1939

papanastasiou kostasΟ Κωνσταντίνος Δ.Παπαναστασίου γεννήθηκε την 1η Απριλίου 1921 στη Αθήνα. Το πατρικό του σπίτι το Κολωνάκι βρισκόταν εκείνα τα χρόνια κοντά στην Γερμανική Σχολή της οδού Αραχώβης, το Dörpfeld Gymnasium, όπου πήγε αρχικά στο Νηπιαγωγείο και αργότερα στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο.

Επειδή όμως ήθελε να σπουδάσει νομικά έπρεπε να αφήσει την Γερμανική Σχολή και να μετακομίσει στην Σχολή Μακρή, όπου τελείωσε το Γυμνάσιο και πήρε το απολυτήριό του.

Το 1941 ξεκίνησε Νομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών μέχρι το 1943, όταν η Αθήνα ήταν σε καθεστώς Κατοχής από τα γερμανικά στρατεύματα. Έχοντας πάρει μέρος στην Αντίσταση συνελήφθη από την Στρατιωτική Αστυνομία και καταδικάστηκε σε θάνατο. Έμεινε ένα χρόνο στην απομόνωση στο Στρατόπεδο Συγκεντρώσεως του Χαϊδαρίου, κατάφερε όμως να επιζήσει.

Με την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων το 1944 πήγε να υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία. Στο μεταξύ είχε ξεσπάσει ο Εμφύλιος, όπου πολέμησε ως αξιωματικός.

Κατά την διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας ανέλαβε διοικητικές θέσεις σε γερμανικές και ελληνικές επιχειρήσεις όπως την Πειραϊκή Πατραϊκή και την Schenker.

Νυμφεύθηκε την Γερμανίδα Barbara von Rundstedt, με την οποία απέκτησε το 1969 τρίδυμα: τον Δήμο, τον Αλέξανδρο και την Μαρία Παπαναστασίου. Από τα τρίδυμα ο Αλέξανδρος και η Μαρία αποφοίτησαν από την Γερμανική Σχολή το 1987 (2η γενιά αποφοίτων), ενώ η Χριστιάνα και η Αλεξάνδρα Τριανταφύλλου, οι κόρες της Μαρίας και η Λυδία Παπαναστασίου, η κόρη του Δήμου είναι στην Γερμανική Σχολή (3η γενιά).

Το βιογραφικό επεξεργάστηκε η Μαρία Παπαναστασίου:

Unser Vater Konstntinos D. Papanastassiou wurde am 1. April 1921 in Athen geboren. In der Nachbarschaft seines Elternhauses im Stadtteil Kolonaki befand sich damals die Deutsche Schule Athen, das Dörpfeld Gymnasium, wo er zuerst in den Kindergarten ging und später die Grundschule und das Gymnasium besuchte. Da er in Athen Jura studieren wollte, musste er die Deutsche Schule verlassen und machte sein Abitur am Makri Gymnasium in Athen.

Im Jahre 1941 nahm er sein Jura Studium an der Athener Universität auf bis 1943, wo Athen von den deutschen Truppen besetzt wurde. Unser Vater, der sich dem Widerstand angeschlossen hatte, wurde von der deutschen Militärpolizei festgenommen und zum Tode verurteilt. Er saß 1 Jahr in Einzelhaft im Konzentrationslager in Xaidari. Er überlebte.

Nach dem Abzug der deutschen Besatzung 1944 meldete sich unser Vater zum Militärdienst. Inzwischen war der Bürgerkrieg in Griechenland ausgebrochen, in dem unser Vater, zuletzt als Offizier, mitkämpfte.

Während seiner beruflichen Tätigkeit, hatte unser Vater Führungspositionen für Deutsche und Griechische Unternehmen, Piraiki Patraiki und Schenker.

Unser Vater war mit unser deutschen Mutter Barbara von Rundstedt verheiratet und hatte mit ihr Drillinge bekommen (Dimos, Alexander und Maria Papanastassiou geb. 1969). Von den Drillingen haben Alexander und Maria die Deutsche Schule absolviert (Abitur 1987, 2. Generation Deutsche Schule Athen).

Heute besuchen, in der dritten Generation, Christiana Triantafyllou und Alexandra Triantafyllou, die Töchter von Maria Papanastassiou und Lydia Papanastassiou, die Tochter von Dimos Papanastassiou die Deutsche Schule Athen.

Maria und Alexander Papanastassiou

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο Αργύρης Θαλασσινός γεννήθηκε το 1922 και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1934-35 στην Β΄ Γυμνασίου και παραμένει έως την αποφόιτησή του το έτος 1938-39 στην ΣΤ’  Γυμνασίου.

Ο Παντελής Παντελούρης, πρώην Πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων μας ενημέρωσε:

Ψάχνοντας παλιά αρχεία ξαναέπεσα πάνω στο όνομα Αργύρης Θαλασσινός. Όλα τα χρόνια που ήμουνα στην Ελλάδα και κάναμε τους χορούς μας, τον είχαμε στην τιμητική επιτροπή μας. Ήταν Πρόεδρος του συλλόγου αποφοίτων της προπολεμικής  Γερμανικής. Ηταν Γενικός Διευθυντής της Triumph International – Greece. Τα διάσημα τότε γυναικεία εσώρουχα. Μας στήριζε και μας έδινε διαφημίσεις και δώρα για τη λαχειοφόρο. Είχε δυο κόρες στο γερμανικό τμήμα. Είχαμε και πολύ καλές προσωπικές σχέσεις. Οταν ήμουνα τη δεκαετία του ΄80 στην πρεσβεία της Βόννης με έπαιρνε συχνά τηλέφωνο και του έστελνα υλικό για τις διαλέξεις που έκανε για την Ελλάδα σαν πρόεδρος του Rotary Club  στην πόλη που έμενε. Δεν θυμάμαι που έμενε τότε. Τώρα μάλλον δεν ζεί πιά. Τον σκέφθηκα τώρα που κοιτάτε του αποφοίτους της Αραχώβης να δείτε αν υπάρχουν στοιχεία για αυτόν.

Δίπλα στο όνομα του Αργύρη εμαφανίζεται και το όνομα του Περικλή Θαλασσινού (41) (1923-), προφανώς αδελφού του, ο οποίος εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1934-35 στην ΣΤ’  Δημοτικού και παραμένει έως την αποφόιτησή του το έτος 1940-41 στην ΣΤ’  Γυμνασίου.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

kamaris konstantinos(*) αν είχε συνεχίσει στην Σχολή θα είχε αποφοιτήσει το 1939

Ο Κωνσταντίνος Καμάρης γεννήθηκε στις27.5.1921 και εμφανίζεται στα μαθητολογια πρώτη φορά τηνχρονιά 1926-27 στο Νηπιαγωγείο και ακολούθως από το 1927 έως το 1930 στις τρεις πρώτες τάξεις του Δημοτικού. Αμέσως μετά μετακόμισε στην Σχολή Μακρή (στην οδό Ιπποκράτους 5) και αργότερα στο Βαρβάκειο, από όπου και αποφοίτησε το 1939.

Την ίδια χρονιά, και μετά από εισαγωγικές εξετάσεις,εισήχθη στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του Πολυτεχνείου από όπου αποφοίτησε και στην συνέχεια υπηρέτησε την σταρτιωτική του θητεία επί 4 χρόνια στο εργοστάσιο οξυγόνου του Στρατού στο Χαϊδάρι εν μέσω του Εμφυλίου.

Η επαγγελματική του δραστηριότητα ξεκινά στην Χαλυβουργική στο εργοστάσιο Συρματουργίας στην οδό Πειραιώς με τακτικές μετεκπαιδεύσεις στο Ruhrgebiet της Γερμανίας και το Linz της Αυστρίας και όταν η Χαλυβουργικήεγκαινιάζει το εργοστάσιο στηνΕλευσίνα το 1961 αναλαμβάνει την επίβλεψη της κατασκευής και της λειτουργίας της υψικαμίνου, της πρώτης υψικαμίνου στην Ελλάδα, η οποία θα αναλάμβανε, όπως ανέφερε το ρεπορτάζ του Οικονομικού Ταχυδρόμου θα αναλάμβανε το έργο να λειώσει τα άχρηστα μέταλλα: “...ηαπίθανος θερμότης του κλιβάνου, που φθάνει 3.500 C βαθμούς, ρευστοποιεί βαθμηδόν τα παλαιοσιδηρικά, διά να τα μεταρέψη εντός τεσσάρων ωρών εις ένα φλογισμένον ρευστόν μίγμα, που μοιάζει με λάβα ηφαιστείου και που πρέπει να καθαρισθή διά να απαλλαγή από τα οξείδια και άλλα μη χρήσιμα υλικά”.

Συνταξιοδοτήθηκε το 1988, έπειτα από 40 χρόνια στην Χαλυβουργική, και έχοντας φθάσει στην θέση του Τεχνικού Διευθυντή.

Απεβίωσε στις 14.7.2013

Απο την wikipedia δανειζόμαστε μία φωτογραφία του Βαρβακείου:

1939 kamaris konstantinos varvakeios sxoli 1934

όπου επάνω αριστερά φαίνεται ο 13χρονος Κωνσταντίνος Καμάρης, ενώ κάτω φαίνεται η λεπτομέρεια της φωτογραφίας:

1939 kamaris konstantinos varvakeios sxoli 1934 leptomereia

1939 kamaris konstantinos xalivourgiki 1

με τον Βασιλιά Κωνσταντίνο το 1964

1939 kamaris konstantinos xalivourgiki 2

με τον Βασιλιά Κωνσταντίνο το 1964

Ιστορίες από το Αρχείο του ΟΤ: Η υψικάμινος της «Χαλυβουργικής»…

Από τα εγκαίνια της υψικαμίνου το 1963…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Με χαρά παραλάβαμε ένα Απολυτήριο της Γερμανικής Σχολής από τα χρόνια του Πολέμου. Πρόκειται για το απολυτήριο του Ηλία Ηλιόπουλου, απόφοιτου του 1939, που εκδόθηκε σαν σήμερα, πριν από 75 χρόνια, στις 8 Ιουλίου 1939, και στο οποίο φαίνεται η διέυθυνση “Αραχώβης 11”. Σήμερα το τμήμα της οδού Αραχώβης στη Νεάπολη, δίπλα στον Άγιο Νικόλαο Πευκακίων, έχει μετονομαστεί σε “Οκταβίου Μερλιέ”, προς τιμήν του διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου. Ως εκ τούτου η οδός Αραχώβης πλέον ξεκινά πλέον από το Νο 15 (κάτω από την Ασκληπιού), αλλά τα κτίρια της τότε Γερμανικής παραμένουν σχεδόν αναλλοίωτα. Τέλος, το απολυτήριο υπογράφει ο Kaspar, διευθυντής τότε της Σχολής.

1939 iliopoulos apolythrio1

1939 iliopoulos apolythrio2

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Κάντε Εγγραφή στο εβδομαδιαίο Newsletter

* indicates required
Συμπληρώστε το e-mail σας