Αργήσαμε, αργήσαμε και γλύστρισε μέσα από τα χέρια μας η ευκαιρία να καταγράψουμε όλα αυτά που συνέβαιναν στην “αυλή των θαυμάτων” όχι εκείνης της εποχής αλλά των χρόνων, που θα ακολουθούσαν. Γνωρίζαμε ότι ο Γεώργιος Ράλλης, ο Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης, η Νάτα Μελά, ο Απόστολος Πίτσος, η Νίκη Γουλανδρή, ο Ρένος Ρώτας, ο Αλέκος Κυριακός, η Σωσώ Χουτοπούλου, ο Κώστας Αξελός, η Έλλη Αλεξίου, η Ελένη Παπαδάκη, η Δέσπω Διαμαντίδου, ο Μιλτιάδης Καρύδης, ο Βύρων Θεοδωρόπουλος, η Έβη Τουλούπα, ο Γιοχάννες Παπαλέκας, η Μαρίεττα Ράδοβιτς, η Αλίκη Περρωτή, ο Αλέξανδρος Μακρής, ο Αργύρης Φορτούνας, ο Βασίλης Μαυρίδης, η Ηλέκτρα Αποστόλου, ο Πλάτων Παντελούρης, η Έρση Λάγκε, η Βεατρίκη Δημητριάδου άφησαν τα ίχνη τους στο χώμα της αυλής της Αραχώβης.
Ήταν οι μόνοι; Όχι βέβαια, ήσαν πολλοί άλλοι και άλλες και κάθε μέρα που ψάχνουμε όλο και ξετρυπώνουμε κάποια ονόματα. Πόσο σπουδαίο ήταν το σχολείο μας εκείνη την εποχή; Ήταν πολύ σπουδαίο, μάζευε την αφρόκρεμα της κοινωνίας. Όλοι θέλανε τα παιδιά τους να πάνε στη Γερμανική. Οι “επώνυμες” οικογένειες δεν το διαπραγματεύονταν και εμείς μόνο σήμερα φαίνεται ότι αγνοούμε παντελώς όλη εκείνη την αίγλη που περιέβαλε την Αραχώβης με τα δύο κτίσματα του Wilhelm Dörpfeld και την προσθήκη του Gustav Eglau με το Treppenhaus (κλιμακοστάσιο) που φιγουράρει στην αφίσα των “Αποφοίτων του Πολέμου”.
Για να είμαστε δίκαιοι θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η Σχολή έκλεισε δύο φορές: μία στον Α’ και μία στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και γιά πολλά παιδιά “χάθηκε” η συνέχεια. Πολλοί αλλάξανε σχολείο, πήγανε στου Μακρή ή αλλού, και κάποιοι απέφυγαν να πούνε ότι ήσαν στην Γερμανική Σχολή. Τέλος πάντων.
Περνώντας μιά μέρα από τα Βριλήσσια πήρε το μάτι μας μία επιγραφή, που έγραφε “Σχολή Ματέυ”.
Ποιός είναι ο / η Ματέυ; Ο καθηγητής Georg Alexander Mathéy ήταν ζωγράφος και γραφίστας, του οποίου η σύζυγος Πολυξένη ήταν μαθήτρια της Σχολής στο διάστημα 1908-1914, σχεδίασε το 1938 την καρφίτσα με το κεφάλι της Αθηνάς, που απετέλεσε το πρώτο σήμα της Γερμανικής Σχολής. Αυτά αναφέρει το site μας στην ενότητα “Σύλλογος / Έμβλημα”.
Και εδώ αρχίζουν τα πρώτα βήματα της έρευνας:
– ποιά είναι η Πολυξένη Ματέυ;
– ποιά είναι η οικογένεια της Πολυξένης;
Ε, λοιπόν ο πατέρας της Πολυξένης ήταν ο χημικός Όθων Ρουσόπουλος, ιδρυτής της «Εμπορικής και Βιομηχανικής Ακαδημίας», «πατριώτης βουλευτής και αντιβενιζελικός. Φίλος του Ίωνα Δραγούμη». Μητέρα της, η γεννημένη στη Λειψία από οικογένεια Καστοριανών γουναράδων Ελένη Ναούμ, «μια δραστήρια γυναίκα, φεμινίστρια, συνεργάτις της Καλλιρρόης Παρέν, διανοούμενη, που διάβαζε ακόμη και… Φρόιντ».
Η Πολυξένη σπούδασε με τον τότε φημισμένο καθηγητή πιάνου: Βόλντεμαρ Φρήμαν. Το 1922, είκοσι χρονών, τη συναντάμε στη Λειψία, όπου συνέχισε τις σπουδές της στο πιάνο και έγινε σολίστ. Το 1926 παντρεύτηκε στη Λειψία τον ελληνικής καταγωγής (Ματθαίου) Ρουμάνο ζωγράφο Georg – Alexander Mathey. Γνώρισε τον συνθέτη Carl Orff αργότερα, το 1934, ως καθηγητή , στο Μόναχο. Η ίδια λέει: « ‘Ενιωθα ότι το επάγγελμα του πιανίστα δε με ικανοποιούσε. Έτσι πήγα στο Μόναχο, στη θρυλική πια σχολή Günther , για να ασχοληθώ με έναν κλάδο που ανέκαθεν με τραβούσε: Μουσική και Κίνηση». Με αυτά τα εφόδια και την αγάπη της στο χορό, τη μουσική και τη διδασκαλία, ιδρύει το 1938 στην Αθήνα μια μοναδική στο είδος της σχολή.Η πινακίδα γράφει: «Σχολή Γυμναστικής, Ρυθμικής και Χορού, Πολυξένης Ματέϋ-Ρουσοπούλου».
Και δεν τελειώσαμε εδώ. Η αδελφή της Πολυξένης ήταν η Αγνή Ρουσοπούλου. Η Αγνή φοίτησε στη Νομική Σχολή Αθηνών, μία εκ των πέντε φοιτητριών του ακαδημαϊκού έτους 1918, από τις πρώτες δικηγόρους στην Ελλάδα. Στη συνέχεια, αφού πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Λειψία και στο Ρότσεστερ πάνω στο εργατικό δίκαιο, επέστρεψε στην Αθήνα όπου και ανέπτυξε πολύμορφη δράση στο γυναικείο κίνημα. Ήταν προϊσταμένη του νομικού τμήματος του Συμβουλίου Ελληνίδων και ένα από τα πιο δραστήρια μέλη της «Διεθνούς Ομοσπονδίας Γυναικών Δικηγόρων». Αρθρογραφούσε στα φεμινιστικά περιοδικά «Ελληνίς» και «Ο Αγώνας της Γυναίκας» για την κοινωνική πολιτική και την εργατική νομοθεσία, ασχολήθηκε με το μεταναστευτικό πρόβλημα, τα ποινικά δικαστήρια ανηλίκων, με ζητήματα κοινωνικής πρόνοιας και τοπικής αυτοδιοίκησης, καθώς και με ποικίλα άλλα θέματα (όπως με το ζήτημα της νομικής θέσης της γυναίκας στον Αστικό Κώδικα, την προίκα, τις παράνομες υιοθεσίες κλπ.)
Όλα αυτά βεβαίως υπάρχουν στα βιογραφικά των δύο κοριτσιών:
Στην ενότητα “Μουσική”: Πολυξένη Ματέϋ-Ρουσοπούλου…
Στην ενότητα “Οικονομία-Νομικά”: Αγνή Ρουσοπούλου…
Πολυπερπατημένη διαδρομή, τρίτη η τέταρτη φορά για μένα. Μόνο που προηγήθηκε η πυρκαγιά του 2021 αυτή την φορά..Το πρώτο κρύο φέτος. Τίποτα σπουδαίο για τέλος Νοέμβρη, 7 Κελσίου. Φυσάει όμως. Λιακάδα με εξαίρετη ορατότητα.Στο Τατόι, όπου αρχίζουμε, καμένα δέντρα. Από κάτω, χόρτο πράσινο και οι θάμνοι που δεν πεθαίνουν, σε πλήρη ανάπτυξη.Κουμαριές με κούμαρα, γλυστοκουμαριές με λείο κορμό, φυλίκια, πουρνάρια.Χωματόδρομος ως την αρχή του μονοπατιού. Η ταμπέλα καμένη, κάποια σημάδια. Η ανηφόρα μας αρπάει από τα μούτραπου λένε. Σε μεριές το μονοπάτι κλειστό από χόρτο και κλαδιά.Φτάνουμε σε βραχώδη κόψη με βαθειές ρωγμές και πολλαπλές τρύπες στον βράχο. Ούτε το πόδι, ούτε το μπαστούνι πατούν εύκολα. Ισορροπία τσίρκου. Μπαίνουμε σε δασωμένο κάτω από μικρές ορθοπλαγιές που μας αναγκάζουν να πάμε λίγο νότια.Χανόμαστε. Ο Γιάννης ξαναβρίσκει το μονοπάτι. Θυμάται ότι έχει χαθεί ξανά στο σημείο αυτό.
Παρουσίαση βιβλίου «Οι περιπέτειες του φιλέλληνα μουσικού Ντάνιελ Έλστερ», 
Η σύνθεση της Βουλής της 21ης Μαΐου θα είναι σε συντριπτικό ποσοστό η ίδια με αυτήν των επόμενων εκλογών, στις οποίες προεξοφλείται ότι οδηγούμαστε. Υπό αυτό το πρίσμα την ερχόμενη Κυριακή θα εκτυλιχθούν ορισμένα τοπικά, εσωκομματικά θρίλερ.
Έτσι δεν έγινε ποτέ στρατευμένος καλλιτέχνης, έτσι διατήρησε πάντα την προσωπική ανεξαρτησία του, την ελευθερία της γνώμης, του λόγου και της τέχνης του.
Ο Δημοσθένης Κούκουνας δεν ήταν απόφοιτος, δεν ήταν καν “γερμανοσπουδαγμένος”. Ήταν συγγραφέας, ιστορικός και εκδότης των εκδόσεων “Historia”, μέσω των οποίων εξέδωσε πολλά βιβλία, δικά του ή άλλων συγγραφέων, για την περίοδο της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα, πολλά από αυτά δε μας χρησίμευσαν στην έρευνά μας για τα χρόνια της Γερμανικής στην οδό Αραχώβης.
Με δεδομένον, ότι την προσεχή Κυριακή του Τυφλού λαμβάνουν χώρα εκλογές , ας μην ξεχνούμε οτι εορτάζομε τους ισαποστόλους Κων/νο και Ελένη. Βέβαια, όπως μας διηγείται και ο ιστορικός της Εκκλησίας μας Ευσέβιος, επίσκοπος Καισαρείας της Παλαιστίνης, ο Κων/νος δεν ωμιλούσε την ελληνική και φυσικά πρό του θανάτου του, επί της κλίνης, με ραντισμό, εβαπτίσθη χριστιανός. Στην Α΄Οικουμενική Σύνοδο είχε διερμηνέα για να καταλαβαίνη τους Πατέρες. 
Παρατηρώ ότι λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές πολλοί γνωστοί μου ψάχνουν ακόμη τι θα ψηφίσουν. Τα κριτήρια είναι στις περισσότερες περιπτώσεις «να μη βγει ο ΣΥΡΙΖΑ και κινδυνεύσει εκ νέου η χώρα», «να πληγεί η αλαζονεία του κυβερνητικού κόμματος και του πρωθυπουργού», ενώ πολλοί με ρωτούν αν έχω υπόψη μου «κάποια γυναίκα με κοινωνικές ευαισθησίες στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. στον Βόρειο Τομέα». Και δεκάδες μού έχουν εκμυστηρευθεί ότι σκέφτονταν σοβαρά να ψηφίσουν «Πράσινο και μωβ» προτού αποκλειστεί.
Η Γερμανική Σχολή Αθηνών συμμετέχει στο Erasmus+ project με τίτλο “Inclusive School Hub”, στόχος του οποίου είναι η ανάπτυξη εργαλείων καθοδήγησης και υποστήριξης για εκπαιδευτικούς σχετικά με θέματα διαφορετικότητας / ενσωμάτωσης / συμπερίληψης.
Η Χριστίνα Ρούτνερ γεννήθηκε στην Αθήνα από Αυστριακό πατέρα και Ελληνίδα μητέρα, μεγάλωσε στη Βιέννη και στην Αθήνα και αποφοίτησε από την Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1992. Παρακολούθησε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα στη Βιέννη και στην Αθήνα. Πτυχιούχος Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατέχει μεταπτυχιακό εξειδίκευσης Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας από το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Πάτρας (ΕΑΠ).
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΜΕ ΕΔΡΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΖΗΤΑ ΔΙΚΗΓΟΡΟ
Κυκλοφόρησε προσφάτως το καινούργιο βιβλίο της συγγραφέως Μάιρας Παπαθανασοπούλου (’84) “Τα παιδιά της μεγάλης σιωπής”, από τις εκδόσεις Πατάκη.
Δελφοί, 03 Μαϊου 2023 – Στο πλαίσιο του 8ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών που έλαβε χώρα την προηγούμενη εβδομάδα υπό την αιγίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας, κας. Κατερίνας Σακελλαροπούλου πραγματοποιήθηκε συζήτηση με θέμα τις ευρύτερες γεωστρατηγικές επιπτώσεις που προκαλεί ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Την Πέμπτη 4 Μαΐου 2023 παρουσιάστηκε στο ΕΒΕΑ το βιβλίο της Ρούλας Αρβανίτου από τις Εκδόσεις Κέρκυρα. Πρόκειται για ένα συλλογικό έργο όπου ανάμεσα στους συγγραφείς βρίσκουμε το όνομα της “δικής μας” Λένας Τσιπούρη, ενώ στην παρουσίαση ήταν ο επίσης “δικός μας” Μιχάλης Ψαλιδόπουλος.
Δεν είναι πια κοντά μας, από την Δευτέρα 8 Μαΐου 2023, ο απόφοιτός μας του 1969 Στάθης Γεωργιάδης. Για το θλιβερό γεγονός μας ενημέρωσαν οι φίλοι του από την τάξη του.
Από την Τένια Παπαδάκη:
Ο Κρίτων Χουρμουζιάδης γεννήθηκε στην Καβάλα το 1932. Η μητέρα του ήταν Κωνσταντινουπολίτισσα και ο πατέρας του, Αναστάσιος, ήταν μικροβιολόγος από την Καβάλα. Με τον συνομήλικό του Βασίλη Βασιλικό (γεν. 1933 στην Καβάλα) μεγάλωσαν μαζί, συνέχισαν στην Θεσσαλονίκη στο Κολλέγιο Ανατόλια και βρέθηκαν μαζί στην Αμερική, όπου o Κρίτων σπούδασε συγκριτική λογοτεχνία στα Πανεπιστήμια του Rippon και του Yale και ο Βασίλης Βασιλικός σπούδασε σκηνοθεσία τηλεόρασης στη δραματική σχολή του Πανεπιστημίου Γέιλ.
