Ε, λοιπόν πιαστήκαμε στον ύπνο! Ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “Κέδρος” πριν λίγο καιρό με τίτλο “Το κορίτσι και οι αριθμοί” δήλωνε ως συγγραφέα την Λουκία Μανώκα. Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι πίσω από το ψευδώνυμο αυτό δεν αναγνωρίσαμε την απόφοιτό μας Αρετή Καρβελά, ανηψιά της φιλολόγου μας Δήμητρας Καρβελά. Αρετή ή Λουκία, ζητούμε συγγνώμη. Το βιβλίο είναι πολύ ωραίο και ενδιαφέρον και το προτείνουμε. Περισσότερα…
Ο Χρήστος Μπαλόγλου γεννήθηκε το 1962 αποφοίτησε από τη Σχολή το 1980. Σπούδασε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1984 με άριστα ως υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.). Στο ίδιο πανεπιστήμιο ολοκλήρωσε δύο χρόνια αργότερα τον Α΄ κύκλο μεταπτυχιακών σπουδών (Master of Arts in Econ.). Είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος των Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης, όπου φοίτησε με υποτροφία DAAD (Deutscher Akademischer Austauschdienst), με βαθμό ‘magna cum laude’.
Διαθέτει πλούσιο συγγραφικό έργο, με πολυάριθμες δημοσιεύσεις σε έγκριτα εγχώρια και ξένα περιοδικά, καθώς και μονογραφίες, ενώ έχει επιμεληθεί τόμους και πρακτικά συνεδρίων. Το Δεκέμβριο του 2008 ο κ. Μπαλόγλου βραβεύθηκε για τέταρτη φορά από την Ακαδημία Αθηνών (προηγούμενες βραβεύσεις το 1993, 2002, 2004), με το βραβείο Ιπποκράτους Καραβία για την ανέκδοτη, ανώνυμα υποβληθείσα μελέτη του με τίτλο «Στοιχεία χωροταξίας και πολεοδομίας στους διαλόγους του Πλάτωνος».
Η Άννα Φιλίνη αρθρογραφεί τακτικά στην εφημερίδα “ΑΥΓΗ”. Πρόσφατα (15/2/2016) δημοσίευσε ένα κείμενό της στο Κυριακάτικο φύλλο με τίτλο“Η άρνηση της βίας, στον Γαλιλαίο του Μπρεχτ”, που με αφορμή το Μπατακλάν στην Γαλλία αναφέρεται στο πώς αντιμετωπίζει ο Μπρεχτ στον Γαλιλαίο του την “σημασία της ζωής κατά της βίας και του θρησκευτικού φανατισμού”.
Όμως εξίσου ενδιαφέρον έχει ένα άλλο κείμενό της Άννας που δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της ΑΥΓΗΣ με τίτλο “Zητήματα διαλεκτικής στον Γαλιλαίο του Μπρεχτ“, όπου αναφέρεται στη διδασκαλία του έργου του Μπρεχτ στην Γερμανική Σχολή. Λέει ανάμεσα στα άλλα: “…Όταν το περσινό καλοκαίρι παρακολούθησα το μάθημα του Κώστα Γεωργουσόπουλου στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης για τον Γαλιλαίο, ο εισηγητής επικεντρώθηκε αρχικά στην αυτοβιογραφική σημασία του έργου αυτού του Μπρεχτ. Τότε θυμήθηκα ένα περιστατικό όταν πήγαινα στη Γερμανική Σχολή. Στην τελευταία τάξη του σχολείου μετά την μελέτη του Φάουστ του Γκαίτε και ποιημάτων του Σίλλερ στο μάθημα των Γερμανικών, ξεκινήσαμε την ανάγνωση του Γαλιλαίου που ήταν για όλα τα παιδιά μια έκπληξη γεμάτη περιέργεια και ενδιαφέρον…”. Διαβάστε όλο το άρθρο…
Η Vicky Pryce (Βίκυ Κουρμούζη, απόφοιτος 1969) δημοσίευσε στις 14 Φεβρουαρίου στην εφημερίδα “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” ένα άρθρο με τίτλο: “Αποψη: Κι όμως, ο κίνδυνος επιστρέφει και είναι πάλι ορατός για την Ελλάδα“. Δείτε όλο το άρθρο…
Ο απόφοιτός μας Δημήτρης Γιάκας (’75) παίζει πιάνο συνοδεύοντας την υψίφωνο Τζίνα Φωτεινοπούλου και τον τενόρο Δημήτρη Σιγαλό σε μουσική βραδιά με πρόγραμμα από όπερες και οπερέτες Ελλήνων και ξένων συνθετών. Στο Αμφιθέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Παπάγου – Χολαργού, Περικλέους 55 (τηλ. για πληροφορίες:213-2027100), Το Σάββατο 20 Φεβρουαρίου. Ώρα έναρξης: 8 μμ. Ελεύθερη είσοδος.
20/2/2016
ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ «ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ»
ΔΗΜΟΥ ΠΑΠΑΓΟΥ-ΧΟΛΑΡΓΟΥ (ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ 55, ΧΟΛΑΡΓΟΣ)
Ώρα: 20.00
Ρήματα κι επιρρήματα στη ρίμα των ερώτων
«Λυρικοί» έρωτες : 13 και ένα φωτεινά σημεία
ΤΖΙΝΑ ΦΩΤΕΙΝΟΠΟΥΛΟΥ (υψίφωνος)
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΓΑΛΟΣ (τενόρος)
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΙΑΚΑΣ (πιάνο)
Ο τενόρος Δημήτρης Σιγαλός και η υψίφωνος Τζίνα Φωτεινοπούλου επιμελούνται ενός λυρικού προγράμματος από όπερες και οπερέτες ελλήνων και ξένων συνθετών.
Στο πιάνο ο Δημήτρης Γιάκας.
Ρήματα κι επιρρήματα…
… «σκιαγραφούν» με τον πιο εύστοχο τρόπο την ψυχική διάθεση, τις επιθυμίες, τις προθέσεις των ηρώων….
…στη ρίμα των ερώτων…
…όταν οι έρωτες παίρνουν σάρκα και οστά μέσα από το λυρικό «μουσικό λόγο»…
Λυρικοί έρωτες: 13 και 1 φωτεινά σημεία…
…όταν η συνύπαρξη υπέροχων μελωδιών αλλά και ρυθμοτονικού λόγου γέννησαν αγαπημένες άριες και ντουέτι….
Είσοδος ελεύθερη
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2132027.100
Ο απόφοιτός μας Γιώργος Δεπάστας (’63) υπογράφει τη μετάφραση της «Όπερας της Πεντάρας» των Bertold Brecht και Kurt Weill, η οποία ανεβαίνει στο Θέατρο Παλλάς, σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά και με πλειάδα γνωστών ηθοποιών,μεταξύ των οποίων και ο απόφοιτός μας Βασίλης Κουκαλάνι (90). Η πρεμιέρα είναι την Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου και θα παίζεται συνολικά για 3 βδομάδες από Τετάρτη ως Κυριακή. Τελευταία παράσταση την Κυριακή 13 Μαρτίου. Για πληροφορίες, εισιτήρια κλπ, στο in.gr και στο ticket365.gr
Η Ντόρα Μπακογιάννη μίλησε στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου σε πάνελ με θέμα: «Βρίσκεται η Ευρώπη υπό διάσπαση; Αλληλεγγύη και σταθερότητα;». Στο ίδιο πάνελ συμμετείχε ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου Ζαν Άσσελμπορν και ο επικεφαλής των ευρωβουλευτών τουCSUΜάρκους Φέρμπερ.
Αθήνα 12 Φεβρουαρίου 2016
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ντόρα Μπακογιάννη: ‘Η θα προχωρήσουμε όλοι μαζί ενωμένοι ή θα πέσουμε ο καθένας μόνος.
Η βουλευτής της ΝΔ και συντονίστρια Εξωτερικών και Άμυνας, Ντόρα Μπακογιάννη, συμμετέχει στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου που πραγματοποιείται από τις 11 έως τις 14 Φεβρουαρίου. Η κ. Μπακογιάννη μίλησε σε πάνελ με θέμα: «Βρίσκεται η Ευρώπη υπό διάσπαση; Αλληλεγγύη και σταθερότητα;». Στο ίδιο πάνελ συμμετείχε ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου Ζαν Άσσελμπορν και ο επικεφαλής των ευρωβουλευτών τουCSUΜάρκους Φέρμπερ.
Σημεία ομιλίας Ντόρας Μπακογιάννη:
- Κύριες και κύριοι, σήμερα αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα υπαρξιακών διαστάσεων.
- Η απάντηση που θα δώσουμε στο προσφυγικό πρόβλημα, θα καθορίσει αν θα πέσουμε διαιρεμένοι ή αν θα σταθούμε όρθιοι ενωμένοι.
- ‘Η θα προχωρήσουμε όλοι μαζί ενωμένοι ή θα πέσουμε κάτω ο καθένας μόνος.
Η αποστολή μας, το όραμά μας, η ίδια η ύπαρξή μας ως ενωμένη Ευρώπη, δοκιμάζονται.
• Το μέγεθος και το εύρος του προβλήματος είναι οφθαλμοφανή. Αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα, η συλλογική λύση του οποίου είναι τόσο προφανής, όσο είναι και το παρελκόμενο κοινωνικό και πολιτικό κόστος.
- Θα είμαι σαφής, κατανοώ απολύτως πως η υποδοχή και η ένταξη μεγάλων αριθμών προσφύγων αποτελεί ένα πολιτικό και κοινωνικό σοκ. Είναι δύσκολο εγχείρημα και πολλές φορές ιδιαιτέρως οδυνηρό.
- Όλοι μας πιστεύω δείχνουμε την ίδια ευαισθησία στο κοινό αίσθημα. Γνωρίζουμε ότι οι λαοί μας διατρέχουν τον κίνδυνο να υποκύψουν στις σειρήνες του λαϊκισμού, του εθνικισμού και του εξτρεμισμού.
• Τώρα είναι η ώρα της ηγεσίας.
Η Καγκελάριος Μέρκελ έκανε γενναίο βήμα με τις αποφάσεις της επί του προσφυγικού. Αν η Γερμανία είχε ενδώσει στο λαϊκισμό με την προσφυγική κρίση σήμερα δεν θα είχαμε ελπίδα να κρατήσουμε ενωμένη την Ευρώπη.
Δυστυχώς, κάποια κράτη μέλη δείλιασαν μπροστά στην πίεση και προχώρησαν διστακτικά. Από τα νεότερα μέλη της Ένωσης άλλα υψώνουν τείχη και άλλα αρνούνται να δεχθούν μετανάστες. Η έλλειψη αλληλεγγύης είναι προφανής. Η συμφωνία για την μετεγκατάσταση πρέπει να γίνει σεβαστή από όλους.
• Ως αποτέλεσμα η Ευρωπαϊκή Ένωση απέτυχε να σχεδιάσει και να εφαρμόσει μια συνεκτική, συνεπή και ουσιαστική πολιτική.
• Το πιο τραγικό είναι ότι αρχίσαμε, κάποιοι
από εμάς, να σκεφτόμαστε με ανταλλάγματα:
Σύνορα ή σταθερότητα,
Ελεύθερη μετακίνηση ή ασφάλεια,
Schengen για 26 κράτη ή
Schengen για 24, 18, ή ακομη και 12 κράτη.
Κύριες και κύριοι, χρειαζόμαστε ένα νέο πρότυπο.
• Το κλειδί κρύβεται στην εμπροσθοβαρή άμυνα, δηλαδή στην συνεργασία με τις χώρες διαμετακόμισης.
• Εξάλλου, δεν θέλουμε να εφεύρουμε τον τροχό. Το παράδειγμα της Ισπανίας που συνεργάστηκε με χώρες όπως η Σενεγάλη, το Μαρόκο και η Μαυριτανία είναι ένα πολύ καλό ηθικό δίδαγμα.
Χώρες που παίρνουν οικονομική βοήθεια από την Ευρώπη είναι αδιανόητο να
παραβιάζουν τις υποχρεώσεις τους και να μην εφαρμόζουν επανεισδοχή.
Αυτή τη στιγμή που μιλούμε πρόσφυγες φτάνουν στις ακτές μας, περίπου 2000 την ημέρα, διακινδυνεύοντας τη ζωή τους στην φουρτουνιασμένη θάλασσα.
Η Ευρώπη πρέπει να τηρήσει τις υποσχέσεις της και να στείλει τις
απαραίτητες δυνάμεις της frontex. H Ελλάδα αποδέχεται κάθε ευρωπαϊκή
βοήθεια στα σύνορά της αλλά και η Τουρκία οφείλει να κυνηγήσει τους
διακινητές και τηρήσει τις συμφωνίες επαναπροώθησης.
• Δυστυχώς, οι Τούρκοι δεν ανταποκρίνονται στο ύψος των περιστάσεων. Η πρόσφατη νομοθεσία που αφορά στα δικαιώματα εργασίας των Σύρων, είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν αρκεί.
• Τα ευκόλως εννοούμενα συνήθως παραλείπονται, αλλά θα ήθελα να σημειώσω ότι δεν αντιμετωπίζουμε μόνο την ανθρώπινη απελπισία αλλά και το οργανωμένο έγκλημα. Αντιμετωπίζουμε ιδιαιτέρως έμπειρα δίκτυα που εμπορεύονται ανθρώπους με την ίδια ευκολία που φέρουν όπλα ή ναρκωτικά.
• Οι τουρκικές αρχές έχουν μεγάλη εμπειρία στην αντιμετώπιση τέτοιων απειλών. Είναι ώρα να συνδυαστούν οι προσπάθειες και οι πράξεις.
• Μια απλή προικοδότηση, ακόμη και με τρία δις ευρώ, δεν λύνει το πρόβλημα.
Χρειάζεται μια ευρεία συνεργασία με την Άγκυρα που θα καλύπτει την αστυνόμευση και την παροχή βοήθειας.
- Να τονίσω όμως ότι το σημαντικό είναι το άχθος αυτό να κατανεμηθεί δίκαια και ισότιμα.
- Δεν είναι καν λογικό, να δεχτεί κανείς ότι το 2016 θα ακολουθήσει τα βήματα του 2015 όπου το 90% του 1.1 εκατομμυρίων αιτούντων άσυλο κατέληξαν μόνο σε 3 χώρες.
- Η επανεγκατάσταση θα πρέπει να συμφωνηθεί και να τηρηθεί. Αν χρειαστεί, μπορούμε να σκεφτούμε την επιλογή να γίνουν οι ποσοστώσεις υποχρεωτικές και μόνιμες.
- Ο κανονισμός “Δουβλίνο” δεν είναι ευαγγέλιο άλλωστε. Και τι δείχνει για όλους εμάς, αναρωτιέμαι, το ότι η συμφωνία του περασμένου Οκτωβρίου να μοιραστούν 160.000 αιτούντες άσυλο από την Ελλάδα και την Ιταλία σε όλη την Ευρώπη κατέληξε να εφαρμοστεί μόνο για 300 άτομα;
- Κύριες και Κύριοι, κατανοώ βέβαια ότι ζητάμε και πολλά και τα ζητάμε και άμεσα. Φοβούμαι όμως πως ο χρόνος δεν είναι με το μέρος μας.
- Το πρόβλημα δεν θα εξαφανιστεί δια μαγείας. Αυτή τη στιγμή βρίσκονται περίπου 4 εκατομμύρια Σύριοι πρόσφυγες στην Ιορδανία, τον Λίβανο και την Τουρκία και πάνω από 7 εκατομμύρια εκτοπισμένοι στην Συρία.
- Μια παλιά Κινεζική παροιμία λέει ότι κάθε κρίση είναι ταυτόχρονα και μια ευκαιρία. Ή όπως λέμε στην Ελλάδα τελευταίως δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να αφήσεις μια κρίση να πάει χαμένη. Και ξέρουμε τι λέμε, σας βεβαιώ.
- Σήμερα έχουμε μια πρωτοφανή ευκαιρία για τη γενιά μας, να κερδίσουμε και πάλι την εμπιστοσύνη μεταξύ μας και την εμπιστοσύνη που έχουμε στην ΕΕ.
Να ορίσουμε εκ νέου την αποστολή μας με βάση ένα κοινό όραμα για την Ευρώπη, όχι όπως είναι σήμερα αλλά όπως θα θέλαμε να είναι.
- Για να βγούμε από την κρίση ενωμένοι και ισχυροί.
Χρειάζεται μια δέσμη άμεσων δράσεων· υπό αυτό το φως, πρότεινα την δημιουργία μιας ομάδας κρούσης με 4 συγκεκριμένες αρμοδιότητες:
- Πρώτον, μια ομάδα εργασίας που θα εκπροσωπεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τους ΥΠΕΞ της Ένωσης για να διαχειρίζεται την επιστροφή των ανθρώπων σε χώρες όπως το Μαρόκο, η Αλγερία, η Τυνησία, το Πακιστάν κλπ. 50% των αφίξεων είναι οικονομικοί μετανάστες άλλωστε.
- Δεύτερον, μια απόφαση ECOFIN για την απαραίτητη χρηματοδότηση κάθε είδους δράσης και επιχείρησης που άπτεται της προσφυγικής κρίσης.
- Τρίτον, συνεργασία των Υπουργών της Ένωσης για τη δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Δύναμης, ικανής να αντιμετωπίσει τα απορρέοντα προβλήματα του οργανωμένου εγκλήματος.
- Τέταρτον, αναθεώρηση και ενιαία ερμηνεία της Σύμβασης της Γενεύης για τους πρόσφυγες και της Ευρωπαϊκής Χάρτας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ανεπάρκεια του μηχανισμού επανεγκατάστασης:
Οι Ευρωπαϊκές χώρες συμφώνησαν να υποδεχτούν 160.000 άτομα. Μέχρι στιγμής, μόλις 4.200 έχουν επανεγκατασταθεί. Αν συνεχίσουμε με αυτούς τους ρυθμούς, θα χρειαστούν 85 χρόνια για να ολοκληρωθεί το εγχείρημα!
Το 2017, η Ευρώπη θα γιορτάσει την 60η της επέτειο.
Μας χρειάζεται ένα ευρύ όραμα, ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, καλή βούληση και σκληρή δουλειά για να το εφαρμόσουμε, ώστε η ΕΕ να παραμείνει ένας χώρος ελευθερίας, δημοκρατίας και αλληλεγγύης.
Πιστεύω ακράδαντα πως η Ευρώπη παραμένει η καλύτερη απάντηση στις σημερινές προκλήσεις.
Πρέπει να συνεχιστεί η διαδικασία δημιουργίας μιας πιο στενά συνδεδεμένης Ευρώπης. Ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι να ξεπεράσουμε τα ίδια συμφέροντά μας.
Η ΕΕ είναι κάτι παραπάνω από μια ένωση 28 κρατών. Είναι ένας παγκόσμιος παίκτης που εγγυάται την Ειρήνη, την ασφάλεια και την σταθερότητα όχι μόνο στην επικράτειά της αλλά και παντού στον κόσμο. Πρέπει να ανταποκριθούμε άμεσα σε αυτές τις προσδοκίες.
Η Ήρα Καλιαμπέτσου, απόφοιτος του 1988 δίνει την Τετάρτη17 Φεβρουαρίου στις 19:00, στο “The Athens Centre“, Αρχιμήδους 48 στο Μετς και μας προσκαλεί σε μία διάλεξη με τίτλο “Getting our lost marbles back?” και επιχειρεί να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα όπως “σε αποιόν ανήκουν τα αρχαία εν γένει, ποιοί νόμοι εφαρμόζονται, νομιμοποιείται η έστω και “καλοπροαίρετη” υφαρπαγή και άλλα.
Στο Jahrbuch του 2015 παρουσιάσαμε το έργο του Συλλόγου με μία καταχώρηση:
Η Αριέλλα Καρατώλου, απόφοιτος του 2003, έχει κάνει τα σκηνικά στην παράσταση “Ο Ξένος” του Αλμπέρ Καμύ, που θα παίζεται μέχρι την 1η Μαρτίου στο BIOS, Πειραιώς 84 (τηλ. +30 210 3425335).
Η Αλίκη Μεϊντάνη γεννήθηκε στις 16 Ιουνίου 1931 στον Πρόδρομο της Βοιωτίας και βαφτίστηκε «Αλεξάνδρα», όλοι όμως την αποκαλούσαν και την γνώριζαν ως «Αλίκη». Ο πατέρας ήταν Γυμνασιάρχης στην Θεσσαλονίκη και η οικογένειά της μετακόμισε εκεί.
Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή της Θεσσαλονίκης και ήρθε στη Γερμανική Σχολή το 1957 διδάσκοντας Αρχαία, Νέα και Ιστορία. Αυστηρή, με άριστη γνώση της ελληνικής γλώσσας ήταν το πρότυπο της καθηγήτριας φιλολόγου. Παράλληλα έχοντας κάνει κλασσικές σπουδές στην μουσική έπαιζε πολύ καλό πιάνο, ένα χόμπι που διατήρησε μέχρι το θανατό της.
Θεσμοθέτησε τις μαθητικές ανταλλαγές με την Γερμανία με σκοπό να αποκτήσει η Σχολή ευρωπαϊκό προσανατολισμό, κάτι που αργότερα ενίσχυσε εντάσσοντας τη ΓΣΑ σε ευρωπαϊκά προγράμματα επιτυγχάνοντας την διεθνή προβολή και αναγνώριση της Σχολής.
Το 1988 έγινε Λυκειάρχης της Σχολής και το 1993 μετά από πρόταση του Νίκου Βασιλείου, υποδιευθυντή της Σχολής, δημιούργησε και στήριξε την μουσική ομάδα «Ρεμπέτικο» με μαθητές που έπαιξαν εντός (Φεστιβάλ της Σύμης) και εκτός συνόρων (Βαρκελώνη, Ρώμη).
Το 1997 προτάθηκε ως υποψήφια «Γυναίκα της Ευρώπης» για την Ελλάδα, θέση που τελικά κατέλαβε η Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα. Το 1998 συνταξιοδοτήθηκε αλλά ήταν πάντα, σχεδόν καθημερινά, στη Σχολή βοηθώντας όπου και όπως μπορούσε.
Το 1999 παρασημοφορήθηκε από τον Πρόεδρο της Ο.Δ. της Γερμανίας με τον «Σταυρό της Τιμής» για την εν γένει προσφορά της στην ελληνογερμανική προσέγγιση.
Απεβίωσε στις 22 Ιουλίου 2011.
Η ορχήστρα Academica δίνει τις επόμενες μέρες δύο απανωτές συναυλίες, μία από καιρό προγραμματισμένη, στις 18 του μηνός, και μία πρόσθετη, στις 14/2, για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Η Μυσική Διέυθυνση είναι του Νίκου Αθηναίου, απόφοιτου του 1964. Αναλυτικά:
Στις 30 Ιανουαρίου 2016 “έφυγε” ο Βασίλης Σαλαπάτας, απόφοιτος του ’61. Ο Βασίλης ήταν στην Γερμανία αυτό το διάστημα, όπου είχε μεταβεί για θεραπεία, αλλά είχαμε τη χαρά να τον έχουμε μαζί μας λίγο καιρό πριν στην Σχολή, στην εκδήλωση των αποφοίτων της Δικτατορίας. Βασίλη, καλό ταξίδι…
Marianna Economou im Gespräch mit der Journalistin und Produzentin Dimitra Kouzi. Die griechische Erstaufführung findet im März 2016 auf dem Dokumentarfilmfestival Thessaloniki statt. In der Folge startet der Film im Filmverleih CineDoc (22. / 24. April in Athen). Weiterlesen…
Ο Γεώργιος Δημητράκος διετέλεσε Διευθυντής της Γερμανικής Σχολής από το 1956, που επαναλειτούργησε μετά τον Πόλεμο μέχρι το 1982 όταν συνταξιοδοτήθηκε. Υπήρξε καθηγητής πολλων από εμάς χωρίς να γνωρίζουμε τότε τον άνθρωπο. Αργότερα μάθαμε για την αντιστασιακή του δράση κατά τη διάρκεια του Πολέμου, και έκτοτε ψάχνουμε και βρίσκουμε ντοκουμέντα και αναφορές.
Όπως μας επεσήμανε ο Νικήτας Πατηνιώτης, απόφοιτος του 1966 και καθηγητής στο Πάντειο, ο Heinz Richter, ο οποίος εξέδωσε το 2009 το έργο του με τίτλο “Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ και οι συνέπειές της” αφιερώνει ένα ολόκληρο κεφάλαιο (από την σελίδα 179 έως την σελίδα 282) στον παλαιό διευθυντή μας με υπότιτλο “Αντιστασιακός, Ανθρωπιστής, Ευρωπαίος).
Ό ίδιος ο Γεώργιος Δημητράκος κυκλοφόρησε το 1991, σχεδόν δηλαδή μία δεκαετία μετά την συνταξιοδότησή του, από τις εκδόσεις ΠΟΛΥΤΥΠΟ το έργο του “ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ και ΑΠΟΛΟΓΙΑ, από του φοβερού βήματος…” με αρχικό στόχο, όπως αναφέρει ο ίδιος, να καταγράψει με τη μορφή “χρονικού” τον απολογισμό της πλούσιας αντιστασιακής και αντιτρομοκρατικής δράσης του αλησμόνητου αδερφού του Σταύρου στην Θεσσαλονίκη και στην ευρύτερη περιοχή της κατά την κατοχική και εμφυλιοπολεμική περίοδο των ετών 1941-1947.
Marianna Economou im Gespräch mit der Journalistin und Produzentin Dimitra Kouzi. Die griechische Erstaufführung findet im März 2016 auf dem Dokumentarfilmfestival Thessaloniki statt. In der Folge startet der Film im Filmverleih CineDoc (22. / 24. April in Athen). Weiterlesen…
Θερμοκρασία 2 με -2. Λιακάδα μερικές φορές. Μαύρο σύννεφο αραγμένο στις κορυφές. Χιόνι πούδρα, 20 εκατοστά, στεγνό από το κρύο. Πόδια χέρια παγώνουν, παρά τα ρούχα. Ζεσταίνουν πάλι με την κίνηση.
Δεν δέχονται πεζοπόρους στο τελεφερίκ σήμερα. Τους καταλαβαίνουμε, με το χιόνι θα έρθει υπερβολικός κόσμος να ανέβει ψηλά στην Πάρνηθα.
Πιάνουμε την ρεμματιά δυτικά απ’το Μαυροβούνι, την μικρή Χούνη. Έχει ένα απόκρημνο πέρασμα: Με πάγο δεν περνιέται. Θα δούμε. Ευτυχώς το έχουν περπατήσει. Τα βήματα στο χιόνι θα βοηθήσουν.
Ανεβαίνουμε τον δασικό δρόμο. Χάνουμε τα σκαλάκια που πάνε Μον Παρνές ντιρέκτ. Κάπου δεξιά αρχίζει, δεν το είδα. Πιό πάνω στην καμπή φεύγει το μονοπάτι μας. Αρχίζουμε σε πευκοδάσος και ψηλή μακία βλάστηση. Όλα με χιόνι.
Σε ένα σημείο, η ρεματιά καλυμμένη με γκωνάρια. Ο Αντώνης οδηγεί. Πιάνει τη δεξιά πλαγιά, σκαρφαλώνουμε με έλξη, περνάμε. Ο Τζέφρυ πάει απέναντι όπου και σημάδια μονοπατιού. Τελικά μας συναντά με πιό εύκολο τρόπο.
Πιό πάνω φτάνουμε στο δύσκολο σημείο. Ο Αντώνης κρατιέται στην κοίτη για σιγουριά. Έχει ένα βράχο σε κλίση, γλυμένο απ’το νερό, γλυστράει πολύ. Κάνει μιά αναρρυχητική κίνηση, πόδι εδώ, πλάτη εκεί, σκαρφαλώνει. Πιάνεται και βοηθά τους επόμενους να κάνουν το βήμα.
Περάσαμε. Φτάνουμε στο σημείο που η θέα ανοίγει: Μπαίνουμε σε καμμένη περιοχή. Με τα χιόνια δεν είναι πολύ άσχημο. Ακολουθούμε νέα σήμανση, μέσα σε ρηχή ρεματιά που φεύγει ανατολικά. Ανάβαση.
Η Βάσω λαμβάνει μήνυμα: -Ο Γιάννης μας χαιρετά από υψόμετρο 3300μ ! Πήγε στην Ελβετία για λίγες μέρες. Εμείς εδώ στην κοντούλα Πάρνηθα… Κάπου ΔΕΝ αισθανόμαστε άτυχοι. Είναι ωραία.
Έχουμε φύγει σε νέα διαδρομή. Μήπως μπλέξουμε; Μπροστά ο Αντώνης ανεβαίνει προς κορυφούλα.
– Ας παρακάμψουμε, να δούμε που είμαστε. Νότια κάτω είναι η σκουροπράσινη δασωμένη μικρή Χούνη που μόλις ανεβήκαμε. Μετά απλώνεται το λεκανοπέδιο με δρόμους και ατέλειωτα κτίσματα. Τώρα έχουμε γκρίζο σύννεφο ψηλά με καλή ορατότητα γύρω μας. Μόλις σκάζουμε στη ράχη, νάσου το Μον Παρνές κοντά μπροστά μας! Φτάσαμε. Εύκολα με οριζόντια, ελεύθερη διαδρομή.
Βρήκαμε πολλούς εκδρομείς που ήρθαν με αυτοκίνητα. Παίζαν στα χιόνια στις απλωσιές γύρω απ’τo Καζινό.
Πήγαμε στο καταφύγιο Μπάφι, άλλη μιά ώρα δρόμο αλλά άξιζε: Φασολάδα, κρεατόσουμα, γιαούρτια, καρυδόπιτα και τελευταίο και σπουδαιότατο Τσίπουρο. Τα καθαρίσαμε όλα και τσιπουρωμένοι γυρίσαμε στο Μον Παρνές και την ξεκούραστη κάθοδο με το τελεφερίκ.
Ελάτε την άλλη φορά χάνετε!!
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Η Κορίνα Γιέσεν γεννήθηκε στην Τεχεράνη το 1956 και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη και την Αθήνα. Το 1985 πήρε πτυχίο Ψυχολογίας από το Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (TU Berlin). Το 1988 ξεκίνησε τη συνεργασία της με το ZDF Studio στην Αθήνα σαν βοηθός σύνταξης και από το 1993 συνεργάζεται ως ανταποκρίτρια της Berliner Zeitung, της Sächsische Zeitung Dresden, αλλά και άλλων ελβετικών εφημερίδων καλύπτοντας την Ελλάδα, την Τουρκία, την Αλβανία και την πρώην Γιουγκοσλαβία με έδρα πάντα την Αθήνα.
Από το 1996 επέκτεινε την δραστηριότητά της σε ανταποκρίσεις πέραν των μέσων ενημεέρωσης που προαναφέρονται και σε άλλα, όπως η Deutsche Welle και το Schweizer Radio DRS. Ίδρυσε ένα Γραφείο Παραγωγής, το οποίο διενεργεί έρευνες και γυρίσματα από την Ελλάδα για λογαριασμό της ZDF-Berichterstattung.
“Καθρέφτες” της μοντέρνας κοινωνικής αθλιότητας είναι ο τίτλος ενός άρθρου που δημοσιεύτηκε την Κυριακή 24 Ιανουαρίου στο ΒΗΜΑ. Η Λαμπρινή Κουζέλη αναρωτιέται “Σε ποια κοινωνία ζούμε λοιπόν; Επιστήμη και τέχνη συστρατεύονται σε μια από κοινού αποτύπωση της οδύνης στον κόσμο του σύγχρονου καπιταλισμού στην Ελλάδα και στη Γερμανία“. Δείτε όλο το άρθρο …
Ο Τάσος Γιαννίτσης έδωσε μία συνέντευξη στο ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ της 31 Ιανουαρίου 2016 στην Δήμητρα Κρουστάλλη με θέμα το Ασφαλιστικό, όπου τονίζει ότι “το Ασφαλιστικό έχει γίνει εργαλείο πολιτικών παιγνίων και ότι το σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από μία πολιτική δύναμη μεμονωμένα“. Δείτε όλη την συνέντευξη…
