Η υπόθεση του Κολωνού έχει γίνει απλώς μία παράμετρος της τηλεθέασης για τις πρωινές ζώνες των καναλιών. Και δυστυχώς, οι καθ’ ύλην αρμόδιοι παρακολουθούν απαθώς, βυθισμένοι και αυτοί στον λήθαργο της γενικότερης σαπίλας.

Δεν υπάρχουν πολλά επίθετα και χαρακτηρισμοί για τα όσα αποκαλύπτονται σχετικά με τα εγκλήματα των μαστροπών, βιαστών και παιδεραστών της υπόθεσης του Κολωνού. Και δυστυχώς, κάθε ημέρα που περνά, αποκαλύπτεται και μία νέα πτυχή της νεοελληνικής νοσηρότητας, με αφορμή τα περιστατικά αυτά και την αντανάκλασή τους στη σάπια κοινωνία μας.

Οι διαπιστώσεις δεν περιορίζονται όμως στην υπόθεση αυτή καθεαυτή.

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr...

Η τελευταία επίσκεψη Γερμανού καγκελαρίου – τότε ήταν η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ – πραγματοποιήθηκε ακριβώς πριν από ένα χρόνο. Σήμερα, ο Όλαφ Σολτς είναι ο πιο ισχυρός πολιτικός στη Γερμανία. Αυτό αποτελεί μόνο μία από τις πολλές αλλαγές που σημειώθηκαν τους τελευταίους δώδεκα μήνες. Το δρομολόγιο της επίσκεψης έχει επίσης αλλάξει: Παλαιά ήταν σχεδόν ρουτίνα να συνδυάζεται η παραμονή στην Ελλάδα με μια επακόλουθη επίσκεψη στην Τουρκία. Το γεγονός ότι είναι διαφορετικό αυτή τη φορά έχει μια συμβολική, αλλά και ουσιαστική πολιτική διάσταση. Στο παρελθόν διαμεσολαβήσεις μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας αποτελούσαν συχνά μέρος των αποστολών των Γερμανών ηγετών στην περιοχή. Σήμερα, δεν υπάρχει καμία γερμανική διαμεσολάβηση στον ορίζοντα, κάτι που οφείλεται κυρίως στην Τουρκία. Οι Τούρκοι δεν έχουν καταφέρει να οικοδομήσουν μια σχέση εμπιστοσύνης με την κυβέρνηση Σολτς. Η Άγκυρα κατηγορεί το Βερολίνο για μεροληψία στα ελληνοτουρκικά. Σε σχετικές δηλώσεις του υπουργού των Εξωτερικών μια νοσταλγία για την κυρία Μέρκελ είναι εμφανής.

Δείτε το άρθρο του Ronald Meinardus στην dw…

Κυριακή, 23 Οκτωβρίου, συμπληρώθηκαν 97 χρόνια από τη γέννησή του. Γιατί ο κορυφαίος έλληνας συνθέτης δεν «εξαργύρωσε» το ταλέντο και τη φήμη του στο Χόλιγουντ μετά την παγκόσμια επιτυχία του «Ποτέ την Κυριακή» και το Οσκαρ για τα χιλιοδιασκευασμένα «Παιδιά του Πειραιά»;

Αλήθεια, το έχετε σκεφτεί; Πως ένας συνθέτης σαν τον αξέχαστο Μάνο Χατζιδάκι, με μουσική για μια ταινία που τάραξε τα νερά στο Χόλιγουντ και τα Oσκαρ –όχι μόνο λόγω της Μελίνας και του Ζυλ Ντασσέν–, το θρυλικό «Ποτέ την Κυριακή», και με ένα τραγούδι, «Τα παιδιά του Πειραιά», που έγινε σχεδόν αμέσως παγκόσμια επιτυχία και τραγουδήθηκε σε αμέτρητες εκδοχές, δεν έκανε παραπέρα καριέρα στο Χόλιγουντ; Ή, έστω, την καριέρα που θα εκταμίευε αυτές τις επιτυχίες.

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

Θεωρητικά δεν θα έπρεπε οι γονείς να επιβάλλουν το θρήσκευμά τους στα παιδιά τους, σεβόμενοι το δικαίωμά τους να επιλέξουν το δόγμα τους μόλις ενηλικιωθούν. Αν επιμένουν να τα στέλνουν σε επισκέψεις κατηχητικών σχολείων που πραγματοποιούνται σε ναούς εκτός του σχολικού ωραρίου, είναι δύσκολο να παρέμβει η Πολιτεία, αφού δεν είναι τα χωράφια της.

Αυτό που οφείλει όμως να κάνει είναι να μην επιτρέψει δημόσια σχολεία να μετατραπούν σε κέντρα προσηλυτισμού. Τόσο η υπουργός Παιδείας όσο και ο δήμαρχος Αθηναίων, περίπου νίπτουν τας χείρας τους, λέγοντας ότι έχουν κατατεθεί όλα τα απαραίτητα έγγραφα για να παραχωρηθούν σχολεία και προαύλια στα προγράμματα με τίτλο «Νεανικές και παιδικές συντροφιές». Τα προγράμματα αυτά είναι νομότυπα. Γονείς και εκπαιδευτικοί που μελέτησαν τα σχετικά έγγραφα, διαπίστωσαν όμως ότι πίσω από τη βιτρίνα της «δημιουργικής απασχόλησης» κρύβεται η απροκάλυπτη κατήχηση, αφού στα συνοδευτικά βίντεο γίνονται αναφορές «στο κατηχητικό μου» και «στιγμές χαράς κοντά στον Χριστό».

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Η Katja Nagel (τότε Katja Steinbeisser) είναι απόφοιτος του 1983 και ζει στο Μόναχο, αλλά κρατάει στενή επαφή και έρχεται τακτικά στην Ελλάδα, αφού με τον άντρα της Rainer έχουν εξοχικό στην Ερμιόνη (όπου παράγουν και βιολογικό ελαιόλαδο) αλλά και διαμέρισμα στη Μαρίνα Ζέας.

Μετά από τόσα χρόνια στο μάρκετινγκ η Katja αποφάσισε να αφιερώσει πολύ περισσότερο χρόνο στη ζωγραφική, που ήταν από παλιά το πάθος της. Έτσι δημιούργησε μια πρώτη εντυπωσιακή συλλογή έργων, όπως μπορείτε να δείτε στο website της

Τα έργα της είναι εμπνευσμένα από την ελληνική μυθολογία και νομίζω ότι συνδυάζουν αρμονικά το ελληνικό στοιχείο με γερμανική τεχνοτροπία, αλλά αυτό πρέπει ο καθένας να το κρίνει μόνος του.

https:/katja-nagel.art

https://www.cetacea-gmbh.de/

Opel Meriva 1.4, Hubraum 1398 cc, Leistung 140PS, 6gang, KM Leistung: 115.000 KM, neuwertige Sommerreifen auf Alufelgen, 4x elektrische Fensterheber, zentral Verriegelung mit Fernbedienung, Klimaanlage, Musikanlage, Sitzheizung, Multifunktionslenkrad, Tempomat, Xenonlichter, Parksensoren vorne und hinten, Nichtraucherfahrzeug.

Endpreis mit griechischer Zulassung (inklusive neuem TÜV und bezahlter Kfz Steuer 2022): 7.700,00 €

Kauf mit deutschen Kennzeichen zu einem erheblich günstigeren Preis ist momentan noch möglich, da das Fahrzeug noch eine deutsche Zulassung hat. Falls Sie den Wunsch haben in DE das Fahrzeug umzumelden kann das mit der entsprechenden Vollmacht für Sie erledigt werden.

Kontakt: 6974 339222

Πωλείται οικογενειακό αυτοκίνητο σε άριστη κατάσταση

Opel Meriva 1.4, 1398 κ.ε., ισχύς 140 PS, 6 ταχυτήτων, 115.000 km, ζάντες αλουμινίου, 4 ηλεκτρικά παράθυρα, κεντρικό κλείδωμα με τηλεχειριστήριο, aircondition, ηχοσύστημα, θερμαινόμενα καθίσματα, τιμόνι πολλαπλών, φώτα xenon, cruisecontrol, αισθητήρες παρκαρίσματος μπροστά και πίσω.

Τελική τιμή (KTEO και τέλη κυκλοφορίας 2022 πληρωμένα): 7.700,00 €

Επικοινωνία: 6974 339222

Η Ελίζα Παπαδάκη, δημοσιογράφος και απόφοιτος του 1967, μας ενημέρωσε για την γερμανική έκδοση του βιβλίου της θείας της, Γιολάντα Τερέντσιο, “413 Tage”. Να θυμίσουμε ότιηΓιολάντα Τερέντσιο γεννήθηκε στην Αθήνα το 1922. Ήταν κόρη του Τόνι Τερέντσιο και της Τζούλιας Αμπελά και είχε μία αδελφή κατά δύο χρόνια νεότερη, την Άλμπα. Τελείωσε το Γυμνάσιο της Σχολής το 194 και ενεγράφη στη Νομική Σχολή, από την οποία δεν αποφοίτησε. Το 1944 συνελήφθη από τα Ες-Ες λόγω της αντιστασιακής της δράσης και εστάλη για καταναγκαστική εργασία στην Αυστρία. Εκεί δραπέτευσε από το στρατόπεδο επιλογής, συνελήφθη όμως και κρατήθηκε στη φυλακή Λάντεσγκεριχτ της Βιέννης. Μετά την απελευθέρωση της πόλης από τον Ερυθρό Στρατό, επέστρεψε στην Αθήνα με πολλές κακουχίες, τον Αύγουστο του 1945, οπότε αποτύπωσε την εμπειρία της αιχμαλωσίας της στο έργο 413 Μέρες.

“413 Tage” ist eine autobiografische Schilderung jener Tage, die eine junge Griechin in Wien erlebte, nachdem sie am 10. Juni 1944 wegen der Beteiligung am kommunistischen Widerstand gegen die Besatzungsmacht von der SS in Athen verhaftet worden war. Aufgrund ihrer Deutschkenntnisse, kommt sie nicht ins KZ Chaidari, sondern wird als Zwangsarbeiterin nach Wien verschickt. In ihrem Buch beschreibt sie auf eindrückliche und spannende Weise die letzten Wochen und Monate des Zweiten Weltkriegs, ihre Haft im Gefängnis des Wiener Landesgerichts, den dort ständig stattfindenden Hinrichtungen, den alliierten Bombenangriffen, der Zerstörung der Stadt und der Befreiung vom Naziregime durch den Einmarsch der Roten Armee im April 1945. Nach langen Irrwegen kehrt sie im August 1945 endlich wieder in ihr Heimatland Griechenland zurück.

Περισσότερα…

Ανάμεσα στο σπουδαίο, εκτεταμένο και πολυποίκιλο έργο του κορυφαίου Αυστριακού συγγραφέα Γιόζεφ Ροτ – έργο που τα τελευταία χρόνια διαβάζουμε σε προσεγμένες μεταφράσεις στη γλώσσα μας -: ξεχωρίζει “Ο τυφλός καθρέφτης”, μικρής έκτασης, θαυμαστής δομής, που ανήκει στα πρώιμα κείμενα του διανοητή και λογοτέχνη και μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κριτική σε αυτόν τον καλαίσθητο τόμο σε μετάφραση του Γιώργου Δεπάστα (’63) και “συγκατοικεί” με τη νουβέλα “Απρίλης – Μια ιστορία αγάπης”.

Δυο υποδειγματικές νουβέλες των νεανικών χρόνων του Ροτ – δημοσιεύτηκαν το 1925. Πορτρέτα ανθρώπων μοναχικών, σχεδόν περιθωριακών, που ζουν, κινούνται και ονειρεύονται ή βουλιάζουν σε ένα πικρό σκοτεινό περιβάλλον κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

“Υπερήφανοι και τολμηροί ήταν οι άνθρωποι, σίγουρα έρχονταν απ’ τα μεγάλα, δροσερά, καλά φυλαγμένα σπίτια κι απ’ τα πλούσια δωμάτια, όπου καθρέφτες σε κάθε τοίχο επιβλέπουν διαρκώς τη στάση των κυρίων τους και την τελειοποιούν. Όποια όμως, όπως εμείς, έρχεται απ’ τα στενά σπίτια και μεγαλώνει στα δωμάτια με τους τυφλούς καθρέφτες, μένει ντροπαλή κι ασήμαντη σ’ όλη της τη ζωή”.Η Φίνι ενηλικιώνεται σε ένα φτωχό και πικρόχολο περιβάλλον στη Βιέννη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Η ζωή -“σιδερένια”- τσακίζει τα όνειρό της, συρρικνώνει τις επιλογές της, ενοχοποιεί την αναδυόμενη θηλυκότητα της.Σε μια επαρχιακή πόλη, ένας μοναχικός, περιπλανώμενος άντρας ερωτεύεται ” το κορίτσι στο παράθυρο” ενώ παράλληλα έχει δεσμό με μια γυναίκα. Ο έρωτάς του, ανεκπλήρωτος. Θα κληθεί να πάρει μια σημαντική απόφαση στη σκιά του αναπόφευκτου.Στα δύο κείμενά του που παρουσιάζονται σε αυτό από εικόνες της καθημερινότητας, αναδεικνύοντας τις συνθήκες που διαμορφώνουν τη μοναδικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και οδηγούν σε προσδοκίες που δεν ευοδώνονται. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

(*) αν είχε συνεχίσει στην Σχολή θα είχε αποφοιτήσει το 1939

Ο Κωνσταντίνος Καμάρης γεννήθηκε στις27.5.1921 και εμφανίζεται στα μαθητολογια πρώτη φορά τηνχρονιά 1926-27 στο Νηπιαγωγείο και ακολούθως από το 1927 έως το 1930 στις τρεις πρώτες τάξεις του Δημοτικού. Αμέσως μετά μετακόμισε στην Σχολή Μακρή (στην οδό Ιπποκράτους 5) και αργότερα στο Βαρβάκειο, από όπου και αποφοίτησε το 1939.

Την ίδια χρονιά, και μετά από εισαγωγικές εξετάσεις,εισήχθη στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του Πολυτεχνείου από όπου αποφοίτησε και στην συνέχεια υπηρέτησε την σταρτιωτική του θητεία επί 4 χρόνια στο εργοστάσιο οξυγόνου του Στρατού στο Χαϊδάρι εν μέσω του Εμφυλίου.

Η επαγγελματική του δραστηριότητα ξεκινά στην Χαλυβουργική στο εργοστάσιο Συρματουργίας στην οδό Πειραιώς με τακτικές μετεκπαιδεύσεις στο Ruhrgebiet της Γερμανίας και το Linz της Αυστρίας και όταν η Χαλυβουργικήεγκαινιάζει το εργοστάσιο στηνΕλευσίνα το 1961 αναλαμβάνει την επίβλεψη της κατασκευής και της λειτουργίας της υψικαμίνου, της πρώτης υψικαμίνου στην Ελλάδα, η οποία θα αναλάμβανε, όπως ανέφερε το ρεπορτάζ του Οικονομικού Ταχυδρόμου θα αναλάμβανε το έργο να λειώσει τα άχρηστα μέταλλα: “...ηαπίθανος θερμότης του κλιβάνου, που φθάνει 3.500 C βαθμούς, ρευστοποιεί βαθμηδόν τα παλαιοσιδηρικά, διά να τα μεταρέψη εντός τεσσάρων ωρών εις ένα φλογισμένον ρευστόν μίγμα, που μοιάζει με λάβα ηφαιστείου και που πρέπει να καθαρισθή διά να απαλλαγή από τα οξείδια και άλλα μη χρήσιμα υλικά”.

Συνταξιοδοτήθηκε το 1988, έπειτα από 40 χρόνια στην Χαλυβουργική, και έχοντας φθάσει στην θέση του Τεχνικού Διευθυντή.

Απεβίωσε στις 14.7.2013

Απο την wikipedia δανειζόμαστε μία φωτογραφία του Βαρβακείου:

όπου επάνω αριστερά φαίνεται ο 13χρονος Κωνσταντίνος Καμάρης, ενώ κάτω φαίνεται η λεπτομέρεια της φωτογραφίας:

με τον Βασιλιά Κωνσταντίνο το 1964

με τον Βασιλιά Κωνσταντίνο το 1964

Ιστορίες από το Αρχείο του ΟΤ: Η υψικάμινος της «Χαλυβουργικής»…

Από τα εγκαίνια της υψικαμίνου το 1963…

Ο Κώστας Παπαηλιού εντόπισε το βιογραφικό του Wilhelm Barth γραμμένο απο τον Curt Rösner, αναφέροντας:

Ο Barth ήταν στενά συνδεδεμένος με τη Γερμανική Σχολή, αφού όπως γράφει στην τελευταία σελίδα του βιβλίου του, διετέλεσε επί είκοσι συναπτά έτη ο πρώτος της γραμματέας της. Ήταν ένας εξαιρετικά ενδιαφέρον άνθρωπος και ήταν επίσης, όπως αναφέρεται στο βιογραφικό του, προσωπικός φίλος του Dörpfeld. Ο Wilhelm Barth απεβίωσε στις 26 Φεβρουαρίου 1940 στο Νέο Φάληρο.

Dr. phil. Wilhellll Maria Barth wurde am 9. April 1856 in Meschede (Westfalen) geboren; schon Anfang der achtziger Jahre kam er nach Athen, wo er als gelernter Buchhändler tätig war. Später wurde er Mitinhaber der angesehenen deutschen und internationalen Buchhandlung Beck & Barth. Nach der Auflösung der Firma (1909) trat Barth in die ebenfalls seit Jahren bestehende deutsche und internationale Buchhandlung Konstantin Eleftheroudakis als Teilhaber unter der Firma Eleftheroudakis und Barth ein, der er bis zu seinem Tode angehörte. Die Firma Barth & v. Hirst mit Barth als Teilhaber von 1896-1900 brachte u. a. das erste griechische Lexikon heraus, zu dessen deutschen Mitarbeitern auch Barth zählte.

Er war über ein Menschenalter das angesehenste Mitglied der Athener deutschen Kolonie. Kurz nach seiner Niederlassung in Athen besuchte er die dortige Kapodistria-Universitär, studierte sowohl die neu- als auch die altgriechische Sprache und erwarb sich den Titel eines Doktors der Philosophie. Während seiner langen Tätigkeit verfasste er viele Broschüren und zahlreiche Aufsätze in Neugriechisch, hauptsächlich Themen aus der neugriechischen Philologie, Archäologie und Literatur behandelnd, gab auch einen Matoula Sprachführer in Neugriechisch heraus, der von 1913-1942 neun Auflagen erlebte. Ebenfalls entstanden viele kulturelle Werke in beiden Sprachen; im Kommissionsverlage seiner Buchhandlung erschienen die »Athener Mitteilungen des Deutschen Archäologischen Instituts«. Barth ging ganz in seinem Beruf als Mittler deutschen Kulturgutes in Griechenland auf und war in allen kulturellen Dingen ein zuverlässiger Berater für Deutsche und Griechen.

Seine Liebe zu Hellas und zu seiner Heimat äußerte sich in seinem Bestreben, beiden Völkern zu dienen. So reizte ihn ganz besonders die Geschichte der Deutschen in Griechenland; vor allem aber pflegte er das Wissen um die deutschen Philhellenen, die zu den Freiheitskriegen Griechenlands in Scharen nach dem klassischen Lande gepilgert waren und von denen viele ihr Leben für Griechenlands Freiheit hingegeben hatten. In mehreren Zettelkästen hielt er die Namen aller Deutschen fest, die jemals mit Griechenland in Berührung gekommen waren. Diese mühsam und sorgfältig zusammengebrachte Sammlung bot ihm die Grundlage für sein vierhändiges Werk: “Deutsches Leben und Wirken in Griechenland”. Abschriften davon sandte er an das Auswärtige Amt in Berlin und an das Deutsche Auslands-Institut (jetzt: Institut für Auslandsbeziehungen) in Stuttgart. Beide Stellen erkannten den einmaligen Wert dieser Aufzeichnungen für die Geschichte der Deutschen in Hellas und beabsichtigten, das Werk herauszugeben, was leider durch den Krieg nicht durchgeführt werden konnte. Es besteht noch eine in der Athener Druckerei Meissner und Karagaduris erschienene, von Barth verfasste Geschichte der 1837 gegründeten Deutschen Gesellschaft »Philadelphia« in Athen, die eine der ältesten deutschen Vereine im Auslande und in Athen selbst die älteste ist.

Dr. Barth lebte mit seiner Frau Lucia in kinderloser, glücklicher Ehe. Es stellte ein Bild vollkommener Harmonie dar, wenn man diesem, inzwischen gealterten Ehepaar Arm in Arm in den Straßen Athens auf einem Spaziergang begegnete oder wenn es zur römisch katholischen Kirche Hagios Dyonisios in der Universitätsstraße pilgerte. Sie bewohnten in der Mavromichalisstraße eine gemütliche Wohnung, die zum Treffpunkt vieler deutscher Griechenlandfreunde wurde. Zum engsten Freundeskreise gehörte auch der weltbekannte – übrigens im gleichen Jahre wie Barth verstorbene – Archäologe Professor Wilhelm Dörpfeld, Ehren-doktor vieler deutscher und ausländischer Universitäten. Es war ein besonderer Genuss, den beiden alten Herren zuzuhören, wenn sie in ihren vielen Gesprächsthemen über Griechenland diskutierten und ihre Auffassungen zur Vergangenheit wie auch zum heutigen Griechenland äußerten.

Ich hatte das Glück, jahrelang im Hause Barth zu wohnen und auch täglich beruflich mit ihm beisammen zu sein. Sein Schaffen wurde durch einen deutschen Ehrensold belohnt, den er auf Empfehlung des damaligen deutschen Gesandten in Athen: Dr. Ernst Eisenlohr erhielt.

Zur Abstammung von Wilhelm und Lucia Barth: Seine Eltern waren der Stabsarzt Dr. Matthias Josef Hubert Barth (* 15.5. 1808 Heinsberg/Rheinland) und Maria Franziska Wilhelmine Josefa geborene Barth (* 24.5.1821 Düsseldorf; gest. 9.6.1842 Düsseldorf). Lucia Barth war die Tochter des österreichischen Hauptmanns I. Klasse Eugen Pedrazzi, der um 1860 an der II. Artillerie-Akademie in Weißkirchen (Mähren) die französischen Lehrgänge leitete.

Curt Rösner

Ehrenbürger von Delphi und Messolonghi, Inhaber der Goldenen Medaille von Athen und Messolonghi

Το Ίδρυμα Ακατερίνης Λασκαρίδη διοργανώνει επιμορφωτικό κύκλο πέντε (5) συναντήσεων με θέμα την πρόληψη της παιδικής κακοποίησης. Στο σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί γενική επισκόπηση και προσδιορισμός του φαινομένου της κακοποίησης ανηλίκων, θα συζητηθούν οι βασικές ενδείξεις κακοποίησης στα παιδιά, ο ρόλος των στερεοτύπων και των αντιλήψεων στο θέμα της βίας, ενώ θα παρουσιαστεί ο ρόλος του σχολείου αλλά και η νομική πλευρά ως προς το θέμα της διαχείρισης των περιστατικών.

Το σεμινάριο θα ολοκληρωθεί σε πέντε δίωρες συναντήσεις που θα πραγματοποιηθούν διά ζώσης και απευθύνεται σε όλους τους ενδιαφερόμενους.

Οι εισηγητές του προγράμματος είναι οι:

Μεταξία Σταυριανάκη, Κοινωνική λειτουργός, Δ/νση Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας, ΙΥΠΔρ. Αναστασία Κουμούλα, Ψυχίατρος παιδιών και εφήβων, Συντονίστρια και Επιστημονική Υπεύθυνη της Πρωτοβουλίας για την Ψυχική Υγεία Παιδιών και Εφήβων Εύα Κογιαννάκη, Νομικός, Προϊσταμένη της Υπηρεσίας Επιμελητών Ανηλίκων ΑθήναςΓιώργος Μόσχος, Νομικός, Εμπειρογνώμονας δικαιωμάτων του παιδιούΚωνσταντίνα Σκλάβου, Επ. Καθηγήτρια Τμ. Κοινωνικής Εργασίας, Πανεπ. Δυτικής Αττικής

Ημέρες συναντήσεων: Δευτέρα 24 Οκτωβρίου, Δευτέρα 31 Οκτωβρίου, Δευτέρα 7 Νοεμβρίου, Παρασκευή 18 Νοεμβρίου, Δευτέρα 21 Νοεμβρίου. Ώρα: 18.00-20.00

Αγαπητοί φίλοι της DAAD,

​Το team της DAAD Greece (Αποστολία Γουδουσάκη & Φρύνη Μπαγλατζή) καθώς και η Kulturweit/Freiwillige Emma Böger έχουμε τη χαρά να σε καλωσορίσουμε στο εναρκτήριο «Stammtisch».Η εκδήλωση αυτή θα λάβει χώρα στις 24.10.2022, ώρα 5 μ.μ. – 8 μ.μ.στην Cafeteria του Goethe-Institut Athen, Ομήρου 14-16, 10672 με γερμανικό finger food.

Στα Γερμανικά η λέξη Stammtisch χρησιμοποιείται όταν μια ομάδα ανθρώπων συναντιέται τακτικά, συνήθως σε ένα συγκεκριμένο στέκι. Το Stammtisch απευθύνεται σε νέους φοιτητές/απόφοιτους, με σκοπό την ανταλλαγή και τη δικτύωση και θα διοργανώνεται από τους νέους Kulturweitfreiwillige. Μπορείς να δηλώσεις συμμετοχή στοdaad-athen@goethe.deως τις 19.10.2022, καθώς οι θέσεις είναι περιορισμένες. Θα χαρούμε να σε γνωρίσουμε από κοντά.

Η Φάννυ Γεωμπρέ μας προσκαλεί στα εγκαίνια της έκθεσής της “Κυκλικές Αναγωγές”την Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2022 στις 7 το βράδυστο “Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή” στην Κηφισιά, Κασσαβέτη 18.

Η Φάννυ Γεωμπρέ γεννήθηκε στην Αθήνα, αποφοίτησε από την Σχολή το 1966, και σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Αννοβέρου της Γερμανίας και είναι Αρχιτέκτων και Εικαστικός. Εργάστηκε πολλά χρόνια ως Αρχιτέκτων ελεύθερος επαγγελματίας αλλά και ως στέλεχος Εταιριών του Ευρύτερου Δημόσιου Τομέα.

Η ασχολία της με τις τέχνες ξεκίνησε τα πρώτα της νεανικά χρόνια. Δάσκαλοί της στη ζωγραφική ήταν οι Fritz Klemm, Oswald Pejas, Kurt Sohns, Ελένη Νταλαμπέκη, Βίκυ Αναστασίου, Παναγιώτα Στάικου και Βαγγέλης Παππάς. Στη Χαρακτική οι Kurt Sohns, Βίκυ Αναστασίου και Ράνια Γριμάλδη-Κορομηλά.

Έχει λάβει μέρος σε πολλές εκθέσεις ζωγραφικής.

Η Ντόρα Μπακογιάννη μιλάει στην Αγγελική Σπανού και τον Αντώνη Παπαγιαννίδη, για τη νέα σειρά των podcast της ΕΠΑΨΥ για το iEidiseis, χωρίς κομπιάσματα και υπεκφυγές.

Δεν συγκρίνει το βάθος του τραύματος που της προκάλεσε η δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη με τη δυσκολία της μάχης της με το πολλαπλό μυέλωμα: «Το πρώτο με έσπασε. Η δολοφονία του Παύλου ήταν μια στιγμή που σκέφτηκα να αποσυρθώ και να μην ξαναβγώ από το καβούκι μου. Με έβγαλε εκτός κάθε ισορροπίας και πάντα ένα κομμάτι αυτής της πληγής είναι ανοιχτό, ακόμη και 33 χρόνια μετά. Για πολλά χρόνια ό,τι έκανα το έκανα ρομποτικά. Δεν ήθελα να με πλησιάζει κανείς. Ηταν ό,τι χειρότερο μπορούσε να μου συμβεί. Τη δική μου αρρώστια την αντιμετώπισα με τη σκέψη στα παιδιά μου και στον άντρα μου, σε όσους θα πονέσουν αν η έκβαση δεν είναι καλή. Μου έδωσαν δύναμη οι άνθρωποι που με συναντούσαν στο δρόμο και μου φώναζαν Ντόρα, γερά».

Η Ντόρα Μπακογιάννη μιλά για το πρόβλημα της υγείας της χωρίς υπεκφυγές, χωρίς διφορούμενα και χωρίς κομπιάσματα.

Ήταν αυτονόητο για εκείνη να ανακοινώσει τη διάγνωση αμέσως. «Οφείλουμε να ενημερώνουμε τον κόσμο για την κατάσταση της υγείας μας. Πρέπει να ξέρουν», λέει και αναφέρεται στις παρενέργειες της αγωγής που ακολουθεί καταλήγοντας: «Όλα καλά. Να παραπονιέμαι εγώ, είναι πρόκληση».

Περισσότερα…

Η Nάνα Λουίζ Β. Λίντε είναι αντιπρόεδρος European Government Affairs της Microsoft. Τα τελευταία 14 χρόνια από επιτελικές θέσεις έχει συνδράμει τη Microsoft να οικοδομήσει συνεργασίες με κυβερνήσεις σε ολόκληρη τη Γηραιά Ηπειρο και να καταστήσει τον τεχνολογικό κολοσσό έναν αξιόπιστο εταίρο στην περιοχή. Επιβλητική παρουσία, πρώην μοντέλο και μητέρα τριών παιδιών, η ζωή της μοιάζει βγαλμένη από επεισόδιο της σειράς Borgen – άλλωστε είναι και Δανή. Μέχρι στιγμής, ζει έξω από την Κοπεγχάγη με τον σύζυγό της που αυτοαποκαλείται, αστειευόμενος, ως «η γυναίκα του σπιτιού». Είναι αυτός που κάνει τις δουλειές του σπιτιού και φροντίζει τα παιδιά όταν εκείνη ταξιδεύει ανά τον κόσμο για τρεις συνεχόμενες εβδομάδες. Σύντομα όμως θα μετακομίσει στις Βρυξέλλες και ο καλλιτέχνης σύζυγός της θα την ακολουθήσει με χαρά, εφόσον τα παιδιά τους έχουν πλέον μεγαλώσει και τα δύο από αυτά σπουδάζουν αλλού.

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, καταλήξαμε να συζητάμε για τις εμπειρίες μας ως δύο γυναίκες που προέρχονται από δύο διαφορετικές εργασιακές κουλτούρες. Παραδέχεται ότι ακόμη και στη χώρα της, τη Δανία, τα πράγματα δεν είναι πάντα ιδανικά για τις εργαζόμενες γυναίκες, ειδικά γι’ αυτές που δεν εργάζονται σε πολυεθνικές εταιρείες όπως η Microsoft. Κι εγώ αρχίζω να οραματίζομαι την ύπαρξη ενός μελλοντικού «κοινωνικού συμβολαίου» μεταξύ ανδρών και γυναικών στην ελληνική οικογένεια.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Ο καγκελάριος της Γερμανίας, Ολαφ Σολτς, και ο τέως πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, έχουν κάτι κοινό: Προτάσσουν τα συμφέροντα της χώρας τους, αδιαφορώντας για την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη ο πρώτος και την παραδοσιακή διεθνή επιρροή της Αμερικής ο δεύτερος.

Αν το προεκλογικό σύνθημα του Τραμπ το 2016 ήταν «America first», που συνεπαγόταν απόσυρση από σημαντικές διεθνείς συνθήκες και εγκαινίαζε την εσωστρέφεια της Ουάσιγκτον, στην περίπτωση του Σολτς συνέβη το αντίθετο: προεκλογικά ευαγγελιζόταν την εγκατάλειψη της γερμανικής εγωπάθειας και της τιμωρητικής πολιτικής της προκατόχου του Αγκελα Μέρκελ έναντι του Νότου μέσα από την υιοθέτηση της αμοιβαιοποίησης του χρέους στην Ευρωζώνη, για να προσγειωθεί απότομα στην ενεργειακή κρίση και στην υιοθέτηση του πακέτου των 200 δισ. ευρώ. Συγκριτικά ο Tραμπ αποδείχθηκε πιο συνεπής.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

«Ποιος είν’ τρελός από έρωτα;» Είναι «κραταιά ως θάνατος (η) αγάπη;» Αυτό και τόσα άλλα που μας έμαθε ο αξέχαστος Μάνος θα ακουστούν σε ένα τριετές πλάνο που θα φέρει στο προσκήνιο το γνωστό και άγνωστο έργο του «μεγάλου ερωτικού», χάρη στον γιο του Γιώργο Χατζιδάκι και την Εθνική Λυρική Σκηνή. Η αρχή γίνεται την ημέρα των γενεθλίων του, στις 23 Οκτωβρίου.

«Σ’ αγαπώ: δεν μπορώ / τίποτ’ άλλο να πω / πιο βαθύ, πιο απλό, / πιο μεγάλο!» Να που η ανάμνηση, η επίκληση ενός καταδικασμένου έρωτα γέννησε έναν «Μεγάλο Ερωτικό». Μιλάμε για το ποίημα που η Μυρτιώτισσα (η Κωνσταντινοπολίτισσα Θεώνη Δρακοπούλου) πρωτοδημοσίευσε τη χρονιά που γεννήθηκε ο Μάνος Χατζιδάκις, το 1925, στην ποιητική της συλλογή «Κίτρινες φλόγες», με τις λέξεις που είχε καταφέρει να συναρμόσει για τον μεγάλο και πρόωρα χαμένο έρωτά της, τον ποιητή Λορέντζο Μαβίλη, που είχε σκοτωθεί στους Βαλκανικούς Πολέμους, 13 χρόνια πριν.

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr πριν από τέσσερα χρόνια τον Οκτώβριο του 2018…

Το έργο “Τα Νέα μου είναι σαρωτικά“ της γνωστής συγγραφέως και ηθοποιού Λένας Κιτσοπούλου (’89), σε σύλληψη και σκηνοθεσία της ίδιας, ανεβαίνει στο θέατρο Σφενδόνη, Μακρή 4, Αθήνα 117 42 στάση μετρό Ακρόπολις. Πρεμιέρα την Πέμπτη 3 Νοεμβρίου – θα παίζεται κάθε εβδομάδα από Πέμπτη έως Κυριακή, τελευταία παράσταση: Κυριακή 4 Δεκεμβρίου. Σημειώνεται ότι τα εισιτήρια για τις πρώτες 4 παραστάσεις έχουν εξαντληθεί.

Τα νέα είναι πραγματικά σαρωτικά αυτή την εποχή, παιδιά, θα καταργηθεί η μεσαία τάξη, ακούτε, θα καταργηθεί η μεσαία τάξη, παιδιά, θα κόβεται το ρεύμα, θα ακριβαίνουν τα πάντα, θα έρθει φτώχεια, θα γίνονται πολλά σίριαλ μυθοπλασίας, θα ανέβει η μυθοπλασία, παιδιά, θα γίνονται καλά πράγματα στην τηλεόραση, η Αθήνα, παιδιά, θα είναι ούρμπαν, θα είναι φιούζιον, έχει έρθει η εποχή της αποδόμησης του μαμαδίστικου φαγητού, έρχονται θεατρικές παραστάσεις που δεν πρέπει να χάσετε με τίποτα, ακούτε τι γίνεται; Θα σωθεί η Κυψέλη, θα σωθεί, όλοι θα σωθούμε αρκεί να μιλάμε, αρκεί να ποστάρουμε, παιδιά, (και τα λοιπά)

Περισσότερα…

Location: Germany

Who we are:Artemis ITS is a rapidly growing company specializing mainly in the installation of fixed and mobile telecom networks. The company was established in Greece in 2008, and in 2014 the entrepreneurial activity was extended in Romania. By the end of 2016, the company was expanded in Germany. Today, Artemis Group occupies 700 employees and provides services in Central and Eastern Europe.

The position:

We are looking for a full-time Site Construction Manager with experience in the field of Fiber Optics Projects

The position reports to: Αrea Manager

Candidate profile:

• Bachelor’s Degree in Civil Engineering or equivalent discipline
• 1 year of working experience iwould be considered as a plus
• Good command of English and German
• Familiarity with Microsoft Office Suite and drawing/GIS tools (will be considered a plus)
• Team leader spirit and advanced managerial skills
• Excellent planning and organizational skills

Key Responsibilities:

• Supervise the civil project team and the everyday schedule of activities
• Review the provided network plans
• Manage supplies & warehouse stock, such as materials, machines and equipment
• Conduct on-site investigations and analyze data (maps, reports, drawings)
• Assess potential risks, materials and costs
• Organize the set-up and transportation of the crew
• Ensure works are performed on time, while maintaining high-quality levels.
• Comply with guidelines and regulations including permits and safety guidelines
• Deliver technical files and other technical documentation as required

What we offer:

• Competitive remuneration Package
• Excellent growth and advancement opportunities
• Friendly and modern working environment

If you want to join our team, please send your CV tohr-de@artemis-its.com

All CVs will be treated with strict confidentiality.

Ο πολυχώρος “Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων” (ΚΕΤ) ιδρύθηκε το Μάιο του 2012 από τη Φωτεινή Μπάνου, απόφοιτο του ’93 και τον Δημήτρη Αλεξάκη στη θέση μιας παλιάς βιοτεχνίας ασπρόμαυρων τηλεοράσεων, στη γειτονιά της Κυψέλης.

Την Παρασκευή 21 Οκτωβρίουφιλοξενεί τον Κωστή Χριστοδούλου (πιάνο), Γρηγόρη Θεοδωρίδη (κοντραμπάσο) και Στέφανο Χυτήρη (ντραμς) σε μια συναυλία ελεύθερου αυτοσχεδιασμού.

Ο γεννημένος στην Αθήνα το 1983 Κωστής Χριστοδούλου μεγάλωσε στη Σπάρτη όπου άρχισε να ασχολείται με τη μουσική μαθαίνοντας ρεμπέτικα τραγούδια, παίζοντας κλασικό πιάνο και συμμετέχοντας σε τοπικά ροκ συγκροτήματα…

O Γρηγόρης Θεοδωρίδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αγρίνιο. Μετακόμισε στην Αθήνα σε ηλικία 17 ετών και σπούδασε jazz και κλασικό κοντραμπάσο. Εγκαταστάθηκε το 2011 στην Ολλανδία για να σπουδάσει τζαζ ερμηνεία στο Βασιλικό Ωδείο της Χάγης…

Ο Στέφανος Χυτήρης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Sound art στο Dartigton College of Arts του Devon (Αγγλία). Εγκαταστάθηκε ύστερα στη Νέα Υόρκη όπου σπούδασε και δούλεψε δίπλα στον Αμερικανό ντράμερ Michael Carvin. Το 2019 κυκλοφόρησε τον δίσκο 17 Takes με τον πιανίστα Bram De Looze…

Να προσθέσουμε εδώ ότι ο Στέφανος Χυτήρης είναι γιός του Τηλέμαχου Χυτήρη και της Μαρίας Φαραντούρη.

Περισσότερα…