Ο Βασίλης Μαυρίδης ήταν στον Πόλεμο μαθητής. Ο αδελφός του Δάμος (Δαμιανός) μόλις αποφοίτησε το 1943 μπήκε πρώτος στο ΕΜΠ και αμέσως μετά κατετάγη στον ΕΔΕΣ του Ναπολέοντα Ζέρβα αναπτύσσοντας αντιστασιακή δράση εναντίον των Γερμανών και μάλιστα αναφέρεται στο βιβλίο του Σωτήρη Τσαμπήρα: “Ας μη βρέξει ποτέ, Το Οδοιπορικό του Ιερού Λόχου των Εθνικών Ομάδων Ελλήνων Ανταρτών”. Ο Βασίλης όμως, που έμεινε πίσω, υποχρεώθηκε για προφανείς λόγους να εγκαταλείψει το σχολείο. Ο καθηγητής Lautern, προκειμένου να προφυλάξει τον μαθητή του, ειδοποίησε τον πατέρα του ότι οφείλει να πάρει τον γιό του και να τον πάει σε άλλο σχολείο. Ο Βασίλης πήγε στου Μακρή, αλλά την πρώτη μέρα μετά την λήξη των μαθημάτων και χωρίς συνεννόηση βρέθηκε στην Αραχώβης με τον Τίτσιαν Παπαχρήστου και τον Κώστα Μάζα, διότι όπως έλεγαν και οι τρεις: την Γερμανική αισθάνονταν σαν σχολείο τους.
Vasilis Mavridis war während des Krieges Schüler. Sein Bruder Damos (Damianos) beendete1943 die Schule, war Erster an der Nationalen Technischen Hochschule Athen und trat danach sofort der Resistenz (ΕΔΕΣ) unter Napoleon Zerba bei, wo er beim Widerstand gegen die Deutschen tätig war (siehe Buch von Sotiris Tsabiras). Vasilis aber, der zurückblieb, musste aus ersichtlichen Gründen die Schule verlassen. Der Lehrer Lautern, offensichtlichen um seinen Schüler zu schützen, benachrichtigte den Vater mit der Bitte, seinen Sohn an einer anderen Schule anzumelden. Vasilis ging an die Makri-Schule, aber schon am ersten Tag nach dem Unterricht, fand er sich ohne jemand zu benachrichtigen, in die „Arachowis“ ein, zusammen mit Tizian Papachristou und Kostas Maza. Da alle drei behaupteten, dass die Deutsche Schule ihre Schule wäre.
Για να κλείσουμε και την ιστορία του Δάμου, ο Δάμος συνελήφθη από τους Γερμανούς και μαζί με άλλους τον πήγαιναν για εκτέλεση σαν “αντάρτη κομμουνιστή”. Ο Δάμος εξήγησε ότ δεν ήταν κομμουνιστής και ο Γερμανός που τον είχε υπό τον έλεγχό του είπε: – καλά δεν πειράζει. Δεν είσαι ακριβώς κομμουνιστής. Είσαι Nationalkommunist!
Ο Δάμος την γλύτωσε όχι εξ αυτού του λόγου, αλλά ανταλλάχθηκε με Γερμανούς αιχμαλώτους. Γύρισε στην Αθήνα, αρχικά εργάστηκε στην ΔΕΗ, όμως μετά τον θάνατο του πατέρα του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα εργάστηκε ως διευθυντής της SKF στην Ελλάδα (ρουλεμάν εκείνη την εποχή) και πέθανε από καρκίνο το 2001 σε ηλικία 76 ετών. Δείτε το βιογραφικό του…
Um die Geschichte von Damos zu vollenden: Damos wurde von den Deutschen festgenommen und zusammen mit anderen als „kommunistischer Widerständler“ zum Tode verurteilt. Damos erklärte er wäre kein Kommunist und der für ihn zuständige Deutsche erwiderte: „Gut, das macht nichts. Du bist nicht genau ein Kommunist, du bist ein Nationalkommunist!“ Damnos kam davon, nicht aus diesem Grund, sondern er wurde mit einem deutschen Gefangenen ausgetauscht. Nach seiner Rückkehr nach Athen war er erst bei der ΔΕΗ beschäftigt, arbeitete jedoch nach dem Unfalltod seines Vaters als Direktor bei der SKF Griechenland und starb 2001 an Krebs im Alter von 76 Jahren.
