Ο Γιάννης Καλιφατίδης (απόφοιτος 1982, βραβευμένος μεταφραστής γερμανικής λογοτεχνίας) μεταφράζει τον επίλογο – μέρος του οποίου παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα- στο έργο του Arthur Schnitzler «Ανατόλ ή η μάχη των φύλων», συμπληρώνοντας τη μετάφραση του Μάριου Πλωρίτη:
Το έργο γράφτηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και ολοκληρώθηκε στις αρχές του 20ου, όπου και παίχτηκε με τεράστια επιτυχία στη Βιέννη και στο Βερολίνο.Ο Σνίτσλερ ήταν ένας πρωτοπόρος γιατρός, θεατρικός συγγραφέας και διηγηματογράφος. Η άποψή του ήταν ότι τα δυο βασικά θέματα για τα οποία γράφει κανείς είναι ο έρωτας και ο θάνατος. Γράφει και περιγράφει σχεδόν κυνικά τον έρωτα σε όλες τις όψεις, τις απάτες, τις αυταπάτες, τα τεχνάσματα και τις παγίδες του, το πάθος και τη σκληρότητά του.
Ο κεντρικός ήρωας, ο Ανατόλ, έχει καταβολές από τον Δον Ζουάν και τον Καζανόβα, όμως είναι πολύ πιο κοντά στον καθημερινό άντρα, ο οποίος ζει καθημερινούς και εφήμερους έρωτες σε μια ατελείωτη σκυταλοδρομία πάντα διψασμένος και ανικανοποίητος. Το έργο αποτελείται από εφτά επεισόδια και έναν επίλογο – ο οποίος θα παιχτεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα – όλα παραλλαγές πάνω στο ερωτικό θέμα: αισθηματικές, ειρωνικές, μελοδραματικές, σαρκαστικές, ρεαλιστικές και φαρσικές. Ο ίδιος ο Σνίτσλερ ενσαρκώνεται από τον φίλο του Ανατόλ, τον ώριμο θυμόσοφο Μαξ, που σχολιάζει και προωθεί τα δρώμενα, παραστέκεται και παρηγορεί τους «δράστες».
Οι εφτά γυναίκες που αποτελούν τα «ερωτικά αντικείμενα» του Ανατόλ, έρχονται από κάθε τάξη, επάγγελμα, ψυχικό και πνευματικό περίγυρο. Αλληλοσπαράζονται παίζοντας τον θύτη και το θύμα. Όλα αυτά βέβαια σ΄ένα παιχνίδι με πολύ έρωτα, πάθος, εύθυμη διάθεση και χαρακτήρες αληθινούς, με τους οποίους ταυτιζόμαστε και σήμερα, γιατί ο έρωτας είναι πάντα ένα διαχρονικό και βασικό στοιχείο της ζωής μας. Ο Freud άλλωστε, σε επιστολές που είχαν ανταλλάξει, αναρωτήθηκε και έγραψε: «Πώς κατορθώσατε να αντλήσετε αυτή τη μυστηριώδη γνώση για την ανθρώπινη ψυχή, που εγώ κατάκτησα μόνο μετά από πολύμοχθη διερεύνηση του αντικειμένου και τελικά έφτασα στο σημείο να ζηλεύω τον ποιητή, που κατά τα άλλα θαυμάζω».Ο Σνίτσλερ κατακτά, και δικαίως, τους θεατές του σήμερα, γι’ αυτό και το έργο ξαναπαίζεται με τεράστια επιτυχία τα τελευταία 10 χρόνια στη Νέα Υόρκη, στο Βανκούβερ, στo Παρίσι και στο Βερολίνο.
Το έργο θα παίζεται από τις 15 Οκτωβρίου 2018 κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.30 στο θέατρο Αλκμήνη.
Παίζουν:
Μαξ: Πέρης Μιχαηλίδης
Οι εφτά γυναίκες του έργου: Τζούλη Σούμα
Ανατόλ: Λευτέρης Βασιλάκης
Μετάφραση: Μάριος Πλωρίτης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Βούρος
Μετάφραση Επιλόγου: Γιάννης Καλιφατίδης
Κοστούμια: Δημήτρης Ντάσιος
Επιμέλεια σκηνικού χώρου: Γιάννης Βούρος
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Επιμέλεια κίνησης: Φρόσω Κορρού
Βοηθός σκηνοθέτη: Τζωρτζίνα Κώνστα
Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Τσιρίκος
Μακιγιάζ: Βαγγέλης Θώδος
Φωτογραφίες: Olsi Mane
Teaser&Trailer: Άλκης Σδούγκος- ArtProductions
Επικοινωνία: Τζίνα Φουντουλάκη
Θέατρο «Αλκμήνη», Αλκμήνης 8, Γκάζι
Τηλέφωνο: 210-3428651
Ημερομηνία έναρξης: 15/10
Διάρκεια: 90 λεπτά
Ημέρες παραστάσεων: Δευτέρα και Τρίτη στις 21:30
Τιμές: κανονικό: 12, φοιτητικό/συνταξιούχων: 10, ανέργων: 5

Geboren: 21.August 1966 in Neumarkt/Oberpfalz Bayern. Als Tochter von Günther Enzmann und Elisabeth Enzmann, geborene Berninger. Jüngstes von drei Kindern. Bruder Christian Enzmann und Schwester DorotheaEnzmann.
Γεννήθηκε το 1968 στη Βόννη Γερμανίας. Αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή το 1986. Εργάστηκε στην εταιρεία Hoechst και από το 2000 υποστήριξε γραμματειακά τον Σύλλογο Αποφοίτων. Από το 2015 εργάζεται ως διοικητική υπάλληλος στην Γερμανική Σχολή Αθηνών, συνεχίζοντας να συνδράμει και στις δραστηριότητες του ΣΑΓΣΑ.









Η Βασιλική-Λυδία Βελισσαρίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1950 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1967. Σπούδασε νομικά στην Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κατά την περίοδο 1988-1993 ασχολήθηκε ενεργά με τη διοίκηση και διεύθυνση του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου (Ε.Λ.Ι.Α.), του οποίου υπήρξε γενική γραμματεύς και αντιπρόεδρος. Κατά την ίδια περίοδο συνέτασσε και εξέδιδε το τριμηνιαίο ενημερωτικό περιοδικό του “Τα Νέα του Ε.Λ.Ι.Α” (τεύχη 9-33). Είναι επίτιμος δικηγόρος, αλλά και μέλος πολλών επιστημονικών και πολιτιστικών συλλόγων, ενώ διετέλεσε γενική γραμματεύς και αντιπρόεδρος των Φίλων της Γενναδείου Βιβλιοθήκης. Από το 1987 ασχολείται ειδικότερα με την έρευνα της νεώτερης ελληνικής ιστορίας και έχει επεξεργασθεί το αρχείο του Χαρίλαου Τρικούπη. Είναι αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Παιδείας και Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, το οποίο έχει ιδρύσει με το σύζυγό της Νίκο Τρίχα και το οποίο χορηγεί υποτροφίες σε μεταπτυχιακούς φοιτητές και ερευνητές.
Ο Γιάννης Μακαρέζος γεννήθηκε στις 14.8.1956 και ήταν γιός του Παναγιώτη, ανηψιός του στρατιωτικού και πρώην υπουργού Νίκου Μακαρέζου και εξάδελφος του Γιάννη Μακαρέζου, απόφοιτου του ’72.