Μετά από μεγάλο διάστημα αποχής λόγω κορονοϊού, η ορχήστρα Academica του Ωδείου Αθηνών με διευθυντή τον γνωστό μαέστρο Νίκο Αθηναίο επανέρχεται την Τετάρτη 15 Ιουλίου, ώρα 21.00, στην ενεργό δράση με μία σειρά τεσσάρων συναυλιών με ελεύθερη είσοδο και με το ίδιο πρόγραμμα, στην σειρά παραγωγών του Προγράμματος ΕΣΠΑ.

Αυτή την φορά η πρώτη συναυλία της σειράς θα φιλοξενηθεί στον αύλειο χώρο του Βυζαντινού Μουσείου. Υπαίθριες θα είναι και οι υπόλοιπες τρεις συναυλίες του κύκλου στην Περιφέρεια Αττικής που θα ακολουθήσουν, με επίσης ελεύθερη είσοδο, και συγκεκριμένα: στον Δήμο Κηφισιάς (Κυριακή 19 Ιουλίου), τον Δήμο Λυκόβρυσης Πεύκης (Δευτέρα 20 Ιουλίου) και τον Δήμο Σαρωνικού (Τετάρτη 22 Ιουλίου).

Στις 4 αυτές συναυλίες θα ακουστούν έργα των Johann Christian Bach: Συμφωνία σε ρε μείζονα, έργο 3, αρ. 1 και Wolfgang Amadeus Mozart: Κοντσέρτο για όμποε και ορχήστρα σε ντο μείζονα, KV 314 και Συμφωνία αρ. 29, σε λα μείζονα, KV 201. Σολίστ: Σπύρος Κοντός, όμποε.

Αναλυτικά οι 4 εμφανίσεις της ορχήστρας…

Ο Νίκος Βούλγαρης γεννήθηκε στις 17.7.1951 και αποφοίτησε από την Σχολή το 1969.

Σπούδασε στο Technical University of Vienna Austria, Civil Engineering (1970-1974) και ακολούθως ολοκλήρωσε το Master’s του στο Civil Engineering στο Technical University of Darmstadt (1975-1977).

Είναι συνεχώς ενεργός στον κατασκευαστικό τομέα είτε ως project manager είτε ως construction manager, είτε ως technical and commercial consultant.

Η επαγγελματική του καριέρα:

– 1975-77, Γερμανία, Bilfinger – Berger,

– 1977-79, Αυστρία, Ilbau Construction Company, Bridge Project: L34 Tauern Highway Length 2 Times 620m,

– 1980-82, Ελλάδα, JV. KETE, Ανακατασκευή κτιρίων που χτυπήθηκαν από σεισμό,

– 1983-85, Θησαυρός, Νέστος, Diversion Tunnel, Nestos River, length 1620m, 142m2,

– 1985-93, Ελλάδα, διάφορα έργα για λογαριασμό του Υπουργείου Δημοσίων Έργων,

– 2006-08, Lamda Development, Company, έργα για λογαριασμό του Υπουργείου Υγείας,

-2008-13, Ελλάδα διάφορα έργα για το Υπουργείο Υγείας,

Είναι μέλος του ΤΕΕ και διετέλεσε μέλος του ΔΣ του ΟΣΕ την περίοδο 1987-1990. (περισσότερα…)

Στα φετινά βραβεία του βιβλιοπωλείου Public, όπου το αναγνωστικό κοινό μπορεί να ψηφίσει για να αναδείξει τα αγαπημένα του βιβλία για τη χρονιά που μας πέρασε (2019), συμμετέχουν με τα εξαιρετικά έργα τους τρεις απόφοιτοί μας.

– Ο Γιώργος Σταματελόπουλος (’87) στην κατηγορία Ελληνικό Μυθιστόρημα, με το πρώτο του λογοτεχνικό βιβλίο «Το στιγμιαίο» (εκδόσεις Πηγή)…

– Ο ζωγράφος Γιάννης Ψυχοπαίδης (’63) στην κατηγορία Ελληνικό non-fiction με το βιβλίο του «Άστατος Καιρός», 14 μικρά κείμενα καλλιτεχνικού ήθους και συλλογικής μνήμης (εκδόσεις Κέδρος)…

– Ο Γιώργος Σταμάτης (’69) με τον Αντώνη Ζαΐρη στην κατηγορία non fiction με το “Το Παγωμένο Μέλλον “, το οποίο έχει προταθεί από τις εκδόσεις Σιδέρη…

Σημειώνεται ότι η πρώτη φάση της ψηφοφορίας είναι μέχρι τις 12 Ιουλίου, και μετά ακολουθεί η 2η φάση, στην οποία διαγωνίζονται τα 10 πρώτα.

Η Ρόδος φιλοξενεί το 1o Canto Human Voice Festival που θα διεξαχθεί μεταξύ5 – 12 Σεπτεμβρίου 2020.

Η συνιδρύτρια του Φεστιβάλ και πρόεδρος του World Human Forum, Αλεξάνδρα Μητσοτάκη, αναφέρει πως

«σήμερα, σε αυτή την κρίσιμη περίοδο που διανύει ο πλανήτης, ο ρόλος του πολιτισμού και της τέχνης είναι ακόμη πιο σημαντικός για την ευαισθητοποίηση γύρω από τα θέματα περιβάλλοντος και την προώθηση των 17 στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών.Το Canto Human Voice Festival είναι μια γιορτή με επίκεντρο τον άνθρωπο και τη φωνή του, και μπορεί να λειτουργήσει ως πρότυπη διοργάνωση και για άλλα φεστιβάλ της Μεσογείου. Προτείνει τις Τέχνες ως μέσο για την αυτοβελτίωση και τη βιωσιμότητα, προβάλλοντας μία διαφορετική μορφή ανάπτυξης για την περιφέρεια του Νοτιοανατολικού Αιγαίου αλλά και της χώρας.»

Συνδιοργανωτές του Canto Human Voice Festival είναι το Υπουργείο Πολιτισμού- Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και ο Δήμος Ρόδου μέσω του ΔΟΠΑΡ. Στρατηγικός Συνεργάτης της διοργάνωσης είναι το Προξενείο της Γαλλίας στη Ρόδο, ενώ το Φεστιβάλ τελεί υπό την Αιγίδα του ΕΟΤ. Η AEGEAN είναι ο επίσημος αερομεταφορέας του 1ου Canto Human Voice Festival.

Ο Στάθης Μητρόπουλος έχει σχεδιάσει την εικαστική ταυτότητα του 1ου Canto Human Voice Festival. Ο Στεφάν Ταλνώ έχει σκηνοθετήσει το τρέιλερ.

Το Canto Human Voice Festival, ένας νέος καλλιτεχνικός θεσμός, που θα πραγματοποιηθεί από 5 έως 12 Σεπτεμβρίου καλεί το κοινό να ακούσει τη φωνή του και να τραγουδήσει με φόντο την Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου.

Με τη στήριξη της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και του Δήμου Ρόδου, από τις 5 έως τις 12 Σεπτεμβρίου 2020, το φεστιβάλ φέρνει στο νησί διακεκριμένους εκπροσώπους των τεχνών και του πολιτισμού για μια συμμετοχική γιορτή για την ανθρώπινη φωνή με κεντρικό θέμα «Το Ταξίδι».

Το Φεστιβάλ μέσω εκπαιδευτικών δράσεων και εκδηλώσεων μουσικής και διαλόγου προσκαλεί τους επισκέπτες και τους κατοίκους να ακούσουν την ανθρώπινη φωνή, να εκφραστούν μέσα από το τραγούδι, τη δημιουργία, τη συμμετοχή, το διάλογο.

Εμπνευστής του Canto είναι ο διεθνώς καταξιωμένος Ρόδιος λυρικός καλλιτέχνης, Δημήτρης Τηλιακός, που σημειώνει: «Πηγή έμπνευσης για το Canto είναι ο τόπος μου, η συνάντηση και η ώσμωση των πολιτισμών της Δύσης και της Ανατολής, οι σπάνιες ποιότητες που δημιουργεί διαχρονικά αυτός ο διάλογος και ο τρόπος που ο άνθρωπος τις αποτυπώνει στο τραγούδι, σε ένα μαδριγάλι, ένα σεφαραδίτικο νανούρισμα, μια πολυφωνική σύνθεση της αναγέννησης, ένα μοιρολόι, το τραγούδι ενώνει, εξυψώνει και συνδέει τον άνθρωπο με τον πυρήνα της ύπαρξης του, την φύση.»

Το Canto Human Voice Festival ενώνει τη φωνή του και ενεργοποιείται με τη στήριξη του World Human Forum, μία κίνηση πολιτών από όλο τον κόσμο που μέσα από θεμελιώδεις ανθρώπινες αξίες, όπως ο αλτρουισμός, η ενσυναίσθηση και η συνεργασία, στόχο έχει να αναδείξει τη δημιουργικότητα του κάθε ανθρώπου.

Περισσότερα…

Δείτε επίσης το άρθρο του findglocal.com…

To Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου που οργανώνει η απόφοιτός μας Λητώ Ντάκου, φέτος θα έχει ως θέμα το Συγχρονισμό και θα πραγματοποιηθεί στη Γερμανία και στην Ελλάδα.

Φέτος, το Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μύβου θα είναι ξεχωριστό! Για την οργανωτική επιτροπή του Φεστιβάλ οι περιορισμοί της πρωτόγνωρης συγκυρίας που διανύουμε λειτούργησαν ως πρόκληση. Και έτσι, έρχεται να παρουσιάσει ένα πρόγραμμα διαφορετικό από των προηγούμενων ετών, που όμως καταδεικνύει περισσότερο από ποτέ το διεθνή του χαρακτήρα, τους στενούς δεσμούς που έχει αναπτύξει με τους σημαντικότερους σολίστες της εποχής μας, τη σημαντική θέση που έχει δίπλα στα σημαντικότερα φεστιβάλ κλασικής μουσικής της Ευρώπης αλλά και στην κοινωνία της Λέσβου.

Το θέμα του φετινού φεστιβάλ είναι Synchronicity, ο Συγχρονισμός, συμβολίζοντας την ιδέα ότι η μουσική μπορεί να ξεπεράσει τα όρια του χρόνου και του χώρου για να στείλει ένα μήνυμα δύναμης, ελπίδας και ενότητας, καθώς μουσικοί Έλληνες και ξένοι θα συγχρονιστούν από το Μόλυβο, την Στουτγάρδη και το Βερολίνο για να ερμηνεύσουν ένα πρόγραμμα απαιτητικό, αντάξιο της αξίας που έχει καθιερώσει το Φεστιβάλ στις συνειδήσεις των μουσικόφιλων, διεθνώς.

Το πρόγραμμα φέτος θα ενώσει την Ελλάδα και τη Γερμανία και θα μεταδοθεί στο σύνολό του μέσω live streaming από τα social media του Φεστιβάλ, ραδιοφωνικά στην Ελλάδα και στη Γερμανία, αλλά και τηλεοπτικά.

Στις 23 Ιουλίου η καθιερωμένη προφεστιβαλική συναυλία θα γίνει στην Στουτγάρδη, Γερμανίας, με απευθείας ραδιοφωνική μετάδοση από το γερμανικό κανάλι SWR, ενώ το κυρίως φεστιβάλ θα είναι διήμερο.

Οι φετινές συναυλίες θα δοθούν στις 17 & 18 Αυγούστου 2020 σε ειδικά επιλεγμένο σημείο του Μολύβου, με άριστη ακουστική αλλά και τις προϋποθέσεις για να προβληθεί όσο το δυνατόν καλύτερα ο οικισμός ο οποίος θα «φωτιστεί» από το γνωστό σκηνοθέτη Δήμο Αβδελιώδη. Το πρωί της 18ης θα πραγματοποιηθεί κονσέρτο μπροστά από το «Βοστάνειο» νοσοκομείο στην Μυτιλήνη προς τιμήν των γιατρών και νοσοκόμων του νησιού, ενώ το βράδυ της ίδιας μέρας Έλληνες και ξένοι μουσικοί θα συγχρονιστούν για να ερμηνεύσουν το μουσικό πρόγραμμα.

Στο φετινό Φεστιβάλ θα παρουσιαστεί σε παγκόσμια πρεμιέρα το έργο του συνθέτη Νίκου Χαριζάνου „MOMENTS“ op.219. Εννέα παιδιά που ζουν στη Λέσβο ηχογράφησαν ήχους, τραγούδια και μελωδίες που αντιπροσωπεύουν το νησί ή αρέσουν στα ίδια και ο συνθέτης τα «έντυσε» με μελωδίες 4 οργάνων:

φλάουτο, φαγκότο, τσέλο και γαλλικό κόρνο. Το έργο έχει 3 μέρη. Τα δύο θα παρουσιαστούν

βιντεοσκοπημένα και το 3 ο , ζωντανά στον Μόλυβο, από το μουσικό Στάθη Καραπάνο.

Το Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου στέκεται και φέτος, ως σύμβολο ελπίδας, επιμονής και δράσης σε δύσκολες περιόδους, υποστηρίζοντας τη δημιουργία μιας θετικής αντίρροπης δύναμης στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε.

Οι καλλιτέχνες που θα συμμετάσχουν φέτος είναι οι παγκοσμίου φήμης:

Στο Μόλυβο: Danae Doerken (πιάνο), Kiveli Doerken (πιάνο), Jonian Ilias Kadesha (βιολί), Δανάη Παπαματθαίου – Matske (βιολί), Στάθης Καραπάνος (φλάουτο), David Orlowsky (κλαρινέτο)

Στο Βερολίνο: Lars Vogt (πιάνο), Christian Tetzlaff (βιολί), Benedict Kloeckner (τσέλο).

Στη Στουτγάρδη: Sebastian Manz (κλαρινέτο), Maximilian Hornung (τσέλο), Philippe Tondre (όμποε), Sarah Christian (βιολί), Kiveli Doerken (πιάνο), Danae Doerken (πιάνο)

Στην Αθήνα μέσω διαδικτύου: Διονύσης Γραμμένος (κλαρινέτο)

Το Πρόγραμμα του κυρίως Φεστιβάλ – ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ

17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ:

J. Haydn: London Trio no. 1 (Hob. IV)

B. Bartók: Contrasts για κλαρινέτο, βιολί και πιάνο Sz. 111

G. Fauré: Sicilienne για φλάουτο και πιάνο

F. Mendelssohn: Konzertstück Nr. 2 (split screen) για basset horn, κλαρινέτο και πιάνο

με τη συμμετοχή του Διονύση Γραμμένου (κλαρινέτο)

J. Brahms: Piano Trio C minor op. 101

18 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ:

J. Haydn: Divertissement op. 100, no. 2 για φλάουτο, βιολί και τσέλο

Νίκος Χαριζάνος: „MOMENTS“ op.219 – για φλάουτο, φαγκότο, τσέλο και γαλλικό κόρνο. Παγκόσμια πρεμιέρα

N. Skalkottas: Duo για βιολί και τσέλο, AK 44

Η κα Annedore Brüske-Dierker, η οποία έως τώρα είναι Δ/ντρια του Theodor-Heuss-Gemeinschaftsschule στο Βερολίνο θα είναι από τον Σεπτέμβριο του 2020 η νέα Διευθύντρια της Σχολής στην θέση της καςAnnette Brunke-Kullik, η οποία απεχώρησε.

Κυκλοφόρησε το τεύχος του Ιουλίου της Οικονομικής Επιθεώρησης με κύριο θέμα “Τα κλειδιά της ανάκαμψης”.

Με την ελληνική οικονομία να «κατεβάζει» ταχύτητα ήδη από το β’ εξάμηνο του 2019 και τις επιπτώσεις της πανδημίας να αναμένονται εξαιρετικά ισχυρές, εξαιτίας του αυξημένου ειδικού βάρους του τουρισμού, η πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να δημιουργήσει το Ταμείο Ανάκαμψης εμφανίστηκε σαν μάννα εξ ουρανού. Πέραν των χειρισμών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε να διασφαλιστούν όσο το δυνατόν περισσότερα κονδύλια για τη χώρα, ζητούμενο είναι να διαμορφωθούν οι συνθήκες ώστε οι πόροι να πιάσουν τόπο και η οικονομία να ανακάμψει δυναμικά. Η Οικονομική αναζητά τα «κλειδιά» της ανάκαμψης σε μια συζήτηση με τον νομπελίστα Χριστόφορο Πισσαρίδη, σε αποσπάσματα του αδημοσίευτου βιβλίου του πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ στην Ελλάδα, Μπομπ Τραα, στην εμπειρία προηγούμενων αναπτυξιακών σχεδίων καθώς και στο βιβλίο Coronomics, του δρ. Daniel Stelter, που αυτό τον καιρό είναι bestseller στη Γερμανία.

Περισσότερα…

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικώνστις 26.6.2020 η Μαρία Σούμπερτ, δημοσίευσε ένα άρθρο της στο psychology.gr.

Δείτε το άρθρο…

Ενημέρωση για την πορεία του σχεδιασμού αλλά και τις προκλήσεις της διαδικασίας εφαρμογής για μια «Ελλάδα Χωρίς Πλαστικά Μιας Χρήσης», είχε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης.

Πρόκειται για κοινή πρωτοβουλία του υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας και του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αθανασίου Κ. Λασκαρίδη (ο Θανάσης Λασκαρίδης είναι απόφοιτoς του 1970), που στοχεύει να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει τους κατοίκους της χώρας μας για τη μεταστροφή του τρόπου ζωής και την ανάγκη μείωσης των πολλών πλαστικών μιας χρήσης που υπάρχουν στην καθημερινότητά μας. Μάλιστα το νομοσχέδιο για τα πλαστικά μιας χρήσης θα συζητηθεί στην επερχόμενη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου.

Η Δρ. Αγγελική Κοσμοπούλου, Εκτελεστική Διευθύντρια του Ιδρύματος Αθανασίου Κ. Λασκαρίδη πρόσφερε στον Πρωθυπουργό ενημερωτικό υλικό που δημιουργήθηκε με σκοπό την ευαισθητοποίηση των πολιτών.

Στη σύσκεψη έλαβαν μέρος, επίσης, ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης και ο Γενικός Γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων, Κωνσταντίνος Αραβώσης, επίσης απόφοιτος 1981.

Δείτε το ρεπορτάζ της εφημερίδας “Τα Νέα”…

«Η διασημότητα είναι μια μάσκα που τρώει το πρόσωπο», έχει πει ο Αμερικανός συγγραφέας Τζον Απντάικ. Εδώ και πάνω από 30 χρόνια η Ντόρα Μπακογιάννη είναι μια διάσημη πολιτικός. Ποιο είναι το πραγματικό της πρόσωπο και πόσο έχει «αντέξει» πίσω από τη «μάσκα» της πολιτικής διασημότητας; Κατά κάποιον τρόπο, αυτό ήταν το θέμα στη συνάντησή μας που έγινε στο γραφείο της, με τη διπλή θέα στον Παρθενώνα και στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, στις αρχές της οδού Διονυσίου Αρεοπαγίτου, στην Αθήνα. Η πρωτότοκη θυγατέρα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η μεγαλύτερη αδελφή του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκου Μητσοτάκη, η πρώην υπουργός και παραλίγο αρχηγός του κόμματος είναι η γυναίκα βουλευτής που έχει περάσει ίσως τις δυσκολότερες δοκιμασίες και έχει καταγράψει τη μεγαλύτερη διαδρομή στην πολιτική μέχρι σήμερα. Από πού πηγάζει η αυτοπεποίθηση που πολλοί θαυμάζουν επάνω της ή η αλαζονεία που εξίσου πολλοί άλλοι επιμένουν να της προσάπτουν;

Η Ντόρα Μπακογιάννη έδωσε στις 4.6.2018 μία συνέντεξη στον Παύλο Παπαδόπουλο στην εφημερίδα “Καθημερινή”. Δείτε την συνέντευξη…

Δείτε το άρθρο της Ντόρας Μπακογιάννη στην εφημερίδα “Καθημερινή” της Κυριακής 28.6.2020

Οι τελευταίες αποκαλύψεις για την ύπαρξη παρακράτους, οι παρακολουθήσεις υπουργών και η δημοσιοποίηση των συνομιλιών Παππά – Μιωνή, δημιουργούν μια βαριά ατμόσφαιρα στα πολιτικά πράγματα της χώρας και μας φέρνουν αντιμέτωπους με μία μεγάλη θεσμική πρόκληση.

Εκτός όμως από τις διάφορες προφανείς πολιτικές και κομματικές συνέπειες και προεκτάσεις που έχει η υπόθεση αυτή, η καταδίκη της οποίας είναι αυτονόητη, το θέμα αυτό έχει και μία ακόμα διάσταση πολύ ουσιαστική. Και αυτή είναι η θεσμική του. Εάν χειριστούμε τα συγκεκριμένα γεγονότα με λογική ποδοσφαιροποίησης, μετρώντας δηλαδή τα γκολ που βάλαμε στον ΣΥΡΙΖΑ, θα έχουμε κατά τη γνώμη μου υποπέσει σε μικροκομματική παγίδα. Το θέμα είναι πολύ πιο σοβαρό. Η δημοκρατία μας είναι νέα, μόλις 46 ετών, και έχει περάσει πολλές δυσκολίες, Ειδικά Δικαστήρια, ιστορίες υποκλοπών, λαϊκισμούς. Είναι όμως η καλύτερη δημοκρατία την οποία έζησε ο τόπος αυτός και οφείλουμε να την προστατεύσουμε. Η προστασία αυτή δεν μπορεί να γίνει μόνο με λόγια με τα οποία όλοι συμφωνούμε, χρειαζόμαστε να κάνουμε και συγκεκριμένες επιλογές προς την κατεύθυνση αυτή.

Σήμερα, βιώνουμε μια βαθιά κρίση η οποία αφορά έναν βασικό θεσμικό πυλώνα, τη Δικαιοσύνη. Πρόσφατα ζήσαμε μια περίοδο που αντιλήψεις παντελώς ξεπερασμένες επικράτησαν στην άσκηση των κυβερνητικών καθηκόντων. Απόψεις του τύπου «πήραμε την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία» ή «αν δεν μπουν κάποιοι φυλακή θα χάσουμε τις εκλογές» και λογικές του τύπου «πρέπει να διορίσουμε 4.000 δικαστές» εξελήφθησαν τότε από κάποιους, απλώς, ως γραφικές. Στον βωμό αυτών των απόψεων σπιλώθηκαν πολιτικοί αντίπαλοι, οργανώθηκαν διώξεις και έγινε προσπάθεια ελέγχου των ΜΜΕ.

Απεδείχθη ότι όχι μόνο δεν ήταν γραφικές, αλλά εξέφραζαν μια βαθιά αντιδημοκρατική αντίληψη, η οποία ωστόσο ιδεολογικοποιούνταν προκειμένου να εξαγνίζεται. Μια αντίληψη η οποία είχε εκλείψει μετά την τραυματική εμπειρία της δικτατορίας.

Σήμερα είμαστε μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση: να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τους κομματικούς μας εαυτούς και να σταθούμε στο ύψος της πολιτικής μας ευθύνης.

Σκοπός μας δεν πρέπει να είναι να συνεχίσουμε στη λογική Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ 1-0. Το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο από τα κόμματά μας. Το θέμα σήμερα για όλο τον πολιτικό κόσμο της χώρας οφείλει να είναι η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στους δημοκρατικούς θεσμούς και στη Δικαιοσύνη. Να προχωρήσει με διαφάνεια και ανεξαρτησία η έρευνα εις βάθος και να κλείσει οριστικά αυτό το κεφάλαιο. Εχουμε χρέος όλοι από κοινού να στηρίξουμε τη Δικαιοσύνη, ως βασικό πυλώνα της λειτουργίας της δημοκρατίας αλλά και της ανάπτυξης του τόπου.

Μια ουσιαστικά ανεξάρτητη Δικαιοσύνη δεν αφορά μόνο το κύρος του ίδιου του θεσμού, αλλά κυρίως την ορθή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Δεν μπορούμε να μιλάμε για μια σύγχρονη δημοκρατία αν έχουμε μια Δικαιοσύνη η οποία νοσεί.

Και η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να κρίνεται κατά πως μας βολεύουν οι αποφάσεις της. Αυτό άλλωστε μας διαφοροποιεί από τον ΣΥΡΙΖΑ. Για εμάς η Δικαιοσύνη δεν είναι εργαλείο. Αλλά αυτό πρέπει και να το διασφαλίσουμε στη συνείδηση των πολιτών. Διαφορετικά η χώρα δεν θα καταφέρει να γυρίσει σελίδα. Ούτε θεσμικά, ούτε πολιτικά, ούτε οικονομικά. Η πρόκληση για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι μεγάλη. Τώρα πρέπει να δούμε το δάσος και όχι το δένδρο.

* Η κ. Ντόρα Μπακογιάννη είναι βουλευτής της Ν.Δ. στον νομό Χανίων.

Δείτε το δημοσίευμα…

Ο συγγραφέας Βασίλης Παπαθεοδώρου, απόφοιτος του’85, προσθέτει άλλους δυο τόμους στη σειρά βιβλίων του «Απρόσμενοι φίλοι», η οποία απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας. Οι ιστορίες είναι βασισμένες σε πραγματικά περιστατικά ηρωισμού, πίστης και αφοσίωσης ζώων, ενώ κάθε βιβλίο περιλαμβάνει παράρτημα με τα πραγματικά γεγονότα, καθώς και βασικές γνώσεις σχετικές με την κάθε ιστορία:

– «Σκάρλετ, η γάτα της φωτιάς», μια ιστορία αυτοθυσίας της μάνας για τα παιδιά της.

– «Μπάμπου, το σκυλάκι του τσουνάμι»,η διαίσθηση της οποίας έσωσε την αφεντικίνα της από το τσουνάμι.

Επίσης κυκλοφορεί εντός των ημερών από τις Εκδόσεις Καστανιώτη το γελοιογραφικό κόμικ άλμπουμ “Όλο κάτι μου τη σπάει (Το βιβλίο της γκρίνιας 2)”είναι η συνέχεια του “Μα γιατί μου φταίνε όλα;!”, με κείμενα δικά του και εικονογράφηση Tasmar. Ο πρώτος τόμος είχε αγαπηθεί από το κοινό και είχε πάρει το Βραβείο κοινού των Ελληνικών Βραβείων Κόμικς. Σκηνές από την καθημερινότητα, γκρίνια και μίρλα, σε ένα βιβλίο που δεν απευθύνεται σε παιδιά, αλλά σε ενήλικες και φιλοδοξεί να τους χαρίσει ένα χαμόγελο το καλοκαίρι.

Ο Πάνος Παντελούκας είναι δικηγόρος, απόφοιτος του 1995 και εκδίδει το πρώτο του λογοτεχνικό βιβλίο με τίτλο “Έγκλημα στο Πότζο” από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Στη Νότια Ιταλία, και συγκεκριμένα στην περιοχή του Μπάκολι, μία γραφική κωμόπολη κοντά στη Νάπολη, ο καθηγητής εγκληματολογίας Οράτσιο Σπινέλλι εξιχνιάζει έναν φόνο και μια υπόθεση αρχαιοκαπηλίας, όπου εμπλέκονται Έλληνες φοιτητές και η τοπική Καμόρα. Μοναχικός, μεθοδικός, έμπειρος, πιστός

σύντροφος, γεμάτος ευαισθησίες και λάτρης της καλής κουζίνας, ο καθηγητής Σπινέλλι έχει σταθερό αρωγό σε αυτήν την υπόθεση τον καλό του φίλο, επιθεωρητή της τοπικής αστυνομίας Νικόλα Σκιάνο. Η αστυνομική νουβέλα Έγκλημα στο Πότζο, είναι ένα κράμα ιστορίας μυστηρίου και αρχαιολογίας με προεκτάσεις στα κοινωνικά προβλήματα των σύγχρονων νέων της Νότιας Ιταλίας, όπως η ανεργία, η έλλειψη διεξόδων, το εύκολο χρήμα, και φυσικά η μαφία.

Αποτελεί την πρώτη μίας σειράς αντίστοιχων αστυνομικών ιστοριών με τον ίδιο πρωταγωνιστή.

Περισσότερα…

Ο Γιώργος Παπαδάκης, απόφοιτος του ’47 έζησε όλα τα δύσκολα χρόνια του Πολέμου στην Αραχώβης. Ο Πόλεμος του ’40 τον βρίσκει 10χρονο στην 2η τάξη στην Θεσσαλονίκη και δεδομένου ότι ο πατέρας του, που ήταν αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού, διατάχθηκε μαζί με όλους τους αξιωματικούς, να οργανώσουν την άμυνα κάτω από τον Όλυμπο, η οικογένειά του μετακομίζει στην Αθήνα και ο 10χρονος Γιώργος εγγράφεται στην Γερμανική Σχολή της οδού Αραχώβης αμέσως μόλις ξαναξεκινούν τα μαθήματα, τον Απρίλιο του 1941, όταν δηλαδή οι Γερμανοί μπαίνουν στην Αθήνα.

Ο Γιώργος, συμμαθητής του Φωκίωνα Φωτιάδη Νεγρεπόντη, του Dieter Clemm von Hohenberg, του Ρούντι Άλτερ, Μιχάλη Μολοκότου, του Βλαδίμηρου Ουσακώφ και άλλων ήταν μάρτυρας της “σκηνής”, που οδήγησε στην εξαφάνιση των αδελφών Ουσακώφ, λίγο μετά την ενέργεια του Μιχαήλ Ουσακώφ, μικρότερου αδελφού του Βλαδίμηρου, ο οποίος ζωγράφισε “μία πόρτα, που έγραφε Ευρώπη, την οποία επιχειρούσε να ανοίξει ο Χίτλερ και μία αρκούδα έβαζε το πόδι της σαν εμπόδιο” και θυμάται, ότι τον νεαρό Beno Schimana συνόδευαν κάθε πρωί στο σχολείο δύο μοτοσυκλέτες των SS, αφού ο πατέρας του, Walter Schimana, ήταν Ανώτατος Διοικητής των SS και της Αστυνομίας στην Ελλάδα.

Ξαφνικά, μία μέρα ανοίγει η πόρτα της τάξης και εμφανίζεται ο Walter Schimana, πατέρας του Benno και ζητά από την δασκάλα κα Bosinge, συντονίστρια της Hitlerjugend στην Ελλάδα, να εξετάσει τον γιό του, παρουσία του Dr. Hermann Kaspar, Αναπληρωτή Διευθυντή της Γερμανικής από το 1938. Η δασκάλα σηκώνει τον μικρό Benno, ο οποίος δεν μπορούσε να απαντήσει καμία ερώτηση και τότε ο Kaspar ζητά να εξεταστεί ο Γιώργος Παπαδάκης, αναφέροντας: “θα σηκώσω τον γιό ένος Έλληνα Συνταγματάρχη, ο οποίος είναι αιχμάλωτος στην Αλβανία”, και βεβαίως ο Γιώργος Παπαδάκης απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις που του έγιναν.

Ο Γκέοργκ Άντον Νίτσε γεννήθηκε το 1925 στο Reinbeck κοντά στο Αμβούργο. Ο πατέρας του, Eugen Nitsche, υψηλόβαθμο στέλεχος της Lufthansa, αλλά και μανιώδης φωτογράφος, μετακόμισε το 1931 στο Βερολίνο και στην συνέχεια, το 1937 στην Αθήνα, όπου ο 12χρονος Γκέοργκ Αντον φοίτησε στην Γερμανική Σχολή Αθηνών έως την αποφοίτησή του το 1944. Προηγουμένως όμως και όσο διάστημα κατοικούσε η οικογένεια στο Βερολίνο, ο πατέρας του δεν του επέτρεψε να ενταχθεί στην Νεολαία του Χίτλερ (Hitler-Jugend).

Ο Eugon Nitsche, είχε άλλα δέκα αδέλφια, που γεννήθηκαν στο Κίεβο, και από τα οποία επέζησαν από τον Πόλεμο λιγότερα από τα μισά. Ως πιλότος είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί την Δύση, να γνωρίσει τον δυτικό τρόπο ζωής και είχε ήδη δείξει προτίμηση επιλέγοντας την Αγγλία και την Γαλλία αντί της Ουκρανίας και της Ρωσίας ως μελλοντικό τόπο κατοικίας του σε αντίθεση με έναν από τους αδελφούς του τον Paul Nietze, ο μόνος που έγραφε το επώνυμό του διαφορετικά, και ο οποίος έγινε μάλιστα μεγάλος ζωγράφος.

Όταν επρόκειτο να ξεσπάσει ο Πόλεμος οι Γερμανοί έλαβαν διαταγή να επιστρέψουν στην Γερμανία, όμως ο πατέρας του κρύφτηκε με την βοήθεια της οικογένειας Αλιφραγκή, που διαχειριζόταν ρυμουλκά στην Διώρυγα του Σουέζ και σαν αποτέλεσμα της απείθειάς του, απολύθηκε αμέσως από την Lufthansa και η οικογένεια άρχισε να αντιμετωπίζει οικονομικα προβλήματα και η μόνη μικρή πηγή εσόδων του ήταν η παράδοση μαθημάτων γερμανικών.

Στο Παλαιό Φάληρο, όπου κατοικούσε η οικογένεια, υπήρχε μία τεχνική μονάδα με υδροπλάνα, που είχε και σαν αρμοδιότητα και την διάσωση πιλότων, που πέφτανε στην θάλασσα, όταν τα αεροπλάνα τους καταρρίπτονταν. Ο επικεφαλής της μονάδας με το μικρό όνομα Andreas έσωσε τον Γκέοργκ Άντον από την φυματίωση προμηθεύοντας τον με φάρμακα του γερμανικού στρατού και κατά πάσα πιθανότητα, για να τον τιμήσει, ονόμασε τον γιό του “Andreas”, όνομα το οποίο βεβαίως δεν υπήρχε στην οικογένεια. 

Ο νεαρός, απόφοιτος πλέον, Γκέοργκ Άντον κλήθηκε στην Γερμανία προκειμένου να εκπαιδευτεί από τον στρατό και να υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία και στάλθηκε στο Warthegau στην Πολωνία. Να σημειωθεί ότι ο Andreas τον είχε εφοδιάσει με μία διαταγή που όριζε ότι ο Γκέοργκ Άντον, μετά την εκπαίδευσή του, είχε την υποχρέωσει να επιστρέψει στην Αθήνα. Η διαταγή αυτή τον έσωσε για δεύτερη φορά, αφού όσοι έμειναν εκεί στάλθηκαν στην Ρωσία και οι περισσότεροι χάθηκαν. Έτσι επιστρέφοντας σταμάτησε στην Βιέννη, αφού οι Γερμανοί είχαν πλέον χάσει τον Πόλεμο και υποχωρούσαν, οπότε δεν είχε νόημα, αλλά και ίσως να ήταν επικίνδυνο, να επιστρέψει στην Αθήνα. Όμως ο ίδιος επέλεξε να επιστρέψει και με ένα αροπλάνο πέταξε στο Βελιγράδι, όπου, μία ημέρα ένα επιβατικό αεροπλάνο της Lufthansa έφευγε για μία τελευταία πτήση για την Αθήνα. Ο πιλότος τού ήταν γνωστός από τον πατέρα του, τον πήρε μαζί του και ο Γκεόργκ Άντον έφθασε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1944, όπου αμέσως σχεδόν αιχμαλωτίστηκε και περέμεινε στην Αίγυπτο έως τo 1948.

Επέστρεψε στην Ελλάδα, βάσει μίας απόφασης, που όριζε ότι οι αιχμάλωτοι επέστρεφαν στον τόπο κατοικίας τους, αλλά την επόμενη χρονιά, το 1949, πέθανε ο θείος του, ο γνωστός ζωγράφος Paul Nietsche, και ο οποίος του άφησε ένα ποσόν με το οποίο μπόρεσε να σπουδάει Αγγλική Φιλολογία στο Reading στην Αγγλία, ενώ στην συνέχεια μελέτησε την Αρχαία Ισλανδική γλώσσα και μάλιστα μιλούσε 8 γλώσσες. Ήταν δε πρώτος Γερμανός που πήγε στην Αγγλία μετά τον Πόλεμο.

Μετά τις σπουδές επέστρεψε και πάλι στην Αθήνα. Ήδη από τα μαθητικά του χρόνια στο Παλαιό Φάληρο είχε έρθει σε επαφή με τον Εμμανουήλ Καλιτσουνάκη, ο οποίος επίσης είχε φοιτήσει στην Γερμανική και ήταν γιός  του Ιωάννη Καλιτσουνάκη, ο οποίος τον βοηθά να προσληφθεί στο Πάντειο αρχικά και στο Πολυτεχνείο στην συνέχεια, προκειμένου να διδάξει γερμανικά, που ήσαν απαραίτητα, μιας και πολλά συγγράμματα εκείνης της εποχής ήταν γραμμένα στα γαλλικά και τα γερμανικά.

Ο Ιωάννης Καλιτσουνάκης ήταν καθηγητής Βυζαντινής και Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και μετέπειτα επίτιμος εν ενεργεία καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του εν λόγω πανεπιστημίου, και σε επαφή με τον Ulrich von Wilamowitz-Moellendorff, αυθεντία στην ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας και της λογοτεχνίας της.

Το 1953 νυμφεύθηκε την Αλίκη Γράφα το 1953 και το 1957 απέκτησε τον Andreas, ο οποίος φοίτησε με την σειρά του στην Σχολή έως το 1975, που αποφοίτησε.

https://en.wikipedia.org/wiki/Paul_Nietsche

https://en.wikipedia.org/wiki/Ulrich_von_Wilamowitz-Moellendorff

Το ίδρυμα Hanns Seidel, το Κέντρο ΈρευναςΔιεθνούς Τουρισμού του Πανεπιστημίου Νεάπολις Πάφος και το Κέντρο Διεθνούς& Ευρωπαϊκής Πολιτικής Οικονομίας & Διακυβέρνησης του ΠανεπιστημίουΠελοποννήσου σας προσκαλούν σε διαδικτυακή συζήτηση με τίτλο

Ευρωπαϊκός Τουρισμός: Ο δρόμος προς τηνανάκαμψη από τον COVID-19

την Δευτέρα 29 Ιουνίου, ώρα 20:00 μεδιερμηνεία: ελληνικά, γερμανικά

Ομιλητές:

– Klaus Stöttner,Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος CSU για θέματα Τουρισμού, Πρόεδρος του Οργανισμού Τουρισμού Περιφέρειας ΆνωΒαυαρίας, Μέλος Επιστημονικού Συμβουλίου της Ανώτατης Σχολής Τουρισμού τουΜονάχου

– Άντζελα Γκερέκου, Πρόεδρος Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού

– Χάρης Λοϊζίδης,Πρόεδρος Παγκύπριου Συνδέσμου Ξενοδόχων

– Αλέξανδρος Κρητικός,Διευθυντής Ερευνών του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών

Συντονιστής:

Δρ. Σωτήρης Βαρελάς,Συντονιστής Κέντρου Έρευνας ΔιεθνούςΤουρισμού, MBA in Tourism, Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφος

Συνδεθείτε εδώ…

Το ίδρυμα Konrad-Adenauer διοργανώνει την Τρίτη 30 Ιουνίου στις 17:30 μία συζήτηση με θέμα: “Germany’s Presidency of the Council of the EU – Presentation of a Poll on the perception of Germany in Greece”, όπου γίνεται παρουσίαση Δημοσκόπησης για την εικόνα της Γερμανίας στην Ελλάδα από τον Δημήτριο Μαύρο, διευθύνοντα σύμβουλο της MRB Hellas.

Στην συζήτηση μετέχουν οι:

– Dr. Ernst Reichel, Πρέσβης της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Ελλάδα,

– Ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος, Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (EPP), και

– Η Άννα Διαμαντοπούλου, Πρόεδρος του ΔΙΚΤΥΟΥ για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, πρ. Επίτροπος ΕΕ, πρ. Υπουργός

Τον συντονισμό θα κάνει ο δημοσιογράφος Τάσος Τέλλογλου.

Η εκδήλωση θα λάβει χώρα στα ελληνικά και στα αγγλικά (με ταυτόχρονη διερμηνεία) και θα προβληθεί διαδικτυακά στη σελίδα του KAS στο Facebook…

Πληροφορίες: Ε. Πετρόπουλος, info.athen@kas.de,107247126

Στα Μαθητολόγια της Αραχώβης συναντάμε δύο αδέλφια, τον Ευάγγελο και τον Δημήτρη Βουράκη του Ι. γιούς του γνωστού κοσμηματοπώλη, με έδρα την οδό Βουκουρεστίου 8. Και οι δύο ήσαν κοσμηματοπώλες.

Ο Ευάγγελος Βουράκηςγεννήθηκε το 1917 και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια την χρονιά 1932-33 στην Β’ Γυμνασίου. Την 1η Φεβρουαρίου 1979 Ιταλοί ληστές εισβάλλουν στο κοσμηματοπωλείο και τον δολοφονούν. Ο Ευάγγελος ήταν 62 ετών

Ο Δημήτριος Βουράκης γεννήθηκε το 1919 και απεβίωσε το 1996 σε ηλικία 77 ετών. Εμφανίζεται στα Μαθητολόγια στην Α’ Γυμνασίου την χρονιά 1940-41 και παραμένει έως την Δ’ Γυμνασίου την χρονιά 1943-44, όταν πλέον η Σχολή κλείνει οριστικά και οι μαθητές μετακομίζουν σε άλλα σχολεία.

Ο πόλεμος των δαχτυλιδιών (ο τίτλος είναι δανεισμένος από ένα εκτενέστατο αφιέρωμα της εφημερίδας “ΘΕΜΑ” τον Αύγουστο 2009)

Ενας από τους μεγαλύτερους και παλαιότερους ελληνικούς οίκους κοσμημάτων βρίσκεται σε «τσιχάντ»! Το βαρύ «V» που κάποτε μονοπωλούσε τις μπιζουτιέρες της ελληνικής βασιλικής οικογένειας αλλά των σημαντικότερων αθηναϊκών τζακιών, όπως του big John (που δεν είναι άλλος από την Τζον Γουλανδρή), της οικογένειας Λιβανού, Εμπειρίκου, Λαιμού και Καρρά, έσπασε και έγινε χίλια κομμάτια.

Η ιστορία

Ο οίκος ξεκίνησε από τον Γιάννη Βουράκη που ήρθε από την Κρήτη στην Αθήνα και έμαθε την τέχνη της κοσμηματοποιίας δουλεύοντας ως «παιδί για τα θελήματα» σε γνωστά κοσμηματοπωλεία της Αθήνας. Δεινός τεχνίτης, παντρεύτηκε κόρη κοσμηματοπώλη και άνοιξε το δικό του κατάστημα στην οδό Βουκουρεστίου.

Οταν πέθανε, άφησε την επιχείρηση αλλά και ένα σημαντικό όνομα στους τέσσερις γιους του και την μια του κόρη: Στον Αντώνη, τον Χρήστο, τον Αγγελο, τον Δημήτρη και την Ολγα.

Δείτε όλο το άρθρο…

Επαναλαμβάνεται στην ΕΡΤ 2 κάθε πρωί στις 7.45 για τους μικρούς , η γνωστή και δημοφιλής παιδική σειρά “Φρουτοπία“ που έχουν δημιουργήσει οι απόφοιτοί μας κουκλοπαίκτες Ήβη και Φαίδων Σοφιανός, τηλεοπτική μεταφορά του ομώνυμου κόμικ (1983) του συγγραφέα Ευγένιου Τριβιζά και του σκιτσογράφου Νίκου Μαρουλάκη. Η σειρά έχει ως θέμα τις περιπέτειες του δημοσιογράφου Πίκου Απίκου, ο οποίος ταξιδεύει στην μακρινή χώρα της Φρουτοπίας, για να διερευνήσει τη μυστηριώδη εξαφάνιση του Μανώλη του Μανάβη. Πληροφορίες…

Όλα τα επεισόδια, 48 συνολικά, μπορείτε να τα δείτε…