Ο Γεώργιος Σουρής παντρεύτηκε το 1881, σε ηλικία 28 ετών την Μαρή Κωνσταντινίδη, από τη Χίο, του γένους Αργέντη Ροδοκανάκη, με την οποία και πέρασε μια ευτυχισμένη ζωή αποκτώντας πέντε παιδιά. Η γυναίκα του επέμενε πως είχε έξι, συμπεριλαμβάνοντας και τον σύζυγό της που “καθώς ήταν αδέξιος και ανέμελος” είχε πραγματική ανάγκη μητρικής στοργής και φροντίδας.

Ο Σουρής πέθανε το 1919 στο Νέο Φάληρο και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη με τιμές στρατηγού. Από τα πέντε του παιδιά ο Κρίτων και η Αλεξάνδρα δεν απέκτησαν παιδιά.

Η Έλλη (Μοσχονά) έζησε στην Αγγλία όπου απέκτησε τέσσερα παιδιά, την Μαρί (άκληρη), τον Γιάννη ο οποίος υπηρέτησε ως πιλότος της RAF και σκοτώθηκε στην μάχη της Αγγλίας, τον Χαράλαμπο (άκληρος) και την Λητώ (Carathers) που απέκτησε μια κόρη (εν ζωή) την Jill που ζει στην Αγγλία.

Η Ηρώ παντρεύτηκε τον Ιωάννη Χαλμούκο και μαζί απέκτησαν δύο παιδιά που φοίτησαν στην Γερμανική: την Ναυσικά και τον Τάκη, που δεν απέκτησαν απογόνους:

– η Ναυσικά Χαλμούκου (γεννημένη το 1921) πρωτοεμφανίζεται στα Μαθητολόγια το έτος 1927-28 στην Α’ Δημοτικού και παραμένει έως το έτος 1936-37 στην Γ’ Γυμνασίου, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το έτος 1940,

– ο Τάκης Χαλμούκος (γεννημένος το 1924) πρωτοεμφανίζεται στα Μαθητολόγια το έτος 1930-31 στην Α’ Δημοτικού και παραμένει έως το έτος 1936-1937 στην Α’ Γυμνασίου, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το έτος 1942.

Η Μυρτώ παντρεύτηκε τον Νικόλαο Δουμπιώτη (της οικογένειας των αγωνιστών από τα Δουμπιά Χαλκιδικής), τον μετέπειτα γνωστό Μακεδονομάχο Καπετάν Αμύντα (και μετέπειτα στρατηγό). Απέκτησαν δύο παιδιά, τον Ιωάννη και την Ελισάβετ, που φοίτησαν στην Γερμανική:

– ο Ιωάννης Δουμπιώτης κατετάγη εθελοντής στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο και πέθανε στο Αλβανικό μέτωπο. Γεννήθηκε το 1917 και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια από το έτος 1926-27 στην Γ’ Δημοτικού και παραμένει έως το έτος 1933-34 στην Ε’ Γυμνασίου, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το έτος 1935,

– η Ελισάβετ Δουμπιώτη (Γιαννακοπούλου), (γεννημένη το 1920) εμφανίζεται στα Μαθητολόγια από το έτος 1929-30 στην Γ’ Δημοτικού, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το έτος 1939. Απέκτησε δύο παιδιά, τον Δημήτριο και τον Νικόλαο. Και οι δύο ζουν στην Αθήνα και έχουν ο μεν Δημήτριος τρία παιδιά (Αλέξης, Φίλιππος, Βεατρίκη), ο δε Νικόλαος τρία παιδιά (Ελισάβετ, Σμαράγδα, Γεώργιος). Από τα τέκνα του Δημητρίου Γιαννακοπούλου ο Αλέξης έχει αποκτήσει τρία παιδιά, ο Φίλιππος ένα και η Βεατρίκη δύο. Τα τέκνα του Νικολάου Γιαννακοπούλου έχουν αποκτήσει, η Ελισάβετ δύο, η Σμαράγδα ένα και ο Γεώργιος ένα.

Οι οικογένειες “Δουμπιώτη”…

Γεώργιος Σουρής…

Η Αλεξάνδρα (Αλέκα) Λόντου γεννήθηκε στις 5.7.1931 και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1940-41 και παραμένει έως την Γ’ Γυμνασίου το έτος 1943-44, την στιγμή δημαδή που κλείνει η Γερμανική λόγω του Πολέμου, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το έτος 1948. Ο πατέρας της, Χρήστος Λόντος, ήταν έμπορος από την Πάτρα.

Σπούδασε Νομικά, αλλά δεν άσκησε ποτέ το επάγγελμα και τον Φεβρουάριο του 1959 παντρεύεται τον δικηγόρο Νίκο-Ερρίκο Νικολάου και αποκτούν δύο παιδιά. Ο γιός τους Δημήτρης αποφοίτησε από την Γερμανική το 1977. Εργάστηκε την Lufthansa στα γραφεία στο Σύνταγμα.

Απεβίωσε στις 3.12.1976

„Ernährungskrise: Das Problem der nächsten Jahrzehnte. Können Wissenschaft und Technik helfen?“…

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων Science Moments, την Παρασκευή 07.10.2022, είχαμε τη χαρά να υποδεχτούμε την κα Μαγδαληνή Κροκίδα, Καθηγήτρια Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.

Η κυρία Κροκίδα περιέγραψε αρχικά στη διάλεξή της στους μαθητές της 11ης και 12ης τάξης στο αμφιθέατρο της Σχολής, καθώς και στο διαδικτυακό κοινό, το πρόβλημα της -εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία- επιδεινούμενης επισιτιστικής κρίσης. Στη συνέχεια παρουσίασε εφαρμογές καινοτόμων και βιώσιμων μεθόδων για την αντιμετώπιση του ζωτικού και επίκαιρου θέματος της επισιτιστικής κρίσης.

Μεταξύ άλλων παρουσίασε, την έξυπνη φάρμα, που μειώνει την κατανάλωση νερού, φυτοφαρμάκων και ενέργειας στις καλλιέργειες, μεθόδους χρήσης απορριπτόμενων τροφίμων, όπως φλούδες πορτοκαλιού, φύλλα ελιάς κ.λπ. για την παραγωγή νέων τροφίμων, τη χρήση εκτυπωτών 3D, οι οποίοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αξιοποίηση των αποβλήτων και παραπροϊόντων των τροφίμων, την έξυπνη συσκευασία που υποδεικνύει εάν το περιεχόμενο έχει αλλοιωθεί πριν ή μετά την ημερομηνία λήξης και πολλά άλλα.

Οι μαθητές εντυπωσιάστηκαν με τη χρήση του τρισδιάστατου εκτυπωτή για την παραγωγή εξατομικευμένων τροφίμων, τα οποία μπορεί να είναι απόλυτα προσαρμοσμένα στις διατροφικές απαιτήσεις ενός ατόμου και ταυτόχρονα να εμπεριέχουν και τα φάρμακα του.

Η έρευνα αιχμής, προσανατολισμένη στην εφαρμογή, στην οποία μας έφερε πιο κοντά η κ. Κροκίδα, οδήγησε σε πολλές ερωτήσεις των μαθητών στη συζήτηση που ακολούθησε, τις οποίες η ομιλήτρια μπόρεσε να απαντήσει ενδελεχώς, με κατανοητό τρόπο.

Στο μάθημα των εικαστικών, οι μαθητές δημιούργησαν έργα υπό τη διεύθυνση της κας Enzmann και της κας Σημαντήρα, τα οποία δόθηκαν ως δώρο στην προσκεκλημένη ομιλήτρια.

Το θεατρικό έργο “Τιμάνδρα” με πρωταγωνίστριες τις Νάνα Παπαδάκη (’90), Δήμητρα Χατούπη και Βάλια Παπαχρήστου, θα παρουσιάζεται από τις 6 Απριλίου και κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, για λίγες μόνο παραστάσεις, σε σκηνοθεσία Χρύσας Καψούλη, στο θέατρο ΕΛΕΡ – Ελένη Ερήμου (Φρυνίχου 10, Πλάκα, τηλ. 211 735 3928).

Η “Τιμάνδρα” του πολυβραβευμένου Έλληνα συγγραφέα που διαμένει μόνιμα στη Σουηδία Θοδωρή Καλλιφατίδη,  αντλεί τη θεματική της από μια εταίρα της αρχαιότητας και τη σχέση της με τον Αλκιβιάδη, όμως θίγει απόλυτα σύγχρονα ζητήματα, όπως ο έρωτας, ο πόλεμος, η εξουσία, αλλά και η γυναικεία σεξουαλικότητα.

Περισσότερα…

Η σύλληψη της επί 30 χρόνια καταζητούμενης για τρομοκρατία στο Βερολίνο φέρνει ξανά στο φως την ιστορία της οργάνωσης που δημιουργήθηκε «κατά λάθος»

Η Σεμπάστιαν-στρασε είναι ένας δρόμος ανέγγιχτος από τον εξευγενισμό του Βερολίνου την τελευταία 20ετία. Αν και βρίσκεται στην καρδιά του Κρόιτσμπεργκ, μιας γειτονιάς κατάμεστης με χίπστερ μπαρ και εστιατόρια με κουζίνες από όλο τον κόσμο, είναι ακόμη φιλική για τους κατοίκους της. Παράλληλα, διατηρεί κάποια σημάδια του πρόσφατου τουρκικού «παρελθόντος» της: στη γωνία που τέμνεται με τη Χάινριχ-Χάινε-στράσε, για παράδειγμα, υπάρχει ακόμη το παραδοσιακό καφενείο που σερβίρει τούρκικο καφέ, στραπατσάδα και μπουρέκ. Την περασμένη Τετάρτη, οι ένοικοι πολυκατοικίας επί της Σεμπάστιαν-στρασε αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν βιαστικά τις εστίες τους. 

Δείτε το άρθρ της Ξένιας Κουναλάκη στην “Καθημερινή”…

Ο ανατρεπτικός ΚΑΤΑΘΛΑΣ της Λένας Κιτσοπούλου (’89) ανεβαίνει στο θέατρο OLVIO  για 6 ΜΟΝΟ παραστάσεις, σε σκηνοθεσία Νατάσας Παπαμιχαήλ με τον Αλέξανδρο Τσώτση στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Ο Λάκης, σέρνεται με το στενό, μίζερο στόμα του μέσα στο πατρικό του σπίτι στο χωριό. Όλα τον στοιχειώνουν. Έξω, η φύση αναπνέει, κοιμάται και ξυπνάει χωρίς προσδοκίες. Μέσα στο σπίτι, ο Λάκης, παρέα με μια μύγα. Το σπίτι που μεγάλωσε, έχει πάρει τη μορφή της ψυχής του. Παλεύει να ξεφύγει από τα όρια του σπιτιού, των αναμνήσεων, των γονιδίων, των προσδοκιών μιας ολόκληρης κοινωνικής δομής. Όλα τον ενοχλούν. Μένει όμως εκεί για να αντιμετωπίσει όλα όσα τον βαραίνουν. Η γραφή της Λένας Κιτσοπούλου είναι πάντα επίκαιρη, αληθινή και βαθιά συναισθηματική.

Από Κυριακή 23 Μαρτίου και κάθε Κυριακή μέχρι 28 Απριλίου.

Θέατρο OLVIO – Αθήνα, Ιεράς Οδού 67 & Φαλαισίας 7

Περισσότερα… 

Η Έφη Ρευματά (’91) υπογράφει τη μετάφραση – διασκευή – σκηνοθεσία και η Βίκυ Βολιώτη (’88) πρωταγωνιστεί στο θεατρικό έργο “Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ“ του  Rainer Werner Fassbinder.

Aπό την Τετάρτη 20 Μαρτίου και για λίγες παραστάσεις: 20 Μαρ – 25 Απρ.

Θέατρο Ανεσις – Μικρή Σκηνή: Λεωφόρος Κηφισιάς 14, Αθήνα Αμπελόκηποι, 210-7718943

Μέσα σ’ ένα ατελιέ, με φόντο έναν πίνακα μπαρόκ, ανάμεσα σε κούκλες βιτρίνας και υπέρλαμπρα φορέματα, παρακολουθούμε ένα παιχνίδι εξουσίας με πρόσχημα τον έρωτα. Οι ρόλοι αντιστρέφονται πολύ γρήγορα, το θύμα γίνεται θύτης, ο θύτης θύμα, ο έρωτας γίνεται μίσος. Η Κάριν, το φιλόδοξο μοντέλο, όταν γνωρίζει την γνωστή σχεδιάστρια Πέτρα φον Καντ εκείνη την ερωτεύεται παράφορα. Είναι ένα αισθηματικό έργο με πόνο και κλάματα για όσους ξέρουν να κατακτούν κι όχι ν’ αγαπούν.

Περισσότερα…

Ο Δαμιανός Παπαδημητρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1950 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1968. Σπούδασε Φυσική αρχικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο του Münster. Είναι ανταποκριτής της Σουηδικής Τηλεόρασης στην Ελλάδα και είναι μέλος της Συντακτικής Επιτροπής και συνεργάτης του περιοδικού “Ο Πολίτης” και της εφημερίδας “Η Εποχή”. Το 1994 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις ΠΟΛΙΣ το βιβλίο του “Η Ελλάδα στη Βαλκανική Κρίση” και το 2007 συμμετείχε στο συλλογικό έργο “Ο Ιανός του εθνικισμού και η ελληνική βαλκανική πολιτική” μαζί με τον Άγγελο Ελεφάντη, τον Αντώνη Λιάκο και τον Αντώνη Μανιτάκη από τις εκδόσεις Βιβλιόραμα. Στις 27 Μαρτίου 2011 έγραψε ένα κείμενο με τίτλο: “Από τη χρεοκοπία στην αυτογνωσία” που προέκυψε από συζητήσεις μεταξύ ακαδημαϊκών και δημοσιογράφων ανάμεσα στους οποίους και δύο απόφοιτοι της Σχολής: η Ελίζα Παπαδάκη και ο Γιώργος Καρράς.

Δείτε τα άρθρα στην ananeotiki.gr…

Ο Δημήτρης Δημητρέλης γεννήθηκε στις 10/07/1957. Μεγάλωσε στην Καλλιθέα. Φοίτησε όλα τα γυμνασιακά χρόνια (1969-1975) στη ΓΣΑ κι ήταν ο υπότροφος του τμήματός του. Με την υποτροφία του DAAD σπούδασε Χημικός Μηχανικός στο Karlsruhe Institute of Technology, απ’ όπου αποφοίτησε με Master το 1980. Στη συνέχεια σπούδασε στο Berkeley απ’ όπου αποφοίτησε με PhD το 1987. Ακολούθως, το 1996 πήρε Master του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού από το Stanford University κι από το ίδιο πανεπιστήμιο το 2007 Master στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Παράλληλα με τις ως άνω σπουδές εργάστηκε ως Manager στη VLSI Technology, Inc (1987-1998), ως Director of ASIC Development στην XaQti (1998-1999), ως Director of 10G Processor Development στη Vitesse Semiconductor (2000-2002) και το 2007 έγινε Vice President of Engineering στη NetLogic Microsystems, Inc.

Πολύ επιτυχημένος στον τομέα της πληροφορικής, ζούσε στο Palo Alto, παντρεμένος, κι απέκτησε μια κόρη. Ερχόταν συχνά στην Ελλάδα, ιδίως όσο ζούσαν οι γονείς του, και διατηρούσε σχέσεις με παλιούς συμμαθητές του από τη ΓΣΑ, αλλά και φίλους του από άλλες τάξεις. Ήταν δεινός ιστιοπλόος και παρέμεινε χριστιανός ορθόδοξος μέχρι το θάνατό του.Έφυγε το Σάββατο, 8 Ιουνίου 2019 μετά από πολύχρονη μάχη με την επάρατο.

“Έφυγε” ο Δημήτρης Δημητρέλης…

Με δεδομένη την απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Αποστολικής και Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος να μην παραστή την Κυριακή της Ορθοδοξίας στον Καθεδρικό Ναό των Αθηνών, έρχεται η μνήμη μου στο μακρυνό 1987. Τότε στην σφοδρή, σφοδρώτατη σύγκρουσι μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας για την εκκλησιαστική περιουσία, η θεία λειτουργία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου  ετελέσθη στον Καθεδρικό Ναό με έναν απλό εφημέριο, χωρίς την Ιερά Σύνοδο, η οποία ευρίσκετο στον Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών. Το θέαμα ήταν αποκαρδιωτικό. Ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, της πολιτικής, στρατιωτικής ηγεσίας, της Βουλής, απουσίαζε σύσσωμη η εκκλησιαστική ιεραρχία. Τα ίδια θα βιώσωμε και φέτος.

Die 9. Folge unseres Podcastes „YiasasAdenauer“ ist online. Hören Sie sich diesmal das spannende Interview mit Frau Kaya, der Leiterin des Goethe-Instituts in Athen, an!

Erfahren sie mehr über die Förderung der deutschen Kultur in Griechenland und die Auswirkungen der digitalen Transformation auf Sprachkurse.

Zu finden gibt es den Podcast überalles wo es Podcasts gibt oder unter dem Link: Yiasas Adenauer (letscast.fm)

Το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο (Φειδίου 1, Αθήνα 10678, τηλέφωνο: 2103307400) προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους στα εγκαίνια της έκθεσης «Επί τόπου. 150 χρόνια Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθηνών» (Vor Ort. 150 Jahre Deutsches Archäologisches Institut Athen) την Παρασκευή 22 Μαρτίου.  Περισσότερα: https://www.dainst.org/veranstaltungen/noslug/121

Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι του Ινστιτούτου,

στο πλαίσιο των εορτασμών για την επέτειο των 150 χρόνων από την ίδρυση του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Αθηνών εγκαινιάζεται η έκθεση «Επί τόπου. 150 χρόνια Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθηνών», στις 22 Μαρτίου 2024, στις 18:00, στο ιστορικό κτήριο του Ινστιτούτου στην Αθήνα. Η έκθεση παρουσιάζει την πολυτάραχη ιστορία του Παραρτήματος και τα ποικίλα πεδία δραστηριοτήτων του. Ακόμη, εξηγεί τον ρόλο του DAI Αθηνών ως διαμεσολαβητή στις γερμανο-ελληνικές πολιτιστικές ανταλλαγές. Παλαιά και νέα δεδομένα από «επί τόπου» έρευνες στην Ελλάδα συνιστούν, από κοινού με τις πλούσιες συλλογές της Φωτοθήκης, της Βιβλιοθήκης και του ιστορικού Αρχείου, απαραίτητη βάση για πολυάριθμα ερευνητικά προγράμματα σχετικά με επίκαιρα θέματα.

Ο Andreas Kindl, Πρέσβης της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Ελλάδα, και η Δρ Ολυμπία Βικάτου, Γενική Διευθύντρια Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς στο Υπουργείο Πολιτισμού, θα απευθύνουν χαιρετισμούς.

Η εκδήλωση είναι υβριδική: μπορείτε να την παρακολουθήσετε είτε με φυσική παρουσία στο Ινστιτούτο (χωρίς δήλωση συμμετοχής) είτε διαδικτυακά μέσω zoom. Εάν θέλετε να παρακολουθήσετε την εκδήλωση διαδικτυακά, πρέπει να δηλώσετε συμμετοχή μέσω του παρακάτω συνδέσμου: https://dainst-org.zoom.us/meeting/register/tJ0tc-yhrD0rHN0nPFZcDI2nZaMrrDhPantF

Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση της δήλωσης συμμετοχής θα λάβετε ηλεκτρονικό μήνυμα με τον τελικό σύνδεσμο για την παρακολούθηση.

Θα χαρούμε να μας τιμήσετε με την παρουσία σας!

Είστε Ιατρός Ειδικός;

Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ

Συνδυάζοντας τις δεξιότητες των υποψηφίων με τις κορυφαίες θέσεις εργασίας στην Ελβετία, Βέλγιο, Αγγλία, Ολλανδία.

Σας περιμένουμε όλους να γνωριστούμε και να εξετάσουμε τις επαγγελματικές σας προοπτικές στον ιατρικό τομέα.

Στεκόμαστε δίπλα στους γιατρούς με συναισθηματική νοημοσύνη και πάθος όχι μόνο στην πορεία αλλά και μέχρι το τέλος της αποστολής.

Κλείστε τώρα προσωπικό ραντεβού στο 6974434797 Α.Μαγκριώτη με την ειδική συνεργάτιδα κ.Lisette Odenthal

Υποβάλετε σήμερα το βιογραφικό σας στο: doctorjobsch@icloud.com, www.doctorjobs.gr

H Εύα Καραμπά παρουσιάζει την πρώτη της ατομική έκθεση με τίτλο «Όνειρα» στην Ένωση Καλλιτεχνών & Λογοτεχνών Ηλιούπολης ‘’το Εργαστήρι’’ από 19 έως 25 Mαρτίου 2024.

Πρόκειται για ζωγραφικά έργα, κυρίως ακουαρέλες, έργα με σμάλτο σε πλεξιγκλάς και επιζωγραφισμένα αντικείμενα.

Ο Πάνος Χαραλάμπους, εικαστικός, ομότιμος Καθηγητής ΑΣΚΤ, σημειώνει ότι η Εύα Καραμπά από νωρίς εκδήλωσε ένα έντονο ενδιαφέρον για τη ζωγραφική, ένα ενδιαφέρον αμείωτο μέχρι σήμερα. Απ’ τις διάφορες περιοχές της τέχνης αντλεί στοιχεία: μυθικές φιγούρες, ζωομορφικές, από τις παραδόσεις της Αφρικής, της Ασίας, μοτίβα απ’ τον λαϊκό πολιτισμό μας, τον πολιτισμό της Μεσογείου, από έναν πρώιμο ιμπρεσιονισμό και έναν έκδηλο Φωβισμό ( φωβ=άγριο ζώο). Συν τω χρόνω κατέκτησε μια προσωπική γραφή, με χαρακτηριστικά την διαχρωμία, την διαφάνεια, την έλλειψη αυστηρής γεωμετρίας προς χάριν της εκφραστικότητας. Έναν ρομαντισμό της εικόνας, μια ονειροφαντασία.

Η Eύα Καραμπά γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή

Aθηνών (DSA) και σπούδασε διακοσμητική στη Σχολή Δοξιάδη.

Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις το διάστημα 2000-2024.

Ένωση Καλλιτεχνών & Λογοτεχνών Ηλιούπολης ‘’το Εργαστήρι’’

Εγκαίνια: Τετάρτη, 20 Μαρτίου 2024, Ώρα : 18:00- 21:00

Διάρκεια Έκθεσης : 19- 25 Mαρτίου 2024

Ώρες λειτουργίας: 10:00 – 13:00 & 17.30 – 20:30

ΕΚΘΕΣΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΗΜΟΥ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ

Λ.Ειρήνης 14, Πλατεία Φλέμινγκ

Liebe Freundinnen und Freunde, liebe Interessierte an der Open Space Edition,

Im letzten Jahr sind zwei weitere Publikationen erschienen, auf die ich Sie aufmerksam machen möchte:

• Frauke Beeck. Frauensleute / Spraybilder / Berlin

Die erste Publikation von Frauke Beeck mit dem Titel „Frauensleute / Spraybilder“ erschien in der Open Space Edition 2020 und umfasste acht historischen Frauenstatuen im öffentlichen Raum Bremens. Sie bildete den Auftakt für eine Reihe von kleinen Publikationen über Frauendenkmäler im öffentlichen Raum auch in anderen Städten Deutschlands. Im vorliegenden zweiten Band diese Reihe beschäftigt sie sich mit Denkmälern von Frauen in Berlin. Diese Frauen sind zwar mit einem Denkmal im öffentlichen Raum vertreten, doch sind ihre Schicksale und Errungenschaften oft zu wenig bekannt. Frauke Beeck erinnert mit Skizzen, Zeichnungen und kleinen Bildern künstlerisch und atmosphärisch an die Leistungen und persönlichen Geschichten dieser Frauen, ohne sie zu illustrieren. Als künstlerisches Projekt angedacht, bilden diese Publikationsreihe auch eine Dokumentation der historischen Statuen von Frauen im öffentlichen Raum, in verschiedenen Städten.

• Constantin Jaxy. Lost & found

Diese Publikation ist die vierte einer Reihe mit dem Titel “Raum-Zeit-Orte”. Diese Reihe dokumentiert in Abständen Einzelausstellungen von Constantin Jaxy oder Werkgruppen mit besonderem Charakter. Nach „Urban Diamonds“ (2019), „Masterpieces“ (2020) und „Outdoor“ (2022) mit Skulpturen und Arbeiten im öffentlichen Raum, erschien Ende 2023 „Lost & found“. Darin geht es um seine Inspirationsquellen und seine Arbeitsweise. Begonnen hat alles in den 1980er Jahren mit schwarz-weiß-Fotografien, Polaroids, Dias und Super8-Filme, die viel später durch ein Handy mit Leica-Optik als ständigen Begleiter abgelöst wurden. Intensive Seherlebnisse auf unzähligen Reisen früher, und heute auch digitale Reisen von Constantin Jaxy im Internet bilden einen riesigen Fundus von Eindrücken, aus dem der Künstler fast organisch immer wieder neue, spannende, manchmal gar verblüffende Gestaltungen entstehen lässt.

Detaillierte Informationen zu allen Publikationen finden Sie, wenn Sie auf den Link zur Webseite der Edition klicken:

www.open-space-edition.de

*******

Wenn Sie weiterhin informiert werden möchten, sobald eine neue Publikation oder ein neues Kunstwerk angeboten wird, müssen Sie nichts tun. Dann bleiben Sie im Verteiler und erhalten in unregelmäßigen Abständen jeweils eine solche Email.

Sie können sich sonst jederzeit mit einer Email bei mir (mail@vatsella.de) oder auf der Webseite unter „Newsletter“ ab- oder wieder anmelden.

Sollten Sie jemanden kennen, der eventuell an dieser Edition und ihren Produkten Interesse haben könnte, würde es mich freuen, wenn Sie diese Email weiterleiten.

Mit besten Grüßen

Katerina Vatsella

Το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη διοργανώνει εκδηλώσεις, προκηρύσει υποτροφίες, φιλοξενεί μόνιμες και περιοδικές εκθέσεις.

Επισκεφθείτε την δανειστική βιβλιθήκη και παρακολουθείστε τις ψηφιακές εκδηλώσεις.

Ημερολόγιο εκδηλώσεων…

Περισσότερα…

Σας αποστέλλω , συνημμένως, την τελευταίαν μου δημοσίευση περί του γνωστού Ζεβεδαίου, από μία πλευρά ενός ιστορικού των οικονομικών θεωριών και οικονομολόγου. Φυσικά, δεν ήταν ο απλούς και <φτωχός>, όπως τον παρουσιάζουν τα κηρύγματα. Στην ανάλυση αυτή θα δήτε τις πηγές και μία άλλη ανάγνωση της Καινής Διαθήκης. Άλλωστε, ο όρος Γεσθημανή σημαίνει ελαιώνας μετά ελαιοτριβείου. Ο χώρος ανηκε στον Ιωάννη, εξ ού και η οικειότης του “αγαπητού Μαθητού” στον χώρο την τελευταία νύχτα πρό της συλλήψεως. Το ελαιοτριβείο ήτο αργόν.

Περί αρσενοκοιτών είναι από κείμενο του αγίου Νικοδήμου και μου το έδωσε ο καλός μου φίλος Γεώργιος Τσούτσος, που πραγματοποίησε έρευνα κατόπιν εντολής του Αρχιεπισκόπου Αθηνών.

Καλή ανάγνωση και αναμένω τα σχόλιά Σας!

(περισσότερα…)

Για μία ακόμη φορά ακούμε τα ίδια και τα ίδια. Η άνοδος των λαϊκιστών, η Λεπέν που θα μας «φάει» και η Ακροδεξιά που επελαύνει στις ευρωεκλογές. Oμως, όσο περνάει ο καιρός, εντείνεται και διευρύνεται η αίσθηση ότι θεσμικά και πολιτικά η Eνωση αποφεύγει να κάνει την ουσιαστική συζήτηση για το πώς θα αλλάξει.

Όσο πλησιάζουν οι ευρωεκλογές, σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ενωσης ξεκινά (καθυστερημένα) η γνωστή συζήτηση: «Η επέλαση των λαϊκιστών», «η απειλή της Ακροδεξιάς», «η Λεπέν που θα καταστρέψει την Ευρώπη» και άλλα σχετικά, συνήθως τετριμμένα και πάντως με περιορισμένη απήχηση.  

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

Η Χρυσή Χουτοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 25 Σεπτεμβρίου 1923 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1942. Παρακολούθησε μαθήματα στην ΑΣΚΤ (1943-44) και σπούδασε γλυπτική και σχέδιο στην Ακαδημία Henri Paquet και στην Ecole des Arts et Metiers της Γενεύης. Στο Πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης μελέτησε ιστορία και λογοτεχνία. Διδάχθηκε κοσμηματοποιία στη Λοζάννη. Με χρονική αφετηρία το 1962 πραγματοποίησε τρεις ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα. Ανάμεσα στις συμμετοχές της σε ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς διοργανώσεις συγκαταλέγονται οι: Biennale του Buenos Ayres (1960-64), Αλεξανδρείας (1963, 1970), Χαρακτικής (Λιουμπλιάνα, 1975, 1977, 1979, 1981, Κρακοβία, 1976, 1978, 1980 και Friedrikstad, 1976, 1978, 1980), Avanguardia e Sperimentazione (Μόντενα, Βενετία, 1978) κ.ά. To διάστημα 1972-74 συνεργάστηκε με τη Χρυσοθήκη Ζολώτα και παρουσίασε έργα της σε διεθνείς εκθέσεις κοσμήματος.

Οι μορφές στα έργα της είναι αφηρημένες και οι συνθέσεις της αυστηρά γεωμετρικές. Βασίζονται, κατά περίπτωση, στις εναλλαγές καμπύλων και ευθειών, στην οπτική αξιοποίηση των κενών μερών, στη ρυθμική και αρμονική επανάληψη όμοιων μονάδων. Στη δεκαετία του ’60 κατοικούσε, δουλεύοντας επάνω στα γεωμετρικά γλυπτά της (Νέες Μορφές το 1962, Rotation το 1965), στο σπίτι τής οδού Αρδηττού 34 στο Μετς, σπίτι το οποίο κατοικήθηκε από τον χαράκτη Α.Τάσσο, τη χαράκτρια Λουκία Μαγγιώρου, το ζωγράφο Γιάννη Μηταράκη (1898-1963), ενώ σύχναζε ο γλύπτης Θανάσης Απάρτης (1899-1972), που κατοικούσε κοντά ήδη από τα χρόνια της Κατοχής, και ο μεγάλος νεωτερικός γλύπτης Χρήστος Καπράλος (1909-1993). Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 η καλλιτέχνιδα εγκατέλειψε τα περίοπτα έργα για να περάσει σε επιτοίχιες τρισδιάστατες συνθέσεις, που επίσης βασίζονται στις ίδιες συνθετικές αρχές. Πέθανε στις 29 Ιουλίου 1984 στην Αθήνα.

http://dp.iset.gr/artist/view.html?id=207