Με αφορμή τον εορτασμό των 125 χρόνων στην Σχολή η εφημερίδα “Καθημερινή” δημοσίευσε ένα αφιέρωμα στην εκδήλωση που το είχαμε προβάλλει λίγες ημέρες μετά. Μέσα στο αφιέρωμα αυτό υπήρχε και μία φωτογραφία από τα χρόνια του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης.

Η μία φωτογραφία λέει στην λεζάντα: “Βραώνα 1958“. Στην Γερμανική είχαμε μάθει να την λέμε “Βραώνα”, σήμερα ο κόσμος την αποκαλεί“Βραυρώνα”. Στην πραγματικότητα Βραώνα λέγεται η νησίδα, το νησάκι, απέναντι από την Βραυρώνα, που είναι διάσημη για τον αρχαιολογικό της χώρο. Τότε ήταν προσφιλήςπροορισμός μονοήμερης εκδρομής για τους μαθητές που ξεφάντωναν παίζοντας μπάλλα και άλλα. Είμαστε στο 1958. Ο δεκατριάχρονος Τάκης Πικραμμένος διακρίνεται δεύτερος από αριστερά και κρατάει με το αριστερό του χέρι μία μπάλλα. Η πηγή όμως της διαρροής των πληροφοριών είναι ο Νίκος Παπαϊωάννου, ο οποίος μας έστειλε άλλες δύο φωτογραφίες από την εκδρομή εκείνη και όχι μόνον. Μας έστειλε και μία από την αυλή της Μετσόβου.

Βραώνα 1958, πηγή: Νίκος Παπαιωάννου

από αριστερά: Παναγιώτης Καραμολέγκος, Τάκης Πικραμμένος, Νίκος Παπαϊωάννου, Γιάννης Αντωνιάδης, Κάρολος-Γιώργος Μπάλλιαν, Άλκης Χριστοφέλλης, Νίνα Ζάχου,Γιούλη Δελή, Λίλα Πίππα, Ελβίρα Μπουκουβάλα

Βραώνα 1958, πηγή: Νίκος Παπαιωάννου

από αριστερά: Λεωνίδας Καμαρινόπουλος,

Βραώνα 1958, πηγή: Νίκος Παπαιωάννου

όρθιοι: από αριστερά: Τάκης Πικραμμένος, Λεωνίδας Καμαρινόπουλος,

καθιστοί:

1962. Αυλή της Μετσόβου με τον φοίνικα λίγο πιό δίπλα. 5η Γυμνασίου, πηγή: Νίκος Παπαιωάννου

Από αριστερά: Θόδωρος Βιδάλης, Ηλίας Κροντήρης (+) Τάκης Πικραμμένος, Γιάννης Αντωνιάδης, Κάρολος-Γιώργος Μπάλλιαν, Μύρων Δρακόπουλος, Αλέκος Πολυχρονιάδης, ενώ με την πλάτη στο φακό είναι ο Νίκος Παπαϊωάννου. Όλοι 17χρονοι.

Μία συναυλία με αποστολή…

Μία συναυλία που την είδαν πάνω από 1.000.000 άνθρωποι…

Ακόμη μία ευκαιρία να δείτε ή να ξανάδειτε την συναυλία της Δήλου με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες, σε μεγάλη οθόνη, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Αίθουσα Α. Τριάντη) έχετετην Παρασκευή 22.7, στις 19:30 στο πλαίσιο του COSPAR, του σημαντικότερου συνεδρίου αστροφυσικών που πραγματοποιείται αυτή την εβδομάδα στην χώρα μας.

Αυτές τις μέρες ο κόσμος του Διαστήματος βρέθηκε στην Αθήνα και μας έδωσε την ευκαιρία να προχωρήσουμε για το ALPHA MISSION -ΔELOS τις επαφές με την ΝASA και του άλλους διαστημικούς οργανισμούς που συμμετέχουν στο ARTEMIS MISSION.

Για να παρακολουθήσετε την συναυλία μπορείτε να δηλώσετε συμμετοχή στο μέηλ

onteta@worldhumanforum.earth μέχρι αύριο στις 15:00 για να υπάρχει το pass εισόδου σας.

Με τις εκδηλώσεις μνήμης για τη συμπλήρωση 200ων χρόνων από τη «Μάχη του Πέτα», κορυφώθηκαν την Κυριακή το βράδυ 10 Ιουλίου, οι εφετινές επετειακές – εορταστικές εκδηλώσεις «Φιλελλήνια 2022». Χαιρετισμό απεύθυναν η δήμαρχος Νικολάου Σκουφά κα Ροζίνα Βαβέτση, ο πρόεδρος της ΠΕΔ κ. Χρήστος Ντακαλέτσης και ο Πρέσβης της Πολωνίας στην Ελλάδα, κ. Artur Lompart, ενώ βασικός ομιλητής ήταν ο κ. Κωνσταντίνος Βελέντζας, πρόεδρος της Εταιρίας για τον Ελληνισμό και τον Φιλελληνισμό.

Τιμώμενο πρόσωπο ήταν ο Κόμης Paul Normann, απόγονος του μεγάλου φιλέλληνα, στρατηγού Karl Friedrich Lebrecht von Normann, αρχηγού του Ελληνικού Τακτικού Στρατού το 1822.

Ιδιαίτερο τόνο στη βραδιά έδωσε η χορωδία Dresdner Kreuzchor, μια χορωδία που διεύθυνε στο παρελθόν ο Γερμανός φιλέλληνας μουσουργός, Johann Daniel Elster ο οποίος συμμετείχε στη μάχη του Πέτα.

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, με το διεθνές μετάλλιο Lord Byron τιμήθηκαν ο Κόμης Paul Normann και ο μαέστρος της χορωδίας της Δρέσδης Matthias Bretschneider.

Επίσης, το δημοτικό σχολείο και το γυμνάσιο Πέτα, βραβεύτηκαν για τη συμμετοχή τους στον μαθητικό διαγωνισμό ο οποίος αφορούσε στη μάχη του Πέτα, ένας διαγωνισμός που πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού.

Ολόκληρη η τελετή θα μεταδοθεί από το ART TVτην Δευτέρα 11 Ιουλίου 2022 στις 22:00.Δείτε φωτογραφίες από την εκδήλωση…

Η Μαρίτα ήρθε στη Σχολή πριν από 12 χρόνια και εργάστηκε σαν νοσηλεύτρια.

Παράλληλα όμως βοηθούσε και στην υποδοχή, αλλά τα γερμανικά της και τα ελληνικά της ήταν αυτά που την έκαναν πολύ δημοφιλή γιατί πάντα και τις δύο γλώσσες τις χρησιμοποιούσε γελώντας. Πολλές φορές έτυχε να την ακούσουμε να απαντά στο τηλεφωνικό κέντρο αλλά και πολλές φορές να προτείνει το magic tea, το χαμομήλι, που “ξεγελούσε” τα παιδιά.

Ένα από αυτά, η κόρη της, τελείωσε την Σχολή και ζει στην Γερμανία.

Μόνο καλά μπορούμε να λέμε για την Marita, που πάντα χωρίς να διαμαρτύρεται εξυπηρετούσε τους πάντες.

Θα μας λείψει και δεν θα έχουμε ποιόν να πειράζουμε.

Η Λητώ Ντάκου (’80) είναι η διευθύνουσα σύμβουλος και βασική δημιουργός του Διεθνούς Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου (ΔιΦεΜΜ – Molyvos International Music Festival – MIMF). Μια διοργάνωση που χαρίζει πολιτισμό μέσα στην κρίση και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νησιά μας, με τη συμμετοχή κορυφαίων νέων και καταξιωμένων ερμηνευτών διεθνούς φήμης.

Για το φετινό 8ο Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου 2022 (από Πέμπτη 11 Αυγούστου μέχρι Παρασκευή 19 Αυγούστου) επελέγη σαν θεματική η ‘‘ΟΔΥΣΣΕΙΑ’’. Το έπος αυτό του Ομήρου, με το ταξίδι της επιστροφής του Οδυσσέα στην Ιθάκη, αντιπροσωπεύει το μεγαλείο της ανθρώπινης αντοχής, δύναμης και ευρηματικότητας.

Το περιοδικό LIFO αφιερώνει ένα μεγάλο κείμενο στην Λητώ και στις δύο κόρες της για το εξαιρετικά σημαντικό έργο όλων αυτών των χρόνων,

Ένα ξεχωριστό φεστιβάλ φέρνει την κλασική μουσική στον Μόλυβο της Λέσβου

Το Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου κατάφερε μέσα σε οκτώ χρόνια να γίνει ένας από τους σημαντικότερους θεσμούς κλασικής μουσικής στην Ελλάδα και δημοφιλής μουσικός προορισμός παγκοσμίως.

Δείτε το αφιέρωμα του LIFO… 

Δείτε το άρθρο στο Euronews για τα εκπαιδευτικά προγράμματα που υλοποιεί το ΔιΦεΜΜ…

Πολλά δημοσιεύματα για την Φιλλεληνική Εκδήλωση στο Goethe βλέπουμε κάθε λίγο.

Στο CNN.gr:200 χρόνια της Μάχης του Πέτα και Γερμανικός Φιλελληνισμός: Η επετειακή βραδιά στο Γκαίτε

Μια ξεχωριστή επετειακή εκδήλωση για τον γερμανικό φιλελληνισμό και τα 200 χρόνια από τη Μάχη του Πέτα πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 8 Ιουλίου στο Ινστιτούτο Γκαίτε.

Στην εκδήλωση παρουσιάστηκαν χορωδιακά έργα των Έλστερ, Μπετόβεν, Μύλλερ που ερμήνευσε η «Φιλελληνική Χορωδία» από τη Δρέσδη της Γερμανίας σε μουσική διεύθυνση Ματίας Μπρέτσναϊντερ.

Ο διευθυντής της «Φιλελληνικής Χορωδίας» Ματίας Μπρέτσναϊντερ, με μεγάλη εμπειρία στη χορωδιακή μουσική και βαθύς γνώστης του Ντάνιελ Έλστερ, είχε ετοιμάσει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον πρόγραμμα, με χαρακτηριστικά τραγούδια της εποχής, μεταξύ άλλων του Μπετόβεν και του μεγάλου φιλέλληνα ποιητή Βίλχελμ Μύλλερ, γνωστού ως «Griechen-Müller».

Δείτε το άρθρο…

και στο Πρώτο Θέμα:Η μάχη του Πέτα και οι φιλέλληνες

Όσα γράφει ο Γερμανός γιατρός και μουσικός Johann–Daniel Elster που πήρε μέρος στη μάχη του Πέτα για την εκστρατεία της Ηπείρου και την καταστροφή στο Πέτα (4/16 Ιουλίου 1822) – Για πρώτη φορά στο διαδίκτυο τα ονόματα όλων των φιλελλήνων που πολέμησαν στο Πέτα – Πόσοι από αυτούς έχασαν τη ζωή τους στη φονική μάχη;

Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 200 χρόνια από τη μάχη του Πέτα, της καταστροφικότερης για τους Έλληνες, του Αγώνα για την ανεξαρτησία. Στη μάχη αυτή εκτός, από τα ελληνικά στρατεύματα πήραν μέρος και πολλοί φιλέλληνες, οι περισσότεροι από τους οποίους έπεσαν μαχόμενοι ηρωικά.

Δείτε το άρθρο…

Από την Γερμανική Σχολή Αθηνών εκδόθηκε στις 17.6.2022 μία ανακοίνωση σχετικά με την εκδήλωση του εορτασμού των 125 χρόνων της Σχολής, που απευθύνεται στους Απόφοιτους και η οποία βρίσκει τον Σύλλογο απόλυτα σύμφωνο:

Αγαπητές/οί απόφοιτες/οι της DSA,

Τις τελευταίες ημέρες, πληροφορηθήκαμε ότι υπήρξε έντονη ανταλλαγή απόψεων μεταξύ διαφόρων ομάδων στο Facebook σχετικά με τον επετειακό εορτασμό της DSA και θέλουμε να εκφράσουμε τη λύπη μας για τη δυσαρέσκεια που εξέφρασαν ορισμένα μέλη των ομάδων αυτών αναφορικά με την τελετή για την 125η επέτειο της ίδρυσης του Σχολείου μας. Ως εκ τούτου, θα θέλαμε να σας παράσχουμε ορισμένες πληροφορίες σχετικά με τη διοργάνωση της τελετής, οι οποίες ελπίζουμε ότι θα σας βοηθήσουν να κατανοήσετε τους λόγους για τους οποίους ο αριθμός των συμμετεχόντων ήταν περιορισμένος. Όπως είναι φυσικό, η διοργάνωση της τελετής σε καμία περίπτωση δεν αποσκοπούσε στον αποκλεισμό κανενός από τα πολλά και διαφορετικά μέλη της σχολικής κοινότητας και γι’ αυτό θα θέλαμε να άρουμε τουλάχιστον την παρεξήγηση αυτή, θέτοντας υπ’ όψιν σας παρακάτω στοιχεία.

Πολύ πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας, αναπτύχθηκε ένα λεπτομερές και εκτενές σχέδιο με πολλές και ποικίλες δραστηριότητες σχετικές με τον εορτασμό της 125ης Επετείου. Δυστυχώς, ο αρχικός αυτός σχεδιασμός που περιελάμβανε εορτασμούς, στους οποίους θα συμμετείχαν όλα τα μέλη της σχολικής κοινότητας στο πλαίσιο μιας επετειακής εβδομάδας, ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας.

Στις αρχές του 2022, λοιπόν, έπρεπε να αποφασίσουμε αν και πώς, παρά την πανδημία, θα μπορούσε να διοργανωθεί μία μικρότερη τουλάχιστον τελετή για τον εορτασμό της 125ης επετείου ίδρυσης της DSA. Λόγω του ότι η εξέλιξη της πανδημίας ήταν ακόμη εντελώς αβέβαιη, σχεδιάστηκε μια μικρότερη εκδήλωση που θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί στο προαύλιο της Σχολής, λαμβάνοντας όλα τα προβλεπόμενα μέτρα ασφαλείας κατά της πανδημίας της Covid-19, όπως η τήρηση αποστάσεων κ.λπ. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε τον καθοριστικό παράγοντα προσδιορισμού του μέγιστου αριθμού προσκεκλημένων σε 450-500 περίπου άτομα, στα οποία θα έπρεπε να εκπροσωπούνται επαρκώς όλα τα μέλη της σχολικής κοινότητας της DSA —γονείς, μαθητική κοινότητα, διδακτικό και διοικητικό προσωπικό του σχολείου, απόφοιτες/οι της DSA, πρώην μέλη της διεύθυνσης/διοικητικού συμβουλίου της Σχολής, πρώην πρόεδροι του Συλλόγου Αποφοίτων, γερμανόφωνα ιδρύματα, εκπρόσωποι των αρμόδιων αρχών και της πολιτικής ζωής, συνεργαζόμενα σχολεία, εξωτερικοί επισκέπτες κ.λπ. Επιπροσθέτως, λόγω του απαιτούμενου εκ των συνθηκών (και κυρίως για τις τελευταίες ομάδες) μεγαλύτερου χρόνου προγραμματισμού της εκδήλωσης οφείλαμε από πολύ νωρίς να αναλάβουμε δεσμεύσεις αναφορικά με το πλαίσιο του συνολικού εορτασμού.

Σε αυτήν τη διαδικασία επικεντρώσαμε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον μας στη συμμετοχή των αποφοίτων της DSA, καθώς ήταν πολύ σημαντικό για μας να εκπροσωπηθούν, παρά την περιορισμένη χωρητικότητα, όλες οι χρονιές αποφοίτησης. Επιπλέον, στο βίντεο για την 125χρονη ιστορία του σχολείου που προβλήθηκε στην εκδήλωση, δώσαμε προσοχή στον τονισμό της μεγάλης σημασίας που έχουν οι απόφοιτοι για τη Σχολή μας.

Όσο και αν θα θέλαμε να γιορτάσουμε την ξεχωριστή αυτή επέτειο μαζί με όλους εσάς, ήταν αδύνατον, λόγω ακριβώς των περιορισμών που μας επέβαλε η πανδημία, να απευθύνουμε ανοιχτή πρόσκληση σε όλα τα μέλη της σχολικής κοινότητας, όπως τους αποφοίτους της DSA, τους γονείς της DSA κ.λπ.

Με τους θερμότερους χαιρετισμούς μας,

Martin Schüller Annedore Dierker

Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Διευθύντρια Σχολής

Συλλόγου Γερμανικής Σχολής Αθηνών

Liebe Absolventinnen und Absolventen der DSA…

Ο Ronald Meinardus δημοσίευσε ένα άρθρο του στο Qantara.de στις 12 Απριλίου 2022 με τίτλο“Die Karten werden neu gemischt” και υπότιτλο “Streit um die EastMed-Pipeline”.

Europa sucht nach neuen Bezugsquellen für Erdgas im östlichen Mittelmeer, um weniger abhängig von Russland zu sein. Doch der Ukraine-Krieg führt zu neuen Konflikten um das Pipeline-Projekt EastMed.

So schnell als irgend möglich will der Westen seine Abhängigkeit von russischem Öl und Erdgas beenden. Die Suche nach alternativen Bezugsquellen läuft auf Hochtouren. Ins Blickfeld ist einmal mehr das östliche Mittelmeer gerückt. Hier werden große Erdgasvorkommen vermutet. Zudem: In Europas südlicher Nachbarschaft sind die Bedingungen ideal, um Sonnenenergie in Elektrizität umzuwandeln und diese sodann in transkontinentale Stromnetze einzuspeisen.

Den Transport von Rohöl über die Ozeane besorgen vor allem riesige Tankschiffe. Erdgas wird bevorzugt über ein Netz von Pipelines zu den Verbrauchern befördert. Die Streckenführung der Röhren ist längst zu einem Politikum ersten Ranges geworden. Das zeigt beispielhaft der Streit um Nordstream 2: Die Pipeline, die russisches Erdgas nach Deutschland transportieren sollte, wurde zum Symbol für Berlins Abhängigkeit von Putin.

Δείτε όλο το άρθρο…

Συναντήσαμε στην εκδήλωση του Goethe στις 8 Ιουλίου τον Νίκο Χατζηαργυρίου, απόφοιτο του 1971, καθηγητή του ΕΜΠ, πρώην Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο του ΔΕΔΔΗΕ καιθυμηθήκαμε μίαπροφητική του δήλωση στο πλαίσιο μίας συνέντευξής του στο STARTUPPER στις αρχές του χρόνου, στις 24.1.2022, όταν ο Πόλεμος στην Ουκρανία δεν “υπήρχε” καν στον ορίζοντα.

Με τίτλο “επικίνδυνη η υπερβολική εξάρτηση από εισαγόμενες πηγές ενέργειας” ο Νίκος Χατζηαργυρίου υπογράμμίζε τον κίνδυνο από την μείωσητης τροφοδοσίας της Ευρώπης με φυσικό αέριο.

Στον απόηχο της άτυπης Συνόδου του Συμβουλίου Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας στη Γαλλία και με την «έκρηξη» του κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αερίου στο τραπέζι των συζητήσεων, κάθε μακροπρόθεσμη πρόβλεψη για το ενεργειακό ζήτημα με σχετική ασφάλεια κρίνεται παρακινδυνευμένη. Ο Καθηγητής του ΕΜΠ και τέως Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του ΔΕΔΔΗΕ, κ. Νίκος Χατζηαργυρίου επιχειρεί μια εκτίμηση για την ενεργειακή κρίση, αλλά και για την ενεργειακή μετάβαση που κρίνεται περισσότερο από επιτακτική.

Δείτε την συνέντευξη…

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 8/7/22 στο Ινστιτούτο Γκαίτε η «Επετειακή εκδήλωση για τον γερμανικό φιλελληνισμό και τα 200 χρόνια της Μάχης του Πέτα», που οργάνωσαν από κοινού ο Σύλλογος Αποφοίτων της Γερμανικής Σχολής, η Εταιρεία για τον Ελληνισμό και τον Φιλελληνισμό και οι Εκδόσεις Παρισιάνου.

Πλήθος κόσμου συνέρρευσε στο μεγάλο αμφιθέατρο του ιστορικού Ινστιτούτου για να τιμήσει τους φιλέλληνες που αγωνίστηκαν και έπεσαν υπέρ της ελευθερίας των Ελλήνων.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους μεταξύ άλλων ο πρέσβης της Πολωνικής Δημοκρατίας στην Ελλάδα εξοχότατος Άρτουρ Πιότρ Λόμπαρτ, ο ομότιμος καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Νίκος Χατζηαργυρίου και η Μαρία Χατζηλαζάρου, τομεάρχης του Τομέα Επικοινωνίας του ΔΕΔΗΕ, ο οποίος ήταν και ο μέγας χορηγός της εκδήλωσης.

Δείτε την ανάρτηση των εκδόσεων Παρισιάνου…

Ο αμερικανός μουσικολόγος που μάς έχει δώσει μια γερή γεύση από όλα εκείνα που έχουμε ξεχάσει για το ηπειρώτικο μοιρολόι και την – μοναδική – ιαματική μουσική της Ηπείρου, μόλις πολιτογραφήθηκε Ελληνας.

Ηταν, που λέτε, κάπου 2.000 χρόνια πριν, μια γυναίκα που ζούσε στα παράλια της Μικράς Ασίας. Η Ευτέρπη. Οταν άφησε την τελευταία της πνοή, ο σύζυγός της, Σείκιλος, έστησε στον τάφο της μια επιτύμβια στήλη με εγχάρακτη την «διαχρονική» αφιέρωσή του στην αγαπημένη του, αλλά και έναν επιτάφιο θρήνο, με μουσική στίξη. Το πρώτο πλήρες μουσικά και σωζόμενο μοιρολόι ή μία από τις αρχαιότερες καταγεγραμμένες αφιερωματικές μουσικές. Το μουσικά τονισμένο μοιρολόι τοποθετείται χρονολογικά στον 2ο αιώνα π.Χ. έως τον 1ο αιώνα μ.Χ.: «Όσο ζεις, να λάμπεις. Μη λυπάσαι καθόλου. Η ζωή είναι σύντομη. Ο χρόνος οδηγεί στο τέλος» (Όσον ζής φαίνου. Μηδέν όλως σύ λυπού. Προς ολίγον εστί το ζήν. Το τέλος ο χρόνος απαιτεί).

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

Στο λιμάνι του Πειραιά ταξιτζήδες κάνουν ουρά έξω από τις πύλες, στις οποίες καταπλέουν πλοία και «δελφίνια». Ρωτούν τους επιβάτες πού πάνε. Επιλέγουν πελάτες. Προτιμούν ξένους και αδαείς για να αρχίσουν να τους αραδιάζουν πρόσθετες χρεώσεις στο τέλος και να φουσκώσουν τον λογαριασμό (τόσο το λιμάνι, τόσο η βαλίτσα, κ.λπ.). Ενίοτε βάζουν διπλή ταρίφα κι ας είναι μέρα μεσημέρι. Αν αντιδράσει κανείς τον πετούν έξω: «Εσένα, φίλε μου, δεν σε θέλω μέσα στο ταξί μου. Κατέβα τώρα».

Κι αν η (αληθινή αυτή) ιστορία είναι κάπως ακραία και άρα σπάνια, ο καθημερινός συγχρωτισμός επιβεβαιώνει τα εξής: τσαμπουκάς, αγένεια, χαμηλό επίπεδο παροχής υπηρεσιών. Μάσκα στο πιγούνι, δυνατή μουσική, θεωρίες συνωμοσίας πιο ευφάνταστες κι από του Μελ Γκίμπσον και απορίες όπως «μήπως μπορώ να καπνίσω ένα τσιγάρο γιατί είμαι χαρμάνης καμιά ώρα», «να σταματήσουμε ένα λεπτό να πάρω ένα καφέ γιατί δεν την παλεύω;».

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην Καθημερινή…

H Δρ Ζωή Αικατερινίδη, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959 και σπούδασε, ως απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών και υπότροφος της DAAD, ηλεκτρολόγος-μηχανικός στο Πολυτεχνείο του Μονάχου. Στη συνέχεια, παράλληλα με τις επαγγελματικές της δραστηριότητες, συνέχισε τις σπουδές της στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, εκπόνησε την Διδακτορική της Διατριβή στις Φυσικές επιστήμες και την Πληροφορική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, σε συνεργασία με το Imperial College του Λονδίνου και ολοκλήρωσε σπουδές σε “Advanced Management” του Duke University, USA. Η ίδρυση ενός Κέντρου Λογισμικού από την Siemens στην Αθήνα (1990-2009) και η πρόσληψή της ως Μηχανικός Λογισμικού για Τηλεπικοινωνίες, σχεδόν παράλληλα με μια θέση ΔΕΠ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, έδωσαν τέλος στον αρχικά καθαρά ακαδημαϊκό επαγγελματικό της προσανατολισμό, λόγω του κινήτρου της συνεργασίας με την μεγάλη Πολυεθνική, γερμανικής προέλευσης. Εξελίσσοντας την καριέρα της γρήρορα, με επιτυχία, σε όλα τα επίπεδα εξέλιξης στην ανάπτυξη λογισμικού, και σε ιεραρχικές θέσεις, είχε ως επακόλουθο, υπό την ηγεσία της, το αρχικά πολύ μικρό Κέντρο Λογισμικού της Siemens στην Αθήνα να εξελιχθεί σε ένα διεθνώς αναγνωρισμένο Κέντρο Λογισμικού, 800 μηχανικών λογισμικού. Αυτή η εξαιρετική απόδοση επιβραβεύτηκε τόσο στη χώρα, από το Eco Q, με το βραβείο “Manager of the Year 2003 για Επιχειρηματική Αριστεία” και το ICT Forum, με το βραβείο “Manager of the Year 2004”, όσο και από τα Κεντρικά της Siemens, με το βραβείο “top +: 2004 – Global Competitiveness” και με την αναγόρευσή της ως μιας εκ των ” Innovators του έτους 2007 “. Το 2010, η Δρ Αικατερινίδη ιδρύει στην Ελλάδα τη δική της εταιρεία λογισμικού, ονόματι “Software Competitiveness International”.

«Αυτός ο νεαρός μουσικός παίζει με 20 δάχτυλα» ήταν τα λόγια του περίφημου Leo Brouwer για τον δεξιοτέχνη των 6 χορδών και έξοχο συνθέτη Χρίστο Τζιφάκι.

Αυτός ο σημαντικός Έλληνας κιθαριστής -με ρίζες στην Κρήτη- ανήκει σε μια πρωτοποριακή γενιά κιθαριστών, καθώς σταδιακά υιοθέτησε ένα μοναδικό στιλ που συνδυάζει την κλασική μουσική με το flamenco και την jazz.

«Κάποτε, το 1982, παρακολουθούσα έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Στο διάλειμμα άκουσα την κιθάρα του Paco De Lucia. Μου άρεσε πολύ και αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτήν τη μουσική. Πήγα στην Ισπανία και σπούδασα δίπλα σε σημαντικούς δασκάλους, έκανα γνωριμίες στον χώρο και έτσι άρχισα να έχω επαγγελματικές επαφές και σχέσεις» μας έλεγε ο Χρίστος, ερμηνεύοντας την αφοσίωσή του στο flamenco και στον μαγικό κόσμο που το περιβάλλει.

Δείτε τοαφιέρωμα στον Χρίστο Τζιφάκι από την εφημερίδα “ΑΥΓΗ” της 4.7.2022, από όπου δανειζόμαστε και την φωτογραφία…

Γερμανός πολιτικός απείλησε δημοσιογράφο ότι «θα τον εξαφανίσει», αλλά τελικά εξαφανίστηκε ο ίδιος. Η ασυνήθιστη περίπτωση του οξύθυμου Στέφαν Μάγερ.

Στην παγκόσμια κατάταξη των «Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα» για την ελευθερία του τύπου η Γερμανία καταλαμβάνει την 18η θέση για το 2022. Αυτό σημαίνει ότι μάλλον υπάρχουν μεγαλύτεροι περιορισμοί στο έργο των δημοσιογράφων σε σχέση, για παράδειγμα, με τις σκανδιναβικές χώρες, που βρίσκονται στις πρώτες θέσεις της κατάταξης. Αλλά έστω και έτσι, οι ανοιχτές απειλές απέναντι σε εκπροσώπους του τύπου θεωρούνται αδιανόητες. Και όταν εκστομίζονται, υπάρχουν συνέπειες.

Δείτε το κείμενο του Γιάννη Παπαδημητρίου στην DW…

Μια ενδιαφέρουσα έρευνα δημοσίευσε χθες το «Σημείο-για τη μελέτη και την αντιμετώπιση της Ακροδεξιάς, μια ανεξάρτητη πρωτοβουλία πολιτών που παρακολουθεί συστηματικά το ακροδεξιό φαινόμενο», όπως αυτοπεριγράφεται η οργάνωση. Στην ερώτηση κατά πόσον «η δικτατορία της 21ης Απριλίου δεν έκανε μόνο κακό στη χώρα και μήπως είχε καλές πλευρές», το 23,5% των ερωτηθέντων συμφωνεί με αυτήν την άποψη. Δεν αιφνιδιάζει το υψηλό ποσοστό. Απηχεί τη γνωστή αποστροφή «α ρε χούντα που σας χρειάζεται!» ή τη διαπίστωση «στη διάρκεια της δικτατορίας έγιναν και σημαντικά έργα…». Προφανώς η Χρυσή Αυγή δεν ξεπήδησε από παρθενογένεση, ούτε εξαφανίστηκε μόλις συνελήφθη και καταδικάστηκε η ηγεσία της.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Diesmal im Garten des Byzantinischen Museums

Treffpunkt des Stammtisches ist diesmal das „Illissia Bistrot & Café“ im Garten des Byzantinischen Museums

(Adresse: Leof. Vasilissis Sofias 22, Metro-Station Evangelismos)

Jeweils am zweiten Donnerstag im Monat ab 18:30 Uhr

Nächster Termin: 14. Juli 2022

Wir freuen uns auf Ihren Besuch!

Εμείς θα προσθέσουμε στην πρόσκληση του Philadelphia ότι ο χώρος του Βυζαντινού Μουσείουσυνδέεται μεμία παράξενη ιστορία:

Η Σοφί ντε Μαρμπουά-Λεμπρύν, που έφερε τον τίτλο Δούκισσα της Πλακεντίας,κόρη Γάλλου διπλωμάτη και σύζυγος του Δούκα της Πλακεντίας (Πιατσένσα),πέρασε αρκετά χρόνια της ζωής της στο Ναύπλιο, την Αθήνα, αλλά και την Πεντέλη. Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, τόσο η ίδια όσο και η κόρη της Ελίζα, διέθεσαν πολλά χρήματα στον αγώνα και διεκρίθησαν για τον φιλελληνισμό τους. Η ίδια έγινε ενεργό μέλος του Φιλελληνικού Κομμιτάτου πουλώντας τα κοσμήματά της και συγκεντρώνοντας το ποσό των δεκατεσσάρων χιλίαδων φράγκων, αλλά και προσφέροντας και άλλα εννιά χιλιάδες φράγκα και πέθανε στις 2 Μαίου 1854.

Όταν είδε την περιοχή μαγεύτηκε τόσο που την παρομοίασε με τα “Ηλύσια Πεδία” (όπως αναφέρονται στον Όμηρο) και έφτιαξε μία βίλα με το όνομα “Βίλα Ηλύσια”, έργο του Σταμάτιου Κλεάνθη. Για τον λόγο αυτό η τοπική ποδοσφαιρικήομάδα του “Ηλυσιακού” (με “Η” και ένα “σ”) πήρε το όνομά της από την ονομασία αυτή, παρόλο που οι κάτοικοι της περιοχής των Κουπονιών, όπως ονομάζονταν οι Αμπελόκηποι, το(υ) Γουδί (ή), η Καισαριανή και το Παγκράτι, θα θεωρήσουν ότι το όνομα προέρχεται από τον Ιλισσό ποταμό.

Είμαστε στο 1985 και εκείνη έχει οραματιστεί την «Αθήνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα», με παγκόσμια ακτινοβολία. Έχει μάθει για το νέο μεγάλο σχέδιο του Μπρουκ, την θρυλική «Μαχαμπαράτα» και θέλει να την φέρει στην Αθήνα. Την θυμούνται αυτή την ατάκα της οι παρόντες στο τηλεφώνημά της. Τελικά, εκείνος ανταποκρίθηκε.

«Αν δεν έρθεις, θα πεθάνω!». Την θυμούνται αυτή την ατάκα της Μελίνας Μερκούρη όσοι ήταν παρόντες στο τηλεφώνημα της υπουργού Πολιτισμού (τότε) με τον φίλο της Πίτερ Μπρουκ.

Δείτε το κέιμενο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

Η θερινή ώρα (αγγλικά: Daylight Saving Time, ‘DST’, μτφ: Ώρα Οικονομίας Ηλιακού Φωτός) είναι η αλλαγή της ώρας που ένα κράτος διαλέγει να υιοθετήσει για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα του έτους. Η αλλαγή αυτή γενικά είναι κατά μία ώρα μπροστά από την ηλιακή ώρα. Βασίζεται σε ένα σύστημα που σκοπό έχει την καλύτερη αξιοποίηση του φωτός της ημέρας για εξοικονόμηση ενέργειας. Σε Ελλάδα και Ευρώπη, η θερινή ώρα εφαρμόζεται την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου, για 7 μήνες, και η χειμερινή (ή ηλιακή ώρα) ξεκινάει την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου, με εφαρμογή για 5 μήνες.

Σήμερα το τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού που χρησιμοποιεί την εναλλαγή ώρας αποτελεί μειοψηφία, καθώς σχεδόν όλες οι Ασιατικές και Αφρικανικές χώρες δεν συμμετέχουν. Άλλες την έχουν καταργήσει ή σχεδιάζουν την κατάργηση του μέτρου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να σταματήσει την εναλλαγή ώρας το 2021, δίνοντας τη δυνατότητα σε κάθε κράτος-μέλος να επιλέξει ανεξάρτητα τη μονιμοποίηση της θερινής ή τη χειμερινής ώρας.

Ιστορία

Η πρώτη αναφορά που υπάρχει για χρησιμοποίηση της θερινής ώρας ήταν από τον Βενιαμίν Φραγκλίνο (Benjamin Franklin) σε γράμμα του που δημοσιεύθηκε σε γαλλική εφημερίδα. Σε αυτό το γράμμα δεν υπάρχει αναφορά για αλλαγή της ώρας αλλά πρόταση να ξυπνούν οι άνθρωποι μία ώρα νωρίτερα!

Η πρώτη φορά που προτάθηκε το ζήτημα σοβαρά ήταν από τον Γουίλιαμ Γουίλετ (William Willett) στο άρθρο του «Waste of Daylight» που δημοσιοποιήθηκε το 1907 αλλά τελικά δεν κατάφερε να πείσει την Βρετανική κυβέρνηση. Αν και η ιδέα του τελικά υιοθετήθηκε, ο ίδιος δεν κατάφερε να την δει να πραγματοποιείται, γιατί πέθανε το 1915. Αρχικά εφαρμόστηκε από την γερμανική κυβέρνηση κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου από 30 Απριλίου ως 1η Οκτωβρίου του 1916. Λίγο μετά το Ηνωμένο Βασίλειο ακολούθησε εφαρμόζοντας τη θερινή ώρα από 21 Μαΐου ως 1η Οκτωβρίου 1916. Αργότερα, στις 19 Μαρτίου του 1918, το Αμερικανικό Κογκρέσο καθιέρωσε την τυπική χρήση των χρονικών ζωνών και επισημοποίησε την αλλαγή της θερινής ώρας για όλον τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Το μέτρο αυτό όμως καταργήθηκε αμέσως, λόγω της δυσαρέσκειας του κόσμου.

Εφαρμογή στην Ελλάδα και Ευρώπη

Στην Ελλάδα η θερινή ώρα εφαρμόστηκε για πρώτη φορά, δοκιμαστικά, το 1932 και συγκεκριμένα από τις 6 Ιουλίου μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου, όταν τα ρολόγια είχαν τεθεί μία ώρα μπροστά. Στη συνέχεια όμως εγκαταλείφθηκε, επειδή στις 28 Ιουλίου 1916 στις 04:00 ώρα, τα ρολόγια στην Ελλάδα είχαν τεθεί 25 λεπτά μπροστά κατά την εισδοχή της ζώνης ώρας που είχε αποφασιστεί παγκοσμίως. Έτσι η διαφορά σε σχέση με το φως του Ήλιου που καθορίζει και τον πραγματικό χρόνο γινόταν πολύ μεγάλη, κυρίως στα δυτικά τμήματα της χώρας και περισσότερο στη Κέρκυρα. Τα επόμενα χρόνια είχε υιοθετηθεί μια απλή μετατόπιση της ώρας έναρξης λειτουργίας δημόσιων υπηρεσιών και καταστημάτων κατά μισή ώρα, στη χειμερινή περίοδο.

Στη δεκαετία του 1970 όμως, μόλις δύο χρόνια μετά την ενεργειακή κρίση που ξέσπασε στην Ευρώπη το 1973, αποφασίστηκε η υιοθέτηση του μέτρου της θερινής ώρας από μεγάλο μέρος των κρατών της, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, με έναρξη το 1975. Η αλλαγή της ώρας γίνεται σύμφωνα με οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υποχρεώνει όλα τα κράτη μέλη να την εφαρμόζουν ως νόμο,[3] και πραγματοποιείται την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου στις 1 π.μ. ώρα Γκρίνουϊτς (GMT), ενώ τελειώνει την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου του ίδιου έτους στις 1 π.μ. ώρα Γκρίνουϊτς. Επομένως η αλλαγή είναι ταυτόχρονη για όλα τα κράτη μέλη τα οποία έχουν υιοθετήσει το μέτρο.

Η Ισλανδία δεν έχει υιοθετήσει το μέτρο. Λόγω του υψηλού γεωγραφικού πλάτους, η ανατολή και η δύση του ηλίου διαφέρουν κατά πολλές ώρες στη διάρκεια του έτους, έτσι η επίδραση της αλλαγής του ρολογιού κατά μία ώρα δεν θα είχε συγκριτικά ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Η Λευκορωσία σταμάτησε την εναλλαγή ώρας μετά το 2011 και υιοθέτησε μόνιμα τη θερινή ώρα (UTC +3), για να συμβαδίσει με την αλλαγή που είχε κάνει αρχικά η Ρωσία. Τέτοιο μέτρο είχε αποφασίσει και η Ουκρανία τον Σεπτέμβριο του 2011 αλλά η απόφαση ακυρώθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2011.

Η Ρωσία, όπως όλα τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη ακολουθούσε τις ίδιες ημερομηνίες αλλαγής με αυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλαζε στις 2 π.μ. ώρα Μόσχας (3 π.μ. θερινή ώρα τον Οκτώβριο). Από τις 27 Απριλίου 2011 και με διάταγμα του Ρώσου προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεφ καθιερώθηκε η θερινή ώρα Μόσχας (+4 UTC) καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Μετά από διαμαρτυρίες των κατοίκων ότι το χειμώνα υπήρχε σκοτάδι κατά τις πρωινές ώρες, ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν αποφάσισε την χρήση μόνιμης χειμερινής ώρας αρχίζοντας από τις 26 Οκτωβρίου 2014.

Η Τουρκία ακολουθούσε τις αλλαγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην ημερομηνία και στην ώρα αλλαγής, ωστόσο τον Σεπτέμβριο 2016 αποφασίστηκε η μόνιμη χρήση της θερινής ώρας όλο τον χρόνο, ενώ το 2015 είχε παραταθεί μέχρι τις 8 Νοεμβρίου 2015, λόγω εκλογών.

Το Μαρόκο υιοθέτησε το 2018 μόνιμη θερινή ώρα

πηγή wikipedia…