Ο Constantin Marti αποφοίτησε από την Σχολή το 1984. Σπούδασε μουσική το 1988-1992 στην Hochschule für Musik und Tanz Köln (Bachelor of Music IP Instrumentalpädagogik/Klavier) και Business Administration το 1992-1997 (Wirtschaftswissenschaften – Wirtschaftsprüfung, Finanzierung, Steuerrech) στο Universität zu Köln.
Μεταξύ 1984 και 1988 εργάστηκε στην Αθήνα στην εταιρεία Spyrman Ltd ως Financial Controller.
Απο το 1997 έως το 2001 εργάστηκε στο Ντύσσελντορφ στην KPMG ως Project Manager Audit κα το 2001-2002 στην εταιρεία Walmart στο Wuppertal ως Project Manager Finance.
Από το 2002 έως το 2004 ήταν Financial Manager στην Skillsoft στην Κολωνία και από το 2004 έως σήμερα στην εταιρεία MLP Finanzberatung SE, ενώ παράλληλα διατηρει από το 1992 και την δραστηριότητά του στην επιχειρήση Spyrman.
„Ernährungskrise: Das Problem der nächsten Jahrzente. Können Wissenschaft und Technik helfen?“
Mε ιδιαίτερη χαρά θα υποδεχθούμε στο αμφιθέατρο της Σχολής μας την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2022, στις 9:50. π.μ. την καθηγήτρια κ. Μαγδαληνή Κροκίδα, στο πλαίσιο της σειράς εκδηλώσεων Φυσικών Επιστημών, Science Moments.
Η ομιλήτρια θα αναπτύξει το θέμα: «Επισιτιστική κρίση :To πρόβλημα των επόμενων δεκατιών. Μπορούν η επιστήμη και η τεχνολογία να βοηθήσουν;» παρουσία των μαθητριών και μαθητών της 11ης και 12ης τάξης και στη συνέχεια θα δεχθεί ερωτήσεις από το κοινό και θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση.
Η κορυφαία επιστήμονας κ. Μαγδαληνή Κροκίδα, καθηγήτρια στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ, μιλά για καινοτόμες βιώσιμες λύσεις, που μπορούν να προσφέρουν η επιστήμη και η τεχνολογία, για την αντιμετώπιση της επιδεινούμενης – από τον πόλεμο στην Ουκρανία- επισιτιστικής κρίσης, διασφαλίζοντας αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.
Σας προσκαλούμε λοιπόν θερμά να παρακολουθήσετε και εσείς την εκδήλωση σε απευθείας μετάδοση μέσω live-streaming, ακολουθώντας στις 7.10.22 στις 9.50 τον σύνδεσμο:
https://us06web.zoom.us/j/81022429114
Προς διευκόλυνση σας μπορείτε να ενσωματώσετε την εν λόγω εκδήλωση στο προσωπικό σας ημερολόγιο στο outlook μέσω του συνημμένου αρχείου.
H πρόσβαση είναι επίσης εφικτή από την ιστοσελίδα του Σχολείου και το προφίλ της Σχολής στο Facebook.
Η ομιλία θα πραγματοποιηθεί στην ελληνική γλώσσα με ταυτόχρονη μετάφραση στη γερμανική.
Η εκδήλωση αυτή αποτελεί μια εξαιρετική ευκαιρία να γνωρίσετε, μέσω μιας ενδιαφέρουσας ομιλίας, εφαρμογές καινοτόμων μεθόδων και προηγμένων τεχνολογιών, που στόχο έχουν να αντιμετωπίσουν το ζωτικό και επίκαιρο θέμα της επισιτιστικής κρίσης.
Σας περιμένουμε.
Με φιλικούς χαιρετισμούς,
| Annedore Dierker | Φαίδρα Γρηγοριάδου | Κωνσταντίνος Τσόκολαρ | ||
| Διευθύντρια Σχολής | Υπεύθυνη προγράμματος Science Moments |
Χημεία και Μαθηματικά |
Γεννήθηκε στην Αθήνα και φοίτησε στη Γερμανική Σχολή και το Α΄Πρότυπο Γυμνάσιο Αθηνών. Σπούδασε μαθηματικά στο ΕΚΠΑ. Εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με τον καθηγητή Μιχάλη Μερακλή και με θέμα «Πολιτιστικές τάσεις στην περίοδο 1974-1989».
Εξέδωσε με τον ποιητή Κώστα Ριτσώνη το λογοτεχνικό περιοδικό “Οι φίλοι”.
Από τον Δεκέμβριο του 2005 διεύθυνε το περιοδικό Διαβάζω.
Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στον τύπο (Εξπρές, Οικ.Ταχυδρόμος, Βήμα). Είναι αρχισυντάκτης της ετήσιας πολιτιστικής έκδοσης Επίλογος.
Από το 2013 διευθύνει το ηλεκτρονικό περιοδικό για το βιβλίο “Ο Αναγνώστης” [www.oanagnostis.gr].
Έχει εκδώσει την πολιτιστική μελέτη «Τα περιττά και τα ουσιώδη» (Δελφίνι 1993). Έχει επιμεληθεί τους συλλογικούς τόμους “Η πολιτική οικονομία της παγκοσμιοποίησης”, σε συνεργασία με τον καθηγητή Κώστα Λαπαβίτσα, (Παπαζήσης, 2004), και “Περί ζώων: με λογική και συναίσθημα”, σε συνεργασία με την καθηγήτρια Άννα Λυδάκη (Ψυχογιός, 2011). Έχει συνεργαστεί στην φιλολογική έκδοση των Απάντων του Δημοσθένη Βουτυρά (εκδόσεις Δελφίνι, Στάχυ). Έχει εκδώσει τις συνομιλίες του με τους: Γεώργιο Μπαμπινιώτη («Οι πικρές αλήθειες της γλώσσας μου»(Μεταίχμιο, 2017), Ελένη- Γλύκατζη Αρβελέρ «Μια ζωή χωρίς άλλοθι»( Μεταίχμιο, 2017), Νίκο Χασαπόπουλο («Η αγωνία του ρεπόρτερ», Μεταίχμιο, 2017). Εξέδωσε τις συλλογές διηγημάτων ΜΕΖ (Καστανιώτης, 2005), «Ποιοι ακούνε ακόμα τζαζ;» (Κέδρος 2011), «Ιστορίες από το Μετς», Κέδρος, 2017). Είχε τη φιλολογική επιμέλεια στις σειρές «Το σκοτεινό τρυγόνι, Αλ. Παπαδιαμάντης (ΕΡΤ, 2011) και «Γενιά του΄30»(cosmote,2021)
https://www.politeianet.gr/sygrafeas/mpaskozos-n-giannis-26515
Γιάννης Ν. Μπασκόζος: “George Steiner, Πέθανε ένα λαμπρό μυαλό”
Ο Γιάννης Πανταζόπουλος συζητά με την πρόεδρο και συνιδρύτρια του World Human Forum, Αλεξάνδρα Μητσοτάκη, για το πρώτο συμπόσιο μιας σειράς ετήσιων συναντήσεων που φιλοδοξούν να τοποθετήσουν εκ νέου την Ελευσίνα σε παγκόσμιο επίπεδο ως σημείο αναφοράς σε θέματα συνειδητότητας, αυτοβελτίωσης και σύνδεσης με τον εαυτό μας, τους άλλους και τη φύση.
Ακούστε την συζήτηση της Αλεξανδρας Μητσοτάκη στα lifo podcasts
https://www.lifo.gr/podcasts/lifo-2023-eleysis/o-kosmos-hreiazetai-mia-nea-eleysina
Επάνω: η Ρόμυ Σνάιντερ στην αυλή της Μετσόβου το 1957 και στο κέντρο της ο Karl Heinz Böhm, συμπρωταγωνιστής της στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και λίγο πιό αριστερά με τα σκούρα γυαλιά η μητέρα της, Magda Schneider. Στην κορυφή της φωτογραφίας στο μέσον διακρίνεται ο Γυμνασιάρχης Γεώργιος Δημητράκος με μαύρα γυαλιά.
Αριστερά: Magda Schneider, Romy Schneider, Karl Heinz Böhm και ο διευθυντής της Σχολής Helmut Flume.
κάτω: η Αυλή ανάμεσα στα δύο κτίρια της Μετσόβου και της Πατησίων
German Speaking Inside Sales Operator: https://apply.smartcv.co/lalizas/job/vp4y
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν κα κάνουν αίτηση απευθείας στο link ή στο email recruiter2@lalizas.com
Η πλειονότητα των δημοκρατικών δυνάμεων ορθώς υποστηρίζει ότι οι εχθροί της δημοκρατίας πρέπει να νικηθούν με πολιτικά επιχειρήματα. Αν η πολιτική τάξη στη Γερμανία δεν είναι σε θέση να το κάνει αυτό, τότε είναι καθήκον των πολιτών να πάρουν την πρωτοβουλία.
“Το Βερολίνο δεν είναι Βαϊμάρη” – Οι μαζικές κινητοποιήσεις αποτελούν σημάδι ελπίδας
“Εμείς είμαστε ο λαός” φωνάζουν οι οπαδοί της ριζοσπαστικής δεξιάς “Εναλλακτική για τη Γερμανία” (AFD) και άλλων εξτρεμιστικών ομάδων στις συγκεντρώσεις τους. Στις ομιλίες, οι ηγέτες τους συκοφαντούν τις ελίτ και τους διανοούμενους που -σύμφωνα με το λαϊκιστικό αφήγημα- έχουν χάσει την επαφή με τη βάση. Προσβάλλουν και βρίζουν τους ανεξάρτητους δημοσιογράφους και το “παλιό σύστημα”. Ο κύριος στόχος της προπαγάνδας τους είναι τα πολιτικά κόμματα ενός κατεστημένου που θέλουν να καταργήσουν.
Ο Αλέξανδρος Κουδουνάς, που ανέλαβε πριν από λίγες ημέρες τη διεύθυνση της IWG για την Ελλάδα και την Κύπρο είναι απόφοιτος. Πρόσφατα (21.2.2024) έδωσε μία συνέντευξη στην εφημερίδα “Καθημερινή” για την αύξηση της ζήτησης ευέλικτων χώρων εργασίας στην ελληνική αγορά.
«Το 2023 η ζήτηση που μας εκδηλώθηκε από πιθανούς πελάτες ήταν τριπλάσια σε σχέση με τους χώρους που μπορούσαμε να διαθέσουμε. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο έχουμε ξεκινήσει μια προσπάθεια ανάπτυξης του δικτύου μας, ώστε να είμαστε σε θέση να ανταποκριθούμε στη ζήτηση αυτή και παράλληλα να καλύψουμε μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας της χώρας, τόσο στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης όσο και σε πόλεις της περιφέρειας»
https://www.kathimerini.gr/economy/562894303/enoikio-e-tin-ora-sto-airbnb-ton-grafeion/
Ο Σύλλογος Philadelphia διοργανώνει παρουσίαση του βιβλίου:
“Wir waren Menschen zweiter Klasse” στις 5 Μαρτίου στις 19.30
1040 Griechen, Geschäftsleute, Arbeiter, Taxifahrer, Studenten, zwischen 14 und 60 Jahre alt, meist aus den „roten“ Stadtvierteln Athens, Dourguti und Vyronas, wurden am 7. und 9. August 1944 bei blutigen Razzien von der SS und griechischen kollaborationistischen Sicherheitsbataillonen aufgegriffen und in das im Herbst 1943 eingerichtete KZ Chaidari bei Athen verschleppt.
Ο Ρόναλντ Μαϊνάρντους εντόπισε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Πέτρου Μάρκαρη στηνSüddeutsche Zeitung για τονWolfgang Schäuble:
Διάβασα τις γερμανικές εφημερίδες την νεκρολογίαγια τον Wolfgang Schäuble και αμέσως μετά τις αναφορές στις ελληνικές εφημερίδες. Η διαφορά είναι όπως η μέρα με την νύχτα. Τα γερμανικά άρθρα ήταν όπως ένα ρέκβιεμ, μία νεκρώσιμη ακολουθία. Στην Ελλάδα κυριαρχούσε στον Τύπο και προπαντός στα κοινωνικά δίκτυα το πορτραίτο ενός πολιτικού, που με την σκληρή του οικονομική πολιτική, οδήγησε την Ελλάδα στον γκρεμό.
Αυτή η άποψη δεν είναι ούτε νέα ούτε και περιορίζεται στονWolfgang Schäuble. Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από την δεκαετία του ’50 αναζητούν έναν ράστη, έναν θύτη, έτσι ώστε να μπορούν να παρουσιάσουν του ψηφοφόρους ως θυσία.
DER UNSICHTBARE ZOO, der neue Film von Romuald Karmakar, ehemaliger Schueler der DAS (geb.15.2.1965) hat heute Premiere auf der Berlinale.
Naeheres zum Film gibt es auf Romualds Site: https://www.romuald-karmakar.de/film/der-unsichtbare-zoo
DER UNSICHTBARE ZOO ist der zwölfte Film, den Romuald auf der Berlinale präsentieren darf, nach “Warheads” (1993) und “Das Himmler-Projekt” (2000) ist es die dritte dreitsündige Filmpremiere im Forum.
 |
 |
 |
 |
|||
| Κωνσταντίνος Βολανάκης | ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΗ | Πρώιμη Τυπογραφία | Βία στο σχολείο. Μας αφορά | |||
 |
||||||
| Μεταδιδακτορικες Υποτροφίες |
Η Ολυμπία (Λία) Ζάννου γεννήθηκε το 1926. Η Λία πήγε στη σχολή Μπερζάν και μετά στη Γερμανική Σχολή και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια το έτος 1938-39 στην Α’ Γυμνασίου και παραμένει έως την Γ’ Γυμνασίου το έτος 1940-41, αλλά αποφοίτησε από την Σχολή “Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου” (πρώην Μακρή). Ήταν κόρη του Ιωάννη Κ. Ζάννου και της Ελένης Παππά (κόρης του ιατρού Αλέξανδρου Παππά).
Φοίτησε στην Σχολή Καλών Τεχνών του Πολυτεχνείου Αθηνών γιατί είχε μεγάλο ταλέντο στη ζωγραφική.
Το 1947 παντρεύτηκε τον Κλέωνα Κέδρο, εγκατεστημένο στην Τεργέστη. Ο Κέδρος ασχολείτο με το εμπόριο και μετά με τα ναυτιλιακά. Απέκτησαν μαζί τρία παιδιά, τον Αλέξανδρο (1950), την Άννα (1951), που παντρεύτηκε τον γιατρό Διαμαντόπουλο και την Μαρίνα (1953), που παντρεύτηκε Μενέλαο Παπά. Ο Κλέων Κέδρος απεβίωσε το 1971 κι από τότε η Λία μοίρασε τη ζωή της ανάμεσα σε Τεργέστη κοντά στα παιδιά της, το Λονδίνο και την Αθήνα.
Απεβίωσε την 18.4.2018.
~ai-c11f46f5-867f-430c-bdfd-92408dbacd93_
H ελληνόφωνη θεατρική ομάδα της Γερμανικής Σχολής Αθηνών σας προσκαλεί στην τρομακτική κωμωδία «Οι Ηλίθιοι» του Νηλ Σάιμον. Από 5 έως 7 Απριλίου στις 20:00 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Γερμανικής Σχολής Αθηνών!
Βρισκόμαστε στα 1890, στο Κουλιέντσικοφ, ένα χωριουδάκι της Ουκρανίας. Οι κάτοικοι όμως του Κουλιέντσικοφ έχουν μια ιδιαιτερότητα: έχουν καταδικαστεί να είναι ηλίθιοι από τη μέρα που γεννιούνται, εξαιτίας μιας κατάρας που έπεσε πάνω τους πριν από διακόσια χρόνια! Ένας νέος δάσκαλος που έρχεται στο χωριό, ο Λέων Στεπάνοβιτς Τολτσίνσκυ, «εισβάλλει» σε έναν παράλογο και αλλόκοτο, γι’ αυτόν -και για μας-, κόσμο και προσπαθεί απεγνωσμένα να επικοινωνήσει με αυτόν. Ένας βοσκός, ένας δικαστής, ένας ταχυδρόμος, ένας χασάπης, μία εμπόρισσα, ένας γιατρός με την γυναίκα και την κόρη του κι ένας μοχθηρός κόμης, συνιστούν τον κόσμο των «Ηλιθίων». Ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί ξεδιπλώνουν μια απίστευτη ιστορία σε ένα χωροχρόνο που όλα είναι δυνατό να συμβούν. Kαι συμβαίνουν…
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές, Διασκευή-Σκηνοθεσία: Λήνα Ψυχογιού
Παίζουν: Γιώργος Χρυσανθίδης, Θοδωρής Δημητράς, Άννα Παπαοικονόμου, Λυδία Γκιζελή, Όλγα Κοκκίνη, Αλεξάνδρα Κακούρη, Ιωάννα Παπαοικονόμου, Ανδριάνα Νταγιαντά, Πέτρος Αξαρλής, Πέννυ Γεωργιάδη, Φαίη Κολοβού, Άγγελος Ρήγος
Σε ρόλο έκπληξη, ο Βασίλης Τόλιας
Σκηνική επιμέλεια: Δημήτρηs Χαλάτσης – Όμιλος Εργασίας Σκηνικών
Επιμέλεια βίντεο: Johannes Müller (περισσότερα…)
Η Margerite Huck γεννήθηκε στις 6.11.1931 στην Αθήνα. Ήταν κόρη του Paul Huck και της Δανάης Σώχου, το γένος Μαλακατέ. Φοίτησε για λίγα χρόνια στην Γερμανική και αν η Σχολή δεν είχε κλείσει το 1944, θα αποφοιτούσε το 1949.
Ο πατέρας της ήταν διπλωματούχος μηχανικός από την Βιέννη και ήρθε στην Ελλάδα ώστε να σχεδιάσει και να επιβλέψει την επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας. Στα χρόνια της γερμανικής κατοχής συνελήφθη δύο φορές, μία από τους Γερμανούς, με τους οποίος αρνήθηκε να συνεργαστεί, αλλά και από τις ομάδες αντίστασης που, λόγω της καταγωγής του, εθεωρήθη “φιλογερμανός”. Για ένα διάστημα μάλιστα εθεωρείτο νεκρός, αλλά τελικά διέφυγε και επέστρεψε στο σπίτι του. Είχε επιλέξει σαν τόπο διαμονής την Ελλάδα, νυμφεύθηκε Ελληνίδα και περιόδευσε σε όλη την χώρα απαθανατίζοντας με την φωτογραφική του μηχανή περιοχές και ανθρώπους και απεβίωσε το 1980.
Η οικογένεια απέκτησε δύο παιδιά την Μαργαρίτα (Γκρέτα) και τον Stefan, που φοίτησαν στην Γερμανική Σχολή, και δεδομένου ότι η Σχολή έκλεισε το 1944 και τα δύο παιδιά υποχρεώθηκαν να αλλάξουν σχολείο.
Η Γκρέτα, η οποία ήταν ιδιαίτερα καλλιεργημένη και μιλούσε, σαν την μητρική της, τέσσερεις γλώσσες (ελληνικά, γερμανικά, γαλλικά και αγγλικά), εργάστηκε ως διευθύντρια του γραφείου του Ν. Γρηγοριάδη, CEO των Διυλιστηρίων Ασπροπύργου, που εξαγοράστηκε το 1971 από την ΠΕΤΡΟΛΑ, του Ομίλου Ιωάννη Λάτση, η οποία συμμετείχε στην κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολης.
Παντρεύτηκε τον Φίλιππο Μπαλωμένο και απέκτησε μία κόρη, την Αθηνά, που αποφοίτησε από την Σχολή το 1983.
Απεβίωσε στις 10.7.2017. (περισσότερα…)
Η Άννα Λυμπεροπούλου αποφοίτησε από την Σχολή το 1966. Σπούδασε διερμηνέας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Εργάσθηκε ως Free lancer interpreter στην Κομισιόν, σε Στρασβούργο, Λουξ. και Βρυξέλλες, αλλά και σε άλλους διεθνείς ή ελληνικούς οργανισμούς.
Ο Γεώργιος Πολυκράτης, τρίτο παιδί του Δημητρίου και της Γερτρούδης, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1930 και σπούδασε ιατρός στο Πανεπιστήμιό της.
Εμφανίζεται στα μαθητολόγια της Αραχώβης την χρονιά 1940-41 στην 1η τάξη του 8-ταξίου (Ε’ Δημοτικού) και την επομένη 1941-42 στην ΣΤ’ Δημοτικού. Αν είχε συνεχίσει και παράλληλα η Γερμανική Σχολή δεν είχε κλείσει το 1944 θα αποφοιτούσε το 1948.
Παντρεύτηκε την οδοντίατρο Γεωργία Μπάκουλη, και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Δημήτρη και την Αλκυόνη. Ελληνολάτρης μέχρι υπερβολής, υπήρξε ενθουσιώδης ορειβάτης και καταδύτης, εραστής της ελληνικής φύσης. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα την δεκαετία του 1950 με νεανικά του έργα, δύο μικρές ποιητικές συλλογές και μία τραγωδία. Όμως η έντονα υπεύθυνη άσκηση της ιατρικής για πέρα από σαράντα χρόνια, δεν του άφησε περιθώρια να λειτουργεί παράλληλα και την ποίηση.
Στα μαθητολόγια της Αραχώβης εμφανίζονται και τα άλλα δύο αδέλφια (;) του:
Ο Ροβέρτος Πολυκράτης, γεννημένος και αυτός το 1930, και ο Γοδεφρείδος Πολυκράτης, γεννημένος το 1927
Η Λένα Σακαλή αποφοίτησε από τη Γερμανική το 1965. Σπούδασε στη Χαϊδελβέργη μετάφραση και στο Άαχεν Γερμανική Φιλολογία – Γλωσσολογία, ενώ επι σειρά ετών διδαξε γερμανικά σε αλλοδαπούς φοιτητές στο τμήμα Deutsch als Fremdsprache του RWTH Aachen. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα (1986 ή 1987) ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη διδασκαλία γερμανικών και τη μετάφραση με σειρά βιβλίων στο ενεργητικό της. Τα τελευταία χρόνια ασχολήθηκε επίσης με τη βιβλιοθηκονομία στο “Ίδρυμα Αικατερίνη Λασκαρίδη” έχοντας αναλάβει την επιμέλεια των συλλογών του Ιδρύματος. Έφυγε στις 6 Ιουνίου 2017.
Ο Βύρων Κουρουνιώτης γεννήθηκε το 1924 στην Αθήνα και έζησε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στην Καλλιθέα. ‘Ηταν γιός του Ιωάννη και της Ουρανίας και πρωτοεμφανίζεται στα μαθητολόγια της Σχολής στην Β’ Γυμνασίου την χρονιά 1937-38, παραμένει έως την Στ’ Γυμνασίου και αποφοιτά την χρονιά 1941-42 και όπως αναφέρεται στο βιογραφικό του όνειρό του ήταν να σπουδάσει στη Γεωπονική Σχολή της Γερμανίας. Όμως όταν έγινε η γερμανική Κατοχή εντάχθηκε στην αντίσταση, στην ΕΠΟΝ, στο αντάρτικο κίνημα και μετά στον ΕΛΑΣ. 19 ετών έφυγε στα βουνά και πολέμησε στο αντάρτικο Ρούμελης και μετά στην Πελοπόννησο.
Στη διάρκεια της Κατοχής έχασε τους 2 από τους 3 αδελφούς του. Ο μεγαλύτερος, ο Μικές Κουρουνιώτης, εκτελέστηκε από τους Γερμανούς ενώ ο μικρότερος, ο Αντώνης, πέθανε από φυματίωση λίγους μήνες πριν βρεθεί το εμβόλιο για τη φυματίωση.
Μετά την απελευθέρωση και τα Δεκεμβριανά συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο για εσχάτη προδοσία. Δεν εκτελέστηκε αλλά από το 1945 ως το 1949 «επισκέφθηκε» όλα τα όμορφα νησιά μας (τόπους εξορίας τότε) ως πολιτικός κρατούμενος: Αίγινα, Κέρκυρα, Σύρο και κατέληξε στη Γυάρο όπου μαζί με συγκρατούμενούς του, ενώ ζούσαν σε υποτυπώδη αντίσκηνα, έχτιζαν με βράχους που κουβαλούσαν μόνοι τους το «κολαστήριο» της Γυάρου όπως το ονόμαζε πάντα λέγοντας: «όταν μπήκαμε σ΄αυτή την κόλαση νοσταλγούσαμε τις σκηνές μας…»
Μετά το 1949 συνέχισε να είναι ενεργό μέλος του ΚΚΕ και της ΕΔΑ αργότερα. Παντρεύτηκε την Βασιλική Ζαχαρία και απέκτησαν μια κόρη την Ουρανία.
Στη Δικτατορία του 1967 γλύτωσε τη σύλληψη γιατί τον έκρυψαν επί ένα χρόνο, ίσως και περισσότερο, με κίνδυνο της ζωής τους, δύο «φιλοβασιλικές» και άρα υπεράνω πάσης υποψίας θείες του (από την πλευρά της γυναίκας του), που τον αγαπούσαν πάρα πολύ…
Κατάφερε να διαφύγει παράνομα στην Ευρώπη όπου έζησε κάποια χρόνια.
Απογοητευμένος από τη διάσπαση του ΚΚΕ το 1968 απομακρυνόταν, σταδιακά, από την ενεργό πολιτική δράση.
Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα ασχολήθηκε με το εμπόριο κινηματογραφικών ειδών και τον κινηματογράφο, μαζί με τον μόνο αδελφό του, που είχε επιβιώσει, τον Διονύση.
Μπορεί να μην κατάφερε να σπουδάσει γεωπονία όμως κατάφερε ν’αγοράσει ένα μικρό κομμάτι γης παραθαλάσσιο στην Αίγινα και ένα τρεχαντήρι. Σ’ αυτά αφιέρωνε όλον σχεδόν τον ελεύθερο χρόνο του μέχρι το τέλος της ζωής του ψαρεύοντας και αγαπώντας τη φύση και τα φυτά του. Κατάφερε να μεταμορφώσει ένα άγονο και αμμώδες έδαφος σ’ έναν μικρό παράδεισο δίπλα στη θάλασσα. Το έργο του συνεχίζει με περισσή αφοσίωση και ζήλο ο γαμπρός του Γιάννης Λάζαρης μέχρι σήμερα.
Πρόφθασε να χαρεί τον εγγονό του Αλέξη Κωτσόπουλο και τα δύο του δισέγγονα τον Βύρωνα και τον Άγγελο. Δεν πρόλαβε να γνωρίσει την δισέγγονή του Άννα.
Ενώ άντεξε παληκαρίσια όλες τις κακουχίες και τα βασανιστήρια δεν μπόρεσε ποτέ, μέχρι το τέλος, να συγκρατήσει τα δάκρυά του όταν θυμόταν την «επαίσχυντη», όπως την έλεγε, «Συμφωνία της Βάρκιζας» και την παράδοση των όπλων του ΕΛΑΣ.
Πέθανε το 2008 βαθειά πικραμένος από την «κατάντια», όπως έλεγε, και την πολυδιάσπαση του κινήματος.
(*) το βιογραφικό του το οφείλουμε στην κόρη του Ουρανία Κουρουνιώτη και είναι αναρτημένο μαζί με την φωτογραφία του στην ιστοσελίδα http://www.aylonfilmarchives.com/
