Η Λίζα Γεωμπρέ διάβασε ξανά το “Άσμα Ασμάτων” σε μετάφραση του Γιώργου Σεφέρη και μας το προτείνει ανεπιφύλακτα. Για τους γνωρίζοντες η ανθολογία αυτή των ερωτικών / γαμήλιων τραγουδιών αποδίδεται στον ίδιο τον Σολομώντα.
Επιλέγουμε από το προλόγισμα του Γιώργου Σεφέρη δύο μικρά σημεία (ας μας συγχωρέσετε την μετατροπή του σε μονοτονικό και την αντικατάσταση της άνω τελέίας από κόμμα):
… Όμως τούτος ο σημερινός ελληνικός κόσμος, αν πρόκειται να πάψει να είναι πνευματικά υπανάπτυκτος, καθώς λένε, πρέπει να ζήσει με οικειότητα και να αγαπήσει αυτά τα κείμενα που είναι η κληρονομιά του κι η παράδοσή του, και τούτο πως να γίνει χωρίς μεταφράσεις; Είναι παράδοξο, αν πάει ο νους μας στις Γραφές, είναι αλήθεια παράδοξο να αναλογιστεί κανείς, πως ένας λαός Χριστιανικός και Ορθόδοξος, ο πιό Χριστιανός Ορθόδοξος του κόσμου, έζησε τους τελευταίους αιώνες -δεν ξέρω πόσους- σε μία μισοσυνείδητ συμβίωση με τα Ιερά Γράμματά του…
…Το Άσμα Ασμάτων βλάστησε, όπως είναι φανερό, ανάμεσα σ’ ένα ποιμενικό λαό, το λαό της Παλαιστίνης, είναι ένα γαμήλιο τραγούδι. Τα πρόσωπα που μας παρουσιάζει είναι η Νύφη, ο Άντρας, -τους υποδύονται ίσως οι δύο πρωταγωνιστές- και ο Χορός από γυναίκες ή και άντρες…
Αντιγράφουμε από την wikipedia:
Σύμφωνα με την ιουδαϊκή κατάταξη των βιβλικών έργων, το Άσμα Ασμάτων ανήκει στην τρίτη ομάδα των βιβλίων της Εβραϊκής Βίβλου, τα «Αγιόγραφα», ενώ σύμφωνα με τη χριστιανική, στη δεύτερη ομάδα, στα «Ποιητικά-διδακτικά» βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης.
Η έκφραση «άσμα ασμάτων», με την οποία επιγράφεται το έργο, είναι εβραϊσμός. Με ανάλογους συνδυασμούς ίδιων λέξεων, όπου η δεύτερη τίθεται σε γενική πληθυντικού (πρβλ. «άγια των αγίων»), δηλώνεται η υπέρθεση, οπότε ο τίτλος του βιβλίου σημαίνει: «Το πιο όμορφο τραγούδι».
Δείτε την καταχώρηση στην wikipedia…
Εμείς εντοπίσαμε και ένα άρθρο του 2018 που αναφέρεται στην μεταγραφή του Λευτέρη Παπαδόπουλου, πουερμήνευσε με μοναδικό τρόπο η Ειρήνη Παππά, σε μουσική Βαγγέλη Παπαθανασίου.