Από τις 25 Μαΐου δέκα γνωστοί καλλιτέχνες με ετερόκλητο δημιουργικό «λεξιλόγιο», οι Κυριακή Γονή, Μάρω Μιχαλακάκου, Ζάφος Ξαγοράρης, Ηλίας Παπαηλιάκης, Δημήτρης Παπαϊωάννου, Irene Ragusini, Στέφανος Ρόκος, Κατερίνα Στεφανιδάκη, Παντελής Χανδρής και ο ιθύνων νους πίσω από αυτή την πρωτοβουλία Ευριπίδης Παπαδοπετράκης, παρουσιάζουν στο «ανήσυχο» KȮREN τα αποτελέσματα αυτής της πρόσκλησης σε μαθητεία μέσα από την έκθεση με τίτλο “Burr” (που επιμελούνται ο Ευριπίδης Παπαδοπετράκης και η Βίκυ Τσίρου).
Αργήσαμε, αργήσαμε και γλύστρισε μέσα από τα χέρια μας η ευκαιρία να καταγράψουμε όλα αυτά που συνέβαιναν στην “αυλή των θαυμάτων” όχι εκείνης της εποχής αλλά των χρόνων, που θα ακολουθούσαν. Γνωρίζαμε ότι ο Γεώργιος Ράλλης, ο Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης, η Νάτα Μελά, ο Απόστολος Πίτσος, η Νίκη Γουλανδρή, ο Ρένος Ρώτας, ο Αλέκος Κυριακός, η Σωσώ Χουτοπούλου, ο Κώστας Αξελός, η Έλλη Αλεξίου, η Ελένη Παπαδάκη, η Δέσπω Διαμαντίδου, ο Μιλτιάδης Καρύδης, ο Βύρων Θεοδωρόπουλος, η Έβη Τουλούπα, ο Γιοχάννες Παπαλέκας, η Μαρίεττα Ράδοβιτς, η Αλίκη Περρωτή, ο Αλέξανδρος Μακρής, ο Αργύρης Φορτούνας, ο Βασίλης Μαυρίδης, η Ηλέκτρα Αποστόλου, ο Πλάτων Παντελούρης, η Έρση Λάγκε, η Βεατρίκη Δημητριάδου άφησαν τα ίχνη τους στο χώμα της αυλής της Αραχώβης.
Ήταν οι μόνοι; Όχι βέβαια, ήσαν πολλοί άλλοι και άλλες και κάθε μέρα που ψάχνουμε όλο και ξετρυπώνουμε κάποια ονόματα. Πόσο σπουδαίο ήταν το σχολείο μας εκείνη την εποχή; Ήταν πολύ σπουδαίο, μάζευε την αφρόκρεμα της κοινωνίας. Όλοι θέλανε τα παιδιά τους να πάνε στη Γερμανική. Οι “επώνυμες” οικογένειες δεν το διαπραγματεύονταν και εμείς μόνο σήμερα φαίνεται ότι αγνοούμε παντελώς όλη εκείνη την αίγλη που περιέβαλε την Αραχώβης με τα δύο κτίσματα του Wilhelm Dörpfeld και την προσθήκη του Gustav Eglau με το Treppenhaus (κλιμακοστάσιο) που φιγουράρει στην αφίσα των “Αποφοίτων του Πολέμου”.
Για να είμαστε δίκαιοι θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η Σχολή έκλεισε δύο φορές: μία στον Α’ και μία στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και γιά πολλά παιδιά “χάθηκε” η συνέχεια. Πολλοί αλλάξανε σχολείο, πήγανε στου Μακρή ή αλλού, και κάποιοι απέφυγαν να πούνε ότι ήσαν στην Γερμανική Σχολή. Τέλος πάντων.
Περνώντας μιά μέρα από τα Βριλήσσια πήρε το μάτι μας μία επιγραφή, που έγραφε “Σχολή Ματέυ”.
Ποιός είναι ο / η Ματέυ; Ο καθηγητής Georg Alexander Mathéy ήταν ζωγράφος και γραφίστας, του οποίου η σύζυγος Πολυξένη ήταν μαθήτρια της Σχολής στο διάστημα 1908-1914, σχεδίασε το 1938 την καρφίτσα με το κεφάλι της Αθηνάς, που απετέλεσε το πρώτο σήμα της Γερμανικής Σχολής. Αυτά αναφέρει το site μας στην ενότητα “Σύλλογος / Έμβλημα”.
Και εδώ αρχίζουν τα πρώτα βήματα της έρευνας:
– ποιά είναι η Πολυξένη Ματέυ;
– ποιά είναι η οικογένεια της Πολυξένης;
Ε, λοιπόν ο πατέρας της Πολυξένης ήταν ο χημικός Όθων Ρουσόπουλος, ιδρυτής της «Εμπορικής και Βιομηχανικής Ακαδημίας», «πατριώτης βουλευτής και αντιβενιζελικός. Φίλος του Ίωνα Δραγούμη». Μητέρα της, η γεννημένη στη Λειψία από οικογένεια Καστοριανών γουναράδων Ελένη Ναούμ, «μια δραστήρια γυναίκα, φεμινίστρια, συνεργάτις της Καλλιρρόης Παρέν, διανοούμενη, που διάβαζε ακόμη και… Φρόιντ».
Η Πολυξένη σπούδασε με τον τότε φημισμένο καθηγητή πιάνου: Βόλντεμαρ Φρήμαν. Το 1922, είκοσι χρονών, τη συναντάμε στη Λειψία, όπου συνέχισε τις σπουδές της στο πιάνο και έγινε σολίστ. Το 1926 παντρεύτηκε στη Λειψία τον ελληνικής καταγωγής (Ματθαίου) Ρουμάνο ζωγράφο Georg – Alexander Mathey. Γνώρισε τον συνθέτη Carl Orff αργότερα, το 1934, ως καθηγητή , στο Μόναχο. Η ίδια λέει: « ‘Ενιωθα ότι το επάγγελμα του πιανίστα δε με ικανοποιούσε. Έτσι πήγα στο Μόναχο, στη θρυλική πια σχολή Günther , για να ασχοληθώ με έναν κλάδο που ανέκαθεν με τραβούσε: Μουσική και Κίνηση». Με αυτά τα εφόδια και την αγάπη της στο χορό, τη μουσική και τη διδασκαλία, ιδρύει το 1938 στην Αθήνα μια μοναδική στο είδος της σχολή.Η πινακίδα γράφει: «Σχολή Γυμναστικής, Ρυθμικής και Χορού, Πολυξένης Ματέϋ-Ρουσοπούλου».
Και δεν τελειώσαμε εδώ. Η αδελφή της Πολυξένης ήταν η Αγνή Ρουσοπούλου. Η Αγνή φοίτησε στη Νομική Σχολή Αθηνών, μία εκ των πέντε φοιτητριών του ακαδημαϊκού έτους 1918, από τις πρώτες δικηγόρους στην Ελλάδα. Στη συνέχεια, αφού πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Λειψία και στο Ρότσεστερ πάνω στο εργατικό δίκαιο, επέστρεψε στην Αθήνα όπου και ανέπτυξε πολύμορφη δράση στο γυναικείο κίνημα. Ήταν προϊσταμένη του νομικού τμήματος του Συμβουλίου Ελληνίδων και ένα από τα πιο δραστήρια μέλη της «Διεθνούς Ομοσπονδίας Γυναικών Δικηγόρων». Αρθρογραφούσε στα φεμινιστικά περιοδικά «Ελληνίς» και «Ο Αγώνας της Γυναίκας» για την κοινωνική πολιτική και την εργατική νομοθεσία, ασχολήθηκε με το μεταναστευτικό πρόβλημα, τα ποινικά δικαστήρια ανηλίκων, με ζητήματα κοινωνικής πρόνοιας και τοπικής αυτοδιοίκησης, καθώς και με ποικίλα άλλα θέματα (όπως με το ζήτημα της νομικής θέσης της γυναίκας στον Αστικό Κώδικα, την προίκα, τις παράνομες υιοθεσίες κλπ.)
Όλα αυτά βεβαίως υπάρχουν στα βιογραφικά των δύο κοριτσιών:
Στην ενότητα “Μουσική”: Πολυξένη Ματέϋ-Ρουσοπούλου…
Στην ενότητα “Οικονομία-Νομικά”: Αγνή Ρουσοπούλου…
Πολυπερπατημένη διαδρομή, τρίτη η τέταρτη φορά για μένα. Μόνο που προηγήθηκε η πυρκαγιά του 2021 αυτή την φορά..Το πρώτο κρύο φέτος. Τίποτα σπουδαίο για τέλος Νοέμβρη, 7 Κελσίου. Φυσάει όμως. Λιακάδα με εξαίρετη ορατότητα.Στο Τατόι, όπου αρχίζουμε, καμένα δέντρα. Από κάτω, χόρτο πράσινο και οι θάμνοι που δεν πεθαίνουν, σε πλήρη ανάπτυξη.Κουμαριές με κούμαρα, γλυστοκουμαριές με λείο κορμό, φυλίκια, πουρνάρια.Χωματόδρομος ως την αρχή του μονοπατιού. Η ταμπέλα καμένη, κάποια σημάδια. Η ανηφόρα μας αρπάει από τα μούτραπου λένε. Σε μεριές το μονοπάτι κλειστό από χόρτο και κλαδιά.Φτάνουμε σε βραχώδη κόψη με βαθειές ρωγμές και πολλαπλές τρύπες στον βράχο. Ούτε το πόδι, ούτε το μπαστούνι πατούν εύκολα. Ισορροπία τσίρκου. Μπαίνουμε σε δασωμένο κάτω από μικρές ορθοπλαγιές που μας αναγκάζουν να πάμε λίγο νότια.Χανόμαστε. Ο Γιάννης ξαναβρίσκει το μονοπάτι. Θυμάται ότι έχει χαθεί ξανά στο σημείο αυτό.
Συνεχίζουμε την ανάβαση μέσα στον, ευχάριστο, ήλιο. Τα πεύκα δίνουν την θέση τους σε έλατα. Η βλάστηση έντονη ως την κορυφή. Το θυμάμαι αρκετά πιο ξερό παλιά. Σταματάμε σε ηλιόλουστα βραχάκια όπου ο Άρης βρίσκει κάθισμα που του ταιριάζει τέλεια. Όλοι βρίσκουμε κάτι να μασουλήσουμε με τέλεια γεύση. Στο κολωνάκι, επάνω, η θέα κρυστάλλινη, ο αέρας ξυρίζει. Φωτογραφίες στα γρήγορα.
Χαιρόμαστε την λίμνη Μαραθώνα, τον Σχοινιά, την Κυνοσούρα, όλο τον νότιο Ευβοϊκό. Φαίνεται η Χαλκίδα, η Δίρφη, η Πεντέλη και ο, Υμηττός. ο Τίμος διακρίνει την Τζιά. Η θάλασσα λάμπει. Γρήγορα παίρνουμε τα γαλάζια σημάδια για βορειο-ανατολική κατάβαση.
Βραχώδες αρχικά, γρήγορα σε ωραίο δάσος. Έλατα, οξύκεδρα, αρυές, πεύκα, πουρνάρια.
Φτάσαμε στην λάκα Τσαούση και από ‘κει νότια ως τον ώμο Βουρλιώτες. Όλα καμένα εδώ. Πιάνουμε το μονοπάτι της τελικής κατάβασης, εύκολα, νοητά είμαστε κιόλας στα αμάξια που περιμένουν. Ένας πεσμένος καμένος κορμός, τον περνάμε.
Δύο πεσμένοι κορμοί, πιό δύσκολα, τους περνάμε. Αμέσως πολλαπλοί κορμοί, παράλληλα πεσμένοι, με κενά ανάμεσά τους.
Καβαλάμε, μουτζουρώνουμε χέρια, παντελόνια, ότι άλλο. Προσοχή μη στραμπουλήξουμε τίποτε.
Ο Χρήστος ισορροπεί πάνω σε κορμό, ο Άρης τηλεφωνεί ότι έφυγε πιό αριστερά και δεν βλέπει κανένα. Η Αριάννα και ο Τίμος μάλλον είναι μπροστά.. Πίσω μας, από άλλη παρέα που επιστρέφουν και αυτοί ακούω:
-<< Άλλη περιπέτεια δεν θέλω. Θέλω ταβέρνα..>>
Ευτυχώς, σχετικά ομαλά, φτάνουμε στον χωματόδρομο και βρίσκουμε τους άλλους χαμένους, να μας περιμένουν. Χαμόγελα.
Τα αμάξια είναι κοντά. Είμαστε μουτζουρωμένοι, αλλά μόνο αυτό. Θα επιστρέψουμε να φροντίσουμε το μονοπάτι.
Ελάτε μαζί μας!
οι πεζοπόροι της DSA
|
|
|
|
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
Παρουσίαση βιβλίου «Οι περιπέτειες του φιλέλληνα μουσικού Ντάνιελ Έλστερ»,
Μουσείο Φιλελληνισμού, Τετάρτη 31 Μαΐου 2023, στις 19:00
Ο Γερμανός φιλέλληνας Ντάνιελ Έλστερ ήρθε τον Ιανουάριο του 1822 στην Ελλάδα, όπου υπηρέτησε ως επίατρος στο Τάγμα των Φιλελλήνων, και αφού επέζησε της ολέθριας Μάχης του Πέτα, μετά από πολλές περιπέτειες, επέστρεψε στην πατρίδα του και έκανε καριέρα στη Γερμανία και στην Ελβετία ως διάσημος μουσικός.
Μαζί με τον φίλο του, τον ρομαντικό συγγραφέα Λούντβιχ Μπέχσταϊν, συνέγραψε εκτενή απομνημονεύματα, τα οποία εκδίδονται για πρώτη φορά στα ελληνικά με πλούσιο σχολιασμό, πλήθος απεικονίσεων καθώς και πρωτότυπο αρχειακό υλικό.
Η σύνθεση της Βουλής της 21ης Μαΐου θα είναι σε συντριπτικό ποσοστό η ίδια με αυτήν των επόμενων εκλογών, στις οποίες προεξοφλείται ότι οδηγούμαστε. Υπό αυτό το πρίσμα την ερχόμενη Κυριακή θα εκτυλιχθούν ορισμένα τοπικά, εσωκομματικά θρίλερ.
Τελειώνουν τα ψέματα σε λίγες ώρες. Τα δημοσκοπικά ποσοστά θα γίνουν πλέον εκλογικά, επίσημα και αδιαμφισβήτητα και κάθε θεωρητική πολιτική συζήτηση θα μετατραπεί σε πραγματική, βάσει στοιχείων και αριθμών. Οσο όμως θα είναι υπό εξέταση το ζήτημα της κυβερνησιμότητας και αναλόγως τού πώς θα εξελιχθεί η διαδικασία των διερευνητικών εντολών, μία παράμετρος καθοριστική θα έχει προκύψει: η σύνθεση της νέας Βουλής.
Έτσι δεν έγινε ποτέ στρατευμένος καλλιτέχνης, έτσι διατήρησε πάντα την προσωπική ανεξαρτησία του, την ελευθερία της γνώμης, του λόγου και της τέχνης του.
Η επίθεση στον Διονύση Σαββόπουλο και η στοχοποίησή του, μετά τη δήλωσή του ότι ελπίζει σε αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας
Η Ακρίτα θα του επέστρεφε έναν δίσκο που της είχε χαρίσει αν δεν τον είχε χάσει. Ο Μπίστης τον κατηγόρησε ότι αναπέμπει ωδές στο κατεστημένο και ότι έχει πρόβλημα με τα νιάτα του. Ο Πολάκης τον αποκάλεσε λίγο, διεφθαρμένο, επαρχιώτη, εγωπαθή, χαλασμένο και θεραπαινίδα του Μητσοτακέικου. Τα ίδια και χειρότερα ανέβασαν στο διαδίκτυο κομματικοί εγκάθετοι και διάφοροι φανατισμένοι ακόλουθοι στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.
Η φετινή θερινή εορτή (Sommerfest – Festvortrag / εορταστική ομιλία) του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Αθηνών (Φειδίου 1, τηλ. 210 3307401) θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 26 Μαΐου 2023 στις 8μμ.
Η καθηγήτρια Prof. Dr. Dirce Marzoli (DAI Μαδρίτης) θα παρουσιάσει την εορταστική ομιλία με θέμα:
«Ampurias (Spanien). Von der Vergangenheit in die Zukunft».
Θα ακολουθήσει δεξίωση στην βεράντα του Ινστιτούτου.
Για να παρακολουθήσετε την ομιλία διαδικτυακά εγγραφείτε…
Ο Δημοσθένης Κούκουνας δεν ήταν απόφοιτος, δεν ήταν καν “γερμανοσπουδαγμένος”. Ήταν συγγραφέας, ιστορικός και εκδότης των εκδόσεων “Historia”, μέσω των οποίων εξέδωσε πολλά βιβλία, δικά του ή άλλων συγγραφέων, για την περίοδο της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα, πολλά από αυτά δε μας χρησίμευσαν στην έρευνά μας για τα χρόνια της Γερμανικής στην οδό Αραχώβης.
Η Metapedia τον αναφέρει ως:
Έλληνα εθνικιστή, δημοσιογράφο, αρχισυντάκτη, διευθυντή, εκδότη και ιδιοκτήτη ημερήσιων και περιοδικών μέσων, εκδότη, τον σημαντικότερο ιστορικό-ερευνητή σε θέματα που άπτονται της Κατοχής και της νεότερης ελληνικής Ιστορίας, χαρισματικό ιστοριοδίφη, σημαντικό και καταξιωμένο συγγραφέα ιστορικών βιβλίων με εξειδίκευση την περίοδο της κατοχής της Ελλάδος από τις δυνάμεις του Άξονα διαρκούντος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, γεννήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1950 στην Πάτρα όπου και απεβίωσε την Παρασκευή 22 Ιουλίου 2022, από επιπλοκές σακχάρου, μετά από σύντομη νοσηλεία.
Με δεδομένον, ότι την προσεχή Κυριακή του Τυφλού λαμβάνουν χώρα εκλογές , ας μην ξεχνούμε οτι εορτάζομε τους ισαποστόλους Κων/νο και Ελένη. Βέβαια, όπως μας διηγείται και ο ιστορικός της Εκκλησίας μας Ευσέβιος, επίσκοπος Καισαρείας της Παλαιστίνης, ο Κων/νος δεν ωμιλούσε την ελληνική και φυσικά πρό του θανάτου του, επί της κλίνης, με ραντισμό, εβαπτίσθη χριστιανός. Στην Α΄Οικουμενική Σύνοδο είχε διερμηνέα για να καταλαβαίνη τους Πατέρες.
Ας προσέξουν οι εκλεγεθησόμενοι ηγέτες της επόμενης Κυριακής, εάν θα μιμηθούν τον Μ. Κων/νο.
Ένα είναι σίγουρο: Το απόσπασμα των Πράξεων (των) Αποστόλων [α’ 1-19]που θα αναγνωσθή: Δύο σημεία χρήζουν προσοχής. Πρώτον, η ανάδειξη από την ορφανή και κολοβωμένη ομάδα των Μαθητών, του Πέτρου ως ΗΓΕΤΟΥ και όχι ως manager, και δεύτερον, το τραγικόν τέλος, η αυτοχειρία του ευρυμαθούς και λογιστικώς κατηρτισμένου, φοροτεχνικού Ιούδα. Ας προσέξουν οι μέλλοντες υπουργοί Οικονομικών.
Τελος, ας μην ξεχνούμε εξήντα έτη πίσω. Την 22αν Μαΐου 1963 πέφτει νεκρός στην Θεσσαλονίκη ο Γρηγόρης Λαμπράκης. Ας μην ξεχνούμε την φράση του Κων/νου Καραμανλή, που πέρασε στην ιστορία: “Μα τέλος πάντων, ποιός κυβερνά αυτόν τόν τόπον?”.
Στο εκλογικό τμήμα που ψηφίζω, ακολουθούμε τα σφαιρίδια. Είμεθα ρομαντικοί.
Ο Θεός να μας συγχωρήση για τα λάθη μας και να μας ελεήση να μην έχωμε νέα μνημόνια! Δυστυχώς, ο Πανάγαθος και Ελεήμων δεν μπορεί να μας συμβουλεύση τι θα πρέπει να πράξωμε? Ποίος θα πληρώση τελικώς τα ακριβοπληρωμένα γαλλικά μαχητικά, που με τόση έπαρση μας έδειξαν στην Τανάγρα? Ήταν και μεταχειρισμένα!
Μετά θερμών αναστασίμων, προσρήσεων και ευχών, αγάπης εν Χριστώ και εκτιμήσεως και σεβασμού πρός όλους και όλες,
Έρρωσθε πανοικεί!
Παρατηρώ ότι λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές πολλοί γνωστοί μου ψάχνουν ακόμη τι θα ψηφίσουν. Τα κριτήρια είναι στις περισσότερες περιπτώσεις «να μη βγει ο ΣΥΡΙΖΑ και κινδυνεύσει εκ νέου η χώρα», «να πληγεί η αλαζονεία του κυβερνητικού κόμματος και του πρωθυπουργού», ενώ πολλοί με ρωτούν αν έχω υπόψη μου «κάποια γυναίκα με κοινωνικές ευαισθησίες στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. στον Βόρειο Τομέα». Και δεκάδες μού έχουν εκμυστηρευθεί ότι σκέφτονταν σοβαρά να ψηφίσουν «Πράσινο και μωβ» προτού αποκλειστεί.
Η αλήθεια είναι ότι η παρατεταμένη απουσία ενός οικολογικού κόμματος από το πολιτική σκηνικό στην Ελλάδα είναι εντυπωσιακή. Η κλιματική αλλαγή είναι ένα θέμα που κινητοποίησε εκατομμύρια νέους σε όλο τον κόσμο τα τελευταία χρόνια. Και στη χώρα μας άρχισαν να πραγματοποιούνται μαζικές συγκεντρώσεις στο πλαίσιο της διεθνούς πρωτοβουλίας «Παρασκευές για το μέλλον».
Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…
Η Γερμανική Σχολή Αθηνών συμμετέχει στο Erasmus+ project με τίτλο “Inclusive School Hub”, στόχος του οποίου είναι η ανάπτυξη εργαλείων καθοδήγησης και υποστήριξης για εκπαιδευτικούς σχετικά με θέματα διαφορετικότητας / ενσωμάτωσης / συμπερίληψης.
Στην ιστοσελίδα του project https://skillsup.getlearnworlds.com/course/ish υπάρχει ειδικό αφιέρωμα στον Γρηγόρη Ριζόπουλο (2023), ο οποίος παράλληλα με το διάβασμα για τις τελικές εξετάσεις του DIA δέχτηκε με μεγάλη χαρά την πρόσκληση / πρόκληση να σχεδιάσει το λογότυπο της ιστοσελίδας.
Ο Γρηγόρης είναι γιος της Λυδίας Γερασοπούλου (1989) και ανιψιός της Δανάης Γερασοπούλου (1985). Ευχόμαστε στον Γρηγόρη ό,τι καλύτερο για το μέλλον του!
Η Χριστίνα Ρούτνερ γεννήθηκε στην Αθήνα από Αυστριακό πατέρα και Ελληνίδα μητέρα, μεγάλωσε στη Βιέννη και στην Αθήνα και αποφοίτησε από την Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1992. Παρακολούθησε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα στη Βιέννη και στην Αθήνα. Πτυχιούχος Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατέχει μεταπτυχιακό εξειδίκευσης Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας από το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Πάτρας (ΕΑΠ).
Είναι πιστοποιημένη εξετάστρια και εκπαιδεύτρια του Αυστριακού Διπλώματος Πιστοποίησης Γνώσης Γερμανικών ÖSD, εργάζεται από το 1998 ως καθηγήτρια Γερμανικών στη Σχολή Μωραΐτη. Παράλληλα με την εκπαίδευση έχει ασχοληθεί με τη συγγραφή βιβλίων, τη μετάφραση επιστημονικών δοκιμίων και έχει ειδικευτεί και πιστοποιηθεί στις Νέες Τεχνολογίες.
Συμμετέχει σε τακτική βάση είτε με εισηγήσεις είτε ως ακροάτρια σε ημερίδες και σεμινάρια κυρίως εκπαιδευτικού χαρακτήρα. Μέρος των δραστηριοτήτων της η διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων φιλανθρωπικού χαρακτήρα, καλλιτεχνικών εκδηλώσεων καθώς και η οικολογική της δράση.
Από το 2004 έως το 2022 είχε τη διεύθυνση του Τμήματος Γερμανικών και την Οργάνωση της Παιδικής Χορωδίας της Σχολή Μωραΐτη, από το 2014 είναι Διευθύντρια του Ινστιτούτου ÖSD Ελλάδας, ενώ τον Σεπτέμβριο 2022 ανέλαβε τη Διεύθυνση Γυμνασίου της Σχολής Μωραΐτη.
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΜΕ ΕΔΡΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΖΗΤΑ ΔΙΚΗΓΟΡΟ
με γνώσεις αστικού και εμπορικού δικαίου, ιδανικά με τριετή εμπειρία, για πλήρη απασχόληση. Απαραίτητη η άριστη γνώση της Γερμανικής και Αγγλικής γλώσσας, ιδανικά με σπουδές στην Γερμανία ή/και απόφοιτοι της ΓΣΑ. Αποστολή βιογραφικών στο mail: info@vaplaw.eu
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΜΕ ΕΔΡΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΖΗΤΑ ΑΣΚΟΥΜΕΝΟ/Η ΔΙΚΗΓΟΡΟ
για ουσιαστική άσκηση στους τομείς του Εμπορικού και Αστικού Δικαίου. Απαραίτητη η άριστη γνώση της Γερμανικής και Αγγλικής γλώσσας, ιδανικά με σπουδές στην Γερμανία ή/και απόφοιτοι της ΓΣΑ. Αποστολή βιογραφικών στο mail: info@vaplaw.eu
Κυκλοφόρησε προσφάτως το καινούργιο βιβλίο της συγγραφέως Μάιρας Παπαθανασοπούλου (’84) “Τα παιδιά της μεγάλης σιωπής”, από τις εκδόσεις Πατάκη.
Η γέννηση ενός αγοριού τη μέρα που τα γερμανικά στρατεύματα κατευθύνονται από τα βουλγαρικά σύνορα εναντίον της Ελλάδας, είναι ο μίτος του μυθιστορηματικού κουβαριού που ξετυλίγεται. Η μετεμφυλιοπολεμική επαρχία της βόρειας Ελλάδας στις αρχές της δεκαετίας του πενήντα είναι η «φυλακή» από την οποία μια άρρωστη μάνα θα στείλει το παιδί της, μαζί με άλλα παιδιά στην ανατολική Γερμανία – εκεί όπου, με πρωτοβουλία των ηττημένων του εμφυλίου, βρέθηκαν πολλά Ελληνόπουλα πριν δεκαετίες.
Δελφοί, 03 Μαϊου 2023 – Στο πλαίσιο του 8ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών που έλαβε χώρα την προηγούμενη εβδομάδα υπό την αιγίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας, κας. Κατερίνας Σακελλαροπούλου πραγματοποιήθηκε συζήτηση με θέμα τις ευρύτερες γεωστρατηγικές επιπτώσεις που προκαλεί ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Ο Ronald Meinardus, Mediterranean Program Coordinator στο ΕΛΙΑΜΕΠ, ανέφερε ότι ζούμε το τέλος μιας εποχής και την γέννηση μιας καινούριας. Ξέρουμε πού είμαστε αλλά δεν ξέρουμε που πάμε, ενώ τα πιο ακανθώδη παγκόσμια ζητήματα είναι πλέον η κλιματική αλλαγή και η μετανάστευση.
Η Ελλάδα θεωρείται πλέον νικητής για τη στάση που έχει κρατήσει απέναντι στον πόλεμο της Ουκρανίας ενώ μετατρέπεται σταδιακά σε ισχυρό ενεργειακό κόμβο της ανατολικής Μεσογείου.
Παίρνοντας το λόγο ο Θάνος Ντόκος, Σύμβουλος του Πρωθυπουργού σε θέματα ασφαλείας, τόνισε ότι η θέση της Ελλάδας έχει αναβαθμιστεί γεωστρατηγικά εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία. Την ίδια στιγμή, η ευρωπαϊκή άμυνα έχει αλλάξει προτεραιότητες για αυτό και πρέπει να βρούμε τρόπους να βάλουμε ενέργεια και χρήματα με στόχο την παραγωγική αξιοποίηση τους. Ο κ. Ντόκος ανέφερε ότι «το ρολόι της Αποκάλυψης» βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ στα μεσάνυχτα, όχι μόνο εξαιτίας της Ουκρανίας αλλά και πολλαπλών άλλων προκλήσεων.
Υπογράμμισε, ωστόσο, ότι η Ευρώπη πρέπει να κάνει περισσότερα ώστε να μπορεί να συντονίζεται σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Στην περίπτωση του Σουδάν και της απομάκρυνσης των πολιτών δεν λειτούργησε συντονισμένα με αποτέλεσμα κάθε χώρα να παραλαμβάνει τους δικούς τους πολίτες. Είπε επίσης ότι η γεωστρατηγική σημασία της χώρας μας αναβαθμίστηκε και εξαιτίας της στάσης της Τουρκίας που εξακολουθεί να είναι περίπλοκη ενώ σε αυτήν την περιοχή δεν θα έπρεπε να υπάρχει χώρος ούτε για ανταγωνιστές ούτε για εχθρούς.
Η Anna Wieslander, Διευθύντρια του Atlantic Council για τη Βόρεια Ευρώπη, τόνισε ότι είναι πολύ σημαντικό να δημιουργηθεί ένας δυνατός πόλος από το Βορρά μέχρι το Νότο καθώς η Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ αποτελούν έναν τέτοιο πυλώνα ανθεκτικότητας. Η κα. Wieslander επισήμανε πάντως, ότι αν δεν εγκριθεί και η Σουηδία στους κόλπους του ΝΑΤΟ αυτό θα το αποδυναμώσει.
Ο Jonathan Cohen, Πρέσβης του Atlantic Council, υπογράμμισε ότι οι συνεχείς απειλές της Ρωσίας θα την κάνουν έναν αναξιόπιστο εταίρο για μία ολόκληρη γενιά. Παράλληλα τόνισε, ότι η θέση της Ελλάδας και τη Κύπρου έχουν πολύ σημαντική γεωστρατηγική σημασία, στη Μεσόγειο, για τις ΗΠΑ, ως χώρες που μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια σε μια περίοδο που ο πόλεμος της Ουκρανίας έφερε κοντά το Ιράν και τη Ρωσία
Ο Ronald Meinardus, Mediterranean Program Coordinator στο ΕΛΙΑΜΕΠ, ανέφερε ότι ζούμε το τέλος μιας εποχής και την γέννηση μιας καινούριας. Ξέρουμε πού είμαστε αλλά δεν ξέρουμε που πάμε, ενώ τα πιο ακανθώδη παγκόσμια ζητήματα είναι πλέον η κλιματική αλλαγή και η μετανάστευση.
Η Ελλάδα θεωρείται πλέον νικητής για τη στάση που έχει κρατήσει απέναντι στον πόλεμο της Ουκρανίας ενώ μετατρέπεται σταδιακά σε ισχυρό ενεργειακό κόμβο της ανατολικής Μεσογείου.
Τη συζήτηση συντόνισε η Κατερίνα Σώκου, Nonresident Senior Fellow, Atlantic Council.
Την Πέμπτη 4 Μαΐου 2023 παρουσιάστηκε στο ΕΒΕΑ το βιβλίο της Ρούλας Αρβανίτου από τις Εκδόσεις Κέρκυρα. Πρόκειται για ένα συλλογικό έργο όπου ανάμεσα στους συγγραφείς βρίσκουμε το όνομα της “δικής μας” Λένας Τσιπούρη, ενώ στην παρουσίαση ήταν ο επίσης “δικός μας” Μιχάλης Ψαλιδόπουλος.
Ο ρόλος της εμπορικής δραστηριότητας είναι κομβικός για την οικονομική λειτουργία και την κοινωνική δομή της οικονομίας της αγοράς. Στο λιανικό εμπόριο αποκρυσταλλώνονται ιστορικά όλες οι μεταβολές που διαμόρφωσαν τη σημερινή εικόνα της οικονομίας. Είναι ένας κλάδος σε «διαρκή κίνηση», που συνεχώς μετασχηματίζεται λόγω είτε ενδογενών είτε εξωγενών παραγόντων (π.χ. Covid-19). Οι μετασχηματισμοί αυτοί έχουν αποτύπωμα στην κλαδική και χωρική διάρθρωσή του, όπως επίσης και στη λειτουργική εσωτερική διάρθρωση των επιχειρήσεων. Αναφερόμενοι στη μετά-Covid εποχή ορισμένοι κάνουν λόγο για την «επαν-επινόηση» του λιανικού εμπορίου, εξαιτίας της ταχείας ενσωμάτωσης νέων ψηφιακών τεχνολογιών αλλά και της υιοθέτησης και προώθησης βιώσιμων πρακτικών στην παραγωγή και την κατανάλωση.
Για όσους από εμάς είχαμε φάει τα εφηβικά μας καλοκαίρια στη Μύκονο τις δεκαετίες 1980-90, η εικόνα του κλαμπ Principote στον Πάνορμο είναι σοκαριστική. Kαναπέδες, μαξιλάρια με στέμμα –παλιότερα χαλιά– σε μια παρθένα παραλία, στην οποία τότε δεν υπήρχαν καν ομπρέλες, ούτε ξαπλώστρες.
Σπεύδουν τώρα οι ιδιοκτήτες να αποτρέψουν τις κατεδαφίσεις των παρανομιών και τα πρόστιμα που τους έχουν επιβληθεί για να προλάβουν «τη σεζόν». Tο ίδιο και στο Nammos, το οποίο επανειλημμένως έχει κατηγορηθεί για φοροδιαφυγή και είναι πλέον συνώνυμο των λουκέτων.
Γιατί να θέλει κάποιος να πατήσει σε χαλί αφότου μπει στη θάλασσα; Ποια τουριστική αισθητική υπαγορεύει πως πρέπει να ακούγεται εκκωφαντική μουσική στα παραλιακά κλαμπ για να διασκεδάσουν οι λουόμενοι; Ποιος θέλει να φάει σούσι με σαράντα βαθμούς Κελσίου;
Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…
Δεν είναι πια κοντά μας, από την Δευτέρα 8 Μαΐου 2023, ο απόφοιτός μας του 1969 Στάθης Γεωργιάδης. Για το θλιβερό γεγονός μας ενημέρωσαν οι φίλοι του από την τάξη του.
Ο Στάθης σπούδασε στο Πολυτεχνείο του Darmstadt (1969 – 1977) και κατόπιν επέστρεψε στην Ελλάδα.
Εργάστηκε επί σειρά ετών ως διευθυντικό στέλεχος σε διάφορες ελληνικές εταιρείες και στο τέλος ως διευθυντής εργοστασίου στην Bosch/Siemens (Pitsos), απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε το 2013.
Ο Σύλλογος στέλνει τα θερμά του συλλυπητήρια στη σύζυγό του Σοφία και την κόρη του Έλλη (επίσης απόφοιτό μας του 1999), καθώς και την τάξη του η οποία τον θυμάται με πολλή αγάπη.
Από την Τένια Παπαδάκη:
Δεν είναι πια κοντά μας, από τα μέσα του περασμένου Απριλίου, η συμμαθήτριά μου και απόφοιτός μας του 1967b Ζένια Νικολαΐδου. Για το θλιβερό γεγονός μας ενημερωθήκαμε από αναρτήσεις φίλων της στο διαδίκτυο. Είχαμε χαθεί για πολλά χρόνια διότι εκείνη είχε ακολουθήσει σπουδές και καριέρα στο πιάνο στην Αυστρία, όπου είχε κάνει και οικογένεια, και έτσι είχαμε για μεγάλο διάστημα απομακρυνθεί. Η μοναδική φορά που την είδα όλα αυτά τα χρόνια ήταν τον Οκτώβριο του 2019, στην εκδήλωση που έκανε η Επιτροπή Ποντιακών Μελετών για τον Μητροπολίτη Τραπεζούντος Χρύσανθο (είμαι μακρινή συγγενής του Μητροπολίτη και κατόπιν Αρχιεπισκόπου). Υπήρχε ανάμεσά μας συμπάθεια και συγκίνηση, και από τότε επικοινωνούσαμε τακτικά μέσω διαδικτύου. Η οικογένεια της Ζένιας καταγόταν από την Τραπεζούντα και η ίδια εδώ και αρκετά χρόνια ήταν αφιερωμένη ψυχή τε και σώματι στο θέμα των Ποντίων, πήγαινε κάθε μέρα στα γραφεία της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών στη Νέα Σμύρνη, βασικά εκεί ήταν όλη η ζωή της.
Στέλνουμε τα θερμά συλλυπητήρια του Συλλόγου στα δυο παιδιά της: τον γιό της – είναι γνωστός Καθηγητής Βυζαντινολογίας στην Αμερική – και στην κόρη της, που ακολουθεί και εκείνη καριέρα στο πιάνο όπως και η Ζένια – καθώς και την τάξη της που την θυμάται πάντα με πολλή αγάπη. Επισυνάπτω δυο φωτογραφίες της Ζένιας από τα σχολικά μας χρόνια, στην εκδρομή που έγινε την Άνοιξη του ’66 στην Πελοπόννησο, ήμασταν τότε 16 ετών.
Από τον Νικόλα Χρήστου, απόφοιτο του 1964,ο οποίος είναι συγκοινωνιολόγος, απόφοιτος του ΕΜΠ και έχει μετεκπαιδευτεί στον “Σχεδιασμό Μεταφορών & την Κυκλοφοριακή Τεχνική” μας έστειλεμία σειρά από άρθρα και links με σκοπό να βοηθηθούν οι μαθητές και οι μαθήτριες, που είναι προ των πυλών της αποφοίτησης, αλλά και αυτοί που έχουν ήδη αποφοιτήσει θυμίζοντάς μας και το “γράμμα”που είχαμε συντάξει στο προηγούμενο Jahrbuch
Οπερίγυρόςμας {την Ελλάδα, την Ευρώπη και την Οικουμένη} παρουσιάζει ήδη εμφανή συμπτώματαπροκλήσεων βιωσιμότητας.
https://www.eea.europa.eu/el/articles/odeyontas-pros-tin-pagkosmia-biosimotita
https://unric.org/el/17-στοχοι-βιωσιμης-αναπτυξης
Αναζητούνται αντίστοιχες {προς δημοσίευση σχολικές και μετεκπαιδευτικές} δραστηριότητες προβολής επιτευγμάτων παραγωγής συνεργίας.
Στη Χώρα μας υπάρχουν ήδη σχετικές κυψέλες διεθνούς συνεργίας:
GoetheInstitut> Μαθήματα Γερμανικών >https://www.goethe.de/ins/gr/el/spr.html
ΑΠΘ (Φιλοσοφική Σχολή) > Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας & Φιλολογίας >http://www.del.auth.gr/el/
Γερμανική Πρεσβεία (Αθήνα) >https://ellada.diplo.de/gr-el/vertretungen/botschaft &https://ellada.diplo.de/gr-el/themen/kultur
ΕΚΠΑ (Φιλοσοφική Σχολή) > Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας & Φιλολογίας >http://www.gs.uoa.gr/
Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο >https://www.eap.gr/education/postgraduate/biannual/teaching-german-as-a-foreign-language/
ΕλληνοΓερμανική Αγωγή > Εκπαιδευτικά Τμήματα >https://www.ea.gr/ea/main.asp?id=300&lag=gr
Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής >http://www.iep.edu.gr/el/component/k2/162-ksenes-glosses
Ιόνιο Πανεπιστήμιο > Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης & Διερμηνείας >https://dflti.ionio.gr/gr/
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων > Κέντρο Ξένων Γλωσσών >http://flc.unit.uoi.gr/index.php?lang=el
Πανεπιστήμιο Πατρών > Διδασκαλείο Ξένων Γλωσσών >http://languages.upatras.gr/el
Συμπληρωματικά στοιχεία (από το διαδίκτυο) για τους δημοσιευμένους συνεργάτες ερευνών και σπουδών τηςDAAD.
Οι Τελειόφοιτοι του σχολείου μας που αποφοιτούν σε λίγο θα έχουν ήδη ανάγκη (διαδικτυακής) ενημέρωσης για τις εξωσχολικές εξελίξεις των σχολικών βιβλίων τους.
Ακολουθεί ακόμη ένα περίγραμμα θεματικής δράσεως του ενεργού διαχειριστικού περιβάλλοντός-μας (ΕΕ και ΟΗΕ), στο οποίο αναμένουμε θα επιδείξουν τις καινοτόμες ικανότητές τους.
Διεπικοινωνία Αποφοίτων με Τελειοφοίτους ΓΣΑ 2022
Ομάδα καθηγητών και καθηγητριών της ΓΣΑ (σελίδες 11 | 20-21) (27+1) Μαθήματα
Αγωγή (Ειδική-) > https://el.wikipedia.org/wiki/Ειδική_αγωγή (02.02.2023 | 19:21)
Αγωγή (Θεατρική-) > https://el.wikipedia.org/wiki/Θεατρολογία (18.04.2021 | 03:04)
Αγωγή (Κοινωνική- & Πολιτική-) > https://el.wikipedia.org/wiki/Κοινωνιολογία (19.11.2022 | 13:57) | Πολιτική κοινωνιολογία (…)
Αγωγή (Φυσική-) > https://el.wikipedia.org/wiki/Φυσική_αγωγή_στην_Ελλάδα (14.05.2022 | 19:00)
Βιολογία > https://el.wikipedia.org/wiki/Βιολογία (21.03.2023 | 19:06)
Αγγλικά (Γλώσσα) > https://el.wikipedia.org/wiki/Αγγλική_γλώσσα (20.11.2022 | 09:39)
Γαλλικά (Γλώσσα) > https://el.wikipedia.org/wiki/Γαλλική_γλώσσα (25.04.2023 | 09:49)
Γερμανικά (Γλώσσα) > https://el.wikipedia.org/wiki/Γερμανική_γλώσσα (06.04.2023 | 13:06)
Γερμανικά (ως ξένη Γλώσσα) > https://de.wikipedia.org/wiki/Deutsch_als_Fremdsprache (29.04.2023 | 12:07)
Ιταλικά (Γλώσσα) > https://el.wikipedia.org/wiki/Ιταλική_γλώσσα (08.04.2023 | 10:48)
Λατινικά (Γλώσσα) > https://el.wikipedia.org/wiki/Λατινική_γλώσσα (05..04.2023 | 10:28)
Γεωγραφία > https://el.wikipedia.org/wiki/Γεωγραφία (03.05.2023 | 11:04)
Επιστήμες > https://el.wikipedia.org/wiki/Επιστήμη (27.04.2022 |07:14)
Ηθική > https://el.wikipedia.org/wiki/Ηθική (07.06.2022 | 07:31)
Θρησκευτικά (Χριστιανική Ορθοδοξία) > https://el.wikipedia.org/wiki/Ορθοδοξία (08.03.2023 | 09:27)
Ιστορία > https://el.wikipedia.org/wiki/Ιστορία (06.03.2023 | 08:22)
Καλλιτεχνικά > https://el.wikipedia.org/wiki/Καλές_τέχνες (04.12.2021 | 20:39)
Μαθηματικά > https://el.wikipedia.org/wiki/Μαθηματικά (20.02.2023 | 23:24)
Μουσική > https://el.wikipedia.org/wiki/Μουσική (12.12.2022 | 12:06)
Οικονομία > https://el.wikipedia.org/wiki/Οικονομία (08.01.2023 | 18:37)
Οικονομία (Οικιακή-) > https://de.wikipedia.org/wiki/Haushaltsökonomie (16.07.2020 | 13:44)
Οικονομία (Πολιτική-) > https://el.wikipedia.org/wiki/Πολιτική_οικονομία (11.08.2021 | 09:32)
Πληροφορική > https://el.wikipedia.org/wiki/Πληροφορική (30.01.2023 | 12:08)
Τεχνολογία > https://el.wikipedia.org/wiki/Τεχνολογία (16.03.2023 | 19:33)
Φιλολογία > https://el.wikipedia.org/wiki/Φιλολογία (21.05.2022 | 22:15) | https://de.wikipedia.org/wiki/Literatur (12.04.2023 | 11:01)
Φιλοσοφία > https://el.wikipedia.org/wiki/Φιλοσοφία (04.03.2023 | 20:39)
Φυσική > https://el.wikipedia.org/wiki/Φυσική (03.08.2022 | 23:06)
Χημεία > https://el.wikipedia.org/wiki/Χημεία (12.04.2023 | 11:38)
—
Γράμμα των Αποφοίτων προς τους και τις Τελειοφοίτους του 2022
Το «montags», το ηλεκτρονικό περιοδικό-μας, που χτυπά την πόρτα των αποφοίτων, όπου και αν βρίσκονται, και βρίσκονται σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, και αναλαμβάνει τον ρόλο να ενημερώνει -κάθε εβδομάδα- με τα νέα των αποφοίτων, αλλά και του σχολείου, συμπληρώνει τον Ιούλιο 7 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας, με πάνω από 360 τεύχη. Για τον λόγο αυτό θέλουμε όλοι εσείς οι τελειόφοιτοι να μας στέλνετε τα νέα-σας, από όπου και αν βρίσκεστε, και εμείς, με τη σειρά-μας, θα τα διαχέουμε στους «δικούς»-μας και -όπου μπορούμε- θα βοηθούμε στις σπουδές-σας, στην αναζήτηση της κατοικίας-σας, στη επαγγελματική-σας αποκατάσταση, στις επαφές-σας, και όπου άλλου χρειαστεί.
Η επόμενη εκπαιδευτική περίοδος («σεζόν»), που ελπίζουμε να μας επιστρέψουμε σε εκδηλώσεις σαν αυτές του παρελθόντος, δίχως όμως τους πρόσφατους περιορισμούς, προβλέπει αφιερώματα σε καλλιτέχνες, συγγραφείς, μουσικούς και -φυσικά- η μεγάλη-μας χαρά θα είναι να είστε και εσείς επάνω και κάτω από τη σκηνή.
Καλωσορίζουμε λοιπόν εσάς -τους και τις- τελειόφοιτους στον Σύλλογο Αποφοίτων, σας ευχόμαστε καλή σταδιοδρομία και περιμένουμε στο πρώτο-σας μήνυμα από τη νέα-σας θέση («πόστο»), με την παράκληση να απευθύνεστε σε όλους-μας, αλλά και στον καθένα από εμάς, στον ενικό.
Χρονικά 2022 – Ετήσια Έκδοση της Γερμανικής Σχολής Αθηνών | Σελίδες 59-60 (116-118)
–https://www.dsathen.gr/el/nea-kai-ekdiloseis/dimosieyseis/hronika
