(περισσότερα…)

Με την συνημμένη αναφορά του Φ.Σ. ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ για την μελανή επέτειο του Νεωτέρου Ελληνισμού, υπενθυμίζω, ότι σαν σήμερα, πρό 55 ετών ακριβώς, την 19ην Ιουλίου 1969, η ανθρωπότης έμενε άφωνη, παρακολουθώντας από τις τηλεοράσεις την προσελήνωση. Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα μεγάλο για την ανθρωπότητα, όπως είχε ειπωθή. 

(περισσότερα…)

Ο Γεώργος Γερουλάνος γεννήθηκε στις 25 Mαρτίου 1933 στο κτήμα Tράχωνες, Kοινότητα Kαλαμακίου, εκείνη την εποχή, Δήμος Aλίμου σήμερα. Λόγω των δύσκολων συνθηκών του Πολέμου και της Kατοχής τα σχολικά χρόνια του μοιράστηκαν σε διάφορα σχολεία, απεφοίτησε όμως από το Γυμνάσιο του I.M. Παναγιωτόπουλου. Στα Μαθητολόγια της Αραχώβης εμφανίζεται το έτος 1943-44 στην Α’ Γυμνασίου, προφανώς του 8ταξίου, δηλαδή στην 5η Δημοτικού και αν δεν έκλεινε η Σχολή και συνέχιζε θα αποφοιτούσε το 1951.

Σπούδασε τουριστική οικονομία, Aνωτάτη Eμπορική στην Eλβετία (Handels Hochschule-St. Gallen).

Eργάσθηκε ως διευθυντής σε δύο νοσοκομεία των Aθηνών και αργότερα σε μεγάλο τεχνικό γραφείο. Aπό μικρός αγαπούσε τη φύση και τη ζωή στην ύπαιθρο, αγαπούσε τις εξερευνήσεις. Aγαπούσε επίσης κάθε είδους ταξίδια, δραστηριότητα που εξακολουθεί να του δίνει πολλή χαρά. (περισσότερα…)

Ο Αχιλλεύς Αλέξανδρος Ζάννος γεννήθηκε το 1922 στην Αθήνα Το πρώτο του σπίτι ήταν στην Κυψέλη και η πρώτη του γλώσσα η γαλλική. Ξεκίνησε το σχολείο στο Παρθεναγωγείο της Κρίκου, που δεχόταν και αγοράκια μέχρι την πέμπτη δημοτικού. Κατόπιν συνέχισε στο σχολείο Μακρή και από το 1934 ως το 1940 φοίτησε στη Γερμανική Σχολή Αθηνών.

Πρωτοεμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1934-35 στην Α’ Γυμνασίου και παραμένει έως την αποφοίτησή του το έτος 1939-40 στην ΣΤ’ Γυμνασίου.

Η Γερμανική σχολή οργάνωσε το 1938 ένα ταξίδι στη Γερμανία κι έτσι ο Αλέκος έκανε το πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό μαζί με άλλους 12 συμμαθητές. Φιλοξενήθηκαν σε ένα γυμνάσιο αρρένων στην Ερφούρτη όπου τα παιδιά φορούσαν στολή Hitlerjugend (γερμανική ναζιστική νεολαία) και παρακολούθησαν μια μεγάλη παρέλαση στην Νυρεμβέργη που παρευρέθηκε όλη η ηγεσία της Ναζιστικής Γερμανίας και ο Αδόλφος Χίτλερ.

Ο Αλέκος είχε πάντα έφεση στις θετικές επιστήμες. Από μικρός μηχανευόταν διάφορα. Έφτιαξε όταν ήταν παιδί ένα τηλέφωνο δικής του επινόησης, ένα ραδιόφωνο από σύνεργα που έφερε από τη Γερμανία καθώς κι ένα μικρό πλεούμενο.

Φοίτησε στη σχολή Ηλεκτρολόγων-Μηχανολόγων του Πολυτεχνίου. Ηταν κατοχή. Οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και ανέλαβε υπεύθυνος για το Πολυτεχνείο. Όταν τελείωσε ο πόλεμος έγινε ενεργό μέλος του ΕΛΑΣ.

Τον Μάρτιο του 1952 παντρεύτηκε την Λία Κοσσαρά. Μαζί απέκτησαν μια κόρη, την Αλίκη η οποία έχασε τη ζωή της το 1987 σε ατύχημα με μοτοσυκλέτα. Οι γονείς της δέχτηκαν να γίνει δωρεά οφθαλμών και νεφρών, κάτι σπάνιο για την εποχή καθώς οι μεταμοσχεύσεις τότε μόλις άρχιζαν να γίνονται στην Ελλάδα.

Εργάστηκε ως προϊστάμενος της υπηρεσίας Μηχανικού Εξοπλισμού Οδοποιίας στο Μεσολόγγι και ως διευθυντής της Δημοτικής Επιχείρησης Ηλεκτροφωτισμού Ρεθύμνου. Λόγω όμως των πολιτικών του φρονημάτων υπήρχαν δυσκολίες να διοριστεί σε διάφορες κρατικές υπηρεσίες. Έτσι δούλεψε ως καθηγητής σε διάφορες τεχνικές σχολές, μετά προσελήφθη από την γαλλική εταιρία Omnium Lyonnais και μετά από διάφορες συνεργασίες αποφάσισε να ανοίξει δικό του γραφείο μελετών.

Πήρε εργολαβικό πτυχίο και εξετέλεσε την κατασκευή του ηλεκτροφωτισμού του λιμανιού της Τήνου καθώς και όλων των εγκαταστάσεων του Γενικού Νοσοκομείου της Πάτρας.

Εξελέγη μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Επιστημονικού Συλλόγου Ηλεκτρολόγων- Μηχανολόγων. Το έργο του στην σύνταξη νόμων, κανονισμών και συμβάσεων που καθόριζαν τις πολιτικές του Υπουργείου Βιομηχανίας και Δημοσίων Έργων είναι πολύ σημαντικό.

Το 1977-1979 ανέλαβε Γενικός Διευθυντής της Δημοτικής Επιχείρησης Φωταερίου Αθηνών (ΔΕΦΑ). Στο διάστημα αυτό έθεσε τα θεμέλια για την απομάκρυνση του εργοστασίου παραγωγής γκαζιού από την οδό Πειραιώς και την μετατροπή από τη χρήση άνθρακος, στη μέθοδο της σχάσης ναύτας. Το 1986 μελέτησε και εγκατέστησε στο αεροδρομίου του Άκτιου το σύστημα αυτόματης προσγείωσης της βάσης του ΝΑΤΟ και το 1987 μελέτησε και εγκατέστησε για λογαριασμό του ΗΣΑΠ σύστημα ραδιοεπικοινωνίας των τρένων με τους σταθμούς.

Ασχολήθηκε επίσης με την σύνταξη των προδιαγραφών για την κατασκευή του ΜΕΤΡΟ της Αθήνας.

Απεβίωσε το 2004.

(πηγή: Μιράντα-Ζάννου Παπαδοπούλου, Μία οικογένεια δύο αιώνες. Το χρονικό της οικογένειας Ζάννου)

…..

Ο Πέτερ Μπούσορ γεννήθηκε το 1921 και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1927-28 στην Β’ Δημοτικού και το επόμενο στην Γ’ Δημοτικού, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το 1938. Το όνομά του στα ελληνικά αποδίδεται λανθασμένα, ως “Μπούχορ”.

Ο πατέρας του, Έρνστ Μπούσορ (Ernst Heinrich Buschor,  1886-1961 ) ήταν Γερμανός κλασικός αρχαιολόγος που εργάστηκε στην Ελλάδα και ένας από τους πιο σημαντικούς αρχαιολόγους της εποχής του. Μετάφρασε όλες τις τραγωδίες του Αισχύλου , του Σοφοκλή και του Ευριπίδη. Η εξέταση του έργου του καθόρισε μεγάλα τμήματα όχι μόνο της γερμανόφωνης κλασικής αρχαιολογίας πολύ μετά τον θάνατό του. Από το 1922 έως το 1929 διετέλεσε Πρώτος Διευθυντής του Τμήματος Αθηνών του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου , όπου, μεταξύ άλλων, πραγματοποίησε ανασκαφές στην Αθήνα, στην Ολυμπία και στις Αμύκλες κοντά στη Σπάρτη. Είχε πέντε παιδιά αλλά μόνο δύο από αυτά γεννήθηκαν στην Ελλαδα. Ο Peter (γεν. 1921) και ο Georg (γεν.1923), ο οποίος πιθανόν να πήγε στην Γερμανική στο Νηπιαγωγείο, όμως επειδή η οικογένεια εγκατέλειψε την Ελλάδα το 1929 ίσως παρέμεινε για λιγότερο από ένα χρόνο στην Σχολή, όμως έκανε λαμπρή καριέρα ως τραγουδοποιός.

Ο Georg Buschor γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου 1923 στην Αθήνα, Ελλάδα. Το 1929, αφού ο πατέρας του διορίστηκε στην έδρα της κλασικής αρχαιολογίας στο LMU , η οικογένεια μετακόμισε στο Μόναχο. Μετά το τέλος του πολέμου σπούδασε φιλοσοφία και θεατρικές σπουδές στο Μόναχο και στη συνέχεια άρχισε να εργάζεται ως τραγουδοποιός στο Schwabing . Ήταν συνθέτης, γνωστός για τα Junge Leute brauchen Liebe (1961), Spukschloß im Salzkammergut (1966) και Der Orgelbauer von St. Marien (1961). Πέθανε στις 11 Φεβρουαρίου 2005 στο Λουγκάνο της Ελβετίας.

Ο Georg Buschor εξελίχθηκε σε έναν από τους πιο επιτυχημένους Γερμανούς τραγουδοποιούς των επιτυχιών και είχε το μουσικό του αποκορύφωμα τη δεκαετία του 1960, όταν έγινε ένας από τους σημαντικότερους τραγουδοποιούς της Mireille Mathieu.  https://de.wikipedia.org/wiki/Georg_Buschor

Η Έλλη Αγαλλίδου (*) γεννήθηκε το 1914 στην Αθήνα και ήταν το πρώτο παιδί του Ιωάννη Αγαλλίδη και της Μαρίας-Εντίθ Ζάννου. Στα Μαθητολόγια αναφέρεται ως γεννηθείσα το 1913 και πρωτοεμφανίζεται το έτος 1926-27 στην Γ’ τάξη του Ελληνικού Σχολείου και παραμένει έως την αποφοίτησή της το έτος 1930-31 στην Στ’  Γυμνασίου.

Αποφοίτησε με πτυχίο Φυσικής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1934 και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο Εργαστήριο Φυσικής Χημείας του Πανεπιστημίου του Μονάχου, τότε υπό τη διεύθυνση του Heinrich Otto Wieland. Εκεί γνώρισε τον Georg-Maria Schwab, τον μελλοντικό σύζυγό της, ο οποίος της πρότεινε να εξετάσει το παραϋδρογόνο και επέβλεψε την πειραματική της εργασία.

Στον Schwab είχε απαγορευτεί να διδάσκει στη ναζιστική Γερμανία λόγω της εβραϊκής καταγωγής του και υπό τον φόβο της δίωξης, αποφάσισε το 1930 να μεταναστεύσει στην πατρίδα της Έλλης, την Ελλάδα και παντρεύτηκαν την ίδια χρονιά στην Αθήνα.

Η Elly Schwab-Agallidis κατάφερε να βρει δουλειά και για τους δύο στο χημικό εργαστήριο του Ινστιτούτου Χημείας και Γεωργίας Κανελλόπουλου , όπου το ζευγάρι συνεργάστηκε σε διάφορα θέματα φυσικοχημικής έρευνας για τα επόμενα δέκα χρόνια (1939–1949). Μεταξύ αυτών των θεμάτων η Schwab-Agallidis συνέχισε την εργασία της για τις ιδιότητες του παραϋδρογόνου, για την οποία πήρε το διδακτορικό της από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1939 και δημοσίευσε πολλαπλές σχετικές εργασίες στα ακόλουθα χρόνια. Την ίδια περίοδο έδωσε επίσης διαλέξεις για τη Φυσικοχημεία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Μετά από μια δύσκολη περίοδο για το ζευγάρι κατά τη διάρκεια της κατοχής του Άξονα στην Ελλάδα και την επανέναρξη των ερευνών τους μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, οι δύο επιστήμονες επέστρεψαν τελικά στη Δυτική Γερμανία όταν στον Schwab προσφέρθηκε ο καθηγητής Φυσικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου το 1951.

Έκανε 4 παιδιά :τους Karl, Andreas Josef, Maria Edith και Johanna Monika και πέθανε στο Έσσεν σε ηλικία 92 ετών το 2006.

(*) Επειδή έκανε διεθνή επιστημονική καριέρα και αναφέρεται ως Elly Agalidis-Schwab πολύ συχνά αναφέρεται και ως Αγαλλίδη. (περισσότερα…)

Με αφορμή την αναφορά μας στον Γεώργιο Γαλίτη, ως τον μόνο δάσκολο μας, που εξελέγη καθηγητής στο Πανεπιστήμιο επεσήμανε ορθώς Αγγελική Κανελλακοπούλου ότι και άλλοι εκπαιδευτικοί μας είχαν αυτήν την εξέλιξη. Οπότε θα διορθώσουμε για τον Γεώργιο Γαλίτη, ότι ήταν ο πρώτος και με την αφορμή αυτή θα αναφέρουμε και τους άλλους.

Ας δούμε και τους άλλους:

η Έλενα Παλλαντζά, η οποία είναι και απόφοιτος του 1987. Από το 1997 έως το 2003 εργάστηκε ως φιλόλογος στη Γερμανική Σχολή Αθηνών και από το 2003 ζει στη Γερμανία και διδάσκει Νέα Ελληνική Γλώσσα και Πολιτισμό στο Πανεπιστήμιο της Βόννης,

ο Χρήστος Σταυράκος, που ήταν δίδαξε Αρχαία Ελληνικά και Ιστορία το 1992 και εξελέγη Καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας στα Ιωάννινα, και

ο Βαγγέλης Αλεξίου Καθηγητή Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Έλενα Παλλαντζά βιογραφικό…

Χρήστος Σταυράκος βιογραφικό…

Ευάγγελος Αλεξίου βιογραφικό…

Η Αλίκη Ζάννου, όπως και η δίδυμη αδελφή της Μιράντα, γεννήθηκαν στις 19 Ιουνίου 1928 με την Μιράντα να προηγείται κατά τρία λεπτά. Και τα δύο κορίτσια πρωτοεμφανίζονται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1938-39 στην Α’  Γυμνασίου και συνεχίζουν me tn  έως την αποφοίτησή τους το 1943. Όπως αναφέρει η Μιράντα Ζάννου στο βιβλίο της “Μία Οικογένεια, δύο αιώνες, το χρονικό της οικογένειας Ζάννου”, “… μας άλλαξαν σχολείο το 1943 έχοντας ήδη φοιτήσει πέντε χρόνια στην Γερμανική και μας έμεναν άλλα τρία για να το τελειώσουμε, …έτσι συνεχίσαμε την 6η, 7η και 8η τάξη του 8ταξίου στο Αρσάκειο του Ψυχικού…”. Προφανώς αυτό, που καταγράφεται στα Μαθητολόγια ως Α’ Γυμνασίου είναι η 1η του 8ταξίου, δηλαδή η 5η Δημοτικού. Άρα τα δύο κορίτσια αν συνέχιζαν θα αποφοιτούσαν το 1946.

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες στο βιβλίο της Μιράντας, “η Αλίκη δεν αισθανόταν αποστροφή όταν έβλεπε τραυματισμένους μαθητές και ούτε το αίμα της προκαλούσε απέχθεια και έτρεχε να τους βοηθήσει”.

Το 1947 κληρώθηκε να να λάβει μέρος σε μία διεθνή κατασκήνωση στην Pennsylvania των ΗΠΑ και από εκεί “βρέθηκε” φοιτήτρια στο περίφημο “Vassar College”, από όπου πήρε πτυχίο στην Βιολογία-Ζωολογία, και το καλοκαίρι του 1950 η Διεύθυνση του Vassar της εξασφάλισε υποτροφία στην Ιατρική Σχολή του Αμερικανικού Πανεπιστημίου της Βηρυττού, όμως λόγω του Πολέμου της Κορέας το πανεπιστήμιο αναγκάστηκε να κλείσει προσωρινά. (περισσότερα…)

Η Βερένα Έστερ Χούμπερ-Ντάισον (Verena Esther Huber-Dyson, 6 Μαΐου 1923 – 12 Μαρτίου 2016) ήταν Ελβετίδα-Αμερικανίδα μαθηματικός, γνωστή για το έργο της στην θεωρία ομάδων και την τυπική λογική. Έχει περιγραφεί ως “λαμπρή μαθηματικός”, και έκανε έρευνα για τη διασύνδεση μεταξύ άλγεβρας και λογικής, με έμφαση στη μη-αποφασισιμότητα στην θεωρία ομάδων. Την χρονιά του θανάτου της ήταν ομότιμη καθηγήτρια της σχολής στο τμήμα φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Κάλγκαρι, Αλμπέρτα.

Η Χούμπερ-Ντάισον γεννήθηκε ως Βερίνα Έστερ Χούμπερ στην Νάπολη, της Ιταλίας, στις 6 Μαΐου του 1923. Οι γονείς της, Καρλ Χούμπερ (1893-1946) και Μπέρθυ Ρίφελ (1899-1945), υπήκοοι της Ελβετίας οι οποίοι ανέθρεψαν τη Βερίνα και την αδερφή της Αδελαΐδα (“Χάιντι”, 1925-1987) στην Αθήνα, όπου τα κορίτσια παρακολούθησαν τη Γερμανική Σχολή Αθηνών, μέχρι την αναγκαστική επιστροφή τους στην Ελβετία το 1940 λόγω του πολέμου.

Στα Μαθητολόγια της Αραχώβης εμφανίζεται το έτος 1929-30 στην Α’ Δημοτικού και παραμένει έως την αποφοίτησή της το 1940 στην ΣΤ’ Γυμνασίου. Στα μαθητολόγια υπάρχει κενό στην φοίτησή της μετά το 1935, όμως στις “Αναμνήσεις” του Ευγένιου Σαντορίνη αναφέρεται ρητά ότι μόνον οι δυό τους παρακολούθησαν ανελλιπώς όλα τα χρόνια από το 1929 έως το 1940.

Αντίστοιχα η Χάιντι εμφανίζεται τος έτος 1931-32 στην Α’ Δημοτικού, δύο αργότερα από την αδελφή της, παραμένει στην Γερμανική και προφανώς πριν ολοκληρώσει την φοίτησή της φεύγει για την Ελβετία. (περισσότερα…)

Ο Θεμιστοκλής Herbert (Ερβέρθος) Πάνος γεννήθηκε στις 29.4.1923 στο Μόναχο. Πατέρας του ήταν ο Δημήτριος Θ. Πάνου και μητέρα του η Alice Laich από το Kreefeld της Γερμανίας. Μεγάλωσε στο Αμβούργο και ήρθε στην Ελλάδα σε ηλικία περίπου 10 ετών.

Στα Μαθητολόγια εμφανίζεται το έτος 1935-36 στην Β’ Γυμνασίου και παραμένει έως την αποφοίτησή του το έτος 1939-40 στην ΣΤ’ Γυμνασίου. Πήδηξε μία τάξη και βρέθηκε στην ίδια τάξη με την Λίλιαν Ζάννου (μετέπειτα Βασιλειάδου), αλλά νυμφεύτηκε την αδελφή της, Ιωάννα Μαρία Ζάννου.

Ο Άλκης Πιερράκος γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1920 και  ο Πιερράκος πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στη Γιουγκοσλαβία, πριν επιστρέψει στην Ελλάδα το 1938 όπου φοίτησε για λίγο στην Γερμανική Σχολή. Ο Ευγένιος Σαντορίνης τον “καλωσορίζει” στην τάξη για το ελληνικό απολυτήριο το έτος 1939-40.

Άρχισε να ζωγραφίζει το 1936 χωρίς τυπική εκπαίδευση. Σπούδασε ζωγραφική στο Gewerbeschule, στη Βασιλεία της Ελβετίας και αργότερα στην Σχολή Καλών Τεχνών του Σλέιντ (Slade) και στην Κεντρική Σχολή Τεχνών και Χειροτεχνίας στο Λονδίνο. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Λονδίνο, μαθήτευσε κοντά στον σημαντικό εξπρεσιονιστή ζωγράφο Όσκαρ Κοκόσκα. Το 1954 εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι, όπου παρέμεινε ενεργός στον καλλιτεχνικό χώρο και παρουσίαζε τακτικά τη δουλειά του στην Ελλάδα.

Το έργο του αντικατοπτρίζει επιρροές από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό, τις ακουαρέλες του Βασίλι Καντίνσκι και τις αφηρημένες τάσεις της δεκαετίας του 1950. Ήταν γνωστός για τον συνδυασμό της συναισθηματικής χρήσης του χρώματος με την πειθαρχημένη σχεδιαστική οργάνωση στις συνθέσεις του, ταλαντευόμενος ανάμεσα στην αναπαραστατική και την αφηρημένη τέχνη.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ομάδας «La Ligne et le Signe» στο Παρίσι και συμμετείχε ενεργά στις καλλιτεχνικές ζυμώσεις της εποχής του.

Πραγματοποίησε πολυάριθμες ατομικές εκθέσεις, κυρίως στη Γαλλία και την Ελλάδα και συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική. Το έργο του παρουσιάστηκε σε αναδρομικές εκθέσεις στην Ελλάδα το 1997, το 2003 και το 2007.

Το 1995 ιδρύθηκε στο Παρίσι η Association pour la Promotion de l’ Oeuvre d’ A. Pierrako

wikipedia…

http://www.nikias.gr/view_artist_additional.php?prod_id=887&mode=paintings

Πιερράκος Άλκης

Με τη μουσική βραδιά «Καλωσορίσατε κι απόψε στα τραγούδια μας» η Σοφία Καμαγιάννη (πιάνο, φωνή και καλλιτεχνική επιμέλεια) και η Άννη Ονουφρίου (τραγούδι) θα εμφανιστούν  στην όμορφη Βήσσανη Πωγωνίου.

Δευτέρα 12 Αυγούστου, ώρα έναρξης  9.30μμ.

(περισσότερα…)

Όταν έχουμε εκλογές, δουλεύουμε στην εφημερίδα και την Κυριακή. Δεν παραπονιέται κανείς, γιατί πάντα τα μεγάλα γεγονότα είναι συναρπαστικά και η κάλυψή τους ένα δημοσιογραφικό πάρτι. Η εργάσιμη εβδομάδα που ακολουθεί, όμως, είναι πάντα αφόρητη, αργή και βασανιστική. Φτάνει η Τετάρτη και νιώθουμε όλοι πτώματα από την κούραση. Στο τέλος της εβδομάδας, το burnout είναι έκδηλο. Κι αυτό συμβαίνει μόνο μια-δυο φορές σε διάστημα τετραετίας.

Οσοι έχετε εργαστεί έξι συνεχόμενες ημέρες καταλαβαίνετε αυτό που περιγράφω. Σε όλο τον κόσμο, το έχουν αντιληφθεί πλέον και οι εργοδότες. Ηδη σε πολλές χώρες εφαρμόζεται πειραματικά η τετραήμερη εργασία με θετικά αποτελέσματα. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, 61 επιχειρήσεις πήραν μέρος στο πρώτο πιλοτικό πρόγραμμα το 2022 και εξ αυτών οι 54 το κράτησαν έως τώρα, παρά τη μέχρι πρότινος εχθρική υποδοχή του μέτρου από τη συντηρητική κυβέρνηση του Ρίσι Σούνακ. Παρόμοιες πρωτοβουλίες έχουν αναληφθεί στη Γερμανία, την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ισλανδία. Η λογική είναι πολύ απλή: όσο αυξάνεται η ικανοποίηση των εργαζομένων και αποκαθίσταται η ισορροπία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής τόσο ενισχύεται η παραγωγικότητα. (περισσότερα…)

Ο Παντελής Παντελούρης, πρώην Πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων, έστειλε ένα εξαιρετικό κείμενο για του δύο ετεροθαλείς αδελφούς του. Ο Πλάτων Παντελούρης εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1932-33 στην Β’ Γυμνασίου και παραμένει έως την αποφοίτησή του το έτος 1936-37 στην ΣΤ’ Γυμνασίου. Ο Ευαγόρας δεν εμφανίζεται, αλλά, όπως και πολλοί άλλοι, είναι πολύ πιθανόν να κάθισαν στα θρανία της Σχολής. Στα μαθητολόγια αναφέρεται ως έτος γέννησης του Πλάτωνα το 1919, όμως με βάση την ληξιαρχική πράξη γεννήσεως που έχει στα χέρια της η οικογένεια, η ημερομηνία γέννησης είναι η 1 Μαρτίου 1922.

Ο Πλάτωνας και ο Ευαγόρας Παντελούρης γεννήθηκαν σε ένα μικρό χωριό της Εύβοιας, τον Οξύλιθο Κύμης. Εκεί είχε πρωτοδιοριστεί ως δάσκαλος ο Κύπριος πατέρας τους Μιχάλης Παντελούρης. Αργότερα, ακολουθώντας τον πατέρα στις μεταθέσεις του, έζησαν πολλά χρόνια στη Θεσσαλονίκη, την Κύμη και τη Σκύρο και κατέληξαν στην Αθήνα, την Κυψέλη.

(*) στην φωτογραφία του 1970, στην πρώτη συνάντηση του Παντελή με τον Ευαγόρα, αριστερά φαίνεται ο Παντελής, δεξιά ο Ευαγόρας, καθηγητής Γενετικής τότε στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης και στο μέσον ο Philipp, τον οποίο βάφτισε έτσι για να τιμήσει τον ελληνικής καταγωγής Φίλιππο, τον άνδρα της Ελισάβετ.

Ολη η οικογένεια είχε βρετανική υπηκοότητα μια και η Κύπρος ήταν ακόμα βρετανική αποικία. Ο πατέρας τους είχε αποφοιτήσει από βρετανικό διδασκαλείο στη Λευκωσία και είχε έρθει στην Ελλάδα ως εθελοντής στους βαλκανικούς πολέμους και παρέμεινε ως δημοδιδάσκαλος και αργότερα ως καθηγητής φιλόλογος.

Ο Ευαγόρας (είχε το όνομα του αρχαίου βασιλιά της Σαλαμίνας της Κύπρου) γεννήθηκε στις 05.12.1917, σπούδασε στη Φυσικομαθηματική της Αθήνας Βιολογία. Ηδη σαν τριτοετής φοιτητής είχε κερδίσει το πρώτο βραβείο του Οργανισμού Εκδοσης Διδακτικών Βιβλίων για τη συγγραφή βιβλίου ανθρωπολογίας για τα Γυμνάσια και η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΠΑΝΤΕΛΟΥΡΗ διδασκόταν για πάνω από τριάντα χρόνια (μέχρι τη μεταπολίτευση) στα Γυμνάσια. Την περίοδο της δικτατορίας το βιβλίο εκδόθηκε με το πουλί της χούντας και ο Ευαγόρας έστελνε συνεχώς από το Λονδίνο επιστολές διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Παιδείας ζητώντας να σταματήσουν την έκδοση του, χωρίς αποτέλεσμα.

Ενταγμένος στην αντίσταση την περίοδο της κατοχής και προκειμένου να αποφύγει τη σύλληψη μπάρκαρε σε ένα τυχαίο καράβι στον Πειραιά και κατέληξε στην Αργεντινή, όπου παρέμεινε μέχρι τη λήξη του πολέμου εργαζόμενος στην αρχή ως λιμενεργάτης και αργότερα στο εργοστάσιο πούρων που είχε ανοίξει ο Αριστοτέλης Ωνάσης στο Μπουένος Αϊρες.

Με τον αδελφό του Πλάτωνα ξανασυναντήθηκαν μετά τον πόλεμο στο Λονδίνο, μέσω της υπηρεσίας αναζητήσεων του διεθνούς Ερυθρού Σταυρού. Ο Ευαγόρας είχε και αυτός την ίδια τύχη με τον αδελφό του. Ως βρετανός υπήκοος κηρύχτηκε «ανεπιθύμητος αλλοδαπός» και του απαγορεύτηκε η είσοδος στην Ελλάδα, μέχρι την πτώση της δικτατορίας.

Ο πατέρας τους πέθανε το 1965 χωρίς να μπορέσει να ξαναδεί τα δύο αγόρια του, δεδομένου ότι ούτε στον ίδιο – ως χαρακτηρισμένο αριστερό – δεν του εδίδετο όλα τα χρόνια διαβατήριο για να ταξιδεύσει.

Ο Ευαγόρας, όπως και ο Πλάτωνας αναγκάστηκαν να ξεκινήσουν στη Μ. Βρετανία σπουδές από την αρχή. Ο Ευαγόρας σπούδασε Ζωολογία και Γενετική στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, όπου και ανακηρύχθηκε διδάκτορας με θέμα από τη Γενετική. Αποτέλεσε έναν από τους πρώτους ερευνητές στο χώρο της γενετικής την εποχή εκείνη. Πλήν του Εδιμβούργου όπου δίδαξε ως υφηγητής, υπήρξε καθηγητής στο Queen’s University του Μπέλφαστ και στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης. Αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της πανεπιστημιακής του ζωής στην έρευνα για τον καρκίνο, περιορίζοντας συχνά την πανεπιστημιακή του διδασκαλία. Ηταν επίλεκτο μέλος της The Royal Society για τον Καρκίνο και συγγραφέας πολλών μονογραφιών και επιστημονικών ανακοινώσεων.

Το 1968 δημοσίευσε στο περιοδικό Nature τα αποτελέσματα της έρευνας του για το «άτριχο ποντίκι» (the nude mice) που άνοιξε νέους δρόμους στην ογκολογία και την ανοσολογία.

 Παρακολουθούσε ακατάπαυστα τις εξελίξεις στην Ελλάδα και τη δεκαετία του 1980 κυκλοφόρησε στο Λονδίνο το βιβλίο του “Greece – an Introduction”. Πολλά άρθρα του για την Ελλάδα έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και επιστημονικά περιοδικά της Μ.Βρετανίας. Πέθανε στο Dumfries της Σκωτίας λίγες μέρες πριν κλείσει τα 100 χρόνια, στις 07.11.2017. Ο Παντελής Παντελούρης θυμάται ότι η οικογένεια είχε προετοιμαστεί να γιορτάσει στη Σκωτία τα γενέθλια του και ειχε αναγγελθεί και η έλευση  επίσημου αγγελιαφόρου της Ελισάβετ για να τον συγχαρεί ως επίλεκτο μέλος της βασιλικής αντικαρκινικής εταιρείας, αλλά τελικά πήγε στην κηδεία του.

Στο σχολείο διδασκόταν στην δεκαετία του ’60 και του ’70 χρόνια η «Ανθρωπολογία» του Ευαγόρα Παντελούρη. Ηταν το βιβλίο που είχε συγγράψει ο Ευαγόρας όντας ακόμα φοιτητής της φυσικομαθηματικής. Ειχε λάβει μέρος σε διαγωνισμό του Υπουργείου Παιδείας. Ανατυπωνόταν ακόμα και την περίοδο της δικτατορίας με το γνωστό πουλί και ο Ευαγόρας έστελνε τότε συνεχώς επιστολές διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Παιδείας να σηματήσουν την ανατύπωση με το λογότυπο της δικτατορίας. Δεν σταμάτησαν όμως. Τελικά αποσύρθηκε με τη μεταπολίτευση.

Η Διευθύνουσα Σύμβουλος του Διεθνούς Μουσικού  Φεστιβάλ Μολύβου Λητώ Ντάκου – Dörken (΄80), μας καλωσορίζει θερμά στη φετινή διοργάνωση, που είναι μια γιορτή της καλλιτεχνικής έκφρασης και της φιλίας.

Με θέμα τη “Φιλία”, το Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου γιορτάζει φέτος την 10η επέτειό του, προσκαλώντας το κοινό σε μια ξεχωριστή μουσική εμπειρία, από τις 9 έως τις 19 Αυγούστου 2024. Το μαγευτικό νησί της Λέσβου και ιδιαίτερα ο Μόλυβος θα αποτελέσουν το σκηνικό για ένα πλούσιο πρόγραμμα συναυλιών και εκδηλώσεων, υπογραμμίζοντας την έννοια της φιλίας και τη δύναμή της να ενώνει ανθρώπους και πολιτισμούς.

Όπως αναφέρουν στο σημείωμά τους οι Καλλιτεχνικές Διευθύντριες του Φεστιβάλ, Δανάη Dörken και Κυβέλη Dörken: Στα ελληνικά, η λέξη φιλία αναφέρεται αφενός στην έννοια ενός υψηλού ιδανικού, αφετέρου σε έναν από τους θεμέλιους λίθους μιας ευημερούσας κοινωνίας. Φέτος το Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου κλείνει δέκα χρόνια, επέτειος που αφιερώνεται σε όλες τις φιλίες και συνεργασίες που έκαναν δυνατή την υλοποίηση του Φεστιβάλ στο διάστημα αυτό.

Το φετινό θέμα θα πλαισιώσει και μία ενδιαφέρουσα ημερίδα το μεσημέρι της 17ης Αυγούστου, με θέμα: «Μπορεί το αριστοτελικό ιδεώδες περί της φιλίας να υπάρξει πέραν του υποκειμένου;», με τη συμμετοχή του διάσημου αστροφυσικού και ακαδημαϊκού Σταμάτη M. Κριμιζή.

Στη  φωτογραφία η Λητώ Ντάκου με τις δύο κόρες της, Καλλιτεχνικές Διευθύντριες του Φεστιβάλ, Δανάη Dörken και Κυβέλη Dörken.

περισσότερες πληροφορίες, στο  https://molyvosfestival.com/

Με επικεφαλής τον Μάρκο Κούμαρη συνεχίζεται η καλοκαιρινή περιοδεία των Locomondo και τον Αύγουστο.

Παρασκευή, 2 Αυγούστου, Ελάτεια

Κυριακή, 4 Αυγούστου, Καλαμάτα

Τετάρτη, 7 Αυγούστου, Μύρτος, Ιεράπετρα

Παρασκευή, 9 Αυγούστου, Αποκόρωνας, Χανιά

Τετάρτη, 14 Αυγούστου, Σύμη

Κυριακή, 18 Αυγούστου, Ακράτα

Παρασκευή, 30 Αυγούστου, Σέρρες

Σάββατο, 31 Αυγούστου, Κιλκίς

(περισσότερα…)

Die DEUTSCHE SCHULE ATHEN

sucht zum 01.09.2024 bis voraussichtlich Ende Oktober

Stellenumfang: 14 Stunden

Eine Ortslehrkraft für das Fach Biologie

Die Deutsche Schule Athen (DSA) ist eine deutsche Auslandsschule mit einem umfassenden Bildungsangebot für Kinder ab 3 Jahren vom Kindergarten über die Grundschule bis zum deutschen internationalen Abitur.

Wir erwarten:

– Fundierte Kenntnisse der curricularen Vorgaben für das entsprechende Fach

– Möglichst Berufserfahrung an einer öffentlichen oder privaten Regelschule

– Deutschkenntnis auf muttersprachlichem Niveau

– Ein abgeschlossenes Lehramtsstudium (D/A/CH) mit Lehrbefähigung für die Sekundarfstufen I und II

– Teamfähigkeit, Flexibilität, hohe Belastbarkeit und Freude an der Arbeit mit Kindern

Wir bieten:

• Ein anspruchsvolles Arbeitsumfeld an einer renommierten deutschen Auslandsschule

• Gute kollegiale Zusammenarbeit in einem multikulturellen Kollegium

• Begleitung und Unterstützung bei der Einarbeitung durch erfahrene Kollegen und

Kolleginnen

• Angemessene Bezahlung und Beteiligung an Ausreise-/Heimreisekosten

Ihre aussagekräftige vollständige Bewerbung (Anschreiben, Motivationsschreiben, Lebenslauf,

Lichtbild und Zeugnisse) richten Sie bitte in deutscher Sprache bis 04.08.2024 – bitte nur in

elektronischer Form – an die Schulleitung der Deutschen Schule Athen, unter bewerbungen@dsathen.gr