Maroussi, den 17. Juni 2022
in den vergangenen Tagen haben wir von dem intensiven Austausch über die Jubiläumsfeier der DSA in verschiedenen Facebook-Gruppen erfahren und bedauern den Unmut, den Mitglieder der Gruppen in Bezug auf den Festakt zum 125-jährigen Schuljubiläum zum Ausdruck bringen. Wir möchten Ihnen deshalb Hintergrundinformationen zur Festakt-Organisation geben, die hoffentlich zu Verständnis für die notwendigen Beschränkungen bei den Teilnehmerzahlen führen. Selbstverständlich sollte die Organisation des Festaktes nicht zur Ausgrenzung irgendeines der vielen verschiedenen Elemente der Schulgemeinde führen, und zumindest dieses Missverständnis möchten wir im Folgenden ausräumen.
Weit vor Ausbruch der Pandemie wurde ein detaillierter und umfangreicher Plan mit vielen verschiedenen Jubiläumsfeierlichkeiten und -aktivitäten zur Würdigung des 125-jährigen Jubiläums entwickelt. Leider wurde dieser ursprüngliche Plan, der unter anderem im Rahmen einer Jubiläumswoche Feierlichkeiten für alle Mitglieder der Schulgemeinde vorsah, durch die Pandemie zunichte gemacht.
Zu Beginn des Jahres 2022 mussten wir dann entscheiden, ob und wie der Pandemie zum Trotz, zumindest ein kleinerer Festakt zu organisieren wäre, um das 125-jährige Jubiläum der DSA zu würdigen. Da der Verlauf der Pandemie noch immer vollkommen ungewiss war, wurde eine Veranstaltung in begrenzter Größe geplant, die unter Einhaltung von zu erwartenden Covid-Sicherheitsmaßnamen, Abstandsregeln, etc. auf dem Schulhof stattfinden konnte. Daraus ergab sich eine maximale Gästezahl von 450-500 Personen, in der alle Mitglieder der Schulgemeinde der DSA angemessen vertreten sein sollten: Eltern, Schülerschaft, Kollegium und MitarbeiterInnen der Schule, DSA-Alumni, frühere Mitglieder der Schulleitung / des Vorstands / frühere Alumni-Vorsitzende, deutschsprachige Einrichtungen, Behörden, Politik, kooperierende Schulen, externe Gäste, etc. Insbesondere wegen des notwendigen längeren Planungsvorlaufs für Gäste der letzten genannten Gruppen mussten wir uns in unseren Planungsannahmen frühzeitig festlegen.
Dabei hat natürlich auch die Teilnahme der Alumni besonders stark beschäftigt, denn es war uns wichtig, dass trotz der begrenzten Kapazität, repräsentativ jeder Jahrgang vertreten ist. Um die herausragende Bedeutung, die die Alumni für die Schule haben, hervorzuheben, fanden sie außerdem besondere Berücksichtigung in dem Video zur 125-jährigen Schulgeschichte.
Sie werden verstehen, dass es aufgrund der begrenzten Kapazität nicht möglich war, eine offene Einladung an alle Mitglieder der Schulgemeinde zu auszusprechen, DSA-Alumni, DSA-Eltern, etc., so gern wir auch zusammen mit Ihnen allen dieses besondere Jubiläum gefeiert hätten.
In gemeinsamer Verbundenheit mit der Deutschen Schule Athen
und freundlichen Grüßen,
Martin Schüller Annedore Dierker
Vorsitzender des Vorstands Schulleiterin
Deutscher Schulverein Athen
Το χάος της κλιματικής κρίσης που ξεδιπλώνεται μπρος στα μάτια μας· η ψαλίδα ανάμεσα στους πλούσιους και στους φτωχούς που μεγαλώνει ολοένα· η έντονη πόλωση των κοινωνιών μας. Όλα αυτά είναι στοιχεία που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας: δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε πλέον με τον ίδιο τρόπο. Το μοντέλο ευημερίας της Δύσης είναι ξεπερασμένο. Είναι επιτακτική ανάγκη, όπως επισημαίνει η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας.
Ηταν η γοητεία της αφοσίωσης; Η σαγήνη της αφομοιωμένης γνώσης; Η αγάπη της για το ίδιο το αντικείμενο, που γινόταν «κολλητική»; Οσοι είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν ξεναγήσεις της δύσκολα θα έβλεπαν με άλλο μάτι την ίδια την τέχνη που φιλοξενούσε η Εθνική Πινακοθήκη, αν δεν είχαν γίνει μάρτυρες των αφηγήσεών της. Μια άλλη Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα.
Aρνητική είναι η απάντηση του Athens Pride στο αίτημα της Ευρωπαϊκής Ενωσης ΛΟΑΤΚΙ Αστυνομικών να συμμετάσχει στο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας με περίπτερο, χαιρετισμό και μπλοκ στην παρέλαση του προσεχούς Σαββάτου. Στα επιχειρήματά του επικαλείται τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου και τα περιστατικά βίας από αστυνομικούς εις βάρος ατόμων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Διάβασα ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις, ότι το πρόβλημα δεν αφορά μεμονωμένες προσωπικότητες μέσα στο σώμα, αλλά την αστυνομία ως θεσμό. Υπενθυμίζει άλλωστε ότι η ιδέα της παρέλασης ξεκίνησε το 1970 με αφορμή την πρώτη επέτειο από την εξέγερση της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας και τις συγκρούσεις της με την αστυνομία στο Στόουνουολ Iν, στη γειτονιά Γκρίνουιτς Βίλατζ της Νέας Υόρκης. Καταλαβαίνω τη λογική· ωστόσο, αναρωτιέμαι για τις συνέπειες ενός τέτοιου αποκλεισμού.
Δείτε το πορτραίτο της ζωγράφου Μανταλίνας Ψωμά (’85), στο εξαιρετικό ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία Φλώρας Πρησιμιντζή και με σπουδαίους συνεργάτες. Εσωτερική παραγωγή της Ερτ2 με ποιότητα και ευαισθησία.
Ο stand – up comedian Δημήτρης Δημόπουλος κλείνει την καλοκαιρινή του περιοδεία με 3 παραστάσεις του γνωστού του μονολόγου “Καφρόκρεμα“ στην Κρήτη: Τετάρτη 13 Ιουλίου στο Ρέθυμνο, Πέμπτη 14 Ιουλίου στο Ηράκλειο και Παρασκευή 15 Ιουλίου στον Άγιο Νικόλαο στο Λασίθι. Μια παράσταση που κινείται με την ίδια ευκολία από την καφρίλα των πιο κρυφών σκέψεων όλων μας, ως την αφρόκρεμα των πιο ευγενών προθέσεών μας, ένας σταντ-απ μονόλογος και του ύψους, και του βάθους!
Για λίγες ακόμη παραστάσεις, κάτω από τον «ίσκιο» της Ακρόπολης, σε έναν όμορφο, ιστορικό κήπο ανάμεσα σε μπουκαμβίλιες και τριανταφυλλιές στην καρδιά της Πλάκας, το θέατρο Πρόβα με τον Σωτήρη Τσόγκα (απόφοιτος 1969, γνωστός ηθοποιός, σκηνοθέτης και διευθυντής του θεάτρου Πρόβα) και τη Μαίρη Ραζή συνεχίζουν, συμμετέχοντας στον εορτασμό του έτους Καμπανέλλη, την παράσταση «Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού». Μία σπαρταριστή αποκαλυπτική σάτιρα του Ιάκωβου Καμπανέλλη, σε σκηνοθεσία του Παντελή Παπαδόπουλου.
Ο Καθηγητής Πυρηνικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Θανάσης Γεράνιος (αποφ. ’62) παρουσιάζει τις απόψεις του για τη σημερινή πυρηνική ενέργεια με αφορμή την ημέρα περιβάλλοντος (5.6.2022), σε συνέντευξη που έδωσε στον δημοσιογράφο Π. Γιόγιακα στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ (4-5.6.2022).
Τι μπορούν να κάνουν τα παιδιά που θέλουν να συνεισφέρουν στην Παγκόσμια Ειρήνη; Αυτή είναι η ερώτηση που έθεσαν στον εαυτό τους οι μαθητές και μαθήτριες του δημοτικού σχολείου της Γερμανικής Σχολής Αθηνών.
Το μικρό αυτό εξαιρετικό βιβλίο της Μάγια Γκαίπελ το διάβασα το Μάιο του 2020 στο τρένο γυρίζοντας από την Στουτγκάρδη στο Παρίσι.Ήταν το πρώτο μου ταξίδι μετά από τρεις μήνεςαπόλυτου εγκλεισμού λόγωΚορονοϊού. Ένα ταξίδι που κανονικά θα κρατούσε 3,5 ώρες, κράτησετελικά8 ώρες με 4 αλλαγές τρένου! Όλα φάνταζαν αλλιώς. Ο κόσμος ξαφνικά είχε αλλάξει. Τίποτα πια δεν ήταναυτονόητο.Στα σύνορα μεταξύ Γαλλίας-Γερμανίας υπήρχε στρατιωτικός έλεγχος. Το τρένο ήταν άδειο και οι λιγοστοίεπιβάτες αποφεύγαμε ο ένας τον άλλον.Η ανάγνωση του βιβλίου με συνόδεψε στο ιδιαίτερο αυτό ταξίδι. Το είχα αγοράσει το ίδιο πρωί σε ένα
Όσο το ατελείωτο εκείνο ταξίδι με το τρένο προχωρούσε τόσο σκεφτόμουν ότι θα ήθελα την ανάλυση της Μάγια να μπορέσω να την μοιραστώ και στην Ελλάδα. Και ο μόνος τρόπος να το κάνω ήταν αν το βιβλίο που κρατούσα στα χέρια μου κυκλοφορούσε και στα ελληνικά. Για μένα ήταν ευχάριστη έκπληξη η άμεση θετική ανταπόκριση των Εκδόσεων Ψυχογιός, του μεγάλου αυτού εκδοτικού οίκου – τον οποίο και ευχαριστώ. Ήταν άλλη μίαένδειξη του πόσο ώριμη είναι πλέον και η δική μας κοινωνία σε μια τέτοια προσέγγιση.
«Ημουν καλός μαθητής, του 17. Είχα όμως και 3 εικοσάρια. Το ένα ήταν στα γαλλικά, διότι τα είχα μάθει από μικρός. Το δεύτερο στη γυμναστική, διότι ήμουν καλός στον αθλητισμό. Το τρίτο ήταν στη Γεωγραφία. Οχι όμως λόγω μελέτης. Ο καθηγητής με σήκωνε σε κάθε παράδοση, δίχως να με εξετάσει, αλλά επειδή ήμουν ψηλός, μου έδινε ένα ραβδάκι για να δείχνω τα ποτάμια και τα βουνά στους χάρτες. Στο τέλος του τριμήνου να το “Αριστα”». 
Από την Μέλπω Τρούμπη λάβαμε με μεγάλη μας χαρά μία πρόσκληση:
Κυκλοφόρησε πρόσφατα (εκδόσεις Παπαζήση) το βιβλίο που έγραψε ο νομικός και σύμβουλος επιχειρήσεων Γιώργος Σταμάτης (απόφ. 1969) μαζί με τον Αντώνη Ζαΐρη, με τίτλο: “Ο Μεγάλος Μετασχηματισμός, Πορεία προς την Αβεβαιότητα”.
Για πρώτη φορά στα χιλιάδες χρόνια της ιστορίας της, η Δήλος υποδέχθηκε μια ορχήστρα κλασικής μουσικής σε μια συναυλία διεθνούς εμβέλειας και μεγάλης συμβολικής αξίας.
Η νομικός, ερευνήτρια της Νεοελληνικής Ιστορίας και συγγραφέας Λύντια Βελισσαρίου – Τρίχα (’67) θα μιλήσει για τη δράση του Σπυρίδωνα Τρικούπη στην Επανάσταση, στο πλαίσιο του συνεδρίου της Εταιρείας Μελέτης Νέου Ελληνισμού, με θέμα: Η Ελληνική Επανάσταση: Νέες Προσεγγίσεις, το οποίο διεξάγεται στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών στις 15-16 Ιουνίου 2022. Η ομιλία θα γίνει την Tετάρτη 15 Ιουνίου, στις 17.30.
Το Ζonar’s, όπως το περιγράφει η Ζωρζ Σαρή στη διάρκεια της Κατοχής, έκλεισε, ξανάνοιξε και βαφτίστηκε Athénée, στη Δεξαμενή του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και του Κώστα Βάρναλη συχνάζει πλέον αποκλειστικά πιτσιρικαρία και στο πατάρι της Ωραίας Ελλάδας μάταια ψάχνουν οι τουρίστες μνήμες από τα μέσα του 19ου αιώνα και τη θρυλική επίσκεψη του Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν – το αυθεντικό καφενείο ήταν κοντά στο σημερινό, αλλά όχι στο ίδιο οίκημα. Το Φίλιον, που κλείνει φέτος τριάντα χρόνια λειτουργίας, συνεχίζοντας την παράδοση του προγενέστερου Dolce, πληροί τις προδιαγραφές: η ανθρωπογεωγραφία του έχει μόνιμο χαρακτήρα, που αλλοιώνεται μόνο από κάποιους αιφνίδιους θανάτους και μερικές νέες προσθήκες· οι συζητήσεις αφορούν βιβλία, ταινίες, τέχνη και πολιτική· οι εργαζόμενοι είναι τόσο φίλοι με τους πελάτες, που ξέρουν απέξω τις παραγγελίες και ενίοτε αρνούνται να παραλάβουν το πουρμπουάρ.