Ο Λευτέρης Λεβαντής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1980. Όπως αναφέρει στο βιογραφικό του με αφορμή το βιβλίο του “Αλοιφή για γέρους”: “…γεννήθηκε ένα χιονισμένο πρωινό στην Αθήνα του ’63. Η ώρα ήταν 11 και 23 π.μ. ακριβώς. Λίγο αργότερα, την ίδια ημέρα ακόμα, άρχισε να κοιτάζει αφηρημένος τον έναν τοίχο του δωματίου του. Και σαν σπούδασε αργότερα Νομικά και Φιλοσοφία στα τρανά θρανία της Χαϊδελβέργης και των Αθηνών και τι μ’ αυτό; Συνέχισε να κοιτάζει το ίδιιο αφηρημένος τον τοίχο του δωματίου του, που τούτη τη φορά είχε και βιβλιοθήκη. Η Αλοιφή για γέρους είναι βγαλμένη από εκείνες τις αναπολήσεις”.

Δείτε τα βιβλία του στην βιβλιονέτ…

Μετά από 50 χρόνια ξενακάθισαν πλάι – πλάι όλοι μαζί, αλλά αυτή τη φορά έβλεπαν το Μουσείο όχι από δίπλα αλλά από από πάνω, μιάς και η συνάντηση έγινε στο roof garden του St George Lycabettus Hotel.

Ήρθαν πολλοί, οι περισσότεροι, και για του λόγου το αληθές παρόντες ήταν οι:

Από το Α: Γιούλη Δελή, Λεωνίδας Καμαρινόπουλος (και σύζυγος), Μάρω Μαριολέα, Λίντα (Αμαρυλλίς) Παπαδάκη, Άννα Φιλίνη, Γιάννης Ρόκας, Ιόλη Στοφοροπούλου, Αρης Μυλόπουλος, Νίκος Παπαιωάννου και Δημήτρης Παπακυριακόπουλος (και σύζυγος).

Από το Β: Γιώργος Βατσέλλας, Γιώργος Δεπάστας, Μαριάνα Καναβαριώτου, Μιχάλης Καρύδης, Ειρήνη Κηλαϊδίτη, Νίκος Κουτρουμπάς, Δέσπω Κωβαίου, Ελένη Μαΐλλη, Ελένη Μιτσοτάκη, Δημήτρης Μιχαλακόπουλος (και σύζυγος), Παντελής Παντελούρης, Κώστας Παπαηλιού (και σύζυγος), Θόδωρος Σπαθόπουλος, Φώτης Χαροκόπος, Μηνάς Χαμουδόπουλος (και σύζυγος), Σπύρος Ραυτόπουλος (και συζυγος) και Γιάννης Παπανδρέου.

Από το C: Ερατώ Αβραμίδου, Νέλη Βαφειάδου, Αγγέλα Βορεάδου, Λούλα Βρεττού, Γιώργος Γρηγορακάκης (και σύζυγος), Λένα Λιβαδά, Μιχάλης Μητσός, Κατερίνα Μοιρασγίδου, Αιμιλία Σταυρίδου και ο Νίκος Παναγάκης.

Από το σχολείο ο Αντιπρόεδρος του ΔΣ της Σχολής Δρ. Thomas Greve, ο Λυκειάρχης Βασίλης Τόλιας, η Τένια Παπαδάκη (απόφοιτος του ’67), η Μαρία Μαρκέτου (απόφοιτος του ’71) και ο Κίμων Μαραγκουδάκης (απόφοιτος του ’81). Ειδικό ηλεκτρονικό άλμπουμ με τις φωτογραφίες της βραδιάς, δουλεμένο από τον Κώστα Παπαηλιού:

ο οποίος ετοίμασε και μια καταπληκτική παρουσίαση με φωτογραφίες και τίτλο: “Η τάξη του ’63, μία αναδρομή“.

Ο πρώην πρόεδρος του Συλλόγου των Αποφοίτων Παντελής Παντελούρης έστειλε μία εξαιρετική αναφορά για τη βραδιά εκείνη:

ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ 1963–2013

Πενήντα χρόνια από την αποφοίτηση – μισός αιώνας, μια σημαδιακή για όλους μας χρονιά. 1963–2013. Οι 78 νέοι του ’63 κοιτάζουμε πίσω πέντε ολόκληρες δεκαετίες. Μετράμε τον χρόνο. Μετράμε τη ζωή μας μετά το απολυτήριο του “Dörpfeld Gymnasium”. Στην τρίτη ηλικία πια όλοι μας, άλλοι ακμαίοι και άλλοι λιγότερο, βρισκόμαστε στις 6 Σεπτεμβρίου 2013 στις φιλόξενες αίθουσες του Saint George Lycabettus για να κοιτάξουμε μαζί προς τα πίσω. Μεγάλη η συγκίνηση, μεγάλη η προσμονή. Πολλοί ξαναβλεπόμασταν για πρώτη φορά από το 1963. «Εσύ ποιος είσαι;» ακούστηκε πολλές φορές εκείνο το βράδυ. Εκπλήξεις, αγκαλιές, φιλιά…

Τρεις απόφοιτοι του τμήματος Β’, η Μαριάννα Καναβαριώτου, ο Νίκος Κουτρουμπάς και ο Κώστας Παπαηλιού, πήραν την πρωτοβουλία να οργανώσουν μια όμορφη σύναξη σε έναν θαυμάσιο χώρο, αφιερώνοντας γι’ αυτό πολύ χρόνο και κόπο• και μόνο η αναζήτηση ανθρώπων με τους οποίους είχε χαθεί κάθε επαφή εδώ και πενήντα χρόνια αποτέλεσε άθλο για τον οποίο όλοι μας τούς είμαστε ευγνώμονες.

Μαζευτήκαμε οι μισοί περίπου από τους αποφοίτους του 1963• από τους υπόλοιπους, ορι σμένοι ζουν μόνιμα στο εξωτερικό και δεν μπορούσαν να μετακινηθούν, άλλοι είχαν προβλήματα υγείας, κάποιοι ήταν αδύνατον να βρεθούν, πολλοί δήλωσαν ότι δεν μπορούν να παρευρεθούν για διάφορους λόγους αλλά έστειλαν μηνύματα (Ψυχοπαίδης, Πικραμμένος και άλλοι). Είχαμε κι αυτούς –τους λίγους ευτυχώς– που μας άφησαν πρόωρα για πάντα και τους οποίους φέραμε πάλι με συγκίνηση στη μνήμη μας (Σάκης Καράγιωργας, Γιώργος Νικολαΐδης, Γιώργος Ιωαννίδης, Ηλίας Κροντήρης, Σόλων Βούλγαρης, Ηρώ Μωραΐτου, Μιράντα Πανταζίδου, Σταύρος Νικολαΐδης, Κώστας Κατσικόπουλος, Αντώνης Σειράγας και δυστυχώς πρόσφατα και ο Αλέκος Παππάς).

Μια σειρά από εκπλήξεις περίμενε τους παρευρεθέντες – δίπλα στους αποφοίτους ήταν παρόντες ο Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της Σχολής Thomas Greve (γιος του τότε Μαθηματικού μας) και ο Διευθυντής του Λυκείου Βασίλης Τόλιας, καθώς και η Τένια Παπαδάκη (απόφοιτος ’67), κόρη του αείμνηστου και αξιαγάπητου καθηγητού μας Ιδομενέα Παπαδάκη.

Από τις πιο όμορφες εκπλήξεις ήταν η μουσική υποδοχή μας από τον Νίκο Κουτρουμπά, που μας εξέπληξε με το φωνητικό του ταλέντο (Aλήθεια, πού το είχε κρυμμένο τα χρόνια της Γερμανικής;), τραγουδώντας γνωστές άριες και σύγχρονα τραγούδια με τη συνοδεία στο πιάνο του Κίμωνα Μαραγκουδάκη (απόφοιτος ’81) και παρούσης και της δασκάλας του στη φωνητική Μαρίας Μαρκέτου (απόφοιτος ’71).

Δεύτερη έκπληξη η αναδρομή του Κώστα Παπαηλιού. Με το γνωστό του χιούμορ και την αστείρευτη νεανικότητά του, ο Κώστας έκανε μια αναδρομή στα χρόνια της Μετσόβου, παραθέτοντας σειρά φωτογραφικών ντοκουμέντων από το αρχείο της Σχολής και το αρχείο συμμαθητών, διανθίζοντας την παρουσίασή του με ανέκδοτα και παλιές ιστορίες, που πότε έκαναν το ακροατήριο να ξεσπά σε γέλια και πότε να αναπολεί με συγκίνηση. Παρήλασαν μπροστά μας στιγμιότυπα από την αυλή με τον φοίνικα, στιγμιότυπα από το μάθημα στις τάξεις, οι αυστηροί έλεγχοι της μακαρίτισσας της Ντι Λέρνια στην είσοδο, τα πορτραίτα πολλών Ελλήνων και Γερμανών καθηγητών, φωτογραφίες από εκδρομές και άλλες εκδηλώσεις. Πολλές από τις φωτογραφίες αυτές κοσμούσαν σε μεγέθυνση τους τοίχους της αίθουσας και ομάδες αποφοίτων παρέμεναν μπροστά τους ανατρέχοντας με συγκίνηση στα χρόνια εκείνα.

Νομίζω ότι είναι πολύ δύσκολο να εκτιμήσει κανείς πραγματικά τον χρόνο που αφιέρωσε ο Κώστας για να προετοιμάσει όλο αυτό το υλικό!

Κάποια στιγμή κλήθηκα και εγώ να πω δυο λόγια για την περίοδο εκείνη της φοίτησής μας στη Γερμανική Σχολή Αθηνών και για τις εμπειρίες μου τα χρόνια που ακολούθησαν την αποφοί τησή μας, μια και διετέλεσα επί σειρά ετών Πρόεδρος των αποφοίτων της Σχολής.

Ευκαιρία για μένα να θυμίσω ότι υπήρξαμε μια ξεχωριστή γενιά μαθητών, που φοίτησε στη Σχολή σε μια ξεχωριστή ιστορική περίοδο για την Ελλάδα, αλλά και για τις σχέσεις της πατρίδας μας με τη Γερμανία (είχαν περάσει μόλις δέκα και κάτι χρόνια από τη λήξη του Πολέμου και της Κατοχής).

Οι γονείς μας μάς έστειλαν στη Γερμανική Σχολή τη δεύτερη χρονιά από την επαναλειτουργία της (το 1956). Δέκα μόλις χρόνια μετά τη λήξη του Πολέμου και της Γερμανικής Κατοχής. Χρειαζόταν πολύ θάρρος τότε και ανοικτό μυαλό για κάτι τέτοιο, μια και τα τραύματα της Κατοχής ήταν ακόμα νωπά και πολλές από τις οικογένειές μας είχαν υποστεί άμεσα τις συνέπειές της.

Είχαμε την τύχη να έχουμε καλούς Γερμανούς καθηγητές, τις περισσότερες φορές νέους, με ενθουσιασμό για τη δουλειά τους και αγάπη για την Ελλάδα (Dietz, Endress, Gercke, Franzmeier, Greve, Drögemüller, Klemm και πολλούς άλλους). Μας άνοιξαν τα μάτια σε νέους ορίζοντες, πέρα από τα σύνορα της Ελλάδας. Πάνω απ’ όλα όμως είχαμε Έλληνες καθη γητές, διαμάντια στην εκπαίδευση. Έτσι, και η ελληνική παιδεία που λάβαμε ήταν σε πολλές περιπτώσεις καλύτερη των ελληνικών σχολείων.

Χρόνια μετά την αποφοίτηση συνειδητοποιήσαμε ότι οι συνέπειες του εμφυλίου είχαν αγγίξει άμεσα και το δικό μας –παρότι ξένο– σχολείο. Γιατί στη ΓΣΑ είχαν βρει τότε καταφύγιο μια σειρά από φωτεινά ονόματα της εκπαίδευσης, που –λόγω του προοδευτικού παρελθόντος τους– δεν έβρισκαν δουλειά στα δημόσια σχολεία (Δημητράκος, Παπαγεωργίου, Ασωνίτης, Δανιήλ, Παπαδάκης κ.λπ.).

Θύμισα ότι ως Πρόεδρος των αποφοίτων με είχαν φωνάξει επανειλημμένως για ανάκριση στο διαβόητο «Σπουδαστικό» της Ασφάλειας τα χρόνια που παρέμενα στην Ελλάδα, προσπαθώντας να εκμαιεύσουν αν οι καθηγητές μας μιλούσαν στην τάξη για πολιτικά και αν μας έκαναν αριστερή προπαγάνδα.

Ήταν ευνόητο ότι για τη δικτατορία του 1967, οι δάσκαλοί μας αποτελούσαν κόκκινο πανί. Θύμισα ότι μεσούσης της δικτατορίας, οπότε βρέθηκα στην Αθήνα ως απεσταλμένος της γερμανικής ραδιοφωνίας, ο Λυκειάρχης (ο Γυμνασιάρχης της δικής μας περιόδου) Γιώργος Δημητράκος με κάλεσε στο γραφείο του στη Σχολή. Έκλεισε τις πόρτες και, αφού βεβαιώθηκε ότι δεν ακούει κανένας άλλος, μου εκμυστηρεύθηκε ότι η δικτατορία ζητούσε την απόλυση όλων των «επικίνδυνων κομμουνιστών» καθηγητών της Σχολής. Μου ζήτησε να μεταφέρω στη Γερμανία το μήνυμα, ώστε να παρέμβει η γερμανική κυβέρνηση.

Το μήνυμα μετέφερα, καθ’ υπόδειξη του Δημητράκου, στον καθηγητή Georg Eckert, Πρόεδρο τότε του Διεθνούς Κέντρου Σχολικών Βιβλίων στην πόλη Braunschweig, στενό φίλο και συνεργάτη του Καγκελάριου Βίλλυ Μπράντ. Ήταν τότε που έμαθα για πρώτη φορά ότι ο Δημητράκος ήταν ως φοιτητής ενεργό μέλος της ΕΠΟΝ Θεσσαλονίκης και ότι υπήρξε ο σύνδεσμος μεταξύ αντιφασιστικής ομάδας Γερμανών στρατιωτικών στη Θεσσαλονίκη, με επικεφαλής τον τότε Ταγματάρχη της Wehrmacht Georg Eckert και του ΕΛΑΣ. Τίποτε από αυτά, ούτε για τις πολιτικές πεποιθήσεις των άλλων καθηγητών γνωρίζαμε όσο ήμασταν στο σχολείο (Οι πιέσεις της γερμανικής κυβέρνησης ανάγκασαν τελικά τη χούντα να υπαναχωρήσει και να παραμείνουν στο σχολείο οι καθηγητές μας – με επικεφαλής τον Δημητράκο).

Θύμισα επίσης ότι η χρονιά μας ήταν εκείνη που έδωσε δυναμικό παρόν στις κινητοποιήσεις του 15% για την παιδεία και ότι πραγματοποίησε την πρώτη απεργία μαθητών ξένου σχολείου την περίοδο εκείνη. Όλοι θυμόμαστε τον τότε καθηγητή Γαλλικών και μετέπειτα Διευθυντή της Γ.Σ. στο Παρίσι Horst Breckwold να τρέχει στο Πεδίον του Άρεως, όπου είχαμε συγκεντρωθεί, για να μας πείσει να γυρίσουμε πίσω (γιατί το Υπουργείο Παιδείας απειλούσε ότι θα κλείσει όποιο ξένο σχολείο μετείχε στις κινητοποιήσεις). Η συμμαθήτριά μας, μετέπει τα βουλευτής Άννα Φιλίνη –που ήταν μαζί μας το βράδυ εκείνο– πρωταγωνιστούσε τότε στις μαθητικές συντονιστικές επιτροπές αγώνα.

Η χρονιά μας είχε επίσης, αναπτύξει –ήδη κατά τη διάρκεια της φοίτησης στη Σχολή– μια σειρά από δραστηριότητες, πρωτόγνωρες για την τότε εποχή, που άφησαν όμως τη σφραγίδα τους. Θυμίζω λ.χ. τη σειρά διαλέξεων για τη σύγχρονη μουσική που είχαμε οργανώσει (οι όμορφες αφίσες του μετέπειτα γνωστού σκηνοθέτη Νίκου Περράκη για τις βραδιές τζαζ στη Μετσόβου έχουν μείνει στη μνήμη μας), την κυκλοφορία του πρώτου μαθητικού περιοδικού της Σχολής («Εμείς»), τις εκδρομές μας στα αξιοθέατα της Αττικής κτλ. Η χρονιά μας είχε δώσει μια ξεχωριστή πνοή στη μαθητική ζωή του σχολείου.

Και το σημαντικότερο: η χρονιά του 1963 πρωτοστάτησε στην ίδρυση του πρώτου Συλλόγου των αποφοίτων, την επόμενη κιόλας χρονιά από την αποφοίτηση (1964), εισήγαγε τον χαρακτηρισμό των αποφοίτων ως Dörpfeldianer και καθιέρωσε τις χοροεσπερίδες της Γερμανικής, ως κύρια πηγή χρηματοδότησης ενός ταμείου υποτροφιών του Συλλόγου (Οι χοροεσπερίδες των αποφοίτων της Γερμανικής αποτέλεσαν σημαντικά κοινωνικά γεγονότα στην εποχή τους και συνεχίστηκαν μέχρι τις μέρες μας με την ίδια επιτυχία), ανέδειξε δύο Προέδρους αποφοίτων (Γιώργος Ιωαννίδης – Παντελής Παντελούρης) και έθεσε τις βάσεις για τις πρώτες ανταλλαγές με γερμανικούς φορείς, οργανώνοντας τη συμμετοχή νέων αποφοίτων σε συνέδρια και άλλα φόρα στη Γερμανία, ενώ οργάνωσε και την πρώτη υπηρεσία στήριξης των αποφοίτων που έφευγαν για σπουδές στην τότε Δυτική Γερμανία.

Μίλησα επίσης εκείνο το βράδυ στο Saint George Lycabettus για ένα –ιδωμένο μετά από 50 χρόνια– νοσταλγικό ντοκουμέντο που βρέθηκε τυχαία στα χέρια μου. Πριν κάποια χρό νια, ένας φίλος από το Δ.Σ. του Συλλόγου των αποφοίτων μού εμπιστεύθηκε μια μικρή ανακάλυψη: στον κάδο απορριμμάτων της Σχολής είχαν πετάξει όγκους από παλιά έγγραφα, ανάμεσά τους και το πρακτικό βαθμολογίας απολυτηρίου της χρονιάς 1963, της χρονιάς της αποφοίτησής μας. Το φύλαξα χρόνια στο γραφείο μου με την ελπίδα να το ξαναδούμε μαζί σε κάποια μελλοντική συνάντηση. Η σύναξη της 6ης Σεπτεμβρίου 2013 ήταν η πιο κατάλληλη ευκαιρία γι’ αυτό.

Το πρακτικό αυτό, γραμμένο χειρόγραφα στην καλλιγραφική γραφή του τότε Γυμνασιάρχη Γιώργου Δημητράκου, αποτύπωνε τα χαρακτηριστικά των αποφοίτων της χρονιάς εκείνης:

Ότι δηλ. αποφοιτήσαμε τότε 76 αγόρια και κορίτσια, από τα 78 που φοίτησαν το 1963 στα τρία τμήματα (24 στο Α, 28 στο Β και 26 στο C τμήμα).

Ότι και τα τρία τμήματα είχαν αριστούχους, συνολικά πέντε, τρεις γένους θηλυκού στο πρώτο και στο τρίτο τμήμα (Λούλα Βρεττού, Μαρία Μαριολέα, Κατερίνα Μοιρασγίδου) και δύο αγόρια στο δεύτερο – «οι μόνιμοι μονομάχοι» αλλά και στενοί φίλοι στο δικό μας τμήμα: ο Κώστας Παπαηλιού και ο Θόδωρος Σπαθόπουλος.

Ότι πάνω από το μισό, το 53%, αποφοίτησε με «καλώς» (κάτω από 15). Το 41% είχε «λίαν καλώς» (16–18) και το 6% «άριστα».

Από μια πρόχειρη ανάλυση του βαθμολογίου αυτού εγώ τουλάχιστον έβγαλα στα πρόχειρα δύο βασικά συμπεράσματα:

Πρώτον, συνειδητοποίησα ότι το στίγμα που έφερα σ’ όλη τη ζωή μου μέχρι σήμερα (το 11 στη Γυμναστική) δεν το σήκωνα μόνος μου, όπως νόμιζα, αλλά το μοιραζόμουν με έναν φίλο από τη διπλανή τάξη. Και όχι μόνο αυτό, υπήρχε και κάποιος τρίτος που δεν πήρε καν βαθμό από τον Hilbrecht, γιατί δεν εμφανίστηκε ποτέ στο μάθημα. 10 και 11 υπήρχαν πολλά στο βαθμολόγιο, και στα τρία τμήματα και για όλα τα άλλα μαθήματα – εκτός από τη γυμναστική, όπου όλοι σχεδόν είχαν καλούς βαθμούς και αρκετοί 20 και 19 και όπου το 10 και 11 ήταν η εξαίρεση.

Δεύτερον, το βαθμολόγιο ανέτρεψε και την προσφιλή παιδαγωγική αρχή απέναντι στα παι διά μας και τα εγγόνια, ότι δηλαδή πρέπει να είσαι καλός μαθητής για να προκόψεις στη ζωή σου. Η λίστα αποδεικνύει ότι και με δεκατριάρια στη Φυσική και τη Χημεία ή με 10 και 11 σε Λατινικά και Μαθηματικά ή με 12 στα Αρχαία μπορείς να γίνεις και Πρωθυπουργός και Πρύτανης Ανωτάτης Σχολής αλλά και διακεκριμένος Καθηγητής Πανεπιστημίου.

Τελείωσα τη σύντομη παρέμβασή μου με τη διαπίστωση ότι η ΓΣΑ υπήρξε για μένα ένα από τα καλύτερα σχολεία, την εποχή τουλάχιστον που φοιτήσαμε εμείς, και πιστεύω πως εξακολουθεί να διατηρεί το υψηλό της επίπεδο. Ανέτρεξα στη μακρόχρονη υπηρεσία μου σε διπλωματικές υπηρεσίες της Ελλάδας στο εξωτερικό και στην ευκαιρία που είχα να δέχομαι για πρακτική εξάσκηση δεκάδες νέους αποφοίτους της Σχολής, διαπιστώνοντας κάθε φορά το υψηλό επίπεδο γλωσσομάθειας και γενικής παιδείας τους.

Χαιρετισμό απηύθυνε εκείνο το βράδυ ο Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της ΓΣΑ Thomas Greve μεταφέροντας τους χαιρετισμούς του Προεδρείου και ζητώντας να συνεχίσουμε να συμβάλλουμε στη διατήρηση και εμβάθυνση των ελληνογερμανικών σχέσεων, που λόγω της κρίσης περνούσαν μια δύσκολη περίοδο.

Μίλησε επίσης και η Άννα Φιλίνη, o Νίκος Παπαϊωάννου και άλλοι. Οι συζητήσεις συνεχίστηκαν μέχρι αργά το βράδυ. Φύγαμε με το ερώτημα πότε θα είναι η επόμενη συνάντησή μας. Όχι βέβαια μετά από άλλα 50 χρόνια!

Παντελής Μ. Παντελούρης, Οξύλιθος Ευβοίας, ppantelouris@gmail.com

Ζητείται Νοσηλευτικό προσωπικό για Γηριατρικά Νοσοκομεία στην Γερμανία. Προϋπόθεση γνώση Γερμανικών επιπέδου Β2 και πτυχίο Νοσηλευτικής από AEI, ΤΕΙ, ΙΕΚ κτλ. Μισθός από 1500€ έως 3000€ τον μήνα συν υπερωρίες. Ο μισθός μπορεί να φτάσει και τα 3500€ ανάλογα με την εξειδίκευση. Πλήρης ασφάλεια με συνταξιοδοτικό. Αποστολή βιογραφικού (π.χ. Europass CV) με φωτογραφία, στα Γερμανικά στο mail: qpluslimited@yahoo.com. Τηλ. επικοινωνίας: 306936800008.

Ο Γιώργος Γεωργακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964 και φοίτησε στη Γερμανική Σχολή Αθηνών [1976-82]. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών HBK Braunschweig [1983-89]. Μεταπτυχιακές σπουδές Meisterschueler στη ίδια σχολή, [1989-90].

Διαμένει στο Παρίσι 1990-91. Το 1991 ξεκινά μεταπτυχιακές σπουδές Magister Artium. Το1991-94 συν διοργανώνει τις εκθέσεις Weihnachtsausstellung στην Zentrale Kunst Gallery στο

Αμβούργο. Το 1995 συν-ιδρύει την CHEAPART στην Αθήνα που διευθύνει μέχρι σήμερα. Το2009 συν-ιδρύει στην Αθήνα τον καλλιτεχνικό οργανισμό The Art Foundation [TAF]. Το 2011συν-ιδρύει το CAMP! Contemporory Art Meeting Point στην Αθήνα. 2007-σήμερα συν-επιμελείται το διεθνές δίκτυο της CHEAPART: CHEAPART ARTmART στην ViennaKuenstlerhaus. Το διεθνές δίκτυο συμπεριλαμβάνει και την CHEAPART Θεσσαλονίκη (στηΔΕΘ), CHEAPART Άμστερνταμ (Loods6 / Art4Elkaar), CHEAPART Λεμεσό και Λευκωσία. 2012-σήμερα συν-διοργανώνει και συν-επιμελείται το Back τo Athens Festival στο κέντρο τηςΑθήνας. Από το 1995 μέχρι σήμερα, ως διευθυντής της CHEAPART, του The Art Foundationκαι του CAMP! έχει εδραιώσει το διεθνές προφίλ των πολιτιστικών οργανισμών μέσα από τησυνεργασία με πρεσβείες, πολιτιστικούς οργανισμούς, φορείς, ιστορικούς τέχνης, επιμελητέςκαι καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο. Από το 2017 συντονίζει το πολιτιστικό πρόγραμμαεκθέσεων και εκδηλώσεων Athens Intersection, σε συνεργασία με το AthensTrigono και τονΔήμο Αθηναίων (2017-19). Από το 2017 ανήκει στη συντακτική ομάδα της εφημερίδας “ΤαΝέα της Τέχνης”.

Το 2010 εκδόθηκε το βιβλίο του «Savoir Vivre για καλλιτέχνες», και το 2016«Το Απεργοδρόμιο», εκδόσεις Μελάνι. Από το 1995 μέχρι σήμερα έχει λάβει μέρος σε πολλέςεκθέσεις στην Ελλάδα, Γαλλία, Ισπανία, Αυστρία και Γερμανία.

Ο Λουδοβίκος – Αχίμ Κάππος γεννήθηκε το 1952 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη Σχολή το 1970 και σπούδασε στο Würzburg όπου αρχικά πήρε το πτυχίο του στην Ιατρική και ακολούθως ένα Δίπλωμα Κλινικής Ψυχολογίας. Το 1980 ξεκίνησε την ειδίκευση στην Νευρολογία και Νευροανοσιολογία και έγινε Αναπληρωτής Διευθυντής της Διεύθυνσης Κλινικής Νευρολογίας, της Μονάδας Κλινικής Έρευνας της Σκλήρυνσης κατά Πλάκας του Ινστιτούτου Max Planck.

Το 1990 εξελέγη Επικεφαλής του Τμήματος των Εξωτερικών Ιατρείων Νευρολογίας / Νευροχειρουργικής και από το 2008 Καθηγητής της Έδρας Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας στην Ελβετία. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν ανοσολογικές και μοριακές μελέτες σε νευροανοσολογικές ασθένειες, μελέτες για την μεθοδολογία και αγωγή για την θεραπεία, χρήση της μαγνητικής τομογραφίας, τυποποίηση της κλινικής αξιολόγησης, χρήση τομογραφία MR στην αποσαφήνιση της παθογένεση της φλεγμονώδους νόσου του ΚΝΣ (κεντρικού νευρικού συστήματος).

Ludwig Kappos: Πλέον μπορούμε να κάνουμε πολλά στη σκλήρυνση κατά πλάκας…

Η Silke Wettach γεννήθηκε το 1969 στην Καρλρούη

Silke Wettach berichtet seit 2002 als EU-Korrespondentin für die WirtschaftsWoche aus Brüssel. Aufgewachsen in Deutschland, Griechenland und Irland hat die Halbösterreicherin schon früh erfahren, dass Europa laut, bunt und widersprüchlich ist. Nach dem Volkswirtschaftsstudium am Trinity College Dublin und an der Université Catholique de Louvain (Belgien) entschied sie sich für den genauen Blick auf Politik im Kleinen und volontierte in der Redaktion Fürstenfeldbruck des Münchner Merkur. Das Nachrichtengeschäft lernte sie im Anschluss als Redakteurin bei der Nachrichtenagentur vwd. Während ihrer Zeit in der Düsseldorfer Zentralredaktion der WirtschaftsWoche wurde sie mit dem Nachwuchspreis der Ludwig-Erhard-Stiftung ausgezeichnet. 2000 verbrachte sie zwei Monate als Stipendiatin des Internationalen Journalisten Programms bei der mexikanischen Tageszeitung El Financiero. Dass Wettach fünf Sprachen spricht, kommt ihr im EU-Betrieb tagtäglich zu Gute. Auch nach sieben Jahren hat Brüssel für Wettach nichts von seiner Faszination verloren. Sie schätzt die Vielfalt der Themen, die Nähe zu Entscheidern und natürlich das gute Essen. Seit sie die Schule des Sternekoches Yves Mattagne absolviert hat, kann sie am heimischen Herd nichts mehr schrecken.

metapedia…

WiWo…

Η Αγαλιανή Μπόμπου αποφοίτησε από την Σχολή το 1972. Είναι πρόεδρος τουSEEEL, (Σύλλογος Ελλήνων Επιστημόνων Ελβετίας, Association of Greek Academics in Switzerland, Verein Griechischer Akademiker in der Schweiz).

Η HEADWAY – ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ Ε.Π.Ε., εταιρεία παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών, ζητεί για τη στελέχωση μιας νεοϊδρυθείσας εταιρείας παροχής τουριστικών υπηρεσιών έναν/μια υπεύθυνο TRAVELCOORDINATOR για την επικοινωνία και τη διαχείριση των προμηθευτών, καθώς και τη δημιουργία και υλοποίηση ταξιδιωτικών προτάσεων και εκδηλώσεων.

Απαραίτητα προσόντα

• Πτυχίο ΑΕΙ, κατά προτίμηση σε τομέα επικοινωνίας, μάρκετινγκ ή διοίκησης επιχειρήσεων
• Τουλάχιστον 3 χρόνια προϋπηρεσία στη διοργάνωση εκδηλώσεων, συνεδρίων και το hospitalitymanagement
• Εμπειρία στη διοργάνωση ταξιδιών
• Άριστη γνώση της αγγλικής γλώσσας (στον γραπτό αλλά και τον προφορικό λόγο)
• Πολύ καλή γνώση του MSOffice
• Διαπραγματευτικές και οργανωτικές ικανότητες
• Έμφαση στην ποιότητα
• Ευελιξία και υπευθυνότητα
• Ευχάριστη προσωπικότητα
• Άριστη ικανότητα στην επικοινωνία

Αποστολή βιογραφικού με πρόσφατη φωτογραφία στο tour@headway.gr.

Πήγαμε στα ψηλά της Πάρνηθας χωρίς μεγάλες αναβάσεις.

Για την ιστορία να θυμήσουμε το ραντεβού μας:

Τόπος: Πάρνηθα, ανάβαση με τελεφερίκ. Πορεία όπου εύκολα κάποιος μπορεί να συντομεύσει επιστρέφοντας στο καταφύγιο όπου και να μας περιμένει. Πλήρης διάρκεια καθαρής πορείας περίπου 4 ώρες.

ΚΕΝΤΡΟ-ΝΟΤΙΟΙ – Συνάντηση 8:50 οδός Λιοσίων, στο πάρκινγκ του ΣΠΡΙΝΤΕΡ επί της Λιοσίων απέναντι από σταθμό μετρό/ηλεκτρικού ΑΤΤΙΚΗ.

ΒΟΡΕΙΟΙ – Συνάντηση 9:30 στο παρκινγκ του τελεφερίκ ,στην στεγασμένη είσοδο του κτιρίου τελεφερίκ που ανεβαίνει στο ΜονΠαρνές. Το υπαίθριο πάρκιν είναι δωρεάν. Ανεβαίνοντας την λεωφ.Πάρνηθος, μετά την τελευταία ταβέρνα, διανύετε 2 χιλιόμετρα σε κάποιο δάσος: Δεξιά είναι πρώτα η έξοδος, μετά το πάρκιν του τελεφερίκ, τέλος στο πάνω μέρος η είσοδος.

Αθλητικά παπούτσια η άρβυλα με διπλές κάλτσες, Νερό, Φρούτο, Μπαστούνι(α), καπέλο bzw. αδιάβροχο ( Stock und Hut…) γάντια ,σκουφί, μαύρα γυαλιά, δεύτερα παπούτσια / κάλτσες (τ’αφήνουμε στο αυτοκίνητο)…

Business Analyst

Ref: BA/10/13, Stockholm, Sweden

With expertise in gathering business requirements in UML, CASE Tools and Agile.

EUROPEAN DYNAMICS(www.eurodyn.com)is a leading European Software, Information and Communication Technologies company, operating internationally (Athens, Brussels, Luxembourg, Copenhagen, Berlin, Rome, Stockholm, London, Nicosia, Helsinki, Valetta, etc). The company employs over 500 engineers and IT experts. We design and develop software applications using integrated, state-of-the-art technology. Our current IT and telecoms projects have a value exceeding 250 million EURO. EUROPEAN DYNAMICS is a renowned supplier of IT services to European Union Institutions, international organizations, European Agencies and national government Administrations all over Europe.

We currently have a vacancy for a Business Analyst fluent in English, to offer his/her services as an expert who will be based in Stockholm. The work will be carried out either in the company’s premises or on site at the customer premises. In the context of the first assignment, the successful candidate will be integrated in the Development team of the company that will closely cooperate with a major client’s IT team on site.

Your tasks:

• Gather document and prioritize the business requirements;
• Maintain functional and non-functional documentation for the applications;
• Model, analyse, and improve business processes;
• Perform business data modelling and stakeholders’ analysis;
• Develop use cases and assist in developing test cases;
• Analyse information sharing and content process workflows;
• User training and support the business owners to prepare the necessary training and training material;
• Contribute and validate the functional testing and the design of new functionalities.

Your skills:

• University degree with minimum 4 years of experience in IT or non-University degree with minimum 6 years experience in IT;
• Minimum 2 years experience in gathering and analysing functional and non-functional requirements;
• Extensive experience in process and business data modelling;
• Extensive experience in writing technical and user documentation;
• Experience with UML, Agile development processes and CASE tools (i.e Sparx Enterprise Architect);
• Knowledge of MS SharePoint MOSS 2010 and MS Team Foundation Server (TFS) is an asset;
• Excellent command of English, both written and oral.

Our offer:

If you are seeking a career in an exciting and dynamic company, where you will offer your services as part of a team of a major European Institution, operating in an international, multilingual and multicultural environment where you can expect real chances to make a difference, please send us your detailed CV in English, quoting reference: (BA/10/13), to the following e-mail address: careers@eurodyn.com.

We offer a competitive remuneration (either on contract basis or remuneration with full benefits package), based on qualifications and experience.

All applications will be treated as confidential.

Ο Ανδρέας Γεωργόπουλος γεννήθηκε το 1954 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1972. Σπούδασε στο ΕΜΠ Αγρονόμος Τοπογράφος Μηχανικός και πήρε το πτυχίο του το 1976. Συνέχισε τις σπουδές του στο (University of London) όπου πήρε δίπλωμα MSc (1977), και Ph.d (1981) και στη συνέχεια δίδαξε εκεί για ένα χρόνο Φωτογραμμετρία.

Το 1985 εξελέγη στο ΕΜΠ όπου διδάσκει Φωτογραμμετρία, Φωτοερμηνεία, Μετρολογία, Συλλογή Φωτογραφικών Δεδομένων, Αποτυπώσεις Μνημείων, κ.λπ. αποκτώντας παράλληλα και Μεταπτυχιακό Δίπλωμα της Συντήρησης Μνημείων.

Είναι επίσης επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου (Cyprus Institute STARK) και στο CUT.

Έχει χρηματίσει Διευθυντής του Εργαστηρίου Φωτογραμμετρίας από το 1996, Αντιπρόεδρος (1998-2000) και Πρόεδρος (2002-2006) της Σ.Α.Τ.Μ. Από το 2005 είναι εκλεγμένος μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της CIPA – Heritage Documentation, ενώ από το 2010 είναι Γενικός Γραμματέας της CIPA.

Από το 1985, έχει συμμετάσχει σε μια σειρά από Ελληνικά και Ευρωπαϊκά Προγράμματα σε θέματα Φωτογραμμετρίας, Αποτύπωσης Μνημείων, Ψηφιακής και Αναλυτικής Φωτογραμμετρίας και Εφαρμογών Κτηματολογίου.

Ο Μπεν Σμίτ γεννήθηκε το 1967 και φοίτησε στη Σχολή, αλλά ολοκλήρωσε το σχολείο στο Βερολίνο. Επέστρεψε στην Ελλάδα και το 1980 η οικογένειά του ξεκίνησε το γερμανικό βιβλιοπωλείο “CoLibri“, στην Κηφισιά, το οποίο ο ίδιος ανέλαβε στη συνέχεια.

Από την ημέρα που πρωτοδιοργανώθηκε το Oktoberfest στη Σχολή ανέλαβε προσωπικά την ευθύνη της προετοιμασίας, οργάνωσης και συντονισμού του με αποτέλεσμα η διοργάνωση να επιτύχει απόλυτα και να υποδέχεται κάθε χρόνο πολλούς απόφοιτους και μη, μικρούς και μεγάλους, προσφέροντας γερμανικές λιχουδιές και μπύρα γεμίζοντας ασφυκτικά όλους τους υπαίθριους χώρους του σχολείου.

.

Ο Κώστας Καραγιάννης γεννήθηκε στις 31 Μαρτίου 1972. Το 1983 τέλειωσε το Δημοτικό στην Εράσμειο και αποφοίτησε από την Σχολή το 1989.2001 Διδακτορικό Νομικής Σχολής Αθηνών. Το 1993 απέκτησε το Πτυχίο της Νομικής και το1995 Δίπλωμα Μεταπτυχιακών Σπουδών στο Ποινικό δίκαιο και ένα χρόνο μετά το1996 Δίπλωμα Μεταπτυχιακών Σπουδών στο Αστικό δίκαιο. Από το1995 είναιμέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και από το2006 είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω με ενασχόληση ιδίως με διαιτησίες, γνωμοδοτήσεις και αντιδικίες στον χώρο του αστικού και τραπεζικού δικαίου και του δικαίου της ενέργειας.

Το 2008 εξελέγη Λέκτορας Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών και το2017 Επίκουρος Καθηγητής της Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το συγγραφικό έργο αποτελείται από 3 μονογραφίες, 1 συλλογικό έργο Τραπεζικού Δικαίου, 1 συλλογικό έργο πρακτικών θεμάτων για φοιτητές και 17 άρθρα στο αντικείμενο του αστικού και τραπεζικού δικαίου.

Είναι μέλος της Ένωσης Αστικολόγων από το 2002, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Τραπεζικού Δικαίου και Δικαίου της Κεφαλαιαγοράς από το 2005, Διαιτητής στον κατάλογο διαιτητών του Οργανισμού Διαιτησίας του Ελληνογερμανικού Βιομηχανικού και Εμπορικού Επιμελητηρίου από της συστάσεως της εν λόγω θεσμικής διαιτησίας και Διαιτητής στον κατάλογο διαιτητών της θεσμικής διαιτησίας της ΡΑΕ (Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας) από το 2014.

Die Amos Comenius Schule Aachen, ein privates Gymnasium mit Standort in Aachen, Deutschland, sucht Lehrkräfte für die Fächer Mathematik, Philosophie, Latein, Kunst, Musik und Physik, die die Erlaubnis haben an einem Gymnasium zu unterrichten und Abschlussprüfungen (Abitur) abzunehmen. Voraussetzung für eine Anstellung ist die Beherrschung der deutschen Sprache in Wort und Schrift sowie die formale akademische und praktische Ausbildung als Lehrer oder diplomierte Fachwissenschaftler. Die Einstellung erfolgt nach dem Tarifvertrag Land für NRW. Bewerber, die die Voraussetzungen erfüllen, wenden sich mit einer schriftlichen Bewerbung mit allen relevanten Unterlagen und Zeugnissen an: Amos Comenius Schule, Händelstr. 10, 52074 Aachen, Deutschland oder an amos-comenius-schule@gmx.de. Telefonische Auskunft vorab unter 0049 241 4017882.

http://www.neotex.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=http://www.neotex.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=7

.

Ο Νικόλας Τριήρης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 15 Σεπτεμβρίου 1978 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1996. Είναι απόφοιτος του τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστήμιου Πειραιά και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου MBA (Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων) επίσης του Πανεπιστημίου Πειραιά. Εργάστηκε επί σειρά ετών ως οικονομολόγος και τώρα ασχολείται μόνο με τη μουσική. Είναι αυτοδίδακτος παίχτης του τρίχορδου μπουζουκιού από τα δεκαέξι του χρόνια. Η μεγάλη του αγάπη για τη μουσική και το όργανο τον ώθησαν να αφιερώσει πολλές ώρες για τη μελέτη και την ενασχόλησή του με αυτά. Κύριο πεδίο ενασχόλησης αποτελεί το παραδοσιακό, ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι. Έχει παίξει σε ταβέρνες, κουτούκια, συναυλίες και εκδηλώσεις. Το 2010 παρακολούθησε μικρό αριθμό μαθημάτων με το μεγάλο δεξιοτέχνη Νίκο Τατασόπουλο. Το 2014 εντάχθηκε ως βασικό μέλος στην ορχήστρα “Μανώλης Ρασούλης” στην οποία συμμετέχουν οι μουσικοί:Λάζαρος Σαμαράς (ακορντεόν, πιάνο, πλήκτρα), Δημήτρης Μαρινόπουλος (κιθάρες), Δημήτρης Πάντος (κιθάρες), Γιάννης Πλαγιαννάκος (μπάσο), Θανάσης Σοφράς (μπάσο), Δημήτρης Μποσινάκος (drums), Μιχάλης Ορφανίδης (drums)οι τραγουδιστές:Σοφία Παπάζογλου, Παντελής Θεοχαρίδης, Ζωή Παπαδοπούλου, Ναταλία Ρασούλη και οι guest:Μανώλης Λιδάκης, Γιώργος Μαργαρίτης, Λιζέτα Καλημέρη, Βασίλης Λέκκας, Αγάθωνας, Αργύρης Μπακιρτζής, Μαρία Κώτη, Δημήτρης Ζαχαριουδάκης, Γιώργος Σαρρής, Νένα Βενετσάνου, Βάσω Αλαγιάννη, Πέτρος Βαγιόπουλος, Γιώργος Καζαντζής, Ανδρέας Καρακότας, Σπύρος Γραμμένος κ.ά.

Δισκογραφία:

“Το αυγό του Κολόμπου”, Νίκου Βερόπουλου, 2007

“Ξένων δοχείο”, Νίκου Βερόπουλου, 2007

“Πόλη-Εποχές- Άνθρωποι”, Λαβύρυθμος, 2008

“To βαλς του Απρίλη”, Λάζαρου Σαμαρά, 2013

“Της ημέρας τα σκοτάδια”, Δαμιανoύ Πάντα, 2014

“Ζώη απ’ το παράθυρο”, Λαβύρυθμος, 2015

“Ό,τι κι αν ακούσεις”, Πάνου Ράπτη – Οδυσσέα Ιωάννου, Μίλτος Πασχαλίδης, 2016

“Επιλογές Α” και “Επιλογές Β”, Τεχν-Άσματα, 2017

“Ατέρμονες Γέφυρες”, Λάζαρου Σαμαρά, 2017

“Η Χαρά”, Τεχν-Άσματα, 2018

Δικές του συνθέσεις:

Γιασεμί (ορχηστρικό)

Η Σιγανή Φωτιά

Επτά (ορχηστρικό)

Να’μασταν δύο όνειρα

Σε αυτές τις δουλειές συνεργάστηκε με τους μουσικούς:

Νίκος Τατασόπουλος (μπουζούκι), Μανώλης Πάππος (μπουζούκι, ούτι), Κώστας Ζαριδάκης (μπουζούκι), Πετρολούκας Χαλκιάς (κλαρίνο), Θανάσης Σοφράς (κόντρα μπάσο), Γιάννης Πλαγιανάκος (κόντρα μπάσο), Λάζαρος Σαμαράς (ακορντεόν), Θοδωρής Ρέλλος (κλαρίνο), Βασίλης Γιαννίσης (βιολί), Ηρακλής Βαβάτσικας (ακορντεόν),Μανώλης Καρπάθιος (κανονάκι), Δημήτρης Πάντος (κιθάρα), Μιλτιάδης Παπαστάμου (βιολί), Θανάσης Ζαχαρόπουλος (κιθάρα), Εύη Κανέλου (κρουστά), Κώστας Βλαχόπουλος (φυσαρμόνικα), Βασίλης Τριάντης (λαούτο), Τατιάνα Θεολόγου (τσέλο)

και τους τραγουδιστές:

Μίλτος Πασχαλίδης, Γιάννης Ντουνιάς, Ζαχαρίας Καρούνης, Κώστας Μάντζιος, Αλέξανδρος Χατζής, Φωτεινή Βελεσιώτου, Ελένη Δήμου, Ειρήνη Χαρίδου, Βασίλης Γισδάκης, Ρίτα Αντωνοπούλου, Σωτήρης Παπατραγιάννης

Άλλες συνεργασίες: Μαρία Κατινάρη, Γιώργος Τζώρτζης, Σοφία Κουρτίδου, Φίλιππος Πλακιάς, Βασίλης Μασσαλάς, Βασιλική Παπαϊωάννου

Αποτελεί ιδρυτικό μέλος του μουσικού σχήματος “Τεχν-Άσματα”, το οποίο αποτελείται από τρεις μουσικούς και φίλους, που έσμιξαν τον Σεπτέμβρη του 2015 με κοινό στόχο την καλλιτεχνική απόδοση, έντεχνων, λαϊκών και ρεμπέτικων ήχων,με σεβασμό στις πρώτες και αυθεντικές εκτελέσεις των δημιουργών τους, καθώς και τη δημιουργία νέων,δικών τους συνθέσεων. Μέσα από το Σχήμα αναζητά νέους τρόπους μουσικής έκφρασης με όργανα όπως άταστο μπουζούκι, μπουζούκι με μπερντέδες, καθώς και με τα γνωστά σε όλους λαούτο, τζουρά, μπαγλαμά. Από το 2010 διδάσκει συστηματικά μπουζούκι σε νέους και έμπειρους παίχτες, παρέχοντας τις θεωρητικές του γνώσεις τόσο στο δυτικό σύστημα μουσικής (κλασσική παιδεία) όσο και στον ανατολικό (βυζαντινή, μακάμ) στα εξής μέρη

Σχολή Παραδοσιακής Μουσικής “Γέφυρες”

Ωδείο “Θαλής”

11ο Δημοτικό Σχολείο Αχαρνών

Χρήση Κολυμβητηρίου από μαθητές και γονείς