαγιά με το Μorendo ένα μονόλογο για την ζωή της Μαρίας Κάλλας , θα συναντηθούν στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, για να αφηγηθούν ιστορίες γυναικών.

Ρένη Πιττακή Η κυρία του σεληνόφωτος

Βασισμένη στο πολύ γνωστό σκηνικό ποίημα του Γιάννη Ρίτσου «Η σονάτα του σεληνόφωτος» είναι η μονόπρακτη όπερα του Γιώργου Σισιλιάνου «Η κυρία του σεληνόφωτος»

Γραμμένο το 1977 το έργο από τον Γιώργο Σισιλιάνο, έναν από τους σημαντικότερους συνθέτες της ελληνικής μουσικής πρωτοπορίας ,ανέβηκε για πρώτη φορά από το Ανοιχτό Θέατρο σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη.

Μια ηλικιωμένη γυναίκα μιλάει σε έναν νέο κάποιο ανοιξιάτικο βράδυ. Εκείνος παραμένει αμίλητος. Ο σπαρακτικός της μονόλογος φέρνει στην επιφάνεια ανεκπλήρωτες επιθυμίες, την ανάγκη της επικοινωνίας, αλλά και τη ματαίωσή της, τον ίλιγγο του υπαρξιακού κενού και τη μοναξιά. Στο τέλος η εξομολόγηση καταλήγει σ’ ένα ανεπίδοτο γράμμα…

Η μονόπρακτη αυτή όπερα είναι γραμμένη για μεσόφωνο και μικρό ενόργανο σύνολο. Συμμετέχουν η ηθοποιός Ρένη Πιττακή στο ρόλο της Γυναίκας με τα μαύρα, η μεσόφωνος Μαρία Μαρκέτου, ο Άρης Παπαδόπουλος στο ρόλο του Νέου. Aφηγητής ο Ηλίας Κουντής.

Μουσικοί: Γιάννης Ρωμανός (βιόλα), Ορέστης Τσεκούρας (κιθάρα), Γιάννης Σαμπροβαλάκης (κλαρινέτο).

Σκηνοθεσία: Ηλίας Κουντής

Διεύθυνση μουσικού συνόλου: Νίκος Βασιλείου.

Το έργο παρουσιάστηκε στο φουαγιέ της Εθνικής Λυρικής Σκηνής το Δεκέμβριο του 2013

Παραστάσεις– Φουαγιέ

Σάββατο 8 Μαρτίου 7.30 μ.μ / Κυριακή 9 Μαρτίου 8.00 μ.μ.

Τιμές εισιτηρίων

15 ευρώ [Κεντρική Σκηνή],

12 ευρώ [Φουαγιέ]

10 ευρώ [Φοιτητικό]

Προσφορά δύο παραστάσεις 20 ευρώ

[Κεντρική Σκηνή/Φουαγιέ]

Αγαπητοί πεζοπόροι, Όπως σας είχα γράψει, πήγα στο βουνό Φαρμακάς στα όρια ορεινής Κορινθίας με την Αργολίδα. Την πρώτη Κυριακή 9 Φεβρουαρίου ανέβηκα ποδηλατικά σε χωματόδρομους από το χωριό Πλατάνι. Σταμάτησα σε υψόμετρο 1100μ, εκεί που άρχιζαν τα χιόνια.

Προχτές (16 Φεβρουαρίου) πεζοπόρησα με τον Ορειβατικό Σύνδεσμο Αθηνών, στο ίδιο βουνό, με ανατολική προσέγγιση, από το χωριό Γυμνό. Κάναμε κορυφή μετά από πεντάωρη ανάβαση συν τρίωρο για κατάβαση.

Νομίζω ότι υπάρχει δυνατότητα για ευκολότερη πεζοπορία εκεί με δύο προϋποθέσεις:

– Ζεστότερο και στεγνώτερο καιρό, ίσως Απρίλιο

– Μέρος της ανάβασης σε βατούς χωματόδρομους με τερακίνητο αυτοκίνητο.

Το δια ταύτα: Ζητούνται πεζοπόροι που πιθανόν να διαθέτουν 4Χ4

Αν υπάρξουν εθελοντές έως τέλος Μαρτίου, το οργανώνουμε για αμοιβαία αποδεκτή

ημερομηνία, πριν η τις μέρες του Πάσχα!

Η θέα από πάνω ήταν θαυμάσια: Παρνασσός>Ζήρεια>Ολίγυρτος>Τραχύ >Αρτεμήσιο>Ταύγετος! βλέπαμε το ένα τρίτο της χώρας!

Με πεζοπορικούς χαιρετισμούς Τάσος Καβαδέλλας DSA’71

Να θυμηθούμε και το κάλεσμά μας:

Μετά τον ωραίο περίπατο στην Πεντέλη, θα άξιζε να πάμε σε βουνό, όχι μακριά, που έχει ομορφιά αλλά λίγοι το έχουν ακούσει. Μιλάω για τον Φαρμακά Κορινθίας. Έχω κάποια γνώση της περιοχής. Χρειάζεται αναγνώριση μονοπατιού /διαδρομής πριν οργανωθεί εκδρομή.

Βάζουμε την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου για εξόρμηση. Πρέπει να αρχίσουμε κατά τις 10:00, οπότε αναχώρηση από Αθήνα 8:00. Μερικοί δηλώσατε ενδιαφέρον. Κατά την Πέμπτη ας επιβεβαιώσουμε και κανονίζουμε λεπτομέριες.

Όποιος έχει γνώση του βουνού αλλά δεν θα έρθει, παρακαλώ ας μου γράψει τι γνωρίζει.