Ο Constantin Marti αποφοίτησε από την Σχολή το 1984. Σπούδασε μουσική το 1988-1992 στην Hochschule für Musik und Tanz Köln (Bachelor of Music IP Instrumentalpädagogik/Klavier) και Business Administration το 1992-1997 (Wirtschaftswissenschaften – Wirtschaftsprüfung, Finanzierung, Steuerrech) στο Universität zu Köln.
Μεταξύ 1984 και 1988 εργάστηκε στην Αθήνα στην εταιρεία Spyrman Ltd ως Financial Controller.
Απο το 1997 έως το 2001 εργάστηκε στο Ντύσσελντορφ στην KPMG ως Project Manager Audit κα το 2001-2002 στην εταιρεία Walmart στο Wuppertal ως Project Manager Finance.
Από το 2002 έως το 2004 ήταν Financial Manager στην Skillsoft στην Κολωνία και από το 2004 έως σήμερα στην εταιρεία MLP Finanzberatung SE, ενώ παράλληλα διατηρει από το 1992 και την δραστηριότητά του στην επιχειρήση Spyrman.
„Ernährungskrise: Das Problem der nächsten Jahrzente. Können Wissenschaft und Technik helfen?“
Mε ιδιαίτερη χαρά θα υποδεχθούμε στο αμφιθέατρο της Σχολής μας την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2022, στις 9:50. π.μ. την καθηγήτρια κ. Μαγδαληνή Κροκίδα, στο πλαίσιο της σειράς εκδηλώσεων Φυσικών Επιστημών, Science Moments.
Η ομιλήτρια θα αναπτύξει το θέμα: «Επισιτιστική κρίση :To πρόβλημα των επόμενων δεκατιών. Μπορούν η επιστήμη και η τεχνολογία να βοηθήσουν;» παρουσία των μαθητριών και μαθητών της 11ης και 12ης τάξης και στη συνέχεια θα δεχθεί ερωτήσεις από το κοινό και θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση.
Η κορυφαία επιστήμονας κ. Μαγδαληνή Κροκίδα, καθηγήτρια στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ, μιλά για καινοτόμες βιώσιμες λύσεις, που μπορούν να προσφέρουν η επιστήμη και η τεχνολογία, για την αντιμετώπιση της επιδεινούμενης – από τον πόλεμο στην Ουκρανία- επισιτιστικής κρίσης, διασφαλίζοντας αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.
Σας προσκαλούμε λοιπόν θερμά να παρακολουθήσετε και εσείς την εκδήλωση σε απευθείας μετάδοση μέσω live-streaming, ακολουθώντας στις 7.10.22 στις 9.50 τον σύνδεσμο:
https://us06web.zoom.us/j/81022429114
Προς διευκόλυνση σας μπορείτε να ενσωματώσετε την εν λόγω εκδήλωση στο προσωπικό σας ημερολόγιο στο outlook μέσω του συνημμένου αρχείου.
H πρόσβαση είναι επίσης εφικτή από την ιστοσελίδα του Σχολείου και το προφίλ της Σχολής στο Facebook.
Η ομιλία θα πραγματοποιηθεί στην ελληνική γλώσσα με ταυτόχρονη μετάφραση στη γερμανική.
Η εκδήλωση αυτή αποτελεί μια εξαιρετική ευκαιρία να γνωρίσετε, μέσω μιας ενδιαφέρουσας ομιλίας, εφαρμογές καινοτόμων μεθόδων και προηγμένων τεχνολογιών, που στόχο έχουν να αντιμετωπίσουν το ζωτικό και επίκαιρο θέμα της επισιτιστικής κρίσης.
Σας περιμένουμε.
Με φιλικούς χαιρετισμούς,
| Annedore Dierker | Φαίδρα Γρηγοριάδου | Κωνσταντίνος Τσόκολαρ | ||
| Διευθύντρια Σχολής | Υπεύθυνη προγράμματος Science Moments |
Χημεία και Μαθηματικά |
Γεννήθηκε στην Αθήνα και φοίτησε στη Γερμανική Σχολή και το Α΄Πρότυπο Γυμνάσιο Αθηνών. Σπούδασε μαθηματικά στο ΕΚΠΑ. Εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με τον καθηγητή Μιχάλη Μερακλή και με θέμα «Πολιτιστικές τάσεις στην περίοδο 1974-1989».
Εξέδωσε με τον ποιητή Κώστα Ριτσώνη το λογοτεχνικό περιοδικό “Οι φίλοι”.
Από τον Δεκέμβριο του 2005 διεύθυνε το περιοδικό Διαβάζω.
Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στον τύπο (Εξπρές, Οικ.Ταχυδρόμος, Βήμα). Είναι αρχισυντάκτης της ετήσιας πολιτιστικής έκδοσης Επίλογος.
Από το 2013 διευθύνει το ηλεκτρονικό περιοδικό για το βιβλίο “Ο Αναγνώστης” [www.oanagnostis.gr].
Έχει εκδώσει την πολιτιστική μελέτη «Τα περιττά και τα ουσιώδη» (Δελφίνι 1993). Έχει επιμεληθεί τους συλλογικούς τόμους “Η πολιτική οικονομία της παγκοσμιοποίησης”, σε συνεργασία με τον καθηγητή Κώστα Λαπαβίτσα, (Παπαζήσης, 2004), και “Περί ζώων: με λογική και συναίσθημα”, σε συνεργασία με την καθηγήτρια Άννα Λυδάκη (Ψυχογιός, 2011). Έχει συνεργαστεί στην φιλολογική έκδοση των Απάντων του Δημοσθένη Βουτυρά (εκδόσεις Δελφίνι, Στάχυ). Έχει εκδώσει τις συνομιλίες του με τους: Γεώργιο Μπαμπινιώτη («Οι πικρές αλήθειες της γλώσσας μου»(Μεταίχμιο, 2017), Ελένη- Γλύκατζη Αρβελέρ «Μια ζωή χωρίς άλλοθι»( Μεταίχμιο, 2017), Νίκο Χασαπόπουλο («Η αγωνία του ρεπόρτερ», Μεταίχμιο, 2017). Εξέδωσε τις συλλογές διηγημάτων ΜΕΖ (Καστανιώτης, 2005), «Ποιοι ακούνε ακόμα τζαζ;» (Κέδρος 2011), «Ιστορίες από το Μετς», Κέδρος, 2017). Είχε τη φιλολογική επιμέλεια στις σειρές «Το σκοτεινό τρυγόνι, Αλ. Παπαδιαμάντης (ΕΡΤ, 2011) και «Γενιά του΄30»(cosmote,2021)
https://www.politeianet.gr/sygrafeas/mpaskozos-n-giannis-26515
Γιάννης Ν. Μπασκόζος: “George Steiner, Πέθανε ένα λαμπρό μυαλό”
Ο Γιάννης Πανταζόπουλος συζητά με την πρόεδρο και συνιδρύτρια του World Human Forum, Αλεξάνδρα Μητσοτάκη, για το πρώτο συμπόσιο μιας σειράς ετήσιων συναντήσεων που φιλοδοξούν να τοποθετήσουν εκ νέου την Ελευσίνα σε παγκόσμιο επίπεδο ως σημείο αναφοράς σε θέματα συνειδητότητας, αυτοβελτίωσης και σύνδεσης με τον εαυτό μας, τους άλλους και τη φύση.
Ακούστε την συζήτηση της Αλεξανδρας Μητσοτάκη στα lifo podcasts
https://www.lifo.gr/podcasts/lifo-2023-eleysis/o-kosmos-hreiazetai-mia-nea-eleysina
Επάνω: η Ρόμυ Σνάιντερ στην αυλή της Μετσόβου το 1957 και στο κέντρο της ο Karl Heinz Böhm, συμπρωταγωνιστής της στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και λίγο πιό αριστερά με τα σκούρα γυαλιά η μητέρα της, Magda Schneider. Στην κορυφή της φωτογραφίας στο μέσον διακρίνεται ο Γυμνασιάρχης Γεώργιος Δημητράκος με μαύρα γυαλιά.
Αριστερά: Magda Schneider, Romy Schneider, Karl Heinz Böhm και ο διευθυντής της Σχολής Helmut Flume.
κάτω: η Αυλή ανάμεσα στα δύο κτίρια της Μετσόβου και της Πατησίων
German Speaking Inside Sales Operator: https://apply.smartcv.co/lalizas/job/vp4y
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν κα κάνουν αίτηση απευθείας στο link ή στο email recruiter2@lalizas.com
Η πλειονότητα των δημοκρατικών δυνάμεων ορθώς υποστηρίζει ότι οι εχθροί της δημοκρατίας πρέπει να νικηθούν με πολιτικά επιχειρήματα. Αν η πολιτική τάξη στη Γερμανία δεν είναι σε θέση να το κάνει αυτό, τότε είναι καθήκον των πολιτών να πάρουν την πρωτοβουλία.
“Το Βερολίνο δεν είναι Βαϊμάρη” – Οι μαζικές κινητοποιήσεις αποτελούν σημάδι ελπίδας
“Εμείς είμαστε ο λαός” φωνάζουν οι οπαδοί της ριζοσπαστικής δεξιάς “Εναλλακτική για τη Γερμανία” (AFD) και άλλων εξτρεμιστικών ομάδων στις συγκεντρώσεις τους. Στις ομιλίες, οι ηγέτες τους συκοφαντούν τις ελίτ και τους διανοούμενους που -σύμφωνα με το λαϊκιστικό αφήγημα- έχουν χάσει την επαφή με τη βάση. Προσβάλλουν και βρίζουν τους ανεξάρτητους δημοσιογράφους και το “παλιό σύστημα”. Ο κύριος στόχος της προπαγάνδας τους είναι τα πολιτικά κόμματα ενός κατεστημένου που θέλουν να καταργήσουν.
Ο Αλέξανδρος Κουδουνάς, που ανέλαβε πριν από λίγες ημέρες τη διεύθυνση της IWG για την Ελλάδα και την Κύπρο είναι απόφοιτος. Πρόσφατα (21.2.2024) έδωσε μία συνέντευξη στην εφημερίδα “Καθημερινή” για την αύξηση της ζήτησης ευέλικτων χώρων εργασίας στην ελληνική αγορά.
«Το 2023 η ζήτηση που μας εκδηλώθηκε από πιθανούς πελάτες ήταν τριπλάσια σε σχέση με τους χώρους που μπορούσαμε να διαθέσουμε. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο έχουμε ξεκινήσει μια προσπάθεια ανάπτυξης του δικτύου μας, ώστε να είμαστε σε θέση να ανταποκριθούμε στη ζήτηση αυτή και παράλληλα να καλύψουμε μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας της χώρας, τόσο στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης όσο και σε πόλεις της περιφέρειας»
https://www.kathimerini.gr/economy/562894303/enoikio-e-tin-ora-sto-airbnb-ton-grafeion/
Ο Σύλλογος Philadelphia διοργανώνει παρουσίαση του βιβλίου:
“Wir waren Menschen zweiter Klasse” στις 5 Μαρτίου στις 19.30
1040 Griechen, Geschäftsleute, Arbeiter, Taxifahrer, Studenten, zwischen 14 und 60 Jahre alt, meist aus den „roten“ Stadtvierteln Athens, Dourguti und Vyronas, wurden am 7. und 9. August 1944 bei blutigen Razzien von der SS und griechischen kollaborationistischen Sicherheitsbataillonen aufgegriffen und in das im Herbst 1943 eingerichtete KZ Chaidari bei Athen verschleppt.
Ο Ρόναλντ Μαϊνάρντους εντόπισε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Πέτρου Μάρκαρη στηνSüddeutsche Zeitung για τονWolfgang Schäuble:
Διάβασα τις γερμανικές εφημερίδες την νεκρολογίαγια τον Wolfgang Schäuble και αμέσως μετά τις αναφορές στις ελληνικές εφημερίδες. Η διαφορά είναι όπως η μέρα με την νύχτα. Τα γερμανικά άρθρα ήταν όπως ένα ρέκβιεμ, μία νεκρώσιμη ακολουθία. Στην Ελλάδα κυριαρχούσε στον Τύπο και προπαντός στα κοινωνικά δίκτυα το πορτραίτο ενός πολιτικού, που με την σκληρή του οικονομική πολιτική, οδήγησε την Ελλάδα στον γκρεμό.
Αυτή η άποψη δεν είναι ούτε νέα ούτε και περιορίζεται στονWolfgang Schäuble. Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από την δεκαετία του ’50 αναζητούν έναν ράστη, έναν θύτη, έτσι ώστε να μπορούν να παρουσιάσουν του ψηφοφόρους ως θυσία.
DER UNSICHTBARE ZOO, der neue Film von Romuald Karmakar, ehemaliger Schueler der DAS (geb.15.2.1965) hat heute Premiere auf der Berlinale.
Naeheres zum Film gibt es auf Romualds Site: https://www.romuald-karmakar.de/film/der-unsichtbare-zoo
DER UNSICHTBARE ZOO ist der zwölfte Film, den Romuald auf der Berlinale präsentieren darf, nach “Warheads” (1993) und “Das Himmler-Projekt” (2000) ist es die dritte dreitsündige Filmpremiere im Forum.
 |
 |
 |
 |
|||
| Κωνσταντίνος Βολανάκης | ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΗ | Πρώιμη Τυπογραφία | Βία στο σχολείο. Μας αφορά | |||
 |
||||||
| Μεταδιδακτορικες Υποτροφίες |
Η Ολυμπία (Λία) Ζάννου γεννήθηκε το 1926. Η Λία πήγε στη σχολή Μπερζάν και μετά στη Γερμανική Σχολή και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια το έτος 1938-39 στην Α’ Γυμνασίου και παραμένει έως την Γ’ Γυμνασίου το έτος 1940-41, αλλά αποφοίτησε από την Σχολή “Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου” (πρώην Μακρή). Ήταν κόρη του Ιωάννη Κ. Ζάννου και της Ελένης Παππά (κόρης του ιατρού Αλέξανδρου Παππά).
Φοίτησε στην Σχολή Καλών Τεχνών του Πολυτεχνείου Αθηνών γιατί είχε μεγάλο ταλέντο στη ζωγραφική.
Το 1947 παντρεύτηκε τον Κλέωνα Κέδρο, εγκατεστημένο στην Τεργέστη. Ο Κέδρος ασχολείτο με το εμπόριο και μετά με τα ναυτιλιακά. Απέκτησαν μαζί τρία παιδιά, τον Αλέξανδρο (1950), την Άννα (1951), που παντρεύτηκε τον γιατρό Διαμαντόπουλο και την Μαρίνα (1953), που παντρεύτηκε Μενέλαο Παπά. Ο Κλέων Κέδρος απεβίωσε το 1971 κι από τότε η Λία μοίρασε τη ζωή της ανάμεσα σε Τεργέστη κοντά στα παιδιά της, το Λονδίνο και την Αθήνα.
Απεβίωσε την 18.4.2018.
~ai-c11f46f5-867f-430c-bdfd-92408dbacd93_
H ελληνόφωνη θεατρική ομάδα της Γερμανικής Σχολής Αθηνών σας προσκαλεί στην τρομακτική κωμωδία «Οι Ηλίθιοι» του Νηλ Σάιμον. Από 5 έως 7 Απριλίου στις 20:00 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Γερμανικής Σχολής Αθηνών!
Βρισκόμαστε στα 1890, στο Κουλιέντσικοφ, ένα χωριουδάκι της Ουκρανίας. Οι κάτοικοι όμως του Κουλιέντσικοφ έχουν μια ιδιαιτερότητα: έχουν καταδικαστεί να είναι ηλίθιοι από τη μέρα που γεννιούνται, εξαιτίας μιας κατάρας που έπεσε πάνω τους πριν από διακόσια χρόνια! Ένας νέος δάσκαλος που έρχεται στο χωριό, ο Λέων Στεπάνοβιτς Τολτσίνσκυ, «εισβάλλει» σε έναν παράλογο και αλλόκοτο, γι’ αυτόν -και για μας-, κόσμο και προσπαθεί απεγνωσμένα να επικοινωνήσει με αυτόν. Ένας βοσκός, ένας δικαστής, ένας ταχυδρόμος, ένας χασάπης, μία εμπόρισσα, ένας γιατρός με την γυναίκα και την κόρη του κι ένας μοχθηρός κόμης, συνιστούν τον κόσμο των «Ηλιθίων». Ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί ξεδιπλώνουν μια απίστευτη ιστορία σε ένα χωροχρόνο που όλα είναι δυνατό να συμβούν. Kαι συμβαίνουν…
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές, Διασκευή-Σκηνοθεσία: Λήνα Ψυχογιού
Παίζουν: Γιώργος Χρυσανθίδης, Θοδωρής Δημητράς, Άννα Παπαοικονόμου, Λυδία Γκιζελή, Όλγα Κοκκίνη, Αλεξάνδρα Κακούρη, Ιωάννα Παπαοικονόμου, Ανδριάνα Νταγιαντά, Πέτρος Αξαρλής, Πέννυ Γεωργιάδη, Φαίη Κολοβού, Άγγελος Ρήγος
Σε ρόλο έκπληξη, ο Βασίλης Τόλιας
Σκηνική επιμέλεια: Δημήτρηs Χαλάτσης – Όμιλος Εργασίας Σκηνικών
Επιμέλεια βίντεο: Johannes Müller (περισσότερα…)
Η Μιράντα Ζάννου, όπως και η δίδυμη αδελφή της Αλίκη, γεννήθηκαν στις 19 Ιουνίου 1928 με την Μιράντα να προηγείται κατά τρία λεπτά. Και τα δύο κορίτσια πρωτοεμφανίζονται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1938-39 στην Α’ Γυμνασίου και συνεχίζουν έως την αποφοίτησή τους το 1943. Όπως αναφέρει η Μιράντα Ζάννου στο βιβλίο της “Μία Οικογένεια, δύο αιώνες, το χρονικό της οικογένειας Ζάννου”, “… μας άλλαξαν σχολείο το 1943 έχοντας ήδη φοιτήσει πέντε χρόνια στην Γερμανική και μας έμεναν άλλα τρία για να το τελειώσουμε, …έτσι συνεχίσαμε την 6η, 7η και 8η τάξη του 8ταξίου στο Αρσάκειο του Ψυχικού…”. Προφανώς αυτό, που καταγράφεται στα Μαθητολόγια ως Α’ Γυμνασίου είναι η 1η του 8ταξίου, δηλαδή η 5η Δημοτικού. Άρα τα δύο κορίτσια αν συνέχιζαν θα αποφοιτούσαν το 1946.
Σπούδασε στην Ανωτάτη Εμπορική, που ήταν η καλύτερη Εμπορική Σχολή της Ελβετίας, παρακολουθώντας μαθήματα Γραμματέως και Ξένων Γλωσσών και επέστρεψε στην Αθήνα στα τέλη του 1948. Εργάστηκε στην Ιονική Τράπεζα και για λίγους μήνες στην “ΧΡΩΠΕΙ” και στην συνέχεια σε μία αμερικάνικη οργάνωση βοηθείας σε άπορα παιδιά. Το 1952 παντρεύτηκε τον διπλωματικό Αλκιβιάδη Παπαδόπουλο και μαζί του ταξίδεψε σε πολλές ηπείρους ξεκινώντας από την Πρεσβεία της Αντίς Αμπέμπα και συνεχίζοντας στην Βυρηττό (με προϊστάμενο τον Γιώργο Σεφέρη) και μετά στο Σικάγο, την Μόσχα και στις Βρυξέλλες τον Οκτώβριο του 1967 και επέστρεψε στην Ελλάδα το 1971. (περισσότερα…)
Η Άννα Λυμπεροπούλου αποφοίτησε από την Σχολή το 1966. Σπούδασε διερμηνέας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Εργάσθηκε ως Free lancer interpreter στην Κομισιόν, σε Στρασβούργο, Λουξ. και Βρυξέλλες, αλλά και σε άλλους διεθνείς ή ελληνικούς οργανισμούς.
Ο Γεώργιος Πολυκράτης, τρίτο παιδί του Δημητρίου και της Γερτρούδης, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1930 και σπούδασε ιατρός στο Πανεπιστήμιό της.
Εμφανίζεται στα μαθητολόγια της Αραχώβης την χρονιά 1940-41 στην 1η τάξη του 8-ταξίου (Ε’ Δημοτικού) και την επομένη 1941-42 στην ΣΤ’ Δημοτικού. Αν είχε συνεχίσει και παράλληλα η Γερμανική Σχολή δεν είχε κλείσει το 1944 θα αποφοιτούσε το 1948.
Παντρεύτηκε την οδοντίατρο Γεωργία Μπάκουλη, και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Δημήτρη και την Αλκυόνη. Ελληνολάτρης μέχρι υπερβολής, υπήρξε ενθουσιώδης ορειβάτης και καταδύτης, εραστής της ελληνικής φύσης. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα την δεκαετία του 1950 με νεανικά του έργα, δύο μικρές ποιητικές συλλογές και μία τραγωδία. Όμως η έντονα υπεύθυνη άσκηση της ιατρικής για πέρα από σαράντα χρόνια, δεν του άφησε περιθώρια να λειτουργεί παράλληλα και την ποίηση.
Στα μαθητολόγια της Αραχώβης εμφανίζονται και τα άλλα δύο αδέλφια (;) του:
Ο Ροβέρτος Πολυκράτης, γεννημένος και αυτός το 1930, και ο Γοδεφρείδος Πολυκράτης, γεννημένος το 1927
Η Λένα Σακαλή αποφοίτησε από τη Γερμανική το 1965. Σπούδασε στη Χαϊδελβέργη μετάφραση και στο Άαχεν Γερμανική Φιλολογία – Γλωσσολογία, ενώ επι σειρά ετών διδαξε γερμανικά σε αλλοδαπούς φοιτητές στο τμήμα Deutsch als Fremdsprache του RWTH Aachen. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα (1986 ή 1987) ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη διδασκαλία γερμανικών και τη μετάφραση με σειρά βιβλίων στο ενεργητικό της. Τα τελευταία χρόνια ασχολήθηκε επίσης με τη βιβλιοθηκονομία στο “Ίδρυμα Αικατερίνη Λασκαρίδη” έχοντας αναλάβει την επιμέλεια των συλλογών του Ιδρύματος. Έφυγε στις 6 Ιουνίου 2017.
(*) αν δεν είχε υποχρεωθεί να φύγει από την Σχολή θα αποφοιτούσε το 1942.
Η Αργυρώ Συράκη γεννήθηκε στην Αθήνα στις 5 Φεβρουαρίου 1925. Δημοτικό πήγε στο “Βυζάντιο” της κ.Πιτίδου στο Παγκράτι και ήταν στην ίδια τάξη με το Μάνο Χατζηδάκι. Η καταγωγή της από την πλευρά του πατέρα της είναι από την Καλλιμασιά της Χίου και από την πλευρά της μητέρας της από τη Σύρο, απόγονος του Παπανικολή από τα Ψαρά, αφού η προγιαγιά της, κόρη Κουτσοδόντη παντρεύτηκε Παπανικολή της οικογένειας του πυρπολητή. Ο αδελφός της γιαγιάς της, Μιχαήλ Κεφάλας, ήταν εξαιρετικά μορφωμένος και διετέλεσε διευθυντής του Ζωγραφείου στην Κωνσταντινούπολη.
Το 1936 πήγε στη Γερμανική Σχολή στην οδό Αραχώβης στην Quarta. Συμμαθήτριές της ήταν η Βεατρίκη Δημητριάδου, η Έβη Τουλούπα, η Λένα Γκλαβάνη, η Αλίκη Δημητριάδου, η Λολότα (Ελένη) Κωνσταντινίδου κ.α. Το 1942 αποφοίτησε και το επόμενο έτος πήγε στο Πανεπιστήμιο, όπου σπούδασε Φιλολογία ακολουθωντας την κατεύθυνση της Ιστορίας και Αρχαιολογίας.
Αμέσως μετά εργάστηκε ως ξεναγός στην Αθήνα κυρίως με Γερμανούς και Γάλλους, αλλά στο μεταξύ, στην Κατοχή, γνώρισε τον μετέπειτα συζυγό της Πανταζή Πανταζόπουλο, ο οποίος σπούδασε Ιατρική στην Αμερική και εξειδικεύτηκε στην Ψυχιατρική, επέστρεψε τον Αύγουστο του 1956 στο Ναύπλιο, όπου και παντρεύτηκαν και μαζί εγκαταστάθηκαν στη Νέα Υόρκη.
Στην Αμερική πλέον, χωρίς γνώσεις Αγγλικών ξεκίνησε να εργάζεται στην Αρχιεπισκοπή, όπου αναζητούσαν άτομο με καλές γνώσεις Ελληνικών. Αρχικά υπό τον Αρχιεπίσκοπο Μιχαήλ και ένα χρόνο μετά, το 1958, υπό τον Ιάκωβο και με αντικείμενο τα Πολιτιστικά εργάστηκε συνολικά επί 38 έτη και παράλληλα σπούδασε Κλασσικές Τέχνες στο Columbia. Ενδιάμεσα, το 1963, χώρισε και το 1996 συνταξιοδοτήθηκε και μοίράζε τον χρόνο της μεταξύ Αθήνας και Νέας Υόρκης.
Απεβίωσε την 1.3.2023 στην Νέα Υόρκη.
