Ο Νίκος Παπατρέχας νοικιάζει διαμέρισμα στο Μαρούσι:
papatrechas_maroussi_apartment_for_rent_2024_compressed
Kυκλοφόρησε προσφάτως από τις εκδόσεις Διόπτρα, η μελέτη του Γερμανού πολιτικού επιστήμονα Herfried Münkler “Μαρξ, Βάγκνερ, Νίτσε – Ένας κόσμος σε αναταραχή”. Το βιβλίο παρουσιάζει τον 19ο αιώνα μέσα από τους παράλληλους βίους τριών κορυφαίων προσωπικοτήτων που τον σφράγισαν με το έργο και τη σκέψη τους. Μέσα από τις ζωές τους, τις ομοιότητες, τις αντιθέσεις, τις διαφωνίες τους, ο Μίνκλερ απεικονίζει εξαιρετικά τον ελπιδοφόρο γερμανικό 19ο αιώνα, που κατέληξε στον αιώνα των άκρων και των πολιτικών καταστροφών. Απεικονίζει αυτόν τον «κόσμο σε αναταραχή», που γέννησε τον νεότερο κόσμο.
Ο συγγραφέας Herfried Münkler (γενν. στις 15 Αυγούστου 1951) είναι Γερμανός πολιτικός επιστήμονας, καθηγητής Πολιτικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιο Χούμπολτ του Βερολίνου. Είναι τακτικός σχολιαστής στα γερμανόφωνα μέσα ενημέρωσης και έχει γράψει πολλά βιβλία για την Ιστορία των ιδεών, για την διαμόρφωση του Κράτους και για τη θεωρία του πολέμου.
Η μετάφραση της Έμης Βαϊκούση είναι ένας μεταφραστικός άθλος για ένα πολύ απαιτητικό από κάθε άποψη βιβλίο.
https://www.dioptra.gr/vivlia/istoria-filosofia-politismoi/marx-vagkner-nitse
Η Greta Huck, μαθήτρια των χρόνων της Αραχώβης, ζήτησε από τις συμμαθήτριες και τους συμμαθητές της να ζωγραφίσουν και να υπογράψουν το λεύκωμά της λίγο πριν κλείσει η Σχολή το 1944.
Η Greta (Margerite) Huck γεννήθηκε στις 6.11.1931 στην Αθήνα. Ήταν κόρη του Paul Huck και της Δανάης Σώχου, το γένος Μαλακατέ. Φοίτησε για λίγα χρόνια στην Γερμανική και αν η Σχολή δεν είχε κλείσει το 1944, θα αποφοιτούσε το 1949.
Ανάμεσα στα ονόματα βλέπουμε τον αδελφό της Stefan, μαθητή και αυτός της Γερμανικής και τους γονείς της να συμπληρώνουν τις αφιερώσεις των:
Alba Resch (Αλμπα Ρες), Irene (?), Luise v.Hirst (Λουίζε φον Χιρστ), Olga (Όλγα Τριβιζά ? δεν αναγράφεται επώνυμο), Dina Gheghiou (Κωνστανίνα Γκέγκιου), Mairi (?), Alexandra Londu (Αλεξάνδρα Λόντου), Kostas Katsifos (Κώστας Κατσιφός), P. Kamarineas (Παναγιώτης Καμαρινέας), Konstantin Filias (Κωνστανίνος Φίλιας), Michel Kanakaris (Μιχάλης Κανακάρης), Lore Vasiliou (Λόρε Βασιλείου), Nelly Neukomm (Νέλλυ Νεικόμε, όπως αναγράφεται στα Μαθητολόγια), Antonia Moisisadou (Αντωνία Μωυσιάδου), Stamatia Matsouki (Σταματία Ματσούκη), Xeni Theophilopoulou (Ξένη Θεοφιλοπούλου) και Barbara Ambatiello (Βαρβάρα Αμπατιέλλου).
(σημ.: πολλά από τα ονόματα, όπως και αυτό της Greta Huck. αλλά και του αδελφού της, Stefan, δεν αναφέρονται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης, όμως κάποια από αυτά εμφανίζονται σε σημειώσεις άλλων μαθητών, άλλα και ντοκουμέντα, όπως μαθητικές εφημερίδες κλπ.)
Η Αθανασία Παπαχελά γεννήθηκε το 1923 στην Αθήνα. Εμφανίστηκε πρώτη φορά στα μαθητολόγια της Σχολής την χρονιά 1935-36 στην Β’ Γυμνασίου και αποφοίτησε το 1940, μία χρονιά πριν η αδελφή της, Μαρία, εγγραφεί στην Α’ Γυμνασίου, η οποία όμως και δεν συνέχισε στην Σχολή. Πήγε στην Νομική και γνωρίστηκε με την παρέα του Κίτσου Μαλτέζου, τρισέγγονου του στρατηγού Ιωάννη Μακρυγιάνη, που είχε ενταχθεί στην Αριστερά και συγκέντρωνε γύρω του την “ανήσυχη” νεολαία, ανάμεσα στην οποία και απόφοιτους όπως η Μαριέττα Ράδοβιτς, η Νάτα Μελά, ο Κώστας Αξελός, η Ξένη Σκουζέ, ο Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης, ο Βύρων και ο Μικές Κουρουνιώτης και πολλοί άλλοι, όπως ο Άδωνις Κύρου, ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος κλπ.
Ο πατέρας της, Αλέξανδρος Παπαχελάς (παππούς του δημοσιογράφου Αλέξη Παπαχελά), υπήρξε αρχιμηχανικός της βρετανικής εταιρείας «Πάουερ» στην Ελλάδα, και στην δεκαετία του ’50, Γενικός Διευθυντής της ΗΕΜ (Ηλεκτρική Εταιρεία Μεταφορών), η οποία λειτούργησε τα πρώτα τρόλεϊ στην Αθήνα. Είχε μάλιστα τιμηθεί από την Βασίλισσα Ελισάβετ, διότι κατά την διάρκεια της Κατοχής φυγάδευε Εγγλέζους.
Το 1944 παντρεύτηκε τον Μάριο Σταυρίδη και το 1945 γεννήθηκε η κόρη της Αιμιλία, που αποφοίτησε από την Σχολή το 1963, και το 1965 παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον Γρηγόρη Παυλάκη.
Εργάστηκε στο περιοδικό “Γυναίκα”, μετέφρασε το βιβλίο του Χένρυ Μίλλερ “Ο Κολοσσός του Αμαρουσίου” που εκδόθηκε από τον “Γαλαξία” και διατήρησε την φιλία της με την Άννα Σκυλακάκη (θεία του μετέπειτα υπουργού Θεόδωρου Σκυλακάκη), η οποία εργάστηκε μαζί με μία άλλη απόφοιτο, την Βεατρίκη Δημητριάδου στο χωριό Pestalozzi, που υπέθαλψε ορφανά παιδιά από την Ελλάδα μετά τον Πόλεμο.
Από το 1973 (σε ηλικία 50 ετών) έως το 1982 εργάστηκε στον ΕΟΜΜΕΧ ως υπεύθυνη Εκθέσεων Εξωτερικού.
Απεβίωσε την 6η Ιουνίου 2004.
Ο Γρηγόρης Παυλάκης ήταν αξιωματικός του Ναυτικού. Είχε τιμηθεί από την Γαλλική Δημοκρατία με το ανώτατο παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής. Το 2004 και με αφορμή τον εορτασμό των 60 χρόνων από την Απόβαση στην Νορμανδία, είχε προσκληθεί στο Παρίσι ως ο μόνος Έλληνας επιζών από την απόβαση, στην οποία η Ελλάδα συμμετείχε με έξι πλοία, ενώ ο ίδος ήταν ύπαρχος της κορβέτας Κριεζης. Παραμονή της τελετής η Σίσσυ παθαίνει εγκεφαλικό και ο ίδιος αναγκάζεται να μεταβεί μόνος, όπου μόλις προσγειώνεται του ανακοινώνεται ο θάνατος της συζύγου του.
η οικογένεια Παπαχελά: επάνω αριστερά η Σίσσυ (Αθανασία), δίπλα της, δεξιά, ο Μένιος (Αριστομένης) Παπαχελάς (πατέρας του δημοσιογράφου Αλέξη Παπαχελά), δεξιά, διπλα στην μητέρα, η Μαρία Παπαχελά και κάτω καθιστός ο Ευγένιος.
Η Σίσσυ σε ηλικία 15 χρονών
…
Ο Γρηγόρης Παυλάκης
Πέθανε ο Ελληνας ήρωας της απόβασης στη Νορμανδία, Γρηγόρης Παυλάκης…
Ο άνθρωπος που έσωσε το θωρηκτό Αβέρωφ, όταν ο βασιλιάς Παύλος πρότεινε τη διάλυσή του…
Αφιερώσεις από το λεύκωμα της Σίσσυς Παπαχελά
από την αδελφή της Μαρία Παπαχελά
……
…
από την Άννα Σκυλακάκη
από την Βάνα Σβορώνου
από την Ντορίτα Βλαχοπούλου
από την Μαριέττα Ράδοβιτς
…
Στο βιβλίο του J.G.Hansen αναφέρονται στην σελιδα 18 τα ονόματα των 11 παιδιών της πρώτης εκείνης τάξης, με την οποία ξεκίνησε την λειτουργία της η Γερμανική Σχολή στην οδό Σκουφά το 1896, όταν ιδρύθηκε, και που όπως είναι γνωστό, τα πρώτα μαθήματα άρχισαν στις αρχές Ιανουαρίου 1897.
Ανάμεσα στα παιδιά αυτά διαβάζουμε δύο ονόματα, που μάλλον προκειται για δύο αδέλφια: τον Kimon Grundmann (γεννημένος το 1891, 5 ετών το 1896) και την Sophie Grundmann. Για την Sophie δεν βρέθηκαν στοιχεία, για τον Kimon όμως είδαμε ότι εξελίχθηκε σε σημαντικό αρχαιολόγο, συνεργάτη του DAI (Γερμανικό Αραχαιολογικό Ινστιτούτο).
Όπως προκύπτει από την εξαιρετική εργασία της Alexandra Kankeleit, ερευνήτριας του DAI, ο Kimon Grundmann αναφέρεται πρώτη φορά το 1930 ως βοηθός την εποχή που Διεθυντής στο DAI στην Αθήνα ήταν ο Georg Karo και 2ος Διευθυντής ο Walther Wrede (το όνομα του Wrede το έχουμε αναφέρει και στο άρθρο “Τα παιδιά των αρχαιολόγων στα χρόνια της Αραχώβης”) και παραμένει και την περίοδο 1941-44 όταν πλέον Διευθυντής είναι ο Wrede.
Ο Kimon Grundmann (1891-1968) υπήρξε λόγω γέννησης, οικογένειας και σπουδών στενά συνδεδεμένος με την Ελλάδα (ήταν προφανώς από την πλευρά της μητέρας του κατά το ήμισυ Έλληνας και ένας από τους πρώτους μαθητές της Γερμανικής Σχολής
Αθηνών). Το 1928 ξεκίνησε τη συνεργασία του με το ΓΑΙ Αθηνών ως διοικητικός υπάλληλος και ήταν αυτοδίδακτος αρχαιολόγος. Σταδιακά ασχολήθηκε και με αρχαιολογικά ζητήματα, κυρίως με ανασκαφές προϊστορικού ενδιαφέροντος. Επιπλέον τον διέκρινε μεγάλο ταλέντο στο αρχαιολογικό σχέδιο.
Το 1934 έγινε μέλος του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, ενώ το 1942 αναδείχθηκε σε επιστημονικό τμηματάρχη του ΓΑΙ Αθηνών και διηύθυνε δικές του ανασκαφές. Μετά τον πόλεμο ήταν ανεπιθύμητος στην Ελλάδα, σύμφωνα με δική του μαρτυρία, γεγονός που του στοίχισε πολύ. Το 1955 του επετράπη ξανά η είσοδος στη χώρα και έγινε βοηθός του Vladimir Milojčić στην ανασκαφή στην Άργισσα Μαγούλα, στη Θεσσαλία.
Review of: Alram-Stern, E. & Dousougli-Zachos, A. (2015). Die deutschen Ausgrabungen 1941 auf der Visviki-Magula/Velestino. Die neolithischen Befunde und Funde
Η Κατερίνα Λογοθετούλου-Τσιλιμίγκρα ήταν κόρη του Ηλία Λογοθετόπουλου και αδελφή του Ιωάννη και του Ξενοφώντα, που ήσαν επίσης μαθητές στην Γερμανική. Γεννήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 1925 και στα μαθητικά της χρόνια την αποκαλούσαν Κατίνα, και έτσι εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης μία μόνον χρονιά, το 1930-31 ατην Α’ Δημοτικού, ενώ εάν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το έτος 1942.
Μαθήτρια της μεγάλης παιδαδωγού Κούλας Πράτσικα κι αργότερα συνεργάτιδά της, έλαβε στέρεη και πολύπλευρη παιδεία δίπλα σε εξέχουσες προσωπικότητες της εποχής. Το 1944 ξεκινά τις σπουδές της στην Επαγγελματική Σχολή Γυμναστικής – Ρυθμικής – Χορού της Κούλας Πράτσικα. Επρόκειτο για την πρώτη επαγγελματική σχολή αξιώσεων στην Ελλάδα, αναγνωρισμένη από το κράτος και με ένα ευρύ πρόγραμμα, εφάμιλλο των τότε σύγχρονων σχολών χορού της Ευρώπης.
Εκτός από τα καθαρά τεχνικά, κινησιολογικά μαθήματα, διδάσκονταν κι άλλα βοηθητικά από κορυφαίους πνευματικούς δασκάλους: Μουσική, ιστορία τέχνης ελληνική ιστορία, ανατομία, σχέδιο, παιδαγωγικά, ψυχολογία κ.α. από τους Γιάννη Μηλιάδη (έφορο αρχαιοτήτων), Θρασύβουλο Γεωργιάδη (μουσικολόγο, καθηγητή του Πανεπιστημίου του Μονάχου), Μίνω Δούνια (μουσικολόγο, κριτικό, καθηγητή Πανεπιστημίου Βερολίνου), Αλέκα Στύλου – Διαμαντοπούλου (ζωγράφο), Λίνο Πολίτη (καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης), Αλέξη Διαμαντόπουλο (φιλόλογο), Σίμωνα Καρά (μελετητή της Βυζαντινής μουσικής).
Αποκτά το δίπλωμά της το 1949 μετά τις «συγκινητικά θριαμβευτικές εξετάσεις», όπως τις χαρακτηρίζει ο δημοσιογράφος του Βήματος Θ.Ν. Συναδινός (11/9/1949). Θα ενταχθεί ως χορεύτρια στο επαγγελματικό δυναμικό της σχολής σε παραστάσεις με τις οποίες ο έντεχνος χορός στην Ελλάδα άρχισε να δημιουργεί ιστορία. Εκπροσωπώντας το 1949 την Ελλάδα στο Καλλιτεχνικό Φεστιβάλ των Παρισίων, η ομάδα της Πράτσικα παρουσιάζει πρόγραμμα στη μεγάλη σκηνή του θεάτρου των Champs Elysees στο πλαίσιο των εκδηλώσεων υπό την αιγίδα της Unesco για την έναρξη λειτουργίας των Ηνωμένων Εθνών με συνεργάτες τον Στράτη Μυριβήλη (πρόλογο, χορικά, επίλογο), Νίκο Σκαλκώτα (μουσική ενορχήστρωση), Κούλα Πράτσικα και Ραλλού Μάνου (χορογραφία), Μουσείο Μπενάκη (κοστούμια, όργανα).
Παντρεύτηκε τον Παναγιώτη Τσιλιμίγκρα με τον οποίο απέκτησαν τον πολυαγαπημένο τους γιο, Διονύση, μαθητή της Γερμανικής από το 1968 έως το 1970 και πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής της στη Ζάκυνθο, τόπο καταγωγής του συζύγου της. Απεβίωσε τον Αύγουστο του 2024. (περισσότερα…)
Η Έλμα Λίχτενστάιν, κόρη του Ερνστ Λίχτενστάιν, καθηγητή στην Σχολή στα χρόνια του Μεσοπολέμου (1932-1935) και της Carola Lichtenstein-Hausleitner. Δεν εμφανίζεται καταγεγραμμένη στα Μαθητολόγια της Αραχώβης, όμως πήγε στο Δημοτικό και αν συνέχιζε και η Σχολή δεν είχε κλείσει, θα αποφοιτούσε το 1955. Γεννήθηκε στις 21.5.1937 στην Αθήνα, λίγο μετά την απόλυση του πατέρα της από τη Γερμανική Σχολή, ο οποίος εγκαταστάθηκε στην Καβάλα, όπου ίδρυσε το 1935 και διηύθυνε ένα κέντρο γερμανικής γλώσσας, ενώ αργότερα (1939-1942) εργάστηκε στην Παιδαγωγική Ακαδημία και την διετία 1942-44 προσλήφθηκε από το ελληνικό δημόσιο ως έκτακτος καθηγητής Γερμανικής Γλώσσας στην Ανωτάτη Εμπορική (ΑΣΟΕΕ), το σημερινό Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ένα χρόνο μετά την γέννησή της, στις 6.9.1938, γεννήθηκε και η αδελφή της, Elisabeth Lichtenstein, η οποία πιθανόν να πήγε στην Σχολή στο Νηπιαγωγείο, αλλά η οικογένεια παρέμεινε στην Αθήνα έως το 1944.
Το 1945 μετακόμισε οικογενειακώς στο Μόναχο, όπου συνέχισε το σχολείο και όταν ο πατέρας της διορίστηκε καθηγητής Παιδαγωγικής και Φιλοσοφίας στο Universität Münster πήγε Schiller-Gymnasium Münster, από όπυ και αποφοίτησε το 1955.
Σπόυδασε Ιατρική – Αναισθησιολογία στο Universität Münster και το 1963 γεννήθηκε ο Max, τα πρώτο από τα τέσσερα παιδιά της και το 1968 παντρέυτηκε τον πατέρα τους, Wolfgang Kleinschmidt.
Από το 1976 έως το 2005, όταν και συνταξιοδοτήθηκε, εργάστηκε στο Kreiskrankenhaus Bad Dürkheim. (περισσότερα…)
Ο Δημήτρης Γιάκας συνοδεύει τη σοπράνο Άννυ Φασσέα και τον βαρύτονο Γιώργο Ιατρού στη συναυλία – αφιέρωμα στο “Bel Canto“ με μουσικά κομμάτια των Rossini, Bellini και Donizetti. Θα ακουστούν γνωστές άριες και ντουέτα από τις όπερες Lucia di Lammermoor, Don Pasquale, Sonnambula, I puritani, Guillaume Tell κ.ά.
Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών & Μουσικής Β&Μ Θεοχαράκη, Βασιλίσσης Σοφίας 9 & Μέρλιν 1, τηλέφωνο 210 3611206
Ημερομηνία/Ώρα: Πέμπτη 07/11/2024, στις 20:30
https://thf.gr/el/events/afieroma-sto-bel-canto-me-erga-bellini-donizetti-rossini-k-a/
Η Λένα Κορυζή γεννήθηκε το 1916 και ήταν ένα από τα τέσσερα παιδιά του Αλέξανδρου Κοριζή, ο οποίος χαρακτηρίστηκε πρωθυπουργός του “δεύτερου ΟΧΙ” της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αφού είχαν εισβάλει οι Γερμανοί στην Ελλάδα, στις 18 Απριλίου 41, μετά από μια δραματική συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, και εξ ίσου δραματική συνομιλία, με τον βασιλιά Γεώργιο τον Β’, ο Κοριζής αρνούμενος να υποκύψει στις πιέσεις των Αγγλων, πήγε στο σπίτι του, και αυτοκτόνησε με το περίστροφό του (δυο σφαίρες στην καρδιακή χώρα), για να μην παραδώσει αυτός τη χώρα στους Γερμανούς.
Ο Αλέξανδρος Κοριζής (Κορυζής) είχε νυμφευθεί την Ελισάβετ Τσιτσάρα με την οποία απόκτησε τέσσερα παιδιά: την Αικατερίνη (παντρεύτηκε τον Χρήστο Σταθάτο), την Ελένη (Λένα), την Ειρήνη (Ρένα) και τον Γεώργιο (1922-1999), ο οποίος νυμφεύθηκε την Ευφροσύνη Γκλαβάνη.
Η Λένα εμφανίζεται στα μαθητολόγια της Αραχώβης από το 1927 στην πρώτη τάξη του Ελληνικού σχολείου έως και το 1933 στην Δ΄Γυμνασίου, πιθανώς δε να ολοκλήρωσε την φοίτησή της και να αποφοίτησε το 1934. Μετά το θάνατο του πατέρα της έγινε Κυρία επί των Τιμών της Βασίλισσας Φρειδερίκης , όπως και η Φρόσω Κορυζή, σύζυγος του αδερφού της Γεώργιου, η οποία ήταν Κυρία επί των Τιμών της Βασίλισσας Άννας-Μαρίας . (περισσότερα…)
(*) αν δεν είχε φύγει από το σχολείο θα αποφοιτούσε το 1942
Ο Κώστας Αξελός γεννήθηκε στην Αθήνα στις 26 Ιουνίου 1924 και ήταν γιός εύπορης οικογένειας. Ο πατέρας του, από το Ρέθυμνο, ήταν παθολόγος, διευθυντής στον Ευαγγελισμό και η μητέρα του καταγόταν από παλιά αθηναϊκή οικογένεια. Τις πρώτες και τις γυμνασιακές του σπουδές τις έκανε στη Σχολή Μακρή και στο Βαρβάκειο Λύκειο παρακολουθώντας παράλληλα το Γαλλικό Ινστιτούτο και τη Γερμανική Σχολή. Στη συνέχεια εγγράφεται στη Νομική Σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών και κάνει εκτός από νομικές και οικονομικές σπουδές.
Ο πόλεμος τον προσανατολίζει προς την πολιτική και κατά τη διάρκεια της Κατοχής παίρνει εναργά μέρος στην Αντίσταση, και αμέσως μετά κατά τον Εμφύλιο οργανώνεται στο ΚΚΕ από το οποίο θα διαγραφεί το 1945. Μετά την διαγραφή του και την συνακόλουθη καταδίκη του σε θάνατο από στρατοδικείο, θα διαφύγει στο Παρίσι (όπου και θα ζήσει μέχρι τον θάνατό του) με το θρυλικό πλοίο «Ματαρόα» και με την αμέριστη βοήθεια του Οκτάβιου Μερλιέ, έχοντας μαζί του μια ανεπανάληπτη συντροφιά: τον Κορνήλιο Καστοριάδη, τον Κώστα Παπαϊωάννου, τη Μιμίκα Κρανάκη, τον Νίκο Σβορώνο, τον Κώστα Κουλεντιανό, κ.ά.
Στη Γαλλία εργάστηκε από το 1950 ώς το 1957 στο Εθνικό Κέντρο Ερευνας, ετοιμάζοντας και τις διατριβές του, τις οποίες υποστήριξε το 1959 και είχαν θέμα: «Ο Ηράκλειτος και η φιλοσοφία» και «Ο Μαρξ στοχαστής της τεχνικής». Δίδαξε για πολλά χρόνια στη Σορβόννη (1962-1973) αλλά ποτέ δεν έγινε καθηγητής, γιατί πίστευε ότι «το πανεπιστήμιο δεν είναι ο χώρος της ριζικής σκέψης».
Το πρώτο του βιβλίο κυκλοφόρησε πολύ νωρίς, το 1952, με τίτλο «Οι φιλοσοφικές δοκιμές». Από τότε έχει δώσει πολλά βιβλία τα οποία κυκλοφόρησαν και στα ελληνικά, αφού παρά την επιλογή του να ζήσει μόνιμα στο Παρίσι δεν ξέχασε ποτέ τη χώρα του.
Το 1992 το Πάντειο Πανεπιστήμιο τον ανακήρυξε επίτιμο διδάκτορα, ενώ μόλις τον Απρίλιο του 2009 με τον ίδιο τρόπο τον τίμησε και η Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Απεβίωσε στις 4 Φεβρουαρίου 2010.
Στο αρχείο της ΕΡΤ υπάρχoυν δύο εξαιρετικές συνεντεύξεις του, όπου στην πρώτη ο ίδιος αφηγείται τη ζωή του από τα παιδικά του χρόνια, τα χρόνια των σπουδών στο Παρίσι, το έργο του εν γένει κάνοντας και μία αναφορά στη Γερμανική Σχολή της οδού Αραχώβης (00:14:07), αλλά και στη δεύτερη (00:10:09), όπου γίνεται αναφορά στη Σχολή και το Γαλλικό Ινστιτούτο.
O Gerd Hermjacob δίδαξε Βιολογία με επιπλέον μαθήματα τα Αγγλικά και Γεωγραφία στην Σχολή από 1965 έως το 1973, όμως αγάπησε την Ελλάδα και την επισκέπτεται τακτικότατα. Ο Άρις Μασουρίδης επικοινώνησε με τον γιό του, Peter, και εκείνος μας έστειλε ένα άρθρο με τίτλο “Erinnerungen an Orchideenjahre in Griechenland”, αποτέλεσμα της πολύχρονης μελέτης του της τοπικής χλωρίδας και πανίδας στην περιοχή του Μαραθώνα, παράλληλα με την εργασία του ως καθηγητής.
Ο Ομοσπονδιακός Πρόεδρος κ. Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαϊερ και η κ. Έλκε Μπύντενμπεντερ επισκέπτονται από τις 29 έως τις 31 Οκτωβρίου 2024 την Ελληνική Δημοκρατία.
Ο Ομοσπονδιακός Πρόεδρος κ. Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαϊερ και η κ. Έλκε Μπύντενμπεντερ επισκέπτονται από τις 29 έως τις 31 Οκτωβρίου 2024 την Ελληνική Δημοκρατία. Το εύρος και το βάθος των ελληνογερμανικών σχέσεων αντικατοπτρίζονται στα θέματα, στα οποία θα επικεντρωθεί αυτή η επίσκεψη: από την ιστορική μνήμη, τις πολιτικές προκλήσεις, όπως μετανάστευση και βιωσιμότητα, έως τη συνεργασία στους τομείς της οικονομίας, της επιστήμης και του πολιτισμού.
Στις 29 Οκτωβρίου ο Ομοσπονδιακός Πρόεδρος κ. Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαϊερ και η κ. Έλκε Μπύντενμπεντερ, συνοδευόμενοι από την Προέδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου, θα επισκεφτούν τον χώρο του μελλοντικού Μουσείου Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη. Στη συνέχεια έχει προγραμματιστεί μία συζήτηση στο Ινστιτούτο Γκαίτε σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση των ελληνογερμανικών σχέσεων. Το απόγευμα ο Ομοσπονδιακός Πρόεδρος κ. Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαϊερ και η κ. Έλκε Μπύντενμπεντερ θα μεταβούν στην Αθήνα, όπου και θα επισκεφτούν τις εγκαταστάσεις παραγωγής της Boehringer Ingelheim. Το βράδυ πρόκειται να πραγματοποιηθεί επίσκεψη σε ένα καλλιτεχνικό ατελιέ και ανταλλαγή απόψεων με καλλιτέχνες και καλλιτέχνιδες της Μπιενάλε της Αθήνας. (περισσότερα…)
Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο που έγραψε η νομικός και ιστορικός Λύντια Βελισσαρίου – Τρίχα: “Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος: Ο εμπνευστής του συνταγματικού κράτους” (εκδόσεις Πατάκη).
Η συγγραφέας Λύντια Βελισσαρίου – Τρίχα σπούδασε νομικά στην Αθήνα και από το 1987 ασχολείται με την έρευνα της νεώτερης ελληνικής ιστορίας. Έχει επεξεργασθεί το αρχείο του Χαρίλαου Τρικούπη και καρπός της μακράς της ενασχόλησης είναι τα δύο προηγούμενα βιβλία της: Χαρίλαος Τρικούπης – Ο πολιτικός του «Τις πταίει;» και του «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» και Σπυρίδων – ο άλλος Τρικούπης (1788 – 1873).
Ο τίτλος του βιβλίου αυτού θα μπορούσε κάλλιστα να είναι «Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος. Ο αδικημένος της Ιστορίας». Ο Μαυροκορδάτος υπήρξε και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να είναι μια προσωπικότητα εξαιρετικά γοητευτική, αλλά και ιδιαίτερα αδικημένη, καθώς θεωρείται ένας από τους πιο αμφιλεγόμενους πολιτικούς της εποχής του. Ωστόσο σήμερα, διακόσια χρόνια μετά την Ελληνική Επανάσταση, με την επανεκτίμηση προσώπων και γεγονότων, επιβεβαιώνεται πλέον ότι πρόκειται για μια μοναδική μορφή. Είναι ένας από τους πιο προικισμένους Έλληνες και τους σημαντικότερους πολιτικούς μας, εκσυγχρονιστής, φιλελεύθερος, πολύ μορφωμένος και βαθύτατα συνταγματικός, που ταυτίστηκε όσο κανένας άλλος με τις συνταγματικές εξελίξεις του τόπου.
Ο Γεράσιμος Μονοκρούσος εντόπισε ένα αφιέρωμα (απόσπασμα από την ομιλία) του Καθηγητή Δημήτρη Τομπαΐδη, Πρέδρου της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών (1990-2010) στο facebook:
21 Οκτωβρίου 2007
Φιλολογικό μνημόσυνο για τον Οδυσσέα Λαμψίδη
ΜΝΗΜΗ ΟΔΥΣΣΕΑ ΛΑΜΨΙΔΗ
Νέα Σμύρνη, 21-10-2007
[Απόσπασμα από την ομιλία του Καθηγητή Δημητρίου Τομπαΐδη]
«Η Επιτροπή Ποντιακών Μελετών δεν μπορούσε να αγνοήσει ή να μείνει απαθής μπροστά στο γεγονός του θανάτου του Οδυσσέα Λαμψίδη, ενός έγκριτου φιλολόγου και βυζαντινολόγου διεθνούς εμβέλειας, και ενός από τους σημαντικότερους προέδρους της. Ο θάνατός του μας λύπησε βαθιά και μας καταστενοχώρησε όλους, γιατί χάθηκε ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος και ένας εξαίρετος επιστήμονας. Μοναδική παρηγοριά μας αποτελεί το σπουδαίο, σε ποσότητα και ποιότητα, έργο του – αδιάψευστη μαρτυρία για τον άνθρωπο Οδυσσέα Λαμψίδη και για τη δράση του εν ζωή. Έτσι αυτή η σημερινή λιτή – αλλά ουσιαστική, ελπίζω – εκδήλωση της Ε.Π.Μ. αποτελεί φόρο τιμής και μνήμης στον διακεκριμένο επιστήμονα και για πολλά χρόνια λαμπρό πρόεδρο της Επιτροπής μας, η οποία ευτύχησε να έχει έναν πρόεδρο του αναστήματός του.
Αφορμή για την αναφορά αυτή για την οποία δηλώνω εξ΄ αρχής, ότι είμαι ο πλέον αναρμόδιος να παραθέσω αποτελεί το ξεφύλλισμα του βιβλίου γυμνασιάρχη – φιλόλογου Δρ. Γιώργου Δημητράκου με τίτλο “Απολογισμός και απολογία”.
To βιβλίο αυτό αποτελεί φόρο και αποκατάσταση τιμής του εκτελεσμένου κομμουνιστή και αγωνιστή της εθνικής αντίστασης Σταύρου Δημητράκου, ο οποίος καταδικάσθηκε από στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης ως αρχηγός δικτύου κατασκόπων και εκτελέσθηκε στο Γεντί Κουλέ την 29.04.1948.
Σύμφωνα με τον προλογίσαντα την έκδοση (Εκδόσεις Πολύτυπο 1991) Γιάννη Χαρατσίδη, το βιβλίο αυτό είναι καρπός βαθιάς ιστορικής γνώσης και έρευνας. Δεν γράφηκε μόνο για να περιφρουρήσει την υστεροφημία του αδελφού του. Γράφηκε για να δώσει την δυνατότητα , τα στοιχεία που προσκομίζει να συνεκτιμηθούν από τους μελετητές, που αναζητούν την ανάδειξη της αντικειμενικής αλήθειας μέσα από την πολυεδρική διάσταση των γεγονότων την εσωτερική δυναμική των πολύπλοκων σχέσεων και αλληλοεξαρτήσεων, οι οποίες διαμόρφωσαν την σκοτεινή εκείνη περίοδο.
Το να ανακαλούμε όλο και εντoνότερα στην μνήμη μας την πρωτοφανούς σε ευρωπαϊκό επίπεδο εθνική δοκιμασία και τον συνακόλουθο αφανισμό ανθρωπίνων ζωών και εθνικού πλούτου κατά την φοβερή δεκαετία 1940 -1950 μας παραινεί ένας από τους λιγοστούς εναπομείναντες πνευματικούς ταγούς , ο Μίκης Θεοδωράκης, στην πρόσφατη του επιστολή στον Γιώργο Λακόπουλο των Νέων. Διερωτάται ο μουσικοσυνθέτης : Μήπως εάν ο τότε τόσο παρeξηγημένος (δικός μου χαρακτηρισμός) πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς είχε ενδώσει στις απαιτήσεις του άξονα να είχε αποφύγει η περιορίσει αισθητά τις φοβερές μη προβλέψιμες αλυσιδωτές επιπτώσεις της αστείρευτης εκατόμβης. Σήμερα ζητιέται η πλήρης υποταγή της οικονομίας, ο απεμπολισμός της γεωπολιτικής αυτοτέλειας και της ιστορικότητας της Ελλάδας. Αντί για την διέλευση των στρατευμάτων τότε, μας επιβάλλεται τώρα η επέλαση των ξένων τραπεζιτών και δανειστών συνεπικουρουμένων απ;o την ντόπια ηγεμονική ελίτ. Όπως παρατηρεί ο οικονομολόγος κ. Γιώργος Κωστούλας , η σκέψη της και η δράση τους είναι ετερόφωτη, ετεροκατευθυνόμενη, βαθύτατα ομογενοποιημένη και συμπλεγματική. Κάθε ιδιομορφία, ετεροχρωμία είναι γι΄ αυτούς κοπιώδης, παράτολμη και εν τέλει ανεπιθύμητη. Αδυνατούν να σκεφθούν τον εαυτό τους και τον τόπο με όρους άλλους εκτός των κολεγιακών εγχειριδίων.
Παραθέτω βιογραφικό σημείωμα (λήμμα από το προαναφερόμενο βιβλίο) του λαμπρύναντος το εκπαιδευτικό μας σύστημα φιλόλογου Δρ. Γιώργου Δημητράκου (1909-1997), ο οποίος δίδαξε στην Γερμανική Σχολή Θεσσαλονίκης ( 1938-1944) και Αθηνών (1954-1982). (περισσότερα…)
Ο Μάρκο Στρύκερ είναι απόφοιτος του ’88 και υποβάλλει υποψηφιότητα στις Εκλογές του ΕΒΕΑ στις 30 Νοεμβρίου, 1 & 2 Δεκεμβρίου 2024 με τον συνδυασμό «Άλμα Μπροστά» του Γιάννη Μπρατάκου.
Είναι εκλεγμένο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΒΕΑ από το 2011 και Πρόεδρος του Τμήματος Υπηρεσιών από το 2017, και του προτάθηκε να ξανασυμμετάσχει ως υποψήφιος στο Τμήμα Υπηρεσιών από τον Πρόεδρο του συνδυασμού. (περισσότερα…)
Οι καθηγητές που έχουμε επιλέξει φαίνεται ότι είναι σχεδόν όλοι “φιλόλογοι”. Τούτο συμβαίνει διότι οι μαθηματικοί, οι φυσικοί, οι χημικοί, οι βιολόγοι ήταν και είναι Γερμανοί. Είχαμε δε την τύχη οι ‘Ελληνες φιλόλογοι, ιστορικοί και θεολόγοι να είναι πραγματικά “τεράστια μεγέθη”, από τον Γιώργο Δημητράκο έως τον Ιδομενέα Παπαδάκη, τον Οδυσσέα Λαμψίδη, τον Νίκο Ασωνίτη, τον Αλέκο Παπαγεωργίου, τον Παναγιώτη Στάμο και τον Τίμο Δημόπουλο, που οι παλαιότεροι είχαν την τύχη να τους έχουν απέναντί τους καθημερινά, αφήνοντας επάνω μας ίχνη που δεν ξεβάφονται. Μάθαμε Όμηρο και Παπαδιαμάντη και διδαχθήκαμε τη γλώσσα σε μία πολύ δύσκολη περίοδο καλύτερα από το αν πηγαίναμε σε ελληνικά σχολεία.
Με αφορμή την Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου και των χρόνων που ακολούθησαν, δημοσιεύουμε ένα τεύχος του περιοδικού “Ο Μικρός Ήρως” με τίτλο “Το Σάλπισμα της Νίκης”, όπου, συμπτωματικά, γίνεται αναφορά σε μία “Ειρήνη Φίλτσου”, η οποία όμως παρουσιάζεται ως 20άρα το ’40, άρα θα έπρεπε να έχει γεννηθεί το 1920, γεγονός που δεν ταιριάζει με την “δασκάλα” Φίλτσου, που πρέπει να ήταν γεννημένη περίπου το 1904-1905:
Ο Γιώργος Θαλάσσης, ή “παιδί-φάντασμα”, είναι χαρακτήρας του ελληνικού κόμικ Μικρός Ήρως…
Καθηγήτρια Γερμανικών, με πολυετή διδακτική πείρα, Πτυχιούχος Παν/μίου Αθηνών, Τμήματος Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας, απόφοιτη Γερμανικής Σχολής Αθηνών (ΓΣΑ),
με μεταπτυχιακά σεμινάρια στη Χαϊδελβέργη (Ruprecht -Karls-Universität) στο Βερολίνο και στην Ελλάδα, προετοιμάζει υπεύθυνα και μεθοδικά παιδιά και ενήλικες.
-Εντατική προετοιμασία τους καλοκαιρινούς μήνες για κάλυψη κενών και εμπέδωση ύλης
-Εκπαιδευτικό οπτικοακουστικό υλικό, κάρτες, διαδραστικά επιτραπέζια παιχνίδια για παιδιά και νήπια
-Προετοιμασία για Goethe Institut Athen, Εισαγωγή στην Γερμανική Σχολή Αθηνών (Profil E)
-Μαθήματα δια ζώσης (Νότια προάστια Αττικής) και διαδικτυακά
τηλ. Επικοινωνίας: 6973228344
email: mirellaoikonomou@yahoo.gr
