Το «Κυνήγι Αρουραίων»,του αυστριακού συγγραφέα Peter Turrini, το θεατρικό έργο-σκάνδαλο που τα τελευταία 50 χρόνια έχει παιχτεί σε αμέτρητα θέατρα παγκοσμίως, ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Υπό την σκηνοθετική προσέγγιση του επίσης αυστριακού σκηνοθέτη Martin Scharnhorst και με πρωταγωνιστές τους Μαριλένα Καβάζη και Φώτη Λαζάρου «έρχεται» στο θέατρο Studio Μαυρομιχάλη τον Μάιο.

Η υπόθεση του έργου:

«Αυτός» και «Αυτή», δύο αρχετυπικοί μα ταυτόχρονα σύγχρονοι και ανθρώπινοι χαρακτήρες, χωρίς όνομα αλλά με σκόπιμα κλισέ, έχουν βγει το πρώτο τους ραντεβού. Μιλούν για τη φύση και το ένστικτο του ανθρώπου, τον καταναλωτισμό και την ανάγκη τους για φυσική επαφή, σκοτώνοντας πού και πού αρουραίους. Στην προσπάθειά τους για ουσιαστική σύνδεση και εγγύτητα, απογυμνώνουν βίαια και αποφασιστικά τους εαυτούς τους από κάθε τι ξένο, ως την απόλυτη απελευθέρωση, ως τον τελευταίο πυροβολισμό…

Το έργο γράφτηκε την περίοδο διαμονής του PeterTurrini στην Ρόδο και πρωτοπαρουσιάστηκε στο βιεννέζικο Volkstheater το 1971, όπου αποτέλεσε σκάνδαλο και ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στο κοινό και στον τύπο, γεγονός που το κατέταξε ανάμεσα στα ριζοσπαστικότερα κοινωνικά θεατρικά κείμενα του 20ου αιώνα. Τόσο η θεματολογία του, η οποία πενήντα χρόνια μετά παραμένει τρομακτικά επίκαιρη, όσο και η αφοπλιστικότητα του λόγου και η αμεσότητα της δράσης, καθιστούν το «Κυνήγι Αρουραίων» ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον και προφητικό έργο.

Παράσταση με γερμανικούς υπέρτιτλους κάθε Πέμπτη και Σάββατο.

(περισσότερα…)

Για τα πασχαλινά σας δώρα… νέος εκπτωτικός κωδικός  OSTERHASE

Πληκτρολογήστε τον στο καλάθι της παραγγελίας σας και θα αφαιρεθεί 15% έκπτωση από σήμερα και μέχρι τις 30/4/24 στα άμεσα διαθέσιμα είδη .

Mit dem Rabattcode OSTERHASE erhalten Sie 15% Rabatt auf alle vorrätigen Artikel bis Dienstag, den 30. April.

https://www.notosplusbooks.gr/

Καθαρά Δευτέρα (Καθαρή Δευτέρα για τους νεώτερους), Rosenmontag για τους Γερμανούς, όπου εφέτος , το 2023 εορτάστηκε στις 20 Φεβρουαρίου στην Γερμανία και στις 27 Φεβρουαρίου στην Ελλάδα.

Από πού προέρχεται το όνομα Rosenmontag (Δευτέρα των Ρόδων);

Υπάρχουν διαφορετικές εξηγήσεις για το όνομα Rosenmontag. Μερικοί πιστεύουν ότι αναφέρεται σε ένα παλαιό έθιμο του Πάπα και την ιστορία της τρελής ημέρας, άλλοι πιστεύουν ότι λείπει μια μετάφραση από μια διάλεκτο.

Κατά τον Μεσαίωνα, ο Πάπας έδινε πάντα σε ένα σημαντικό πρόσωπο ένα χρυσό τριαντάφυλλο την τέταρτη Κυριακή της Σαρακοστής.

Την επόμενη ημέρα από την Rosensonntag, η ετήσια γενική συνέλευση της αποκριάτικης κοινωνίας άρχισε να πραγματοποιείται από το 1823.

Δεδομένου ότι οι συμμετέχοντες σχεδίαζαν ήδη το επόμενο καρναβάλι αυτήν την ημέρα, λέγεται ότι βάφτισαν την πιο σημαντική ημέρα των „Narren“ με το όνομα Rosenmontag.

Σύμφωνα με μια άλλη παράδοση, η Rosenmontag δεν έχει καμία σχέση με τον Πάπα και τα λουλούδια, αλλά με τη διάλεκτο των ανθρώπων από τη Ρηνανία.

Όταν όλα ξεφεύγουν κατά τις ημέρες αυτές, μιλούν για „Roserei“ – και αυτό σημαίνει „φρενίτιδα“ [σ.σ.: „Raserei“ στα Γερμανικά].

Σύμφωνα με αυτό, η Rosenmontag θα έπρεπε κανονικά να ονομαστεί Rasenmontag.

(από ένα σημείωμα της Αλίκης Μαχαίρα στο GRland)

https://en.wikipedia.org/wiki/Rosenmontag

Τι είναι και πώς εορτάζεται η Rosenmontag στη Γερμανία;

https://www.timeanddate.com/holidays/germany/rosenmontag

H ταινία της εμβληματικής παράστασης της 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης κάνει παγκόσμια πρεμιέρα στην Ελευσίνα και την Αθήνα την Κυριακή των Βαΐων 28 Απριλίου | 20:00 | Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη

Να θυμίσουμε ότι η Αλεξάνδρα Μητσοτάκη και το World Human Forum διοργάνωσαν το τριήμερο 27-29.9.2023 στο πλαίσιο των εκδηλώσεων “ΕΛΕΥΣΙΣ 2023 – Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης” ένα δεθνές συνέδριο με τίτλο: Mystery 299 –“How To Change Our Mind, To Change the World” International Symposium, 27 – 29 September 2023, IRIS Factory, Elefsina, και μας καλούν: (περισσότερα…)

Την παράσταση “Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ” της Βίκυς Βολιώτη και της Έφης Ρευματά παρακολούθησε ομάδα αποφοίτων και φωτογραφήθηκαν όλοι μαζί μετά την παράσταση.  Η Αγγελική Κανελλακοπούλου, που συντονίζει την θεατρική ομάδα των αποφοίτων στην Σχολή, δίπλα στην Βίκυ Βολιώτη, που πρωταγωνιστεί, αριστερα ο Αλέξης Δημητράς με την Ξανθίππη Τοκμακίδου αριστερά και δεξιά η Χριστίνα Σπαντιδάκη με την Σοφία Χριστοφορίδου.

Το έργο του Rainer Werner Fassbinder παίζεται στο Θέατρο Άνεσις – Μικρή Σκηνή (Λεωφόρος Κηφισιάς 14, Αθήνα Αμπελόκηποι, 210-7718943) κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 9 μ.μ. και έχει διάρκεια: 100 λεπτά (χωρίς διάλειμμα).

Κάτω, η Έφη Ρευματά, ανάμεσα στην Ξανθίππη Τοκμακίδου και την Σοφία Χριστοφορίδου και ανάμεσα στην Σοφία Χριστοφορίδου και την Χριστίνα Σπαντιδάκη. (περισσότερα…)

“Einmal war zu Beginn meines Unterrichts bei Ihnen die Tafel zugeklappt. Als ich sie öffnete, sah ich eine sehr schöne Karikatur des Juntachefs PAPADOPULOS. Ich habe sie kurz mit Schmunzeln betrachtet, habe sie still abgewischt und mich dann mit ernstem Gesicht umgedreht, ohne Kommentar. Die Klasse war still und wahrscheinlich gespannt”

ήταν τα λόγια του Eberhard Judt, καθηγητή μαθηματικών και φυσικής στην δεκαετία του ’70, που είδε ξαφνικά στον πίνακα ζωγραφισμένο με κιμωλία το σκίτσο του Παπαδόπουλου από τον Ηλία Δελλόγλου και που πρόλαβε να φωτογραφίσει ο Σπύρος Παπαντωνίου.

“…είδα το σκίτσο χαμογελώντας και το έσβησα” μας είπε ο Eberhard Judt το 2014, όταν τον καλέσαμε στην εκδήλωση «…στην ΓΣΑ τα χρόνια της Δικτατορίας». Ο “ζωγράφος” πλέον υπογράφει ως Ηλίας Μακρής και είναι σκιτσογράφος στην εφημερίδα “Καθημερινή”, ο πολύ δικός μας Γερμανός καθηγητής, “έφυγε” πριν από ένα χρόνο, στις 21.5.2023 και εμείς, μετά από 50 χρόνια, θυμόμαστε από το επεισόδιο ότι δεν “άνοιξε μύτη”.

Η εκπομπή της δημοσιογράφου Έλενας Χατζηιωάννου (’82) “Δημόσια και Ιδιωτικά” στον Αθήνα 9.84 που μεταδόθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2024, ήταν αφιερωμένη σε έναν από τους στοχαστές που σημάδεψαν τη σκέψη στον 20ό αιώνα, τον Κώστα Αξελό (1924-2010). Ο Κώστας Αξελός υπήρξε για κάποιο διάστημα μαθητής της Γερμανικής Σχολής Αθηνών και, αν δεν είχε φύγει από το σχολείο, θα αποφοιτούσε το 1942. Μετά τις σπουδές του στην Ελλάδα και την ανάμιξή του στην πολιτική (κατά τη διάρκεια της Κατοχής πήρε ενεργά μέρος στην Αντίσταση, και αμέσως μετά κατά τον Εμφύλιο οργανώθηκε στο ΚΚΕ από το οποίο διεγράφη το 1945) διέφυγε στο Παρίσι το 1945 με το θρυλικό πλοίο “Ματαρόα”. Στο Παρίσι και έζησε μέχρι τον θάνατό του.

Στη συγκεκριμένη εκπομπή της Έλενας Χατζηιωάννου, η ζωή και το έργο του Κώστα Αξελού ήταν το θέμα της συζήτησης της δημοσιογράφου, συγγραφέα και μεταφράστριας Κατερίνας Δασκαλάκη και του επίσης δημοσιογράφου και ποιητή Γιώργου Δουατζή. Αφορμή του διαλόγου τους, η πρόσφατη κυκλοφορία του βιβλίου της Κατερίνας Δασκαλάκη “Κώστας Αξελός- η νοσταλγία του μέλλοντος” (Βιβλιοπωλείον της Εστίας).

Ακούστε την εκπομπή…

Τούτη η απώλεια, σε μια εποχή που πάσχει βαριά και από σεμνότητα και από ευγένεια, αλλά και από τέτοιο (καθοριστικό) βάθος, όσο η φωνή του Γιάννη Φέρτη, θα είναι η απώλεια του μέτρου. Απώλεια οδυνηρή…  

Πολύ καλός ηθοποιός δεν ήθελε να αποδεχθεί –ο ίδιος– ότι είναι. Ηταν, βλέπετε, αυτή η έμφυτη σεμνότητά του. Ομως, δεν θα μπορούσε να αρνηθεί, ο Γιάννης Φέρτης, πως –για μένα τουλάχιστον– ήταν μέτρο. Η Φωνή του. Η άρθρωση, η εκφορά, το βάθος, όλα εκείνα τα ηχοχρώματα που ήταν σαν να έβγαιναν από τα έγκατα του κορμιού του και ακούγονταν, καθαρά, όλα. Ενα ένα και όλα μαζί. Οπως ακούγονταν πεντακάθαρα και ολόκληρες οι λέξεις.

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

Μια ξεχωριστή μουσική βραδιά μας προσφέρουν η Σοφία Καμαγιάννη – μουσικός (καλλιτεχνική επιμέλεια, πιάνο, φωνή)  και η  Άννη Ονουφρίου (τραγούδι)  την Τρίτη 23 Απριλίου.

“Ας μην το κρύβουμε, διψάμε για ουρανό“ στο Μπαράκι της Διδότου

Διδότου 3 – Κολωνάκι, τηλέφωνο κρατήσεων 210 3642990

Η Σοφία Καμαγιάννη αποφοίτησε από την Σχολή το 1989. Είναι συνθέτρια, μουσικός και παιδαγωγός. Τα μουσικά της ενδιαφέροντα καλύπτουν μια ευρεία γκάμα. Σπούδασε πιάνο, κλασικά κρουστά, σύγχρονη σύνθεση, μουσική για θέατρο και κινηματογράφο, καθώς και μαθηματικά στην Ελλάδα και την Αγγλία (μεταπτυχιακές σπουδές).

Εξαιρετικός και απολαυστικός ο Άγγελος Συρίγος ήρθε στην Σχολή την Πέμπτη 15.9.2022 και μίλησε στην Aula για την Μικρασιατική Καταστροφή στις μαθήτριες και στους μαθητές της 11ης  και 12ης τάξης.

Έβγαλε το σακκάκι και την γραβάτα, σήκωσε τα μανίκια και απευθύνθηκε στα παιδιά ως πανεπιστημιακός και συγγραφέας, και σε καμία περίπτωση ως Υφυπουργός Παιδείας. Να θυμίσουμε ότι πρόσφατα είχε εκδώσει μαζί με τον Ευάνθη Χατζηβασιλείου, ένα βιβλίο  με τίτλο “Μικρασιατική Καταστροφή – 50 Ερωτήματα και Απαντήσεις“.

Τον υπουργό καλωσόρισε η Διευθύντρια της Σχολής κ. Annedore Dierker, ενώ τον συντονισμό από την πλευρά των καθηγητών είχαν οι φιλόλογοι Αγγελική Κανελλακοπούλου, υπεύθυνη και της Alumni Arbeit και Δέσποινα Παπουτσίδου.

Ο κ. Συρίγος ξεκίνησε την ομιλία του υπενθυμίζοντας ότι σαν σήμερα, πριν από 100 χρόνια, την 15η Σεπτεμβρίου, καιγόταν η Σμύρνη. Η πυργαγιά είχε ξεκινήσει ήδη από την 13η Σεπτεμβρίου με το νέο ημερολόγιο, ενώ επειδή στην Ελλάδα ίσχυε ακόμη το παλαιό, οι ημερομηνία έναρξης αναφέρεται ως η 31η Αυγούστου.

Σε όλη την διάρκεια της ομιλίας του, και με αφορμή την παρουσία του στην Γερμανική Σχολή έκανε πολλές φορές παραλληλισμούς με τους Γερμανούς και την στάση τους μετά τον Πόλεμο σε σχέση με την σημερινή στάση της Τουρκίας, η οποία όπως τόνισε, δεν ζήτησε ούτε μία φορά συγγνώμη για τα εγκλήματα εκείνης της εποχής. Ανέφερε μάλιστα ότι πρόσφατα στην τουρκική τηλεόραση προβάλλεται μία σειρά κατασκοπείας, όπου μία κρυφή ομάδα αναλαμβάνει ειδικές αποστολές εντός και εκτός Τουρκίας για να «υπερασπίσουν τη χώρα». Ο τίτλος της σειράς είναι “Teskilat”. Στη σημερινή γλώσσα της Τουρκίας δεν σημαίνει τίποτα. Στα οθωμανικά-τουρκικά σημαίνει οργάνωση. Ο τίτλος παραπέμπει ευθέως στην περιώνυμη “Ειδική Οργάνωση” γνωστή ως “Τεσκιλάτ-ι Μαχσουσά” (Teşkilat-IMahsusa) των Νεοτούρκων, που έδρασε μετά το 1911 στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, και καταδίωκε τους Χριστιανούς. “Φανταστείτε τι εντύπωση θα δημιουργούσε αν οι Γερμανοί έφτιαχναν σήμερα μία σειρά με ήρωες που προστατεύουν την Γερμανία και την ονόμαζαν Γκεστάπο”.

Ιστορική αναδρομή

Τα γεγονότα που προηγήθηκαν με την επιλογή του Ελευθερίου Βενιζέλου να ταχθεί με την πλευρά της Αντάντ (Entente), την σύμπραξη δηλαδή Αγγλίας και Γαλλίας έθεσαν την Ελλάδα στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο με την πλευρά των Χριστιανών απέναντι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, δηλαδή τον μουσουλμανικό κόσμο, εξηγούν γιατί οι Τούρκοι εστράφησαν εναντίον των Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων και Εβραίων.

Οι αιτίες και η γενοκτονία

Όπως εξήγησε ο υπουργός, οι Έλληνες και οι Αρμένιοι κατά πρώτο λόγο και οι Εβραίοι κατά δεύτερο, είχαν τον απόλυτο οικονομικό έλεγχο στην περιοχή της Σμύρνης, κάτι που έπρεπε να αλλάξει. Ως εκ τούτου ξεκίνησαν οι διώξεις εναντίον όλων, και υπό την έννοια αυτήν, οι γενοκτονίες κακώς θεωρούνται πολλές. Πρόκειται για μία γενοκτονία σε διαφορετικά σημεία με διαφορετικά θύματα, η οποία ξεκίνησε το 1914 και κορυφώθηκε το 1922. Εδώ περιέγραψε ο υπουργός ότι ο τρόπος εξόντωσης των πληθυσμών ήταν να βάζουν τους ανθρώπους να κάνουν πορείες μέχρι να εξοντωθούν.

Διαφωνία Κωνσταντίνου-Βενιζέλου στον Α’  Παγκόσμιο Πόλεμο που οδήγησε στον Εθνικό Διχασμό

Ο Βενιζέλος υποστήριξε με θέρμη την επιχείρηση κατά της Τουρκίας (στα Δαρδανέλλια το 1915), ενώ ο Κωνσταντίνος θεωρούσε ότι ο Γερμανικός στρατός, που υποστήριζε τους Τούρκους ήταν αδύνατον να ηττηθεί. Η διαφωνία αυτή οδήγησε σταδιακά στον Εθνικό Διχασμό, δηλαδή σε μία κατάσταση όπου οι μεν θεωρούσαν τους δε προδότες. Όπως εξήγησε ο υπουργός η διαφωνία σε επίπεδο πολιτικό είναι θεμιτή, το να θεωρείς όμως ότι ο άλλος είναι προδότης επειδή διαφωνεί με εσένα είναι κάτι πολύ επικίνδυνο. Έτσι φτάσαμε μερικά χρόνια μετά στην Δίκη των Έξι στο Γουδί και την εκτέλεση τριών πρωθυπουργών της αντίπαλης πολιτικής παράταξης. Να πούμε ότι στην δίκη οδηγήθηκαν οκτώ αλλά επειδή καταδικάστηκαν οι έξι έμεινε στην ιστορία ως δίκη των έξι. Ο Διχασμός είχε ταυτόχρονα εισέλθει και στο στράτευμα. Από τους φακέλους των αξιωματικών ήταν ξεκάθαρο το ποιοι ήταν βασιλικοί και ποιοι βενιζελικοί, αφού οι παραγκωνισμοί εναλλάσσονταν αναλόγως με το ποιος ήταν στην εξουσία.

Αγγελική Κανελλακοπούλου: “Πείτε μας κάτι για τον πρίγκιπα Ανδρέα, ίσως επειδή έχουμε πρόσφατα τον θάνατο της Ελισάβετ“.

Ο πρίγκιπας Ανδρέας ήταν ο πατέρας του Φίλιππου πρίγκιπα της Ελλάδας και μετέπειτα δούκα του Εδιμβούργου και συζύγου της Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου. Όπως εξήγησε  ο υπουργός χαριτολογώντας, η βασιλική οικογένεια του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν γερμανικής ή καλύτερα δανικής καταγωγής και μάλιστα είχε το όνομα Μάουντμπαντεν, το οποίο λίγο αργότερα, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και με δεδομένο ότι οι Γερμανοί επιτέθηκαν εναντίον των Άγγλων, το εγκατέλειψε. Εν πάση περιπτώσει ο πρίγκιπας Ανδρέας επρόκειτο να καταδικαστεί μαζί με τους έξι στην δίκη, όμως δεν ήταν δυνατόν να οδηγηθεί στο εκτελεστικό απόσπασμα μέλος της βασιλικής οικογένειας, οπότε πήρε τον ενός έτους γιό του Φίλιππο και έφυγε από την Ελλάδα με τον όρο να μην ξαναπατήσει ποτέ ελληνικό έδαφος.

Η Συνθήκη των Σεβρών δεν εφαρμόστηκε ποτέ

Η Συνθήκη των Σεβρών υπογράφηκε το 1920, αλλά δεν επικυρώθηκε ποτέ. Ανατράπηκε με τη νίκη του Κεμάλ και πρακτικά αντικαταστάθηκε από την Συνθήκη της Λωζάννης τον Ιούλιο 1923. Ο κύριος λόγος είναι ότι η νίκη των Τούρκων κατέστησε την Συνθήκη ανεφάρμοστη. Και μάλιστα πρώτοι οι Γάλλοι ήρθαν σε ρήξη με την διευθέτηση των Σεβρών.

Γιατί η Μεγάλη Ιδέα ήταν συνδεδεμένη με την Κωνσταντινούπολη;

Οι οπαδοί του Κωνσταντίνου είχαν ως όραμα την επιστροφή του βασιλιά στην Κωνσταντινούπολη γι’ αυτό του είχαν δώσει το όνομα Κωνσταντίνος ΧΒ (12ος) ως επόμενος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (11ος). Ως εκ τούτου η Πόλη θα έπρεπε να είναι ο στόχος των επιχειρήσεων.

Γιατί η Ελλάδα διεκδίκησε την Σμύρνη και όχι την Κωνσταντινούπολη;

Αναφέρθηκε από πολλούς ότι ο Βενιζέλος “δεν ήθελε” να πάρει την Πόλη. Ο Βενιζέλος γνώριζε ότι την Πόλη την ήθελαν όλες οι μεγάλες δυνάμεις, οπότε, ασχέτως αν ο ίδιος ήταν συναισθηματικά κοντά στην Μεγάλη Ιδέα, δεν είχε την δυνατότητα να ελπίζει. Επίσης γνώριζε ότι και την Πόλη και την Σμύρνη δεν τις άντεχε και είχε πρόσφατο το παράδειγμα της Βουλγαρίας η οποία απέτυχε να πάρει την Κωνσταντινούπολη. Άρα οδηγήθηκε στην Σμύρνη που ήταν η πίο εφικτή επιλογή.

Δεν ήταν ιμπεριαλιστικός πόλεμος η μικρασιατική εκστρατεία

Από πολλούς θεωρείται ότι η μικρασιατική εκστρατεία ήταν ένας ιμπεριαλιστικός πόλεμος. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Ο στρατός μπήκε και κατευθύνθηκε προς την Άγκυρα θεωρώντας ότι χτυπώντας την Άγκυρα θα διασφάλιζε την σωτηρία των πληθυσμών στα παράλια, αφού θα αποδυναμωνόταν ο τουρκικός στρατός. Γνωρίζουμε όμως σήμερα, ότι η τύχη ενός τέτοιου εγχειρήματος θα είχε το ίδιο αποτέλεσμα με αυτό του Ναπολέοντα στην Μόσχα, όπου οι Ρώσοι έφυγαν καίγοντας την πόλη και τελικά γονάτισαν τον γαλλικό στρατό. Έτσι στον Σαγγάριο ο στρατός τελικά ηττήθηκε και από εκείνη την στιγμή άρχισε η αντίστροφη μέτρηση.

Οίκαδε

Είναι γνωστό ότι οι περισσότεροι στρατιώτες πολεμούσαν ήδη από το 1912, δηλαδή 10 χρόνια. Είχαν κουραστεί και ζητούσαν να επιστρέψουν στην πατρίδα. Ο Γεώργιος Βλάχος, πατέρας της Ελένης Βλάχου και εκδότης της εφημερίδας “Καθημερινή” έγραψε ένα άρθρο δύο εβδομάδες πριν την Καταστροφή, στις 14 Αυγούστου 1922 (με το παλαιό ημερολόγιο) με τίτλο “Οίκαδε” (δηλαδή προς το σπίτι). Φανατικός αντιβενιζελικός ο Γεώργιος Βλάχος ασκούσε κριτική στην “Κυβέρνησιν” τόσο για τις επιλογές όσο και για τα χρήματα που δανείστηκε για να δαπανήσει στον πόλεμο αναφέροντας “…τα συνέδρια δεν αποδίδουν καρπούς… αύριον έρχεται το φθινόπωρον και μεθαύριον ο χειμών…” τονίζοντας ότι “η Ελλάς έχει την υποχρέωσιν να διαχειμάσει οίκαδε“.

Βεβαίως το άρθρο αυτό γράφτηκε ένα χρόνο μετά την ήττα στον Σαγγάριο, όπου ο στρατός κουρασμένος, έχοντας εισέλθει σε βάθος 350 χιλιομέτρων απο τα παράλια, βρισκόταν στο Αφιόν Καραχισάρ, όπου οι Τούρκοι κατείχαν τα υψώματα και υπερείχαν συντριπτικά στο πυροβολικό. Η έλλειψη στόχου, το εξαιρετικά χαμηλό ηθικό, η μεγάλη ανάπτυξη του μετώπου και, λόγω του Διχασμού, η απομάκρυνση απο το στράτευμα 500 βενιζελικών αξιωματικών οδήγησαν στην ήττα. Και βέβαια όλο αυτό το διάστημα μέχρι την Κατστροφή ο στρατός ήταν σε διαρκεί υποχώρηση παρ’ ολο που μαχόταν ηρωικά.

Έκαναν βιαιοπραγίες οι Έλληνες σε βάρος των Τούρκων;

Βεβαίως και έκαναν, όμως δεν υπήρξε γι’ αυτό κεντρική διαταγή. Βεβαίως οι Έλληνες υποχωρώντας έκαιγαν, όμως, όπως ανέφερε  υπουργός, υπήρξε μία ειδποιός διαφορά ανάμεσα στην αντιμετώπιση Ελλήνων προς Τούρκους με αυτήν των Τούρκων προς Έλληνες. Απο φωτογραφίες αιχμαλώτων είναι σαφές ότι οι Τούρκοι αιχμάλωτοι εμφανίζονται με τα ρούχα τους και φροντισμένοι, ενώ οι Έλληνες είναι ρακένδυτοι και τσακισμένοι.

Τελικά οι ξένοι βοήθησαν τους Τούρκους;

Οι Γάλλοι είχαν χάσει πρόσφατα στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο περισσότερους από 1.000.000 στρατιώτες και βεβαίως δεν είχαν πλέον την διάθεση να παλέψουν, πόσο μάλλον σε μία περιοχή αδιάφορη, όπως αυτή της Ανατολίας. Έτσι, μετά την ήττα στον Σαγγάριο, οι Γάλλοι επέλεξαν να συμβιβαστούν με τον Κεμάλ και να διαπραγματευτούν τρόπους ειρήνευσης για να αποφύγουν περαιτέρω απώλειες. Έτσι οι Γάλλοι διασφάλισαν την αναγνώριση της γαλλικής κατοχής στην Συρία. Προφανώς οι ξένοι πρωτίστως κοιτούν τα συμφέροντά τους.

Σύγκριση της Τουρκίας με την Βουλγαρία

Ο κ. Συρίγος έκανε μία παρένθεση επιχειρώντας μία σύγκριση μεταξύ της Τουρκίας και της Βουλγαρίας, θεωρώντας ότι αν οι Τούρκοι είχαν τηρήσει μία αντίστοιχη στάση, τα πράγματα θα ήταν σήμερα πολύ διαφορετικά. Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι οι εχθροί μας ήταν παραδοσιακά οι Βούλγαροι: “Θυμηθείτε την Πηνελόπη Δέλτα στα Μυστικά του Βάλτου. Δεν υπάρχουν Τούρκοι, μόνον Βούλγαροι” τόνισε, “όμως σήμερα δείτε ποια είναι η σχέση μας με την γειτονική Βουλγαρία, είμαστε φίλοι“. Και εδώ ξεκαθάρισε ότι δεν μιλά για τις σχέσεις των αννθρώπων μεταξύ τους διότι οι Έλληνες, οι Τούρκοι, οι Βούλγαροι, ο κόσμος δηλαδή, είναι φίλοι με εξαιρετικές σχέσεις σε προσωπικό επίπεδο.

Στο τέλος, δέχθηκε ερωτήσες από τα παιδιά και διαλέγουμε δύο:

“Όταν αναφέρετε ότι το ελληνικό κράτος βοήθησε τους πρόσφυγες πέστε μας με ποιον τρόπο έγινε αυτό;”

Οι πρόσφυγες που ήρθαν στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι 1.200.000, από του οποίος το πρώτο κύμα ήταν περίπου 800.000. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι αντιμετωπίζονταν από τον κόσμο πολλές φορές με μειωτικούς χαρακτηρισμούς όπως: γιαουρτο και τουρκόσπορους. Εκτός από αυτό, το κράτος είχε να αντιμετωπίσει ένα μεγάλο πρόβλημα σε σχέση με την επιβίωση όλων αυτών των ανθρώπων. Οι άνδρες ηλικίας 16-55 είχαν κρατηθεί στην Τουρκία και τα γυναικόπαιδα είχαν φθάσει στην Ελλάδα. Επι της ουσίας δεν υπήρχε εργατικό δυναμικό. Το κράτος έδωσε οικόπεδα, εργαλεία και φαγητό. Η Αμερικανική Επιτροπή για Βοήθεια στην Εγγύς Ανατολή (Near East), για τα θύματα των Νεοτούρκων υπό τον τίτλο “Για να μην χαθούν” μοίραζε κάθε μέρα 800.000 πιάτα με φαγητό στους πρόσφυγες.

Αφού, όπως ισχυριζόμαστε, πήγαμε στην Μικρά Ασία για να προστατέψουμε τους πληθυσμούς μας, γιατί είμαστε κατά της Ρωσίας, η οποία εισέβαλε στην Ουκρανία για να κάνει και αυτή το ίδιο;

Ουάου! ήταν η αντίδραση στην ερώτηση, όμως ακολούθησε και η απάντηση: Δεν είναι το ίδιο. Οι Έλληνες στην Μικρά Ασία ήταν υπόδουλοι, δεν είχαν τα ίδια δικαιώματα και βεβαίως ούτε την ίδια γλώσσα. Η συμφωνία για την δημιουργία αυτής της σημερινής Ουκρανίας υπεγράφη μόλις το 1990 όταν κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση. Γιατί υπεγράφη;

Αποχωρώντας συναντήθηκε στην αυλή και συνομίλησε με μαθητές της 12ης τάξης

Ακολουθούν απόψεις μαθητριών και μαθητών που παρακολούθησαν την ομιλία και μίλησαν στο μάθημα που ακολούθησε με την Αγγελική Κανελλακοπούλου:

«Η διάδραση που υπήρχε έκανε την εκδήλωση ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα.», Αλέξανδρος 12d

«Ήταν μια ευκαιρία για επανάληψη και εμβάθυνση της ύλης.» Έλενα, 12d

«Η ομιλία του κ. Συρίγου ήταν τόσο περιγραφική και γλαφυρή που υπερκεράστηκε η απουσία οπτικού

υλικού.» Θάνος, 12d

«Αρκετά αντικειμενικός ομιλητής, που όμως δεν με κάλυψε με την απάντησή του για την ρωσική

εισβολή στην Ουκρανία.» Ναπολέοντας, 12d

«Λόγος μεστός, αξιοπρεπής παρουσία, με μεγάλη άνεση στην επικοινωνία του με τις νέες και τους

νέους.» Κωνσταντίνος, 12c

«Εξαιρετικές συγκρίσεις με τη Γερμανία και εύστοχα παραδείγματα που έκαναν την ομιλία πολύ

κατανοητή.» Βαγγέλης, 12d

«Έλυσε άλυτες απορίες!» Μαίρη, 12d

«Πολύ κατανοητή η συλλογιστική του πορεία!» Μαίρη, 12c

Δείτε επίσης:

Άγγελος Συρίγος: “Μι κρασιατική Καταστροφή – 50 Ερωτήματα και Απαντήσεις”…

Το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη και το Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος προσκαλούν στα εγκαίνια της έκθεσης Κωνσταντίνος Βολανάκης: ο ζωγράφος της θάλασσας επιστρέφει στον Πειραιά,  που θα πραγματοποιηθούν στο Ναυτικό Μουσείο την Τετάρτη 24 Απριλίου και ώρα 20.00.

Στην έκθεση παρουσιάζονται τα έργα από τη συλλογή του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη, καθώς και του Πολεμικού Ναυτικού, του Δήμου Πειραιώς, της οικογένειας Ευάγγελου Ηλ. Αγγελάκου και του Ναυτικού Μουσείου Ελλάδος.

Η έκθεση θα είναι επισκέψιμη για το κοινό έως και τις 29 Ιουνίου 2024.

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα τελέσει ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Κωνσταντίνος Τασούλας.

Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος, Ακτή Θεμιστοκλέους, Μαρίνα Ζέας, Πειραιάς

Η Αμαλία Γιαννοπούλου συμμετέχει στην συναυλία “Η νοσταλγία του Θεού” στο 2ο Φεστιβάλ Λατρευτικής Μουσικής στην Εθνική Λυρική Σκηνή στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος την Μεγάλη Τρίτη 30 Απριλίου 2024.

• Μεγάλο μέρος του έργου του Φίλιππου Τσαλαχούρη ανήκει στην κατηγορία της Λατρευτικής. Ο ίδιος ο συνθέτης τοποθετεί την «κατάνυξη», τον «βαθύ πνευματικό στοχασμό» και τη «σιωπή του Λόγου» ως βασικά στοιχεία της μουσικής του. Ο τίτλος Η νοσταλγία του Θεού παραπέμπει στον συγγραφέα Δημήτριο Καπετανάκη, προσφέροντας μια ισχυρή αφετηρία συνειρμών για τον ακροατή που θα παρακολουθήσει, θα ακούσει και θα δει τα μουσικοδραματικά έργα που απαρτίζουν το πρόγραμμα της συναυλίας. Κοινό στοιχείο όλων τους είναι ονόματα-σύμβολα, όπως Δαυίδ, Ραχήλ ή Λάζαρος. Τα θέματα, τόσο από την Παλαιά όσο και από την Καινή Διαθήκη, συνθέτουν έναν αδρό ειρμό που οδηγεί από το «τίποτε» στο «κάτι» και το αντίστροφο. Αν και γράφτηκαν σε διαφορετικές περιόδους, οι συνθέσεις αυτές στο σύνολό τους είναι ικανές να διαμορφώσουν και να διατηρήσουν ζωντανό ένα περιβάλλον κατάλληλο να ποτίσει κάθε δέντρο με συλλογισμούς, αρδεύοντάς το με σκέψεις και νοήματα από το αόρατο, το άδηλο και το άρρητο.

Πρόγραμμα (περισσότερα…)

Ο Φαίδρος Μπαρλάς (Αθήνα 28 Ιουνίου 1925 – Αθήνα, 16 Ιουνίου 1975) ήταν Έλληνας ποιητής, κριτικός, πεζογράφος και δημοσιογράφος. Εμφανίζεται στα μαθητολόγια της Γερμανικής Σχολής το 1930-31 στο Νηπιαγωγείο της Γερμανικής Σχολής κι αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το 1943.

Εργάστηκε σε αθηναϊκές εφημερίδες και έγραψε ποιήματα και πεζογραφήματα. Ασχολήθηκε με τη λογοτεχνική κριτική και τη χρονογραφία. Τα πεζά του κείμενα εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1956 στη συλλογή Πολύεδρον, στην οποία συμπεριελήφθηκαν ποιήματα, μελέτες του και κριτικά δοκίμια.

Το 1963 εκδόθηκαν 21 διηγήματά του στη συλλογή Η επίσκεψις. Τα άπαντά του κυκλοφόρησαν το 1980 σε επιμέλεια και εισαγωγή του Ρένου Αποστολίδη

Υπήρξε, επίσης, διευθυντής σύνταξης της Μηνιαίας Λογοτεχνικής και Κριτικής Έκδοσης Στάχυς

Πέθανε στην Αθήνα από καρκίνο των πνευμόνων.

Πατέρας του ήταν ο Τάκης Μπαρλάς (1893 – 1974), δημοσιογράφος και λογοτέχνης, ο οποίος γεννήθηκε το 1893 στη Λευκάδα. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Αθήνα για σπουδές στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και παράλληλα ξεκίνησε να δημοσιεύει στίχους και μεταφράσεις σε λογοτεχνικά έντυπα της εποχής. Κατά τη διάρκεια της ζωής του εργάστηκε τόσο σε οργανικές θέσεις του Κράτους (υπάλληλος Υπουργείου Οικονομικών, Νομάρχης, Επιτροπή Λογοκρισίας, Γενικός Διευθυντής Υπουργείου Τύπου) όσο κι από διάφορα πόστα σε εφημερίδες και περιοδικά της εποχής (Πολιτεία, Καθημερινή, Ελεύθερος Λόγος, Βραδυνή, Νέα Εστία, Νεοελληνικά Γράμματα, Ελληνικά Γράμματα κ.ά.). Δεξιών πεποιθήσεων, υποστήριξε τη φιλοβασιλική πλευρά κατά την περίοδο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και της διαμάχης μεταξύ Φιλοβασιλικών και Φιλοβενιζελικών, ερχόμενος χαρακτηριστικά σε ρήξη με τον φίλο του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη. Κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους και τη Μικρασιατική Εκστρατεία συμμετείχε στα μέτωπα των συγκρούσεων. Την περίοδο της Δικτατορίας Μεταξά εργάστηκε ως μέλος της επιτροπής λογοκρισίας ενώ στην περίοδο της Γερμανικής Κατοχής φυλακίστηκε από τα γερμανικά στρατεύματα, κατηγορούμενος για αντιβουλγαρική προπαγάνδα, και απελευθερώθηκε μετά από μεσολάβηση της Ένωσης Συντακτών. (πηγή:wikipedia) (περισσότερα…)

Το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη με μεγάλη χαρά ανακοινώνει μια νέα σπουδαία διάκριση στον χώρο των ψηφιακών εφαρμογών.

Η ψηφιακή εφαρμογή map-inc κατέκτησε την πρώτη θέση στον διεθνή διαγωνισμό Digital Humanities Awards 2023, στην κατηγορία “Καλύτερη Εφαρμογή για την Απεικόνιση Δεδομένων (Best DH Data Visualization)”.

Στον διαγωνισμό συμμετείχαν εφαρμογές από 28 χώρες και εκπρόσωποι από πολιτιστικούς και εκπαιδευτικούς φορείς, όπως το πανεπιστήμιο Πρίνστον.

Η διάκριση αυτή αποτελεί την επιβράβευση, από το ελληνικό και διεθνές κοινό, μιας πρωτοποριακής ψηφιακής εφαρμογής που καταγράφει τη διασπορά των εκδόσεων του 15ου αιώνα σε όλη την Ελλάδα. Mε εύληπτο και εύχρηστο τρόπο, το map-inc συγκεντρώνει και οπτικοποιεί τα αποτελέσματα μιας πολυετούς έρευνας για τους παλαιότερους έντυπους θησαυρούς των βιβλιοθηκών της χώρας μας.  (περισσότερα…)

Μεταξύ 10 και 13 Απριλίου θα λάβει χώρα στους Δελφούς το καθιερωμένο Οικονομικό Φόρουμ. Ανάμεσα στα ονόματα των συμμετεχόντων εντοπίσαμε και παρουσιάζουμε με αλφαβητική σειρά:

– Πάνος Αλεξανδρής, ΓΓ Υπουργείου Δικαιοσύνης,

– Γιάννης Βαληνάκης, Πρόεδρος Jean Monnet European Centre of Excellence,

– Μιχάλης Βλασταράκης, Chief Marketing Officer, Eurobank,

– Τάσος Γιαννίτσης, Επίτιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, πρώην Υπουργός Εξωτερικών, Εργασίας και Δημόσιας Διοίκησης,

– Ronald Meinardus, Κύριος Ερευνητής ΕΛΙΑΜΕΠ,

– Αλεξάνδρα Μητσοτάκη, Πρόεδρος World Human Forum,

– Γιάννης Παράσχης, Πρόεδρος ΣΕΤΕ, CEO Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών,

– Παναγιώτης Πικραμμένος, πρώην Πρωθυπουργός, πρώην Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης,

– Χρήστος Ράμμος, Πρόεδρος ΑΔΑΕ,

– Βασίλης Ψάλτης, CEO της ALPHA BANK

ενώ ανάμεσα στους συντονιστές δημοσιογράφους είναι ο Γιώργος Ευγενίδης και η Ξένια Κουναλάκη.

Παρών δεν θα είναι ο Peter Limbourg, General Manager της Deutsche Welle, ο οποίος όμως θα έρθει στην Γερμανική Σχολή την επόμενη εβδομάδα και θα μιλήσει στην Aula στους μαθητές και τις μαθήτριες των τελευταίων τάξεων.

Ο Φεβρουάριος είναι ο δεύτερος μήνας του χρόνου. Έχει συνήθως 28 ημέρες εκτός της περίπτωσης των δίσεκτων ετών, δηλαδή αυτών που διαιρούνται με το 4, αλλά όχι μόνον αυτών: εξαιρούνται από τον κανόνα και οι αιώνες, που διαιρούνται με το 400 (!). Όταν λέμε “αιώνες” εννοούμε τις χρονιές που διαιρούνται με το 100, πχ το 1800, το 1900 το 2000.

Κανονικά το 1900, που διαιρείται με το 100 (άρα και με το 4), θα έπρεπε να είναι δίσεκτο. Ε λοιπόν, δεν είναι, διότι για τους αιώνες υπάρχει η πρόσθετη προϋπόθεση για να έχει ο Φεβρουάριος 29 ημέρες είναι να διαιρούνται και με το 400.

Έτσι στο γνωστό ερώτημα: “ποιοί Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν σε μη δίσεκτο έτος;”, η απάντηση είναι: “οι αγώνες του 1900”, διότι όπως προαναφέραμε το 1900 δεν είναι δίσεκτο. Προφανώς αναφέρομαστε στους Σύγχρονους Ολυμπιακούς που ξεκίνησαν το 1896 στην Αθήνα, συμπτωματικά την χρονιά της ίδρυσης της Γερμανικής Σχολής.

Τώρα, λόγω κορωνοϊού θα έχουμε να λέμε ότι και οι εφετινοί Ολυμπιακοί (αν γίνουν) θα είναι και αυτοί αγώνες, που έγιναν σε μη δίσεκτο έτος, οπότε το ερώτημα στα γνωστά επιτραπέζια παιχνίδια θα πρέπει να τροποποιηθεί.

Όμως ο εφετινός Φεβρουάριος έχει και ένα στοιχείο που εμφανίζεται μία φορά στα 823 (;) χρόνια, έχει όλες τις ημέρες από 4 φορές, όπως βλέπετε δίπλα στην εικόνα, που το παρουσιάζει κάτι ως πολύ σπάνιο. Ισχύει άραγες αυτό; Όχι βέβαια. Όταν ο Φεβρουάριος έχει 28 ημέρες, τότε εμπεριέχει ακριβώς 4 εβδομάδες, άρα κάθε ημέρα (Δ,Τ,Τ,Π,Π,Σ και Κ) θα εμφανίζεται υποχρεωτικά 4 φορές. Όταν έχει 29 ημέρες τότε αλλάζουν τα πράγματα. Τώρα, το ότι η 1η Φεβρουαρίου εφέτος συμπίπτει με την Δευτέρα δεν λέει και πολλά. Πέρυσι ούτως ή άλλως είχαμε δίσεκτο έτος, άρα 29 ημέρες για τον Φεβρουάριο. Το 2019 ο Φεβρουάριος ξεκίνησε με Παρασκευή, το 2018 με Πέμπτη, το 2017 με Τετάρτη. Το 2016 ξαναξεκίνησε με Δευτέρα, αλλά είχε 29 ημέρες, αφού η χρονιά ήταν δίσεκτη, ενώ το 2015 ξεκίνησε με Κυριακή. Η τελευταία φορά που ο Φεβρουάριος ξεκίνησε με Δευτέρα όπως λέει παραπλανητικό “ημερολογιάκι”, ήταν το 2010, άρα το φαινόμενο δεν είναι και τόσο σπάνιο.

Γιατί όμως κυκλοφορεί κάτι τέτοιο στο διαδίκτυο; Προφανώς από κάποιους επιτήδειους, οι οποίοι με αφορμή την επικαλούμενη (αλλά ψεύτικη) συγκυρία πείθουν αφελείς και κερδίζουν χρήματα. Διαβάζουμε στα διάφορα sites πχ. “κατά που λέει η Κινέζικη φιλοσοφία του Feng Shui, όσοι κοιτάξουν το ημερολόγιο για επαλήθευση ή γράψουν σ’ ένα χαρτί αυτή την πληροφορία ή την αναρτήσουν στη σελίδα τους, θα κερδίσουν σύντομα πολλά χρήματα“. Σας θυμίζει κάτι αυτό;

Τέλος, για να κλείσουμε το άρθρο θα θυμίσουμε ότι στο Ρωμαϊκό ημερολόγιο ο Φεβρουάριος ήταν ο τελευταίος μήνας του έτους, ότι δηλαδή για εμάς σήμερα είναι ο Δεκέμβριος. Για τον λόγω αυτό από τότε οι μήνες που δεν πρόλαβαν να “βαφτιστούν” με ονόματα αυτοκρατόρων (Ιούλιος, Αύγουστος) έμειναν με την αρχική τους αρίθμηση, οπότε έχουμε Σεπτέμβριος (από το 7), Οκτώβριος (από το 8), Νοέμβριος  (από το 9) και Δεκέμβριος (από το 10), ενώ με βαση την σημερινή αρίθμηση θα έπρεπε οι ονομασίες να είναι αντιστοιχα: 9, 10, 11 και 12.

Αγαπητές  αγαπητοί φίλες και φίλοι μου, σας στέλνω το πρόγραμμα των εκδηλώσεων στο Μεσολόγγι για τα 200 χρόνια από το θάνατο του Λόρδου Βύρωνα στις 19 Απριλίου του 1824 που διοργανώνει ανήμερα της επετείου η Βυρωνική Εταιρεία της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου.

Στις εκδηλώσεις συμμετέχω και εγώ με έναν πίνακα αφιερωμένο στο Μπάιρον και ζωγραφισμένο ειδικά για αυτή την σημαντική επέτειο.

Θα είναι συγκινητική και ενδιαφέρουσα εμπειρία για όσες και όσους μπορούν να παρευρεθούν, θα συναντηθούμε εκεί.

Φιλικά, Άννα Φιλίνη (περισσότερα…)

Η Αγγελική Παπανδρέου (’77) προσκαλεί όλες και όλους τους φίλους στην τελευταία της χειμωνιάτικη εμφάνιση την Παρασκευή 19 Απριλίου στις 9.30 μμ στο “θΕΑΤΡΑΛΕ” στον Ν. Κόσμο. Μέσα στα φωτεινά χρώματα της άνοιξης, εποχής της αναγέννησης, της φύσης, του έρωτα και της ζωής. Η ίδια με την κιθάρα της και με τη συνοδεία τριών άλλων μουσικών.

Κασομούλη 30, Νέος Κόσμος, τηλέφωνο κρατήσεων 6982 37 2079.