Πριν από 26 χρόνια,τον Ιούλιο του 1997, απεβίωσε ο Γεώργιος Δημητράκος, ο πρώτος μεταπολεμικός διευθυντής της Γερμανικής Σχολής Αθηνών, ο οποίος παρέμεινε έως το 1982. Ο Κώστας Παπαηλιού, απόφ. ’63, εντόπισε ένα παλαιότερο δημοσίευμα του Ριζοσπάστη.

Γεννημένος το 1909 στην Προύσα, όπου έμεινε μέχρι την Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, ήρθε σαν πρόσφυγας στην Θεσσαλονίκη όπου τέλειωσε το σχολείο και την Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου. Μεταπτυχιακά έκανε στο Αμβούργο με αντικείμενο την Αρχαία Ιστορία και την Επιγραφολογία.Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο προσχώρησε στο ΕΑΜ και μετά τη λήξη του Εμφυλίου εξορίστηκε στον Άγιο Ευστράτιο.

Ο Βασίλης Μπόσδας, απόφ. ’74, εντόπισε την δυσάρεστη είδηση, την αναγγελία θανάτου του Eberhard Judt, καθηγητή μαθηματικών και φυσικής από το 1971-1977. Ο Eberhardt Judt γεννήθηκε την 25.7.1934 και απεβίωσε την 21.5.2023 σε ηλικία 89 ετών. Στην τάξη του 1974 ήταν ιδιαίτερα αγαπητός και στην πρόσφατη συνάντηση της 3ης Ιουλίου 2023 εμφάνισε η Αθηνά Χαν ένα άλμπουμ, που της έδωσε ο καθηγητής και Klassenlehrer της τάξης, με σπάνιες φωτογραφίες μέσα από το μάθημα.

Ήταν ο ίδιος που έστειλε, εν όψει της εκδήλωσης του 2014 “Τα χρόνια της Δικτατορίας”, φωτογραφίες από τους χορούς στην Aula.

Ήταν ο ίδιος που αντίκρυσε στον πίνακα της τάξης το πρόσωποτου Παπαδόπουλου, σκίτσο με κιμωλία του Ηλία Δελλόγλου (Μακρή, σήμερα), και πριν το σβήσει με το σφουγγάρι, πρόλαβε ο Σπύρος Παπαντωνίου, το φωτογράφησε και το κάναμε αφίσα της ίδιας εκδήλωσης του 2014.

Ήταν ένας από τους “πολύ δικούς μας Γερμανούς”.

Η Ελένη Γιοτσαλίτου αποφοίτησε από τη Σχολή το 1964 (Τμήμα Β). Σπούδασε Ιατρική και Ψυχιατρική στο Πανεπιστήμιο Βιέννης και ψυχανάλυση στην Ψυχαναλυτική Εταιρεία Βιέννης. Από το 1996 κατοικεί και εργάζεται στο Αμβούργο ως ψυχίατρος Είναι μέλος της Γερμανικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας DPV και της Διεθνούς IPA. Είναι αντεπιστέλλον μέλος της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής εταιρείας και μέλος της γερμανικής εταιρείας για ανάλυση ομάδος και ομαδική ψυχοθεραπεία D3G.

Στο τέλος της ταινίας «Athena» του Ρομέν Γαβρά υπάρχει μια απρόσμενη, κάπως διδακτική, σκηνή που υπονοεί ότι η άκρα Δεξιά είναι εκείνη που υποκινεί τα επεισόδια στα παρισινά προάστια. Αν και κατά την προβολή της η συγκεκριμένη αιχμή ενόχλησε ορισμένους θεατές ως απλουστευτική ανάγνωση των προβλημάτων στα μπανλιέ, η αλήθεια είναι ότι η Ακροδεξιά και δη η Μαρίν Λεπέν είναι αυτή που ευνοείται περισσότερα από τις πρόσφατες ταραχές μετά τη δολοφονία του 17χρονου Ναέλ, από αστυνομικό στη Ναντέρ.

Les Beurs (αναγραμματισμός του Arabes) είναι η λέξη που περιγράφει τα παιδιά ή και εγγόνια μεταναστών από το Μαγκρέμπ. Η μετέωρη γενιά τους είναι εκείνη που δεν ταυτίζεται ούτε με τους γονείς τους ούτε με τους λευκούς Γάλλους συνομηλίκους τους. Οσο η Γαλλία τους επισημαίνει το μεταναστευτικό τους υπόβαθρο, τόσο εκείνοι ενδύονται με τρόπο ταυτοτικό, ως παράσημο, την ιδιότητα του μετανάστη. Η εξέγερσή τους δεν είναι ισλαμική όπως πάνε να την παρουσιάσουν οι Γάλλοι ακροδεξιοί. Είναι κυρίως αντιγαλλική, μια βίαιη διαμαρτυρία για τις συνεχιζόμενες κοινωνικές ανισότητες, τον αποκλεισμό, τη ματαίωση των ονείρων τους, που διαψεύδουν τις βασικές αρχές της γαλλικής δημοκρατίας λίγες μέρες πριν από την Ημέρα της Βαστίλλης.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα ¨Καθηνερινή”…

Η στρέβλωση του παραγωγικού μας μοντέλου είναι μία από τις αόρατες αιτίες των όσων συμβαίνουν. Οταν εγκαταλείπεις τη γη και αποψιλώνονται οι αγροτικές περιοχές, οι δομές μοιραία γίνονται ανεπαρκείς και ακατάλληλες για την αντιμετώπιση πολλών από αυτά που ζούμε κάθε χρόνο – από πλημμύρες μέχρι πυρκαγιές.

Η κλιματική κρίση έχει γίνει μια εμβληματική έννοια, την οποία υπάρχει σοβαρή πιθανότητα κανείς να μην κατανοεί στην ορθή της διάσταση. Στην πραγματικότητα είναι ένας φαύλος κύκλος, με εκδηλώσεις που ανα- και αυτοτροφοδοτούνται, και άκρη δεν βγαίνει.

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου ατο protagon.gr…

Ο Paul Saroglou εκθέτει στο Μόναχο.στην Gallerie an der Pinakothek der Moderne / Barbara Ruetz, Gabelbergerstraße 7.

Im Werk von Paul Saroglou ist der Einfluss der griechischen Natur nicht zu übersehen. Aus einer stetig wachsenden Sammlung von Natureindrücken entstehen energetisch aufgeladene Bilder mit hypnotischer Wirkung. Der spontan und dynamisch wirkende Farbauftrag lässt den Blick des Betrachters im Bild versinken. Saroglous Farben – tiefes Blau, Schwarz, leuchtendes Gelb oder warmes Rot – befinden sich immer auf Weiß in verschiedensten Nuancen. Sein expressiver, rhythmischer Pinselstrich weckt lyrische Assoziationen zu Himmel und Sonne sowie zu Luft und Wasser.

Την 17ην Ιουλίου 1723, πρό τριακοσίων ετών, ενεγράφη στο ληξιαρχείον του χωριού Kirkcaldy της Σκωτίας το όνομα του Adam Smith. Η ακριβής ημερομηνία γεννήσεώς του είναι άγνωστη, διότι εγεννήθη μετά τον θάνατο του πατέρα του, και η εγγραφή θεωρείται ως γενέθλιος ημερομηνία. Την μόρφωσή του ανέλαβε η μητέρα του και στο αυστηρό σκωτικό, καθολικό περιβάλλον μεγάλωσε και μορφώθηκε ο Adam Smith. Μικρό παιδάκι, μεταβαίνοντας από την οικία στο σχολείο , επισκεπτόταν ένα εργοστάσιο καρφιτσών, το περίφημο pin factory, το οποίο θα τον επηρέαση τόσο στην περιγραφή του καταμερισμού των έργων , που θα μας την παρουσιάση στο πρώτο κεφάλαιο του πρώτου βιβλίου του Wealth of Nations. Είναι η πηγή του πλούτου η εργασία. Θα φοιτήση ο Smith στα ονομαστά σκωτικά πανεπιστήμια, τα οποία έχουν αναγνωρισθή κατά τον 18ον αιώνα ως τα καλύτερα της Ευρώπης. Είναι η εποχή του Schottish Enlightenment , που θα αναδείξη τα καλύτερα μυαλά που εγνώρισε η Σκωτία μέχρι σήμερα σε όλες τις επιστήμες.

Καθηγητής της Ηθικής Φιλοσοφίας και Λογικής στην Οξφόρδη, θα διακόψη την διδασκαλία , όταν ο δούξ του Buccleugh θα τον αναγκάση να συνοδεύση τον υιόν του σε μία περιοδεία στην Ευρώπη. Εκεί θα αναδειχθή το ήθος του Smith: Την εποχή εκείνη οι φοιτητές προκατέβαλαν τα δίδακτρα όλης της χρονιάς και ο Smith είπε ότι θα επιστρέψη τα υπόλοιπα δίδακτρα, διότι δεν ολοκληρώθηκε η χρονιά. Τότε οι φοιτητές του είπαν ότι δεν δεχόμεθα επιστροφή των υπολοίπων διδάκτρων, διότι διδαχθήκαμε από τον Smith περισσότερα από όσο έπρεπε.

Mετά την περιοδεία του στην ηπειρωτική Ευρώπη, όπου συναντήθηκε με τους Γάλλους εγκυκλοπαιδιστές, και στην Γενεύη είδε την καρέκλα του J. J. Rousseau, όπου εδίδασκε, επέστρεψε στην Σκωτία, όπου συνέγραψε τα πολυφρόντιδα έργα του.

Προέβαλε την στωικής αντιλήψεως θεωρία περί της αοράτου χειρός στο σύγγραμμά του περί της Αστρονομίας , όπως οι απλανείς αστέρες και το διάστημα ευρίσκονται σε μία ισορροπία,χωρίς κρατική παρέμβαση, έτσι μπορεί να λειτουργή η αγορά. Αυτονόμησε την οικονομική επιστήμη από την ηθική φιλοσοφία και εισήγαγε την περί εργασίας αξίας του αγαθού θεωρία. Συστηματοποίησε τους κανόνες -τέσσερεις αρχές – της φορολογίας για ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα και κυρίως μας υπενθύμισε ότι το κράτος είναι παρόν, δεν είναι ένα κράτος-νυκτοφύλακας.

Σήμερα, που γίνεται και πάλι λόγος για ιδιωτικά ή και μη κρατικά ΑΕΙ, ο λόγος του είναι επίκαιρος. Η εκπαίδευση των πολιτών , η παιδεία τους είναι κρατική μέριμνα. Συνέδεσε την οικονομική ανάπτυξη με την εκπαίδευση.

Ένα πρόβλημα που έθεσε στο τρίτο κεφάλαιο του πρώτου βιβλίου του Wealth of Νations , το οποίον δεν έλυσε, είναι το λεγόμενο “παράδοξον της αξίας”, the paradox of value, που ως τεταρτοετής φοιτητής στην ΑΣΟΕΕ , μου άρεσε πάντα να το ακούω: Ο αδάμας και το ύδωρ. Γιατί ο αδάμας έχει μεγάλη ανταλλακτική αξία και το ύδωρ μεγάλη αξία χρήσεως? Το έλυσε το πρόβλημα τον 19ον αιώνα η οριακή επανάσταση με την Αυστριακή Σχολή.

Τίποτε δεν αγάπησε περισσότερο όσον τα ψαροχώρια της Σκωτίας. Όσοι έχετε επισκεφθή την Σκωτία-εγώ δεν είμαι μεταξύ αυτών-, θα επιβεβαιώσετε την αγάπη του για την ύπαιθρο της Σκωτίας. Πιστός στην μητέρα του, παντρεύτηκε μεγάλος μία εξαδέλφη του. Πεθαίνοντας, διέταξε να καούν τα βιβλία του. Αρκετά εσώθησαν και από εκεί μελετούμε τις πηγές του. Απεβίωσε το 1790. Στην Γλασκώβη ίσταται ο ανδριάς του ενώπιον του πανεπιστημίου. Υπήρξε ένας αξιόλογος άνδρας.

Με τον διάδοχό του στην Adam Smith Chair στην Γλασκώβη , αοίδιμον πλέον Professor Andrew Skinner, εκδότη και σχολιαστή των έργων του, έχω κατ΄επανάληψιν συζητήσει και αλληλογραφήσει για τις αρχαιοελληνικές καταβολές του Smith.

Παραμένει ο Smith πάντα επίκαιρος για να μας υπενθυμίζη τα όρια της ελεύθερης αγοράς και της ασυδοσίας που αυτή πιθανόν να φέρη.

Γενικός ξεσηκωμός για το κιτς της… Κιτσοπούλου, «που τής έδωσαν λεφτά το Εθνικό Θέατρο και το ΚΘΒΕ (σ.σ.: σε ρόλο παραγωγών) για να παρουσιάσει την περασμένη Παρασκευή και το Σάββατο ένα έργο δικό της», που κάποιοι θέλουν να το αποκαλούν, όχι «Σφήκες», αλλά «Κατσαρίδες», «μακριά από το έργο του Αριστοφάνη».

«Στο βασίλειο του κιτς ασκείται η δικτατορία της καρδιάς». Ας ξεκινήσουμε έτσι, με μία φράση του Μίλαν Κούντερα, που αποδήμησε πολύ πρόσφατα, εν μέσω «θρήνου» στα σόσιαλ μίντια, από την «Αβάσταχτη ελαφρότητα της ύπαρξης» («του είναι», όπως ήταν αρχικά, σε απόδοση Γιάννη Η.Χάρη).

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Γερμανική Σχολή Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στην Γερμανία.

Είναι διπλωματούχος Χημικός Μηχανικός του Πολυτεχνείου του Dortmund και κάτοχος μεταπτυχιακού στην Διοίκηση Επιχειρήσεων και Οικονομικά από το Πολυτεχνείο του Αachen. Εργάζεται από το 1988 στον χώρο του φαρμάκου στην εταιρεία ΒΙΑΝΕΞ Α.Ε.

Είναι Αντιπρόεδρος της εταιρείας ΒΙΑΝΕΞ Α.Ε.

Έχει εκλεγεί για τρεις συνεχόμενες θητείες στο Δ.Σ. του ΣΦΕΕ όπου υπηρετεί σαν Αναπληρωτής Πρόεδρος επιφορτισμένος με Οικονομικά Θέματα και Αναπτυξιακή Πολιτική.

Είναι επίσης εκλεγόμενο μέλος της διοίκησης και ταμίας της European Confederation of Pharmaceutical Entrepreneurs (EUCOPE) καθώς και Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Εμπορικών Αντιπροσώπων & Διανομέων Αθηνών (ΣΕΑΔΑ).

Η Ελισσάβετ Μπόταση γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1963. Σπούδεσε στην Σχολή Βακαλό με υποτροφία και ακαολούθως έκανε κεραμική στο εργαστήριο της Γιάννας Περσάκη. Συνεργάστηκε ως γραφίστρια με τον Δημήτρη Ρικάκη και την Λένα Απέργη-Κούτση.

Τον Μάιο του 1968 πήγε στο Παρίσι, όπου και παντρέυτηκε τον Σάσα Τολστόι και εργάστηκε τέσσερα χρόνια στην Loisirs Ceram, όπου σταδιακά ανέλαβε υψηλές διοικητικές θέσεις. Παράλληλα και λόγω της ρώσικης καταγωγής του συζύγου της σπούδασε σερβοκροάτικα στη Σχολή Ανατολικών Γλωσσών του Παρισού.

Το 1972 επέστρεψε στην Ελλάδα και παντρεύτηκε τον Γιάννη Δελιβάνη και δημιούργησε το εργαστήριο κεραμικής, το μετέπειτα (1997) ΕΜΕΙΣ στην οδό Τσακάλωφ 29 στο Κολωνάκι.

Έφυγε στις 8.2.2021.

Έφυγε” η Λίζα Μπόταση – Δελιβάνη (1963)…

Ο Παύλος Κρεμέζης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944 και αποφοίτησε από την Σχολή το 1962. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο ΕΜΠ από όπου αποφοίτησε το 1971.

Από το 1971 έως το 1978 εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας με αντικείμενο την εκπόνηση στατικών μελετών.

Το 1978 ξεκίνησε την συνεργασία του με το γραφείο μελετών (ΟΜΕΤΕ ΕΠΕ & από το 1989 ΟΜΕΤΕ ΑΕ),όπου ανέλαβε την διεύθυνση του γραφείου και την σύνταξη στατικών, συγκοινωνιακών & μελετών υπογείων έργων.

Ήταν συνεργάτης της διευθύνσεως Γ7 (Παραδοσιακοί Οικισμοί) ΥΠΕΧΩΔΕ σε θέματα επικινδυνότητας παραδοσιακών κτιρίων μετά από σεισμούς (1981 – 1982) (Π.Κρεμέζης) και Σύμβουλος του Δήμου Καλαμάτας για τις επισκευές δημοτικών κτιρίων από λιθοδομή μετά το σεισμό (1986 – 1990).

(*) αν η Σχολή δεν έκλεινε το 1944 και συνέχιζε την φοίτησή του εκεί θα αποφοιτούσε το 1948

Γεννήθηκε στον Άλιμο Αττικής και είναι γιος του Ιωάννη Γερουλάνου και της Δέσποινας Στρέιτ. Από την πλευρά του πατέρα του είναι εγγονός του Μαρίνου Γερουλάνου ενώ από την πλευρά της μητέρας του εγγονός του Γεώργιου Στρέιτ, δισέγγονος του Στέφανου Στρέιτ, ανιψιός του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, ανιψιός του πρωθυπουργού Δημήτριου Μάξιμου και απόγονος του Ανδρέα Λόντου, μέλους της πατρινής οικογενείας πολιτικών.

Εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1941-42 στην 2α 8ταξίου (ΣΤ’ Δημοτικού) και παραμένει έως το έτος 1943-44 στην 4η 8ταξίου (Β’ Γυμνασίου), χρονιά που η Σχολή έκλεισε λόγω του Πολέμου, οπότε πήγε στο Κολλέγιο Αθηνών, αλλά ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στην Νότιο Αφρική. Ο αδελφός του, Γεώργιος, ήταν μαθητής το 1943-44 στην Α’ Γυμνασίου επίσης στην Αραχώβης μόνον για μία χρονιά.

Σπούδασε στο πολυτεχνείο της Ζυρίχης. Εργάστηκε ως μηχανικός και το 1981 ίδρυσε επιχείρηση ιχθυοτροφείων στην Κεφαλλονιά. Έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στο πανεπιστήμιο Guelf του Καναδά.

Το 1961 διορίστηκε ιδιαίτερος γραμματέας του Βασιλέως Παύλου, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1964, ενώ την περίοδο 1964 – 1967 ήταν τελετάρχης του Βασιλέως Κωνσταντίνου. Την περίοδο 1967 – 1974 διετέλεσε αυλάρχης της Βασίλισσας Άννας Μαρίας. Κατά τη μεταπολίτευση διορίστηκε Γενικός Διευθυντής Περιβάλλοντος και Χωροταξίας του Υπουργείου Συντονισμού (1976 – 1981). Έχει τιμηθεί με την διάκριση “Global 500” των Ηνωμένων Εθνών. Επίσης είναι μέλος της Διοικητικής Επιτροπής του Μουσείου Μπενάκη.

Πέθανε στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2018. Ήταν παντρεμένος με την Αιμιλία Καλλιγά, πρόεδρο του Μουσείου Μπενάκη και έχει τέσσερα παιδιά, μεταξύ των οποίων και τον Παύλο Γερουλάνο.

(η φωτογραφία είναι δανεισμένη από το άρθρο της Μαργαρίτας Πουρνάρα στην εφημερίδα Καθημερινή)

Μαρίνος Γερουλάνος (1930 – 2018), έγνοια για τον άνθρωπο, το περιβάλλον, τον πολιτισμό και τη γνώση…

Οικογένεια Γερουλάνου: Ένα παλιό αρχοντικό «τζάκι» της Ελλάδας- Η σχέση με το Παλάτι, ο απόγονος Παύλος και η φιλία του με τον Γιώργο Παπανδρέου…

Μαρίνος Ι. Γερουλάνος (wikipedia)…

Η Μαρία Μονοκρούσου γεννήθηκε το 1923  στο χωριό Σχοινέα της Κεφαλονιάς. Στα Μαθητολόγια της Αραχώβης εμφανίζεται το έτος 1930-31 στην Α’ Δημοτικού. Ήταν δεύτερη ξαδέλφη του Δημοσθένη Μονοκρούσου, απόφοιτου του 1939. Γεννήθηκε στο χωριό Σχοινέα της Κεφαλονιάς. Παντρεύτηκε τον Διονύσιο Κουτσουμπρή από το χωριό Πάστρα Κεφαλονιάς. Δεν απέκτησαν  απογόνους και έμειναν στην Κεφαλονιά. Ο πατέρας της ονομαζόταν Γεράσιμος (1879) όπως και του Δημοσθένη (1889), που ήσαν πρώτα ξαδέλφια.

Η Ασπασία Μονοκρούσου ήταν αδελφή του Δημοσθένη. Στα Μαθητολόγια της Αραχώβης εμφανίζεται το έτος 1930-31 στην Α’ Δημοτικού, αλλά στην συνέχεια φοίτησε στην ιδιωτική Νέα Σχολή Αθηνών ή Λύκειο Σαλβάνου.

Ο Κώστας Παπαηλιού μετέχει σε μία συνάντηση κορυφής που διοργανώνει η ALLILONnet από κοινού με το ACS Athens (American Community Schools).

Το συνέδριο λαμβάνει χώρα στην Κέρκυρα στις 20 Ιουλίου 2023 στο κτίριο της Ιονίου Βουλής με τίτλο «Πράσινη συμφωνία, Ενεργειακή μετάβαση και συνεργασίες μεταξύ Ελλάδας και Ελβετίας με speed mentoring»και χωρίζεται σε ενότητες:

– European Green Deal & EnergyTransition in Greece

– Empowering Women through Sport

– Assessing the SDGs & Cross-Sector Solutions

– Metaverse & Business: From Citizens to Netizens Powertalk

και ο Κώστας Παπαηλιού είναι μεταξύ των ομιλητών της πρώτης ενότητας.

Speed Mentoring 20/07

Στις 20/07, 19:00 ώρα Ελλάδας, θα λάβει χώρα το διαδικτυακό Speed Mentoring που οργανώνει η ΆΛΛΗΛΟΝ με το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, στο πλαίσιο της εκδήλωσης «Local Change for Global Impact Summit 2023» που διοργανώνει η ΑΛΛΗΛΟΝ, η IdeaGen και η ACS.

Το Speed Mentoring θα έχει 4 ομαδικές συνεδρίες:

Απασχόληση και καριέρες σε ΕΕ, ΥΠΕΞ και ΝΑΤΟ

Απασχόληση και καριέρες στον ΟΗΕ και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς

Ευκαιρίες εργασίας στην πράσινη οικονομία και την ενεργειακή μετάβαση

2030: Πώς το Metaverse διαταράσσει την επιχειρηματική κουλτούρα

Σε περίπτωση που σας ενδιαφέρει κάποιο από τα παραπάνω θέματα για πιθανή δικτύωση και εύρεση συνεργασιών, μπορείτε να συμμετάσχετε και εσείς, κάνοντας εγγραφή στο Speed Mentoring!

Το συνολικό πρόγραμμα της εκδήλωσης και εγγραφές: https://allilonnet.com/allilon-ideagen-acs-summitcorfu/

Το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη, ο Δήμος Χανίων και η Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων σας προσκαλούν στα εγκαίνια της έκθεσης «Κωνσταντίνος Βολανάκης: Νόστος της θάλασσας, έργα από τη συλλογή του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη» που θα πραγματοποιηθούν στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, την Παρασκευή 21 Ιουλίου και ώρα 20.00.

Η έκθεση «Κωνσταντίνος Βολανάκης: Νόστος της θάλασσας, έργα από τη συλλογή του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη» αποτελεί την πρώτη παρουσίαση της δουλειάς του ζωγράφου στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Κρήτη,186 χρόνια από τη γέννησή του και 172 από τη στιγμή που μετακόμισε με την οικογένειά του στη Σύρο.

Η έκθεση έχει τεθεί υπό την αιγίδα της Α.Ε. Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου.

Με πολύ μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 12 Ιουνίου 2023 το απόγευμα το πνευματικό μνημόσυνο στη μνήμη του Καθηγητή Γεωργίου Γαλίτη, που οργάνωσε ο Σύλλογος “Ανάπλασις” στην αίθουσα της Εταιρείας Φίλων του Λαού.

Ο αείμνηστος καθηγητής διετέλεσε επί 30ετία πρόεδρος του Συλλόγου και Διευθυντής του ομώνυμου περιοδικού.

Παρέστησαν ο Eκπρόσωπος του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, Αρχιμανδρίτης Ισίδωρος Κάτσος, οι Μητροπολίτες Πειραιώς Σεραφείμ, Θερμοπυλών Ιωάννης, Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος, Μάνης Χρυσόστομος.

Επίσης παρέστησαν Καθηγητές Πανεπιστημίου, κληρικοί και πλήθος κόσμου.

Περισσότερα από το romfaia.gr…

Δείτε και το πρόγραμμα της εκδήλωσης…

Μόλις πριν από 4 μήνες, στις 12/3/2023, στα “Δημόσια και Ιδιωτικά” της Έλενας Χατζηιωάννου (’82) στον Αθήνα 98,4, η εκπομπή φιλοξένησε τον γνωστό δημοσιογράφο και συγγραφέα Κώστα Καλφόπουλο (΄74), ο οποίος έφυγε προσφάτως από τη ζωή,-και τη συγγραφέα Μάιρα Παπαθανασοπούλου (‘84). Μίλησαν και παρουσίασαν το τελευταίο βιβλίο της «Τα παιδιά της μεγάλης σιωπής», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη.

Ο Αθήνα9.84, τιμώντας τη μνήμη του Κώστα Καλφόπουλου, μετέδωσε την εκπομπή σε επανάληψη, την περασμένη Κυριακή 9 Ιουλίου, στις 7 το απόγευμα.

Την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκπομπή μπορείτε να ακούσετε…

Ένα χρόνο πριν συμπληρώσει πεντηκονταετία από την αποφοίτησή της, συναντήθηκε στο σχολείο η τάξη του 1974. Πάνω από 30 άτομα ήρθαν, οι περισσότεροι από το τμήμα “b”. Δεν είχε προλάβει να “σκάσει” η είδηση του θανάτου του Κώστα Καλφόπουλου και όλοι αναρωτιόμασταν που είναι είναι ο Κώστας και που είναι τα παιδιά, που θα φρόντιζε ο ίδιος να ειδοποιήσει να έρθουν.

Χαρά και αμηχανία. Δεν ήταν ούτε τα μαλλιά που άλλαξαν, ούτε τα μαλλιά που έλειπαν, ούτε τα πρόσωπα που μεγάλωσαν. Όλες και όλοι διέκριναν αυτό που έβλεπαν τότε. Όλες και όλοι ήθελαν να συνεχίσουν τις κουβέντες που είχαν σταματήσει τότε και να ρωτήσουν πράγματα που δεν πρόλαβαν.

Η επέτειος των 49 χρόνων συνοδεύεται από την ηλικία των 67, την χρονιά της συνταξιοδότησης. Είναι ένα σημείο καμπής για όλους, είτε προχώρησαν και υπέβαλαν τα χαρτιά τους, είτε συνεχίζουν να εργάζονται εκτός ορίων. Η προηγούμενη συνάντηση πριν από 9 χρόνια ήταν αλλιώς. Αυτή ήταν ζόρικη.

Θέλαμε να περπατήσουμε στα μέρη που τότε δεν μας επέτρεπαν ούτε να πλησιάσουμε, όπως το αίθριο και οι διάδρομοι της γραμματείας, αλλά και στα μέρη που ήταν γεμάτα από τα ίχνη μας. Ξεκινώντας από το Busparkplatz, που τότε δεν υπήρχε, δώσαμε το ραντεβού μας υποδεχθήκαμε μία μπλούζα από τα παλιά να μας πλησιάζει πάνω σε μία μοτοσυκλέττα.

Στο αίθριο ήταν ήδη από νωρίς τρεις, που προετοίμαζαν τον χώρο, τα φαγητά, τα ποτά, τις καρέκλες και τα τραπέζια: Βασίλης Μπόσδας, Γαληνός Γρηγοριάδης και Κώστας Γαλάνης.

Οι πρώτες αφίξεις ήταν με το φως του ήλιου, που ακόμη ήταν ψηλά και μετά την μπλούζα, που φιλοξενούσε τον Πάνο Νικολετόπουλο, ήρθαν σιγά – σιγά ο Γιάννης Θεολογίτης, ο Πάνος Σπηλιάκος, ο Πάνος Κωτσιανάς, η Κατερίνα Κατσαμπέ, ο Φώτης Βασινιώτης, η Κατερίνα Μαρκοπούλου, ο Βασίλης Νεραντζόπουλος, η Τέπυ Οικονομοπούλου, ο Νίκος Μόσχος, ο Χρήστος Κουτσονάσιος, ο Τάκης Μαθιόπουλος, ο Νέλος Γεωργούδης, ο Πέτρος Πιτσίνης, ο Ηλίας Μακρής (τότε Δελλόγλου).

Κατερίνα Κατσαμπέ, Κατερίνα Μαρκοπούλου, Βασίλης Νεραντζόπουλος, Φώτης Βασινιώτης, Νίκος Μόσχος, Τέπυ Οικονομοπούλου	Πάνος Σπηλιάκος, Γιάννης Θεολογίτης, Βασίλης Μπόσδας	Κατερίνα Μαρκοπούλου, Βασίλης Νεραντζόπουλος, Φώτης Βασινιώτης

Σταδιακά μαζέυτηκαν και άλλοι:ο Δημήτρης Καζολέας, ο Θάνος Βυτινιώτης, ο Σπύρος Παπαντωνίου, ο Δημήτρης Μόσχος, ο Σωτήρης Κοντογιάννης, ο Γιώργος Καπετάνης, η Αθηνά Χαν, η Νάντια Ζήση, η Ελένη Δραγούμη, η Μαντώ Παλάσκα, η Κατερίνα Μητραλέξη, η Φρειδερίκη Μπατσαλιά, η Παυλίνα Καραναστάση και η Βάσω Δημητροπούλου. Σύνολο 32 με την πλειοψηφία να προέρχεται από το “b” και θα προσθέταμε και τον Ανδρέα Παπανδρικόπουλο ο οποίος μας περίμενε στην Γερμανία να συνδεθούμε αλλά δεν τα καταφέραμε, ενώ ο Αντώνης Κανελλόπουλος μας έστειλε χαιρετσιμούς από την Ρώμη.

Πάνος Νικολετόπουλος	ο μπουφές	Γαληνός Γρηγοριάδης	Βασίλης Μπόσδας επί το έργον

Όλοι συζήτησαν το δυσάρεστο γεγονός της πρόσφατης απώλειας της Σούλας Κοντάκου και θυμήθηκαν τις απώλειες των τελευταίων χρόνων: του Τάσου Δωρή και του Χάρη Τσελέντη, αλλά και τις πολύ παλαιότερες: της Φρειδερίκης Κόντερ και του Γιώργου Κλεόπα.

Η έκπληξη της βραδιάς ήρθε από την Αθηνά Χαν όταν θύμισε σε όλους ότι, την τελευταία χρονιά, ο Eberhard Judt, καθηγητής μαθηματικών, φυσικής και Klassenlehrer, πρότεινε την ανταλλαγή δώρων μεταξύ των μαθητών και η Αθηνά κέρδισε το δώρο του ίδιου του Judt που ήταν ένα άλμπουμ με φωτογραφίες, σπάνιες με την τάξη του “b” ολόκληρη από μέσα.

Έτσι αποφασίστηκε να αποθηκευτούν στο google drive όλες οι διαθέσιμες φωτογραφίες, τόσο από την εκδήλωση, όσο και από το παρελθόν. Δημιουργήθηκαν λοιπόν 5 φάκελοι: της Κατερίνας Μαρκοπούλου, του Δημήτρη Μόσχου και της Αθηνάς Χαν από τα παλαιά, και του Βασίλη Μπόσδα και του Βασίλη Νεραντζόπουλου από την εκδήλωση.

Ο Βασίλης Νεραντζόπουλος και ο Βασίλης Μπόσδας ανέλαβαν την συγκέντρωση και την επιμέλεια όλου του φωτογραφικού υλικού…

Ο Σπύρος Αρταβάνης-Τσάκωνας έκανε μεταπτυχιακές σπουδές χημείας στο Eidgenössische Technische Hochschule (ETH) της Ζυρίχης και σπούδασε βιολογία στο Πανεπιστήμιο του Cambridge στην Αγγλία, όπου εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή. Το 1981 άρχισε να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Yale όπου έμεινε μέχρι το 1998, οπότε και εξελέγη Καθηγητής Κυτταρικής Βιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ στη Βοστώνη των ΗΠΑ.  Παράλληλα, το έτος 2000 εξελέγη καθηγητής στο College de France στο Παρίσι. Είναι μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών, αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, και μέλος της  Φιλοσοφικής Εταιρείας του Cambridge.

Ο Σπύρος Αρταβάνης Τσάκωνας μελετά την την αλληλεπίδραση των πρωτεϊνών στα κύτταρα…

“Η Καθημερινή” SUMMITS…

Μία φωτογραφία του 1905 από τον Σπύρο Αρταβάνη-Τσάκωνα

Η οικογένεια Rahbek

Ο Σωτήρης Χριστοδούλου γεννήθηκε στις 31/10/1954. Μετά την αποφοίτησή από την Σχολή το 1972, σπούδασε νομικά στο ΕΚΠΑ, υπηρέτησε στο Πολεμικό Ναυτικό και παντρεύτηκε την αγαπημένη του Νέζη. Μαζί απέκτησαν έναν γιο, τον Γιάννη. Έγινε δικηγόρος, αγάπησε πραγματικά το επάγγελμα και δούλευε μέχρι το τέλος.