Πέντε είναι τα συμπεράσματα από την προχθεσινή αναμέτρηση στη Γερμανία. Δημιουργούν ελπίδες, αλλά και προβληματίζουν. Ο σχηματισμός του μεγάλου συνασπισμού (GroKo) δεν θα είναι ανέφελος και η AfD θα καραδοκεί στη γωνία. Η χώρα παραμένει διχασμένη, γεωγραφικά, δημογραφικά και κοινωνικά. Ουδείς είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένος από την εμφάνιση του κόμματός του, αλλά η αυτοκριτική σπανίζει. Μοναδική εξαίρεση αποτελεί το κόμμα της Αριστεράς, Die Linke.
Οι δυσκολίες του GroKo
Ο σχηματισμός μιας κυβέρνησης Χριστιανοδημοκρατών (CDU) και Σοσιαλδημοκρατών (SPD) δεν θα είναι εύκολη υπόθεση, ειδικά μέσα στον χρονικό ορίζοντα που έθεσε ο νικητής των εκλογών, Φρίντριχ Μερτς, έως το Πάσχα. Στο SPD αναλαμβάνει μεν η δεξιά πτέρυγα των «ρεαλιστών» την ηγεσία (ο επικεφαλής Λαρς Κλινγκμπάιλ και o υπουργός Αμυνας Μπόρις Πιστόριους), αλλά η βάση είναι δυσαρεστημένη. Θεωρεί ότι η συμμετοχή στην εξουσία και οι συναπτοί συμβιβασμοί οδήγησαν το κόμμα στο χαμηλότερο ποσοστό στην ιστορία του. Δεν αποκλείεται μάλιστα το κόμμα να κληθεί να εγκρίνει την προγραμματική συμφωνία, κι εκεί όλα είναι ανοιχτά. Τα δύο κόμματα δεν συμφωνούν στο μεταναστευτικό, η αύξηση των αμυντικών δαπανών είναι κοινός τόπος για αμφότερα τα κόμματα, που διαφέρουν όμως στον τρόπο χρηματοδότησής τους. Στο τραπέζι βρίσκονται οι περικοπές δημοσίων δαπανών και η χαλάρωση του συνταγματικά κατοχυρωμένου φρένου χρέους που χρειάζεται πλειοψηφία δύο τρίτων στη Βουλή. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο νικητής των εκλογών εξετάζει το ενδεχόμενο να περάσει τη μεταρρύθμιση στην τρέχουσα Βουλή και όχι στη νέα που θα προκύψει από τις προχθεσινές εκλογές. Παράλληλα, ο Μερτς φέρεται ότι υποχρέωσε τον Σολτς να μη λαμβάνει αποφάσεις στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής ή άλλες υπουργικές αποφάσεις χωρίς να τον ενημερώνει προηγουμένως.