Με ιδιαίτερη χαρά, αγάπη και πνεύμα προσφοράς σας καλούμε να γιορτάσουμε μαζί την 1η Advent το 94ο Γερμανοελληνικό Χριστουγεννιάτικο Bazaar

το Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2025, από τις 10:00 πμ έως τις 18:00 μμ και την Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2025, από τις 10:00 πμ έως τις 14:00 μμ στη Γερμανική Σχολή Αθηνών (DSA)

Το φετινό μας ανανεωμένο Χριστουγεννιάτικο Bazaar με το νέο μας λογότυπο προσφέρει πλούσιο πρόγραμμα, δράσεις και θέαμα στους επισκέπτες κάθε ηλικίας, σε μία γιορτή αλληλεγγύης και ελπίδας για όλους.

(περισσότερα…)

Κυνηγάς τα παιδιά να μάθουν τον υπερσυντέλικο του λύω και αν τους ρωτήσεις ποιος είναι ο Πλωτίνος, θα σου πουν μάρκα αυτοκινήτου. Είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτή από την ελληνική κοινωνία η άποψη ότι δεν είναι για όλους τα αρχαία. Ομως, κάποτε θα υποχρεωθούμε να το κάνουμε.

Ο Αντώνης Ρεγκάοκος έδωσε την Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2025 μία συνέντευξη στην Τασούλα Καραϊσκάκη στο πλαίσιο της σειράς «Γεύμα με την “Κ”» της εφημερίδας “Καθημερινή”.

«Τις Πέμπτες έχουμε ολομέλεια, όμως μπορώ να είμαι εκεί αμέσως μετά, είχε πει στην τηλεφωνική μας επικοινωνία ο νέος γενικός γραμματέας της Ακαδημίας Αθηνών, Αντώνης Ρεγκάκος. Και ήταν.

Το φως στο εσωτερικό του εστιατορίου του Μουσείου Μπενάκη είναι γλυκό. Τα τραπέζια γεμάτα. Οι ευωχούμενοι πολλοί, χαίρονται την ώρα γαστριμαργικής αιχμής. Δεν μας ενοχλεί το χαρούμενο βουητό. «Θυμώνουμε που το Βρετανικό Μουσείο παρέθεσε γεύμα στην αίθουσα όπου εκτίθενται τα γλυπτά του Παρθενώνα, όμως στην πραγματικότητα έχουμε πολύ μικρό ενδιαφέρον για το παρελθόν μας. Πολύ περιορισμένη γνώση γι’ αυτό», λέει.

«Μόνο όταν μας στριμώχνουν το θυμόμαστε και το βροντοφωνάζουμε. Η σχέση μας με την ελληνική αρχαιότητα είναι αγάπης και μίσους. Και ωραία και καταναγκαστική. Και επωφελής εμπορικά και βασανιστική. Οταν οι Ευρωπαίοι ανακάλυψαν στα τέλη του 18ου αι., όχι τον Αθηναίο τσομπάνη αλλά τους αρχαίους Ελληνες, αισθανθήκαμε υποχρεωμένοι να παίξουμε τον ρόλο των απογόνων τους. Μπορεί και να είμαστε, μιλάμε –μέσα σε πολλά εισαγωγικά– την ίδια γλώσσα, αλλά δεν έχουμε ουσιαστική σχέση με εκείνο το ιδιαίτερο μόρφωμα, την ξεχωριστή περίπτωση στην Ιστορία». Το βλέμμα του είναι καθαρό και διεισδυτικό. Οι λέξεις έντιμες. Aφτιασίδωτες.

Κλασικός φιλόλογος, ομηριστής από τους επιφανέστερους διεθνώς, για 27 χρόνια η ψυχή του τμήματος Κλασικής Φιλολογίας του ΑΠΘ, το οποίο απογείωσε σε πολύ υψηλές θέσεις στις διεθνείς κατατάξεις, ο κ. Ρεγκάκος, άμεσος, ευγενής, αυτοσαρκαστικός, ανατρέπει εύκολα παγιωμένα στερεότυπα. «Πρέπει να σταματήσουν να διδάσκονται τα αρχαία ελληνικά στα σχολεία ως γλώσσα και πλέον να διδάσκονται στον κύριο όγκο των μαθητών ως πολιτισμός, λογοτεχνία, φιλοσοφία, ρητορική, ιστοριογραφία. Oλα τα σημαντικά αρχαία κείμενα, αλλά όχι στην πρωτότυπη γλώσσα, την οποία, ας μην κρυβόμαστε, λίγοι μπορούν και θέλουν να καταλάβουν. Για να διατηρήσουμε έναν πυρήνα φιλολόγων στην Ελλάδα θα πρέπει να ιδρυθούν κλασικά λύκεια σε κάθε πόλη, όπως στην Ιταλία, όπου θα φοιτούν αυτόβουλα τα παιδιά που θέλουν να μάθουν αρχαία. Πρέπει να σταματήσει η τυραννία αυτού του μαθήματος πάνω στο σύνολο των μαθητών. Να αντικατασταθεί από έναν εξειδικευμένο τρόπο διδασκαλίας ουσιωδών πραγμάτων. Τους κυνηγάς να μάθουν τον υπερσυντέλικο του λύω και αν τους ρωτήσεις ποιος είναι ο Πλωτίνος, θα σου πουν μάρκα αυτοκινήτου. Από την άλλη, είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτή από την ελληνική κοινωνία η άποψη ότι δεν είναι για όλους τα αρχαία. Ομως, κάποτε θα υποχρεωθούμε να το κάνουμε».

Πώς να αναγκάσεις ένα παιδί που δυσκολεύεται να διαβάσει ένα βιβλίο να παρακολουθήσει από το πρωτότυπο τον Όμηρο, τον Θουκυδίδη; Βρισκόμαστε στην εποχή του TikTok. Καλύτερα να του διηγηθείς όσα εξαιρετικά αυτοί γράφουν.

Δεν είναι μεγάλη η παιδευτική αξία της αρχαίας ελληνικής; «Τα αρχαία ελληνικά είναι μια εκπληκτική γλώσσα, από τις πλέον σύνθετες. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αν ασχοληθείς σοβαρά, έχεις τεράστιο κέρδος. Ομως, η πλειονότητα δεν θέλει να τη μάθει. Απαιτεί συγκέντρωση, προσπάθεια, κόπο. Δεν είναι καθόλου εύκολη γλώσσα. Κατ’ αρχάς δεν είναι μια ενιαία γλώσσα. Είναι δέκα διάλεκτοι δέκα διαφορετικών χρονικών περιόδων. Πώς να αναγκάσεις ένα παιδί που δυσκολεύεται να διαβάσει ένα βιβλίο συγκεντρωμένα και αργά, να παρακολουθήσει από το πρωτότυπο τον ‘Oμηρο, τον Θουκυδίδη, τον Καλλίμαχο; Βρισκόμαστε στην εποχή του TikTok. Καλύτερα να του διηγηθείς όσα εξαιρετικά αυτοί γράφουν».

Η λεξιπενία μας

Και πώς θα αντιμετωπισθεί η λεξιπενία μας; «Μαθαίνεις λέξεις διαβάζοντας κείμενα. Κι αυτό δεν έχει μεγάλη σχέση με την αρχαιομάθεια. Πλουτίζεις το λεξιλόγιό σου διαβάζοντας ένα βιβλίο λογοτεχνίας, Παπαδιαμάντη, Σεφέρη, τα “Ανοιχτά χαρτιά” του Ελύτη, κι όχι αναγκαστικά το “Υπέρ Αδυνάτου” του Λυσία. Αν δεν διαβάζεις, δεν μαθαίνεις. Αν πάλι το μόνο που επιθυμείς είναι η γρήγορη και κοφτή επικοινωνία, δεν σου χρειάζονται πολλές λέξεις. Βέβαια οι νέοι δημιουργούν κι αυτοί λέξεις, όχι με βάση εκείνες που γνωρίζουμε από την αρχαιότητα και το Βυζάντιο, αλλά με δάνεια συνήθως από τα αγγλικά. Μιλούν τη δική τους διάλεκτο – μ’ αρέσει να τους ακούω. Δεν έχουν πρόβλημα να επικοινωνήσουν μεταξύ τους. Σε τι είναι, συνεπώς, πένητες; Είναι κατατεθλιμμένοι για το φτωχό τους λεξιλόγιο;». Χαμογελάει, αδιόρατα. «Ας τους αφήσουμε λοιπόν ήσυχους. Οποιος θέλει να μάθει, θα μάθει», καταλήγει απλά, με μια πικρή ειρωνεία τόσο αδιόρατη, τόσο αμφίβολη, που περνάει στον αέρα μόλις σαν αίσθηση.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, όμως «η σχέση της ζωής μου είναι η Γερμανία». Οι γονείς νομικοί, μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, τον προόριζαν για νομικό. Μαθήματα γερμανικών, Μαράσλειο, Γερμανική Σχολή, «όπου μετά τη γερμανολατρία ήρθε ο έρωτας για τη Φιλολογία» ενάντια στο περιρρέον ρεύμα. Τον ενέπνευσε «ένας λογιότατος καθηγητής στο γυμνάσιο, βυζαντινολόγος, ο Οδυσσέας Λαμψίδης. Εξαιρετικό μυαλό, άνθρωπος διεισδυτικός, είρων, είχε όλα όσα μου άρεσαν. Παρέμεινα πιστός στη Φιλολογία. Εκείνη την εποχή η γερμανική κλασική φιλολογία διέθετε ακόμη αίγλη. Η κλασική φιλολογία είναι “εφεύρεση” πρώτα των Αλεξανδρινών και έπειτα των Γερμανών. Πανεπιστήμια όπως του Γκέτινγκεν, του Τίμπιγκεν, του Φράιμπουργκ, του Βερολίνου, ήταν για μένα μυθικά γιατί συνδέονταν με μεγάλους Γερμανούς φιλολόγους των αρχών του 20oύ αιώνα. Πήγα στο Φράιμπουργκ σε έναν πολύ μεγάλο ομηριστή και αριστοτελιστή, τον Βόλφγκανγκ Κούλμαν. Υπό την εποπτεία του έκανα τις βασικές μου σπουδές, το διδακτορικό μου στον Θουκυδίδη, σ’ αυτόν επέστρεψα ύστερα από ένα διάλειμμα 15 ετών εργασίας στο Συμβούλιο Υπουργών των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων».

Έγινε υφηγητής με πολλές ώρες αμισθί διδασκαλίας και όγκο μελετών για την κλασική ιστοριογραφία και την ελληνιστική ποίηση – «από τους Αλεξανδρινούς ποιητές οδηγήθηκα στον Ομηρο, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, έργα εκπληκτικά, δεν χορταίνει κανείς να τα διαβάζει και να τα ξαναδιαβάζει, ένας αστείρευτος κόσμος. Είναι η αγαπημένη μου ενασχόληση». Αντικατέστησε τον Κούλμαν στη διδασκαλία στο Φράιμπουργκ για μια πενταετία, συνέχισε για δύο χρόνια ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, απέρριψε την ιδέα της ακαδημαϊκής καριέρας σε πανεπιστήμιο της πρώην Ανατολικής Γερμανίας και το 1997 εξελέγη απευθείας τακτικός καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας στο ΑΠΘ. Ηταν δεν ήταν 40 χρόνων.

Η Ακαδημία

Τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών έγινε πολύ νέος, 50άρης. Στη συνέχεια, πρόεδρος και αντιπρόεδρος. Αυτή τη στιγμή επιχειρεί με την αρμοδιότητα του γενικού γραμματέα, την ισχυρότερη στο Ιδρυμα, να φέρει έναν νέο αέρα εξωστρέφειας. Πολύ ικανός στα διοικητικά, ξεκίνησε τον εκσυγχρονισμό του κορυφαίου πνευματικού θεσμού την περίοδο που διετέλεσε πρόεδρός του, το 2022, με την ανανέωση του… 100ετούς Οργανισμού της Ακαδημίας (ολοκλήρωσε τον νέο νόμο το 2023, με τον «εξέχοντα νομικό Μιχάλη Σταθόπουλο που είχα την τύχη να με διαδεχθεί»), και με την προκήρυξη 19 νέων εδρών.

«Σχεδόν η μισή Ακαδημία επρόκειτο να ανανεωθεί». Δεν πληρώθηκαν και οι 75 έδρες, οι 40 έγιναν 55, έμειναν κενές 20, «αλλά πήρε μια ώθηση η Ακαδημία, απέκτησε νέο αίμα. Και χάρη στον Χρήστο Ζερεφό, τον προηγούμενο γενικό γραμματέα, ο οποίος ίδρυσε το λεγόμενο Κοινό των Ακαδημιών, μια παγκόσμια Ενωση των Ακαδημιών όλου του κόσμου, με αφορμή τα 100 χρόνια της Ακαδημίας το 2026, ανοίγουμε σταδιακά στον κόσμο. Δεν είναι εύκολο με τις παθογένειες της ελληνικής δημόσιας διοίκησης. Είναι μια συνεχής πάλη για το αυτονόητο που αγωνίζεται να κερδίσει με θάρρος, πείσμα και αποφασιστικότητα ο σημερινός πρόεδρος Μιχάλης Τιβέριος. Πασχίζουμε να επινοήσουμε τρόπους για να κάνουμε την Ακαδημία, που λοιδορείται από όλες τις πλευρές, περισσότερο γνωστή. Οχι να κεντρίζει διαρκώς το ενδιαφέρον του κόσμου. Δεν χρειάζεται. Σκοπός της είναι να επιβραβεύει την αριστεία στο πρόσωπο συγκεκριμένων ατόμων που προσέφεραν στην επιστήμη και την Ελλάδα. Θα μπορούσε να έχει και τον ρόλο του επιστημονικού συμβούλου της εκάστοτε κυβέρνησης και της κοινωνίας, όπως συμβαίνει με τη γερμανική Λεοπολντίνα Ακαδημία. Δεν τον έχει. Δεν ζητάει τη συμβουλή μας κανείς».

Παίρνουν πτυχίο χωρίς εφόδια

Πόσο μεγάλη είναι η διαφορά ανάμεσα στα ευρωπαϊκά και στα ελληνικά πανεπιστήμια; «Εχω εμπειρία από τα γερμανικά/αυστριακά πανεπιστήμια και το ΑΠΘ. Η μεταξύ τους διαφορά είναι τεράστια. Oταν ήρθα το 1997 στο Αριστοτέλειο ήταν σαν να γύρισα σε εμπόλεμη ζώνη. Μια κατάσταση απαξίας του χώρου, πέραν πάσης περιγραφής, που συνεχίστηκε και επιδεινώθηκε. Δεν αναφέρομαι στο επίπεδο της επιστημοσύνης, αλλά σε ό,τι αφορά την οργάνωση, την πειθαρχία, τον σεβασμό του ενός προς τον άλλο, του φοιτητή προς τον καθηγητή και του καθηγητή προς τον φοιτητή, και των δύο προς το αντικείμενο σπουδών. Κάθε χρόνο εγγράφαμε περί τους 400 φοιτητές. Από αυτούς πολύ λίγοι, ίσως μόνο δέκα, έδειχναν πραγματικό ενδιαφέρον. Στα χρόνια που δίδαξα, η επιδείνωση του επιπέδου σπουδών, της ελληνομάθειας, της αρχαιομάθειας, ήταν, όχι απλώς ραγδαία, κατακλυσμική. Απουσιάζουν ο στόχος και η αγάπη για τη φιλολογία. Σχεδόν όλοι παίρνουν πτυχίο, αλλά δεν διαθέτουν πραγματικά εφόδια και ορισμένοι από αυτούς, ίσως όχι οι καλύτεροι, θα γίνουν καθηγητές σε σχολεία, που θα παράγουν φοιτητές χειρότερους από εκείνους που είχαμε πριν από δέκα χρόνια. Θα καταλήξουμε να μην έχει η Ελλάδα κλασικούς φιλολόγους περιωπής».

Η συνάντηση

Μοιραστήκαμε μια ελληνική σαλάτα και παραγγείλαμε για κύριο πιάτο γιουβαρλάκια και ψητό λαβράκι, που συνοδεύσαμε με ένα ποτήρι λευκό κρασί. Μιλήσαμε για τον γιο του που είναι δικηγόρος στο Βερολίνο, για τους νομικούς συναδέλφους του στην Ακαδημία, που θαυμάζει· «ο τρόπος σκέψης τους μου ταιριάζει».

Για την έκδοση βιβλίων, «μια δουλειά που μ’ αρέσει πολύ να κάνω». Ως γραμματέας της Ακαδημίας επί των δημοσιευμάτων, εκδίδει έργα των συναδέλφων του, ενώ εδώ και 18 χρόνια είναι, μαζί με τον καθηγητή Φράνκο Μοντανάρι, γενικός εκδότης της σειράς Trends in Classics (πρακτικά συνεδρίων, μονογραφίες, περισσότεροι από 230 τόμοι) από τον γερμανικό οίκο De Gruyter/Brill. «Μα έχει η φιλολογία μέλλον;» ρωτώ. Περνάει κρίση. «Δεν είναι η πρώτη», λέει, «θα περάσει, όπως εκείνες στον 2ο αι. π.Χ. στην Αλεξάνδρεια και στον Μεσαίωνα…».

ΓΕΥΜΑ ΜΕ ΤΗΝ Κ

Τασούλα Καραϊσκάκη

https://www.kathimerini.gr/opinion/geyma-me-thn-k/563910508/antonis-regkakos-na-allaxoyme-ti-didaskalia-ton-archaion-k/

Η Πολυξένη Ματέϋ-Ρουσοπούλου ήταν παιδί του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε και πέθανε στην Αθήνα και έζησε όλα τα γεγονότα και τις αλλαγές αυτού του αιώνα. Πατέρας της, ο Όθων Ρουσόπουλος, χημικός, πρωτοπόρος στη συντήρηση χάλκινων αρχαιολογικών ευρημάτων και ιδρυτής της πρώτης τεχνικής σχολής στην Ελλάδα. Μητέρα της, η Ελένη Ναούμ, γεννημένη στη Λειψία από καστοριανούς γουναράδες, γυναίκα πολύ δραστήρια για την εποχή, συνιδρύτρια με την Καλλιρρόη Παρρέν του Λυκείου των Ελληνίδων. Αδελφή της η Αγνή Ρουσοπούλου, από τις πρώτες γυναίκες δικηγόρους στην Ελλάδα.

Η Πολυξένη και η Αγνή πέρασαν τα παιδικά τους χρόνια στην Αθήνα, παίζοντας στις αυλές με τις γαζίες και τα γιασεμά. Στο πατρικό τους σπίτι η μουσική κυριαρχούσε. Η Πολυξένη σπούδασε με τον τότε φημισμένο καθηγητή πιάνου, τον Βόλντεμαρ Φρήμαν. Το 1922, είκοσι χρονών, τη συναντάμε στη Λειψία, όπου συνέχισε τις σπουδές της στο πιάνο και έγινε σολίστ. Το 1926 παντρέυτηκε στη Λειψία τον ελληνικής καταγωγής (Ματθαίου) Ρουμάνο ζωγράφο Georg – Alexander Mathey.

Όπως αναφέρεται και στο βιβλίο του Hansen με την ιστορία του σχολείου, η Πολυξένη δίδαξε Μουσική το 1937 στην Αραχώβης. Η μαρτυρία της Ροδούλας Κούμαρη, μαθήτριας εκείνων των χρόνων, λέιε ότι η Πολυξένη δίδαξε μουσική και χορό για  μία τριετία.

Σε συνένετευξή της στο λευκό επετειακ’ο λεύκωμα των 100 χρόνων της Γερμανικής Σχολής αναφέρει ότι ενώ ήταν ένα χρόνο μικρότερη από την αδελφή της Αγνή Ρουσοπούλου, ζήτησε και πήδηξε μία τάξη διότι φοβόταν τον δάσκαλό της. Έτσι βρέθηκε συμμαθήτρια με την αδελφή της και αποφοίτησαν μαζί.

Γνώρισε τον συνθέτη Carl Orff αργότερα, το 1934, ως καθηγητή , στο Μόναχο. Η ίδια λέει: « ‘Ενιωθα ότι το επάγγελμα του πιανίστα δε με ικανοποιούσε. Έτσι πήγα στο Μόναχο, στη θρυλική πια σχολή Günther , για να ασχοληθώ με έναν κλάδο που ανέκαθεν με τραβούσε: Μουσική και Κίνηση».

Με αυτά τα εφόδια και την αγάπη της στο χορό, τη μουσική και τη διδασκαλία, ιδρύει το 1938 στην Αθήνα μια μοναδική στο είδος της σχολή.Η πινακίδα γράφει: «Σχολή Γυμναστικής, Ρυθμικής και Χορού, Πολυξένης Ματέϋ-Ρουσοπούλου».

Η σχολή Ματέϋ ήταν σχολή χορού, οι μαθήτριές της όμως μιλούσαν για πιο ουσιαστικές σπουδές, για ολοκλήρωση προσωπικότητας, για φιλοσοφική θεώρηση της ζωής, για φως, πίστη, δύναμη…

Με τη σχολή συνεργάστηκαν διάφορες προσωπικότητες των γραμμάτων και των τεχν’ων, όπως οι: Νίκος Σκαλκώτας, Αργύρης Κουνάδης, Κώστας Κυδωνιάτης, Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Γιώργος Βακαλό, Γιάννης Μόραλης, Ευγένιος Σπαθάρης, Υβόννη Ντε Κίρικο, Γιάννης Μέτσης, Κώστας Μιχαηλίδης και μια πλειάδα άλλων φωτισμένων δασκάλων.

Στη σχολή Ματέϋ χόρεψαν, τραγούδησαν, σπούδασαν και πήραν τη φλόγα της ζωής της Πολυξένης πολλές «τυχερές» μαθήτριες, που με τον ίδιο ζήλο της δασκάλας τους φρόντισαν να μεταδώσουν τη γνώση, να σπείρουν ό,τι τόσο απλόχερα τους έδωσε.

Από το 1951 ως το 1956 λειτούργησε στη σχολή Επαγγελματικό Τμήμα τριετούς φοίτησης για την κατάρτιση δασκάλων «Ρυθμικής και Χορού». Στις απόφοιτες του τμήματος περιλαμβάνονται οι χορεύτριες Λία Μελετοπούλου και Ράνια Παπαδάμ. Από τη σχολή πέρασαν ακόμη η Γιάννα Φιλιπποπούλου, η Γίτσα Καρελλά, η Τούλα Χατζηγιαννάκη και δασκάλες που ίδρυσαν σχολές, και άλλες που διδάσκουν το Σύστημα Ορφ εδώ και στο εξωτερικό.

Λίγους μήνες πριν βγει ο 20ός αιώνας, στις 26 Σεπτεμβρίου 1999, έσβησε στα 97 της χρόνια μια σπουδαία γυναίκα. Η μουσική και η ποίηση τη συντρόφευαν ως το τέλος. Θυμόταν και απάγγελνε απ έξω κατεβατά ολόκληρα από Όμηρο, Αινεία, Γκαίτε, Σίλλερ και άλλους. Μέχρι λίγο πριν το τέλος, ανησυχούσε για την κατάσταση της μνήμης της, γιατί δυσκολευόταν να θυμηθεί τον Σικανέντερ, λιμπρεττογράφο του Μότσαρτ στο Μαγεμένο Αυλό…

Περισσότερα στο site της Σχολής Ματέυ…

Στην τελευταία τάξη του Γυμνασίου έκανε μια γνωριμία καθοριστική για την υπόλοιπη ζωή της. «Ήταν η εποχή που η τριανδρία Δελμούζου, Τριανταφυλλίδη, Γληνού, είχε αναλάβει την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Μια μέρα μπήκε στην τάξη μας ένας νέος άνδρας, συνοδευόμενος από τον γυμνασιάρχη, ανέβηκε στην έδρα και άρχισε να μας διαβάζει αποσπάσματα από την Αντιγόνη του Σοφοκλή, σε μετάφραση Κωνσταντίνου Μάνου. Έπειτα μας μίλησε για τη δημοτική γλώσσα και τον δημοτικισμό ως πνευματική τοποθέτηση. Ήταν ο Μανόλης Τριανταφυλλίδης, δάσκαλος και φίλος μου μέχρι το τέλος της ζωής του, που επηρέασε πολύ τη σκέψη μου. Υπό την επίδρασή του άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι η παράταξη στην οποία ανήκε η οικογένειά μου κάπου έσφαλε. Ότι δεν μπορούσε να βοηθήσει το Έθνος να πάει μπροστά, φυλακισμένη στα απατηλά ιδεώδη της προγονοπληξίας της».

Ο πατέρας της δεν έζησε τη Μικρασιατική Καταστροφή. Πέθανε τον Μάιο του ’22 και λίγο αργότερα η μητέρα της διέλυσε την Ακαδημία και το σπίτι της Κουμουνδούρου, πήρε τις δύο της κόρες και εγκαταστάθηκε στη Λειψία.

Άρθρο στην εφημερίδα “Τα Νέα” της 7/6/1997 της Κάτιας Πετροπούλου…

Η Ήλια Κάλφα είναι σπουδάστρια διεύθυνσης ορχήστρας στο Ωδείο Αθηνών υπο την καθοδήγηση του μαέστρου Μιχάλη Οικονόμου με ακαδημαϊκό υπόβαθρο στις τέχνες και τις επιστήμες. Αποφοίτησε το 2018 από την Σχολή.

Είναι απόφοιτη Φυσικής του Πανεπιστημίου Ludwig-Maximilians-Universität του Μονάχου και ασχολείται με τη μουσική από την ηλικία των πέντε ετών, με μακρόχρονες σπουδές στο πιάνο και στα ανώτερα θεωρητικά.

Στις 6.11.2025 συμμετείχε στην εκπομπή “Φωνές και μουσικές” του ραδιοφώνου της ΕΡΤ, “ERT echo”, που επιμελείται ο Αλέξης Κώστας.

H Ήλια Κάλφα στις “Φωνές και Μουσικές” | 06.11.2025

Η Ξένια Κουναλάκη, δημοσιογράφος στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ συντονίζει την συζήτηση που διοργανώνει η Friedrich Eberts Stiftung:

“Η Γερμανία, η Ελλάδα και το μέλλον των ευρωπαϊκών συνόρων”

Συζήτηση με τον Gerald Knaus, Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Σταθερότητας (ESI), Ιδρυτικός Πρόεδρος

Παρασκευή, 7 Νοεμβρίου 2025, 11:00πμ. – 1:00μμ.

ΕΒΔΟΜΟΣ – Multi Event City Loft, Καραγεώργη Σερβίας 4, 7ος όροφος – Πλατεία Συντάγματος, 105 62 Αθήνα (περισσότερα…)

«ΜΗ ΓΕΛΑΤΕ, ΘΑ ΣΑΣ ΔΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ», η νέα ταινία του Νικόλα Δημητρόπουλου στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης!

Μια γλυκόπικρη ιστορία για την ελευθερία επιλογής, το δικαίωμα στο σώμα μας, τη μητρότητα και το βλέμμα των άλλων.

Οι προβολές της ταινίας μας έγιναν:

Κυριακή 2 Νοεμβρίου, 22:00, Αίθουσα Τζον Κασσαβέτης, Αποθήκη 1, Λιμάνι

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου, 15:45, Αίθουσα Τώνια Μαρκετάκη, Αποθήκη Δ, Λιμάνι (περισσότερα…)

Ο Κώστας Παπαηλιού βραβεύθηκε με το 2025 Claude de Tourreil Memorial Award στον Παναμά.

In 2009, INMR instituted an annual award to commemorate the life and achievements of the late Dr. Claude de Tourreil, one of the insulator industry’s most respected contributors. Claude passed away from leukemia in 2006, only months after participating as speaker at the 2005 INMR WORLD CONGRESS in Hong Kong. (περισσότερα…)

To Φεστιβάλ Μπαρόκ Μουσικής επιστρέφει δυναμικά στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ με κεντρικό θεματικό άξονα την Έποχή των μεταβάσεων. Το φετινό πρόγραμμα του Φεστιβάλ, σε καλλιτεχνική επιμέλεια του πολύπλευρου και ιδιαίτερα δραστήριου καλλιτέχνη Δήμου Γκουνταρούλη, εστιάζει στην συναρπαστική μουσική του 18ου αιώνα, αναδεικνύοντας τις σημαντικές και συνεχείς μεταβολές στο ύφος και το στιλ που χαρακτηρίζουν αυτή την ιδιαίτερα γόνιμη περίοδο, από το όψιμο μπαρόκ έως την πλήρη άνθιση του κλασικισμού.

Οι τέσσερις συναυλίες του Φεστιβάλ διατρέχουν τον 18ο αιώνα μέσα από εμβληματικά έργα και σπάνια μουσικά διαμάντια. Από τις εμβληματικές Τέσσερις εποχές του Αντόνιο Βιβάλντι, που φέτος συμπληρώνουν 300 χρόνια από την πρώτη τους έκδοση, έως την εκλεπτυσμένη γοητεία του κλασικισμού με έργα των Γιόζεφ Χάυντν και Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, και καταλήγοντας στο έργο 1 του νεαρού Λούντβιχ βαν Μπετόβεν που προαναγγέλλει τον ερχομό μιας νέας εποχής.

Το φετινό Φεστιβάλ Μπαρόκ Μουσικής υποδέχεται την Ορχήστρα του Φεστιβάλ, με τη συμμετοχή κορυφαίων μουσικών της ελληνικής μπαρόκ σκηνής, καθώς και έναν από τους πιο σημαντικούς και επιδραστικούς καλλιτέχνες της εποχής μας, τον Γάλλο τσελίστα, γκαμπίστα και διευθυντή Κριστόφ Κουάν, με διεθνή καριέρα δεκαετιών και καθοριστική συμβολή στον χώρο της παλαιάς μουσικής. (περισσότερα…)

Δεν είναι τυχαίο που επιλέξαμε τη Θεσσαλονίκη για να γιορτάσουμε την 100ή επέτειό μας. Σχεδόν καμία άλλη πόλη στην Ελλάδα δεν είναι τόσο στενά συνδεδεμένη με τη Γερμανία: πολλοί καθηγητές και καθηγήτριες των πανεπιστημίων της Θεσσαλόνίκης έχουν σπουδάσει στη Γερμανία, ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας είναι υπότροφος της DAAD και ένας από τους παλαιότερους συλλόγους υποτρόφων της DAAD στον κόσμο έχει εδώ την έδρα του .

Μαζί με το German Consulate General Thessaloniki, το Goethe-Institut Thessaloniki και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης γιορτάσαμε περασμένη Παρασκευή, 24 Οκτωβρίου 2025, την 100ή επέτειο της DAAD – στο επίκεντρο βρέθηκαν οι υπότροφοί μας, που αποτελούν την καρδιά της DAAD.

Την εκδήλωση χαιρέτισαν η Monika Frank, Γενική Πρόξενος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στη Θεσσαλονίκη, ο Δρ. Frens Stöckel, Διευθυντής του Τμήματος Δικτύου του DAAD, η Βασιλική (Ρεγγίνα) Φρέντζου, Διευθύντρια της DAAD Ελλάδος, η Καθ. Ελένη Αργυριάδου, ο Καθ. Αθανάσιος Καΐσης και ο Καθ. Νικόλαος Κλαμαρής. (περισσότερα…)

ΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΩΣ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ

Απόφοιτη της Οδοντιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ (βαθμός πτυχίου 7,75) και κάτοχος άδειας ασκήσεως επαγγέλματος, αναζητώ εργασία ως οδοντίατρος, με προοπτική επαγγελματικής εξέλιξης και συνεχιζόμενης εκπαίδευσης, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στον τομέα της Ορθοδοντικής.

Απόφοιτη της Γερμανικής Σχολής Αθηνών, με απολυτήριο 19,9/20 και Abitur 1,2. Κάτοχος Goethe-Zertifikat C2 (Γερμανικά) και Proficiency C2 (Αγγλικά). (περισσότερα…)

1ο Ελληνογερμανικό Sustainability Forum με θέμα: NEW World – NEW Sustainable Policy, που συνδιοργανώνουν, το Ελληνογερμανικό Επιμελητήριο και η Πρεσβεία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας την Τετάρτη 12 Νοεμβρίου, στον Φάρο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

(περισσότερα…)

 Οι εκδόσεις Ίνδικτος προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου:

«ΣΙΓΚΜΟΥΝΤ ΦΡΟΫΝΤ – ΟΙ ΑΠΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗΣ: ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟΝ WILHELM FLIESS [1887-1902]» (μετάφραση Έμης Βαϊκούση).

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2025 & ώρα 12.00 στο Ινστιτούτο Goethe, Ομήρου 14-16, Αθήνα. (Εκδόσεις Ίνδικτος τηλ. επικοινωνίας 210 883 8007)

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν:  Ιωάννης Βαρτζόπουλος, Δρ Ψυχιατρικής, Πρόεδρος Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας, Διδάσκων Αναλυτής, Χρυσή Γιαννουλάκη, Δρ Ψυχιατρικής, Ψυχίατρος, Ψυχαναλύτρια, Διδάσκουσα Αναλύτρια, Νίκος Τζαβάρας, Καθηγητής Ψυχιατρικής, Διδάσκων Αναλυτής

Την εκδήλωση θα συντονίσει ο Κίμων Βελιτζανίδης, Φιλόλογος

https://www.facebook.com/photo?fbid=1457000539763798&set=a.244455927684938

Am Mittwoch, den 12. November 2025 hält die Leitende Direktorin des DAI, Katja Sporn, einen Vortrag (auf Griechisch) mit dem Titel „Επιθυμία, ελπίδα, ματαίωση: μία ανασκαφή του DAI (Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου) στην Κρήτη“ (dt.: „Wunsch, Hoffnung, Enttäuschung: eine Ausgrabung des DAI (Deutsches Archäologisches Institut) auf Kreta“). Die Veranstaltung findet im Rahmen der Ausstellung „ΕΚΑΤΟΜΠΟΛΙΣ: Ο Κόσμος της Αρχαϊκής Κρήτης“ (dt. „EKATOMPOLIS: Die Welt des antiken Kreta“) statt.

12.11.2025, 18:00 Uhr

Archäologisches Museum Heraklion – Vortragssaal | Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου – Αίθουσα Διαλέξεων

Der Vortrag kann auf dem Youtube-Kanal des Museums Heraklion online mitverfolgt werden. (περισσότερα…)

Τι δείχνουν τα στοιχεία μιας νέας μελέτης του Ινστιτούτου διαΝΕΟσις για την ελληνική διασπορά στη Γερμανία

Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα. Μία από τις κύριες αιτίες της συρρίκνωσης του πληθυσμού της είναι η μετανάστευση. Οι ελληνικές κοινότητες της διασποράς έχουν ριζώσει σε πολλές γωνιές του κόσμου – και η μεγαλύτερη στην Ευρώπη βρίσκεται στη Γερμανία. Περίπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι ελληνικής καταγωγής ζουν σήμερα στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, έχοντας φτάσει εκεί σε διαδοχικά κύματα μετανάστευσης. Με την πάροδο των δεκαετιών, ένας πλούτος εκδόσεων έχει εξερευνήσει την ιστορία τους – ακόμα και ένα ξεχωριστό σώμα «λογοτεχνίας των γκασταρμπάιτερ», που αποτυπώνει τη μεταναστευτική εμπειρία μέσα από τα μάτια των ίδιων των ανθρώπων.

Για πρώτη φορά δημοσιεύθηκε μια ολοκληρωμένη επιστημονική μελέτη, βασισμένη σε εκτενή δημογραφικά και ερευνητικά δεδομένα. Η έκθεση, που αριθμεί 150 σελίδες και είναι γεμάτη με διαγράμματα και πίνακες, εκδόθηκε από τη διαΝΕΟσις – μια αναγνωρισμένη ελληνική δεξαμενή σκέψης, γνωστή για την πρωτότυπη έρευνά της σε κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα που αφορούν την Ελλάδα.

dw_meinardus…

Η Μόνικα Φρανκ έζησε ώς παιδί αρκετά χρόνια με την οικογένειά της στην Αθήνα και φοίτησε έως το 1975 στη Γερμανική Σχολή Αθηνών. Το 2016-2020 εργάστηκε ως Μορφωτική Ακόλουθος στην Πρεσβεία στην Αθήνα και το 2024 ανέλαβε την θέση της Γενικής Προξένου στη Θεσσαλονίκη.

Με μηνύματα ενότητας, ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και ειρήνης γιορτάστηκε, στη Γερμανική Σχολή Θεσσαλονίκης η “Ημέρα της Γερμανικής Ενότητας”, σε εκδήλωση που διοργάνωσε το Γενικό Προξενείο της Γερμανίας στη Θεσσαλονίκη. Τριάντα πέντε χρόνια μετά την επανένωση της Γερμανίας, η γενική πρόξενος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Μόνικα Φρανκ μίλησε για την ανάγκη πολιτικής ομοφωνίας στην Ευρώπη «ενάντια σε όλους εκείνους που θέλουν να θέσουν το δίκαιο του ισχυρότερου πάνω απ’ όλα», υπενθυμίζοντας ότι η ειρήνη, η ασφάλεια και η ελευθερία δεν αποτελούν δεδομένα. (περισσότερα…)

Stellenausschreibung einer wissenschaftlichen Hilfskraft für die Kerameikos – Grabung

—Bewerbungsfrist verlängert bis 14.11.2025—

Das Deutsche Archäologische Institut Athen sucht eine wissenschaftliche Hilfskraft zur Mitarbeit an der Kerameikosgrabung.

Die Tätigkeit bietet die Möglichkeit, in einem der zentralen Forschungsprojekte des Instituts im Bereich der klassischen Archäologie mitzuwirken. Im Rahmen der Stelle soll die wissenschaftliche Weiter-Qualifikation durch die Erlangung von Kenntnissen und Fähigkeiten in archäologischen Grabungsmethoden gefördert werden. Der Aufgabenbereich umfasst insbesondere die wissenschaftliche Qualifikation durch

• Organisation und Erschließung des Grabungsarchivs im Kerameikos

• Organisation, Verwaltung, Durchführung und Nachbearbeitung von Ausgrabungen und weiteren Feld- und Fundaufarbeitungskampagnen

• Langzeitarchivierung, Datensicherung, DAI-Cloud

Βewerben Sie sich bitte bis zum 14.11.2025.

https://www.dainst.org/karriere/bewerben-am-dai/noslug/107?fbclid=IwY2xjawN8fgRleHRuA2FlbQIxMABicmlkETFvVldpb2JuRVVIUXNrOUxpc3J0YwZhcHBfaWQQMjIyMDM5MTc4ODIwMDg5MgABHmH_HddakK4dFBO3hW_8nofiZbekPCnbxPMzPvlFu-vnpYfRY0ofpvvxrcHc_aem_wzi4bN1H7ZuNFUnUT_IFaA

Einladung zum Philadelphia-Stammtisch am 13. November 2025 ab 18.30 Uhr im Café „O Babas“ in Koukaki. (περισσότερα…)

Μεγάλη επιτυχία είχε η εκδρομή στην Χαλκίδα. Ο καιρός δεν στάθηκε εμπόδιο, αφού κανείς δεν τρόμαξε και μόνον ένα-δύο δεν κατάφεραν να έρθουν λόγω κρυολογήματος. Πήγαμε στο Κάστρο Καράμπαπα, πήγαμε στο Αρχαιολογικό Μουσείο και καταλήξαμε στην Λάμψακο για μεσημεριανό. Τελικά ο καιρός συνέχισε να είναι ελαφρά βροχερός αλλά είχε και στιγμές, που η βροχή σταμάτησε. Είκοσι συμμετέχουσες και συμμετέχοντες, δύο μεγάλα τραπέζια στην ταβέρνα, πολύ κέφι και υποσχέσεις και προτάσεις για την επόμενη εκδρομή.

Ο Βασίλης Χαρισόπουλος συντόνισε, η Λίλυ Άντζακα ανέλαβε την ξενάγηση και η Μάρω Κακριδή τις φωτογραφίες.

(περισσότερα…)

Η Αλίκη Μουστάκα εντόπισε τα προγράμματα από δύο χορούς του Συλλόγου Αποφοίτων, του 1969 και του 1970. Και οι δύο χοροί έγιναν στο Ξενοδοχείο Hilton στις 18 Ιανουαρίου 1969 και στις 24 Ιανουαρίου 1970 αντίστοιχα.

Σε αυτόν του 1969 Πρέσβης της Γερμανίας ήταν ο Oskar Schlitter, ενώ σε αυτόν του 1970 ο Peter Limbourg, πατέρας του Peter Limbourg, που φοίτησε στην Σχολή και αργότερα έγινε Γενικός Διευθυντής της DW.

Στις πίσω σελίδες των προγραμμάτων βλέπουμε πολλά γνωστά ονόματα καθηγητών, γονέων και αποφοίτων. (περισσότερα…)

Η Ήρα Καλιαμπέτσου συμμετέχει στην ημερίδα “Negotiating Cultural Heritage”, την 4η της σειράς “Heritage in Focus” που διοργανώνει το Goethe Institut με το Humbolt Forum.

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου στις 19:00 στο Goethe

στα αγγλικά με ταυτόχρονη μετάφραση στα ελληνικά

θα ακολουθήσει δεξίωση με ποτό και μουσική (περισσότερα…)