ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΣ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΑΘΗΝΩΝ

Συμμετοχή σε αγώνα δρόμου 5 ή 10 χλμ. στις 9 και 10 Νοεμβρίου 2024

Αγαπητοί γονείς, αγαπητοί συνάδελφοι και αγαπητοί φίλοι !

Η μαζική συμμετοχή μελών της κοινότητας του σχολείου μας σε μία κοινή αθλητική δραστηριότητα ήταν πάντα ο στόχος που προσπαθούμε να επιτύχουμε. Όλοι οι φορείς της σχολικής κοινότητας, δηλ. οι μαθητές και οι μαθήτριες, οι γονείς, το διδακτικό και διοικητικό προσωπικό, οι απόφοιτοι, και οι φίλοι και οι φίλες της DSA καλούνται να ξαναζήσουν υπέροχες στιγμές μέσα από μία τόσο σημαντική διοργάνωση.

Την 9η και 10η Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθούν λοιπόν, οι αγώνες στα πλαίσια της «Ημέρας του Αυθεντικού Μαραθωνίου»!

Η ομάδα Deutsche Schule Athen – Running Team δημιουργήθηκε πριν από δώδεκα χρόνια. Τα μέλη της ομάδας μας κάνουν την προσωπική τους υπέρβαση. Θα χαρούμε πολύ να τρέξετε πάλι ή για πρώτη φορά μαζί μας. Να βάλετε τον αθλητισμό στην καθημερινότητά σας, να ζήσετε (ή να ξαναζήσετε) στιγμές μοναδικές που μόνο ο αθλητισμός προσφέρει.

Ο χορηγός μας, για δέκατη χρονιά, είναι η εταιρία Novο Nordisk (www.novonordisk.com) που είναι η μεγαλύτερη παραγωγός ινσουλίνης παγκοσμίως. Τρέχουμε ευαισθητοποιώντας και ενημερώνοντας για το τεράστιο πρόβλημα που λέγεται διαβήτης. Το σύνθημά μας: we run to change diabetes

Γενικές πληροφορίες

(περισσότερα…)

Μία σπουδαία πρωτοβουλία δύο καθηγητριών – αποφοίτων: της Αγγελικής Κανελλακοπούλου,Υπεύθυνης των Αποφοίτων της Σχολής, και της Ιωάννας Πλιάτσικα, Διευθύντριας της Δεύτερης Βαθμίδας Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της Σχολής, έφερε στην Aula εκπροσώπους των κομμάτων, στo πλαίσιo του προγράμματος “Η γνώμη μου γίνεται ψήφος/ Meine Stimme zählt”, οι οποίοι απάντησαν σε ερωτήματα μαθητών και μαθητριών της 11ης και 12ης τάξης, που πρόκειται να ψηφίσουν στις επικείμενες εκλογές.. Ανάμεσά τους και δύο επίσης απόφοιτοι: ο Δημήτρης Τζανακόπουλος, που εκπροσώπησε τον ΣΥΡΙΖΑ και ο Σωτήρης Μητραλέξης, που εκπροσώπησε τον ΜεΡΑ25.

Σε ότι αφορά τα άλλα κόμματα, την Νέα Δημοκρατία εκπροσώπησε ο Εκπρόσωπος Τύπου, Τάσος Γαϊτάνης, το ΠΑΣΟΚ το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, Παναγιώτης Βλάχος, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας η Αφροδίτη Μπόμποληκαιτην Ελληνική Λύση η Τίνα Στεργιώτη.

Την συζήτηση προλόγισαν η κ. Annedore Dierker, Διευθύντρια της Σχολής και ο αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Γερμανικής Σχολής Αθηνών κ. Konstantin Zois, ενώ τρεις μαθήτριες της 11ης τάξης συντόνισαν το πάνελ.

Περισσότερα…

Η Αλεξάνδρα Νομίδου γεννήθηκε το 1949 και είναι απόφοιτος του 1967. Άρχισε μουσικές σπουδές σε ηλικία 6 ετών στο Ωδείο Αθηνών και απεφοίτησε το 1970 με Α’ βραβείο παμψηφεί (τάξη Μαρίας Χαιρογιώργου-Σιγάρα).

Το 1972, με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης, πήγε στο Παρίσι και συνέχισε σπουδές με τον Pierre Sancan, και τον Pierre Fiquet. Kατόπιν φοίτησε στο Conservatoire Europeen de Musique de Paris, στην τάξη της Yvonne Lefebure (εκεί το 1977 η Επιτροπή της απένειμε το Diplome Europeen CEMP). Διδάχτηκε επίσης από τον Yevgeni Malinin (1982 και 1983).

Με υποτροφία του Tanglewood Music Center, πήγε το 1985 στις ΗΠΑ και παρακολούθησε ανώτερα μαθήματα πιάνου και μουσικής δωματίου με τους Leon Fleisher και Peter Serkin. Συμμετείχε επίσης σε συναυλίες μουσικής δωματίου στο Festival of Tanglewood.

Έχει δώσει πολλά κοντσέρτα στη Γαλλία (Salle Gaveau, Radio France, Festival de Paris, Festival d’ Automme, Menton, Lyon, Brive, κ.λπ.) και σε άλλες χώρες του εξωτερικού (Ελβετία, Αγγλία, Βέλγιο, ΗΠΑ). Έπαιξε ως σολίστ με την Ορχήστρα Δωματίου της Νορβηγίας, τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βουδαπέστης, τις ΚΟΑ και ΚΟΘ καθώς και με συγκροτήματα μουσικής δωματίου (κυρίως με το γαλλικό κουαρτέτο Via Nova). Με την βιολοντσελίστα αδελφή της Μαριάννα (65) και τον βιολιστή Σ. Κυριαζόπουλο σχημάτισε το «Trio Hellenique» με πολλές εμφανίσεις σε όλο τον κόσμο.

Έχει ηχογραφήσει δύο δίσκους τον ένα με τα έργα του Ρ. Σούμαν «Davidsbundlertaenze» και «Kinderszenen» (1986) και τον άλλο με βαλς των Μπραμς, Σούμπερτ και Ραβέλ. Από το 2005 δημιούργησε στην Αθήνα τον κύκλο συναυλιών «Γύρω από το Πιάνο», του οποίου είναι η καλλιτεχνική διευθύντρια. Το Απρίλιο του 2011, στη μνήμη του λυκειάρχη Ιδομενέα Παπαδάκη, παρουσίασε στην Aula μουσική παράσταση με θέμα την Clara Schumann. Ζει και εργάζεται στο Παρίσι.

Στο πλαίσιο της διεθνούς ημέρας για την εξάλειψη του αναλφαβητισμού, το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη μας προσκαλεί σε μια παράσταση – αφήγηση για μικρούς και μεγάλους: “Ο δέντρος: Παραμύθια λαϊκά με φωνή και βιολοντσέλο”. Μια παράσταση για την αξία των παραμυθιών και των λαϊκών μας αφηγήσεων.

Δανειστική Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη, Κουντουριώτου 173, 185 35, Πειραιάς

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2024, ώρα έναρξης 19:00, Είσοδος Ελεύθερη, Απαραίτητη η αίτηση συμμετοχής!

https://www.laskaridisfoundation.org/event/o-dentros-paramythia-laika-me-foni-kai-violontselo/

Ο Μπρούνο Χότσε γεννήθηκε στο Hausmening στις 25 Οκτωβρίου 1920. Γονείς του ήταν ο Ludwig Hotze και η Louise Hotze.

Εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης από την χρονιά 1930-31 στην Δ’ Δημοτικού έως την χρονιά 1935-35 στην Α’ Γυμνασίου, όπου τον αναφέρει και ο Γένιο Σαντορίνης ως νέο συμμαθητή στο τμήμα του.

Μεταφέρθηκε στα χρόνια του Πολέμου από την Ελλάδα στην Πολωνία, σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως στο Litzmannstadt, πιθανώς ως Εβραίος.

Από το 1944 εργάστηκε στη Βιέννη στην εταιρεία “Schrack Ericsson” και από το 1947 έως το 1948 στην εταιρεία “Ferdinand Zsureck”.

Στις 19 Ιουνίου 1951 καταχωρήθηκε ως αλλοδαπός με «αδιευκρίνιστη» υπηκοότητα στην Αστυνομική Διεύθυνση Βιέννης. Η αυστριακή του υπηκοότητα είχε αμφισβητηθεί από τις αρχές και τα έγγραφα δεν επιβεβαίωναν την υπηκοότητά του. Η οικογένειά του είχε δηλωθεί ότι είχε φύγει από την Ελλάδα λόγω των πολεμικών συνθηκών και είχε εξομοιωθεί, βάσει γερμανικής νομοθεσίας, με τους πληγέντες από αεροπορικές επιδρομές.

“Ich will aus Wien weg und moechte gerne wieder zurueck nach Griechenland” αναφέρει στο αίτημα του το 1951 προκειμένου να πάρει άδεια εισόδου στην Ελλάδα με την βοήθεια της IRO (International Refugee Organization) και εκφράζει την ανησυχία του επειδή ως γερμανόφωνος ενδέχεται να υποστεί αντίποινα από του παρτιζάνους, αίτημα το οποίο δεν έγινε δεκτό. (περισσότερα…)

Ο Αλέκος Κυριακός γεννήθηκε στο Βερολίνο το 1922, όπου και τέλειωσε το Δημοτικό. Το 1936 ο πατέρας του, που εργαζόταν σε μία γερμανική εταιρεία, μετατέθηκε στην Ελλάδα γεγονός, που το δέχθηκε με ανακούφιση αφού ήταν ο μοναδικός μαθητής στο σχολείο του που αρνιόταν να ενταχθεί στη νεολαία του Χίτλερ. Στην Αθήνα πήγε αρχικά σε ελληνικό σχολείο και ένα χρόνο μετά το 1938 πήγε στη Γερμανική Σχολή, όταν διαπίστωσε την ύπαρξη της.

Το 1941, όταν εισέβαλαν οι Γερμανοί στην Αθήνα τα μαθήματα λιγόστεψαν και ανάλαβε ο Βύρων Θεοδωρόπουλος να διδάξει, και μάλιστα στο σπίτι του Πέτρου Μόρντο, ώστε να μπορέσουν οι μαθητές να πάρουν το Abitur (ανάμεσα σ’ αυτούς δε ήταν και ο Μιλτιάδης Καρύδης, ο Θέμις Πάνος, ο Kurt Goldberg κ.α.)

Μέσα στο πόλεμο έκανε διάφορες δουλειές, ενώ μετά από αυτόν πήγε ένα χρόνο στη Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στο εργαστήριο του Μ.Τόμπρου. Επειδή οι Σχολές είχαν παραμείνει κλειστές στον πόλεμο έμαθε τη μαρμαρογλυφία εργαζόμενος στα μαρμαράδικα της οδού Αναπαύσεως.

Το 1948 έκανε την πρώτη και μοναδική ατομική του έκθεση με γλυπτά στην Αθήνα στον Παρνασσό. Αμέσως μετά έφυγε για τη Νέα Υόρκη, όπου έμεινε ένα χρόνο συναναστρεφόμενος με ανθρώπους της Τέχνης όπως ο Θεόδωρος Στάμος, ο Τρούμαν Καπότε κ.α. που του συνέστησε ο καθηγητής και μεταφραστής Κίμων Φράιερ. Μετά από ένα χρόνο στη Νέα Υόρκη μετακόμισε στην Πενσυλβάνια όπου εργάστηκε επάνω σε ξύλο, μπρούτζο και υαλοβάμβακα.

Επί πέντε χρόνια δίδαξε γλυπτική στο Wyomissing Institute of Fine Arts και έκανε διάφορες εκθέσεις με προτομές, πορτραίτα κυρίως για ιδώτες συλλέκτες. Το 1976 παρουσίασε τρία έργα στο Balch Institute στη συνοπτική έκθεση “Η Ελληνική Προοπτική – Η Συμβολή των Ελλήνων Καλλιτεχνών στην τέχνη των ΗΠΑ”, όπου το μεγαλύτερο έργο του, και επίκεντρο της έκθεσης είναι ένα υπερμεγέθες “πούμα”, που έκτοτε θα χρησιμοποιηθεί ως σήμα στα έντυπα του Πανεπιστημίου. Ένα χρόνο μετά το 1977 στήθηκε ένα μνημειώδους μεγέθους λιοντάρι στη κεντρική αίθουσα του Allentown Museum of Art, ανάμεσα σε ένα έργο του Rodin και της Barbara Hepworth, ενώ το 1995 ήταν ένας από τους έξι καλλιτέχνες που επέλεξε το Ελληνικό Πνευματικό Κέντρο του Παρισιού για να αντιπροσωπεύσει την Ελλάδα στην “Triennale De Sculpture” στο Jardin Des Plants.

Από το 1979 άρχισε να μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ και το 1986 πλέον μετακόμισε οριστικά στην Αθήνα, όπου διατήρησε επαφή με συμμαθητές του από τη Γερμανική Σχολή, ανάμεσα σε αυτούς και τη Νάτα Μελά.

Ξύλινα έργα του βρίσκονται ατην Εθνική Πινακοθήκη, στο παρεκκλήσι του Albright College στο Reading της Pennsylvania, μπρούτζινα (π.χ. η Sappho) στην Πινακοθήκη του Oakland, στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Φιλαδέλφεια και αλλού.

Απεβίωσε στις 4 Απριλίου 2019. (περισσότερα…)

Την Κυριακή 18 Αυγούστου 2024 “έφυγε” ο Χάρης Αργυρόπουλος, απόφοιτος του 1974 μετά από σύντομη μάχη με τον καρκίνο.

Ο Χάρης είχε σπουδάσει στην Γερμανία και είχε ασχοληθεί επιχειρηματικά με τον τουρισμό και την εστίαση ενώ ήταν και ερασιτέχνης ηθοποιός.

Η κηδεία του θα γίνει την Τετάρτη 21 Αυγούστου στις 11 π.μ. στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.

Η οικογένειά του θα επιθυμούσε αντί στεφάνου να γίνουν δωρεές στη μνήμη του, στην ΓΑΛΙΛΑΙΑ Μονάδα Ανακουφιστικής Φροντίδας (galilee.gr).

(περισσότερα…)

Ο Ναπολέων Αντωνάδος γεννήθηκε την 1.1. 1925 στην Βέροια. Ο πατέρας του, Ιωάννης, γεννημένος στην Θήβα, ήταν μόνιμος αξιωματικός (Αντισυνταγματάρχης Επιμελητείας) και η μητέρα του Αικατερίνη, το γένος Αντωνίου.

Φοίτησε στο “Πρότυπον Δημοτικόν Σχολείον Θεσσαλονίκης” και στην εκεί Γερμανική Σχολή. Το 1936 μετεφέρθη ο πατέρας του στην Αθήνα και φοίτησε αμέσως στην Γερμανική Σχολή Αθηνών το έτος 1936-37 όταν και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια στην Α’ Γυμνασίου.

Ασχέτως του ότι δεν αναγράφεται στα Μαθητολόγια, συνέχισε έως το 1938 ως εσωτερικός μαθητής και ακολούθως ως εξωτερικός και κατόπιν πήγε στην Λεόντειο Σχολή, την Ιόνιο Σχολή από όπου αποφοίτησε, και ξεκίνησε σπουδές στην ιατρική.

Ήδη όμως από τα 16 του χρόνια, το 1941, από τον πρώτο χρόνο της Γερμανικής Κατοχής, δραστηριοποιήθηκε ως διερμηνέας, μεταφραστής και πληροφοριοσυλλέκτης, κυρίως λόγω των εξαιρετικών προσόντων του, ενώ δρούσε με το ψευδώνυμο Βίλυ Σέφερ.

Το όνομά του έγινε γνωστό από την κατάθεσή του την 1η Μαΐου 1945, όπου αναφέρονται όλα τα παραπάνω στοιχεία, όπως επίσης και το γεγονός ότι την 7ην Νοεμβρίου 1941 συνελήφθη από τους Γερμανούς και ενεκελείσθη εις φυλακάς Αβέρωφ και απελύθη περί τα τέλη Μαΐου 1942 και τον Ιούνιο 1943 ανέλαβε στο στρατόπεδο του Τατοΐου για λογαριασμό του υπολοχαγού Ζιμς την θέση του διερμηνέως με αντικείμενο και τις μεταφράσεις εγγράφων των κρατουμένων. Δεδομένου ότι ήταν ακόμη μαθητής του επετράπη να συνεχίσει την Ε’ τάξη εις την Λεόντειον Σχολή και στην συνέχεια εφοίτησε στην Ιόνιον Σχολή, από όπου πήρε απολυτήριο Γυμνασίου το 1944 (ένα χρόνο, δηλαδή, αργότερα βάσει της ηλικίας του, δικαιολογείται όμως από το γεγονός ότι ήταν στις φυλακές για 6 μήνες).

Στην ίδια κατάθεση αναφέρονται ονόματα πρακτόρων και γίνονται αναφορές στον Υποστράτηγο Σιμάνα, ο οποίος διαδέχθηκε τον Υποστράτηγο Στρόοπ, στην υπηρεσία των Ες Ες γκεστάπο, που στεγαζόταν μεταξύ των οδών Κανάρη, Σέκερη, Μέρλιν και Βασ. Σοφίας.

Μετά τον Πόλεμο ο Ναπολέων Αντωνάδος ασχολήθηκε με Τουριστικές Επιχειρήσεις και ειδικά με διαχείριση στόλου τουριστικών λεωφορείων.

(πηγή: “Κατασκοπεία στην κατεχόμενη Ελλάδα”, Δημοσθένης Κούκουνας, όπου ο συγγραφέας είχε πολλές συναντήσεις με τον Ναπολέοντα Αντωνάδο στην δεκαετία του ’70)

Η Άννα Συριοπούλου αποφοίτησε από την Σχολή το 1974. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ακολούθως πήρε δίπλωμα από το ΕΚΕΜΕΛ (Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης Λογοτεχνίας και Επιστημών του Ανθρώπου), όπου εκπόνησε και την διπλωματική της  εργασία.

Είναι Επιστημονική Συνεργάτιδα στον Τομέα Ιστορίας και Θεωρίας του Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Έχει μεταφράσει από τα γερμανικά το δοκίμιο «Η ιδέα του Καντ περί της αιώνιας ειρήνης- Από την ιστορική απόσταση 200 ετών» του Γερμανού φιλοσόφου Jürgen Habermas (εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο «Πόλις»).

Επίσης μετέφρασε από τα γερμανικά το δοκίμιο «Για μια θεωρία της Διαδικασίας του καθηγητή της Φιλοσοφίας Δικαίου της Νομικής Σχολής Αθηνών Παύλου Σούρλα (εκδόθηκε στο περιοδικό Ισοπολιτεία), και μετέφρασε το «A Dangerous Mind- Η επίδραση του Carl Schmitt στην Ευρώπη» του Jan Werner Mueller, το οποίο είναι υπό έκδοσιν.

biblionet…

Πόσοι θυμούνται αυτόν τον Έλληνα που έδωσε τα φώτα του στις πλέον έγκυρες, διεθνώς, μουσικές εγκυκλοπαίδειες και λεξικά όπως το Grove και το New Grove Dictionary of Music; Πόσοι μνημονεύουν τις μελέτες και τα άρθρα του για τον (καταστροφικό) Εθνικό Μουσικό Διχασμό, ή τη δουλειά μυρμηγκιού που έκανε για την περίφημη Εθνική Μουσική Σχολή και τον Μανώλη Καλομοίρη.

Ξέρω, ξέρω… Τι κάθομαι τώρα και θυμάμαι σε μια Ελλάδα που δονείται σε ρυθμούς τραπ, σκυλάδικου, άντε και «έντεχνου». Τι κάθομαι και αναλογίζομαι έναν αφανή, πλην σημαίνοντα «ανασκαφέα» μιας άλλης μουσικής Ελλάδας: το Γιώργο Λεωτσάκο, έγκριτο διεθνώς ερευνητή, μουσικολόγο και μουσικοκριτικό, που αναχώρησε σήμερα (Τετάρτη, 14 Αυγούστου) για «τόπο χλοερό». Εκεί που η Μουσική είναι Μία. Και Σημαντική.  

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

Το «EQ» είναι η διεθνής συντομογραφία της συναισθηματικής νοημοσύνης. Με αυτό τον τίτλο, «EQ», η Έλενα Παπαβασιλείου δημιούργησε μια νέα δημοσιογραφική εκπομπή, στην οποία ένας νέος καλεσμένος από όλο το φάσμα της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής, θα υποβάλλεται σε μια διαφορετική συνέντευξη. Καθημερινά στις 6 το απόγευμα στο ACTION 24.

Τελειώνοντας τη Γερμανική Σχολή, σπούδασε οικονομικά στην Αθήνα από όπου αποφοίτησε με άριστα. Ξεκίνησε την καριέρα της στη δημοσιογραφία δουλεύοντας σε περιοδικά μόδας. Η πρώτη της τηλεοπτική εμφάνιση ήταν στην πρωινή εκπομπή του Mega «Όμορφος Κόσμος», όπου συμπαρουσίαζε με τον Νότη Χριστοδούλου τη στήλη της διακόσμησης. Αμέσως μετά,συμμετείχε στο τάλεντ σόου του Alpha «TV Stars Παρουσιάστε». Έπειτα, βρέθηκε για ένα χρόνο ανάμεσα στους παρουσιαστές της εκπομπής «Μες την καλή χαρά», με κεντρική παρουσιάστρια τη Ναταλία Γερμανού. Στη συνέχεια, συμπαρουσίασε με τον Σπύρο Λάμπρου το πρωινό μαγκαζίνο του Alpha «Πάνω στην Ώρα» και τη σεζόν 2011-2012 επέστρεψε στην ανανεωμένη ομάδα του «Μες την καλή χαρά». (από το yupiii.gr)

https://www.protothema.gr/life-style/article/1448401/elena-papavasileiou-epestrepse-stin-tileorasi-meta-apo-8-hronia-deite-video/

https://www.protothema.gr/life-style/article/1259000/i-elena-papavasileiou-pire-to-master-tis-stin-psuhologia/

Ο Κώστας Μεσκούρης είναι απόφοιτος του 1964 και ζει στην Γερμανία στο Alsdorf κοντά στο Aachen. Το βιογραφικό του είναι στην ενότητα “Απόφοιτοι / Θετικές Επιστήμες” και οφείλουμε να πούμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που μας θυμάται και στέλνει φωτογραφίες.

Αντιγράφουμε από το βιογραφικό του:

Το 1989 έγινε Αναπληρωτής Καθηγητής (Professorenvertreter C3) Αριθμητικών Εφαρμογών των Κατασκευών (Anwendung Numerischer Methoden im Bauwesen) στο Πανεπιστήμο του Ντόρτμουντ (Univ. Dortmund) και το 1990 Διευθυντής Έρευνας (Forschungsgruppenleiter) του Ινστιτούτου Στατικής και Δυναμικής (Institut für Statik und Dynamik) του Πανεπιστημίου του Μπόχουμ, ενώ το 1994 εξελέγη Καθηγητής της Έδρας Στατικής και Δυναμικής των Κατασκευών του Πανεπιστημίου του Ροστόκ. Το 1996 έγινε Καθηγητής της Έδρας Στατικής και Δυναμικής των Κατασκευών του Πανεπιστημίου του Πολυτεχνείου του Αάχεν (TH Aachen). Το 2012 συνταξιοδοτήθηκε.

Και οι τρεις φωτογραφίες που μας έστειλε είναι από την τάξη του 1964 από την οποία έχουμε ελάχιστο υλικό και αναζητούμε και άλλο.

από την εκδρομή στην Κωνσταντινούπολη 

από την παρέλαση της 25ης Μαρτίου 1964 στο Σύνταγμα

Και να θυμηθούμε μια παλαιότερη αναφορά μας στον Νίκο Θέμελη όπου ο Κώστας Μεσκούρης είχε πάλι στείλει φωτογραφίες, αλλά και το reunion των 50 χρόνων της τάξης στο Χαλάνδρι:

Συγκίνησε ο Νίκος Θέμελης…

Η τάξη του ’64 μετά από 50 χρόνια…

«Μοναδική», «ιδιαίτερη», «η χειρότερη στην ιστορία του θεσμού», «αηδιαστική», ήταν μερικά από τα επίθετα που επιστρατεύτηκαν για να περιγράψουν την αμφιλεγόμενη τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού. Ειδικά η αναπαράσταση ενός παγανιστικού γλεντιού των θεών του Ολύμπου, παρερμηνεύτηκε ως διακωμώδηση του «Μυστικού Δείπνου» του Λεονάρντο ντα Βίντσι με επικεφαλής μία ντραγκ κουίν και θεωρήθηκε βλάσφημη όχι μόνο από συντηρητικούς εκκλησιαστικούς κύκλους, αλλά και τον ηγέτη της γαλλικής Αριστεράς Ζαν-Λικ Μελανσόν. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) ζήτησε συγγνώμη και η ανιψιά της Μαρίν Λεπέν, η ευρωβουλευτής Μαριόν Μαρεσάλ, απέδωσε το σκάνδαλο σε μια αριστερή μειοψηφία που είναι έτοιμη για κάθε πρόκληση.

Δείτε το άρθρο της Ξένια Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”:

https://www.kathimerini.gr/world/563149957/olympiakoi-agones-2024-apodokimasies-orgi-kai-mia-syggnomi/

Εύχομαι εκ μέσης καρδίας υγείαν, δύναμι, υπομονή και επιμονή και προ πάντων η Παναγία να μας έχη υπό την σκέπη Της.

Μην ξεχνούμε

α) Την βύθισιν του ευδόμου ΕΛΛΗ ανήμερα της Παναγίας στην Τήνο υπό “αγνώστου υποβρυχίου”, όπως εγράφη τότε

β) Την 14ην Αυγούστου 1944, πρό 80 ετών ακριβώς, έλαβε χώρα το μπλόκο της Κοκκινιάς, στην πλατεία της Οσίας Ξένης, με το δεδομένο, ότι ο Γερμανός κατακτητής ευρήκε τους Έλληνες συνεργάτες για να ολοκληρώση ένα ακόμα αποτρόπαιο έγκλημα. Η ελληνική ταινία “Το μπλόκο” (1965) με σκηνοθεσία του Αδώνιδος Κύρου (+1985), εκ των μεγαλυτέρων εκπροσώπων του σουρεαλισμού, περιγράφει ανάγλυφα τα γεγονότα. Ο Κύρου υπήρξε εκ των ηθικών αυτουργών της δολοφονίας του Κίτσου Μαλτέζου (+1 Φεβρουαρίου 1944) και διέφυγε στο Παρίσι. Εζησε έκτοτε εκεί και ήλθε οίκαδε για να γυρίση την ταινία, η οποία και λογοκρίθηκε στην εποχήν της.

Μία διαφορά θεολογικού διαμετρήματος. Όπως γνωρίζετε την Κοίμηση της Θεοτόκου εορτάζουν την αυτήν ημέραν και οι ΡΚαθολικοί. Με είχε ερωτήσει πρό ετών ο Προιστάμενος στην υπηρεσία, ποία η διαφορά ανάμεσα στους ΡΚαθολικούς και τους Ορθοδόξους κατά τον εορτασμό της Κοιμήσεως ? Η απάντησις είναι :

Σύμφωνα με τους Ορθοδόξους, η Παναγία πρώτα εκοιμήθη και εν συνεχεία ανελήφθη εις τους ουρανούς, ενώ κατά την ΡΚαθολικήν διδασκαλίαν, πρώτα ανελήφθη και έπειτα εκοιμήθη. Εάν επισκεφθήτε τον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη , στην Πανεπιστημίου, εντός του ιερού θα ιδήτε την διαφοράν.

Μετά θερμών προσρήσεων και ευχών, αγάπης εν Χριστώ και ασπασμών

έρρωσθε και χαίρεσθε εν παντί και πανοικεί!

Ο Δημήτρης Μαστροκάλος γεννήθηκε στις 05.09.1963 στην Αθήνα και αποφοίτησε από την Σχολή το 1981.

Σπούδασε Ιατρική στο Εθνικό και Καποδιστρικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1981-1987). Μετά από τις υποχρεώσεις στις ένοπλες δυνάμεις και στην ύπαιθρο, ακολούθησε η ειδικότητα στην ορθοπαιδική (1991-1995).

Περάτωση διατριβής το 1996. Από το 1998 έως το 1999, κλινικός και επιστημονικός υπότροφος στην χειρουργική γόνατος και άκρου ποδός, στην αρθροσκοπική χειρουργική γόνατος και αθλητικών κακώσεων στην ATOS CLINIC, στην Χαϊδελβέργη Γερμανίας. Από 2000 έως 2004 εργάστηκε ως επιμελητής στην παραπάνω κλινική στο ίδιο τμήμα (Διευθυντές Καθ. H. Paessler και H. Thermann).

Από το 2004 έως σήμερα, Επίκουρος Καθηγητής Ορθοπαιδικής στην 1η Ορθοπαιδική Κλινική του Παν/μίου Αθηνών, Γεν Παν/κό Νοσ. ΑΤΤΙΚΟ.

Δημοσίευσε περισσότερες από 40 εργασίες, ήταν ομιλητής σε περισσοτερες από 200 ελληνικές και διεθνείς διαλέξεις και παρουσιάσεις και είναι μέλος σε 5 επιστημονικές εταιρείες (ESSKA, ISAKOS, ACL Study Group κ.τ.λ.). Μιλάει άριστα γερμανικά και αγλικά.

Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης δημιουργεί μια πινακοθήκη πορτρέτων «των αγωνιστών του ’21», αποδίδοντας τις μορφές των αγωνιστών χωρίς εξιδανικεύσεις και φιλαρέσκειες. Οι ήρωες μέσα από έντονα φωτεινά χρώματα και μέσα από το μαυρόασπρο της ξυλογραφίας εγγράφονται στη συλλογική μνήμη ως φορείς του διαχρονικού μηνύματος για ελευθερία, αποδεικνύοντας ότι ο απόηχος του αγώνα παραμένει πάντα ισχυρός και πηγή έμπνευσης για τους σύγχρονους καλλιτέχνες.

Το βλέμμα «των αγωνιστών του ΄21» προσκαλεί τον θεατή να αποκαλύψει όλες εκείνες τις δυνάμεις που έκρυβαν μέσα τους οι ήρωες, τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους, και συγχρόνως επιχειρείται ένας διάλογος με τα έργα της ηρωικής απεικόνισης της Ελληνικής Επανάστασης, που παρουσιάζονται στο παράρτημα, δίνοντας αισθητή μορφή στον ιστορικό χαρακτήρα της πόλης του Ναυπλίου.

Διάρκεια: 22/7/2024 – 28/2/2025

(περισσότερα…)

Αριστούχος, υπότροφος, δίγλωσση καθηγήτρια Γερμανικής Φιλολογίας Παν/μίου Αθηνών, με μεταπτυχιακό στη Γερμανική Γλωσσολογία, απόφοιτος Γερμανικής Σχολής Αθηνών (Deutsche Schule Athen), κάτοχος Abitur και Großes Deutsches Sprachdiplom Ινστιτούτου Goethe Αθηνών, με δεύτερη μητρική γλώσσα τα Γερμανικά και διδακτική πείρα ετών, παραδίδει μαθήματα Γερμανικών όλων των επιπέδων. Το μάθημα προσαρμόζεται στις ανάγκες του μαθητή, με συνεχή παρακολούθηση της πορείας και της επίδοσής του, με σκοπό την αποφυγή κενών, την εμπέδωση της ύλης και την επίτευξη του εκάστοτε στόχου. Εκμάθηση σωστής προφοράς, υψηλά ποσοστά επιτυχίας, προετοιμασία για Διπλώματα Ινστιτούτου Goethe και ÖSD, ειδικά για τα επίπεδα C1 και C2, εξειδικευμένη βοήθεια σε μαθητές της Γερμανικής Σχολής Αθηνών για το Abitur, το μάθημα των Γερμανικών και τα θεωρητικά μαθήματα,  εκμάθηση της γλώσσας σε παιδιά και νήπια με παιγνιώδη τρόπο.   Τηλ. 210 6819071 /  698 0943569

Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης (’63) συμμετέχει με ένα έργο του στην νέα, επίκαιρη έκθεση με τον τίτλο ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, η οποία ανιχνεύει τη σχέση της τέχνης με την πολιτική ιστορία στη Νότια Ευρώπη. Η Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου διοργανώνει την έκθεση  και θα την φιλοξενήσει από τις 11 Ιουλίου 2024 μέχρι και τις 2 Φεβρουαρίου 2025. Αποτελεί ένα συνολικό εγχείρημα στο οποίο συμμετέχουν πάνω από 55 καλλιτέχνες και ομάδες καλλιτεχνών. Περιλαμβάνει 140 εικαστικά έργα, από την Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία, αλλά και αφίσες, βιντεοπροβολές, performances. Στο πλαίσιο της έκθεσης θα πραγματοποιηθεί ένα κινηματογραφικό αφιέρωμα, καθώς και ένα συνέδριο με θέμα τη δημοκρατία και τις εικαστικές τέχνες. Πρόκειται για την πρώτη μεγάλη, διεθνή έκθεση που πραγματεύεται τη σχέση της τέχνης με την δημοκρατία κατά την διάρκεια μιας από τις πιο καθοριστικές περιόδους για την ιστορία της Νότιας Ευρώπης, καθώς τρεις χώρες, η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία μετέβησαν από ένα απολυταρχικό καθεστώς στο δημοκρατικό πολίτευμα. (περισσότερα…)

Ο Eugen Nitsche, πατέρας του Georg Anton Nitsche, προσκαλείται με την σύζυγό του στην Τελετή Αποφοίτησης στην Αίθουσα της Σχολής.