Ο Κωνσταντίνος Αγγελίδης γεννήθηκε στις 5 Απριλίου 1969 στη Βιέννη και αποφοίτησε από το Γερμανικό τμήμα της Σχολής το 1988. Με όπλο το ύψος του (2.08μ) και το μεγάλο ταλέντο σαν καλαθοσφαιριστής ξεκίνησε να αγωνίζεται στο Σπόρτιγκ ήδη από το 1985, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1990. Εκείνη τη χρονιά πήρε μεταγραφή στον Άρη Θεσσαλονίκης με τον οποίο κατέκτησε την ίδια χρονιά το πρωτάθλημα. Με τον Άρη κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1993 στο Τορίνο και το Κύπελλο Κόρατς το 1997 και δύο κύπελλα Ελλάδος το 1992 και το 1998. Το 1999 μεταγράφηκε στον ΠΑΟΚ και το 2000 στη Δάφνη.

Αγωνίστηκε διαδοχικά με την Εθνική Παίδων, Εφήβων και Ανδρών από το 1985 έως το 1998. Με την Εθνική Ανδρών αγωνίστηκε σε 81 αγώνες και σημείωσε 645 πόντους (μ.ο. 7,96). Κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ το 1989. Με την Εθνική Ελλάδος συμμετείχε ακόμα στα Ευρωμπάσκετ 1991 και 1995 και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996.

Ο Ντίνος Αγγελίδης μαθαίνει στους Βάσκους το psári iméras …

Πώς βρέθηκες, λοιπόν στο Μπιλμπάο; Πώς πήρες την απόφαση να εγκατασταθείς μόνιμα στον ισπανικό βορρά και να δουλέψεις στην εστίαση στη Χώρα των Βάσκων;

«Νομίζω πως όλα έχουν να κάνουν με μαζεμένες συγκυρίες. Θα σου εξηγήσω… Τα προηγούμενα χρόνια διατηρούσα ένα αρκετά μεγάλο μαγαζί στην Αθήνα, περίπου 400-500 τ.μ. το οποίο χτυπήθηκε από την κρίση που ξέσπασε στη χώρα το 2012 και επηρέασε, επίσης, τον κλάδο της εστίασης. Από ένα σημείο και μετά ήταν ασύμφορο να το συντηρώ. Ήταν πολύ δύσκολο να το κρατήσω στο επίπεδο που είχα στο μυαλό μου. Δεν ήμουν ευχαριστημένος. Μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ εναλλακτικές και να ψάξω λύσεις. Έσπαγα το κεφάλι μου να δω τι μπορώ να κάνω! Δούλευα στο μυαλό μου το ενδεχόμενο να φύγω από την Ελλάδα. Μάλιστα βρέθηκα πολύ κοντά στο να πάω στις ΗΠΑ, είχα κάνει αίτηση και είχα συμπεριληφθεί στις πράσινες κάρτες…».