(*) το κείμενο δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο 1995 στο τεύχος 9 του περιοδικού του ΣΑΓΣΑ “Der Dörpfeldianer”, όταν ο 72χρονος τότε Γένιο Σαντορίνης το έστειλε από την Αμερική, όπου ζούσε, στον Σύλλογο.

Με μεγάλη χαρά απευθύνομαι μέσω των φιλόξενων αυτών σελίδων σαν τέως μαθητής και απόφοιτος της προπολεμικής Γερμανικής Σχολής των ετών 1929-40 στους απόφοιτους της νέας Γ.Σ.. Από την εποχή αυτή σχετικά λίγα είναι γνωστά σήμερα μετά πάροδον εξήντα σχεδόν ετών, ξένους και εμφύλιους πολέμους, Κατοχή, λόγω προχωρημένης ηλικίας όλων μας, διασποράς στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και θανάτου πολλών καθηγητών και μαθητών. Νοσταλγούμε τα περασμένα και ευτυχή χρόνια της παιδικής μας ηλικίας, που μας προετοίμασαν για την άγνωστη και υπεύθυνη ζωή που ήταν μπροστά μας.

Η προπολεμική Σχολή διέφερε πολύ σημαντικά από την σημερινή μεταπολεμική στο ότι ήταν ίδρυμα απολύτως ίδιο με τα εντόπια σχολεία της Γερμανίας, δηλ. ήταν σχολείο παρμένο μονοκόμματο μέσα από τη Γερμανία και βαλμένο χωρίς καμμία αλλαγή στην Αθήνα. Όλα τα μαθήματα, εκτός ολίγων, που γίνοταν στα ελληνικά, εδιδάσκοντο γερμανικά, ήτοι γερμανική γλώσσα, ιστορία, γεωγραφία, βιολογία, μαθηματικά, φυσική, χημεία, μουσική, γυμναστική, χειροτεχνία, σχέδιο. Υποχρεωτική γλώσσα ήταν τα γερμανικά. Υπήρχε μάλιστα ειδική βαθμολογία για την αποκλειστική χρήση της γερμανικής (Deutschsprechen) ακόμη και στα διαλείμματα! Ελληνικά εδιδάσκοντο μόνο τα αρχαία, νέα, ελληνική ιστορία, θρησκευτικά και στις δύο τελευταίες τάξεις ψυχολογία, ηθική και λογική.

Κατόπιν του γνωστού νόμου περί ξένων σχολών μεταξύ 1930/31 και 1933/34 αποκλείσθηκαν από τη Γερμανική Σχολή όλα τα παιδιά ελληνικής ιθαγένειας και ξαναμπήκαν ελάχιστα το σχολικό έτος 1933/34 και περισσότερα το 1934/35. Λόγω της γερμανοφώνου οικογενείας μου έγινε για μένα μια εξαίρεση και έτσι ήμουν επί τρία χρόνια ο μόνος Έλληνας μαθητής στην τάξη μου, ίσως δε και σ΄ολόκληρη τη Σχολή. Ομοίως ήμουν και ο μόνος μαθητής της τάξεώς μου που μαζί με την Ελβετίδα Verena Huber περάσαμε ανελλειπώς και χωρίς διακοπή όλες τις τάξεις από την πρώτη μέχρι το απολυτήριο (1929-40). Κατωτέρω δίνω λεπτομέρειες για κάθε τάξη που πέρασα.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΟΥ ΤΑΞΗΣ

Οι τάξεις με τις τότε χρησιμοποιούμενες για τα γερμανικά γυμνάσια λατινικές ονομασίες, ήσαν όπως ανφέρονται παρακάτω. Η τελευταία τάξη ονομάζοταν Prima για τους Γερμανούς τελειόφοιτους και «όγδοη» για τους Έλληνες.

Ώρες διδασκαλίας ήταν 8.00-8.45, 8.55-9.40, 9.50-10.30, 10.45-11.30, 11.45-12.30, και 12.40-13.20. Μετά την Sexta ή Quinta υπήρχαν και απογευματινά μαθήματα, στις ανώτερες τάξεις μέχρι 3 απογεύματα την εβδομάδα, ως εξής: 15.30-16.10, 16.20-17.00 και 17.10-17.50.

1.Klasse, 1929-30. Διευθυντής της Σχολής μέχρι το 1932-33 ο Herr Hell. Λόγω του μεγάλου αριθμού και των Ελλήνων μαθητών, η τάξη διαιρέθηκε σε τρία τμήματα: 1A, 1B και 1C. Οι Klassenlehrer ήταν αντιστοίχως η Frl. Josefine Eisenreich, o Herr Josef Hampf και η Frl. Hilsenbeck, η τελευταία και δική μου δασκάλα στην 1C. Συμμαθητές μου, μεταξύ πολλών άλλων, οι Δημ. ( ; ) Λάϊος, Μαρία Δελαγραμμάτικα, Ασπασία Χοϊδά, που σαν Ελληνόπουλα, έφυγαν στο τέλος του σχολικού έτους συνέπεια του νόμου περί ξένων σχολών. Όσοι συνέχισαν στη δεύτερη τάξη ήταν οι Παύλος Ιωαννίδης (Κύπριος), Verena Huber, Wolfgang von Kieseritzky, Oskar Heberlein, εγώ και άλλοι.

2.Klasse, 1930-31. Οι τρεις προηγούμενες τάξεις συνεπτύχθηκαν σε μία. Klassenlehrer ο ανωτέρω Hampf. Νέος μαθητής ο Pierre ( ; ) Petitmermet, υιός Ελβετού διπλωμάτου. Ελληνίδα καθηγήτρια η δις Κωνσταντινίδου με ανάγνωση την Οδύσσεια σε μορφή παιδικού διηγήματος. Θυμάμαι την απορία μου με τους …Λωτοφάγους, της Σκύλλα και τη Χάρυβδη!

3.Klasse, 1931-32. Klassenlehrer ξανά ο Hampf. Νέος καθηγητής και ο κος Δημάρατος με όμοιο ανάγνωσμα της Ιλιάδας. Νέοι συμμαθητές: Gustav Walther, Marga Ventenni, Miriam Preston και Emmanuel Pölt.

Sexta, 1932-1933. Ο καθηγητής Dr. Werner Preibisch αναλαμβάνει καθήκοντα αναπληρωτού διευθυντού στο δεύτερο εξάμηνο από τον Hell. Τον Γεννάρη του 1933 κυβέρνηση Χίτλερ στη Γερμανία, που έλαβε τον επόμενο χρόνο ριζικά μέτρα απομάκρυνσης μερικών άριστων Γερμανοεβραίων καθηγητών. Klassenlehrerin Fr. Dr. Schäfer. Στοιχεία γερμανικής μυθολογίας με τους σκοτεινούς, βαρβάρους νορδικούς θεούς που μ΄εφόβησαν. Στοιχεία αριθμητικής και γεωγραφίας με τον Josef Heichele. Ελληνική μυθολογία με τη δίδα Ειρήνη Φίλτσου. Νέοι συμμαθητές: Γιολάντα Τερέντσιο, Χαρίκλεια Μπαλτατζή, Willi Breischa, Maritsa Choisy, Rolf Reil, Peter Rietz, Hans Kaleja, Hans Schmeikal, Odette Gredinger, Sylvio Calamaro και Christian Queisser.

Quinta, 1933-34. Νέος διευθυντής μέχρι το 1944 ο νεοφερμένος από τη Γερμανία Prof. Dr. Alfred Romain, προέχων μέλος του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος και έμπιστος του νέου καθεστώτος, Klassenlehrerin η Frl. Dr. Erna Vohsen, γερμανικά με τον Dr. Ernst Lichtenstein. Νέα μαθήματα: Γαλλικά με τον Dr. Werner Preibisch, αριθμητική (κλάσματα) με την Vohsen, βυζαντινή ιστορία με την δίδα Φίλτσου και γεωγραφία της Γερμανίας. Νέοι μαθητές: Γιάννης Τρύφων, Λευτέρης Κοτζαμάνης, Karl Wilhelm Romain, Bruno Hotze. Απολύθηκαν οι Vohsen, Preibisch και Lichtenstein στο τέλος του έτους.

Quarta, 34 – 35. Klassenlehrer και γερμανικά με τον Hans Wende. Μαθηματικά (δεκαδικά κλάσματα) με την Frl. Ursula Groos, Γαλλικά με τον Dr. Hermann Kaspar. Αρχαία και νέα ελληνικά με τον κ. Δημάρατο. Νέοι συμμαθητές: Ευάγγελος Κοφινιώτης, Γιάννης Κακαβάς, Ελένη Δεσποτάκη, Ασπασία Χοϊδά, Λέλα Σακελλαρίου, Ελένη Γεωργοπούλου, Χριστίνα Μαλανδρίνου και Fritz Baronigian. Το ζεύγος Wende απέκτησε τον Μάρτη 1935 γιο ονόματι Peter προς μεγάλη χαρά των συμμαθητριών μας.

Untertertia, 1935-36. Klassenlehrer και γερμανικά ξανά ο Wende. Μαθηματικά με τον Paul Lauth. Νέοι συμμαθητές: Θέμος Πάνος, Φιλοκτήτης Κυριαζόπουλος, Ralph Beyer και Elisabeth Hoffmann.

Obertertia, 1936-37. Klassenlehrer και γερμανικά ξανά ο Wende. Νέα μαθήματα: Φυσική (θερμότητα) και μαθηματικά (εξισώσεις με δύο αγνώστους, γραφικές παραστάσεις με δύο άξονες) με τον Lauth. Λατινικά (Regina rosas amat!) με τον Wende. Στα γερμανικά το δράμα Wallenstein του Schiller και διηγήματα του Eichendorff. Αρχαία ελληνικά (Ηρόδοτο και Κύρου Ανάβαση) με την αγαπητή δίδα Ρίτσα και τότε Αναστασιάδου. Νέοι συμμαθητές: Αλεξάνδρα Σκέφερη, Ειρήνη Λύτρα, Ρίτα Ζέρβα, Σοφία Αρσλάνογλου (από τη Γ.Σ. Θεσσαλονίκης), Έφη Κομηνού και Hans Kögler.

Untersekunda, 1937-38. Νέος υποδιευθυντής της Σχολής ο Dr. Hermann Kaspar. Klassenlehrer, γερμανικά, ιστορία και λατινικά ο Dr. Georg von Reutern με διηγήματα του συμπαθούς Storm, ποιήματα του φιλέλληνα Wilhelm Müller και απολογία του Σωκράτους σε γερμανική μετάφραση. Αρχαία με τον κο Αγγελόπουλο, θρησκευτικά με τον κο Φαρδούλη, μαθηματικά (δυνάμεις και δευτεροβάθμιες εξισώσεις, Πυθαγόρειο θεώρημα) με τον Lauth. Χημεία και οπτική με την Frl. Maria Moseke. Γερμανική ιστορία: Γαλλική επανάσταση, Μ. Ναπολέων και Γερμανία μέχρι το 1870 με τον Reutern. Νέοι μαθητές: Irmgard (Ira) Acker, Walter Jesuiter και Ferdinand Wahl. Το καλοκαίρι του 1938 ο von Reutern αρραβωνιάσθηκε στη Γερμανία με την Gisela von Mecklenburg.

Obersekunda, 1938-39. Klassenlehrer και γερμανικά ο Werner Lau με μεσαιωνικά γερμανικά έπη. Λατινικά (συντακτικό, Γερούνδιο και Οβίδιο) με τον Reutern. Μαθηματικά (τριγωνομετρία και δεκαδικοί λογάριθμοι) με την Moseke. Ψυχολογία με τον Δημαράτο. Γερμανική ιστορία (Γερμανία από 1870-1914) με τον Reutern. Νέος συμμαθητής: ο Αντώνης Αντωνιάδης.

Όγδοη τάξη, 1939-40. (Τμήμα για ελληνικό απολυτήριο). Έλληνας υποδιευθυντής ο δρ. Μπόνης. Klassenlehrer, γερμανικά (Faust I και ΙΙ και Macbeth σε γερμανική μετάφραση) και γερμανική ιστορία (η Δυτική Ευρώπη των Φράγκων στη Πελοπόννησο) με τον Reutern. Μαθηματικά (τριγωνομετρία) με τον Νασσόπουλο, φυσική (οπτική, ηλεκτρισμός), χημεία και κοσμογραφία με τον Μητρόπουλο, Λατινικά (Αινειάδα του Βιργιλίου και Οβίδιο) με τον Ζήση Σούρλα. Ηθική με τον κ. Μπόνη, αριστοτέλεια λογική, αρχαία, νέα και ελλ. Ιστορία (19ος αιώνας μέχρι Βαλκανικών Πολέμων) με τον Δημαράτο. Νέοι συμμαθητές: Βάννα Σβορώνου, Σοφία Αναστασιάδου, Μαριέττα Ράδοβιτς, Λίνα Αιλιανού, Αλέκος Ζάννος, Λίλιαν Ζάννου, Κώστας Νεύρος, Χάρης Γεωργιάδης, Γιάννης Κροκόδειλος, Άλκης Πιερράκος (Γ.Σ. Θεσσαλονίκης), Ευγενία Λύτρα, Πάνος Ρώτας, Καίτη Προδρομίδου.

Γραμματέας του διευθυντού και ταμίας ήταν στα έτη 1934 – 38/39 η και μετέπειτα γνωστή και αγαπητή Maria Dilernia που την διαδέχτηκε μέχρι τα χρόνια τη κατοχής ο Herr Jedermann.

Δεν πρέπει να ξεχασθεί εδώ και ο καμμιά φορά αξύριστος κυρ Τάσος που εμάζευε γύρω του στα διαλείμματα πολλά παιδιά που είχαν μεν χορτάσει πνευματικά, αλλά είχαν άδειο το στομάχι. Στο φορητό του τραπεζάκι πουλούσε κουλούρια, τυρί κασέρι και απλά γλυκά του φούρνου με σταφίδες. Στους απένταρους έδινε και «με πίστωση» μέχρι την επόμενη!

ΟΙ ΜΑΘΗΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ

Τα περισσότερα παιδιά προήρχοντο από συντηρητικές ξένες και παραδοσιακές ελληνικές οικογένειες που ενθάρρυναν τη μόρφωση και την απόκτηση χαρακτήρα των παιδιών τους. Η τάξη και η πειθαρχία στο σχολείο ήταν παραδειγματικές, Τούτο συμφωνούσε με τις απόψεις και τα αιτήματα της κοινωνίας και των δικτατορικών τότε καθεστώτων στη Γερμανία και εδώ. Στη δική μου περίπτωση ήταν στοιχείο θετικό, ώστε μετά τα πειθαρχημένα παιδικά μου χρόνια, αλλά συνάμα με ανοιχτά τα μάτια, βρέθηκα άριστα προετοιμασμένος για ζωή μέσα σε πολλές ξένες χώρες.

Καθώς φαίνεται από το σχολικό ωρολόγιο και τον μεγάλο αριθμό των Γερμανών εκπαιδευτικών της παλαιάς Σχολής, τούτη ήταν κατά 80 τουλάχιστον τοις εκατόν γερμανική και όχι ελληνική Σχολή. Τους Γερμανούς συμμαθητάς τους παρασκεύαζε άριστα για επιτυχή ζωή στη Γερμανία. Πολλούς από μας τους Έλληνες όμως μας έβγαλε καλομορφωμένους μεν, αλλά κατά το ήμισυ Γερμανούς. Ελληνικό φρόνημα απέκτησα στις 28 Οκτωβρίου 1940 και στην Κατοχή.

Το σχολικό πρόγραμμα στις φυσικομαθηματικές επιστήμες υστερούσε σημαντικά εν συγκρίσει με τα γαλλικά και ελληνικά γυμνάσια, όπου μελετούσαν τις θαυμάσιες θεωρίες της Ευκλείδιου γεωμετρίας, της άλγεβρας κ.λ.π., ενώ τα γερμανικά γυμνάσια περιορίζοντο σε πρακτικές μόνο εφαρμογές σαν εύρεση εμβαδών ή υπολογισμό τόκων. Έτσι συνάντησα τεράστιες δυσκολίες προετοιμαζόμενος για εισαγωγικές του Πολυτεχνείου.

Άσχετα με την αρπακτική και ιμπεριαλιστική γερμανική πολιτική της προπολεμικής εποχής, ακόμα και στον εκπαιδευτικό τομέα σε σχολεία βρισκόμενα έξω από τη Γερμανία, όλοι ανεξαιρέτως οι καθηγηταί μας, Έλληνες και Γερμανοί, ήσαν διαλεγμένοι και εξαιρετικής παιδαγωγικής ικανότητος και με ανώτατο ηθικό χαρακτήρα. Το ωρολόγιο των μαθημάτων δείχνει ότι η εκπαίδευση ήταν πολύ πλατειά και βαθειά, και στην τελευταία τάξη έφθανε συχνά πανεπιστημιακό επίπεδο. Πολλοί από τους καθηγητάς μας ήσαν ήδη διακεκριμένοι ή διακρίθηκαν μετέπειτα. Μεταπολεμικά ο Dr. Lichtenstein έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και κοσμήτωρ στο Münster. Ο Dr. Preibisch έγινε λέκτωρ σε Πανεπιστήμιο της Ιαπωνίας. Αυτός και ο Dr. Kaspar συνέγραψαν διατριβές που περιλαμβάνονται μόνιμα στη βιβλιοθήκη του αμερικανικού Κογκρέσσου, της μεγαλύτερης του κόσμου. Ο von Reutern δημοσίευσε μια χαριτωμένη συλλογή περιγραφών ελληνικών τοπίων από αρχαίους ιστορικούς υπό μορφή σύγχρονου ξεναγού με τα αρχαία κείμενα και γερμανική μετάφραση. Ο Rottke έγινε διευθυντής της Γ.Σ. Θεσσαλονίκης. Η δις Φίλτσου ίδρυσε δικό της εκπαιδευτήριο. Ο Δρ. Μπόνης έγινε καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και ο Σούρλας γυμνασιάρχης. Ο Lau υπηρέτησε στο γερμανικό στρατό και διακρίθηκε με ανώτατο παράσημο ανδρείας, του ιππότου του Σιδηρού Σταυρού. Σε όλους τους καθηγητές μας χρωστάμε πολλές ευχαριστίες για τις προσπάθειές τους να μας κάνουν χρήσιμους και ανεξάρτητους ανθρώπους.

Τραγική τύχη είχαν τα θύματα του εθνικοσοσιαλισμού. Ο καθηγητής Brink, μετά την επιστροφή του απ΄την Ελλάδα, αυτοκτόνησε στη Γερμανία. Για πολιτικούς λόγους. Μεταξύ των καθηγητών μας εξέχουσα θέση είχαν και οι εξής Γερμανοεβραίοι που απολύθηκαν το 1934: H Dr. Vohsen αναγκάσθηκε ν΄αρχίσει καινούργια ζωή στην Αγγλία. Ο Dr. Preibisch, άνθρωπος πραγματικά ευρωπαϊκής μορφώσεως και καρδιοπαθής, υπεβλήθη σε σωστή οδύσσεια, ώσπου να βρει θέση σε Πανεπιστήμιο στην Ιαπωνία όπου και απέθανε μεταπολεμικά. O Dr. Lichtenstein ταλαιπωρήθηκε παραδίδοντας ιδιαίτερα μαθήματα στην Καβάλα και την Αθήνα. Όλοι αυτοί ζούσαν επί χρόνια απομονωμένοι σαν ανεπιθύμητοι και ύποπτοι πρόσφυγες στη στενή και καχύποπτη τότε Ευρώπη με μια βαλίτσα, χρήματα από τη μία μέρα στην άλλη και άγνωστο το αύριο.

Πρόωρα σκοτώθηκαν στον πόλεμο οι καθηγητές von Reutern, Nordmann και Lauth και οι συμμαθητές, συχνά μόλις εικοσαετείς, Josef Just, Hans Kögler, Christian Queisser και Rolf Reif. Στα Δεκεμβριανά βρήκε φρικτό θάνατο η Ευγενία Λύτρα και το 1948, μόλις διπλωματούχος μηχανικός, απέθανε ο Ευάγγελος Κοφινιώτης. Αυτά όσα μας είναι γνωστά μέχρι το 1950. Σ΄όλους θ΄άξιζε να ζήσουν περισσότερο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ο Ευγένιος (Genio) Σαντορίνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1923. Από το 1929-40 μαθητής της Γερμανικής Σχολής. 1942-48 σπουδαστής του Ε.Μ. Πολυτεχνείο. 1948 δίπλωμα αρχιτέκτονος. 1948-50 θητεία στο Π. Ναυτικό. 1951-54 αρχιτέκτων στην Κ.Τ.Α.Μ. της Ν. Υόρκης στο γραφείο Αθηνών. 1954 στον Καναδά, 1955 μέχρι σήμερα στις ΗΠΑ σε προάστειο της Ουάσιγκτον. Εργάσθηκε σε πολλές πόλεις των ΗΠΑ και σε πολλές χώρες της Ασίας, Αφρικής και Ευρώπης. Τώρα πια συνταξιούχος ζει με τη σύζυγό του και τις τρεις κόρες στη Bethesda. Θα χαρεί πολύ να λάβει ειδήσεις και να κάνει επαφή με φίλους και παλαιούς συμμαθητές…

Unsere Website sowie „montags“  können nun auch auf Deutsch angezeigt werden, indem Sie einfach die Sprache auswählen.

Für die Übersetzung wird Google Translate verwendet und daher sind einige der deutschen Texte vielleicht nicht ganz korrekt, aber zugegebenermaßen ist das Ergebnis beeindruckend und vor allem direkt.  Übersetzt  werden im Wesentlichen alle 8000 Artikel und etwa 500 Ausgaben.

Um „montags“ auf Deutsch zu lesen, wählen Sie bitte eine Ausgabe unter www.ex-dsathen.gr/archive-montags/

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

09.30 -10.00 Χαιρετισμοί

Πρόεδρος Μουσείου Φιλελληνισμού, Κωνσταντίνος Βελέντζας

Πρόεδρος Ιδρύματος Π. Μ. Ε., Επιτ. Καθηγητής Δρ Σπυρίδων Καμαλάκης

Αντιπρύτανης Ιονίου Πανεπιστημίου, Καθηγητής Δρ Ηλίας Γιαρένης

Πρόεδρος Εκπαιδευτικού Οργανισμού Γιαννοπούλου, Κωνσταντίνος Γιαννόπουλος

10.00-12.00 Α΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ (Προεδρεύει ο Αντιναύαρχος Δρ Στυλιανός Πολίτης)

Χαρίκλεια Γ. Δημακοπούλου, Το φαινόμενο του Φιλελληνισμού και οι εκφάνσεις του.

Ευστάθιος Πουλιάσης, Το φιλελληνικό κίνημα στα πρώτα ιστοριογραφικά έργα για την Ελληνική Επανάσταση.

Γεράσιμος Παγκράτης, Φιλέλληνες και Μισέλληνες στους προεπαναστατικούς χρόνους: το έργο του Λουδοβίκου Σωτήρη.

Δέσποινα Μιχάλαγα, Οι άλλοι Φιλέλληνες. Οθωμανοί στην Ελληνική Επανάσταση.

Θανάσης Χρήστου, «Ο Γερμανικός Φιλελληνισμός, οι απαρχές και οι πρωταγωνιστές του».

Διονύσιος Μουζάκης, Οι Γερμανοί Φιλέλληνες κατά τα πρώτα έτη της Επανάστασης του 1821.

Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη, Ήταν οι Βαυαροί Φιλέλληνες;

Στέφανος Γερουλάνος, Ο Φιλέλλην Ιωάννης – Αλέξανδρος Στρέιτ.

Παναγιώτης Κιμουρτζής – Αννα Μανδηλαρά, Ο Φιλελληνισμός των βασιλέων ΄Οθωνα και Αμαλίας.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

12.00-12.15 Ξενάγηση στο Μουσείο Φιλελληνισμού

ΚΑΦΕΣ-ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΑ

12.15-14.15 Β΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ (Προεδρεύει η Δρ Ελένη Ράπτη)

Αθανάσιος Τρικούπης-Δημοσθένης Φιστουρής, Μουσικός Φιλελληνισμός κατά τον 19ο αιώνα: Πολιτικές και πολιτιστικές διαστάσεις.

Παύλος Βεντούρας, Φιλελληνισμός και Μουσική.

Κωνσταντίνος Καρδάμης, Σεβεριάνο Φογκάτσι.

Στέφανος Μίλεσης, Ο Φιλανδός Φιλέλληνας Αύγουστος Μαξιμιλιανός Μύρμπεργκ.

Πηνελόπη Αβούρη, «Είμαστε όλοι ΄Ελληνες»: ο Φιλέλληνας Πέρσι Σέλλεϋ και η αφιερωμένη στον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο τραγωδία «Ελλάς».

Μαριέττα Μινώτου, Louis Dupré, Γάλλος, ζωγράφος, Φιλέλληνας και αρχαιολάτρης.

Στέλιος Μουζάκης, Ευρωπαϊκός Φιλελληνισμός και Τέχνη. Διακοσμητικά αντικείμενα του 19ου αι.

Πάνος Στάμου, Ο Λάμπρος Κατσώνης εμπνέει τον Βύρωνα.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

ΑΠΟΓΕΥΜΑ

17.00-19.00 Γ΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ (Προεδρεύει η Δρ Πιερρίνα Κοριατοπούλου-Αγγέλη).

Σπυρίδων Φλογαΐτης-Χριστίνα Παπακώστα, «Ιταλικός φιλελληνισμός και Ιωάννης Καποδίστριας».

Στέλιος Αλειφαντής, Η Φιλόμουσος Εταιρεία ως «όχημα» ευρωπαϊκής συνεννόησης και Ελληνικής χειραφέτησης: Ο Ι. Καποδίστριας και το Ελληνικό Ζήτημα (1813-1820).

Ανδρέας Κούκος, «Η αλληλογραφία Καποδίστρια-Εϋνάρδου (1826-1831) ως πηγή προσέγγισης της Ελληνικής Επανάστασης και της ίδρυσης του Ελληνικού Κράτους».

Παναγιώτης Αμπελάς, Ειδήσεις για τον Φιλελληνισμό των «ιδρυτών πατέρων» των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Εμμανουήλ Δρακάκης, Ο Αμερικάνος Φιλέλληνας και γιατρός Σάμιουλ Χάου (Samuel Howe) και οι Επαναστάτες της Γραμβούσας (1825-1829).

Παναγιώτης Πασπαλιάρης, Μυστικοί Φιλέλληνες: Η περίπτωση του λόρδου Άμπερντιν.

Χαράλαμπος Βλαχόπουλος, Πατριωτισμός, Τεκτονισμός, Φιλελληνισμός: Σχέσεις και συνάφειες στη Ζάκυνθο της Επανάστασης.

Νικόλαος Κ. Κουρκουμέλης, Κείμενα του Αμερικανικού Φιλελληνισμού από τις συλλογές της Αναγνωστικής Εταιρίας Κερκύρας.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

19.00-19.15 ΚΑΦΕΣ-ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΑ

19.15- 20.30 Δ΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ (Προεδρεύει η Δρ Σπυριδούλα Αράθυμου).

Σπυρίδων Γαούτσης, Ο Φιλελληνισμός των Αυτοκρατορικών Γάλλων.

Στέφανος Καβαλλιεράκης, Ο «εκπαιδευτικός Φιλελληνισμός». Ξένα σχολεία και συγκρότηση κράτους.

Αικατερίνη Μπρέγιαννη, Μνήμη και ανάμνηση της Επανάστασης: Ο φιλελληνισμός ως σημείο διπλωματικής ισορροπίας και η ίδρυση του Τάγματος του Σωτήρος κατά την καποδιστριακή περίοδο.

Γιώργος Γεωργής, Εστεμμένοι φιλέλληνες.

Γεώργιος Ματσόπουλος, Η Αδελφότητα των Φιλοδικαίων.

Μίρκα Παλιούρα-Κατερίνα Κοντοπανάγου, Από τον αρχαιογνωστικό συλλεκτισμό στον φιλελληνισμό: Η περίπτωση του λόρδου Guilford.

Σπυρίδων Πλουμίδης, Ο Αγγλοελληνικός Σύνδεσμος (1913 – 1920): Ένα φιλελληνικό σωματείο του Λονδίνου.

Εμμανουήλ Βαρβούνης, Ευρωπαϊκός Φιλελληνισμός και έδρες Νεοελληνικών Σπουδών: Μια αμφίδρομη δυναμική σχέση.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

21.00 ΣΥΝΟΨΗ ΗΜΕΡΙΔΑΣ Γεώργιος Ματσόπουλος.

Ο Σπύρος Αρταβάνης-Τσάκωνας, απόφοιτος του 1964, είναι απόγονος του Δανού γιατρού Alfred Johan Sophus Rahbek (1860-1929), ο οποίος απέκτησε τέσσερα παιδιά, από τα οποία τα δύο γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι φοίτησαν στην Αραχώβης.

Νυμφεύθηκε την Σεβαστή Πλούμου (1864-1946), με την οποία απέκτησε τρία παιδιά: τον Christian Rahbek το 1887, την Dagmar Sophie Rahbek το 1890, η οποία αναφέρεται με το όνομα Duca και την Sophie Rahbek το 1897, η οποία αναφέρεται με το όνομα Fulla, από το Σοφούλα. Οι δύο κοπέλες φαίνονται σε μικρή ηλικία και στην φωτογραφία του 1905 που έστειλε ο Σπύρος Αρταβάνης-Τσάκωνας.

Όπως προκύπτει, ο Alfred Johan Sophus Rahbek απέκτησε άλλο ένα παιδί: την Karen Margrethe Rahbek το 1906 με την δεύτερη σύζυγό του Luise Phillipsen.

Η Sophie Rahbek (Fulla) παντρεύτηκε τον Αριστοτέλη Τσάκωνα, γιό του Επιμενίδη Τσάκωνα και της Αικατερίνης Βεΐκου, ο οποίος ήταν Μεταλλειολόγος Μηχανικός.

  Ο Ιωάννης Ν. Παντελάκης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 31/1/1920. Φοίτησε στο νηπιαγωγείο της Γερμανικής Σχολής όμως  δεν συνέχισε στο Δημοτικό  λόγω του νόμου του Μεταξά που απαγόρευε στα Ελληνόπουλα  να φοιτήσουν στα ξένα Δημοτικά σχολεία πάρα μόνο στα Γυμνάσια. Έτσι πήρε τα μαθήματα του δημοτικού στο σπίτι και συνέχισε το Γυμνάσιο στη Γερμανική Σχολή απ΄όπου και αποφοίτησε. Στα Μαθητολόγια εμφανίζεται το έτος 1926-27 στην Α’ Δημοτικού και επανέρχεται στο Γυμνάσιο, όπου και παραμένει έως την αποφοίτησή του το έτος 1936-37 στην ΣΤ’ Γυμνασίου.

Συνέχισε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στη Σχολή Χημείας. Όμως η απόφαση των Γερμανών κατακτητών να επιστρατεύσουν όλους τους νέους για αναγκαστική εργασία  στη Γερμανία, ώθησε τους γονείς του να  τον φυγαδεύσουν στην Φειγαλία Πελοποννήσου, για να εργαστεί στα ορυχεία του συγγενούς τους Κωνσταντίνου Νέγρη. Αυτό ήταν η αιτία να εγκαταλείψει τις σπουδές του και όταν επέστρεψε στην Αθήνα  εργάστηκε ως Αντικρυστής  στο χρηματιστηριακό γραφείο του πατέρα του Χρηματιστή Νικολάου Παντελάκη.

Ο Ιωάννης Παντελάκης έγινε Χρηματιστής διαδεχόμενος τον πατέρα το έτος 1954. Ανέπτυξε το Χρηματιστηριακό γραφείο έτσι ώστε το έτος 1991 δημιούργησε με την Αγγλική Τράπεζα Midland Bank PLC την Χρηματιστηριακή Εταιρία Midland Pantelakis Χρηματιστηριακή ΑΕ στη συνέχεια HSBC Pantelakis Χρηματιστηριακή ΑΕ , της οποίας υπήρξε Προέδρος ΔΣ μέχρι το θάνατό του .

Υπήρξε επί σειρά ετών Αντιπρόεδρος του Χρηματιστηρίου Αθηνών.

Παντρεύτηκε το 1954 την Αλεξάνδρα Ρωσσώνη, επίσης μέλος οικογένειας Χρηματιστών και απέκτησαν μαζί δυο παιδιά τον Νίκο Παντελάκη (Χρηματιστή) και Ανδρέα Παντελάκη (Δικηγόρο).

Απεβίωσε στην Αθήνα 13 /1/2003

(πηγή: Ανδρέας Παντελάκης, υιός του Ιωάννη Παντελάκη )

στα χρόνια του σχολείου

Η Ελφρίδη  (1916) και ο Κωνσταντίνος (1920) Μάισνερ παιδιά του τυπογράφου Ερρίκου Μάισνερ εμφανίζονται στα μαθητολόγια της Αραχώβης:

η μεν Elfride Meissner, γεννημένη το 1916, από το έτος 1926-27 στην Α’ τάξη του Ελληνικού Σχολείου έως το 1938 στην Β’ Γυμνασίου,

ο δε Konstantinos Meissner, γεννημένος το 1920, από το έτος 1926-27 στο Νηπιαγωγείο έως το έτος 1938 στην Β’ Γυμνασίου.

στην φωτογραφία ο Ερρίκος Μαίσνερ  

Η Hilde Meissner, που διακρίνεται στη φωτογραφία που έστειλε ο Σπύρος Αρταβάνης Τσάκωνας, αναφέρεται ως κόρη εκδότη, προφανώς του Κάρολου Μάισνερ (1864-1948), ο οποίος το 1905, έτος που έγινε η λήψη, ήταν περίπου 40 ετών, η δε Χίλντε, πρέπει να είναι 5χρονη.

Μία φωτογραφία του 1905 από τον Σπύρο Αρταβάνη-Τσάκωνα

Η Γερμανική Σχολή ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα από το Κολωνάκι. Στην αρχή από την οδό Σκουφά 35 και λίγο μετά τον Ιανουάριο 1897 στην οδό Ομήρου, εκεί που ήταν ο Ελληνογερμανικός Σύλλογος “Φιλαδέλφεια” και σήμερα βρίσκεται το Ινστιτούτο Γκαίτε. Δυστυχώς οι φωτογραφίες του κτιρίου του Philadelphia, που έχουμε στην διάθεσή μας είναι υπό γωνίαν και από μακριά. Το κτίριο γκρεμίστηκε το 1952 για να δώσει τη θέση του στο σημερινό κτίριο του Γκαίτε.

Στο τεύχος του “montags” της 4ης Απριλίου 2016 κάναμε αναφορά ένα δημοσίευμα από το τεύχος του Journal of Olympic History, που μας έστειλε ο Volker Kluge, στο οποίο υπάρχει μία φωτογραφία βγαλμένη “στη Γερμανική Σχολή”. Ποιά Γερμανική Σχολή; της Ομήρου, δηλαδή του “Συλλόγου Φιλαδέλφεια”;

Στην προσπάθειά μας να εντοπίσουμε μία φωτογραφία της εποχής του τέλους του 19ου αιώνα, ήρθε η απρόσμενη βοήθεια της Ειρήνης Λούβρου, ιδιοκτήτριας των εκδόσεων “Ολκός”, η οποία θυμήθηκε ότι το 2007 είχε εκδώσει το βιβλίο του Hubert Pernot: “Εξερευνώντας την Ελλάδα – Φωτογραφίες 1898-1913”, όπου φιλοξενείται μία φωτογραφία από την οδό Ομήρου των τελών του 19ου αιώνα.

Στις δύο φωτογραφίες, τραβηγμένες από την οδό Πανεπιστημίου κοιτώντας την Ομήρου προς τον Λυκαβηττό, φαίνεται αριστερά η Καθολική Εκκλησία του Αγίου Διονυσίου με τις καμάρες και δεξιά πιό πίσω (τρίτο) το Ινστιτούτου Γκαίτε στη σημερινή (κάτω) φωτογραφία αλλά και στην επάνω, ξεχωρίζοντας ελαφρά επειδή είναι λευκό, όπου βέβαια μιλάμε για τον Σύλλογο Φιλαδέλφεια. Ακριβώς απέναντί τους (αριστερά στη φωτογραφία) υπάρχει ένα νεοκλασσικό κτίριο με τρία παράθυρα απείραχτο από το χρόνο, το οποίο ανήκει στην Καθολική Εκκλησία.

Στη σημερινή φαίνεται δεξιά το κτίριο της Αρχαιολογικής Εταιρείας. Στην παλαιά έχουμε το παιλαιό κτίριο της Αρχαιολογικής Εταιρείας, που κατεδαφίστηκε και αντικαταστάθηκε από το νεότερο, και λίγο πιό πίσω μία άλλη που έδωσε τη θέση της στο πολυώροφο γκαράζ της Ομήρου.

Ευχαριστώντας ιδιαίτερα την Ειρήνη Λούβρου για την βοήθεια και την άδεια της δημοσίευσης, δίνουμε τα link τόσο του βιβλίου όσο και των εκδόσεων Ολκός

“Εξερευνώντας την Ελλάδα” – Hubert Pernot

Εκδόσεις Ολκός

Στη συνέχεια όλων των προσπαθειών για υλικό βρέθηκε άλλη μία αεροφωτογραφία, σπάνια και αυτή από το 1931, σαν από google maps, όπου διακρίνεται η η Καθολική Εκκλησία του Αγίου Διονυσίου και απέναντί της ξεκαθαρίζεται απόλυτα η εικόνα. Στην γωνία δεξιά το παλαιό κτίριο της Αρχαιολογικής Εταιρείας, αμέσως μετά το κενό (κήπος?), ακολουθεί το κτίριο που έγινε γκαράζ και μετά αυτό του “Φιλαδέλφεια”, που είναι πιό χαμηλό.

Επίσης, μία ενδιαφέρουσα αναφορά γιά τον Καθολικό Ναό που κτίστηκε μεταξύ 1853 και 1891 ευρίσκεται στο site του έργου «ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ» στην ενότητα “Αρχείο Νεοτέρων Μνημείων”

(https://archaeologia.eie.gr/archaeologia/gr/arxeio.aspx)

https://archaeologia.eie.gr/archaeologia/gr/arxeio_more.aspx?id=181

Ο Αλέξανδρος Κουδουνάς έδωσε μία συνέντευξη στο newmoney.gr.

Σε επέκταση του αποτυπώματος της στην ελληνική αγορά προχωρά η International Workspace Group (IWG), ο μεγαλύτερος πάροχος ευέλικτων χώρων εργασίας στον κόσμο (coworking spaces), με τα σήματα Regus, Spaces, HQ και Signature. Όπως έλεγε χθες (10/12) σε ενημερωτική εκδήλωση ο Γενικός Διευθυντής της IWG για την Ελλάδα και την Κύπρο κ. Αλέξανδρος Κουδουνάς, το 2025 αναμένεται να προστεθούν τρεις νέες δομές στην Αττική, ανεβάζοντας έτσι το συνολικό αριθμό σε 16. Παράλληλα έχει ξεκινήσει η διερεύνηση ευκαιριών και σε μεγάλες πόλεις της επαρχίας καθώς στρατηγική απόφαση του Ομίλου IWG είναι αφενός η ενίσχυση της παρουσίας στη Θεσσαλονίκη, όπου σήμερα λειτουργεί μία δομή, αλλά και η επέκταση και σε μεγάλες πόλεις της επαρχίας, όπως η Πάτρα, τα Ιωάννινα, το Ηράκλειο και ο Βόλος.

Προς το παρόν οι τρεις νέες δομές ή κέντρα, όπως τα χαρακτηρίζει η εταιρεία, προετοιμάζονται στην Αττική. Η πρώτη δομή, που θα είναι και η μεγαλύτερη απ’ όλες όσες διαχειρίζεται σήμερα στη χώρα μας η IWG (άνω των 3.000 τμ) και θα βρίσκεται στην Καλλιθέα, επί της Θησέως υπό το brand Spaces. Η δεύτερη δομή κατασκευάζεται εντός του εμπορικού κέντρου River West Open υπό το μπραντ Regus και η τρίτη επί της Λ. Βουλιαγμένης στην Αργυρούπολη επίσης με το μπραντ Spaces. (περισσότερα…)

Αποφοίτησε από την Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1976 και από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Tübingen Γερμανίας το 1983.

Ειδικεύθηκε στην Ορθοπαιδική Χειρουργική / Τραυματιολογία στα Πανεπιστήμια Γιοχάννεσμπουργκ (Wits) και Λονδίνου (1984 – 1990).

Στη συνέχεια ειδικεύθηκε στην Ορθοπαιδική Αθλητιατρική στη Νέα Υόρκη (SUNY / Cornell Universities). Το 1994 απέκτησε την κλινική ειδικότητα Χειρουργικής Αθλητικών Κακώσεων από την Arthroscopy Association of North America. Από το 1995 ζει μόνιμα στην Ελλάδα όπου εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα ως ελεύθερος συνεργάτης του ΔΘΚΑ “ΥΓΕΙΑ” και του ΙΑΣΩ General.

Χρημάτισε επί σειρά ετών επικεφαλής Ιατρικών Υπηρεσιών της Ελληνικής Γυμναστικής Ομοσπονδίας (1996-2000).

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας (2004) ήταν Ιατρικός Διευθυντής Εγκατάστασης (MVM).

Στον ποδοσφαιρικό χώρο έγινε γνωστός σαν Επικεφαλης Ιατρικών Υπηρεσιών των ΠΑΕ Καλαμάτα, Πανιωνίου, Αστέρα Τρίπολης, ΑΕΚ και, πιο πρόσφατα (2017), της ΠΑΕ Παναθηναικός.

Ο Τάσος Γιαννίτσης, απόφοιτος του 1962, ομότιμος καθηγητής πανεπιστημίου και πρώην υπουργός, σχολιάζει με άρθρο του στην εφημερίδα “Η Καθημερινή” την  απονομή των Νόμπελ Οικονομικών:

Η απονομή του βραβείου Νομπέλ Οικονομικών στους Daron Acemoglu, James A. Robinson και Simon Johnson αποτέλεσε αναγνώριση της εξαιρετικά σημαντικής προσφοράς τους σε μια αλυσίδα κρίσιμων ερωτημάτων που για δεκαετίες απασχόλησαν την Πολιτική Οικονομία και τα Οικονομικά της Ανάπτυξης. Το έργο καθενός τους είναι, προφανώς, εκτεταμένο. Θα αναφέρω τρεις συμβολές τους που αποτελούν σταθμό:

α) Οι αποικιακές καταβολές της συγκριτικής ανάπτυξης. Μια εμπειρική διερεύνηση (Acemoglu, Simon, Johnson, 2001),

β) Γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη. Οι καταβολές της δύναμης, της ευημερίας και της φτώχειας (Acemoglu, Robinson, 2012), και

γ) Δύναμη και Πρόοδος (Acemoglu, Johnson, 2023). (περισσότερα…)

Η Έμη Βαϊκούση υπογράφει τη μετάφραση του βιβλίου της Angela Merkel “Ελευθερία. Αναμνήσεις 1954 – 2021“ το οποίο αποτελεί αδιαμφισβήτητα παγκόσμιο γεγονός. Η έκδοσή του έγινε ταυτόχρονα με τη γερμανική σε περισσότερες από 30 χώρες. Η πρώτη γυναίκα καγκελάριος της Γερμανίας, με τη δεύτερη μακροβιότερη θητεία στην ιστορία της χώρας, διηγείται τα γεγονότα όπως τα έζησε.

Η Angela Merkel είχε την ευθύνη της διακυβέρνησης της Γερμανίας επί δεκαέξι χρόνια, στη διάρκεια των οποίων σφράγισε τη γερμανική, την ευρωπαϊκή και τη διεθνή πολιτική σκηνή με τη δράση αλλά και με τη στάση της εν γένει. Στα απομνημονεύματά της κάνει μια αναδρομή στη ζωή της σε δύο γερμανικά κράτη: στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας ως το 1990 και στην επανενωμένη Γερμανία από το 1990 και εξής. Πώς κατάφερε μια γυναίκα από την Ανατολή να αναλάβει την ηγεσία του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος (CDU) και να εκλεγεί ως η πρώτη γυναίκα καγκελάριος της επανενωμένης Γερμανίας; Πώς εξελίχθηκε σε έναν από τους ισχυρότερους αρχηγούς κυβερνήσεων στον δυτικό κόσμο; Τι στάθηκε οδηγός της στην πορεία αυτή;

https://www.metaixmio.gr/el/products/eleutheria

Πληροφορίες για τη γερμανική έκδοση:

»Freiheit«. Erinnerungen 1954 – 2021. https://www.kiwi-verlag.de/magazin/news/freiheit-die-politischen-memoiren-von-angela-merkel-erscheinen-am-26-november-2024-im

Η Έμη Βαϊκούση, μεταφράστρια του βιβλίου της Angel Merkel στα ελληνικά, έδωσε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην εφημερίδα “Ελεύθερος Τύπος”

Ένα βιβλίο που παρά το ομολογουμένως αξιόπρόσεκτο μέγεθος και το βάρος του, κατάφερε να κάνει πολλές πτήσεις στον μιντιακό ουρανό σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Όσον αφορά τα δικά μας, η πρώην καγεκλάριος, κόρη πάστορα με τη μισή της ζωή σε καθεστώς δικτατορίας στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας και την άλλη μισή στην ελεύθερη δημοκρατική Ευρώπη, κατάφερε να ταράξει για λίγο τα νερά της ειδησεογραφίας με τις αναφορές στους τρεις Έλληνες πρωταγωνιστές, με τους οποίους ήρθε σε επαφή.

Η πρώην ισχυρά -για κάποιους- σιδηρά κυρία της Ευρώπης, όσο και αν στην περίπτωση του Αλέξη Τσίπρα διαφαινόταν μια κάποια ελαφρά συμπάθεια, μάλλον δεν είχε καλό λόγο για κανένα. Ιδίως για τον πρώην πρωθυπουργό και πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, η μεταφράστρια που δούλεψε το βιβλίο από το πρωτότυπο κείμενο, δηλαδή από την καλή και από την ανάποδη, είναι σαφέστατη και κατηγορηματική: «Η Μέρκελ εκθέτει ανεπανόρθωτα τον Τσίπρα». Οσο για την ατάκα σχετικά με τα «καλά αγγλικά του Τσίπρα», παραμένει ένα μυστήριο…

https://eleftherostypos.gr/politiki/ekthetei-anepanorthota-ton-tsipra-i-merkel-ti-leei-ston-et-i-metafrastria-tou-vivliou-me-ta-apomnimonevmata-tis-kagkelariou

Ο Νίκος Κωστόπουλος έδωσε στις 8.11.2024 μία συνέντευξη στο capital.gr:

Στο επίκεντρο του δημόσιου ενδιαφέροντος έχουν βρεθεί το τελευταίο διάστημα τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) – ο βιομηχανικός όμιλος που προέκυψε από τη συγχώνευση της ΠΥΡΚΑΛ, που παρήγαγε πυρομαχικά, και της ΕΒΟ, που παρήγαγε οπλικά συστήματα, οι οποίες βρίσκονται υπό κρατικό έλεγχο εδώ και δεκαετίες.

Σε μια περίοδο που το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για τα ΕΑΣ κορυφώνεται, καθώς ολοκληρώνονται οι υπογραφές για τη δημιουργία κοινοπραξίας με τον όμιλο της Τσεχικής Αμυντικής Βιομηχανίας CSG, ο Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας, κ. Νίκος Κωστόπουλος, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Capital.gr, εξηγεί τη δύσκολη πορεία ανασυγκρότησης που έχει αναλάβει, καθώς και τις στρατηγικές που δρομολογούνται για την επόμενη μέρα των ΕΑΣ.

Σύμφωνα με τον κ. Κωστόπουλο, η κοινοπραξία θα φέρει εισροή επενδύσεων άνω των 150 εκατομμυρίων ευρώ στα ΕΑΣ από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την CSG, ενώ αναμένεται να ενισχύσει τους ετήσιους τζίρους της εταιρείας ως και 200 εκατομμύρια ευρώ στην επόμενη πενταετία.

Στόχος είναι η επιστροφή των ΕΑΣ στον διεθνή αμυντικό χάρτη, αλλά και η τόνωση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας σε μια περίοδο που οι γεωπολιτικές εξελίξεις απαιτούν ενισχυμένες αμυντικές υποδομές.

Η συνέντευξη φωτίζει τις προκλήσεις και τις λεπτομέρειες της προσπάθειας αναβίωσης μιας ιστορικής βιομηχανίας που, μετά από χρόνια αβεβαιότητας, στοχεύει στην αναζωογόνηση και τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη μέσω στρατηγικών συνεργασιών και εξωστρεφούς προσέγγισης. (περισσότερα…)

Ο Ανδρέας Παπανδρικόπουλος – Μάτος, απόφοιτος του 1974, ζει στην Γερμανία και μας έστειλε τις ευχές του μαζί με μία φωτογραφία του Χριστουγεννιάτικου δένδρου του.

Η Ειρήνη Λάκωνος του Κλέαρχου γεννήθηκε το 2013 και ήταν κόρη του ποιητή και θεατρικού μεταφραστή Κ. Καρθαίου (Κλέανδρος Λάκων ήταν το πραγματικό του όνομα). Εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1926 στην Β’ τάξη του Ελληνικού Σχολείου και παραμένει εως το 1931 στην Ε’ Γυμνασίου. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Ρένα Καρθαίου υπήρξε εξαίρετη δημιουργός με πλούσια κατάθεση στην ποίηση γενικά και στην ποίηση για παιδιά ειδικότερα, με σημαντικότατη συμβολή και στον μεταφραστικό τομέα, με πολλά βραβεία και διακρίσεις. Δημοσίευσε ποιήματα, πεζά και μεταφράσεις, έγραψε ποίηση για παιδιά και καταξιώθηκε ως μία από τις πιο σημαντικές εκπροσώπους της ελληνικής παιδικής και νεανικής ποίησης. Πολλά ποιήματα της είναι μεστά εθνικού περιεχομένου ενώ σε άλλα η θεματολογία τους περιστρέφεται σε ζητήματα εξιδανίκευσης της φύσης και της υπαίθρου.

Από το 1955 πρωταγωνίστησε μαζί με άλλες γυναίκες συγγραφείς στην ίδρυση μια γυναικείας ένωσης, που αγαπά την γραφή και τους νέους. Το 1963 εξέδωσε, μαζί με τον σύζυγό της δημοσιογράφο Αντώνη Μπρούσαλη, το περιοδικό “Η Πλώρη”, με σκοπό την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας. Υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη συλλόγων, όπως η Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά και ο Κύκλος Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.

Από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 στράφηκε σχεδόν αποκλειστικά στην παιδική λογοτεχνία, ιδιαίτερα στην ποίηση, την οποία ανανέωσε αισθητικά και θεματολογικά. Η ποίησή της έχει θεματικούς πυρήνες τη φύση και το παιδί και διακρίνεται για την τεχνική της αρτιότητα (με προτίμηση στην παραδοσιακή στιχουργική), την αμεσότητα, το χιούμορ και τη ζωντάνια. Συνεχίζει την παράδοση των ποιητών Γεωργίου Βιζυηνού, Αλέξανδρου Πάλλη, Ζαχαρία Παπαντωνίου, Βασίλη Ρώτα, Μιχαήλ Στασινόπουλου, με απηχήσεις από τη σύγχρονή της παιδική γερμανική και σουηδική ποίηση (πηγή: σαν σήμερα). (περισσότερα…)

Ο Δημοσθένης Μονοκρούσος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1921. Στα Μαθητολόγια της Αραχώβης εμφανίζεται το έτος 1928-29 στην Α’ Δημοτικού και παραμένει έως την Δ’ Γυμνασίου το έτος 1938-39, κάτι που επιβεβαιώνεται και από την γραμματεία της Σχολής, όπου αναφέρεται ότι φοίτησε έως το 1937 με την ολοκλήρωση της τετάρτης χρονιάς του εξαταξίου Γυμνασίου, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το 1939.

Λόγω της εξοικείωσης του με την γερμανική γλώσσα, σφού φοίτησε στη Σχολή από τη πρώτη Δημοτικού, ασχολήθηκε στα επόμενα χρόνια με την αλληλογραφία και την μετάφραση στο γραφείο του πατέρα του Γερασίμου με καταγωγή από την Κεφαλονιά.

Με τη εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων επεκτείνει τις δραστηριότητες με εργασίες παραγγελιοληψίας και αντιπροσώπευσης γερμανικών Οίκων της εκτυπωτικής βιομηχανίας.

Το 1964 ως ιδρυτικό μέλος κεφαλαιακής ομώνυμης εταιρείας συμβάλλει με την τεχνογνωσία των στελεχών της εταιρείας στην ανάπτυξη του κλάδου των Γραφικών Τεχνών. Εκπονεί επενδυτικό σχέδιο σε συνεργασία με τον Βελγικό Οίκο ENCRES DRESSE για την δημιουργία βιομηχανικής μονάδας παραγωγής τυπογραφικών μελανιών, το οποίο δεν υλοποιείται λόγω της αιφνίδιας αποβίωσης του αδελφού του Παναγιώτη, συνιδρυτή της εταιρείας.

Μετα το 1972 αναπτύσσει το δίκτυο διάθεσης των προϊόντων από καουτσούκ για βιομηχανική και αυτοκινητιστική χρήση του Oίκου CONTINENTAL GUMMIWERKE AG, Hannover.

Νυμφεύθηκε το 1955 την Μαρία Καλομοίρη, από την Τρίπολη Αρκαδίας, προϊσταμενη του Πολυατρείου Αμαρουσίου και πέκτησαν δύο τέκνα τον Γεράσιμο (1957) και την Δήμητρα (1962). Ο Γεράσιμος είναι απόφοιτος της Σχολής μας (74).

Με κλονισμό από καιρό της υγείας τους απεβίωσε τον Μάρτιο του 1984.

Βεβαίωση Αποφοίτησης του Γεράσιμου Μονοκρούσου…

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Περισπωμένη η νέα ποιητική συλλογή του Κώστα Μαντζάκου “Μαθήματα γεω-πονίας”, η οποία συνοδεύεται από δεκατέσσερα σχέδια της Αγλαΐας Περράκη.

Ένας περι-ποιητής φυτών κρατώντας το ημερολόγιο (απόπειρας) επαναπατρισμού του. H χλωρίδα ως πρόσχημα, ανεξαρτήτως γεωγραφίας. Μια απέριττη φωτο-σύνθεση που μετασχηματίζει ανεπαίσθητα το φυτικό σε ανθρώπινο. Ερωτικές ταξιανθίες που ανασαίνουν, διψούν, (γεω)πονούν, φυλλορροούν και αναμετρώνται με τις ρίζες τους.

Ένα απόσπασμα

Κάπαρη

Μια τυχαία δουλειά μ᾿ έφερε πρωί στη γειτονιά σου.

Τις πιο πολλές φορές παραμονεύω το σούρουπο —

άλλες πάλι, μεσάνυχτα για το “καληνύχτα”.

Σήμερα όμως γυρνάω στη λιακάδα.

Εκεί στον τοίχο που χωρίζει τα εγκαταλειμμένα απ᾿ το δρόμο

πρόσεξα, για πρώτη φορά, μια μεγάλη κάπαρη

να κρέμεται από ψηλά.

Τουλάχιστον αυτή ανθίζει

και καρποφορεί.

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ – ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

09.30 -10.00 Χαιρετισμοί

Πρόεδρος Μουσείου Φιλελληνισμού, Κωνσταντίνος Βελέντζας

Πρόεδρος Ιδρύματος Π. Μ. Ε., Επιτ. Καθηγητής Δρ Σπυρίδων Καμαλάκης

Αντιπρύτανης Ιονίου Πανεπιστημίου, Καθηγητής Δρ Ηλίας Γιαρένης

Πρόεδρος Εκπαιδευτικού Οργανισμού Γιαννοπούλου, Κωνσταντίνος Γιαννόπουλος

10.00-12.00 Α΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ (Προεδρεύει ο Αντιναύαρχος Δρ Στυλιανός Πολίτης)

Χαρίκλεια Γ. Δημακοπούλου, Το φαινόμενο του Φιλελληνισμού και οι εκφάνσεις του.

Ευστάθιος Πουλιάσης, Το φιλελληνικό κίνημα στα πρώτα ιστοριογραφικά έργα για την Ελληνική Επανάσταση.

Γεράσιμος Παγκράτης, Φιλέλληνες και Μισέλληνες στους προεπαναστατικούς χρόνους: το έργο του Λουδοβίκου Σωτήρη.

Δέσποινα Μιχάλαγα, Οι άλλοι Φιλέλληνες. Οθωμανοί στην Ελληνική Επανάσταση.

Θανάσης Χρήστου, «Ο Γερμανικός Φιλελληνισμός, οι απαρχές και οι πρωταγωνιστές του».

Διονύσιος Μουζάκης, Οι Γερμανοί Φιλέλληνες κατά τα πρώτα έτη της Επανάστασης του 1821.

Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη, Ήταν οι Βαυαροί Φιλέλληνες;

Στέφανος Γερουλάνος, Ο Φιλέλλην Ιωάννης – Αλέξανδρος Στρέιτ.

Παναγιώτης Κιμουρτζής – Αννα Μανδηλαρά, Ο Φιλελληνισμός των βασιλέων ΄Οθωνα και Αμαλίας.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

12.00-12.15 Ξενάγηση στο Μουσείο Φιλελληνισμού

ΚΑΦΕΣ-ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΑ

12.15-14.15 Β΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ (Προεδρεύει η Δρ Ελένη Ράπτη)

Αθανάσιος Τρικούπης-Δημοσθένης Φιστουρής, Μουσικός Φιλελληνισμός κατά τον 19ο αιώνα: Πολιτικές και πολιτιστικές διαστάσεις.

Παύλος Βεντούρας, Φιλελληνισμός και Μουσική.

Κωνσταντίνος Καρδάμης, Σεβεριάνο Φογκάτσι.

Στέφανος Μίλεσης, Ο Φιλανδός Φιλέλληνας Αύγουστος Μαξιμιλιανός Μύρμπεργκ.

Πηνελόπη Αβούρη, «Είμαστε όλοι ΄Ελληνες»: ο Φιλέλληνας Πέρσι Σέλλεϋ και η αφιερωμένη στον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο τραγωδία «Ελλάς».

Μαριέττα Μινώτου, Louis Dupré, Γάλλος, ζωγράφος, Φιλέλληνας και αρχαιολάτρης.

Στέλιος Μουζάκης, Ευρωπαϊκός Φιλελληνισμός και Τέχνη. Διακοσμητικά αντικείμενα του 19ου αι.

Πάνος Στάμου, Ο Λάμπρος Κατσώνης εμπνέει τον Βύρωνα.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

ΑΠΟΓΕΥΜΑ

17.00-19.00 Γ΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ (Προεδρεύει η Δρ Πιερρίνα Κοριατοπούλου-Αγγέλη)

Σπυρίδων Φλογαΐτης-Χριστίνα Παπακώστα, «Ιταλικός φιλελληνισμός και Ιωάννης Καποδίστριας».

Στέλιος Αλειφαντής, Η Φιλόμουσος Εταιρεία ως «όχημα» ευρωπαϊκής συνεννόησης και Ελληνικής χειραφέτησης: Ο Ι. Καποδίστριας και το Ελληνικό Ζήτημα (1813-1820).

Ανδρέας Κούκος, «Η αλληλογραφία Καποδίστρια-Εϋνάρδου (1826-1831) ως πηγή προσέγγισης της Ελληνικής Επανάστασης και της ίδρυσης του Ελληνικού Κράτους».

Παναγιώτης Αμπελάς, Ειδήσεις για τον Φιλελληνισμό των «ιδρυτών πατέρων» των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Εμμανουήλ Δρακάκης, Ο Αμερικάνος Φιλέλληνας και γιατρός Σάμιουλ Χάου (Samuel Howe) και οι Επαναστάτες της Γραμβούσας (1825-1829).

Παναγιώτης Πασπαλιάρης, Μυστικοί Φιλέλληνες: Η περίπτωση του λόρδου Άμπερντιν.

Χαράλαμπος Βλαχόπουλος, Πατριωτισμός, Τεκτονισμός, Φιλελληνισμός: Σχέσεις και συνάφειες στη Ζάκυνθο της Επανάστασης.

Νικόλαος Κ. Κουρκουμέλης, Κείμενα του Αμερικανικού Φιλελληνισμού από τις συλλογές της Αναγνωστικής Εταιρίας Κερκύρας.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

19.00-19.15 ΚΑΦΕΣ-ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΑ

19.15- 20.30 Δ΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ (Προεδρεύει η Δρ Σπυριδούλα Αράθυμου)

Σπυρίδων Γαούτσης, Ο Φιλελληνισμός των Αυτοκρατορικών Γάλλων.

Στέφανος Καβαλλιεράκης, Ο «εκπαιδευτικός Φιλελληνισμός». Ξένα σχολεία και συγκρότηση κράτους.

Αικατερίνη Μπρέγιαννη, Μνήμη και ανάμνηση της Επανάστασης: Ο φιλελληνισμός ως σημείο διπλωματικής ισορροπίας και η ίδρυση του Τάγματος του Σωτήρος κατά την καποδιστριακή περίοδο.

Γιώργος Γεωργής, Εστεμμένοι φιλέλληνες.

Γεώργιος Ματσόπουλος, Η Αδελφότητα των Φιλοδικαίων.

Μίρκα Παλιούρα-Κατερίνα Κοντοπανάγου, Από τον αρχαιογνωστικό συλλεκτισμό στον φιλελληνισμό: Η περίπτωση του λόρδου Guilford.

Σπυρίδων Πλουμίδης, Ο Αγγλοελληνικός Σύνδεσμος (1913 – 1920): Ένα φιλελληνικό σωματείο του Λονδίνου.

Εμμανουήλ Βαρβούνης, Ευρωπαϊκός Φιλελληνισμός και έδρες Νεοελληνικών Σπουδών: Μια αμφίδρομη δυναμική σχέση.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

21.00 ΣΥΝΟΨΗ ΗΜΕΡΙΔΑΣ Γεώργιος Ματσόπουλος

Το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο προσκαλεί στην εορτή Winckelmann:

– ετήσιος απολογισμός της Διευθύντριας Prof. Dr. Katja Sporn για το 2024, και

– εορταστική ομιλία του Καθηγητή Prof. Dr. Christian Kunze (Regensburg) – με θέμα:

“Forschungen an der Quelle: Deutsche Archäologie in Griechenland 1874–1936”,

η οποία θα πραγματοποιηθεί υβριδικά την Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2024, στις 18:00.

Για την παρακολούθηση της εκδήλωσης τόσο δια ζώσης όσο και διαδικτυακά, απαιτείται εγγραφή. Θα ακολουθήσει δεξίωση.

(περισσότερα…)