Την Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2024 απεβίωσε σε ηλικία 96 ετών ο Κωνσταντίνος Δρακόπουλος, μαθητής της Γερμανικής στα χρόνια του Πολέμου.

Γεννημένος το 1928 εμφανίζεται στα Μαθητολόγια το 1938-39 στην 1η Τάξη του 8ταξίου, δηλαδή στην Ε’ Δημοτικού, και παραμένει έως το έτος 1943-44 στην 5η του 8ταξίου (δηλαδή στην σημερινή Γ’ Γυμνασίου) όταν έκλεισε η Σχολή και υποχρεώθηκε να ολοκληρώσει το Γυμνάσιο σε άλλο σχολείο, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το 1946.

Ξεκίνησε την πολύχρονη σταδιοδρομία του στον τομέα της ναυτιλίας μετά την αποφοίτησή του από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και εργάστηκε σε διάφορες επιχειρήσεις με έδρα τη Νέα Υόρκη, προτού προσχωρήσει στη Niarchos London Ltd. το 1953, αναλαμβάνοντας τη θέση του Διευθυντή Ναυτιλίας. Διετέλεσε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και Διευθύνων Σύμβουλος των «Ελληνικών Ναυπηγείων Α.Ε.» για τριάντα, περίπου, χρόνια. Ο κ. Δρακόπουλος υπήρξε, επίσης, Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας «Διεθνή Ναυτιλιακά Πρακτορεία Α.Ε.» για σχεδόν είκοσι χρόνια. Έχει διατελέσει μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου πολλών, διεθνούς κύρους, οργανισμών, όπως ο ελληνικός Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών, το American Bureau of Shipping, η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών, η Τράπεζα της Ελλάδος, κ.ά.

Κατείχε τη θέση του Προέδρου της Ελληνικής Συμβουλευτικής Επιτροπής του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», από το 1996 έως το 2004. Έκτοτε, κατέχει τη θέση του Συμβούλου του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος.

Αγαπητοί απόφοιτοι της τελευταίας δεκαετίας!

Σας προσκαλούμε όλους εσάς αλλά και όσους ακόμη αποφοίτους το επιθυμούν, να καλοδεχτούμε το φθινόπωρο με ένα ποτό.

Κόστος ανά άτομο: 20€ για απεριόριστο ποτό και finger food.

Piu Verde, 20.9.24, 21.30 https://www.google.com/maps?q=place_id:ChIJR0FFUzmYoRQRSkboAeAvcMY

RSVP: 17/9/2024 συμπληρώνοντας τη Google form για να δηλώσετε τη συμμετοχή σας.

https://forms.gle/Vt3o9s9CJiTh4S4j6

(περισσότερα…)

Παύλος Κυριακόγγονας…

Με αφορμή δημοσιεύματα του Γερμανικού Τύπου ο Ρόναλντ Μαϊνάρντους συνοψίζει σε μια πρόταση την είδηση για την ενδεχόμενη αποχώρηση του Πέτερ Λίμπουργκ, μετά την ολοκλήρωση της θητείας του το φθινόπωρο του 2025:

Peter Limbourg ist seit 2013 Intendant der Deutschen Welle (DW) und ohne Zweifel einer der prominentesten Absolventen der Deutschen Schule Athen (DSA). Nun lesen wir in der „Süddeutschen Zeitung“ (SZ), dass die Tage unseres Alumnus an der Spitze des deutschen Auslandssenders gezählt seien. In einem Schreiben an die DW-Belegschaft habe Limbourg mitgeteilt, so heißt es in der SZ, dass er nicht für eine weitere Amtszeit kandidieren werde. Die Amtszeit des Intendanten, der den Sender erfolgreich durch schwere Zeiten gesteuert hat, endet im Spätsommer 2025. Die DSA-Gemeinde würde sich freuen, den prominenten Ehemaligen in Zukunft häufiger im schönen Griechenland begrüßen zu dürfen. Zuletzt war Peter Limbourg Mitte April dieses Jahres in Athen, um das 60. Jubiläum des Griechischen Programms der Deutschen Welle zu feiern. Zu diesem Anlass bereitete unser Verein dem geschätzten Alumnus einen würdigen Empfang im Hotel „Grande Bretagne“.

Με θέμα τη «Φιλία» το Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου γιόρτασε φέτος την 10η επέτειό του από τις 9 έως τις 19 Αυγούστου 2024, αφιερώνοντας την θεματική του στην ομορφιά της ανθρώπινης σύνδεσης και σε όλες τις φιλίες και συνεργασίες που έκαναν δυνατή την υλοποίηση του Φεστιβάλ όλα αυτά τα χρόνια στην ανιδιοτελή προσπάθεια του πνευματικής καλλιέργειας μέσω της τέχνης για έναν καλύτερο και ειρηνικό κόσμο.

Η διοργανώτρια Λητώ Ντάκου, οι κόρες της, Κυβέλη και Δανάη Ντύρκεν, η Δανάη Παπαματθαίου-Μάτσκε, όλες απόφοιτοι, ήταν από τα κεντρικά πρόσωπα του φεστιβάλ.

Περισσότερα: https://www.athensvoice.gr/politismos/mousiki/866350/apotheothike-to-diethnes-festival-mousikis-moluvou-me-thema-ti-filia/

To αρχείο της, που ήταν παραπεταμένο σε μια αποθήκη, και μια μπομπίνα με ανέκδοτο υλικό έρχονται στο φως για να προσθέσουν μερικές ψηφίδες στην καλλιτεχνική διαδρομή της θρυλικής ηθοποιού.

Η Αργυρώ Μποζώνη δημοσίευσε στο Lifo ένα αφιέρωμα στην ηθοποιό με αφορμή την μπομπίνα με την φωνή της που ήρθε στο φως.

Κάθε είδηση που γράφεται για την Ελένη Παπαδάκη, μία από τις πιο επιφανείς ηθοποιούς που γνώρισε η Ελλάδα, πυροδοτεί το ενδιαφέρον∙ το ενδιαφέρον αυξάνεται λόγω των συνθηκών του θανάτου της, ενώ μέχρι σήμερα παραμένουν στο σκοτάδι κάποιες πτυχές των γεγονότων και των προσώπων που σχετίστηκαν με την ιστορία της

Δείτε το άρθρο στο Lifo…

Απόφοιτος Γερμανικής Σχολής Αθηνών, πεμπτοετής φοιτήτρια οδοντιατρικής στο ΕΚΠΑ, κάτοχος του γερμανικού απολυτηρίου (Abitur: 1,2), του γερμανικού πτυχίου C2 και του αγγλικού Proficiency, με εμπειρία ήδη 4 χρόνων στην παράδοση ιδιαίτερων μαθημάτων στις θετικές και θεωρητικές επιστήμες και στις γλώσσες, καθώς και με γνώσεις Γαλλικών και πέντε χρόνια συμμετοχής στο MUN (Model United Nations), παραδίδω μαθήματα σε μαθητές και μαθήτριες όλων των τάξεων, συμπεριλαμβανομένων γυμνασίου και λυκείου, σε οποιοδήποτε μάθημα υπάρχει ανάγκη, ιδιαίτερα σε μαθηματικά, αλλά και σε γερμανικά/αγγλικά, χημεία, βιολογία, φυσική, νέα ελληνικά. Ενδιαφέρομαι για μερική απασχόληση δεδομένων των σπουδών μου και φυσικά διατίθεμαι να πραγματοποιήσω εξ αποστάσεως μαθήματα.

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6977141844

Διεύθυνση e-mail: lydia.klr4@gmail.com

Είναι όλα εδώ: Το ιδανικό ζευγάρι δίπλα στο παράθυρο, εκείνη με μια αδιόρατη προσμονή, εκείνος με το μπλαζέ, απλανές του βλέμμα. Απέναντι, μια σειρά από παράθυρα-οθόνες που εκθέτουν τις ετερόκλητες ζωές των ενοίκων. Η ανθρώπινη κωμωδία σ’ ένα στατικό θεατρικό σκηνικό, λίγο πριν το διαταράξει η κινηματογραφική μηχανή του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Ο μικρόκοσμος μιας ειδυλλιακής καθημερινότητας, λίγο πριν τον διαπεράσει το αδιάκριτο βλέμμα (και ο τηλεφακός) του Τζέιμς Στιούαρτ, αποκαλύπτοντας τη σκηνή του εγκλήματος στην καρδιά της αστικής ζωής.

Κάπως έτσι ο «Σιωπηλός μάρτυς» (Rear Window, 1954) έγινε μια ταινία-ορόσημο πάνω στο ίδιο το σινεμά, στο τι σημαίνει «να καταναλώνεις εικόνες στο σκοτάδι (σαν αμαρτίες)» (Σερζ Ντανέ)· και μαζί μια ταινία-ντοκουμέντο για τις περιπέτειες του βλέμματος στις λαμπερές όσο και ζοφερές πτυχές της μοντέρνας πόλης.

Κυκλοφόρησε το 13ο τεύχος “The Art of Crime” του “Εργαστηρίου Ποινικών και Εγκληματολογικών Ερευνών – Νομική Σχολή Αθηνών”, που διευθύνει και επιμελείται η Τόνια Τζαννετάκη. (περισσότερα…)

Die DEUTSCHE SCHULE ATHEN sucht zum nächstmöglichen Termin

eine/n qualifizierte/n SachbearbeiterIn (m/w/d) für das Schülerbüro der Deutschen Schule Athen

Die Deutsche Schule Athen (DSA) ist eine deutsche Auslandsschule mit einem umfassenden Bildungsangebot für Kinder ab 3 Jahren vom Kindergarten über die Grundschule bis zum deutschen internationalen Abitur.

Wir erwarten:

 Eine Hochschulausbildung, z.B. Verwaltungswissenschaften oder

Vergleichbares

 Mehrjährige Berufserfahrung in vergleichbarer Position

 Sichere Beherrschung von MS-Office Anwendungen

 Organisationsgeschick, zuverlässige Arbeitsweise und Selbständigkeit

 Belastbarkeit und Flexibilität

 Diskretion und Teamgeist

 Bereitschaft zur Einarbeitung in spezifische Schulverwaltungsprogramme

 Perfekte Beherrschung der griechischen Sprache in Wort und Schrift

(Muttersprache) sowie sehr gute Kenntnisse der deutschen Sprache

Wir bieten:

 ein angenehmes Arbeitsumfeld

 gute kollegiale Zusammenarbeit

 angemessene Bezahlung nach Ortsüblichkeit

Bewerbungen richten Sie bitte in deutscher oder griechischer Sprache

bis zum 04.10.2024

– bitte nur in elektronischer Form –

an die Schulleitung der Deutschen Schule Athen, unter bewerbungen@dsathen.gr

Ihre Daten werden ausschließlich intern, innerhalb des Bewerbungsverfahrens

genutzt. Bewerbungsunterlagen in Papierform können nach Abschluss des

Auswahlverfahrens nicht zurückgesendet werden. Nach Abschluss werden Ihre

Daten gelöscht bzw. vernichtet.

(περισσότερα…)

Με αφορμή ένα δημοσίευμα του Παύλου Αγιαννίδη για το βιβλίο: “Γίνεται παρεξήγηση και δίνουν την εξήγηση”, είχαμε αναφερθεί στον συγγραφέα Φώτη Απέργη, ο οποίος είναι δημοσιογράφος, Διευθυντής των μουσικών σταθμών της ΕΡΤ και αδελφός του απόφοιτου Απόστολου Απέργη.

Πρόσφατα, στις αρχές Αυγούστου, δημοσιεύτηκε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του στην εφημερίδα “Καθημερική” με τίτλο “Πως άλλαξε ο τρόπος που ακούμε μουσική”:

Τo 1960, ο αδυσώπητος πολιτικός διχασμός, η φτώχεια και η μετανάστευση ταλάνιζαν την ελληνική κοινωνία. Και όμως, τον Οκτώβριο εκείνης της χρονιάς, πλήθος μουσικόφιλων πλημμύρισε την εστία των Κρητών φοιτητών για να παρακολουθήσει τη συζήτηση με θέμα ποιος «Επιτάφιος» (αυτός σε ενορχήστρωση Χατζιδάκι με τη Μούσχουρη ή εκείνος σε ενορχήστρωση Χιώτη με τον Μπιθικώτση) ταίριαζε καλύτερα στην ολόδροση μουσική του Θεοδωράκη και τη σπαρακτική ποίηση του Ρίτσου. Είχε σημασία: Στον «Επιτάφιο» συναντήθηκαν για πρώτη φορά η λαϊκή παράδοση και η λόγια δημιουργία, ο αστικός κόσμος και η αριστερή διεκδίκηση. Αυτό υπήρξε το έργο που σηματοδότησε τη γέννηση του έντεχνου λαϊκού τραγουδιού.

Δείτε το άρθρο: https://www.kathimerini.gr/culture/563156842/allaxe-o-tropos-poy-akoyme-moysiki/

Ύστερα από τρία χρόνια, η επιτυχημένη έκθεση ολοκληρώνεται και σας καλεί στην τελευταία προγραμματισμένη ξενάγηση, την Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2024, στην Ιστορική μας Βιβλιοθήκη.

Εξερευνήστε 42 αρχέτυπες εκδόσεις ελληνικού ενδιαφέροντος από την πλούσια συλλογή του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη! Πρόκειται για αντιπροσωπευτικά παραδείγματα ελληνικών πρωτότυπων εκδόσεων και λατινικών μεταφράσεων, τυπωμένα από το 1470 έως το 1500, που καλύπτουν ένα μεγάλο θεματικό και χρονολογικό εύρος: από την πρώτη έκδοση των ομηρικών επών έως συγγραφείς του ύστερου Βυζαντίου.

Περιηγηθείτε σε ιστορικές πρώτες εκδόσεις σπάνιας τυπογραφικής τέχνης των πρωτοπόρων τυπογράφων Άλδου Μανούτιου, Ζαχαρία Καλλιέργη, Λορέντζο ντι Αλόπα, Έρχαρτ Ράντολτ και των συνεργατών τους.

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2024, 12.00-14.00 (οι ξεναγήσεις πραγματοποιούνται σε δύο ομάδες)

Ιστορική Βιβλιοθήκη Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη, 2ας Μεραρχίας 36 & Ακτής Μουτσοπούλου, Πειραιάς (στάση μετρό “Δημοτικό Θέατρο”)

Ελεύθερη είσοδος Απαραίτητη αίτηση συμμετοχής εδώ.

Περισσότερα…

Σεπτέμβριος, ο μήνας της Μνήμης Μικρασίας, με τη Σμύρνη πάντα στο επίκεντρο.

Ο συγγραφέας και ιστορικός ερευνητής Γιώργος Πουλημένος (’77) τα τελευταία χρόνια ασχολείται σε βάθος με τη Σμύρνη παίρνοντας μέρος σε επιστημονικά συνέδρια και παρουσιάσεις και εκδίδοντας σχετικά βιβλία και χάρτες (κατάγεται από την πλευρά της μητέρας του από την Κάτω Παναγιά του Τσεσμέ).

Έχει γράψει – μαζί με τον Αχιλλέα Χατζηκωνσταντίνου – το βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών βιβλίο “Η προκυμαία της Σμύρνης” (Εκδόσεις Καπόν), στο οποίο βασίζεται το ντοκιμαντέρ του Άγγελου Κοβότσου “Η Προκυμαία” στο ertflix. (περισσότερα…)

Μετά από 150 παραστάσεις από την πρεμιέρα του, όλες sold-out, «Ο Άσχημος» συνεχίζει την επιτυχημένη του πορεία στο Νέο Θέατρο Βασιλάκου, για 2η χρονιά, από την Τετάρτη 16/10.

Η σαρδόνια, σκοτεινή κωμωδία «Ο Άσχημος» του Marius Von Mayenburg, μετά τη θερμή υποδοχή κοινού και κριτικών, έχοντας πετύχει το απόλυτο sold-out – με όλa τα εισιτήρια πουλημένα και στις 150 παραστάσεις που έχει πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα – συνεχίζει για 2η χρονιά στο Νέο Θέατρο Βασιλάκου, από την Τετάρτη 16 Οκτωβρίου.

https://www.more.com/theater/o-asximos-2os-xronos-epityxias/

Ο Μάριος Ιορδάνου και η Σοφία Καζαντζιάν (υποψήφιοι για βραβείο Κάρολος Κουν και Ένωσης Κριτικών Θεάτρου/ δημιουργοί της σειράς “Μαύροι Πίνακες”) μεταφέρουν επί σκηνής την πιο τολμηρή θεατρική εκδοχή του αριστουργήματος του Henry James «Το στρίψιμο της βίδας”. Πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ μυστηρίου, εμπνευσμένο από το σπουδαίο έργο του Αμερικανού συγγραφέα, στο οποίο έχουν βασιστεί σημαντικές θεατρικές, αλλά και κινηματογραφικές επιτυχίες, όπως «Η Έκτη Αίσθηση», «Οι Άλλοι», κλπ. Μία παράσταση – mind game που οδηγεί σε ένα από τα ανατρεπτικότερα θεατρικά φινάλε.

26 Οκτ – 26 Ιαν 2025 – https://www.more.com/theater/to-stripsimo-tis-bidas-reloaded-1/

Η Βίκυ Βολιώτη συμμετέχει, μαζί με ένα cast σπουδαίων ηθοποιών, στο νέο έργο του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη “Λύκαινες”, το οποίο ξεκίνησε από τη Δευτέρα 28 Οκτωβρίου, σε σκηνοθεσία της Νικαίτης Κοντούρη.

Θέατρο Εμπορικόν, Σαρρή 11, Αθήνα 105 54 (Ψυρρή), Τηλ. 210 3211750, Δευτέρα και Τρίτη : 20:00

Στις παρυφές της δικής μας πόλης, σε ένα μέρος ήσυχο και ερημικό, βρίσκεται μισοκρυμμένο ένα ατμοσφαιρικό διαμέρισμα. Αθέατο από το δρόμο, ζωσμένο από δέντρα και φυλλωσιές, με αλλόκοτες σκιές ζώων και άλλων όντων να χορεύουν επάνω στους τοίχους και τα πατώματά του. Πέντε γυναίκες, με αφορμή την αγοραπωλησία του, συναντιούνται, γνωρίζονται, συγκρούονται, αγαπιούνται. Οι δρόμοι τους θα διασταυρωθούν κι έτσι, θα ζήσουν μαζί μία ιστορία από αυτές που αφήνουν αιώνιο αποτύπωμα. Μία ιστορία σύγχρονη, στο σύνορο μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, που αναμετριέται με τις αόρατες δυνάμεις που μας ορίζουν.

https://www.more.com/theater/theatro-emporikon/lykaines/

Η οικογένεια Ζάννου έλκει την καταγωγή της από τη Μυτιλήνη. Μετά τον απαγχονισμό του Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη από τους Τούρκους στα χρόνια της ελληνικής επανάστασης, η γυναίκα του με τον γιο της Ιωάννη φεύγουν από το νησί και εγκαθίστανται στην Κωνσταντινούπολη όπου και αλλάζουν το όνομά τους σε Ζάννος.

(πηγή των πληροφοριών αποτελεί το εξαιρετικό βιβλίο της Μιράντας Ζάννου “Μία Οικογένεια, δύο αιώνες, το χρονικό της οικογένειας Ζάννου”, που αποτελεί υποδειγματική εργασία με αναλυτικότατες παρουσιάσεις γενεαλογικών δέντρων των τεσσάρων κλάδων της οικογένειας με τίτλους: “Ιωάννης και Μαριόρα”, “Κωνσταντίνος”, “Κλεάνθης”, “Μιλτιάδης” και “Αριστόβουλος”)

Ο Ιωάννης Ζάννος, μετά το τέλος των σπουδών του, ασχολήθηκε με το εμπόριο. Παντρεύτηκε τη Μαρία (Μαριόρα) το γένος Στρατηγοπούλου και απέκτησαν τέσσερα αγόρια: τον Κωνσταντίνο (1848), τον Κλεάνθη (1850), τον Μιλτιάδη (1852) και τον Αριστόβουλο (1856). Το 1862 η Μαρία Ζάννου αποφάσισε να εγκαταλείψει τον σύζυγό της και την Κωνσταντινούπολη, και με τα τέσσερα παιδιά της και τους αδελφούς της Ευστράτιο και Αρίστιππο να εγκατασταθούν στην Αθήνα όπου και παρέμειναν την υπόλοιπη ζωή τους.

Ο Μίλτος Α. Ζάννος (εγγονός του Ιωάννη) γεννήθηκε το 1889 στους Πεταλιούς, πήγε σε ηλικία 16 ετών στη Ζυρίχη για σπουδές. και τρία από τα τέσσερα παιδιά του εμφανίζονται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης. Ο Ιωάννης Κ. Ζάννος γεννήθηκε το 1891. Σπούδασε στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης μηχανολόγος. Στη συνέχεια πήγε στην Αγγλία για εξειδίκευση στα μηχανολογικά των αυτοκινήτων. Όταν γύρισε στην Ελλάδα εργάστηκε στο μηχανουργικό τμήμα της ΒΙΟ. Το 1949 εξελέγη καθηγητής στο Πολυτεχνείο στο μάθημα των Υδροδυναμικών Μηχανών.

Η επιχειρηματική τους δραστηριότητα αφορά δύο συγκεκριμένες περιόδους κατά τις οποίες γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα γνώρισε βιομηχανική ανάπτυξη: Η πρώτη περίοδος ξεκινά το 1881 και τελειώνει με τους Βαλκανικούς. Η δεύτερη ξεκινά το 1920, όπου σημειώνονται ιδιαίτεροι ρυθμοί ανάπτυξης μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, και τελειώνει με την πτώχευση του 1932. Η πρώτη γενιά της οικογένειας Ζάννου ασχολήθηκε με αυτό που ονόμαζαν και οι ίδιοι «γεωργική βιομηχανία», κυρίως με την παραγωγή κρασιού και αργότερα με την παραγωγή τσιγάρων, ενώ η δεύτερη γενιά ασχολήθηκε κυρίως με τους κλάδους της μηχανοποιίας και της οδοποιίας, αν και συνέχισε να ασχολείται και με τη γεωργική βιομηχανία στους τομείς της παραγωγής ζύμης και λαδιού με αρκετές δυσκολίες στη περίπτωση του λαδιού.

Στα Μαθητολόγια της Αραχώβης εμφανίζονται έξι παιδιά με το επώνυμο της οικογένειας, αλλά και πολλά άλλα από τους συγγενείς κλάδους:

του Μιλτιάδη Ζάννου (1889-1976) του Αριστόβουλου:

– η Αλίκη Ζάννου (1928 – 1986)

– η Μιράντα Ζάννου (1928-1952)

– ο Αλέξανδρος (Αλέκος) Ζάννος (1922-2004)

του Ιωάννη Ζάννου (1894-1969) του Μιλτιάδη (1852-1928):

– η Λίλιαν Ζάννου (1921-2010)

– η Ιωάννα Ζάννου (1926-2009). Παντρεύτηκε το Θέμο Πάνο (1923-1996), απόφοιτο του 1940.

του Ιωάννη Ζάννου (1891-1957) του Κωνσταντίνου:

– η Ολυμπία (Λία) Ζάννου (1926-1971)

Η Edith Ζάννου, κόρη του Αριστόβουλου Ζάννου, παντρεύτηκε τον Ιωάννη Αγαλλίδη και απέκτησε δύο κόρες, την Γιολάντα Αγαλλίδου (που παντρεύτηκε τον Γιάννη Καναβαριώτη) και την Έλλη Αγαλλίδου (Elly Agallidis Scwab, που παντρεύτηκε τον Georg Schwab), και

Η Ισμήνη Ζάννου (1883-1970), που παντρεύτηκε τον Γεώργιο Γκρόμαν (1875-1945) και απέκτησε τον Ροδόλφο (Ρούντι) Γκρόμαν.

Ο Ιωάννης Ν. Παντελάκης (1920-)

Από τις 7 έως τις 15 Σεπτεμβρίου 2024 θα είναι η Γερμανία η επίσημη τιμώμενη χώρα της 88ης ΔΕΘ. Η γερμανική αποστολή στη ΔΕΘ, η οποία θεωρείται μια από τις σημαντικότερες εκθέσεις στην Ελλάδα, θα παρουσιαστεί στο Περίπτερο 13 σε ελληνικό και διεθνές κοινό, σε πάνω από 6.000 τ.μ.

https://griechenland.ahk.de/gr/ektheseis/88i-diethnis-ekthesi-thessalonikis-deth

Ο Πέτερ Μπούσορ γεννήθηκε το 1921 και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1927-28 στην Β’ Δημοτικού και το επόμενο στην Γ’ Δημοτικού, ενώ αν συνέχιζε θα αποφοιτούσε το 1938. Το όνομά του στα ελληνικά αποδίδεται λανθασμένα, ως “Μπούχορ”.

Ο πατέρας του, Έρνστ Μπούσορ (Ernst Heinrich Buschor,  1886-1961 ) ήταν Γερμανός κλασικός αρχαιολόγος που εργάστηκε στην Ελλάδα και ένας από τους πιο σημαντικούς αρχαιολόγους της εποχής του. Μετάφρασε όλες τις τραγωδίες του Αισχύλου , του Σοφοκλή και του Ευριπίδη. Η εξέταση του έργου του καθόρισε μεγάλα τμήματα όχι μόνο της γερμανόφωνης κλασικής αρχαιολογίας πολύ μετά τον θάνατό του. Από το 1922 έως το 1929 διετέλεσε Πρώτος Διευθυντής του Τμήματος Αθηνών του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου , όπου, μεταξύ άλλων, πραγματοποίησε ανασκαφές στην Αθήνα, στην Ολυμπία και στις Αμύκλες κοντά στη Σπάρτη. Είχε πέντε παιδιά αλλά μόνο δύο από αυτά γεννήθηκαν στην Ελλαδα. Ο Peter (γεν. 1921) και ο Georg (γεν.1923), ο οποίος πιθανόν να πήγε στην Γερμανική στο Νηπιαγωγείο, όμως επειδή η οικογένεια εγκατέλειψε την Ελλάδα το 1929 ίσως παρέμεινε για λιγότερο από ένα χρόνο στην Σχολή, όμως έκανε λαμπρή καριέρα ως τραγουδοποιός.

Ο Georg Buschor γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου 1923 στην Αθήνα, Ελλάδα. Το 1929, αφού ο πατέρας του διορίστηκε στην έδρα της κλασικής αρχαιολογίας στο LMU , η οικογένεια μετακόμισε στο Μόναχο. Μετά το τέλος του πολέμου σπούδασε φιλοσοφία και θεατρικές σπουδές στο Μόναχο και στη συνέχεια άρχισε να εργάζεται ως τραγουδοποιός στο Schwabing . Ήταν συνθέτης, γνωστός για τα Junge Leute brauchen Liebe (1961), Spukschloß im Salzkammergut (1966) και Der Orgelbauer von St. Marien (1961). Πέθανε στις 11 Φεβρουαρίου 2005 στο Λουγκάνο της Ελβετίας.

Ο Georg Buschor εξελίχθηκε σε έναν από τους πιο επιτυχημένους Γερμανούς τραγουδοποιούς των επιτυχιών και είχε το μουσικό του αποκορύφωμα τη δεκαετία του 1960, όταν έγινε ένας από τους σημαντικότερους τραγουδοποιούς της Mireille Mathieu.  https://de.wikipedia.org/wiki/Georg_Buschor

(περισσότερα…)