Είχε ολοκληρωθή η εαρινή επίθεση του Φασισμού (L’ Offensiva di primavera) , η οποία είχε αρχίσει την 9ην Μαρτίου και επερατώθη την 24ην Μαρτίου στα αφιλόξενα όρη της Αλβανίας, την οποία αυτή επίθεση παρακολουθούσε έως την 21ην Μαρτίου ο ίδιος ο Μουσσολίνι. Ήμασταν νικητές για το δίκαιο, διότι δεν θέλησαν να μας αφαιρέσουν την ελευθερία. Ο βάρδος της ελευθερίας, Κωστής Παλαμάς θα μηνύση στους πολεμιστές την πρώτη ημέρα του Απριλίου 1941 με το τελευταίο του ποίημα

Κι άν είναι , και στον πόλεμο μέσα, η Ζωή θυσία, 

ο τάφος είναι πέρασμα πρός την Αθανασία 

Κ. ΠΑΛΑΜΆ, Η Νίκη, Ανθολογία, εκδόσεις Εστία, Αθήνα 1986, σ. 436. 

Όμως , η νίκη δεν είχε εισέτι ολοκληρωθή. Ο αδελφός του Φασισμού καραδοκούσε και ο Ναζισμός έκανε την εμφάνισή του, αναίτια, αδόκητα και ανεπαίσχυντα την 6ην Απριλίου, όταν οι γερμανικές δυνάμεις έβαλαν από δύο μεθορίους ταυτόχρονα, την γιουγκοσλαβική και την βουλγαρική. Είχε σημάνει η ώρα των οχυρών. Το Ρούππελ έμεινε απόρθητο, ένα πραγματικό θαύμα της τεχνικής. Η χώρα μας είπε το δεύτερο ΟΧΙ!

Οι Γερμανοί κατακτητές έφθασαν τελικώς στην Αθήνα την Κυριακή του Θωμά, 27 Απριλίου 1941. Μια σημαντική λεπτομέρεια. Τον χρόνο που απαίτησαν να διανύσουν από την Θεσσαλονίκη έως τις Θερμοπύλες, όπου εδόθη μία μάχη, η τελευταία μάχη επί ηπειρωτικού εδάφους, τον ίδιο χρόνο χρειάσθηκε ο Ξέρξης από τον Άθω μέχρι τις Θερμοπύλες.

Την 27ην Απριλίου οι Γερμανοί κατακτητές ύψωσαν στο πλέον επιβλητικό χώρο της οικουμένης, στον Βράχο των Αθηνών, το πλέον σιχαμερό σημάδι τους. Οι Έλληνες έγιναν δούλοι των Γερμανών, αυτών που κάποτε εθαύμαζαν, με την ποίηση, την τέχνη, την λογοτεχνια, την μουσική.

Η χώρα μας υπήρξε η μόνη από τις κατακτηθείσες χώρες της Ευρώπης που δεν έστειλε στρατό στην Ρωσσία. Η μεγάλη Νίκη της Αλβανίας ακολουθήθηκε από την ατέλειωτη νύχτα της σκλαβιάς, που διήρκεσε 1.445 ημέρες αγώνος. Είναι η περίοδος της Πείνας, των φόνων, της Αντιστάσεως, αλλά και των συνεργατών των κατακτητών, που τελικά δεν πλήρωσαν. Δυστυχώς, δεν υπήρξε Κάθαρσις. Αυτή μόνον η θεϊκή πρόνοια έχει την δυνατότητα να την πραγματοποιήση, αυτήν που ο πολεμιστής ποιητής προσεφώνησε “της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ”.

Η σημερινή ημέρα, ανήμερα του Ευτυχίου, πατριάρχου της ΚΠολεως και του Πάπα Felix, κατά θεϊκή συγκυρία, όλοι εορτάζουν αυτή την ημέρα, ορθόδοξοι και καθολικοί, η ελληνική ιστοριογραφία δεν την αναφέρει, την λησμονεί. Ο γεραρός Φ. Σ. ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ την ενθυμείται και συνημμένως το κείμενο.

Την 6ην Απριλίου 2011, μεσούσης της κρίσεως, των μνημονίων και των διαδηλώσεων, ο Φ.Σ.ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ είχε οργανώσει μία ημερίδα με ομιλητές τον Κων/νο Δεσποτόπουλο (Σμύρνη 25.1.1913-Αθήνα 7.2.2016) και τον Στρατηγό ε.α. Δημήτριο Σκαρβέλη, επίτιμο Αρχηγό ΓΕΕΘΑ. Ο πρώτος, πολεμιστής στα Οχυρά, μας μίλησε για την μάχη των Οχυρών και πραγματικά κλάψαμε. Ο δεύτερος για την γεωπολιτική διάσταση της κατακτήσεως. Άλλωστε είναι και η ειδικότης του. Στην αίθουσα ήμασταν περί τα είκοσι άτομα.

Την αυτην ημέρα και ώρα , στην Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών, ετελείτο από το ίδρυμα Κρίσπη -Σαμαρά συνέδριο με θέμα την κρίση. Η αίθουσα κατάμεστη. Ο ΜΕΛΕΤΗΣ, το ενθυμείται, ομιλητής, είπε την ωραιότερη φράση , πού έκτοτε τον συντροφεύει :  Αναγέννηση δεν γίνεται με κατεδαφισμένα και φθαρμένα υλικά. Απευθυνόταν σε  παρισταμένους υπουργούς, πρώην και νύν, της εποχής, οι οποίοι έμειναν αμίλητοι και ο ΜΕΛΕΤΗΣ αποθεώθηκε.

Αναμένομεν την Αναγέννησιν. Δεν υπάρχουν κάν υλικά. Εσώθησαν!

Χρόνια πολλά στον Ευτύχιο και στην Ευτυχία, στον Φήλικα, ομοίως!

Ευτυχείτε!

Υ.Γ. Τον Απρίλιο 1941 ο Άξων υπέστη την πρώτη ήττα, όχι επί ευρωπαϊκού εδάφους, αλλά στο Κέρας της Αφρικής. Οι Βρεταννοί εισέρχονται στην Addis Ababa και παραδίδουν την εξουσία, μετά από πέντε έτη κατοχής (1936-1941) από την Ιταλία στον αυτοκράτορα Haile Selassie, τον περίφημο Ρας Τάφφαρι, φιλέλληνα και πατριδολάτρη. Η Αιθιοπία είναι πλέον κυρίαρχη! Ο Ρας Τάφφαρι επεσκέφθη δύο φορές την Αθήνα. Την πρώτη φορά το 1928, όταν και μας εδώρησε περί τα 600 βοδια, εξ ού και η ονομασία πλατεία Αβησσυνίας , και την δεύτερη , το 1953, όταν έλαβε χώρα αρχιερατικό συλλείτουργο στην Μητρόπολι των Αθηνών.  Ο ίδιος ανέγνωσε και το Σύμβολο της Πίστεως στην κοπτική.