Η Ντόλλα Ξανθοπούλου γεννήθηκε το 1919 στην Πάτρα και ήταν κόρη του Σωκράτη Ξανθόπουλου και της Ευγενίας Τριάντη. Αποφοίτησε από την Σχολή το 1938. Παντρεύτηκε τον Κωνσταντίνο Βοβολίνη και κόρη τους είναι η επίσης απόφοιτος και μετέπειτα εκδότρια Αλεξάνδρα Βοβολίνη, σύζυγος του εφοπλιστή Θανάση Λασκαρίδη.
Ο πατέρας του συζύγου της ήταν ο νομομαθής Αντώνιος Βοβολίνης, με απώτερη καταγωγή από το γένος Βάμβα και το διδάσκαλο του Γένους Νεόφυτο Βάμβα, και μητέρα του η Μαρία Κεμπαστιανού, με καταγωγή από τη Βυζαντική οικογένεια των Καλλέργηδων. Μεγαλύτερος δε αδελφός του Κωνσταντίνου ήταν ο εκδότης Σπύρος Βοβολίνης.
Η μητερα του συζύγου της Μαρίας ήταν η Μαρία Σκεπασθιανού, απο το Αρκάδι Κρητης.
Το 1994, η κόρη της, Αλεξάνδρα, εκδότρια (economia publishing), προχώρησε στην ίδρυση του Αρχείου Βοβολίνη το οποίο σήμερα θεωρείται μία από τις πιο σημαντικές πηγές της οικονομικής αλλά και συνολικά της Ελληνικής ιστορίας. Το περιεχόμενο του αρχείου καθρεπτίζει εποχή περίπου 150 χρόνων, παρακολουθώντας κι αναδεικνύοντας άγνωστες πτυχές της συγκροτήσεως της Ελλάδος ως κράτους. Την 1η Φεβρουαρίου 2012 το αρχείο δωρήθηκε στα Αρχεία της Γενναδείου Βιβλιοθήκης και η σειρά Μέγα Ελληνικόν Βιογραφικόν Λεξικόν μεταφέρθηκε στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών, με σκοπό την αξιοποίηση του υλικού σε διεθνές επίπεδο. Το Αρχείο του «Μ.Ε.Β.Λ.» θεωρείται από τις πιο σημαντικές πηγές βιογραφικών δεδομένων στον Ελλαδικό χώρο και το 2020, σημαντικό μέρος του αρχείου της οικογένειας Βοβολίνη και της “Βιομηχανικής Επιθεωρήσεως” του Σπύρου Βοβολίνη, δωρήθηκε στο Αρχείο της Τράπεζας της Ελλαδος.
Philadelphia bekommt Besuch von seinem deutschen Schwesterverein aus Köln, dem Verein zur Förderung der deutsch-griechischen Beziehungen Terpsichore, der sich der Pflege griechischer Musik und Tänze widmet. Neben den zehn Teilnehmern der deutsch-griechischen Gruppe kommen auch acht Personen der türkisch-deutschen Gruppe barrierefrei aus Aachen zu uns nach Maroussi. Den musikalischen Teil des Abends moderiert der Musikpädagoge und Pianist Giorgios Chatziantonis. Unsere Gäste spielen (Bouzouki, Gitarren, Akkordeon, Geige und Klavier) und singen Lieder, die auf beiden Seiten der Ägäisin Griechenland und in der Türkei bis heute gesungen werden.
Terpsichore ist ein Verein zur Förderung der deutsch-griechischen Beziehungen, der 1995 im Bürger- zentrum Alte Feuerwache in Köln gegründet wurde. Den Gründungsmitgliedern ging es zunächst darum, griechische Tänze zu erlernen. Über die Tänze kam man auf die Lieder. Es fanden regelmäßige Treffen undSeminare mit griechischen Musikern statt, die seit 2012 von Giorgios Chatziantonis geleitet werden. Diediesjährige zweiwöchige Musikreise von Terpsichore nach Athen findet vom 12.3. bis 26.3.2023 statt.
Την Κυριακή περνούσα μέσα από την πορεία διαμαρτυρίας για το δυστύχημα των Τεμπών. Ξαφνικά, από το πουθενά άρχισαν να πέφτουν δακρυγόνα και κρότου-λάμψης, χωρίς να υπάρχει κάποια σοβαρή εστία έντασης. Ο κόσμος –νέοι άνθρωποι και… ασυνήθεις ύποπτοι που δεν συχνάζουν σε πορείες– άρχισε να εκνευρίζεται και να αναπαράγει την επιχειρηματολογία, η οποία συνήθως εκφράζεται από τους «μπάχαλους»: απρόκλητη επίθεση από την αστυνομία, δημιουργία εντυπώσεων, εκφοβισμός της συντηρητικής εκλογικής βάσης στη θέα επεισοδίων.
Χθες πραγματοποιήθηκε μια μεγάλη, μαζική πορεία στο πλαίσιο της απεργιακής κινητοποίησης. Πέντε(!) σταθμοί του μετρό έκλεισαν από πολύ νωρίς, ενώ παραδοσιακά κλείνουν δύο. Ακουσα πολλούς ανθρώπους που δεν σκόπευαν να κατέβουν στη συγκέντρωση να αποφασίζουν να πάνε, από αντίδραση για την προσπάθεια της αστυνομίας να περιορίσει με τέτοιου είδους τεχνάσματα την προσέλευση.
Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…
Στο σημείο που βρισκόμαστε μόνον γενναίες, έως και ακραίες αποφάσεις για τον σιδηρόδρομο μπορεί να είναι πολιτικά και κοινωνικά λυτρωτικές και ενδεχομένως ευεργετικές. Μόνο που το πράγμα περιπλέκεται επειδή, μεταξύ των άλλων, έρχονται και εκλογές.
Ηταν αναμενόμενο και μέχρις ενός σημείου αναγκαίο: το δυστύχημα της προηγούμενης εβδομάδας έγινε αφορμή για να γεμίσουν σελίδες εφημερίδων και ιστοτόπων, προγράμματα καναλιών και ραδιοφώνων, με αποκαλύψεις και στοιχεία για το χάλι των σιδηροδρόμων, τη σαπίλα σε όλα τα επίπεδα του ΟΣΕ και τα παρακλάδια του σε βάθος δεκαετιών και τις ευθύνες, τις αμέλειες για όλα αυτά και πόσο μας κόστισαν. Σε χρήμα και σε ανθρώπινες ζωές.
Κάπου εδώ φτάνουμε στο σημείο κορεσμού, εκείνο το στάδιο της ειδησεογραφικής διαδικασίας, όπου κάποιοι θα αρχίσουν να βαριούνται να μιλούν και να γράφουν και κάποιοι άλλοι θα βαριούνται να διαβάσουν και να ακούσουν. Όμως το θέμα αυτήν τη φορά είναι κάπως διαφορετικό. Είναι πολύ σοβαρότερο και όλοι πλέον ξέρουν ή διαπιστώνουν πολλά. Έχουν σκοτωθεί άνθρωποι και κάποιοι φταίνε γι’ αυτό.
Ξεκινάει ένας νέος κύκλος μαθημάτων Φωτογραφίας 1 Απριλίου.
Ένας νέος κύκλος μαθημάτων φωτογραφίας για παιδιά & εφήβους 8-12 & 13-17 ετών ξεκινά το πρώτο Σάββατο του Απριλίου.
Με φωτογραφική ή κινητό και μέσα από παιχνίδι, θεωρία και πρακτική ανακαλύπτουμε τη φωτογραφική διαδικασία, ξεκλειδώνουμε βασικές δεξιότητες, οξύνουμε την οπτική μας αντίληψη και την κριτική μας ματιά, ανακαλύπτοντας τη δύναμη της εικόνας.
Επικοινώνησε μαζί μας για πληροφορίες!
info@positivespace.gr
697 749 3374
Ο πιανίστας Δημήτρης Γιάκας (’75) συμμετέχει στη μουσική βραδιά – κύκλο τραγουδιών του Γιώργου Κουρουπού με τίτλο “ΜΟΥΣΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗ | Παραλλαγές της γυναικείας μοναξιάς”, την Πέμπτη 9/3/2023, στις 20.30, στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β&Μ Θεοχαράκη, Βας. Σοφίας και Μέρλιν 1, τηλ. 2103611206.
Τραγούδι: Άρτεμις Μπόγρη
Πιάνο: Δημήτρης Γιάκας
Απαγγελία: Ιουλίτα Ηλιοπούλου
Η συγγραφέας Μάιρα Παπαθανασοπούλου (’84) και ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Κώστας Καλφόπουλος (’74) συνομιλούν στην εκπομπή του Αθήνα 9.84, «Δημόσια και Ιδιωτικά», που επιμελείται η ‘Ελενα Χατζηιωάννου (’82), την Κυριακή, 12 Μαρτίου, στις 7 το απόγευμα.
Αφορμή για τη συνάντησή τους το τελευταίο βιβλίο της Παπαθανασοπούλου «Τα παιδιά της μεγάλης σιωπής», που κυκλοφόρησε πριν από μερικούς μήνες από τις εκδόσεις «Πατάκη».
Μία ιστορία για τα παιδιά που βρέθηκαν-ερήμην τους- στην «άλλη πλευρά», ένα μυθιστόρημα για τη βαρύτατη σκιά που ρίχνει η Ιστορία στη ζωή των ανθρώπων, για την ταυτότητα των ξεριζωμένων, για τα τραύματα του Ψυχρού Πολέμου
Ο χειρουργός οφθαλμίατρος Θεόδωρος Στ. Φιλιππόπουλος γεννήθηκε το 1974 στην Αμαλιάδα Ηλείας. Αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1992 λαμβάνοντας με κριτήριο τις επιδόσεις του υποτροφία απο το Γερμανικό Κράτος (DAAD). Εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Παν/μίου Αθηνών με τη διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων το 1992 και αποφοίτησε το 1998 παραμένοντας υπότροφος του ιδρύματος «Ι. Σπ. Λάτση» καθ’ όλη τη διάρκεια των σπουδών του.
Μετά την εκπλήρωση της υπηρεσίας υπαίθρου (αγροτικού) στη γενέτειρά του και των στρατιωτικών του υποχρεώσεων αναχώρησε για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου και παρέμεινε για 7 έτη. Πέρασε με επιτυχία τις απαραίτητες εξετάσεις για την πραγματοποίηση έμμισθης μετεκπαίδευσης στις ΗΠΑ (USMLE 1,2 & 3). Ολοκλήρωσε ως ειδικός μεταπτυχιακός συνεργάτης πρωτοποριακές ερευνητικές μελέτες στο φημισμένο τμήμα Γλαυκώματος του Παν/μίου Mount Sinai School of Medicine στην Νέα Υόρκη. H εργασία του εκεί είχε ως αποτέλεσμα την δημιουργία ενός καινοτόμου οργάνου για τη μέτρηση της ενδοφθάλμιας πίεσης που χρησιμοποιείται αυτή τη στιγμή παγκοσμίως. Στο Νοσοκομείο του Πανεπιστημίου του Brown ολοκλήρωσε την υποχρεωτική εκπαίδευσή του στη Γενική Χειρουργική (Ιnternship). (περισσότερα…)
Είναι φανερό ότι διάφοροι, στο πολιτικό-δημοσιογραφικό παράλληλο σύμπαν, έχουν λύσει τα ζωνάρια και ετοιμάζονται για καυγάδες επί πτωμάτων. Μάλλον δεν έχουν καταλάβει όμως ότι αν αυτή είναι η επιλογή τους, θα αντιμετωπίσουν δυσάρεστες εκπλήξεις – οι εκλογές είναι υπερβολικά κοντά.
Oσο θα απλώνεται και θα βαθαίνει το πένθος για τα θύματα του δυστυχήματος της 28ης Φεβρουαρίου, θα διαπιστώνεται ακόμη περισσότερο η βαρύτητα του περιστατικού.
Στο στατιστικό πεδίο είναι ήδη το σοβαρότερο της Ιστορίας μας. Στο κοινωνικό και πολιτικό πεδίο όμως, οι επιπτώσεις του αδιανόητου αυτού δυστυχήματος δεν έχουν ακόμη συνειδητοποιηθεί και μάλλον η διαδικασία θα πάρει πολύ καιρό.
Ο Σταύρος Ντάλλας,ο οποίος είναιαπόφοιτος του 2015, μαζί με τον συμπαίκτη του Δημήτρη Χαντζηνικολάου, αναζητούν χορηγούςγια την ομάδα τους,τηνΕθνική Ομάδα στο μπιτς βόλεϊ.
Ονομαζόμαστε Δημήτρης Χατζηνικολάου και Σταύρος Ντάλλας και αποτελούμε ομάδα του εθνικού σχεδιασμού beach volley της Ελλάδας. Για τη σεζόν αυτή θα αγωνιστούμε μαζί στο CEV Nations Cup, που αποτελεί την πρώτη φάση της Ολυμπιακής πρόκρισης για το ΠΑΡΙΣΙ 2024, στους Παράκτιους Μεσογειακούς Αγώνες, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα – Greek Beach Volley Tour με διοργανώσεις σε κεντρικά σημεία της χώρας (όπως είναι η Πλατεία Αριστοτέλους και η Πλατεία Συντάγματος) με τηλεοπτική κάλυψη από την ΕΡΤ, καθώς και σε παγκόσμια πρωταθλήματα της διεθνούς ομοσπονδίας πετοσφαίρισης – FIVB World Tour.
Ο Max Luethi (1975) στο βιβλίο του «Το λαϊκό παραμύθι ως ποίησης, αισθητική και ανθρωπολογία» (Εκδόσεις Πατάκη) περιγράφει το κύριο μέρος της δομής του παραμυθιού ως μια διατάραξη στην ρουτίνα του ήρωα και της ηρωίδας -μια ζωή που, είτε καλή είτε κακή, είναι κάτι οικεία, τον/την κάνει να αισθάνεται ασφαλής και να έχει τον έλεγχο των όσων συμβαίνουν. Αυτή η απότομη αλλαγή όμως, θα δημιουργήσει την ανάγκη για περαιτέρω βήματα: ο ήρωας/ η ηρωίδα θα βρεθεί να παλεύει να δημιουργήσει μια νέα ισορροπία ή τουλάχιστον να επιστρέψει στο οικείο παρελθόν.
Αυτή η δομή φαίνεται να έχει πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα όταν χρησιμοποιείται στη δραματοθεραπεία, καθώς δεν ξεκινάει με τη σκέψη (τη δημιουργία εικόνων ή την επιλογή προβολικών αντικειμένων) αλλά με την κίνηση, επιτρέποντας στο ασυνείδητο να εκφραστεί πιο ελεύθερα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο σε ατομικές όσο και σε ομαδικές συνεδρίες. Στόχος του εργαστηρίου είναι να διερευνήσουμε τον τρόπο με τον οποίο το σώμα μας ξαναμπαίνει σε κίνηση, μετά από μια απότομη ακινησία, αλλά και τον τρόπο που προσαρμοζόμαστε και αντιδρούμε στις αλλαγές. Θα διερευνήσουμε τις ιστορίες που θα ξεπηδήσουν από την κίνηση αυτή, τους ρόλους, αλλά και τα συναισθήματα και τις εμπειρίες που είναι εμποτισμένη η έννοια της αλλαγής.
Δεν χρειάζεται προηγούμενη εμπειρία στη Δραματοθεραπεία.
Οι συμμετέχοντες καλούνται να προσέλθουν με άνετα ρούχα και καλτσάκια ή παντοφλάκια καθώς δεν θα φοράμε παπούτσια την ώρα του εργαστηρίου.
(Ο πίνακας είναι του Henri Matisse)
Πληροφορίες/ εγγραφές:
schubertmaria@outlook.com
aeongr@otenet.gr
6938255522 (Μ.Σούμπερτ)
Κόστος συμμετοχής: 40€ (στην τιμή δεν συμπεριλαμβάνεται ο ΦΠΑ)
Μειωμένο: 30€
Θα δοθεί βεβαίωση συμμετοχής
Η Μαρία Σούμπερτ, είναι Θεατρολόγος (ΤΘΣ)- Δραματοθεραπεύτρια (Ινστιτούτο Δραματοθεραπείας ΑΙΩΝ), Υπ.Δρ. ΤΘΣ ΕΚΠΑ με ερευνητικό αντικείμενο τη Δραματοθεραπευτική Παράσταση με άτομα με ζητήματα εικόνας σώματος και διατροφικές διαταραχές.
Συνεργάζεται με το Ινστιτούτο Δραματοθεραπείας ΑΙΩΝ από το 2013 και με το Κέντρο Λόγου, Ομιλίας και Μάθησης Spell από το 2021.
Έχει συνεργαστεί με το Πρόγραμμα Απεξάρτησης του Δήμου Καλλιθέας ΘΗΣΕΑΣ (2013-2019), το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας (2018-2021) και την Γερμανική Σχολή Αθηνών (2015-2017).
Εφαρμόζει τη Δραματοθεραπεία σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο, καθώς και στη δημιουργική εποπτεία (Ινστιτούτο Δραματοθεραπείας ΑΙΩΝ).
Είναι Πρόεδρος της Ένωσης Δραματοθεραπευτών και Παιγνιοθεραπευτών Ελλάδας και διεθνές μέλος του British Association of Dramatherapists. Συμμετέχει σε συνέδρια και ημερίδες για τη Δραματοθεραπεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό και συντονίζει εργαστήρια Δραματοθεραπείας.
Είναι ενεργή στον χώρο των εκδόσεων ως συγγραφέας λογοτεχνικών και παιδικών βιβλίων και ως μεταφράστρια από το 1998.
Μεταφράζει βιβλία δραματοθεραπείας στα ελληνικά και επιστημονικά της άρθρα συμπεριλαμβάνονται στις εκδόσεις των επιστημονικών περιοδικών Dramatherapy Journal και Drama Therapy Review.
Από τις εκδόσεις Παρισιάνου κυκλοφορεί το βιβλίο της “Ήταν κάποτε… Δραματοθεραπεία και Αφήγηση” (2020).
 |
 |
Η Αμαλία Γιαννοπούλου γεννήθηκε το 1969 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1987. Άρχισε τις σπουδές της στο Ωδείο Αθηνών με τον Ελευθέριο Παπασταύρου και συνέχισε στο Ωδείο Φ. Νάκας με τον Δημήτρη Μαγκριώτη, απ’ όπου και πήρε το δίπλωμά της το 1995 με «άριστα παμψηφεί». Στις 18 Μαρτίου στις 20.30 συμμετέχει σε μία συναυλία στον Χώρο Τέχνης Ιδιόμελο, Ελευθερίου Βενιζέλου 17, Μαρούσι (κοντά στον ΗΣΑΠ) με τίτλο”Διαδρομές” ερμηνεύοντας συνθέσεις της εποχής του μπαρόκ (A. Vivaldi, J. B. deBoismortier κ.α.) καθώς και έργα τριών σύγχρονων ελλήνων συνθετών (Φ.Τσαλαχούρη, Μ. Ανδρονίκου, Σ. Σύρμου). Είσοδος: 12 ευρώ – φοιτητικό 5 ευρώ– κρατήσεις: 210 6817042 |
Η Μέλα Αργυροπούλου γεννήθηκε το 1926 στην Αθήνα και φοίτησε στη Γερμανική Σχολή σε όλο το γυμνάσιο. Στα Μαθητολόγια της Αραχώβης εμφανίζεται το έτος 1938-39 και παραμένει μέχρι την αποφοίτησή της στην ΣΤ’ Γυμνασίου το 1943-44.
Τελειώνοντας το σχολείο μπήκε στο Πολυτεχνείο, απ’ όπου αποφοίτησε μέσα στην πρώτη δεκάδα των γυναικών χημικών μηχανικών του Μετσόβιου. Στο Πολυτεχνείο γνωρίστηκε με τον άντρα της Γιάννη Τσιπούρη, που είχε πάει και αυτός στη Γερμανική Σχολή. Παντρεύτηκαν και έφυγαν μαζί για τη Γερμανία, όπου έκανε διδακτορικό στη φυσικοχημεία στο πανεπιστήμιο του Μονάχου.
Για ένα μικρό διάστημα έγινε βοηθός στο Μετσόβιο και στη συνέχεια παραιτήθηκε για να συμμετάσχει στην δημιουργία της επιχείρησης επεξεργασίας καολίνη, που έκανε με τον άντρα της.
Έκαναν μαζί τρεις κόρες και μέχρι να πεθάνει το 1997 πρόλαβε να δει τρία από τα πέντε εγγόνια. Και οι τρεις κόρες και δύο από τα πέντε εγγόνια της πήγαν στη Γερμανική Σχολή.
(πηγή: Λένα Τσιπούρη,απόφοιτος ’71, κόρη του Γιάννη Τσιπούρη και της Μέλας Αργυροπούλου)
– Οι θάνατοι είναι μεταμορφωτικά γεγονότα στη ζωή;
– Πολύ. Ο θάνατος του Παύλου με έκανε άλλον άνθρωπο.
– Προς ποια κατεύθυνση;
– Της πλήρους ενηλικίωσης, της διαφορετικής ιεράρχησης αξιών. Συνειδητοποιείς δυστυχώς την αξία των πραγμάτων όταν τα χάνεις…
– Είναι διάχυτη η αίσθηση ότι η πολιτική και οι πολιτικοί όλο και απομακρύνονται από ό,τι αποκαλούμε πραγματική ζωή, είναι σαν τους ταξιδιώτες πρώτης θέσης…
– Εγώ δεν μεγάλωσα έτσι. Μεγάλωσα σε ένα σπίτι με έναν άνθρωπο που κατηγορήθηκε μεν ότι ήταν ο μεγαλύτερος ρουσφετολόγος στην Ελλάδα και ήταν ρουσφετολόγος, δεν υπήρχε καμία αμφιβολία, αλλά ήταν και ένας άνθρωπος που ήξερε εάν ο Σήφης που έχει 8 παιδιά στα Σφακιά, το ένα παιδί του είχε πρόβλημα υγείας. Ήταν παρών στις ζωές των ανθρώπων. Παρότι άμα τον έβλεπες τον έλεγες κρύο, δεν ήταν και θόλου εκδηλωτικός. Εκδηλωτική ήταν η μάνα μου. Γενικώς, η οικογένεια αυτή δεν εκδηλωνόταν ποτέ στα συναισθήματά της. Ο πατέρας μου, όμως, είχε σχέσεις ζωής με τους ανθρώπους. Γι’ αυτό, νομίζω, και δεν υπήρξα ποτέ στη ζωή μου κυνική. Σκληρή ναι.
Δείτε την συνέντευξη της Ντόρας Μπακογιάννη στην Μαρία Κατσουνάκη…
Η τραγωδία στο Μάτι ήταν το εγχειρίδιο για την επικοινωνιακή διαχείριση του δυστυχήματος των Τεμπών που διέθετε η σημερινή κυβέρνηση. Είχε τίτλο «Τι να μην κάνετε όταν μια ολόκληρη κοινωνία θρηνεί»: μην παραστήσετε ότι ελέγχετε την κατάσταση όταν αυτό δεν ισχύει, μη σκηνοθετήσετε βλοσυρές συζητήσεις μπροστά από τηλεοπτικές κάμερες, μην προσπαθήσετε να επιρρίψετε την ευθύνη στα θύματα ή σε άσχετους, μην πείτε τη φράση «στραβή στη βάρδια», μην αποφύγετε την ανάληψη πολιτικής ευθύνης και πάνω απ’ όλα: μη διστάσετε να παραιτηθείτε!
Το πολυσέλιδο βιβλιαράκι είχε ειδική παράγραφο και για την αντιπολίτευση: μην προσπαθήσετε να αποκομίσετε προεκλογικά οφέλη από τις αδυναμίες της κυβέρνησης και τον πόνο των άλλων, ειδικά όταν δεν έχουν αναγνωριστεί ακόμη οι σοροί των θυμάτων.
Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα Καθημερινή…
Ένα πολύ σημαντικό ιστορικό σημείωμα του Ελευθερίου Σκιαδά για τον Άγιο Νικόλαο, στην γωνία των οδών Ασκληπιού και Αραχώβης, ακριβώς απέναντι από τα παλαιά κτίρια της Γερμανικής δημοσιεύτηκε στο site: “Τα Αθηναϊκά” (taathinaika.gr) με τίτλο:
Η θεμελίωση και ανέγερση του Αγίου Νικολάου Πευκακίων
Πήρε το όνομά του από τον νεαρό πρίγκιπα που έβαλε και τον θεμέλιο λίθο
πηγή: “Τα Αθηναϊκά” – Ελευθέριος Σκιαδάς
Ένα από τα πρώτα μελήματα των κατοίκων, που αγόραζαν οικόπεδα σε μια ελεύθερη περιοχή των Αθηνών και ανήγειραν τις κατοικίες τους, πολυτελείς ή φτωχικές, ήταν ο σχηματισμός ενορίας και η ανέγερση ναού. Έτσι συνέβη και στη Νεάπολη των Αθηνών. Η περιοχή που γνωρίζουμε ως Πευκάκια, δηλαδή το ανατολικό μέρος της Νεάπολης που απλώνεται στα δυτικά πλάγια του Λυκαβηττού. Ήταν ερημική περίπου μέχρι τα τέλη της δεκαετίας 1880, όταν άρχισε να γνωρίζει ραγδαία ανάπτυξη. Υπήρχε το σχέδιο και επί ανωμάλου εδάφους χτίζονταν τα σπίτια χωρίς φως, πόσιμο νερό και αποχέτευση.
Ο ρόλος Νικ. Θων
Έως το 1887, ολόκληρη η αραιοκατοικημένη Νεάπολη υπαγόταν στην ενορία της Ζωοδόχου Πηγής που είχε ιδρυθεί το 1852. Τις θρησκευτικές ανάγκες των κατοίκων εξυπηρετούσε επίσης και ο ναός των Αγίων Ισιδώρων του Λυκαβηττού, ο γνωστός ως Σιδερέας. Ωστόσο, η ταχύτατη επέκταση της κατοικίας στην περιοχή κατά την δεκαετία 1880, επέβαλε την ανάγκη ανέγερσης ενός ευρύχωρου ναού που να καλύπτει τις ανάγκες των κατοίκων. Μεταξύ των οποίων υπήρχαν πολλές προσωπικότητες της πολιτικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής της χώρας και ιδιαιτέρως εύπορες οικογένειες.
Η Αγγελική Βορεάδου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946 απο Κρητικούς γονείς και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1963. Η μητέρα της, Πελαγία, το γένος Παναγιώτη Πρατικάκη, κατάγεται από το Ηράκλειο και ο πατέρας της Εμμανουήλ Βορεάδης από το Τζερμιάδο Λασιθίου. Ο παππούς της Γεώργιος Βορεάδης, νομικός, διετέλεσε τρεις φορές βουλευτής Λασιθίου και νομάρχης Χανίων (1925-1926). Ο αδελφός του Αντώνιος, διακεκριμένος φιλόλογος, δημοσιογράφος και εκπαιδευτικός, πρωτοστάτησε στην οργάνωση της Παιδείας επί Κρητικής Πολιτείας ως σύμβουλος (υπουργός) Παιδείας και Δικαιοσύνης.
Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και του Δυτικού Πολιτισμού στο κολλέγιο Deree. Στα 38 της χρόνια έχοντας ήδη τρία παιδιά, σπούδασε Γραφικές Τέχνες στη Σχολή Βακαλό, απ’ όπου αποφοίτησε το 1986 αριστούχος. Η Ελένη Βακαλό την σύστησε στον εκδοτικό οίκο “ΚΕΔΡΟΣ” όπου παρέμεινε υπεύθυνη για το καλλιτεχνικό τμήμα επί οκτώ χρόνια.
Σχεδίασε πολλά εξώφυλλα για τις εκδόσεις “ΚΕΔΡΟΣ”, “ΔΟΜΟΣ”, και “ΟΛΚΟΣ”. Παράλληλα με την εργασία της παρακολούθησε για τέσσερα χρόνια μαθήματα ζωγραφικής στο εργαστήρι του Θανάση Στεφόπουλου που στάθηκε γι’ αυτήν σημαντικός δάσκαλος.
Εχει στο ενεργητικό της 9 ατομικές εκθέσεις αλλά έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές και θεματικές εκθέσεις, ενώ έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές.
Η ανερχόμενη και δυναμικά αναπτυσσόμενη εταιρεία Phoenix Engineering ιδρύθηκε από τον απόφοιτό μας Ηλία Λέκα (2010) και απαριθμά πλέον 300 άτομα. Ξεκίνησε το 2020 με έδρα την Κολωνία της Γερμανίας και την Αθήνα. Δραστηριοποιείται στην Γερμανία, την Ελλάδα και την Ολλανδία, στους κλάδους των Τηλεπικοινωνιών, Ενέργειας και Πληροφορικής και στο πελατολόγιο της εντάσσονται οι μεγαλύτεροι πάροχοι στην Ευρώπη.
| Phoenix Engineering Hellas S.M.P.C.| Syngrou Av. 226, 17672, Kallithea |
Phoenix Engineering GmbH Matthias Brüggen Straße 80. 50827, Köln |
