Ο Νίκος Φωτιάδης γεννήθηκε το 1953 και αποφοίτησε από την Σχολή το 1971. Σπούδασε Μηχανολόγος-Ηλεκτρολόγος
Στην Κύθνο για τέταρτη χρονιά διοργανώνονται οι μουσικές εκδηλώσεις MusiKythnos, το τριήμερο από την Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου έως την Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου . Στην ίδρυση και στην πραγματοποίηση του καλλιτεχνικού αυτού οράματος στο όμορφο νησί του Αιγαίου έχει πρωτοστατήσει η γνωστή πιανίστα και Έφορος της Σχολής Πιάνου του Ωδείου Αθηνών Μαρία Ευστρατιάδη (απόφ. ’82).
Οι φετινές εκδηλώσεις έχουν τον τίτλο “Μουσική παντού” και είναι ένα τριήμερο βιωματικό εργαστήρι για παιδιά από 4 ετών, νέους και ενήλικες (επιμέλεια: Νότα Ανταλοπούλου). Μια δράση σχεδιασμένη κυρίως για τα παιδιά, τους νέους και τους ανθρώπους που ζουν στο νησί ανοιχτή και για κάθε επισκέπτη που μπορεί να βρίσκεται στην Κύθνο και έχει την διάθεση να συμμετέχει. Οι συμμετέχοντες στο βιωματικό εργαστήρι θα ζήσουν ένα τριήμερο όπου θα παίξουν με τους ρυθμούς και τις μελωδίες, θα μοιραστούν εμπειρίες μέσα από μουσικοκινητικά παιχνίδια, θα συνεργαστούν, θα γνωρίσουν διάφορα ήδη μουσικής, θα μάθουν ιστορικές πληροφορίες για τις εποχές, τους συνθέτες, τα διάφορα μουσικά όργανα, θα γίνουν οι ίδιοι μέλη μιας ορχήστρας με τη χρήση μελωδικών και ρυθμικών κρουστών τύπου Orff.
Το εργαστήρι θα καταλήξει την τρίτη μέρα σε μια διαδραστική συμμετοχική παράσταση που θα προκύψει από όσους παρακολούθησαν τις εργασίες αλλά και τη συμμετοχή του κοινού. Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων:
Τετάρτη 11/9 1η μέρα εργαστηρίου: Κελαρικό Αγίων Ακινδύνων, Μέριχας.
Πέμπτη 12/9 2η μέρα εργαστηρίου: Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Κύθνου, Χώρα
Παρασκευή 13/9 3η μέρα: Διαδραστική παράσταση-παρουσίαση των αποτελεσμάτων του εργαστηρίου “Μουσική παντού!” με συμμετοχή του κοινού: Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Κύθνου, Χώρα
Ώρες εργαστηρίου και διαδραστικής παράστασης: 19.30-21.30.
Σημειώνουμε ότι οι διοργανωτές πρόσθεσαν κι ένα ρεσιτάλ κιθάρας στις 14/09 με τον κιθαρίστα Κίμωνα Βιντζηλαίο. (περισσότερα…)
Ο Ronald Meinardus γράφει για το πρόβλημα της Γερμανίας με τη βία και εξηγεί γιατί η αναμενόμενη άνοδος των λαϊκιστικών κομμάτων τροφοδοτείται από την αυξανόμενη απογοήτευση των Γερμανών με την κυβέρνηση στο Βερολίνο.
“I am angry and furious,” said Scholz when he visited the crime scene on Monday. As an immediate response, the chancellor announced stricter weapons laws and increased deportations. Even government officials concede that Berlin has struggled to manage these issues effectively. Critics—whose numbers are growing—argue that the government has lost control of the borders. The statistics speak for themselves: the Frankfurter Allgemeine Zeitung reports that 380,000 unauthorized entries were recorded in the European Union last year—the highest number since 2016. Notably, 260,000 of these illegal migrants ended up in Germany, including 54,000 from Syria alone and 35,000 each from Turkey and Afghanistan.
Γερμανικά από Γερμανίδα, καθηγήτρια Γερμανικών με 25 έτη πείρα διδασκαλίας και κρατική πιστοποίηση διδασκαλίας. Προετοιμάζει για τα πτυχία A1 – C2 του Goethe Institut και ΚΠγ.
Τηλ. 698 42 32 311 / 210 60 83 077
Η ηθοποιός και θεατρολόγος Κωνσταντίνα Ψωμά (’88) συνεργάζεται φέτος με την Baroque Όπερα του Bayreuth (Markgräfliches Opernhaus / Margravial Opera House) συμμετέχοντας ως βοηθός σκηνοθέτη στην όπερα “Ifigenia in Aulide“ του Nicola Antonio Porpora.
Πρεμιέρα: Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου, 18.00, λοιπές παραστάσεις: 7, 13 και 15 Σεπτεμβρίου.
Σκηνοθεσία: Max Emanuel Cencic, μουσική διεύθυνση: Christophe Rousset.
https://www.bayreuthbaroque.de/events/ifigenia-in-aulide-1-de/
Το θεατρικό έργο “Η Δαμασκηνιά“ της συγγραφέως και φιλολόγου Κατερίνας Καζολέα (’80) κυκλοφόρησε προσφάτως από τις εκδόσεις Βακχικόν. Το έργο παρουσιάζει τρεις συνταξιούχους, μόνιμους θαμώνες (ένας ναυτικός, ένας σιδηροδρομικός και ένας νταλικέρης) σε ένα μπαρ χαρτοπαιξίας και κρασοκατάνυξης, οι οποίοι παρακολουθούν τη νεαρή Λορέτα, κόρη της λαντζέρισσας, καθώς μεγαλώνει. Όταν κάποια στιγμή μαθαίνουν πως η κοπέλα ετοιμάζεται να φύγει για σπουδές στην πόλη, κάνουν τα πάντα για να την αποτρέψουν.
https://ekdoseis.vakxikon.gr/shop/ekdoseis/vakxikon-peza/i-damaskhnia/
Την Τρίτη 16 Απριλίου ήρθε ο Peter Limbourg, General Manager της Deutsche Welle, στην Aula και μίλησε στις τελευταίες τάξεις.
Τον καλωσόρισε η κ. Annedore Dierker, διευθύντρια της Γερμανικής Σχολής Αθηνών, και τον παρουσίασε στις μαθήτριες και στους μαθητές με αναφορές στο βιογραφικό του αλλά και στις κοινές δράσεις της DSA και της DW, όπως αυτή μέσω των Malteser, την οργάνωση Πρώτων Βοηθειών.
Ο Peter Limbourg ξεκίνησε χαμογελώντας με μία “δυσάρεστη” εμπειρία του από τα μαθητικά του χρόνια στην Aula, στον ίδιο ακριβώς με σήμερα χώρο, όπου τότε, όλες και όλοι έπρεπε να συμμετέχουν στην εκτέλεση της Carmina Burana του Carl Orff και με την καθηγήτριά του της μουσικής να μην εγκρίνει τις επιδόσεις του. Αναφέρθηκε στην έπαρση της σημαίας, που υποχρεωτικά παρακολουθούσαν κάθε πρωί όλα τα τμήματα τραγουδώντας τον Εθνικό Ύμνο, στο Sportplatz, που πλέον είναι καινούργιο και στην πισίνα που τότε δεν είχε στέγη.
Παρουσίασε την DW και το έργο της, που ξεκίνησε το 1953 ως ραδιόφωνο και σήμερα εκπέμπει σε όλον τον κόσμο έχοντας την έδρα της στο Βερολίνο και την Βόννη.
Στάθηκε στην περίοδο της Δικτατορίας της 21 Απριλίου του 1967, όπου η ελληνική εκπομπή του ραδιοφώνου στα βραχέα, ήταν μια σημαντική πηγή ενημέρωσης των Ελλήνων πολιτών για θέματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής, καθώς και βήμα των αντιπάλων της Χούντας των Συνταγματαρχών, μιας και στην Ελλάδα υπήρχε αυστηρή λογοκρισία, για επτά χρόνια (1967-1974),
και ξεκίνησε την ομιλία του για την “Σημασία των διεθνών μέσων ενημέρωσης στις κρίσεις και στα απολυταρχικά καθεστώτα“, αναφερόμενος στην Ρωσία, όπου η DW αναγκάστηκε να κλείσει τα γραφεία της, επισημαίνοντας ότι στα μη δημοκρατικά καθεστώτα εμποδίζεται ή ελέγχεται η διάχυση της πληροφορίας. Σήμερα με το internet πανταχού παρόν βλέπουμε περιπτώσεις, σαν αυτήν της Κίνας, όπου υπάρχει εσωτερικό, “κλειστό”, internet αποκλείοντας την πρόσβαση σε οποιαδήποτε πληροφορία, που δεν εγκρίνεται από το καθεστώς. (περισσότερα…)
Ο Πέτερ Μπούσορ γεννήθηκε το 1921 και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1927-28 στην Β’ Δημοτικού και το επόμενο στην Γ’ Δημοτικού, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το 1938. Το όνομά του στα ελληνικά αποδίδεται λανθασμένα, ως “Μπούχορ”.
Ο πατέρας του, Έρνστ Μπούσορ (Ernst Heinrich Buschor, 1886-1961 ) ήταν Γερμανός κλασικός αρχαιολόγος που εργάστηκε στην Ελλάδα και ένας από τους πιο σημαντικούς αρχαιολόγους της εποχής του. Μετάφρασε όλες τις τραγωδίες του Αισχύλου , του Σοφοκλή και του Ευριπίδη. Η εξέταση του έργου του καθόρισε μεγάλα τμήματα όχι μόνο της γερμανόφωνης κλασικής αρχαιολογίας πολύ μετά τον θάνατό του. Από το 1922 έως το 1929 διετέλεσε Πρώτος Διευθυντής του Τμήματος Αθηνών του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου , όπου, μεταξύ άλλων, πραγματοποίησε ανασκαφές στην Αθήνα, στην Ολυμπία και στις Αμύκλες κοντά στη Σπάρτη. Είχε πέντε παιδιά αλλά μόνο δύο από αυτά γεννήθηκαν στην Ελλαδα. Ο Peter (γεν. 1921) και ο Georg (γεν.1923), ο οποίος πιθανόν να πήγε στην Γερμανική στο Νηπιαγωγείο, όμως επειδή η οικογένεια εγκατέλειψε την Ελλάδα το 1929 ίσως παρέμεινε για λιγότερο από ένα χρόνο στην Σχολή, όμως έκανε λαμπρή καριέρα ως τραγουδοποιός.
Ο Georg Buschor γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου 1923 στην Αθήνα, Ελλάδα. Το 1929, αφού ο πατέρας του διορίστηκε στην έδρα της κλασικής αρχαιολογίας στο LMU , η οικογένεια μετακόμισε στο Μόναχο. Μετά το τέλος του πολέμου σπούδασε φιλοσοφία και θεατρικές σπουδές στο Μόναχο και στη συνέχεια άρχισε να εργάζεται ως τραγουδοποιός στο Schwabing . Ήταν συνθέτης, γνωστός για τα Junge Leute brauchen Liebe (1961), Spukschloß im Salzkammergut (1966) και Der Orgelbauer von St. Marien (1961). Πέθανε στις 11 Φεβρουαρίου 2005 στο Λουγκάνο της Ελβετίας.
Ο Georg Buschor εξελίχθηκε σε έναν από τους πιο επιτυχημένους Γερμανούς τραγουδοποιούς των επιτυχιών και είχε το μουσικό του αποκορύφωμα τη δεκαετία του 1960, όταν έγινε ένας από τους σημαντικότερους τραγουδοποιούς της Mireille Mathieu. https://de.wikipedia.org/wiki/Georg_Buschor
Ο Παντελής Παντελούρης, πρώην Πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων, έστειλε ένα εξαιρετικό κείμενο για του δύο ετεροθαλείς αδελφούς του. Ο Πλάτων Παντελούρης εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1932-33 στην Β’ Γυμνασίου και παραμένει έως την αποφοίτησή του το έτος 1936-37 στην ΣΤ’ Γυμνασίου. Ο Ευαγόρας δεν εμφανίζεται, αλλά, όπως και πολλοί άλλοι, είναι πολύ πιθανόν να κάθισαν στα θρανία της Σχολής. Στα μαθητολόγια αναφέρεται ως έτος γέννησης του Πλάτωνα το 1919, όμως με βάση την ληξιαρχική πράξη γεννήσεως που έχει στα χέρια της η οικογένεια, η ημερομηνία γέννησης είναι η 1 Μαρτίου 1922.
Ο Πλάτωνας και ο Ευαγόρας Παντελούρης γεννήθηκαν σε ένα μικρό χωριό της Εύβοιας, τον Οξύλιθο Κύμης. Εκεί είχε πρωτοδιοριστεί ως δάσκαλος ο Κύπριος πατέρας τους Μιχάλης Παντελούρης. Αργότερα, ακολουθώντας τον πατέρα στις μεταθέσεις του, έζησαν πολλά χρόνια στη Θεσσαλονίκη, την Κύμη και τη Σκύρο και κατέληξαν στην Αθήνα, την Κυψέλη.
(*) στην φωτογραφία του 1970, στην πρώτη συνάντηση του Παντελή με τον Ευαγόρα, αριστερά φαίνεται ο Παντελής, δεξιά ο Ευαγόρας, καθηγητής Γενετικής τότε στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης και στο μέσον ο Philipp, τον οποίο βάφτισε έτσι για να τιμήσει τον ελληνικής καταγωγής Φίλιππο, τον άνδρα της Ελισάβετ.
Ολη η οικογένεια είχε βρετανική υπηκοότητα μια και η Κύπρος ήταν ακόμα βρετανική αποικία. Ο πατέρας τους είχε αποφοιτήσει από βρετανικό διδασκαλείο στη Λευκωσία και είχε έρθει στην Ελλάδα ως εθελοντής στους βαλκανικούς πολέμους και παρέμεινε ως δημοδιδάσκαλος και αργότερα ως καθηγητής φιλόλογος.
Ο Ευαγόρας (είχε το όνομα του αρχαίου βασιλιά της Σαλαμίνας της Κύπρου) γεννήθηκε στις 05.12.1917, σπούδασε στη Φυσικομαθηματική της Αθήνας Βιολογία. Ηδη σαν τριτοετής φοιτητής είχε κερδίσει το πρώτο βραβείο του Οργανισμού Εκδοσης Διδακτικών Βιβλίων για τη συγγραφή βιβλίου ανθρωπολογίας για τα Γυμνάσια και η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΠΑΝΤΕΛΟΥΡΗ διδασκόταν για πάνω από τριάντα χρόνια (μέχρι τη μεταπολίτευση) στα Γυμνάσια. Την περίοδο της δικτατορίας το βιβλίο εκδόθηκε με το πουλί της χούντας και ο Ευαγόρας έστελνε συνεχώς από το Λονδίνο επιστολές διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Παιδείας ζητώντας να σταματήσουν την έκδοση του, χωρίς αποτέλεσμα.
Ενταγμένος στην αντίσταση την περίοδο της κατοχής και προκειμένου να αποφύγει τη σύλληψη μπάρκαρε σε ένα τυχαίο καράβι στον Πειραιά και κατέληξε στην Αργεντινή, όπου παρέμεινε μέχρι τη λήξη του πολέμου εργαζόμενος στην αρχή ως λιμενεργάτης και αργότερα στο εργοστάσιο πούρων που είχε ανοίξει ο Αριστοτέλης Ωνάσης στο Μπουένος Αϊρες.
Με τον αδελφό του Πλάτωνα ξανασυναντήθηκαν μετά τον πόλεμο στο Λονδίνο, μέσω της υπηρεσίας αναζητήσεων του διεθνούς Ερυθρού Σταυρού. Ο Ευαγόρας είχε και αυτός την ίδια τύχη με τον αδελφό του. Ως βρετανός υπήκοος κηρύχτηκε «ανεπιθύμητος αλλοδαπός» και του απαγορεύτηκε η είσοδος στην Ελλάδα, μέχρι την πτώση της δικτατορίας.
Ο πατέρας τους πέθανε το 1965 χωρίς να μπορέσει να ξαναδεί τα δύο αγόρια του, δεδομένου ότι ούτε στον ίδιο – ως χαρακτηρισμένο αριστερό – δεν του εδίδετο όλα τα χρόνια διαβατήριο για να ταξιδεύσει.
Ο Ευαγόρας, όπως και ο Πλάτωνας αναγκάστηκαν να ξεκινήσουν στη Μ. Βρετανία σπουδές από την αρχή. Ο Ευαγόρας σπούδασε Ζωολογία και Γενετική στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, όπου και ανακηρύχθηκε διδάκτορας με θέμα από τη Γενετική. Αποτέλεσε έναν από τους πρώτους ερευνητές στο χώρο της γενετικής την εποχή εκείνη. Πλήν του Εδιμβούργου όπου δίδαξε ως υφηγητής, υπήρξε καθηγητής στο Queen’s University του Μπέλφαστ και στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης. Αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της πανεπιστημιακής του ζωής στην έρευνα για τον καρκίνο, περιορίζοντας συχνά την πανεπιστημιακή του διδασκαλία. Ηταν επίλεκτο μέλος της The Royal Society για τον Καρκίνο και συγγραφέας πολλών μονογραφιών και επιστημονικών ανακοινώσεων.
Το 1968 δημοσίευσε στο περιοδικό Nature τα αποτελέσματα της έρευνας του για το «άτριχο ποντίκι» (the nude mice) που άνοιξε νέους δρόμους στην ογκολογία και την ανοσολογία.
Παρακολουθούσε ακατάπαυστα τις εξελίξεις στην Ελλάδα και τη δεκαετία του 1980 κυκλοφόρησε στο Λονδίνο το βιβλίο του “Greece – an Introduction”. Πολλά άρθρα του για την Ελλάδα έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και επιστημονικά περιοδικά της Μ.Βρετανίας. Πέθανε στο Dumfries της Σκωτίας λίγες μέρες πριν κλείσει τα 100 χρόνια, στις 07.11.2017. Ο Παντελής Παντελούρης θυμάται ότι η οικογένεια είχε προετοιμαστεί να γιορτάσει στη Σκωτία τα γενέθλια του και ειχε αναγγελθεί και η έλευση επίσημου αγγελιαφόρου της Ελισάβετ για να τον συγχαρεί ως επίλεκτο μέλος της βασιλικής αντικαρκινικής εταιρείας, αλλά τελικά πήγε στην κηδεία του.
Στο σχολείο διδασκόταν στην δεκαετία του ’60 και του ’70 χρόνια η «Ανθρωπολογία» του Ευαγόρα Παντελούρη. Ηταν το βιβλίο που είχε συγγράψει ο Ευαγόρας όντας ακόμα φοιτητής της φυσικομαθηματικής. Ειχε λάβει μέρος σε διαγωνισμό του Υπουργείου Παιδείας. Ανατυπωνόταν ακόμα και την περίοδο της δικτατορίας με το γνωστό πουλί και ο Ευαγόρας έστελνε τότε συνεχώς επιστολές διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Παιδείας να σηματήσουν την ανατύπωση με το λογότυπο της δικτατορίας. Δεν σταμάτησαν όμως. Τελικά αποσύρθηκε με τη μεταπολίτευση.
Η οικογένεια Ζάννου έλκει την καταγωγή της από τη Μυτιλήνη. Μετά τον απαγχονισμό του Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη από τους Τούρκους στα χρόνια της ελληνικής επανάστασης, η γυναίκα του με τον γιο της Ιωάννη φεύγουν από το νησί και εγκαθίστανται στην Κωνσταντινούπολη όπου και αλλάζουν το όνομά τους σε Ζάννος.
(πηγή των πληροφοριών αποτελεί το εξαιρετικό βιβλίο της Μιράντας Ζάννου “Μία Οικογένεια, δύο αιώνες, το χρονικό της οικογένειας Ζάννου”, που αποτελεί υποδειγματική εργασία με αναλυτικότατες παρουσιάσεις γενεαλογικών δέντρων των τεσσάρων κλάδων της οικογένειας με τίτλους: “Ιωάννης και Μαριόρα”, “Κωνσταντίνος”, “Κλεάνθης”, “Μιλτιάδης” και “Αριστόβουλος”)
Ο Ιωάννης Ζάννος, μετά το τέλος των σπουδών του, ασχολήθηκε με το εμπόριο. Παντρεύτηκε τη Μαρία (Μαριόρα) το γένος Στρατηγοπούλου και απέκτησαν τέσσερα αγόρια: τον Κωνσταντίνο (1848), τον Κλεάνθη (1850), τον Μιλτιάδη (1852) και τον Αριστόβουλο (1856). Το 1862 η Μαρία Ζάννου αποφάσισε να εγκαταλείψει τον σύζυγό της και την Κωνσταντινούπολη, και με τα τέσσερα παιδιά της και τους αδελφούς της Ευστράτιο και Αρίστιππο να εγκατασταθούν στην Αθήνα όπου και παρέμειναν την υπόλοιπη ζωή τους.
Ο Μίλτος Α. Ζάννος (εγγονός του Ιωάννη) γεννήθηκε το 1889 στους Πεταλιούς, πήγε σε ηλικία 16 ετών στη Ζυρίχη για σπουδές. και τρία από τα τέσσερα παιδιά του εμφανίζονται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης. Ο Ιωάννης Κ. Ζάννος γεννήθηκε το 1891. Σπούδασε στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης μηχανολόγος. Στη συνέχεια πήγε στην Αγγλία για εξειδίκευση στα μηχανολογικά των αυτοκινήτων. Όταν γύρισε στην Ελλάδα εργάστηκε στο μηχανουργικό τμήμα της ΒΙΟ. Το 1949 εξελέγη καθηγητής στο Πολυτεχνείο στο μάθημα των Υδροδυναμικών Μηχανών.
Η επιχειρηματική τους δραστηριότητα αφορά δύο συγκεκριμένες περιόδους κατά τις οποίες γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα γνώρισε βιομηχανική ανάπτυξη: Η πρώτη περίοδος ξεκινά το 1881 και τελειώνει με τους Βαλκανικούς. Η δεύτερη ξεκινά το 1920, όπου σημειώνονται ιδιαίτεροι ρυθμοί ανάπτυξης μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, και τελειώνει με την πτώχευση του 1932. Η πρώτη γενιά της οικογένειας Ζάννου ασχολήθηκε με αυτό που ονόμαζαν και οι ίδιοι «γεωργική βιομηχανία», κυρίως με την παραγωγή κρασιού και αργότερα με την παραγωγή τσιγάρων, ενώ η δεύτερη γενιά ασχολήθηκε κυρίως με τους κλάδους της μηχανοποιίας και της οδοποιίας, αν και συνέχισε να ασχολείται και με τη γεωργική βιομηχανία στους τομείς της παραγωγής ζύμης και λαδιού με αρκετές δυσκολίες στη περίπτωση του λαδιού.
Στα Μαθητολόγια της Αραχώβης εμφανίζονται έξι παιδιά με το επώνυμο της οικογένειας, αλλά και πολλά άλλα από τους συγγενείς κλάδους:
του Μιλτιάδη Ζάννου (1889-1976) του Αριστόβουλου:
– η Αλίκη Ζάννου (1928 – 1986)
– η Μιράντα Ζάννου (1928-1952)
– ο Αλέξανδρος (Αλέκος) Ζάννος (1922-2004)
του Ιωάννη Ζάννου (1894-1969) του Μιλτιάδη (1852-1928):
– η Λίλιαν Ζάννου (1921-2010)
– η Ιωάννα Ζάννου (1926-2009). Παντρεύτηκε το Θέμο Πάνο (1923-1996), απόφοιτο του 1940.
του Ιωάννη Ζάννου (1891-1957) του Κωνσταντίνου:
– η Ολυμπία (Λία) Ζάννου (1926-1971)
Η Edith Ζάννου, κόρη του Αριστόβουλου Ζάννου, παντρεύτηκε τον Ιωάννη Αγαλλίδη και απέκτησε δύο κόρες, την Γιολάντα Αγαλλίδου (που παντρεύτηκε τον Γιάννη Καναβαριώτη) και την Έλλη Αγαλλίδου (Elly Agallidis Scwab, που παντρεύτηκε τον Georg Schwab), και
Η Ισμήνη Ζάννου (1883-1970), που παντρεύτηκε τον Γεώργιο Γκρόμαν (1875-1945) και απέκτησε τον Ροδόλφο (Ρούντι) Γκρόμαν.
Ο Ιωάννης Ν. Παντελάκης (1920-)
Η Μαριάννα Ιωαννίδου αποφοίτησε από την Σχολή το 1977.
Η Τεχνητή Νοημοσύνη (ΑΙ) στον προληπτικό έλεγχο και στη διάγνωση του καρκίνου μαστού
Για δύο ακόμη παραστάσεις, στις 11 και 12 Σεπτεμβρίου, το θέατρο ΠΡΟΒΑ ανεβάζει την κωμωδία της Χρύσας Σπηλιώτη “Σκωτσέζικο Ντους“ (ΜΟΥΣΕΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΑΝ/ΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ, Θόλου 5) με θέμα τις ξεκαρδιστικές καταστάσεις που δημιουργούνται κατά την προετοιμασία ενός έργου. Περισσότερα…
Die DEUTSCHE SCHULE ATHEN sucht zum 01.08.2025 für 3 Jahre (Verlängerungsmöglichkeit)
Stellenumfang: Vollzeit
eine ADLK für die Fächerkombination Deutsch + Philosophie
Die Deutsche Schule Athen (DSA) ist eine deutsche Auslandsschule mit einem umfassenden Bildungsangebot für Kinder ab 3 Jahren vom Kindergarten über die Grundschule bis zum deutschen internationalen Abitur.
Wir erwarten:
Fundierte Kenntnisse der curricularen Vorgaben für die entsprechende Fächer
Möglichst Berufserfahrung an einer öffentlichen oder privaten Regelschule
Deutschkenntnis auf muttersprachlichem Niveau
Ein abgeschlossenes Lehramtsstudium (D/A/CH) mit Lehrbefähigung für die Sekundarfstufen I und II
Teamfähigkeit, Flexibilität, hohe Belastbarkeit und Freude an der Arbeit mit Kindern
Wir bieten:
• Ein anspruchsvolles Arbeitsumfeld an einer renommierten deutschen Auslandsschule
• Gute kollegiale Zusammenarbeit in einem multikulturellen Kollegium
• Begleitung und Unterstützung bei der Einarbeitung durch erfahrene Kollegen und
Kolleginnen
• Angemessene Bezahlung und Beteiligung an Ausreise-/Heimreisekosten
Ihre aussagekräftige vollständige Bewerbung (Anschreiben, Motivationsschreiben, Lebenslauf, Lichtbild und Zeugnisse) richten Sie bitte in deutscher Sprache bis 07.10.2024 – bitte nur in elektronischer Form – an die Schulleitung der Deutschen Schule Athen, unter
Απόφοιτος του τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Philips στο Marburg, κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στη Μοριακή και Εφαρμοσμένη Φυσιολογία στην Ιατρική Σχολή Αθηνών και υποψήφιος Διδάκτωρ (PhD) του Πανεπιστημίου Αθηνών, παραδίδει μαθήματα Βιολογίας στα γερμανικά υποστηρίζοντας μαθητές που αποσκοπούν στην εισαγωγή σε υψηλόβαθμες σχολές στην Γερμανία (Abitur) , ενώ αναλαμβάνει την προετοιμασία για το TMS (Test für medizinische Studiengänge). Οι εκπαιδευτικές μέθοδοι που εφαρμόζει εστιάζουν στην ενεργητική συμμετοχή του μαθητή στο μάθημα με τη χρήση οπτικών και ακουστικών μέσων αλλά και στη δόμηση γερών γνωσιακών θεμελίων, καθιστώντας το μάθημα ενδιαφέρον και αποτελεσματικό. Επικοινωνία: kcchristou99@gmail.com, 6978131299
ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΣ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΑΘΗΝΩΝ
Συμμετοχή σε αγώνα δρόμου 5 ή 10 χλμ. στις 9 και 10 Νοεμβρίου 2024
Αγαπητοί γονείς, αγαπητοί συνάδελφοι και αγαπητοί φίλοι !
Η μαζική συμμετοχή μελών της κοινότητας του σχολείου μας σε μία κοινή αθλητική δραστηριότητα ήταν πάντα ο στόχος που προσπαθούμε να επιτύχουμε. Όλοι οι φορείς της σχολικής κοινότητας, δηλ. οι μαθητές και οι μαθήτριες, οι γονείς, το διδακτικό και διοικητικό προσωπικό, οι απόφοιτοι, και οι φίλοι και οι φίλες της DSA καλούνται να ξαναζήσουν υπέροχες στιγμές μέσα από μία τόσο σημαντική διοργάνωση.
Την 9η και 10η Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθούν λοιπόν, οι αγώνες στα πλαίσια της «Ημέρας του Αυθεντικού Μαραθωνίου»!
Η ομάδα Deutsche Schule Athen – Running Team δημιουργήθηκε πριν από δώδεκα χρόνια. Τα μέλη της ομάδας μας κάνουν την προσωπική τους υπέρβαση. Θα χαρούμε πολύ να τρέξετε πάλι ή για πρώτη φορά μαζί μας. Να βάλετε τον αθλητισμό στην καθημερινότητά σας, να ζήσετε (ή να ξαναζήσετε) στιγμές μοναδικές που μόνο ο αθλητισμός προσφέρει.
Ο χορηγός μας, για δέκατη χρονιά, είναι η εταιρία Novο Nordisk (www.novonordisk.com) που είναι η μεγαλύτερη παραγωγός ινσουλίνης παγκοσμίως. Τρέχουμε ευαισθητοποιώντας και ενημερώνοντας για το τεράστιο πρόβλημα που λέγεται διαβήτης. Το σύνθημά μας: we run to change diabetes
Γενικές πληροφορίες
Την Κυριακή 14 Απριλίου ο Σύλλογος Αποφοίτων της Γερμανικής Σχολής Αθηνών υποδέχθηκε τον General Manager της Deutsche Welle, Peter Limbourg, συμμαθητή μας από τα πέτρινα χρόνια της Δικτατορίας.
Η “συνάντηση συμμαθητών” ήταν μια πρωτοβουλία του Συλλόγου μας με αφορμή την επίσκεψη αντιπροσωπείας της DW στο πλαίσιο του εορτασμού των 60 χρόνων από την εκπομπή του Ελληνικού Προγράμματος της DW. Την εκδήλωση χορήγησε ο Θανάσης Λασκαρίδης, συναπόφοιτός μας του 1970, και είχε πραγματικά πολύ μεγάλη επιτυχία.
Την αποστολή της DW, εκτός του Peter Limbourg, πλαισίωναν: ο Christoph Jumpelt, Επικεφαλής των Δημοσίων Σχέσεων της DW, ο Σπύρος Μοσκόβου, Διευθυντής του Ελληνικού Προγράμματος, η Adelheid Feilcke, Διευθύντρια Ευρωπαϊκής Σύνταξης, η Δήμητρα Κυρανούδη, ανταποκρίτρια στο Βερολίνο, η Irem Özgökceler, υπεύθυνη διανομής στην Ευρώπη και ο Στέφανος Γεωργακόπουλος συντάκτης στο Βερολίνο.
Προσκεκλημένοι μας ήσαν τα μέλη του ΔΣ του Συλλόγου Αποφοίτων, τα μέλη του Vorstand της Γερμανικής Σχολής Αθηνών, μέλη της Διοίκησης της Σχολής, απόφοιτοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι, απόφοιτοι του τραπεζικού και επιχειρηματικού χώρου.
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στην κυρία Αλεξάνδρα Βοβολίνη για την αρωγή της σε ότι αφορά την επιτυχία της εκδήλωσης. (περισσότερα…)
O Νίκος Αθηναίος γεννήθηκε στο Χαρτούμ του Σουδάν to 1946, μεγάλωσε στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1964. Άρχισε να ασχολείται συστηματικά με τη μουσική και σπούδασε πιάνο, σύνθεση και διεύθυνση ορχήστρας στο Ωδείο Αθηνών και ακολούθως στην Ανώτατη Μουσική Σχολή της Ρηνανίας (Κολωνία) και στο Ινστιτούτο Robert Schumann στο Ντίσελντορφ.
Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του σαν βοηθός αρχιμουσικού στην όπερα του Μάνχαϊμ, και διηύθυνε όπερες ως μόνιμος ή προσκεκλημένοςαρχιμουσικός όπερας σε μερικά από τα σημαντικότερα θέατρα της Γερμανίας (Φρανκφούρτη, Ντάρμσταντ, Ουλμ, Σανκτ Γκάλλεν της Ελβετίας κ.α.). Το 1990 ονομάστηκε Γενικός Μουσικός Διευθυντής της Φρανκφούρτης του Όντερ, της οποίας την ορχήστρα ανέδειξε μέσα σε ελάχιστο χρόνο σε πρώτο συμφωνικό σύνολο του Βραδεμβούργου με αποτέλεσμα τη μετονομασία της ορχήστρας σε Βραδεμβούργια Κρατική Ορχήστρα, η οποία στη δεκαετία της διεύθυνσής του, μέχρι το έτος 2000 περιόδευσε σε πολλά από τα σημαντικά μουσικά κέντρα και διάσημες αίθουσες της Ευρώπης και με την οποία ηχογράφησε μια μεγάλη σειρά CD με έργα κυρίως γερμανών συνθετών, αποσπώντας σημαντικά διεθνή βραβεία, εγκωμιαστικές κριτικές και διεθνή αναγνώριση. Ως προσκεκλημένος μαέστρος διηύθυνε κορυφαίες ευρωπαϊκές ορχήστρες όπως η Philharmonia Orchestra και η Royal Philharmonic Orchestra του Λονδίνου, η English Chamber Orchestra, η Συμφωνική Ορχήστρα του Αμβούργου, η Συμφωνική Ορχήστρα του Μονάχου κ.α., και επανειλημμένα όλες τις σημαντικές ελληνικές ορχήστρες (Κ.Ο.Α., Κ.Ο.Θ., Ε.Ρ.Τ., Καμεράτα Αθηνών, Σ.Ο.Δ.Θ., Ορχήστρα Πατρών).
Από το Μάιο του 2000 έως τον Απρίλιο του 2010 ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, όπου διηύθυνε τις περισσότερες παραγωγές και παραστάσεις όπερας αλλά και συναυλίες με έργα συμφωνικής – χορωδιακής μουσικής και από το καλοκαίρι του 2013 είναι Διευθυντής του Ωδείου Αθηνών. Είναι αφιερωμένος κυρίως στη σύνθεση και παράλληλα εμφανίζεται ως προσκεκλημένος μαέστρος στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Στο πλαίσιο της διεθνούς ημέρας για την εξάλειψη του αναλφαβητισμού, το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη μας προσκαλεί σε μια παράσταση – αφήγηση για μικρούς και μεγάλους: “Ο δέντρος: Παραμύθια λαϊκά με φωνή και βιολοντσέλο”. Μια παράσταση για την αξία των παραμυθιών και των λαϊκών μας αφηγήσεων.
Δανειστική Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη, Κουντουριώτου 173, 185 35, Πειραιάς
Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2024, ώρα έναρξης 19:00, Είσοδος Ελεύθερη, Απαραίτητη η αίτηση συμμετοχής!
https://www.laskaridisfoundation.org/event/o-dentros-paramythia-laika-me-foni-kai-violontselo/
Η Αγγελική Κουγέα γεννήθηκε το 1921. Εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1932-33 στην Α’ Γυμνασίου και παραμένει έως την Ε’ Γυμνασίου το έτος 1936-37). Ήταν ένα από τα τρία παιδιά του ακαδημαϊκού Σωκράτη Κουγέα και αδελφή του καθηγητή Βενέτη (Βενετσάνου) Κουγέα.
Ο Σωκράτης Κουγέας (14 Σεπτεμβρίου 1877 – 27 Σεπτεμβρίου 1966) ήταν Έλληνας ακαδημαϊκός και συγγραφέας. Γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου το 1877 στους Δολούς της Μάνης. Αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Καλαμάτα έκανε σπουδές Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας από το 1894 μέχρι το 1899 της οποίας αναγορεύθηκε διδάκτωρ με τη διατριβή De novo Xiphilineo codice Iberitico 812. Με υποτροφία του Ελληνικού Κράτους συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στη Γερμανία (Χάλη, Μόναχο, Βερολίνο) και στη Γαλλία (Παρίσι), από το 1904 έως το 1909. Υπήρξε μαθητής του Σπυρίδωνα Λάμπρου και αργότερα συνεργάτης του. Η διδακτική σταδιοδρομία του μετά την επάνοδό του στην Ελλάδα άρχισε από το Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης (1910-1916). Από το 1916 μέχρι το 1918 διετέλεσε γραμματέας των Γενικών Αρχείων του Κράτους. Από το 1918 έως το 1947 δίδαξε ως τακτικός καθηγητής στην έδρα της Αρχαίας Ιστορίας στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Δίδαξε επίσης στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών από το 1931 έως το 1947, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο από το 1943 μέχρι το 1950. Από το 1923 μέχρι τον θάνατό του υπήρξε άμισθος διευθυντής του Τμήματος χειρογράφων της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Το 1929 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Την ίδια χρονιά το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο του Βερολίνου τον ανακήρυξε αντεπιστέλλον μέλος του. Το 1937 το Πανεπιστήμιο της Τυβίγγης και το 1958 το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης τον ανακήρυξαν επίτιμο διδάκτορα. Συνεργάστηκε με την παλαιογραφική αποστολή, που πήγε στην Πάτμο και στο Άγιο Όρος (1895) όταν ήταν δευτεροετής φοιτητής της Φιλοσοφικής μαζί με τον Σπυρίδωνα Λάμπρο, καθώς και σε χώρες του εξωτερικού. Μαζί με τον von Soden ερεύνησε χειρόγραφα της Καινής Διαθήκης σε βιβλιοθήκες της Αθήνας, του Μεγάλου Σπηλαίου, της Πάτμου, της Άνδρου. Μαζί με τον Άμαντο εξέδιδε το περιοδικό Ελληνικά την περίοδο από το 1928 ως το 1939. Μεταξύ άλλων συμμετείχε και στην πρώτη επιτροπή εκλογής των πρώτων καθηγητών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Πέθανε στις 27 Σεπτεμβρίου του 1966. Ο γιος του, Βενέτης (Βενετσάνος) Κουγέας, υπήρξε πανεπιστημιακός καθηγητής και πρύτανης της Γεωπονικής Σχολής. Το 1982 παραιτήθηκε από καθηγητής και επιδόθηκε στο κτήμα του στην Τρυπιά Αχαΐας. Απεβίωσε πρόωρα στις 8 Σεπτεμβρίου 1992.
Ο Άλκης Πιερράκος γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1920 και ο Πιερράκος πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στη Γιουγκοσλαβία, πριν επιστρέψει στην Ελλάδα το 1938, όπου φοίτησε για λίγο στην Γερμανική Σχολή. Το 1947 πήγε στην Ιταλία και το 1948 στην Ελβετία. Ο Ευγένιος Σαντορίνης τον “καλωσορίζει” στην τάξη για το ελληνικό απολυτήριο το έτος 1939-40.
Άρχισε να ζωγραφίζει το 1936 χωρίς τυπική εκπαίδευση. Σπούδασε ζωγραφική στο Gewerbeschule, στη Βασιλεία της Ελβετίας (1948-1950) και αργότερα στην Σχολή Καλών Τεχνών του Σλέιντ (Slade School of Fine Arts) και στην Κεντρική Σχολή Τεχνών και Χειροτεχνίας στο Λονδίνο (1951-53).
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Λονδίνο, μαθήτευσε κοντά στον σημαντικό εξπρεσιονιστή ζωγράφο Όσκαρ Κοκόσκα. Το 1954 εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι, όπου παρέμεινε ενεργός στον καλλιτεχνικό χώρο και παρουσίαζε τακτικά τη δουλειά του στην Ελλάδα.
Το έργο του αντικατοπτρίζει επιρροές από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό, τις ακουαρέλες του Βασίλι Καντίνσκι και τις αφηρημένες τάσεις της δεκαετίας του 1950. Ήταν γνωστός για τον συνδυασμό της συναισθηματικής χρήσης του χρώματος με την πειθαρχημένη σχεδιαστική οργάνωση στις συνθέσεις του, ταλαντευόμενος ανάμεσα στην αναπαραστατική και την αφηρημένη τέχνη.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ομάδας «La Ligne et le Signe» στο Παρίσι και συμμετείχε ενεργά στις καλλιτεχνικές ζυμώσεις της εποχής του.
Πραγματοποίησε πολυάριθμες ατομικές εκθέσεις, κυρίως στη Γαλλία και την Ελλάδα και συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική. Το έργο του παρουσιάστηκε σε αναδρομικές εκθέσεις στην Ελλάδα το 1997, το 2003 και το 2007.
Το 1995 ιδρύθηκε στο Παρίσι η Association pour la Promotion de l’ Oeuvre d’ A. Pierrako
http://www.nikias.gr/view_artist_additional.php?prod_id=887&mode=paintings
