Η Πινακοθήκη Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας & Διαποντίων Νήσων οργανώνει αναδρομική έκθεση έργων του Γιάννη Ψυχοπαίδη, και παρουσιάζει για πρώτη φορά στο κερκυραϊκό κοινό, το έργο ενός από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της μεταπολεμικής τέχνης στην Ελλάδα, μέσα από μια θεματική προσέγγιση.

Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης ξεκίνησε, ουσιαστικά, την καλλιτεχνική του έρευνα στα χρόνια της ανατρεπτικής και ταραχώδους δεκαετίας του 1960, όταν φοιτητής ακόμη συμμετείχε μαζί με άλλους νέους καλλιτέχνες στα μεγάλα συλλογικά εγχειρήματα της εποχής, στο περιοδικό της Επιθεώρηση Τέχνης (1954-1967) και στην Ομάδα Τέχνης Αʼ (1961-1967). Συμμετείχε ενεργά με αντιφασιστική δράση στον χώρο του πνεύματος, όταν σε εποχές διώξεων, λογοκρισίας, εξορίας και αποκλεισμών σημαντικοί διανοούμενοι, λογοτέχνες και εικαστικοί επανεξέταζαν τον ρεαλισμό και τον μοντερνισμό αναζητώντας νέα μέσα και τρόπους για να εκφράσουν την κοινωνική αναταραχή και την πολιτική διαμαρτυρία, και επιζητούσαν μια διαφορετικού είδους και ποιότητας επικοινωνία με το κοινό, ασκώντας παράλληλα κριτική στην εμπορευματοποίηση της τέχνης.

Δείτε το άρθρο στο oanagnostis.gr…

Γιάννης Ψυχοπαίδης – H τέχνη ως μαχόμενη μαρτυρία: Αναδρομική έκθεση στην Κέρκυρα…

https://www.monopoli.gr/2023/10/04/promotional-items/gallery-promo-items/720969/giannis-psyxopaidis-anadromi-stis-dekaeties-1960-70-stin-pinakothiki-kerkyras/

(*) αν δεν είχε υποχρεωθεί λόγω του Πολέμου να φύγει από το σχολείο θα είχε αποφοιτήσει το 1945

Η Βεατρίκη Δημητριάδου γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1923 και πήγε στη Γερμανική Σχολή το 1936 από όπου αποφοίτησε το 1942. Συμμαθητές και συμμαθήτριές της ήταν η Έβη Στασινοπούλου (Τουλούπα), ο Αργύρης Φορτούνας, η Ροδούλα Κούμαρη (Σταθάκη), ο Αντώνης Κιτσίκης, η Λένα Γκλαβάνη, η Μόνικα Πέιν, η Νίκη Κεφαλά (Γουλανδρή), η Δήμητρα Καρβελά κ.α.

Κατά τα σχολικά της χρόνια ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και την ορειβασία.

Μετά τη Σχολή σπούδασε Ψυχολογία στη Γενεύη και ακολούθως παντρεύτηκε τον Ελβετό παιδαγωγό τον F.J.Begert. Από το 1954 έως το 1988 εργάστηκε ως ψυχολόγος στο Διεθνές Παιδικό Χωριό Pestalozzi στο Trogen της Ελβετίας, που φιλοξενούσε αρχικά ορφανά παιδιά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: παιδιά από την Πολωνία, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Αγγλία, την Αυστρία, την Γερμανία και την Ελλάδα. Από το 1960 φιλοξένησε παιδιά από το Θιβέτ, την Κορέα, το Βιετνάμ, την Παλαιστίνη κ.α. Κάθε εθνικότητα είχε δικό της ξεχωριστό σπίτι όπου μεγάλωναν 16 έως 18 παιδιά μαζί με τους δασκάλους τους σε μία οικογενειακή ατμόσφαιρα και ανάμεσά τους ο Αργύρης Σφουντούρης, από το Δίστομο και ο Χρίστος, ο αδελφός του Γιώργου Νταλάρα. Ο ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος, φιλοξενήθηκε εκεί στην “Κυψέλη”, το ένα από τα δύο ελληνικά σπίτια για δύο χρόνια κατά τη διάρκεια της δικτατορίας.

Το 1992 επέστρεψε στην Ελλάδα και παντρεύτηκε, σε δεύτερο γάμο, τον Ανδρέα Γανιάρη, γνωστό στο ελληνικό κοινό από τις καλλιτεχνικές του βιβλιοδεσίες.

Μαζί με τη συμμαθήτριά της Ροδούλα Κούμαρη (Σταθάκη) ίδρυσαν, αρχικά στην Ελβετία και μετά στο Γαλαξείδι, το σωματείο “Δελφίνια” για παιδιά με νοητική υστέρηση.

Στις 25 Δεκεμβρίου 2014, ανήμερα τα Χριστούγεννα, έφυγε ήσυχα στο σπίτι της σε ηλικία 91 ετών…

Ροδούλα και Βεατρίκη στην ΕΡΤ3…

Ο Αργύρης Σφουντούρης στη Σχολή…

Τα Δελφίνια

Κυψέλη

Pestalozzi

με τον Νικηφόρο Βρεττάκο

Η Margerite Huck γεννήθηκε στις 6.11.1931 στην Αθήνα. Ήταν κόρη του Paul Huck και της Δανάης Σώχου, το γένος Μαλακατέ. Φοίτησε για λίγα χρόνια στην Γερμανική και αν η Σχολή δεν είχε κλείσει το 1944, θα αποφοιτούσε το 1949.

Ο πατέρας της ήταν διπλωματούχος μηχανικός από την Βιέννη και ήρθε στην Ελλάδα ώστε να σχεδιάσει και να επιβλέψει την επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας. Στα χρόνια της γερμανικής κατοχής συνελήφθη δύο φορές, μία από τους Γερμανούς, με τους οποίος αρνήθηκε να συνεργαστεί, αλλά και από τις ομάδες αντίστασης που, λόγω της καταγωγής του, εθεωρήθη “φιλογερμανός”. Για ένα διάστημα μάλιστα εθεωρείτο νεκρός, αλλά τελικά διέφυγε και επέστρεψε στο σπίτι του. Είχε επιλέξει σαν τόπο διαμονής την Ελλάδα, νυμφεύθηκε Ελληνίδα και περιόδευσε σε όλη την χώρα απαθανατίζοντας με την φωτογραφική του μηχανή περιοχές και ανθρώπους και απεβίωσε το 1980.

Η οικογένεια απέκτησε δύο παιδιά την Μαργαρίτα (Γκρέτα) και τον Stefan, που φοίτησαν στην Γερμανική Σχολή, και δεδομένου ότι η Σχολή έκλεισε το 1944 και τα δύο παιδιά υποχρεώθηκαν να αλλάξουν σχολείο.

Η Γκρέτα, η οποία ήταν ιδιαίτερα καλλιεργημένη και μιλούσε, σαν την μητρική της, τέσσερεις γλώσσες  (ελληνικά, γερμανικά, γαλλικά και αγγλικά), εργάστηκε ως διευθύντρια του γραφείου του Ν. Γρηγοριάδη, CEO των Διυλιστηρίων Ασπροπύργου, που εξαγοράστηκε το 1971 από την ΠΕΤΡΟΛΑ, του Ομίλου Ιωάννη Λάτση, η οποία συμμετείχε στην κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολης.

Παντρεύτηκε τον Φίλιππο Μπαλωμένο και απέκτησε μία κόρη, την Αθηνά, που αποφοίτησε από την Σχολή το 1983.

Απεβίωσε στις 10.7.2017. (περισσότερα…)

Η συγγραφέας, ιστορικός και νομικός Λύντια Βελισσαρίου – Τρίχα (΄67) θα μιλήσει για την πολιτική και την προσωπικότητα του Χαρίλαου Τρικούπη, με θέμα “Ο γνωστός και ο άγνωστος Χαρίλαος Τρικούπης“ τηνΠέμπτη 14 Δεκεμβρίου.

Την εκδήλωση διοργανώνει ο Σύλλογος Αποφοίτων Α΄ Προτύπου Γυμνασίου / Λυκείου Αθηνών.

Το Αthens Book Space του Δήμου Αθηναίων και οι εκδόσεις Μελάνι διοργάνωσαν την Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2023 την παρουσίαση του βιβλίου «Αρχέγονη» της Νάνας Παπαδάκη.

Η «Αρχέγονη» είναι το τέταρτο ποιητικό βιβλίο της ηθοποιού, σκηνοθέτιδος και συγγραφέως Νάνας Παπαδάκη. Αποτελείται από 55 θραύσματα αφιερωμένα σε μια άγνωστη, «αρχέγονη» δύναμη, η οποία εκφράζεται μέσω της σιωπής, της ενόρασης, των ονείρων, της φύσης, της τρέλας. Το βιβλίο είναι επηρεασμένο απ’ την Art Brut (Ακατέργαστη Τέχνη), τη Σκοτεινή Κυρία των Σονέτων του Σαίξπηρ, τη Συκόραξα της Τρικυμίας, ακόμη και το σύμπαν του σαιξπηρικού Άμλετ ή της ιψενικής Έντα Γκάμπλερ. Ένα σύμπαν σκοτεινό, καταστροφικό και αποκαλυπτικό, το οποίο αρθρώνεται σε 55 ποιητικά ρινίσματα που έλκονται απ’ τον δημιουργικό πυρήνα του θεάτρου και της γραφής μαγνητίζοντας ταυτόχρονα τον σύγχρονο αναγνώστη, αλλά και θεατή.

Περισσότερα…

Τα αποτελέσματα του νέου διαγωνισμού PISA επιβεβαιώνουν αυτό που διαπιστώνεται καθημερινώς. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει πατώσει. Υπό αυτή τη συνθήκη, οι επιπτώσεις αρχίζουν να διαμορφώνουν υπαρξιακό κίνδυνο και το να μιλάει κανείς για τα ξένα ΑΕΙ που θα λειτουργήσουν στη χώρα είναι κάτι σαν ανέκδοτο.

Είναι αλήθεια να απορεί κανείς διαβάζοντας τα θλιβερά μαντάτα του παγκόσμιου σχολικού διαγωνισμού PISA και το πώς «πάτωσε» για μια ακόμη φορά το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, αν ο υπουργός Παιδείας και οι προκάτοχοί του κοιμούνται ήσυχοι. Ή μήπως υπνοβατούν προς την καταστροφή και μαζί τους ολόκληρη η χώρα;

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

Η Βασιλική Σιούτη συζητά για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις με τον καθηγητή Διεθνών Σχέσεων και πρώην υφυπουργό Εξωτερικών της κυβέρνησης Καραμανλή, Γιάννη Βαληνάκη, ενόψει της επίσκεψης στην Αθήνα του Προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν.

Ακούστε την συζήτηση…

Η συμβολική τριπλή εορτή του Δεκεμβρίου έχει πάντα για μένα ένα σημασιολογικό περιεχόμενο. Με παραπέμπει στα Νικολοβάρβαρα του 1944, τα επονομαζόμενα στην βιβλιογραφία ως Δεκεμβριανά, τα οποία συνιστούν μία εκ των πλέον θλιβερών σελίδων της Νεωτέρας Ελληνικής Ιστορίας μας.

Εισερχομένη η συγκροτηθείσα τον Μάιο 1944 σε ένα άσημο χωριό του Λιβάνου Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητος την 18ην Οκτωβρίου 1944 στην Αθήνα, από την οποία είχαν αποχωρήσει οι Ναζί κατακτητές την 12ην Οκτωβρίου, έχει να αντιμετωπίση μία έκρυθμη κατάσταση. Ο Ε.Λ.Α.Σ. ελέγχει όλη την χώρα, πλήν της Ηπείρου, την οποία ελέγχει ο Ε.Δ.Ε.Σ., η οικονομία είναι αποσαρθρωμένη, δεδομένου, ότι οι Ναζί κατακτητές θέλησαν έστω και την τελευταία στιγμή να δείξουν το προσωπείο τους, καταστρέφοντας μεγάλο μέρος των υποδομών της χώρας, το πρόβλημα διατροφής ήταν οξύτατο και απουσίαζε η τάξη και η ασφάλεια στην ύπαιθρο. Ήδη είχαν αρχίσει οι αντιδικίες μεταξύ των πρώην δοσιλόγων και ανταρτών. Ο πληθωρισμός είχε ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Το κρίσιμο ερώτημα ήταν, πώς και από ποίον θα κυβερνηθή η ταλαίπωρος αυτή χώρα?

Την 9ην Οκτωβρίου 1944 ο Churchill συνηντήθη με τον Stalin [Ιωσήφ Βησσσαριώνοβιτς, δια να μην ξεχνούμε και τον Βησσαρίωνα, τον Τραπεζούντιο] στην Μόσχα και συνεφώνησαν στην συμφωνία “των ποσοστών”, σύμφωνα με την οποία η νοτιοανατολική Ευρώπη διεμοιράζετο σε σφαίρες επιρροής. Παράλληλα, οι Σοβιετικοί έδιδαν την συγκατάθεσή τους για την αποστολή βρεταννικού στρατού στην Ελλάδα μετά την αποχώρηση των Γερμανών. Πέραν τούτου, το πολιτειακόν ήταν ένα δυσεπίλυτο θέμα για την κυβέρνηση. Το κρίσιμον ερώτημα ήταν ο αφοπλισμός του Ε.Λ.Α.Σ., ένα ζήτημα που θα έπρεπε να επιλύση το υπό τον υποστράτηγο Scobie βρεταννικό εκστρατευτικό σώμα, δεδομένου, ότι το μόνον ελληνικό σώμα που διέθετε οπλισμό ήταν η Ορεινή Ταξιαρχία του Ρίμινι και η χωροφυλακή. Επιπλέον, ο αφοπλισμός των Ταγμάτων Ασφαλείας δεν προχωρούσε ικανοποιητικά.

Το κλίμα της εποχής θα μας το περιγράψει ένας σημαντικός άνθρωπος, ο διανοούμενος Γ. Θεοτοκάς, σημαντικός συγγραφέας και λογοτέχνης, εκπρόσωπος της Γενιάς του 30:

<<Η κοινή γνώμη είναι κομμένη στα δύο, θαρρείς με τρόπο ανεπανόρθωτο. Η μερίδα που βρισκεται υπό την επίδραση του ΚΚΕ είναι φανατισμένη, όπως δεν ήταν ποτέ, σε κατάσταση θρησκευτικής μυστικοπαθείας, έτοιμη για κάθε τι που θα της ζητήσουν οι αρχηγοί της, για κάθε τρέλα, κάθε ηρωισμό, κάθε θυσία… Από την άλλη μεριά,την μεριά της πλειοψηφίας, επικρατεί τώρα πιά το πνεύμα της αδιαλλαξίας. Η μεγάλη αντικομμουνιστική μάζα έχει ξεχάσει όλες τις διαφορές που τη χώριζαν ως χθές και δεν ζητά παρά ένα πράμα, το χτύπημα του ΚΚΕ από οποιονδήποτε και με όποια μέσα, ακόμη και τα σκληρότερα. Μα δεν έχει την ιδεολογική έξαψη των αντιπάλων της. Είναι ψύχραιμη, σιγομίλητη, σφιγμένη και γεμάτη μνησικακίες και αγανακτήσεις που στοιβάχτηκαν μέσα της τις τελευταίες αυτές εβδομάδες. Εάν επικρατήσει και έχει τα χέρια ελεύθερα να κάμει ό,τι θέλει (εάν δηλαδή δεν δεσμεύεται από εξωτερικούς παράγοντες), θα είναι αδυσώπητη. Θα είναι η ίδια η ψυχολογία της καθολικής πλειοψηφίας της Γαλλίας στη Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου. Εδώ έχουμε φτάσει>> [Γ. ΘΕΟΤΟΚΑ, Τετράδια Ημερολογίου 1939-1953. Αθήνα 2005, σσ.515-516. Εγγραφή της 5ης Δεκεμβρίου 1944].

Η καχυποψία που περιγράφει ο ΘΕΟΤΟΚΑΣ υπήρχε στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητος. Εύστοχα το καταγράφει στο Ημερολόγιόν του ο Παναγιώτης ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ, όταν σημειώνει: <<Σήμερα (ενν. 2 Δεκεμβρίου) παραιτήθηκε και ο Αγγελόπουλος. Στην κυβέρνηση μείναμε ο Παπανδρέου και εγώ. Δεν γνωρίζω εάν θα ξημερώσει και πως θα ξημερώσει>>.

Πράγματι, δεν ξημέρωσε. Οι διαταγές του Churchill πρός τον Scobie, ο οποίος σημειωτέον ήταν της επιμελητείας και όχι μάχιμος, ήταν σαφείς: Θα χτυπάτε όποιον βλέπετε στον δρόμο και θα συμπεριφέρεσθε σαν να είναι η Αθήνα πόλη εχθρική και υπό κατοχήν. Ο αποικιοκρατισμός σε όλον του το μεγαλείον.

Η πόλη των Αθηνών αιματοκυλίσθηκε για έναν μήνα. Ο Churchill ήλθε τα Χριστούγεννα για να εποπτεύση ο ίδιος την κατάσταση. Άλλωστε ο Πόλεμος δεν είχε τελειώσει ακόμη.

Ποίος ωφελήθηκε από τα Δεκεμβριανά? Όπως έχω ξαναπή, ο Αρχιεπίσκοπος ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ, τον οποίον μόλις είδε ο Churchill τρόμαξε με το ύψος του [1,98 μ.], και ως ένα νέον Μωυσή, οπως τον χαρακτήρισε, τον έχρισε Αντιβασιλέα. Ο ξένος παράγων επέβαλε τον εκλεκτόν του. Τον Οκτώβριο 1945 ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ έγινε και πρωθυπουργός. Η Ιστορία δημιουργεί και θυμηδία.

Τίθεται το ερώτημα: Θα μπορούσαν να αποφευχθούν τα Δεκεμβριανά? Τώρα, μετά από 80 έτη, περίπου, μπορούμε νηφάλια να απαντήσωμε?

Κατά την άποψή μου, αναγιγνώσκοντας τον ΘΕΟΤΟΚΑ, δεν μπορούσαν να αποφευχθούν. Η αδιαλλαξία, η καχυποψία και η αρχομανία, η διχόνοια των πολιτικών δυνάμεων ήταν διάχυτη. Ο κόσμος είχε μία δυναμική πρός μία ανατροπή των πάντων.

Το συμπέρασμα είναι ότι η χώρα εισερχόταν σε έναν μακρύ Μεσαίωνα, όταν όλοι οι λαοί της Ευρώπης ανορθώνονταν οικονομικά και κοινωνικά, επούλωναν τις πληγές των και εμείς ανοίγαμε νέες πληγές που, δυστυχώς, υπάρχουν μέχρι σήμερα.

Υ. Γ. Το παρελθόν Σάββατον, 25 Νοεμβρίου έφυγε η Δέσποινα ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ (1930-2023) και ετάφη σε κλειστό κύκλο στο Κοιμητήριο της Νέας Ερυθραίας. Δύο σημεία τυγχάνουν εξάρξεως. Πρώτον, πρώην ΕΑΜίτισα και ΕΛΑΣίτισα εργαζόταν στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης. Εκεί, την είδε ο αποσπασμένος από του έτους 1957 Γεώργιος Παπαδόπουλος, πατέρας δύο παιδιών, την ερωτεύθηκε παράφορα και ένας δεσμός ανεπτύχθη μεταξύ των. Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ τον ενημέρωσε, ότι ο Βασιλέας ετοιμάζει κίνημα με τους στρατηγούς. Τους πρόλαβε ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, πρό της εορτής του και πρό του Πάσχα του 1967. Δεύτερον, ο τότε Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης ΛΕΩΝΙΔΑΣ (ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ) έλεγε πυκνά – συχνά:Δύο Δεσποίνας έχομεν, μίαν επί του ουρανού, την Παναγία, και μία επί της γής, την Δέσποινα Παπαδοπούλου.

Εύχομαι σε όλους και όλες έτη πολλά, ευλογημένα και ευφρόσυνα. Ο Θεός να μας ελεήση και να μας συγχωρήση. Είναι το μόνον που μας απομένει!

‘Ερρωσθε!

Στις 1 Δεκεμβρίου 1913, παρουσία του Έλληνα πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου, αλλά και των εν ζωή, τότε, γηραιών αγωνιστών των Κρητικών Επαναστάσεων, του Χατζημιχάλη Γιάνναρη και του Αναγνώστη Μάντακα, η ελληνική σημαία υψώθηκε στο σημαιοστάσιο του ενετικού προμαχώνα, στα δυτικά της λεκάνης του λιμένα Χανίων, το γνωστό τοις πάσι και ως φρούριο του Φιρκά, λίγα μέτρα από το πρώτο δικηγορικό γραφείο του Ελ. Βενιζέλου.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου παρέστη στην εκδήλωση. Παρούσα και η βουλευτής Χανίων Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία δήλωσε: “Σήμερα γιορτάσαμε στα Χανιά την 110η επέτειο της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε την ιστορία μας, την ιστορία της Κρήτης και των ανθρώπων της που θυσιάστηκαν. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος έδωσε δύσκολες μάχες και χρειάστηκε πολλές φορές να πάρει δύσκολες αποφάσεις κόντρα στο ρεύμα, κόντρα στο λαϊκό αίσθημα για να προστατέψει τη Μεγάλη Ιδέα”.

Ακόμη, στο πλαίσιο του εορτασμού της επετείου 110 ετών από την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, το Εθνικό Ίδρυμα “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” διοργάνωσε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με θέμα: «Το Κρητικό Ζήτημα και η εθνική ολοκλήρωση».

Ομιλητές ήταν ο Roderick Beaton, oμότιμος καθηγητής του King’s College Λονδίνου και πρόεδρος της Βρετανικής Σχολής Αθηνών και ο Πασχάλης Κιτρομηλίδης, ακαδημαϊκός και oμότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών.

Στη συνεδρίαση του ΔΣ του Ιδρύματος που προηγήθηκε ο πρόεδρος Νίκος Παπαδάκης αναφέρθηκε στη σημαντική και εξωστρεφή δράση του Ιδρύματος.

Δείτε το άρθρο από το reporter.gr…

Η Paula Lakah εκθέτει στον χώρο της PAULA’S ART SHOP κοσμήματα, παιχνίδια, γλυπτά, φώτα. Η έκθεση άνοιξε στις 9 Δεκεμβρίου στην οδό Καρατζά 9 στο Κουκάκι.

Η Πάουλα Λάκαχ γεννήθηκε στην Αίγυπτο το 1954 και αποφοίτησε από το γερμανικό τμήμα της Σχολής το 1972. Σπούδασε στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πολυτεχνείου του Μονάχου (Technical University of Munich) και συνέχισε μεταπτυχιακά με αντικείμενο την αναστήλωση παλαιών κτηρίων.

Η Ιωάννα-Δάφνη Παπαλεξοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1967. Ασχολήθηκε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980 με τη ζωγραφική, τη σκηνογραφία και τη θεατρολογία, δεδομένου ότι ακολούθησε σπουδές στους κλάδους αυτούς στις Σχολές Καλών Τεχνών της Βιέννης και του Πανεπιστημίου LMU του Μονάχου.

Διατηρώντας την ενασχόληση με τις εικαστικές τέχνες δραστηριοποιείται μέχρι σήμερα στον τομέα της ενοικίασης σκαφών αναψυχής. Με έδρα τη Λευκάδα έχουν ιδρύσει από το 1986 με τον σύζυγό της Herbert Lerchl (λάτρη της Ελλάδας και της ιστιοπλοΐας) την πρωτοπόρο στο Ιόνιο ελληνογερμανική οικογενειακή επιχείρηση Skorpios Charter.

Πληροφορίες (γερμανικά και αγγλικά) για την επιχείρηση και τα σκάφη στο www.skorpioscharter.com

Skorpios Charter Ltd., Megalo Avlaki, GR – 311 00 Nydri-Lefkas

Phone: +30 264 509 2281, Mobile: +30 697 832 8898, E-mail: info@skorpios.de

Ο Δαμιανός Παπαδημητρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1950 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1968. Σπούδασε Φυσική αρχικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο του Münster. Είναι ανταποκριτής της Σουηδικής Τηλεόρασης στην Ελλάδα και είναι μέλος της Συντακτικής Επιτροπής και συνεργάτης του περιοδικού “Ο Πολίτης” και της εφημερίδας “Η Εποχή”. Το 1994 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις ΠΟΛΙΣ το βιβλίο του “Η Ελλάδα στη Βαλκανική Κρίση” και το 2007 συμμετείχε στο συλλογικό έργο “Ο Ιανός του εθνικισμού και η ελληνική βαλκανική πολιτική” μαζί με τον Άγγελο Ελεφάντη, τον Αντώνη Λιάκο και τον Αντώνη Μανιτάκη από τις εκδόσεις Βιβλιόραμα. Στις 27 Μαρτίου 2011 έγραψε ένα κείμενο με τίτλο: “Από τη χρεοκοπία στην αυτογνωσία” που προέκυψε από συζητήσεις μεταξύ ακαδημαϊκών και δημοσιογράφων ανάμεσα στους οποίους και δύο απόφοιτοι της Σχολής: η Ελίζα Παπαδάκη και ο Γιώργος Καρράς.

Δείτε τα άρθρα στην ananeotiki.gr…

Ποίος άραγε ενθυμείται την 25ην Νοεμβρίου ως ημέρα της Εθνικής Αντιστάσεως, όταν την 25ην Νοεμβρίου 1942 οι ηνωμένες αντιστασιακές δυνάμεις ΕΔΕΣ και ΕΛΑΣ ανετίναξαν , κάτω από τις οδηγίες του Chris. Woodhouse , την ιστορική γέφυρα του Γοργοποτάμου. Κάτω από το βάρος των γεγονότων και πολλαπλών αλλαγών που βιώνομε, ξεχάσθηκε η σημαντική επέτειος της συμφιλιώσεως.

Πρό πενήντα ετών, την Κυριακή 25 Νοεμβρίου 1973, εβίωνε η Αθήνα ένα νέον κίνημα, διπλό αυτή την φορά. Η Κυβέρνησις Μαρκεζίνη ανετράπη από την νέα δικτατορία Ιωαννίδη , σκληρότερη και χειρότερη, όπως εξελίχθηκε, και ο Παπαδόπουλος ενεκλείσθη οίκοι εις Λαγονήσιον, στην οικία Α. Ωνάση.Επί το ορθώτερον της εξαδέλφης του.

Το δεύτερο κίνημα αφορά την παραβίαση των ιερών κανόνων. Την Κυβέρνηση Αδαμαντίου Ανδρουτσοπούλου και τον “Πρόεδρο” Φαίδωνα Γκιζίκη ώρκισε ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Σεραφείμ Τίκας (Αρτεσιανό Καρδίτσης 1913- Αθήνα 1998) , και όχι ο νόμιμος επίσκοπος εν Αθήναις Ιερώνυμος. Ο Σεραφείμ υπέπεσε στο βαρύτατο ολίσθημα, στο αμάρτημα της “εισπηδήσεως”, που τιμωρείται αυστηρώς από τους ιερούς κανόνες (Α΄Οικουμενική, Δ΄Οικουμενική), ακόμα και με την ποινή της καθαιρέσεως, στην πλέον σκληρή περίπτωσι. Ο επίσκοπος μίας επαρχίας δεν μπορεί να εισέλθη και να λειτουργήση, άνευ αδείας του επιχωρίου επισκόπου, σε άλλη επαρχία. Τούτο είναι άλλωστε και το μεγαλείο της Ορθοδοξίας, το δημοκρατικό της φρόνημα. Ο Ιερώνυμος, εκών-άκων , παρητήθη υπό το βάρος των εξελίξεων. Άλλωστε την πρώτη φορά υπέβαλε παραίτησι τον Μάρτιο 1973. Ο Σεραφείμ ανεδείχθη από ειδική Σύνοδο σε Αρχιεπίσκοπο. Ποίος θυμάται αυτά σήμερα?

Χρόνια Πολλά για την Αικατερίνη, τον Μερκούριο (25 Νοεμβρίου), τον Αλύπιο, μαθητή του Παύλου στην Αττάλεια, τον Στυλιανό, προστάτη των βρεφών και μωρών,και τον Νίκωνα τον Μετανοείτε, τον Πόντιο.

Σημειωτέον, ότι η 26η Νοεμβρίου, ημέρα χαράς για την Σπάρτη και τον πολιούχο της, άγιο Νίκωνα,είναι ημέρα λύπης, αναστοχασμού και μνημοσύνων ένεκα της τρομερής σφαγής των 118 κατοίκων της, εκ των πλέον προβεβλημένων οικογενειών, από τους Ναζί κατακτητές στην Σπάρτη, ειδικώτερον στην Σελλασία, 26 Νοεμβρίου 1943. Αιωνία Των η Μνήμη!

Υ. Γ. 1. Το αμάρτημα της εισπηδήσεως υπενθύμιζα πυκνά-συχνά σε Δ/ντες και Υποδ/ντες του ΟΤΕ, να μην εισέρχωνται σε αλλότριες Δ/νσεις. Τι ψυχή θα παραδώσουν?

Υ. Γ. 2. Την 26ην Νοεμβρίου 1973, ημέρα Δευτέρα ο Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας Στυλιανός Κορρές ( Κόρωνος Νάξου 1910-Αθήναι 1989) , υφυπουργός Παιδείας στην Κυβέρνησι Μαρκεζίνη πήγε περίχαρις στο Υπουργείο για να κεράση τους υπαλλήλους. Ευρήκε την θέση του κατειλημμένη και έμεινε με τα κεράσματα στο χέρι.

Το Σάββατο 9 Δεκεμβρίου, η Μυρτώ Αρεταίου (’98) ετοιμάζει μια πολύ ατμοσφαιρική συναυλία – Jazz Night με τους Street Cafe Trio στο φουαγιέ του Μικρού Κεραμεικού!

Ο Μικρός Κεραμεικός επιστρέφει στις μουσικές του περιπέτειες για 3 πολύ ιδιαίτερες βραδιές, αυτή τη φορά, στο φουαγιέ του με τους Street Cafe Trio, μια ξεχωριστή jazz μπάντα όπου εναλλάσσονται σπουδαίοι μουσικοί της σύγχρονης ελληνικής σκηνής μας. Στο πιάνο θα είναι ο Χάρης Μπότσης, στο μπάσο ο Μάνος Λούτας και στα ντραμς οι Θοδωρής Χριστοδούλου και Λάμπρος Κουνενής.

Guest στις παραστάσεις θα είναι:

2/12 Τereza Kazitori

9/12 Μυρτώ Αρεταίου

16/12 Νάντια Ανθοπούλου

Ευμολπιδών 13, Αθήνα, μετρό: Κεραμεικός, τηλέφωνο: 2103454831, 9 Δεκεμβρίου, στις 11μμ.

Εισιτήρια…

Zweisprachige Lesung Griechisch – Deutsch

Την Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου στις 19:30

σας προσκαλούμε στο βιβλιοπωλείο μας σε μια δίγλωσση ανάγνωση με

Παραμύθια και θρύλους του Wilhelm Hauff.

Μέλη του Σωματείου Μεταπτυχιακών Σπουδών Γερμανικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας που συμμετέχουν στο εργαστήρι μετάφρασης που διευθύνει η Δρ. Κ. Τσονάκα θα διαβάσουν αποσπάσματα στα Γερμανικά και στα Ελληνικά.

Περισσότερα…

Η Μαρία και ο Διονύσης Τσιλιμίγκρας, που είναι και οι ιδιοκτήτες, ξεκίνησαν να κτίζουν τις Δάφνες το 1986. Ο Διονύσης είναι από τη Ζάκυνθο και η Μαρία από την Στοκχόλμη Σουηδίας.

Το 1987 φιλοξενήσαμε τους πρώτους επισκέπτες. Από τότε ο κήπος έχει μεγαλώσει αρκετά και η εγκατάσταση ολοκληρώθηκε με τις καινούργιες βίλλες το 1999.

Οι Δάφνες είναι ένα συγκρότημα κατοικιών σχεδιασμένων με σεβασμό στην τοπική αρχιτεκτονική παράδοση.

Βρίσκονται στο Βασιλικό, στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού, μια όμορφη και ήρεμη περιοχή, μέσα στο Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο της Ζακύνθου.

Περισσότερα…

Με τον γνωστό μαέστρο Νίκο Αθηναίο (’64) και τη διακεκριμένη πιανίστα Μαρία Ευστρατιάδη (’82), το μουσικό σύνολο εγχόρδων Collegium Musicum Αθηνών (CMA), που ιδρύθηκε τον Μάιο του 2023, παρουσιάζει την πρώτη του συναυλία ως ensemble in residence στο Ωδείο Αθηνών, με έργα Wolfgang Amadeus Mozart και Felix Mendelssohn Bartholdy.

Αίθουσα “Άρης Γαρουφαλής” του Ωδείου Αθηνών, Ρηγίλλης & Βασ. Γεωργίου Β΄ 17-19, πλησίον Χίλτον – στάση μετρό “Ευαγγελισμός”. (Πληροφορίες: 2107240673).

Σολίστ: Μαρία Ευστρατιάδη, πιάνο | Μουσική Διεύθυνση: Νίκος Αθηναίος

Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2023, ώρα 20:00

Πρόγραμμα & προπώληση εισιτηρίων…

Μπορεί τα φίδια να έκλεισαν σχολεία προσφάτως και να έγιναν ο φόβος και ο τρόμος στα πλημμυρισμένα σπίτια…

Όμως στο νέο βιβλίο της ΛέναςΜερίκα (’64), που κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό, τα επικίνδυνα αυτά ερπετά παίρνουν μία άλλη διάσταση και μορφή μέσα από τα ήθη και έθιμαμιας μικρής κοινότητας, κάπου στο πανέμορφο νησί της Κεφαλονιάς.

Η πολυβραβευμένη και πολυγραφότατη συγγραφέας (βραβείο Ακαδημίας Αθηνών 2004, βραβείο Ιπεκτσί 2001) με το ξεχωριστό αυτό έργο της, ταξιδεύει τους μικρούς αναγνώστες στη λαογραφία, τη μυθολογία, την ιστορία, τα ήθη και έθιμα της περιοχής, συνδυάζοντας την λογοτεχνική απόλαυση με τη γνώση.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σαΐτη για παιδιά από 6 ετών και η εικονογράφηση έγινε από την Αθηνά Κοντογιάννη.

Περισσότερα…

Στον Κώστα Μαντζάκο, που είναι απόφοιτος του 1985 και επέστρεψε στην Ελλάδα μετά από 30 χρόνια στο εξωτερικό, είχαμε αναφερθεί με αφορμή την πρώτη του μετάφραση σε ποιήματα Γερμανών εξπρεσιονιστών με τίτλο “Το λυκόφως” (Die Dämmerung), από το ποίημα του Alfred Lichtenstein.

Αυτήν τη φορά παρουσιάζουμε το νέο βιβλίο, ένα  κύκλο 52 ερωτικών σονέτων της Αμερικανίδας Edna St. Vincent Millay, που καταγράφει ποιητικά τη σχέση της με τον πολύ νεότερο ποιητή George Dillon.

Η Millay ήταν η πρώτη γυναίκα που έλαβε το βραβείο Πούλιτζερ και έγινε γνωστή τόσο για την ποίηση της, που αναχρονιστικά επέμενε σε παραδοσιακές φόρμες, παρά το μοντέρνο της περιεχόμενο, όσο και για την αντισυμβατική ζωή της. Ακόμα και παντρεμένη, είχε μια σειρά από σχέσεις με άντρες και γυναίκες, που υπήρξαν η έμπνευση για τους ερωτικούς της στίχους.

Ο Τόμας Χάρντυ είπε χαρακτηριστικά γι αυτήν: Η Αμερική έχει δύο αξιοθέατα: τους ουρανοξύστες και την ποίηση της Μιλέυ.- Το βιβλίο μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ρώμη.