Στα μαθητολόγια της Αραχώβης αναφέρονται τα ονόματα δύο μαθητριών:

της Ξένης Σκουζέ, και

της Μαρίας-Ελισάβετ Σκουζέ.

Η Ξένη Σκουζέ, αριστερά στην φωτογραφία, γεννήθηκε το 1924, πατέρας της ήταν ο Πέτρος Σκουζές, εμφανίζεται την χρονιά 1930-31 στην Α’ Δημοτικού και αποφοιτά από την Σχολή την χρονιά 1941-42 από την ΣΤ’ Γυμνασίου. Έστειλε την κόρη της Ελίζα Παπαδάκη στην Σχολή, η οποία αποφοίτησε από την Μετσόβου το 1967, και η οποία με τη σειρά της έστειλε τη δική της κόρη Άννα Παπαδάκη στο Μαρούσι, η οποία αποφοίτησε το 2008.

Η Μαρία-Ελισάβετ (Λίζα) Σκουζέ γεννήθηκε το 1925 καιήταν κόρη του Δημητρίου Σκουζέ, ο οποίος ήταν συγγραφέας, νομικός στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος  και διετέλεσε Δήμαρχος Αθηναίων το 1949. Στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνεται και το τρίτομο “Η Αθήνα που έφυγε”, όπου ο δεύτερος τόμος αφιερώνεται στην κόρη του Λίζα, αυτήν δηλαδή που εμφανίζεται στα μαθητολόγια της Αραχώβης την χρονιά 1937-38 στην Α’ Γυμνασίου και παραμένει έως την Ε’ Γυμνασίου την χρονιά 1941-42, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το 1943.

Η Ελίζα Παπαδάκη μαζί με την φωτογραφία της μητέρας της, Ξένης, εντόπισε και μία φωτογραφία από το προαύλιο της Αραχώβης υπογραμμίζοντας:

Η Ξένη άκρη αριστερά, δίπλα της η Νίκη Κεφαλά, κατόπιν Γουλανδρή. Τον καθηγητή δεν τον γνωρίζω.

Η οικογένεια Σκουζέ εμφανίστηκε τον 17ο αιώνα στην Αθήνα. Το πρώτο μέλος της οικογένειας που αναφέρεται είναι ο Νικόλαος Σκουζές (1640-1710), ο οποίος συμμετείχε στους αγώνες των Βενετών κατά των Τούρκων, ενώ ήταν μέλος και στην επιτροπή που στάλθηκε στον Μοροζίνι. Δισεγγονός του ήταν ο Γεωργαντάς Σκουζές (1776-1822), φιλικός και έφορος της Αθήνας καθώς και ο Παναγής Σκουζές, ενώ ο Στρατηγός Μακρυγιάννης είχε παντρευτεί την αρχοντοπούλα Κατίγκω (Αικατερίνη) Σκουζέ (1810-1877), κόρη του Χατζή Γεωργαντά Σκουζέ, από την οποία είχε αποκτήσει συνολικά 12 παιδιά: 10 αγόρια και 2 κορίτσια.

Ο Παναγής Σκουζές (1777-1847), που αναφέρεται ανωτέρω, ήταν Έλληνας έμπορος με πολυτάραχο βίο. Στα απομνημονεύματά του διέσωσε την ιστορία των Αθηνών του 18ου αιώνα. Μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια και την δυστυχία λόγω της οικονομικής δυσπραγίας του πατέρα του αλλά και λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν εκείνη την εποχή στην Αθήνα. Αρχικά έκανε διάφορες δουλειές και το 1804 έγινε ναύτης.

Ταξίδεψε μέχρι την Αμερική και παρακολούθησε τη ναυμαχία του Τραφάλγκαρ. Απέκτησε μεγάλη περιουσία και επέστρεψε στην Αθήνα πριν το ξέσπασμα της επανάστασης. Αμέσως επιδόθηκε σε αγορές εκτάσεων γης και ακινήτων καθιστώντας τον σε έναν από τους ισχυρότερους άνδρες της εποχής. Το 1820 μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία και το 1822 εκλέχτηκε δημογέροντας της Αθήνας. Έλαβε μέρος σε διάφορες μάχες κατά τη διάρκεια της επανάστασης και μάλιστα σ’ αυτήν της πολιορκίας της Ακρόπολης από τον Κιουταχή. Μετά την απελευθέρωση επιδόθηκε στο εμπόριο. Ίδρυσε τον Δήμο Αθηναίων. Άνοιξε μάλιστα και δική του τράπεζα, την πρώτη στην Αθήνα, αφού έγινε πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Η τράπεζα Σκουζέ λειτούργησε μέχρι το 1913.

Το 1841 συνέγραψε τα απομνημονεύματά του, τα οποία αναφέρονται στην περίοδο 1772 – 1796.

Απεβίωσε στην Αθήνα και γιοι του ήταν οι Γεώργιος και Σπυρίδων Σκουζές.