Τις ημέρες αυτές εορτάζεται ένα έθιμο που επιβιώνει από την αρχαιότητα και τελείται στις 24 Ιουνίου, σύμφωνα με το οποίο εμφανίζεται στις άγαμες κοπέλες η ταυτότητα του μελλοντικού τους συζύγου. Ο Ελευθέριος Σκιαδάς δημοσίευσε ένα άρθρο με αφορμή το έθιμο αυτό στα “Αθηναϊκά”.
Ο τρόπος με τον οποίο εορταζόταν στις γειτονιές ο Αϊ-Γιάννης ο Λαμπαδάρης τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα είχε τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Όλα τα παλιοβάρελα και τα άχρηστα κοφίνια ρίχνονταν στην πυρά. Οι φλόγες που αναδύονταν φώτιζαν τους δρόμους των συνοικιών και τα πρόσωπα των αγιόπαιδων συναγωνίζονταν ποιο θα υπερπηδήσει πρώτο τις φλόγες. Αλλά το κύριο χαρακτηριστικό του Κλήδονα δεν ήταν οι φωτιές. Ήταν το «αμίλητο νερό» και τα «ροιζικάρια». Αυτά συγκέντρωναν τους πόθους και τις ελπίδες των κοριτσιών που εξακολουθούσαν να μένουν πιστά στα ήθη και στα έθιμα.
Στα τέλη του 19ου αιώνα, όλοι οι δρόμοι φωτίζονταν από τις φωτιές του Αϊ Γιαννιού. Αντηχούσαν οι παιδικές φωνές που γιόρταζαν την παραμονή (23 Ιουνίου) της γιορτής του λαϊκού Αγίου. Στις πόρτες των σπιτιών, γριούλες και κορίτσια, συζητούσαν για τις λεπτομέρειες του Κλήδονα, ο οποίος θα τους φανέρωνε τον ποθητό σύζυγο και την τύχη τους, το μέλλον! Το νερό των πηγαδιών, απαραίτητο στοιχείο του Κλήδονα, είχε μεγάλη ζήτηση, καθώς και η ρίγανη, το «μαγικό φυτό» του Αϊ Γιάννη.
Το 2021 βρήκε το βιβλιοπωλείο μας και πάλι κλειστό για το κοινό, αλλά πήραμε μία καλή δόση κανονικότητας το 2ο 15ήμερο του Δεκέμβρη. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά όσους μας επισκέφτηκαν, αλλά και όσους μας έκαναν παραγγελίες τηλεφωνικά ή ηλεκτρονικά όλο το 2020!! Συνεχίζουμε λοιπόν μέχρι νεωτέρας με τους γνωστούς τρόπους: στο 210 3629746, το 
Από τις αρχές του περασμένου αιώνα υπήρχαν σφοδρές αντιδράσεις για την υιοθέτηση του εθίμου του χριστουγεννιάτικου δένδρου. Θεωρείτο ξενόφερτο και όταν εξαπλώθηκε προκαλούσε τεράστιες ζημιές στα δάση. Οι αντιδράσεις όμως φούντωσαν στα μέσα περίπου της δεκαετίας 1930 όταν πλέον προβαλλόταν με απαιτήσεις το αίτημα να απαγορευτεί διά νόμου η κοπή των δένδρων. Δικαιολογημένα, αφού η αλματώδης διάδοση του εθίμου είχε και τη δραματική της διάσταση για τα δάση. Ιδιαιτέρως δε για την Πάρνηθα. Μόνον το 1930 είχαν θυσιαστεί χίλια δένδρα χάρη του εθίμου, ενώ το 1934 ο αριθμός τους είχε φθάσει τις έξι χιλιάδες! Τα δένδρα έκοβαν οι γύρω από την Πάρνηθα χωρικοί, οι οποίοι διάλεγαν μάλιστα τα πιο όμορφα και τα πιο εύρωστα.
Ο Sydney Bertram Carter (1915-2004) ήταν Άγγλος ποιητής και τραγουδοποιός, ειρηνιστής με έργο αντιπολεμικό και υπηρέτησε και στην Ελλάδα, ως μέλος της οργάνωσης FAU (Friends’ Ambulance Unit).
Η Μαριάνα Καναβαριώτου ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα για στοιχεία αποφοίτων που έστειλαν τα παιδιά τους στο σχολείο έστειλε στην Τένια Παπαδάκη το παρακάτω κείμενο μαζί με τη φωτογραφία, η οποία είχε δημοσιευθεί στο Τεύχος 7 του “Der Dörpfeldianer”:
