Discovering the “Mysteries of Flourishing” From Ancient Roots to Modern Blossoms

2nd New Eleusis Symposion: 25-27 September, Key Messages and Learnings

The 2nd New Eleusis Symposion, themed “Mysteries of Flourishing,” was completed with great success on September 25-27 at the historic old paint factory, IRIS in Eleusis. The World Human Forum, in collaboration with Eleusis 2023 European Capital of Culture, brought together distinguished scientists, intellectuals, artists, academics, civil society representatives, and active citizens from various parts of the world to explore what “eudaimonia” means in the modern world and how we can approach it on both an individual and collective level.

Meaning of Flourishing:

Key Action Pillars:

Empowerment of the Local Community, Creative Policies, Shifting Mindsets (περισσότερα…)

Με ιδιαίτερη επιτυχία και μεγάλη συγκίνηση, σε ένα κατάμεστο Ηρώδειο, πραγματοποιήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2024, παρουσία της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας και πολλών διπλωματών, η μεγάλη συναυλία της Εταιρείας για τον Ελληνισμό και Φιλελληνισμό (ΕΕΦ) και του Μουσείου Φιλελληνισμού για τα 200 χρόνια από το θάνατο του Λόρδου Βύρωνα και τους Φιλέλληνες.

Την εκδήλωση προλόγισαν ο πρόεδρος της ΕΕΦ κ. Κωνσταντίνος Βελέντζας, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας κ. Νίκος Δένδιας και ο Βρετανός πρέσβης κ. Matthew Lodge.

H συναυλία, την καλλιτεχνική επιμέλεια της οποίας είχε η κα Λίνα Νικολακοπούλου, ξεκίνησε με απαγγελίες ποιημάτων του Λόρδου Βύρωνα και άλλων Ελλήνων και Φιλελλήνων ποιητών από την ίδια, την συγγραφέα και δημοσιογράφο Victoria Hislop, την καθηγήτρια ποίησης στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Alicia E. Stallings.

Στο πρώτο μέρος εμφανίσθηκε η Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ και αρχιμουσικό τον κ. Γιώργο Αραβίδη που έπαιξε έργα του φιλέλληνα Βρετανού συνθέτη Tom Smail και τραγούδια και μουσικά ακούσματα Ελλήνων συνθετών ταυτισμένα με τον αγώνα των Ελλήνων για ελευθερία.

Σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας προέβαλαν στον τοίχο του Ηρωδείου τα πορτραίτα 80 εμβληματικών Φιλελλήνων, το καθένα με την σημαία της χώρας του. (περισσότερα…)

Η Χριστίνα Βάζου δημοσιοποίησε την εκστρατεία crowdfunding για το ντοκιμαντέρ, που ετοίμασε:

Nasir, Omran & Ferdinand, refugee boys from Afghanistan, Syria / Palestine, and Burundi, arrived in Athens and from that day our common journey began.

The documentary “I want to be a winner” focuses on these teenagers, hosted by the organization Kinoniko EKAV, from 2021 to 2023. Christina Vazou, a shelter staff member, photographer, and filmmaker, started documenting their everyday life. Through the videos she shot, we wish to report the reality of their journey, and above all we want to raise awareness. We hope to open the doors of a world unknown to the general public and reduce the distance between us.

How your support makes a difference??? Your generous contribution will directly fund the production and post-production of our documentary. Make the difference!

https://chuffed.org/project/i-want-to-be-a-winner-a-documentary-about-3-minor-refugees

Διαμέρισμα 101 τ.μ. επί Πύρρας 20 και γωνία Σφιγγός

Όπισθεν Αγίου Σώστη, στον Δήμο Αθηναίων, στα όρια Νέας Σμύρνης και Νέου Κόσμου

Έτος κατασκευής : 1971, πλήρως ανακαινισμένο το 2008

Σε απόσταση αναπνοής από Τράμ (στα 250 μ.), λεωφορεία (Λεωφ. Συγγρού) και Μετρό (ΦΙΞ)

Στην περιοχή υπάρχουν :

3 Σούπερμαρκετ, 3 Φαρμακεία, Φούρνος/Ζαχαροπλαστείο, Στεγνοκαθαριστήριο, Κομμωτήρια, Τράπεζα, Α.Τ.Μ. και Σχολεία

Επίσης :

Καφέ, ταβερνίτσες, Υδραυλικοί, Ηλεκτρολόγοι (κατάστημα), Ηλεκτρονικά είδη + Τηλεόρασης, Κλειδαράς, Βιβλιοπωλείο , Χασάπικο, Ψαράδικο κλπ

Ακόμα :

«Στέγη πολιτιστ.Ιδρύμ. Ωνάση» , 3 μεγάλα Ξενοδοχεία

Πρόκειται :

για ρετιρέ 5 ου ορόφου, μεγάλες βεράντες, με ηλεκτρικές τέντες, ηλεκτρικά Ρολλα, σύστημα Συναγερμού, πόρτα Ασφαλείας, κουφώματα (με

διπλά τζάμια) Αλουμινίου, Ηλιακό θερμοσίφωνα, Ατομική Θέρμανση με Φυσικό Αέριο

Διαρρύθμιση :

Χώλ εισόδου με μεγάλη ντουλάπα, μεγάλη σαλοτραπεζαρία, οφφις με ντουλάπα και πατάρι, 2 υπνοδωμάτια με πολλές ντουλάπες,

μεγάλη φωτεινή , κουζίνα (πολλά εντοιχισμένα ντουλάπια, με σήτες στα παράθυρα και πατάρι), 1 λουτρό (με σήτα) στο παράθυρο, μικρή συσκευή Jakuzzi και 1 W.C.

Δάπεδα παρκέ ξύλινα

Ανελκυστήρας, Κοινόχρηστα : περίπου 40 ευρώ/δίμηνο

Ενεργειακή κλάση : ΠΕΑ υπό έκδοση

ΜΕΣΙΤΕΣ ΑΠΟΚΛΕΙΟΝΤΑΙ !!

Πληροφορίες :

τηλ. 697 3645 718 και 697 068 0268 (πλην ωρών κοινής ησυχίας).

Οκτώβρης 2024

Από το αρχείο της Ελένης Berner Γιοτσαλίτου

https://www.ex-dsathen.gr/anakoinoseis/eidiseis/apo-to-archeio-tis-elenis-berner-giotsalitou/

Τρεις φωτογραφίες από τον Κώστα Μεσκούρη

https://www.ex-dsathen.gr/ekdoseis/klassenzimmer/1964/5403-treis_fotografies_apo_kosta_meskouri/

Αλλες τρεις φωτογραφίες από τον Κώστα Μεσκούρη

https://www.ex-dsathen.gr/ekdoseis/klassenzimmer/1964/5832-alles_treis_fotografies_apo_ton_kosta_meskouri/

Η τάξη του ’64 μετά από 50 χρόνια

https://www.ex-dsathen.gr/ekdoseis/klassenzimmer/1964/2524-i-taksi-tou-64-meta-apo-50-xronia/

Από το αρχείο της Φρόσως Δημάκου

https://www.ex-dsathen.gr/ekdoseis/klassenzimmer/1964/apo-to-archeio-tis-frosos-dimakou-kiaou/

Η Χαρά Καλομοίρη, απόφοιτος του ’66 και Γενική Διευθύντρια του Εθνικού Ωδείου επιμελέιται μία εκδήλωση στη μνήμη του παππού της, του εθνικού μουσουργού Μανώλη Καλομοίρη, ο οποίος είχε πάντοτε ισχυρούς δεσμούς με μουσικούς κύκλους στη Γερμανία.

Στις 12 Οκτωβρίου 2024, το Εθνικό Ωδείο θα παρουσιάσει στη Σύρο, το δρώμενο με τίτλο “Μανώλης Καλομοίρης το όνομά μου” που είναι αφιερωμένο στη μνήμη του ιδρυτή του, με αφορμή τα 140 χρόνια από τη γέννησή του.

Η εκδήλωση που θα φιλοξενηθεί στο υπέροχο Θέατρο «Απόλλων» της Ερμούπολης, έχει τη μορφή μουσικοθεατρικού αναλογίου γύρω από τη ζωή, τις ιδέες και το έργο του συνθέτη με βάση αποσπάσματα από κείμενα του Καλομοίρη, όπως είναι η αυτοβιογραφία του Η ζωή μου και η τέχνη μου, τα μουσικά του απομνημονεύματα Από τη ζωή και τους καημούς του Καπετάν Λύρα σε συνδυασμό με την εκτέλεση μουσικών έργων του.

Την επιλογή και επιμέλεια των κειμένων και του μουσικού προγράμματος έκανε η Χαρά Καλομοίρη, εγγονή του συνθέτη και Γενική Διευθύντρια του Εθνικού Ωδείου. Στην εκδήλωση συμμετέχει ως αφηγήτρια η ηθοποιός Μάγδα Μαυρογιάννη.

Η παράσταση θα συνοδεύεται από οπτικοακουστικό υλικό, το οποίο έχει επιμεληθεί η Χαρά Καλομοίρη με την υποστήριξη της μουσικολόγου Μυρτώς Οικονομίδου η οποία και θα προλογίσει την εκδήλωση.

Το αφιέρωμα πλαισιώνουν μουσικά σπουδαστές, απόφοιτοι και καθηγητές του Εθνικού Ωδείου και των Παραρτημάτων του, καθώς και η «Παιδική – Νεανική Χορωδία της Ορχήστρας των Κυκλάδων» υπό τη διεύθυνση της Χριστίνας Ασημακοπούλου.

Η εκδήλωση αποτελεί συνδιοργάνωση του Εθνικού Ωδείου με τον Δήμο Σύρου – Ερμούπολης και των Σύλλογο Μικρασιατών Ερμούπολης Σύρου.

Έργα για πιάνο, μονωδία και πνευστά του Καλομοίρη θα ερμηνεύσουν οι εξής:

Μαρία Βασιλείου και Σάββας Ζαφειρόπουλος, πιάνο (καθηγητές) Ελένη Κλάψη, Άντζελα Τκατς, μονωδία (απόφοιτες ), Ιάσων Μπλούνας, πιάνο (απόφοιτος), Ερμιόνη Κουκουλή, φλάουτο (σπουδάστρια), Άννι Μιλένα Πρίφτι και Αntonina Zhurak, πιάνο (σπουδάστριες).

ΕΘΝΙΚΟ ΩΔΕΙΟ Μάγερ 18, Πλατεία Βάθη, ΑΘΗΝΑ

Για περισσότερες πληροφορίες: 210-52 33 175, 210-52 48 304

Ο Απόστολος Σερράος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1926, από πατέρα Κεφαλλονίτη και μητέρα Τήνια και έφυγε από τη ζωή, μετά από μακρά και εξελισσόμενη ασθένεια, το 2008.

Πρωτοεμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1938-39 ατην Α’ Γυμνασίου και απαρμένει έως το έτος 1942-43 στην Ε’ Γυμνασίου, όμως είναι πιθανόν να φοίτησε και την επομένη χρονιά 1943-44.

Σπούδασε νομικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και εν συνεχεία, μερικά χρόνια μετά την αποφοίτησή του, και Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες στο ίδιο Πανεπιστήμιο.

Ήδη από τα εφηβικά του χρόνια διακρινόταν για το πάθος του για τη γνώση και τη μάθηση, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ιστορία, την ελληνική και ξενόγλωσση Λογοτεχνία καθώς επίσης και τη Φιλοσοφία. Μιλούσε και έγραφε με άνεση, πέρα από τα Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά και Ιταλικά.

Μεγάλη του αγάπη υπήρξε επίσης και η Φωτογραφία. Ως ένα από τα πρώτα μέλη της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας, περιηγήθηκε ήδη από τη δεκαετία του 1950 την Ελλάδα και φωτογράφησε τοπία της Ελλάδας, αλλά και ανθρώπους της εποχής, στις πόλεις και στην ύπαιθρο.

Άσκησε για μια σχεδόν 40-ετία την ενεργό μαχόμενη δικηγορία, όμως τον ελεύθερο χρόνο του γέμιζε πάντα η αγάπη του για την οικογένειά του και για τα βιβλία του.

(πηγή: ο γιός του Απόστολου, Κώστας Σερράος, Καθηγητής Αρχιτεκτονικής στο ΕΜΠ)

Η ταράτσα της Αραχώβης από το αρχείο του Απόστολου Σερράου…

Μια πολύ σημαντική δωρεά δέχτηκε η Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη Ηρακλείου…

(περισσότερα…)

Με αφορμή την συμπλήρωση 60 χρόνων από την αποφοίτησή τους η Ελένη Berner Γιοτσαλίτου έστειλε φωτογραφίες της τάξης του ’64. (περισσότερα…)

Ο Γιάννης Τρύφων γεννήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου του 1922 στην Αθήνα και εμφανίζεται πρώτη φορά στα μαθητολόγια της Σχολής την χρονιά 1928-29 στην Α’ Δημοτικού. Η αδελφή του Βικτωρία, η οποία όμως ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερη, εμφανίζεται εγγεγραμμένη την ίδια χρονιά στην Α’ Δημοτικού, όμως διορθώνει στην πορεία τις τάξεις και αποφοιτά το 1939.

Ο πατέρας του, Αναστάσιος Τρύφων, ήταν γνωστός πολιτικός μηχανικός (συμμετείχε στην μελέτη του Εργοστασίου του Φιξ) και η μητέρα του, Ελισαβετ Μπαχάουερ (Bachauer) αυστριακής καταγωγής και θεία της γνωστής πιανίστριας Τζίνας Μπαχάουερ.

Είχε τρία αδέρφια, την Βικτωρία, τον Νίκο και τον Αλέξιο, που, όπως και αυτός, φοίτησαν στην Γερμανική σχολή. Μετά την αποφοίτησή του το 1940 από την ΣΤ’ Δημοτικού, μετέβη στην Γερμανία, όπου σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο του Μονάχου.

Οταν πήρε το πτυχίο δούλεψε σαν βοηθός έδρας στατικής. Στο Μόναχο γνώρισε και παντρεύτηκε την Μargit Huber. Το 1949 γύρισε στην Αθήνα με την γυναίκα του και τα 4 παιδιά του, Αικατερίνη-Ούρσουλα, Βαρβάρα-Ζίγκριντ, Ελισάβετ-Πούψη και Αναστασία-Πόπηλε, που και αυτά με την σειρά τους πήγαν στην Γερμανική.

Στην Αθήνα δούλεψε στο γραφείο του πατέρα του μαζί με τα δυο αδέρφια του, που ήταν και αυτοί πολιτικοί μηχανικοί. Στα τέλη του 50 συνεργάστηκε με την αρχιτέκτονα Ελένη Σουφλή με βασικότερο έργο το τουριστικό συγκρότημα του Αγίου Νικολάου στην Κρήτη, ένα από τα πρώτα τουριστικά συγκροτήματα της εποχής εκείνης. Οι επόμενες δουλειές του τον απασχόλησαν στην Κέρκυρα, όπου και εγκαταστάθηκε στις αρχές του 70. Εκεί ασχολήθηκε με μελέτες και κατασκευές Τουριστικών συγκροτημάτων, ξενοδοχείων, πολυκατοικιών οικιών, κλπ. Το 1986 συνταξιοδοτήθηκε και ανέλαβε το γραφείο η κόρη του Αικατερίνη Τρύφων, που τελείωσε αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο του Darmstadt Γερμανίαs. Ο Γιάννης Τρύφων πέθανε στην Κέρκυρα στις 17 Απριλίου 2011.

Η Σοφία Βελιμέζη γεννήθηκε το 1920 και απεβίωσε το 1986. Στην Σχολή έμεινε μέχρι την Ε’ Δημοτικού την χρονιά 1929-30 και αν συνέχιζε θα είχε αποφοιτήσει το 1937.  Ο πατέρας της Ιωάννης Βελιμέζης (1859-1934) ήταν Πρόεδρος Εφετών, η μητέρα της ήταν η Ευγενία Βελιμέζη το γένος Ιορδανίδη (1883-1971) και το σπίτι τους ήταν στην οδό Δημοκρίτου 16 στο Κολωνάκι, δίπλα ακριβώς από το Λύκειο Ελληνίδων, και το οποίο κατεδαφίστηκε γύρω στο 2005. Στο σπίτι αυτό έζησαν και τα τέσσερα παιδιά: ο Αιμίλιος (1901-1946, ο οποίος δώρισε στο Μουσείο Μπενάκη την συλλογή του από εικόνες), ο Κωστής (1898-1960, ποιητής, σκηνοθέτης, μεταφραστής και συγγραφέας, ο οποίος έγινε γνωστός ως Κωστής Βελμύρας), ο Θεόδωρος (1905-1979) και η Σοφία, που ήταν η μικρότερη, για την οποία όμως δεν γνωρίζουμε πολλά, πέραν όσων αναφέρονται στο velimezisicon.gr, από όπου αντιγράφουμε:

Με τον αιφνίδιο θάνατο του του Αιμιλίου Βελιμέζη, το 1946, το έργο του παραμένει ημιτελές: αρκετές από τις εικόνες, που είχε μέχρι τότε συγκεντρώσει, ίσως ενενήντα τον αριθμό, δεν πρόλαβε να φωτογραφήσει ο Εμίλ Σεράφ, άλλες παρέμειναν χωρίς πλαίσια από τους ξυλογλύπτες «Πρίαμος» και η μελέτη της συλλογής δεν ολοκληρώθηκε. Εβδομήντα μόνο δακτυλογραφημένες σελίδες είναι το πρώτο και μοναδικό τμήμα της μελέτης που είχε συντάξει ο Μανόλης Χατζηδάκης μέχρι το 1945 και είχε παραδώσει στον Αιμίλιο.

Ακολουθεί βαρύτατο πένθος στην οικογένεια Βελιμέζη και στην κατοικία της οδού Δημοκρίτου 16 σβήνουν τα φώτα. Για πολλά χρόνια.

Εντούτοις η μητέρα του και οι οικογένειες των αδελφών του, σε ένδειξη σεβασμού στη μνήμη του αγαπημένου τους Αιμιλίου, ήρθαν σε συνεννόηση με τον Αντώνη Μπενάκη και τον Μανόλη Χατζηδάκη καλώντας τους να επιλέξουν όσες και όποιες εικόνες θα ήθελαν για τη συλλογή του Μουσείου Μπενάκη, πέραν εκείνων που είχε δωρίσει εν ζωή ο Αιμίλιος Βελιμέζης.

Στα αρχεία της οικογένειας υπάρχει και το dossier, στο οποίο η δέσποινα Eυγενία I. Bελιμέζη, μητέρα του συλλέκτη, φύλαξε τα σχετικά με τη δωρεά εικόνων από την οικογενειακή συλλογή, σύμφωνα με την επιθυμία του, στο Mουσείο Mπενάκη.

«Ἐχαρίσθησαν κατ’ ἐντολὴν τοῦ Aἰμιλάκου μας εἰς τὸ Mουσεῖον Mπενάκη οἱ ἐσώκλειστες Eἰκόνες -καὶ ἄλλες- ποὺ δὲν ἔχω φωτογραφίες τους. Ἐκ μέρους μου καὶ ἐκ μέρους τοῦ Kωστῆ μου, Nτόντου μου καὶ Σοφίκας μου, μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι θὰ μείνη αὐτὴ ἡ δωρεά του ὅσο ὑπάρχει τὸ Mουσεῖον Ἀντωνίου Mπενάκη ποὺ τόσο κουράστηκε ὁ χρυσός μου Aἰμίλιος γιὰ τὸ Mουσεῖον».

Το γραφείο του Αιμιλίου στην κατοικία του επί της οδού Δημοκρίτου 16 διαμορφώθηκε από την αδερφή του Σοφία, όπως θα επιθυμούσε και εκείνος και, έκτοτε παρέμεινε κλειστό.

Το 1986 η Σοφία «φεύγει» για να συναντήσει εκεί ψηλά όσους από την οικογένεια είχαν ήδη προηγηθεί και αφήνει παρακαταθήκη στους γιους της Χρήστο και Αιμίλιο να φροντίσουν τις εικόνες, σύμφωνα με το «πνεύμα της οικογένειας».

Σε δύσκολες στιγμές χρειάστηκε να εκποιηθούν ακίνητα και κινητά της οικογένειας, ποτέ όμως οι εικόνες της συλλογής του Αιμιλίου. Η εντολή της μητέρας Σοφίας είναι σαφής και ρητή: «Φροντίστε οι Εικόνες μας να δωρηθούν σε μουσείο ή ίδρυμα, όπου θα μπορεί ο κάθε επισκέπτης να τις θαυμάζει, αλλά και να προσεύχεται μπροστά τους…».

1934-1991 Στην οικία της οικογένειας Βελιμέζη…

Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη: Η περίφημη συλλογή Βελιμέζη ελεύθερη ψηφιακά…

Πίστη και Τέχνη Επιλεγμένες Εικόνες από τη Συλλογή Αιμιλίου Βελιμέζη…

O Karlhans Höflinghaus γεννήθηκε το 1917 και ήταν ο πρώτος μεταπολεμικός Πρόεδρος του Συμβουλίου της Γερμανικής Σχολής. Διετέλεσε μέλος του Ελληνογερμανικού Επιμελητηρίου, της Γερμανικής Λέσχης «Φιλαδέλφεια» και εν γένει η ζωή του χαρακτηριζόταν προ πάντων από την προθυμία του να αναλαμβάνει δημόσια και σε υπέρμετρο βαθμό την ευθύνη για τα τιμητικά αξιώματα που κατείχε.

Σαν Αντιπρόεδρος της Ενώσεως Γερμανικών Νεκροταφείων στην Ελλάδα, μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, συνέβαλε αποφασιστικά ώστε να δημιουργηθούν και να φροντίζονται αξιοπρεπώς στρατιωτικά νεκροταφεία.

Το Γερμανικό Κέντρο Επαφών και Πληροφόρησης – θυγατρικό της Γερμανικής Λέσχης «Φιλαδέλφεια» συνιδρύθηκε από αυτόν και η Ευαγγελική γερμανόφωνη εκκλησία είχε βρει στο πρόσωπό του έναν άξιο αντιπρόσωπο.

Τέλος, σαν απόφοιτος της Σχολής διετέλεσε μέλος του Συλλόγου των Αποφοίτων την περίοδο 1982-1984.

Απεβίωσε στην Αθήνα στις 15 Σεπτεμβρίου 1987 ύστερα από μακρόχρονη ασθένεια την οποία άντεξε με μεγάλη υπομονή.

Ο Ulf-Dieter Klemm, απόφοιτος του ’63 και στενός φίλος του Συλλόγου συμμετέχει στην συντακτική ομάδα του περιοδικού “εξάντας“, που βγαίνει δυο φορές το χρόνο στο Βερολίνο με άρθρα στα γερμανικά, μεταφρασμένα στα ελληνικά, με τίτλο στα ελληνικά και με ένα επιτελείο εξαιρετικά υψηλού επιπέδου.

Τον Αύγουστο του 2024 εξέδωσε ο “εξάντας” ένα αφιέρωμα με τίτλο:

“O εκτοπισμός και η καταστροφή της ρωμανιώτικης κοινότητας των Ιωαννίνων”

που συνοδεύεται με το σημείωμα της σύνταξης:

Αγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες,

Αυτό το τεύχος είναι αφιερωμένο στους «Ρωμανιώτες» των Ιωαννίνων, μια από τις παλιότερες εβραϊκές κοινότητες της Ελλάδας και όλης της Ευρώπης. Πριν από 80 χρόνια, στις 25 Μαρτίου 1944, η ρωμανιώτικη κοινότητα των Ιωαννίνων εκτοπίστηκε από τους Γερμανούς στο Άουσβιτς-Μπίρκεναου, όπου οι περισσότεροι δολοφονήθηκαν. Η ιστορία αυτής της κοινότητας είναι σχεδόν άγνωστη στη Γερμανία, στην Ελλάδα εξερευνάται τα τελευταία χρόνια με επιστημονικές έρευνες και ντοκιμαντέρ. (περισσότερα…)

Ο Πάνος Λασκαρίδης στην εκπομπή “Ανταλλακτήριο Ιδεών” στο Κανάλι της Ναυτεμπορικής στον Λάμπη Ταγματάρχη.

Η Νάντια Καβουλάκου είναι απόφοιτη του 1994 και έχει κάνει την Δραματουργική Επεξεργασία και την Σκηνοθεσία στην παράσταση “cLOwNELY day”.

Η Νέλλη, μια ηλικιωμένη κλόουν είναι πολύ χαρούμενη σήμερα, γιατί περιμένει κάποιους πολύ σημαντικούς φίλους να την επισκεφτούν και να γιορτάσουν με το αξέχαστο Tea Party που τους ετοιμάζει…Θα είναι όλα υπέροχα! Η κουνιστή καρέκλα, τα φακελάκια τσάι, τα φλιτζανάκια, η τσαγιέρα θα γίνουν τα παιχνίδια, που θα φέρουν ξανά τη ζωντάνια στο σπίτι της. Θα γίνουν η συντροφιά της. Ξυπνά ή γεννά άραγε αναμνήσεις η Νέλλυ για να ξεγελάσει τη μοναξιά της;

Μια αστεία και τρυφερή παράσταση, που επιχειρεί να αγγίξει με αγάπη και ενσυναίσθηση το ευαίσθητο θέμα της τρίτης ηλικίας με τις δυσκολίες, τις απώλειες και τη μοναξιά που τη συνοδεύουν. Η παιδική ψυχή του κλόουν όμως δε γνωρίζει ηλικία κι έρχεται σαν απάντηση, κόντρα στη ματαιότητα και με ελπίδα να μας κλείσει παιχνιδιάρικα το μάτι. (περισσότερα…)

Η Αγγελική Παπανδρέου “στις αρχές του Φθινοπώρου” στην ξεχωριστή μουσική σκηνή του “ΘΕΑΤΡΑΛΕ” το Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2024 στις 9.30 μμ.

…ονειρεύομαι με απίθανο παρεάκι ένα ακόμα μουσικό συναπάντημα μαζί σας…με τα τραγούδια της καρδιάς μας…μήπως και σπάσουμε με μουσικές αγαπημένες για λίγο την βαθειά σιωπή…που έπεσε με την αναχώρηση του λατρεμένου μας Μίμη Πλέσσα για τις γειτονιές των Αγγέλων…

…άλλωστε κάπως έτσι μέσα από τα διαμάντια που μας χάρισε τον αποχαιρετήσαμε…και μέσα από την μουσική πάντα θα τον θυμόμαστε…και θα ξαναβρισκόμαστε μαζί του…”

ΘΕΑΤΡΑΛΕ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ, Κασομούλη 30,  11744, τηλ 6948528732

Die DEUTSCHE SCHULE ATHEN sucht zum 01.09.2025 für 3 Jahre (Verlängerungsmöglichkeit)

Stellenumfang: Vollzeit

Eine Ortslehrkraft für die Fächerkombination Englisch + Beifach

Die Deutsche Schule Athen (DSA) ist eine deutsche Auslandsschule mit einem umfassenden Bildungsangebot für Kinder ab 3 Jahren vom Kindergarten über die Grundschule bis zum deutschen internationalen Abitur.

Wir erwarten:

 Fundierte Kenntnisse der curricularen Vorgaben für die entsprechende Fächer

 Möglichst Berufserfahrung an einer öffentlichen oder privaten Regelschule

 Deutschkenntnis auf muttersprachlichem Niveau

 Ein abgeschlossenes Lehramtsstudium (D/A/CH) mit Lehrbefähigung für die Sekundarstufen I und II

 Teamfähigkeit, Flexibilität, hohe Belastbarkeit und Freude an der Arbeit mit Kindern

Wir bieten:

• Ein anspruchsvolles Arbeitsumfeld an einer renommierten deutschen Auslandsschule

• Gute kollegiale Zusammenarbeit in einem multikulturellen Kollegium

• Begleitung und Unterstützung bei der Einarbeitung durch erfahrene Kollegen und Kolleginnen

• Angemessene Bezahlung und Beteiligung an Ausreise-/Heimreisekosten

Ihre aussagekräftige vollständige Bewerbung (Anschreiben, Motivationsschreiben, Lebenslauf, Lichtbild und Zeugnisse) richten Sie bitte in deutscher Sprache bis zum 30. Oktober 2024 – bitte nur in elektronischer Form – an die Schulleitung der Deutschen Schule Athen, unter bewerbungen@dsathen.gr

Ο Αχιλλεύς Αλέξανδρος Ζάννος γεννήθηκε το 1922 στην Αθήνα Το πρώτο του σπίτι ήταν στην Κυψέλη και η πρώτη του γλώσσα η γαλλική. Ξεκίνησε το σχολείο στο Παρθεναγωγείο της Κρίκου, που δεχόταν και αγοράκια μέχρι την πέμπτη δημοτικού. Κατόπιν συνέχισε στο σχολείο Μακρή και από το 1934 ως το 1940 φοίτησε στη Γερμανική Σχολή Αθηνών.

Πρωτοεμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1934-35 στην Α’ Γυμνασίου και παραμένει έως την αποφοίτησή του το έτος 1939-40 στην ΣΤ’ Γυμνασίου.

Η Γερμανική σχολή οργάνωσε το 1938 ένα ταξίδι στη Γερμανία κι έτσι ο Αλέκος έκανε το πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό μαζί με άλλους 12 συμμαθητές. Φιλοξενήθηκαν σε ένα γυμνάσιο αρρένων στην Ερφούρτη όπου τα παιδιά φορούσαν στολή Hitlerjugend (γερμανική ναζιστική νεολαία) και παρακολούθησαν μια μεγάλη παρέλαση στην Νυρεμβέργη που παρευρέθηκε όλη η ηγεσία της Ναζιστικής Γερμανίας και ο Αδόλφος Χίτλερ.

Ο Αλέκος είχε πάντα έφεση στις θετικές επιστήμες. Από μικρός μηχανευόταν διάφορα. Έφτιαξε όταν ήταν παιδί ένα τηλέφωνο δικής του επινόησης, ένα ραδιόφωνο από σύνεργα που έφερε από τη Γερμανία καθώς κι ένα μικρό πλεούμενο.

Φοίτησε στη σχολή Ηλεκτρολόγων-Μηχανολόγων του Πολυτεχνίου. Ηταν κατοχή. Οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και ανέλαβε υπεύθυνος για το Πολυτεχνείο. Όταν τελείωσε ο πόλεμος έγινε ενεργό μέλος του ΕΛΑΣ.

Τον Μάρτιο του 1952 παντρεύτηκε την Λία Κοσσαρά. Μαζί απέκτησαν μια κόρη, την Αλίκη η οποία έχασε τη ζωή της το 1987 σε ατύχημα με μοτοσυκλέτα. Οι γονείς της δέχτηκαν να γίνει δωρεά οφθαλμών και νεφρών, κάτι σπάνιο για την εποχή καθώς οι μεταμοσχεύσεις τότε μόλις άρχιζαν να γίνονται στην Ελλάδα.

Εργάστηκε ως προϊστάμενος της υπηρεσίας Μηχανικού Εξοπλισμού Οδοποιίας στο Μεσολόγγι και ως διευθυντής της Δημοτικής Επιχείρησης Ηλεκτροφωτισμού Ρεθύμνου. Λόγω όμως των πολιτικών του φρονημάτων υπήρχαν δυσκολίες να διοριστεί σε διάφορες κρατικές υπηρεσίες. Έτσι δούλεψε ως καθηγητής σε διάφορες τεχνικές σχολές, μετά προσελήφθη από την γαλλική εταιρία Omnium Lyonnais και μετά από διάφορες συνεργασίες αποφάσισε να ανοίξει δικό του γραφείο μελετών.

Πήρε εργολαβικό πτυχίο και εξετέλεσε την κατασκευή του ηλεκτροφωτισμού του λιμανιού της Τήνου καθώς και όλων των εγκαταστάσεων του Γενικού Νοσοκομείου της Πάτρας.

Εξελέγη μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Επιστημονικού Συλλόγου Ηλεκτρολόγων- Μηχανολόγων. Το έργο του στην σύνταξη νόμων, κανονισμών και συμβάσεων που καθόριζαν τις πολιτικές του Υπουργείου Βιομηχανίας και Δημοσίων Έργων είναι πολύ σημαντικό.

Το 1977-1979 ανέλαβε Γενικός Διευθυντής της Δημοτικής Επιχείρησης Φωταερίου Αθηνών (ΔΕΦΑ). Στο διάστημα αυτό έθεσε τα θεμέλια για την απομάκρυνση του εργοστασίου παραγωγής γκαζιού από την οδό Πειραιώς και την μετατροπή από τη χρήση άνθρακος, στη μέθοδο της σχάσης ναύτας. Το 1986 μελέτησε και εγκατέστησε στο αεροδρομίου του Άκτιου το σύστημα αυτόματης προσγείωσης της βάσης του ΝΑΤΟ και το 1987 μελέτησε και εγκατέστησε για λογαριασμό του ΗΣΑΠ σύστημα ραδιοεπικοινωνίας των τρένων με τους σταθμούς.

Ασχολήθηκε επίσης με την σύνταξη των προδιαγραφών για την κατασκευή του ΜΕΤΡΟ της Αθήνας.

Απεβίωσε το 2004.

(πηγή: Μιράντα-Ζάννου Παπαδοπούλου, Μία οικογένεια δύο αιώνες. Το χρονικό της οικογένειας Ζάννου)

Η Ξένη Σκουζέ γεννήθηκε το 1924. Πατέρας της ήταν ο Πέτρος Σκουζές και μητέρα της η Ματίνα, το γένος Ροϊλού. Εμφανίζεται την χρονιά 1930-31 στην Α’ Δημοτικού (όμως μάλλον πρόκειται περί λάθους σύμφωνα με την κόρη της, Ελίζα Παπαδάκη, η οποία γνωρίζει ότι η Ξένη Σκουζέ πήγε στο Γυμνάσιο στην Γερμανική) και αποφοιτά από την Σχολή την χρονιά 1941-42 από την ΣΤ’ Γυμνασίου.

Παντρεύτηκε το 1948 τον Γιάννη Παπαδάκη, Αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού.

Εργάστηκε στο Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής και Ερευνών της Άννας Ποταμιάνου, η οποία ήταν φίλη της και ακολούθως στον ΟΒΑ (Οργανισμός Βιομηχανικής Ανάπτυξης, μετέπειτα ΕΤΒΑ), από όπου και συνταξιοδοτήθηκε.

Έστειλε την κόρη της Ελίζα Παπαδάκη στην Σχολή, η οποία αποφοίτησε από την Μετσόβου το 1967, και η οποία, με τη σειρά της, έστειλε τη δική της κόρη Άννα Παπαδάκη στο Μαρούσι, η οποία αποφοίτησε το 2008.

Απεβίωσε το 1984 σε ηλικία 60 ετών.

Η Ελίζα Παπαδάκη εντόπισε μία φωτογραφία από το προαύλιο της Αραχώβης σημειώνοντας: Η Ξένη άκρη αριστερά, δίπλα της η Νίκη Κεφαλά, κατόπιν Γουλανδρή. Τον καθηγητή δεν τον γνωρίζω. (περισσότερα…)