Η Αλίκη Πάνου, απόφοιτος του 1972, επιχειρεί μία καταγραφή της πορείας της οικογένειάς της, που ξεκινά από τα την οικογένεια των Μπενιζέλων τα χρόνια της Επανάστασης του 1821, περνάει στα χρόνια του Όθωνα συγγενεύοντας με τον στρατιωτικό γιατρό του Όθωνα Anton Lindermayer, περνάει μέσα από τις οικογένεις Χρηστομάνου και Στρατηγοπούλου στις οικογένειες Ζάννου και Πάνου. Το κείμενο είναι μοναδικό και αποκαλύπτει όλη την διαδρομή που περνάει μέσα και από την Γερμανική Σχολή από τις πρώτες ημέρες της ίδρυσής της:
Προκόπης Μπενιζέλος (1782 – 1850) από την πολύ παλαιά αθηναϊκή οικογένεια των Μπενιζέλων, την οικογένεια της Αγ. Φιλοθέης. Από το 1818 αναφέρεται μαζί με άλλους ως δημογέροντας, το 1821 είναι μαζί με άλλους δύο οι τελευταίοι δημογέροντες της Αθήνας υπό τον ζυγό των Τούρκων. Φυλακίστηκε και βασανίστηκε από τους Τούρκους, συμμετείχε σε αρκετές μάχες για την ανακατάληψη της Αθήνας τον Απρίλιο του 1821.
Παντρεύτηκε κάποια Bastianne και απέκτησαν τέσσερεις κόρες και δύο γιούς μεταξύ των οποίων και:
1) Την Αρτέμιδα Μπενιζέλου, που παντρεύτηκε τον Γεώργιο Γεννάδιο: επτά παιδιά, εκ των οποίων ο Ιωάννης Γεννάδιος, επανειλημμένως πρέσβυς και απεσταλμένος στο Λονδίνο, ίδρυσε την Γεννάδειο Bιβλιοθήκη.
Άλλα παιδιά της Α. Μπενιζέλου και του Γ. Γενναδίου : ο Αναστάσιος ήταν Καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ανύπαντρος, και ο Παναγιώτης, βοτανολόγος, συγγραφέας βοτανικών έργων, επικεφαλής του Βοτανικού Κήπου στην Κύπρο και αργότερα οργανωτής και επικεφαλής του Βοτανικού Κήπου των Αθηνών.
Άλλα παιδιά της Α. Μπενιζέλου και του Γ. Γενναδίου ήταν οι δύο μεγαλύτερες κόρες, η Ελπίδα και η Κλεονίκη, ζωγράφος και γλύπτρια αντίστοιχα. Ζούσαν από νεαρή ηλικία στην Ρώμη ανύπαντρες και πέθαναν σε μεγάλη ηλικία. Τις επισκεπτόταν συχνά ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος.
2) Την Αθηνά Μπενιζέλου, γεννημένη στην Κωνσταντινούπολη όταν η μητέρα της διέμεινε ένα διάστημα εκεί για να ζητήσει χάρη από τον Σουλτάνο για τον άνδρα της. H Aθηνά παντρεύτηκε κάποιον Σούτσο
3) Την Aγγέλικα Μπενιζέλου που παντρεύτηκε τον Anton Lindermayer (1808-1868), στρατιωτικό γιατρό που ήρθε με τον Όθωνα από την Βαυαρία.
Μου έχουν πει πως διακρίνεται στο έργο του Peter von Hess “Ή άφιξη του Οθωνα στην Ελλάδα”:
Έχτισαν το σπίτι τους γωνία Ιπποκράτους και Πανεπιστημίου -που κατεδαφίστηκε το 1960- “μακριά έξω από την πόλη”. Η οικία Lindermayer χρησιμοποιήθηκε αργότερα ως λέσχη φοιτητών. Ο Όθων έδωσε στον Anton Lindermayer τον τίτλο von για την προσφορά του στα χρόνια της χολέρας (1850). Αργότερα ήταν ο γιατρός του βασιλικού ζεύγους. Είναι εκείνος που βασικά έστειλε παλαιολιθικά ευρήματα από το Πικέρμι στο Μόναχο, όπου αναγνωρίστηκε η αξία τους, και έγραψε μεταξύ άλλων και το 1ο ή 2ο βιβλίο για τα πουλιά της Ελλάδας. Γύρισε πίσω στην Βαυαρία μαζί με τον Όθωνα. Έκανε 10 παιδιά και τα βάφτισε ορθόδοξα. Πολλά πέθαναν νωρίς. Μόνο 3-4 έζησαν αρκετά, μεταξύ των οποίων:
1. Αθηνά von Lindermayer: παντρεύτηκε τον Αναστάσιο Χρηστομάνο, γνωστό καθηγητή χημείας στο Πανεπιστήμιο και αργότερα πρύτανη. Πρωτότοκος γιός ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος, δάσκαλος της αυτοκράτειρας Σίσσυ, ο οποίος ίδρυσε και την NEA ΣΚΗΝΗ, ο 2ος με αυτοκίνητο στην Ελλάδα (Einzylinder de Dion Bouton νομίζω). Ο πρώτος με αυτοκίνητο ήταν κάποιος Nicholas Kontogiannakis με ένα Peugot.
2. Ειρήνη von Lindermayer που παντρεύτηκε τον Κλεάνθη Ζάννο και απέκτησε την Ισμήνη Ζάννου, η οποία παντρεύτηκε τον Georg Grohmann (μεταλλεία Σερίφου) και έζησαν στην Σέριφο και στο Φάληρο, όπου έχτισαν το σπίτι τους “Πικροδάφνη” στον λόφο πάνω από το ρέμα της Πικροδάφνης – τότε δεν υπήρχε σχεδόν κανείς στο Φάληρο. Η Ισμήνη απέκτησε 7 παιδιά, εκ των οποίων η μια κόρη παντρεύτηκε τον Μαρίνο Γερουλάνο.
3. Προκόπης von Lindermayer (1897-1950) που σπούδασε μηχανικός στο Μόναχο κα επέβλεψε μεταξύ άλλων την ανέγερση της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Χτίζει το σπίτι του στο Στροφύλι, στην Κηφισιά, σε κτήματα της προίκας της μητέρας του Αγγέλικας Μπενιζέλου μεταξύ του 1875 και του 1883 περίπου και ασχολείται με καλλιέργειες μαζί με τον Αλέξη Χρηστομάνο, αδελφό του κουνιάδου του, καθ. χημείας Αν. Χρηστομάνου. Από τότε ζει η οικογένεια στην Κηφισιά.
Παντρεύτηκε την Αntonie von Lottner από το Schloß Herrngiersdorf κοντά στο Regensburg, την πρώτη ιδιωτική Schloßbrauerei του κόσμου. Η Antonie αφορίστηκε από την καθολική εκκλησία, καθώς παντρεύτηκε ορθόδοξο. Απέκτησαν 3 παιδιά: την Οττίλια, τον Ορέστη και την μικρότερη, την Ματθίλδη-Ειρήνη, την γιαγιά μου.
Καθώς προς το τέλος αρρώστησε βαριά και η γυναίκα του έμεινε μετά μόνη, άρχισαν να πουλάνε κτήματα. Μεταξύ αυτών πρέπει σίγουρα να ήταν και αυτό του Dörpfeld, που χτίστηκε το 1891.
Η γιαγιά μου παντρεύτηκε τον Ιωάννη Ζάννο του Μιλτιάδη Ζάννου (αδελφός του Κλεάνθη Ζάννου, βλ. ανωτέρω) με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη: η μητέρα του Ι. Ζάννου ήταν η Μαριόρα Στρατηγοπούλου, όπως φαίνεται απόγονος του στρατηγού Αλέξιου Στρατηγόπουλου που επανακατέκτησε την Κωνσταντινούπολη μετά την 4η Σταυροφορία.
Η γιαγιά μου απέκτησε δυό κόρες, την Λίλιαν (1921-2010) και την Γιάννα (Ιωάννα-Μαρία, 1926-2009): και των δύο οι ταυτότητες αναφέρουν ως τόπο γέννησής του την Κηφισιά, καθώς η οικογένεια ζούσε από το ~1885 στην Κηφισιά και δεν υπήρχαν τότε μαιευτήρια.
Και οι δύο κόρες πήγαν στην Γερμανική και η μητέρα μου παντρεύτηκε τον συμμαθητή της αδελφής της, τον Θεμιστοκλή-Ερβέρθο Πάνο του Δημητρίου Πάνου και της Alice Laich (1923-1996).
Τα δυο παιδιά της Γιάννας και του Θέμου, ο αδελφός μου Δημήτρης (1957-1999) και εγώ (1954) πήγαμε φυσικά κι εμείς στην Γερμανική.
Aλίκη Πάνου, Κηφισιά, 23 Απριλίου 2020
Σημείωση 1: μικρότερος αδελφός του Μιλτιάδη Ζάννου ήταν ο Αριστόβουλος Ζάννος, πρόγονος της οικογένειας Καναβαριώτου, επίσης όλοι στην Γερμανική.
Σημείωση 2: αδελφές του παππού μου Ιωάννη Ζάννου ήταν η Μαρίκα (Μαρώ) Ζάννου, μετέπειτα γυναίκα του ποιητή Γ. Σεφέρη, και η Αμαρυλλίς Ζάννου-Δραγούμη, μούσα του ποιητή Γ. Δροσίνη (εξ ου και η ονομασία της βίλλας του στην Κηφισιά “Αμαρυλλίς”).
Σημείωση 3: μαζί με την Α. von Lottner ήρθε στην Ελλάδα και η μεγαλύτερη αδελφή της, η Lina von Lottner, γνωστή μουσικός και πιανίστρια που δίδαξε πιάνο και μουσική όλη την Αθήνα εκείνη την εποχή και ίδρυσε το ομώνυμο Ωδείο το 1899.
πηγή: Κώστας Παπαηλιού
Ο Κώστας Παπαηλιού, που έστειλε την φωτογραφία της οικίας έγραψε στην Αλίκη Πάνου:
Πάρα πολύ ενδιαφέροντα αυτά που γράψατε για την οικογένεια σας στο τελευταίο montags και σίγουρα όχι μόνο για μένα που ασχολούμαι ερευνητικά με τους Φιλέλληνες και κατ’ επέκταση με τους Βαυαρούς που ήρθαν με τον Όθωνα στην Ελλάδα και έβαλαν τα θεμέλια του μοντέρνου Ελληνικού κράτους. Ένας από τους πιο σημαντικούς από αυτούς ήταν ο προ-προπάππος σας Anton von Lindermayer!
Όπως αναφέρουν αρκετές σύγχρονες πηγές, ο Lindermayer είχε γράψει απομνημονεύματα με λεπτομέρειες από την πράγματι πολυτάραχη ζωή του, τα οποίο δυστυχώς δεν έχουν ανευρεθεί. Μήπως έχετε εσείς η μέλη της οικογενείας σας κάποια πληροφορία για αυτά; Θα ήταν μια πολύ μεγάλη και πολύτιμη ανακάλυψη για την ιστορική μελέτη της εποχής εκείνης.
Επίσης με ενδιαφέρουν ότι άλλα στοιχεία και ντοκουμέντα έχετε από τον προ-προπάππο σας, όπως οικογενειακά πιστοποιητικά, φωτογραφίες, διπλώματα, διακρίσεις, κλπ. καθώς και τα αξιόλογα συγγράμματα του, όπως “Die Vögel Griechenlands” και “Euboea, Eine naturhistorische Skizze.”, τα οποία, αν σας ενδιαφέρουν, διαθέτω σε ψηφιακή μορφή.
και η Αλίκη Πάνου ανέφερε:
Όσον αφορά το Anton von Lindermayer, δεν έχω απολύτως τίποτα εκτός από κάποιες φωτογραφίες. Ξέρω πως γεννήθηκε στο Passau και πως ο Όθων του έδωσε τον τίτλο von για την συμβολή του στον καιρό της χολέρας. Για απομνημονεύματα δεν έχω ιδέα. Eγώ η ίδια μάλιστα απορούσα πάντα από που τα βρήκε ο γιος του και προπάππος μου τα κτήματα στην Κηφισιά, ώσπου έμαθα από το βιβλίο της Ισμήνης Grohmann πως ήταν προίκα της μητέρας του… Βέβαια, τα περισσότερα πουλήθηκαν με την αρρώστια και τον θάνατο του Προκόπη von Lindermayer, μεταξύ άλλων στον Ziller, ο οποίος έχτισε την Villa Rose (δίπλα μας) αλλά πολύ γρήγορα το πούλησε. Το οικόπεδο, όπου έχτισε το σπίτι του ο Dörpfeld, πρέπει να ήταν κι αυτό από τα των Lindermayer, βρίσκεται απέναντι και πολύ κοντά και χτίστηκε ακριβώς εκείνη την εποχή που πουλήθηκαν τα περισσόστερα. Αυτά όμως είναι όλα θέμα έρευνας σε υποθηκοφυλάκεια κτλ. Κάποιες πληροφορίες υπάρχουν πάντως σε απομνημονεύματα άλλων ξένων εκείνης της εποχής.
Eπίσης, υπάρχει μια αναφορά στο The Eponym Dictionary of Birds, by Bo Beolens, Michael Watkins, Michael Grayson, Bloommsberry Publishing plc 2014, Electronic version 2020, Page 335 – αντιγράφω:
Lindermayer:
Littel Egret, Herodias lindermayeri C. L. Brehm 1855 NCR [JS Egretta garzetta garzetta]
Dr Anton Ritter von Lindermayer (1808-1868) was a German physician ornithologist who collected in Greece (1832-1868).
Άρα, ο C. Βrehm πρέπει να ονόμασε Herodias lindermayeri αυτό το είδος ερωδιού με σημερινή επιστημονική ονομασία Egretta garzetta. Αυτό μάλλον θα είναι εύκολο να βρεθεί φαντάζομαι.
Η οικονομία μπορεί να πηγαίνει καλά, αλλά είναι φανερό ότι απαιτείται μια συνολικότερη αξιολόγηση της κοινωνικής συνθήκης, η οποία είναι απότοκο όσων έχουν επισυμβεί τα τελευταία χρόνια: Από την εποχή των μνημονίων και την πολιτική ασυναρτησία του ’15-’19, ως την πανδημία και τις κοινωνικές πληγές που αυτή άνοιξε και δεν έκλεισαν ποτέ.
«Mπορώ τώρα να παρατηρώ τη ζωή μου, έτσι όπως τελειώνει. Το βρίσκω συναρπαστικό να παρακολουθώ τον εαυτό μου», είχε δηλώσει σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του στον γερμανικό Τύπο ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, ο οποίος πέθανε προχθές το βράδυ.
Τα κτίρια νέας γενιάς δεν θα έχουν καμία σχέση με τα παλαιότερα. Ήδη οι μεγαλύτερες επενδύσεις στο Real Estate αφορούν την ανάπτυξη κτιρίων που υπηρετούν την «πράσινη» αρχιτεκτονική και τη βιώσιμη κινητικότητα, ώστε να προσφέρουν υψηλή υπεραξία. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στην αρχή μιας εξελικτικής πορείας, όπου σε κάθε νέο κτίσμα θα θεωρείται αυτονόητη η ύπαρξη των απαιτούμενων υποδομών για τη φόρτιση ηλεκτροκίνητων οχημάτων, είτε πρόκειται για κατοικίες είτε -ακόμη περισσότερο- για επαγγελματικά ακίνητα. Ταυτόχρονα θα δούμε να μειώνεται δραστικά ο αριθμός των ιδιωτικών χώρων στάθμευσης και να προσφέρονται σε κοινόχρηστους χώρους καινοτόμες υπηρεσίες κινητικότητας και μικροκινητικότητας.
Η Αλεξάνδρα Λόντου γεννήθηκε το 1921 και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης την χρονιά 1929-30 στην Γ’ Γυμνασίου. Παντρεύτηκε τον Παύλο Κανελλόπουλο και απεβίωσε το 2008 σε ηλικία 87 ετών.
Η οικογένεια Σκουζέ εμφανίστηκε τον 17ο αιώνα στην Αθήνα. Το πρώτο μέλος της οικογένειας που αναφέρεται είναι ο Νικόλαος Σκουζές (1640-1710), ο οποίος συμμετείχε στους αγώνες των Βενετών κατά των Τούρκων, ενώ ήταν μέλος και στην επιτροπή που στάλθηκε στον Μοροζίνι. Δισεγγονός του ήταν ο Γεωργαντάς Σκουζές (1776-1822), φιλικός και έφορος της Αθήνας καθώς και ο Παναγής Σκουζές, ενώ ο Στρατηγός Μακρυγιάννης είχε παντρευτεί την αρχοντοπούλα Κατίγκω (Αικατερίνη) Σκουζέ (1810-1877), κόρη του Χατζή Γεωργαντά Σκουζέ, από την οποία είχε αποκτήσει συνολικά 12 παιδιά: 10 αγόρια και 2 κορίτσια.
Ο Μπερντ-Αλμπρεχτ φον Μάλτζαν γεννήθηκε στην Βόννη τον Μάρτιο του 1949 και είναι Γερμανός υπήκοος. Φοίτησε στην Γερμανική Σχολή Αθηνών. Σπούδασε οικονομικά στα πανεπιστήμια του Μονάχου και της Βόννης και απέκτησε το 1978 το διδακτορικό του δίπλωμα στην Διοίκηση Επιχειρήσεων.
Η Μαρία Μαρκέτου γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε απ’ τη Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1971. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ενώ από την παιδική της ηλικία ασχολήθηκε με τον κλασσικό χορό και τη μουσική.
Πώς περιέγραψαν οι περιηγητές από τη δυτική Ευρώπη την Κωνσταντινούπολη από την Άλωση και μετά; Πώς δημιουργείται η οθωμανική πρωτεύουσα και ποια μνημεία τη χαρακτηρίζουν; Πώς οι διαφορετικές κοινωνικές και θρησκευτικές ομάδες συνθέτουν το μοναδικό ψηφιδωτό της Πόλης και πώς συμβάλλουν στον οικιστικό ιστό της;